Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

trăgĭcus

  • 1 tragicus

    tragicus, a, um [st2]1 [-] tragique, de tragédie. [st2]2 [-] pathétique, élevé, sublime. [st2]3 [-] affreux, funeste, horrible, terrible.    - tragicus, i, m.: - [abcl]a - poète tragique. - [abcl]b - acteur de tragédie, tragédien.
    * * *
    tragicus, a, um [st2]1 [-] tragique, de tragédie. [st2]2 [-] pathétique, élevé, sublime. [st2]3 [-] affreux, funeste, horrible, terrible.    - tragicus, i, m.: - [abcl]a - poète tragique. - [abcl]b - acteur de tragédie, tragédien.
    * * *
    I.
        Tragicus, penul. corr. Adiectiuum: vt Tragicus actor. Liu. Joueur de tragedies.
    \
        Poeta tragicus. Cic. Poete tragique, Facteur, ou factiste, ou composeur de tragedies.
    \
        Scelus tragicum. Liuius. Enorme.
    \
        Spirare tragicum. Horat. Faire vers tragiques.
    II.
        Tragicus, pen. corr. Substantiuum. Horat. Poete tragique.

    Dictionarium latinogallicum > tragicus

  • 2 tragicus

    tragicus, a, um (τραγικός), I) zur Tragödie gehörig, tragisch (Ggstz. comicus), poëma, Tragödie, Cic.: fabulae (Ggstz. comicae, satiricae), Acro ad Hor.: poëta, Tragödiendichter, Cic. u. Ascon.: actor, Schauspieler in der Tragödie, Liv.: u. so histrio, Plin.: ars, Hor.: Orestes, der in der Tragödie aufgeführt wird, Cic.: vestis, Val. Max.: cothurnus, Hor. u. (Ggstz. soccus) Amm.: tragica comicaque ingenia, Sen.: hoc argumentum tumore tragico, Amm.: Caligula tragicum illud (jenen Ausdruck des Tragikers) subinde iactabat ›oderint, dum metuant‹, Suet. – subst., a) tragicus, ī, m., der tragische Dichter, Tragiker, Sen. u.a.: Euripides tragicus, Solin. – b) tragicī, ōrum, m., tragische Schauspieler, Plaut. Pers. 465. – II) übtr., tragisch, a) = erhaben, wie in der Tragödie, pathetisch, orator, Cic.: spirat tragicum (Pathos) satis, Hor. – b) = schrecklich, grausam, traurig, scelus, Liv.: ignes (Liebesflammen), Ov.

    lateinisch-deutsches > tragicus

  • 3 tragicus

    tragicus, a, um (τραγικός), I) zur Tragödie gehörig, tragisch (Ggstz. comicus), poëma, Tragödie, Cic.: fabulae (Ggstz. comicae, satiricae), Acro ad Hor.: poëta, Tragödiendichter, Cic. u. Ascon.: actor, Schauspieler in der Tragödie, Liv.: u. so histrio, Plin.: ars, Hor.: Orestes, der in der Tragödie aufgeführt wird, Cic.: vestis, Val. Max.: cothurnus, Hor. u. (Ggstz. soccus) Amm.: tragica comicaque ingenia, Sen.: hoc argumentum tumore tragico, Amm.: Caligula tragicum illud (jenen Ausdruck des Tragikers) subinde iactabat ›oderint, dum metuant‹, Suet. – subst., a) tragicus, ī, m., der tragische Dichter, Tragiker, Sen. u.a.: Euripides tragicus, Solin. – b) tragicī, ōrum, m., tragische Schauspieler, Plaut. Pers. 465. – II) übtr., tragisch, a) = erhaben, wie in der Tragödie, pathetisch, orator, Cic.: spirat tragicum (Pathos) satis, Hor. – b) = schrecklich, grausam, traurig, scelus, Liv.: ignes (Liebesflammen), Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tragicus

  • 4 tragicus

    trăgĭcus, a, um, adj., = tragikos, of or belonging to tragedy, tragic.
    I.
    Lit.
    A.
    Adj.:

    carmen,

    i. e. tragedy, Hor. A. P. 220:

    Camena,

    id. ib. 275:

    cothurni,

    id. S. 1, 5, 64:

    versus,

    id. A. P. 89:

    ars,

    id. Ep. 1, 3, 14:

    genus scaenarum,

    Vitr. 5, 8:

    actor,

    a tragic actor, tragedian, Liv. 24, 24, 2:

