-
21 corrupta
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm. -
22 coruptus
I.To destroy, ruin, waste, bring to naught (class., but less freq. than in the signif. II.].A.Lit.:B.reliquum frumentum flumine atque incendio corruperunt,
Caes. B. G. 7, 55:domum et semet igni conrumpunt,
Sall. J. 76, 6; cf.:plura igni,
id. ib. 92, 3;92, 8: res familiares,
id. ib. 64, 5:ungues dentibus,
i. e. to bite, Prop. 2, 4, 3 (13).—Trop.:II.diem,
Plaut. Men. 4, 2, 31:animo male'st: corrupta sum atque absumpta sum,
id. Am. 5, 1, 6:se suasque spes,
Sall. J. 33, 4:illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere,
to lose, id. C. 43, 3:consilia,
Vell. 2, 57, 3:libertatem,
Tac. A. 1, 75:foedera,
Sil. 12, 303:omnem prospectum,
id. 5, 34 al. —With regard to the physical or moral quality of an object, to corrupt, mar, injure, spoil, adulterate, make worse, etc. (very freq., and class. in prose and poetry).A.Lit.:B.corrumpitur jam cena,
Plaut. Ps. 3, 2, 102; so,prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 49:conclusa aqua facile conrumpitur,
Cic. N. D. 2, 7, 20; cf.:aquarum fontes,
Sall. J. 55, 8:corrupitque lacus, infecit pabula leto,
Verg. G. 3, 481:coria igni ac lapidibus,
Caes. B. C. 2, 10:ne plora, oculos corrumpis,
Plaut. Merc. 3, 1, 3; cf.:ocellos lacrimis,
Ov. Am. 3, 6, 57:artus febribus,
id. H. 19 (20), 117; cf.:stomachum (medicamentum),
Scrib. Comp. 137:umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,
fermented, Tac. G. 23 init.:vinum in acorem corrumpitur,
Macr. S. 7, 12, 11.— Poet., without the access. idea of impairing:ebur corrumpitur ostro,
is stained, Stat. Achill. 1, 308.—Trop. (so most freq.),1.Of personal objects, to corrupt, seduce, entice, mislead:b.perde rem, Corrumpe erilem filium,
Plaut. Most. 1, 1, 20; 1, 1, 27 sq.; cf. id. Bacch. 3, 3, 15:me ex amore hujus esse corrumptum,
id. As. 5, 2, 33; Ter. And. 2, 3, 22:mulierem,
id. Heaut. 2, 2, 2; cf.feminas,
Suet. Caes. 50:(vitiosi principes) non solum obsunt, ipsi quod corrumpuntur, sed etiam quod corrumpunt,
Cic. Leg. 3, 14, 32:quos (milites) soluto imperio, licentia atque lascivia corruperat,
Sall. J. 39, 5; cf. id. C. 53, 5 et saep.—In partic., to gain to one's self by gifts, etc.; to bribe, buy over, etc.(α).With abl.:(β).aliquem pecuniā,
Cic. Off. 2, 15, 53; Sall. J. 34, 1:auro,
id. ib. 32, 3:pretio, Cic'. Caecin. 25, 72: turpi largitione,
id. Planc. 15, 37:donis,
Sall. J. 97, 2:muneribus,
Hor. S. 1, 9, 57 et saep.—Without abl.:2.ne alios corrumpas, cum me non potueris,
Nep. Epam. 4, 3; id. Lys. 3, 2 bis; Sall. J. 29, 2; Hor. S. 2, 2, 9 et saep.—Of things as objects, to corrupt, adulterate, falsify, spoil, mar, etc.:* b.litteras publicas,
Cic. Verr. 2, 2, 38, § 93:tabulas publicas,
id. ib. 2, 2, 42, § 104; id. Rosc. Am. 44, 128:mores civitatis (opp. corrigere),
id. Leg. 3, 14, 32; Quint. 1, 2, 4:disciplinam,
Tac. H. 3, 49:fides, quam nec cupiditas corrumpat, nec gratia avertat,
Quint. 12, 1, 24:totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur,
id. 8, 3, 58:nomen eorum paulatim Libyes corrupere,
Sall. J. 18, 10; cf. Ov. F. 5, 195:multo dolore corrupta voluptas,
imbittered, Hor. S. 1, 2, 39:gratiam,
to forfeit, Phaedr. 4, 24, 18:(littera) continuata cum insequente in naturam ejus corrumpitur,
