-
1 сбивалка
-
2 веничек
-
3 выбивалка
( для выколачивания пыли) trzepaczka -
4 мутовка
mątew, trzepaczka -
5 трепалка
сущ.• papla* * *klepaczka, (do konopi, lnu) trzepaczka -
6 льнотрепалка
сущ.• cierlica• trzepaczka• trzeparka
См. также в других словарях:
trzepaczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. trzepaczkaczce; lm D. trzepaczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narzędzie wiklinowe, trzcinowe, metalowe używane do trzepania czegoś w celu oczyszczenia {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzepaczka — ż III, CMs. trzepaczkaczce; lm D. trzepaczkaczek 1. «narzędzie, zwykle trzcinowe, wiklinowe służące do trzepania, oczyszczania czegoś z kurzu» Trzepać chodnik, dywan trzepaczką. 2. «narzędzie druciane używane w gospodarstwie domowym, zwykle do… … Słownik języka polskiego
trzepać — ndk IX, trzepaćpię, trzepaćpiesz, trzep, trzepaćał, trzepaćany trzepnąć dk Va, trzepaćnę, trzepaćniesz, trzepaćnij, trzepaćnął, trzepaćnęła, trzepaćnęli, trzepaćnięty, trzepaćnąwszy 1. «uderzać, potrząsać czymś z rozmachem» Ryba trzepie ogonem.… … Słownik języka polskiego