    Orestes aut Athamas,

    represented in tragedy, Cic. Pis. 20, 47; cf.

    cerva,

    i. e. in the tragedy of Iphigenia, Juv. 12, 120: tragicum illud subinde jactabat:

    oderint dum metuant,

    Suet. Calig. 30.—
    B.
    Subst.: trăgĭcus, i, m., a tragic poet, writer of tragedy, Cic. Opt. Gen. 1, 2; Quint. 8, 6, 26; 9, 3, 14; Petr. 132 med.
    2.
    A tragedian, tragic actor; plur., Plaut. Pers. 4, 2, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    In the tragic style, tragic, lofty, grand, sublime:

    fuit Sulpicius vel maxime omnium grandis et, ut ita dicam, tragicus orator,

    Cic. Brut. 55, 203:

    sed haec tragica atque divina,

    id. de Or. 2, 56, 227:

    color,

    Hor. A. P. 236:

    tumor,

    Gell. 2, 23, 21:

    ore,

    Mart. 8, 18, 8:

    nam spirat tragicum satis,

    Hor. Ep. 2, 1, 166.—
    B.
    Of a tragic nature, tragic, horrible, fearful, terrible:

    res tragicas paene comice, tristes remisse tractavit,

    Cic. de Or. 3, 8, 30:

    tulit et Romana regia sceleris tragici exemplum,

    Liv. 1, 46, 3:

    concubitus,

    Juv. 2, 29:

    ignes (i. e. amores),

    Ov. Tr. 2, 407:

    Erinnyes,

    Prop. 2, 20 (3, 13), 29:

    asperitas,

    Val. Max. 5, 8, 1.— Adv.: trăgĭcē, in a tragic manner, tragically:

    mortem rhetorice et tragice ornare,

    Cic. Brut. 11, 43; Sen. Ep. 100, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > tragicus

  • 5 tragicus

        tragicus adj., τραγικόσ, of tragedy, tragic: Carmen, i. e. tragedy, H.: Versūs, H.: actor, a tragedian, L.: Orestes aut Athamas, represented in tragedy: cerva, i. e. in the tragedy of Iphigenia, Iu.— As subst m., a tragic poet, writer of tragedy.—In the tragic style, tragic, lofty, grand, sublime: haec tragica atque divina: Nam spirat tragicum satis, H.—Of a tragic nature, tragic, horrible, moving, terrible: res tragicas comice tractavit: sceleris tragici exemplum, L.: ignes (i. e. amores), O.
    * * *
    tragica, tragicum ADJ
    tragic; suitable to tragedy, a, i, m tragic poet, tragic actor

    Latin-English dictionary > tragicus

  • 6 tragicus

    I a, um (греч.)
    1) трагический, трагедийный (versus H; actor L); выводимый в трагедии ( Orestes C)
    2) склонный к трагическому стилю, возвышенный, высокопарный ( orator C)
    3) печальный, страшный, ужасный ( scelus L)
    II tragicus, ī m.

    Латинско-русский словарь > tragicus

  • 7 tragicus

    трагический: trag. vestis (1. 127 D. 50, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tragicus

  • 8 comicus

    cōmicus, a, um (κωμικός), zur Komödie gehörig, komisch (Ggstz. tragicus), I) adi.: a) übh. poëta, poëma, Cic.: fabula (Ggstz. tragica, satyrica), Acro: gestus, Quint: res, Stoff der Komödie, Hor.: artificium, Cic.: virtus, Caes. fr.: tragica comicaque ingenia, Sen. – b) in der Komödie dargestellt = auftretend wie in der Komödie, senes, stulti senes, Komik.: adulescens, Cic.: moecha Thais, Prop.: servi, Plaut. – II) subst., cōmicus, ī, m. (Ggstz. tragicus), a) der Schauspieler der Komödie, der Komiker, Plaut. Pers. 465 u.a. Corp. inscr. Lat. 14, 2408. – b) der Komödiendichter, Komiker, Sing. Amm. 14, 6, 6 u. 21, 14, 4: neben lyricus, Symm. ep. 4, 1: Plur., Cic. or. 184. Quint. 1, 7, 22: neben tragici, Quint. 9, 3, 14 u. 11, 1, 38.