Quint. 8, 3, 45; cf.:oris plurima vitia in peregrinum sonum corrupti,
id. 1, 1, 13:quamvis sciam non corrumpi in deterius quae aliquando etiam a malis... fiunt,
Plin. Ep. 5, 3, 6:ineluctabilis fatorum vis consilia corrumpit,
Vell. 2, 57, 3.—In partic. (acc. to II. B. b.), to bribe:A.nutricis fidem,
Ov. M. 6, 461.—Hence, corruptus ( conr-, cŏrup-), a, um, P. a., spoiled, marred, corrupted, bad.Lit.:B.caelum,
Lucr. 6, 1135 Munro ad loc.; cf.:tractus caeli,
Verg. A. 3, 138: aqua corruptior jam salsiorque, Auct. B. Alex. 6 fin.:iter factum corruptius imbri,
Hor. S. 1, 5, 95 al. —Trop.1.Of the forms of words, mutilated, corrupted (opp. integer), Quint. 1, 5, 68.—2.Bad, corrupt:quis corruptor juventutis, quis corruptus, qui? etc.,
Cic. Cat. 2, 4, 7:homines conruptissimi,
Sall. H. 1, 48, 7 Dietsch.— Subst.: corrupta, ōrum, n., the spoiled parts (of the body), Cels. praef. § 43.— Adv.: corruptē, corruptly, perversely, incorrectly (very rare): judicare neque depravate neque corrupte, * Cic. Fin. 1, 21, 71: pronuntiare verba, in a mutilated manner, Gell. 13, 30, 9.— Comp.:explicare,
Sen. Contr. 2, 9:intimi libertorum servorumque corruptius quam in privatā domo habiti,
Tac. H. 1, 22; cf. 2, 12 Halm. -
23 falso
1.falso, āvi, ātum, āre, v. a. [id.], to falsify (late Lat.):2.pondera aut mensuras,
Dig. 48, 10, 32 fin.:scripturas divinas, Ambros. de Fide, 2, 15, 135: liber falsatus ab haereticis,
Hier. in Ruf. 2, 5 al. —Hence, falsātus, a, um, P. a., falsified, Sulp. Sev. de Virt. Monach. 1, 6.falso, adv., v. fallo, P. a. fin. 1. -
24 intercido
1.inter-cīdo, īdi, īsum, 3, v. a. [caedo], to cut asunder, cut up, cut to pieces, divide, pierce, cut through.I.Lit.:B.harundinetum,
to thin out by cutting, Col. 4, 32, 4:venas,
Plin. 11, 37, 65, § 174:radices,
id. 18, 19, 49, 2, § 177:olivas acuto calamo,
Pall. Nov. 22, 3:lacus, interciso monte, in Nar defluit,
Cic. Att. 4, 15, 5; cf.:an Isthmos intercidi possit,
Quint. 8, 3, 46:aedis,
Dig. 9, 2, 49:flammas ignis,
Vulg. Psa. 28, 7:pontem,
to cut down, Liv. 36, 6.—Esp., of accounts, to mutilate, falsify:II.commentarios,
Plin. Ep. 6, 22, 4:rationes dominicas,
Dig. 11, 3, 1, § 5. —Transf., to part, divide, cut up, mangle, mutilate, destroy:2.sententias,
to pervert in reading, Gell. 13, 30, 9:lux intercisa,
Stat. Th. 2, 184:jugum mediocri valle a castris intercisum,
separated, Hirt. B. G. 8, 14: dies intercisi, half-holidays: intercisi dies sunt, per quos mane et vesperi est nefas;medio tempore, inter hostiam caesam et exta porrecta, fas: a quo quod fas tum intercedit: aut eo est intercisum nefas, intercisum,
Varr. L. L. 6, § 31 Müll.; cf. Macr. S. 1, 16; Ov. F. 1, 49. — Hence, intercīsē, adv., piecemeal, interruptedly, confusedly, Cic. Part. Or. 7, 24; Gell. 11, 2, 5:dictum,
syncopated, id. 15, 3, 4.inter-cĭdo, ĭdi, 3, v. n. [cado], to fall between.I.Lit.:II.ita in arto stipatae erant naves ut vix ullum telum in mari vanum intercideret,
Liv. 26, 39; 21, 8; 3, 10, 6.—Transf.A. B.To fall to the ground, go to ruin, be lost, perish: pereant amici, dum una inimici intercidant, Poët. ap. Cic. Deiot. 9, 25:intercidunt ova,
Plin. 9, 51, 74, § 163:credo, quia nulla gesta res insignem fecerit consulatum, memoriā intercidisse,
Liv. 2, 8, 5:utrum pejorem vocas, apud quem gratia beneficii intercidit, an apud quem etiam memoria?
