Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tigna

  • 1 tignum

    tignum, i, n. ( masc. collat. form, plur. tigni, Liv. 44, 5, 4; but Weissenb. reads tigno) [root tek-; Gr. etekon, tiktô, whence technê, tektôn, texo], building-stuff, building-materials (syn. trabs).
    I.
    In gen. (ante-class. and in jurid. lang.):

    tigni appellatione in lege duodecim tabularum omne genus materiae, ex quā aedificia constant, significatur,

    Dig. 50, 16, 62; cf.:

    tigni autem appellatione continetur omnis materia, ex quā aedificium constat vineaeque necessaria. Unde quidam aiunt, tegulam quoque et lapidem et testam ceteraque, si qua aedificiis sunt utilia (tigna enim a tegendo dicta sunt) hoc amplius et calcem et harenam tignorum appellatione contineri,

    ib. 47, 3 (de tigno juncto), 1.—
    II.
    In partic., a piece or stick of timber, a trunk of a tree, a log, beam (class.):

    venit imber... Tigna putrefacit,

    Plaut. Most. 1, 2, 31:

    tigna trabesque,

    Lucr. 2, 192; so,

    with trabes,

    id. 6, 241:

    supra eum locum duo tigna transversa injecerunt,

    Caes. B. C. 2, 9:

    et levia radere tigna Et terebrare etiam ac pertundere perque forare,

    Lucr. 5, 1266:

    tigna bina sesquipedalia in flumen defixerat,

    Caes. B. G. 4, 17; cf. id. B. C. 2, 10; 2, 15:

    torquet ingens machina tignum,

    Hor. Ep. 2, 2, 73; id. A. P. 279:

    summo quae pendet aranea tigno,

    Ov. M. 4, 179; 8, 648; Sen. Ep. 120, 7:

    cava,

    i. e. ships, Prop. 4 (5), 6, 50.

    Lewis & Short latin dictionary > tignum

  • 2 immitto

    immitto ( inm-), īsi, issum, 3 ( perf. sync. immisti, Sil. 17, 354), v. a. [in-mitto], to send or let into a place, to introduce, admit, to send or despatch against, to let loose at, discharge at, to cast or throw into (freq. and class.; cf. intromitto, induco, introduco).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    servos ad spoliandum fanum,

    Cic. Verr. 2, 4, 45, § 101; cf.:

    servi in tecta nostra cum facibus immissi,

    id. Att. 14, 10, 1; id. Sest. 36, 78:

    magna vis hominum simul immissa,

    Liv. 2, 5, 3:

    equitatu immisso (in agmen hostium),

    Caes. B. G. 7, 40, 4:

    armaturam levem in stationes,

    Liv. 40, 48, 2; 21, 8, 8:

    corpus in undas,

    Ov. H. 2, 133:

    artificem mediis flammis,

    id. M. 6, 615:

    completas naves taeda et pice in Pomponianam classem immisit,

    let loose, Caes. B. C. 3, 101, 2; so ib. § 5; cf.:

    navem in terram,

    Liv. 30, 25, 8: repente equum immisi ad eam legionem, urged, spurred, Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:

    si effrenatos in eos equos immittitis,

    Liv. 40, 40, 5:

    pila in hostes,

    Caes. B. G. 6, 8, 6:

    tela,

    id. B. C. 3, 92, 2:

    telum ex manu,

    Dig. 9, 2, 52:

    canalibus aqua immissa,

    Caes. B. C. 2, 10, 6:

    aquam ex fullonicis in fundum vicini,

    Dig. 39, 3, 3:

    cloacam privatam in publicum,

    ib. 43, 23, 1; and:

    puram aquam in alvum,

    Cels. 2, 12:

    haec (tigna) cum machinationibus immissa in flumen defixerat,

    had driven into, Caes. B. G. 4, 17, 4:

    bipedales trabes,

    id. ib. §

    6: tigna (in parietem),

    Dig. 8, 5, 8; 43, 25, 3:

    coronam caelo,

    hurls it to the sky, Ov. M. 8, 179:

    lentum filis immittitur aurum,

    is inserted, interwoven, id. ib. 6, 68:

    circa oneratas veste cervices laticlaviam immiserat mappam,

    put on, put around, Petr. 32, 2:

    dexteraque immissis da mihi signa rotis,

    let loose, swiftly driven, Prop. 3, 9, 58; cf.:

    immissis pars caeca et concita frenis Arietat in portas,

    slackened, Verg. A. 11, 889:

    habenas,

    id. ib. 5, 662; Ov. M. 1, 280; cf.