    lateinisch-deutsches > comicus

  • 9 comicus

    cōmicus, a, um (κωμικός), zur Komödie gehörig, komisch (Ggstz. tragicus), I) adi.: a) übh. poëta, poëma, Cic.: fabula (Ggstz. tragica, satyrica), Acro: gestus, Quint: res, Stoff der Komödie, Hor.: artificium, Cic.: virtus, Caes. fr.: tragica comicaque ingenia, Sen. – b) in der Komödie dargestellt = auftretend wie in der Komödie, senes, stulti senes, Komik.: adulescens, Cic.: moecha Thais, Prop.: servi, Plaut. – II) subst., cōmicus, ī, m. (Ggstz. tragicus), a) der Schauspieler der Komödie, der Komiker, Plaut. Pers. 465 u.a. Corp. inscr. Lat. 14, 2408. – b) der Komödiendichter, Komiker, Sing. Amm. 14, 6, 6 u. 21, 14, 4: neben lyricus, Symm. ep. 4, 1: Plur., Cic. or. 184. Quint. 1, 7, 22: neben tragici, Quint. 9, 3, 14 u. 11, 1, 38.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comicus

  • 10 SenT

    L. Annaeus Seneca Tragicus 4 до н. э.- 65 н. э.

    Латинско-русский словарь > SenT

  • 11 actor

    āctor, oris m. [ ago ]
    1) действующий, приводящий в движение
    Balearicus a. habenae Stбалеарский пращник
    a. pecoris O — погонщик скота, пастух
    2) исполнитель, виновник ( illarum rerum C)
    3) заведующий делами или хозяйством (a. bonorum Dig; rerum privatarum CJ); агент, уполномоченный (a. litium causa constitutus Dig)
    a. summarum Suказначей
    4) жалобщик, истец C
    5) (тж. a. causae C и a. causarum H) поверенный, стряпчий C, Dig
    6) (= accusator) обвинитель C
    8) театр. исполнитель, декламатор ( carminum suorum L) или актёр (tragicus L; a. mimi Su)

    Латинско-русский словарь > actor

  • 12 actus

    I āctus, a, um part. pf. к ago II āctus, ūs m. [ ago ]
    1) понукание, подстёгивание ( о погонщиках животных) (levi admonitu, non actu inflectere feram C)
    ab actu nomen Agonalem habet dies O — (полагают, что) название Агоналий происходит от пригона (жертвенных животных к алтарям)
    2) движение, стремление (magno actu ferri in abruptum V); стекание ( mellis Lcr); ( о гончарном круге) вращение (pocula, quae rota finxerat facili actu Pt); поступь (sc. equi O); движение, течение (sc. undae Sen, T)
    3) право или путь прогона скота C, Dig
    4) ритор. выразительные телодвижения, мимика (actus secundum verum fingere O)
    5) сценическая игра, представление ( histrionum Q)
    6) постановка, инсценировка ( fabellarum L)
    a. tragicus Su — постановка трагедии, трагедия
    7) театр. действие, акт (non solus unus a., sed tota fabella C); перен. раздел, часть (primus actus vitae C; ad quartum actum accedere Vr)
    8) работа, деятельность ( usque ad extremae vitae finem in actu esse Sen)
    in actu mori Sen — умереть в разгар деятельности («на посту »)
    a. forensis или a. rerum PJ, Q, Sen etc. — юридическая деятельность, судебные дела, тж. управление имуществом
    9) образ действия, линия поведения (ad pristĭnum actum reverti Trajanus ap. PJ)
    10) филос. (осуществлённая, в отличие от «potentia») действительность, актуальное состояние Boët
    a simplex или minimus Col = 41,98 — кв. метра
    a. quadratus Vr = 1259,44 — кв. метра (пол-югера)
    a. duplicatas Isjugerum

    Латинско-русский словарь > actus

  • 13 color

    ōris m.
    1) цвет, окраска (aureus O, PM; caeruleus Cs; albus Lcr, C; purpureus Lcr etc.)
    colorem ducere V — принимать цвет, окрашиваться
    2) краска, краситель ( colores terere PM)
    3) цвет лица (albus O; suavis C)
    colorem mutare H, Q etc. (perdere O) — перемениться в лице или побледнеть
    homo nulli (= nullīus) colons погов. Plневедомый человек (незнакомец)
    4) красивый цвет лица, приятная наружность, красота (robur et c. L)
    quo fugit Venus, heu, quove color? H — увы, куда скрылись любовь и красота?
    5) внешний вид, (преим. блестящее) состояние, положение ( civitatis C)
    6) колорит, оттенок ( pigmentorum C); манера, стиль (orationis antiquae Sen; tragĭcus H); отпечаток, налёт ( urbanitatis C)
    7) яркий цвет, pl. цветы (aspĭce, quos submittit humus formosa colores Prp); прикрасы
    aliquem colorem dicere J — стараться выгородить (оправдать) кого-л.
    8) вид, предлог
    illo colore Digв этой форме или под этим предлогом