Sen. Ben. 3, 1:augur erat: nomen longis intercidit annis,
Ov. F. 2, 433:sive (opera) exstant, sive intercidere,
Plin. 35, 8, 34, § 53:haec sequenti tempore interciderunt,
Quint. 1, 5, 52:cum verba intercidant invalescantque temporibus,
fall into disuse, become obsolete, id. 10, 2, 13:quod si interciderit tibi nunc aliquid (= excidit e memoria),
something escapes you, you have forgotten something, Hor. S. 2, 4, 6. -
25 interlino
I.Lit.:II.caementa luto,
Liv. 21, 11, 8; cf.:murus bitumine interlitus,
Curt. 5, 1, 9:caseum oleo,
Plin. 28, 9, 34, § 132.—Transf., to falsify by striking out or erasing (syn. interpolo):testamentum,
Cic. Clu. 44, 125:tabulae quae se corruptas atque interlitas esse clamant,
id. Verr. 2, 2, 42, § 104:litterae lacrimis interlitae,
blotted, Hier. Ep. 41 init. -
26 interverto
inter-verto ( - vorto), ti, sum, 3, v. a., to turn aside, turn or draw in another direction, divert.I.Lit.:II.in extremis partibus triglyphi semicanaliculi intervertantur,
Vitr. 4, 3, 5:ductum aquae,
Dig. 43, 20, 8.—Trop., to alter, change for the worse, pervert:B.recta ingenia,
Sen. Cons. ad Marc. 22, 1:rationes,
to falsify accounts, Front. Strat. 3, 16, 3.—To purloin, pilfer, embezzle:2.argentum,
Plaut. As. 2, 2, 92:ille induxit, ut peteret: et receptum intervertit, ad seque transtulit,
Cic. Phil. 2, 32, 79:interverso regali hoc dono,
id. Verr. 2, 4, 30, § 68:vectigalia,
Suet. Vit. 7.—Esp., to cheat out of, defraud of a thing: aliquem aliqua re, to cheat, defraud (anteand post-class.):C.ut me muliere intervorteret,
Plaut. Ps. 3, 2, 110: possessione dominum, Gell. 11, 18, 13.— With acc. alone:quem intervortam?
Plaut. As. 2, 1, 10; Dig. 41, 2, 20. — -
27 subpono
sup-pōno ( subp-), pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 ( perf. supposivi, Plaut. Truc. 2, 5, 9:I.supposivit,
id. ib. 4, 3, 30; part. sync. supposta, Verg. A. 6, 24; Sil. 3, 90), v. a., to put, place, or set under (freq. and class.; cf.: submitto, subicio).Lit.A.In gen.:B.anatum ova gallinis saepe supponimus,
Cic. N. D. 2, 48, 124; Varr. R. R. 3, 9, 9; Col. 8, 5, 4:(orat) sub cratim uti jubeas sese supponi,
Plaut. Poen. 5, 2, 65:caput et stomachum supponere fontibus,
Hor. Ep. 1, 15, 8:cervicem polo,
Ov. F. 5, 180:colla oneri,
id. R. Am. 171:tauros jugo,
to yoke, id. M. 7, 118:olivam prelo,
Col. 12, 49, 9:tectis agrestibus ignem,
Ov. F. 4, 803:Massica caelo vina sereno,
Hor. S. 2, 4, 51:agresti fano pecus,
to place under, to drive under cover of, Ov. F. 4, 756:aliquem tumulo (terrae, humo, etc.),
i. e. to bury, id. Tr. 3, 3, 68; id. Ib. 153; id. Am. 3, 9, 48:terrae dentes,
i. e. to sow, id. M. 3, 102:falcem maturis aristis,
to apply, Verg. G. 1, 348: cultros, to apply (to the throat of cattle to be slaughtered), id. A. 6, 248; id. G. 3, 492:incedis per ignes Suppositos cineri doloso,
hidden under, Hor. C. 2, 1, 8:his igitur rebus subjectis suppositisque,
i. e. under the earth, Lucr. 6, 543:nil ita sublime est... Non sit ut inferius suppositumque deo,
subjected, subject, Ov. Tr. 4, 8, 48.—In partic.1.To put in the place of another, to substitute for another person or thing (syn. substituo):2.meliorem, quam ego sum, suppono tibi,
Plaut. Curc. 2, 2, 6:aliquem in alicujus locum,
Cic. Verr. 2, 5, 28, § 72; 2, 5, 30, § 78:in quarum (mulierum) locum juvenes,