    Латинско-русский словарь > color

  • 14 histrio

    ōnis m.
    1) актёр (h. tragicus PM; h. comoediarum PM)
    3) хвастун, шарлатан CC

    Латинско-русский словарь > histrio

  • 15 tragice

    tragicē [ tragicus I \]
    трагически, по-трагедийному, по образцу трагиков ( aliquid ornare C)

    Латинско-русский словарь > tragice

  • 16 tragicum

    ī n. [ tragicus I \]
    трагический подъём, пафос (t. spirare H)

    Латинско-русский словарь > tragicum

  • 17 actus

    āctus, ūs, m. (ago), I) das Getriebenwerden, Sich-Bewegen; dah. die verursachte Bewegung, (mellis) cunctantior actus, langsamer ist die Bewegung, Lucr.: fertur magno mons improbus actu, mit gewaltigem Sturz, Verg.: pilaque contorsit violento spiritus actu, unter heftigem Schnaufen, Lucan.: vox, ut spiritus fluens, aëris est actu sensibilis auditu (dem Gehör vernehmlich), Vitr.: übtr., qui in dies quanto potentior, eodem actu invisior erat, mit dem nämlichen Schube, in demselben Zuge, Tac. hist. 1, 12 (wohl richtiger mit Nipperdey ›auctu‹ zu lesen). – II) das In-Bewegung-Setzen, A) das Treiben des Viehs, quia non veniant pecudes, sed agantur, ab actu nomen Agonalem habere diem, Ov.: quocumque vult levi admonitu (durch leichten Zuruf), non actu (durch irgend einen körperlichen Zwang [den Treibstachel]) inflectit illam feram (den Elefanten), Cic. – Meton.: a) (jurist. t.t.) das Recht, irgendwo Zugvieh od. Wagen durchzuführen, u. der Ort od. Weg, wo man überführt, selbst, die Übertrift, Cic. Caecin. 74 u. ICt. – b) ein Feldmaß als Ackermaß (weil, wie Plin. 18, 9 sagt, in eo boves aguntur cum aratro uno impetu iusto), der Morgen, actus minimus, 120 Fuß lang u. 4 F. breit, Col.: actus quadratus, 120 Quadratf., Varr.: actus duplicatus, 240 F. lang u. 120 F. breit, Isid. – B) das Bewegen des Körpers od. seiner Teile, quanto venit spectabilis actu, Schritt, Ov. hal. 72. – Insbes., die Bewegung des Darstellenden, a) des Redners, der äußere Vortrag (s. āctio no. II, a), Quint. 6, 2, 30 u.s. – b) des Schauspielers, das Gebärdenspiel, sine carminum imitandorum actu, ohne Darstellung der Stücke durch G., Liv.: actus histrionum veris affectibus (minor), die Gebärden, Quint. – dah. meton., α) die Darstellung, Vorstellung eines Stückes od. einer Rolle, fabellarum, Liv. 7, 2, 11: scaenarum, Quint. 5, 10, 9: tragicus, Suet. Ner. 24, 1. – β) der Hauptteil der Handlung eines Stücks, der Akt, Aufzug, primo actu placeo, Ter.: extremum actum neglegere (v. Dichter), Cic.: in extremo actu corruere (v. Schauspieler), Cic.: neque enim histrioni ut placeat peragenda est fabula, modo in quocumque fuerit actu probetur, Cic. – übtr., der Akt, Abschnitt, villaticarum pastionum primus actus, Varr.: extremus actus aetatis, Cic. – C) die Bewegung des Handelnden, die Tätigkeit, das Betreiben, die Verrichtung einer Sache, usque ad extremae vitae finem in actu esse, Sen.: in actu mori, Sen.: in ceteris actibus vitae, Quint.: actus Annibalis speculari, Hannibals Tun u. Treiben im Auge behalten, Iustin. – Insbes.: a) die öffentliche Verrichtung als Amt, der Posten, Trai. in Plin. ep. 10, 28 (37). – u. bes. actus rerum od. forensis od. bl. actus, die gerichtlichen Geschäfte, der Geschäftsgang (Halten öffentl. Reden, Führen von Prozessen, Handhabung der Gerichtsbarkeit, Abhalten von Gerichtstagen), Quint. u.a. – dah. b) = die Verwaltung der Güter und Rechnungen eines Privatmannes oder des Staates, ICt. – c) meton., die verrichtete Handlung, Tat, das Werk, tui actus, Plin. pan.: Herculei actus, Claud.: boni actus, Lact. – u. die Tat = Wirklichkeit, haec ipso cognoscere in actu, Ov. ex Pont. 3, 5, 15: u. actu, Ggstz. cogitatu, Augustin. conf. 9, 4. – d) jmds. Richtschnur bei seinem Tun, Traian. in Plin. ep. 10, 97 (98), 1. – / Dat. actui, Aur. Vict. epit. 16, 5: Abl. Plur. actibus, Quint. 11, 1, 47. – vulg. Abl. Sing. acto, Commod. instr. 2, 39, 20.: Akk. Plur. actos, Corp. inscr. Lat. 5, 5737, 11.