Just. 7, 3, 6:se reum criminibus illis pro rege,
Cic. Deiot. 15, 42:stannum et aurichalcum pro auro et argento,
Suet. Vit. 5 fin.:operae nostrae vicaria fides amicorum supponitur,
Cic. Rosc. Am. 38, 111.—To substitute falsely or fraudulently, to falsify, forge, counterfeit:3. II.(puella) herae meae supposita est parva,
Plaut. Cist. 4, 2, 49; so,puerum, puellam,
id. ib. 2, 3, 11; id. Truc. 1, 1, 71; 2, 4, 50; 4, 3, 30; Ter. Eun. prol. 39; 5, 3, 3; Liv. 3, 44, 9 al.:qui suppositā personā falsum testamentum obsignandum curaverit,
Cic. Clu. 44, 125:testamenta falsa supponere,
id. Leg. 1, 16, 43; so,testamenta,
id. Par. 6, 1, 43: quos (equos) daedala Circe Suppositā de matre nothos furata creavit, substituted deceptively, spurious (because mortal), Verg. A. 7, 283:trepidat, ne suppositus venias, ac falso nomine poscas,
Juv. 1, 98.—Trop.A.In gen., to add, annex, subjoin (syn. subjungo):B.huic generi Hermagoras partes quattuor supposuit,
Cic. Inv. 1, 9, 12; 1, 6, 8:exemplum epistolae,
id. Att. 8, 6, 3:rationem,
id. Inv. 2, 23, 70; 2, 21, 63. —In partic.1.Pregn., to make subject, to subject, submit:* 2.aethera ingenio suo,
Ov. F. 1, 306:me tibi supposui,
Pers. 5, 36.— -
28 suppono
sup-pōno ( subp-), pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 ( perf. supposivi, Plaut. Truc. 2, 5, 9:I.supposivit,
id. ib. 4, 3, 30; part. sync. supposta, Verg. A. 6, 24; Sil. 3, 90), v. a., to put, place, or set under (freq. and class.; cf.: submitto, subicio).Lit.A.In gen.:B.anatum ova gallinis saepe supponimus,
Cic. N. D. 2, 48, 124; Varr. R. R. 3, 9, 9; Col. 8, 5, 4:(orat) sub cratim uti jubeas sese supponi,
Plaut. Poen. 5, 2, 65:caput et stomachum supponere fontibus,
Hor. Ep. 1, 15, 8:cervicem polo,
Ov. F. 5, 180:colla oneri,
id. R. Am. 171:tauros jugo,
to yoke, id. M. 7, 118:olivam prelo,
Col. 12, 49, 9:tectis agrestibus ignem,
Ov. F. 4, 803:Massica caelo vina sereno,
Hor. S. 2, 4, 51:agresti fano pecus,
to place under, to drive under cover of, Ov. F. 4, 756:aliquem tumulo (terrae, humo, etc.),
i. e. to bury, id. Tr. 3, 3, 68; id. Ib. 153; id. Am. 3, 9, 48:terrae dentes,
i. e. to sow, id. M. 3, 102:falcem maturis aristis,
to apply, Verg. G. 1, 348: cultros, to apply (to the throat of cattle to be slaughtered), id. A. 6, 248; id. G. 3, 492:incedis per ignes Suppositos cineri doloso,
hidden under, Hor. C. 2, 1, 8:his igitur rebus subjectis suppositisque,
i. e. under the earth, Lucr. 6, 543:nil ita sublime est... Non sit ut inferius suppositumque deo,
subjected, subject, Ov. Tr. 4, 8, 48.—In partic.1.To put in the place of another, to substitute for another person or thing (syn. substituo):2.meliorem, quam ego sum, suppono tibi,
Plaut. Curc. 2, 2, 6:aliquem in alicujus locum,
Cic. Verr. 2, 5, 28, § 72; 2, 5, 30, § 78:in quarum (mulierum) locum juvenes,
Just. 7, 3, 6:se reum criminibus illis pro rege,
Cic. Deiot. 15, 42:stannum et aurichalcum pro auro et argento,
Suet. Vit. 5 fin.:operae nostrae vicaria fides amicorum supponitur,
Cic. Rosc. Am. 38, 111.—To substitute falsely or fraudulently, to falsify, forge, counterfeit:3. II.(puella) herae meae supposita est parva,
Plaut. Cist. 4, 2, 49; so,puerum, puellam,