    lateinisch-deutsches > actus

  • 18 cantor

    cantor, ōris, m. (cano), I) der Tonkünstler, Sänger, Nov. com. 37. Hor. sat. 1, 2, 3. Suet. Cal. 54, 1. Amm. 14, 6, 18. Apul. flor. 17. p. 27, 12 Kr. u. Spät.: cantor Apollo, als Citharöde, Hor. de art. poët. 407. – übtr., verächtl., cantor formularum, Ableierer, Cic. de or. 1, 236. – cantores Euphorionis, die Lobhudler, Cic. Tusc. 3, 45. – dagegen cantores probi, Prediger (= Tadler), Plaut. Pseud. 366. – II) insbes., der Sprecher im Schauspiele, der eig. Schauspieler, der auch am Schlusse jedes Stückes dem Publikum das plaudite zurief, cantor tragicus, Prud. c. Symm. 2, 647: donec cantor ›vos plaudite‹ dicat, Hor. de art. poët. 155: u. mit Anspielung darauf, cantorum convicium, der Schreier (des Klodius), Cic. Sest. 55, 118.

    lateinisch-deutsches > cantor

  • 19 color

    color, ōris, m. (vgl. occulere, celare), die Farbe, I) eig.: A) im allg., albus, Ggstz. niger, Lucr. u. Cic.: color caerulo albidior, viridi austerior et pressior, Plin. ep.: c. amethystinus, Suet.: ater, Ov. u. Plin.: aureus, Ov. u. Plin.: bonus, Varr., melior, Plin.: caeruleus, Caes.: candidus, Vitr. u. Ov.: coracinus, Vitr.: croceus, Gell.: furvus, Solin.: fuscus, Ov.: herbidus, Plin.: nativus, Plin.: naturalis, ICt.: piceus et niveus, Apul.: porraceus, Plin.: purpureus, Lucr., Vitr. u.a.: rufus, Scrib. u. Gell.: Tyrius, Hor.: viridis, Ov. u. Solin., viridior, Plin. ep.: c. aureus ignis, Lucr.: argenti, Hor. u. Plin.: vestium, Sen.: paenula od. tunica obsoleti coloris, Suet. u. Amm.: Iris mille trahens varios colores, Verg.: colorem ducere (von der Traube), sich färben, Farbe bekommen, Verg. – als Stoff zum Färben (Färbestoff), zum Malen, regionis natura minii et chrysocollae et aliorum colorum ferax, Flor. 4, 12, 60: colorem accipere, bibere, annehmen (v. der Wolle u. Stoffen), Plin.: ebenso colorem (colores) ducere, perbibere, Sen.: colorem inducere picturae, Plin.: navem pretiosis coloribus pingere, Sen.: colores terere, Plin. – B) insbes.: 1) die natürliche Farbe des Menschen, die Gesichtsfarbe, der Teint, a) im allg.: verus, Ter., Ggstz. fucatus, Hor.: albus, Ov.: exsanguis, Sall. u. Rut. Lup.: egregius, suavis, Cic.: colorem mutare, Hor., Quint. u. Curt., od. perdere, Ov., die Farbe (vor Scham, Furcht, Schmerz usw.) wechseln, -verlieren (vgl. crebra coloris mutatio, Cic.); aber colorem mutare auch = blaß werden (vom vielen Studieren), Sen. rhet.: c. non mansit ei, Verg.: c. excidit, Ov.: tales virgo dabat ore colores, so verfärbte sich ihr Gesicht, Verg.: colorem obtinere (als Ggstz. von mutare), Plaut.: im Bilde, ac ne carmen quidem sani coloris enituit, selbst nicht der Poesie blieb eine gesunde Lebensfrische, Petr. 2, 8. – Sprichw., homo nullius coloris, ein unbekannter Mensch, Plaut. Pseud. 1196. – b) prägn. = frische-, schöne Gesichtsfarbe, frischer-, schöner Teint, Schönheit, robur et colos, Liv. 28, 26, 14: nimium ne crede colori, Verg.: abiit corpusque colorque, Ov. – 2) Plur. colores, die Farbenpracht der Blumen, meton. = prangende Blumen, Prop. 1, 2, 9. Val. Flacc. 6, 492. – II) übtr.: A) im allg., die Farbe, der äußere Anstrich, das Äußere (= die äußere Beschaffenheit), civitatis, Cic.: vitae, Hor.: omnis Aristippum decuit c., ihn kleidete jede Farbe = er wußte sich in alle Verhältnisse, in jede Lage zu finden, Hor.: novimus quosdam, qui multis apud philosophum annis persederint et ne colorem quidem duxerint, u. nicht einmal den äußern Anstrich (eines Philosophen) angenommen = gar nichts gelernt haben, Sen.: captivi colore (unter der Maske eines G., scheinbar als G.) transivit, Amm. 26, 9, 6. – B) insbes.: 1) v. der Rede, Diktion, Ton und Farbe, das Kolorit (= der allgemeine Charakter, der Zuschnitt), Cic. u.a.: c. urbanitatis, Cic.: c. tragicus, Hor. – 2) prägn.: a) das hebende, lebhafte Kolorit, der Schmuck, χρῶμα, Cic.: verb. flos et color pigmentorum, Cic. – b) der äußere, täuschende Anstrich = das Beschönigen, dare colorem rebus turpibus, Quint.: dic aliquem colorem, Iuven. – / Nbf. colōs, ōris, m., Plaut. Men. 828 u. mil. 1179. Titin. com. 114. Lucr. 6, 208 u. 1072. Varr. sat. Men. 425. Sall. Cat. 15, 5. Liv. 28, 26, 14. Plin. 9, 149; 13, 98 u.a. Symm. ep. 1, 15; vgl. Serv. Verg. georg. 2, 256.