id. ib. 2, 3, 11; id. Truc. 1, 1, 71; 2, 4, 50; 4, 3, 30; Ter. Eun. prol. 39; 5, 3, 3; Liv. 3, 44, 9 al.:qui suppositā personā falsum testamentum obsignandum curaverit,
Cic. Clu. 44, 125:testamenta falsa supponere,
id. Leg. 1, 16, 43; so,testamenta,
id. Par. 6, 1, 43: quos (equos) daedala Circe Suppositā de matre nothos furata creavit, substituted deceptively, spurious (because mortal), Verg. A. 7, 283:trepidat, ne suppositus venias, ac falso nomine poscas,
Juv. 1, 98.—Trop.A.In gen., to add, annex, subjoin (syn. subjungo):B.huic generi Hermagoras partes quattuor supposuit,
Cic. Inv. 1, 9, 12; 1, 6, 8:exemplum epistolae,
id. Att. 8, 6, 3:rationem,
id. Inv. 2, 23, 70; 2, 21, 63. —In partic.1.Pregn., to make subject, to subject, submit:* 2.aethera ingenio suo,
Ov. F. 1, 306:me tibi supposui,
Pers. 5, 36.—
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Falsify — Fal si*fy, v. t. [imp. & p. p. {Falsified}; p. pr. & vb. n. {Falsifying}.] [L. falsus false + ly: cf. F. falsifier. See {False}, a.] 1. To make false; to represent falsely. [1913 Webster] The Irish bards use to forge and falsify everything as… … The Collaborative International Dictionary of English
falsify — fal·si·fy / fȯl si ˌfī/ vt fied, fy·ing: to make false: as a: to make (as a document) false by mutilation, alteration, or addition the motel clerk had falsified the records M. A. Kelly b: to report (as information) falsely the informant f … Law dictionary
falsify — mid 15c., to prove false, from M.Fr. falsifier (15c.), from L.L. falsificare (see FALSIFY (Cf. falsify)). Meaning to make false is from c.1500. Earlier verb was simply falsen (c.1200). Related: Falsified; falsifying … Etymology dictionary
Falsify — Fal si*fy, v. i. To tell lies; to violate the truth. [1913 Webster] It is absolutely and universally unlawful to lie and falsify. [1913 Webster] South. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
falsify — fal‧si‧fy [ˈfɔːlsfaɪ ǁ ˈfɒːl ] verb falsified PTandPP [transitive] LAW ACCOUNTING to change figures, records etc so that they contain false information: • The financial director was charged with falsifying the company s acc … Financial and business terms
falsify — [fôl′sə fī΄] n. falsified, falsifying [ME falsifien < OFr falsifier < ML falsificare < L falsificus, that acts falsely < falsus, FALSE + facere, to make, DO1] 1. to make false; specif., a) to give an untrue or misleading account of;… … English World dictionary
falsify accounts — index defalcate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
falsify testimony — index perjure Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
falsify — *misrepresent, belie, garble Analogous words: *change, alter, modify, vary: distort, contort, warp (see DEFORM): pervert, corrupt (see DEBASE): contradict, contravene, traverse, *deny … New Dictionary of Synonyms
falsify — [v] alter, misrepresent adulterate, belie, change, color, con, contort, contradict, contravene, cook, counterfeit, deacon, deceive, deny, distort, doctor, dress up*, embroider, equivocate, exaggerate, fake, fake it, fib, forge, fourflush*, frame… … New thesaurus
falsify — ► VERB (falsifies, falsified) 1) alter (information or evidence) so as to mislead. 2) prove (a statement or theory) to be false. DERIVATIVES falsifiable adjective falsification noun … English terms dictionary