    lateinisch-deutsches > color

  • 20 comoedicus

    cōmoedicus, a, um (κωμῳδικός), zur Komödie gehörig, Komödien- (Ggstz. tragicus), ars, Komödiendichtung, Apul. flor. 16. p. 21, 1 Kr.: vernulitas, Fulg. myth. 1. praef. p. 2 M.: fasma, ibid. p. 16.

    lateinisch-deutsches > comoedicus

См. также в других словарях:

  • Tragicus — Infobox Muscle Name = PAGENAME Latin = musculus tragicus GraySubject = 229 GrayPage = 1035 Caption = The muscles of the auricula. (Tragicus visible at bottom right.) Caption2 = Origin = Insertion = Blood = Nerve = Action = Antagonist = MeshName …   Wikipedia

  • Tragĭcus musculus — Tragĭcus musculus, der Muskel der Ohrecke …   Pierer's Universal-Lexikon

  • tragicus muscle — muscle of tragus musculus tragicus …   Medical dictionary

  • tragicus — See t. (muscle) …   Medical dictionary

  • tragicus — tra̱gicus, ...ca, ...cum [zu ↑Tragus]: zum ↑Tragus gehörend, im Bereich des Tragus …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Actus Tragicus — The Actus Tragicus Comics Collective, sometimes credited as Actus Comics or simply Actus, is a group of five Israeli comics artists founded in 1995 by Rutu Modan and Yirmi Pinkus. Other members include Batia Kolton, Itzik Rennert and Mira… …   Wikipedia

  • Actus tragicus — Bachkantate Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit BWV: 106 Anlass: Trauerfeier Entstehungsjahr: 1707/08? Entstehungsort …   Deutsch Wikipedia

  • APOLLODORUS Tarsensis Tragicus — cuius tragoedias recenser Suidas. Item Comicus eôdem tempore, quô et Menander, cuius fabulae nonnullae ab eodem Suida commemorantur …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Margo trãgicus — kramslio kraštas statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Margo trãgicus ryšiai: platesnis terminas – ausies kaušelis …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • Musculus tragicus — kramslio raumuo statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Musculus tragicus ryšiai: platesnis terminas – ausies kaušelio raumenys …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • musculus tragicus — [TA] muscle of tragus: a short, flattened vertical band on the lateral surface of the tragus, innervated by the auriculotemporal and posterior auricular nerves …   Medical dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»