    rudentes,

    let go, let loose, Plin. Ep. 8, 4, 5:

    Codrus in medios se immisit hostes,

    threw himself, Cic. Tusc. 1, 48, 116; Liv. 9, 4, 10:

    se in hostium manum multitudinemque,

    Cic. Font. 17, 38; cf.:

    immisit in armatas hostium copias,

    id. Par. 1, 2, 12:

    offirmastin' occultare, quo te inmittas,

    whither you are going, Plaut. Pers. 2, 2, 40. —
    B.
    In partic.
    1.
    To send against (secretly or hostilely), to set on, incite, instigate, suborn (mostly post-Aug.):

    alii Tarquinium a Cicerone immissum aiebant,

    Sall. C. 48, 8:

    fratrem Tiberium inopinantem repente immisso tribuno militum interemit,

    Suet. Calig. 23; cf. Tac. A. 3, 16:

    immissis qui monerent,

    id. ib. 4, 54:

    Suillium accusandis utrisque immittit,

    id. ib. 11, 1:

    ad cujus rei probationem immittet indices,

    Just. 32, 2:

    invidia et a dissimilibus delator inmissus,

    Plin. Ep. 6, 31, 3. —
    2.
    To let grow unrestrained or wild:

    ea vitis immittitur ad uvas pariendas,

    Varr. R. R. 1, 31, 3:

    cupressus immittitur in perticas asseresve,

    Plin. 16, 33, 60, § 141:

    pro densitate arborum immissorumque aliorum in alios ramorum,

    grown together, interwoven, Liv. 40, 22, 3: penitus immissis radicibus niti, deeply planted or sunk, Quint. 1, 3, 5: barba immissa et intonso capillo, etc., overgrown, hanging down, Sisenn. ap. Non. 130, 8; so,

    barba immissa,

    Verg. A. 3, 593; Ov. M. 12, 351; Quint. 12, 3, 12:

    immissi capilli,

    Ov. F. 1, 503; id. M. 5, 338; 6, 168; cf.

    , in a Greek construction: Phleias immissus patrios de vertice crines,

    Val. Fl. 1, 412.—
    3.
    To ingraft:

    trunci resecantur, et... deinde feraces plantae immittuntur,

    Verg. G. 2, 80.—
    4.
    Aliquem in bona alicujus, to install, put in possession, Cic. Verr. 2, 1, 54, § 142.—
    II.
    Trop.:

    aliquid in aures,

    to listen to, Plaut. Ep. 3, 1, 14; but without in:

    ne tu quod istic fabuletur auris inmittas tuas,

    id. Capt. 3, 4, 16: verba suis immittere figuris, to accommodate its modes of thought to the words, Manil. 1, 24:

    jactam et immissam a te nefariam in me injuriam semper duxi,

    Cic. Par. 4, 1, 28:

    hic corrector in eo ipso loco, quo reprehendit, immittit imprudens ipse senarium,

    lets escape him, id. Or. 56, 190:

    si nihil extrinsecus accidit, quod corpus ejus in aliquam valetudinem immitteret,

    threw into some sickness, Dig. 1, 21, 14, § 2:

    immisitque fugam Teucris atrumque timorem,

    instilled, infused, Verg. A. 9, 719:

    vires alicui,

    Val. Fl. 7, 353:

    amorem,

    Sen. Herc. Oet. 554.

    Lewis & Short latin dictionary > immitto

  • 3 inmitto

    immitto ( inm-), īsi, issum, 3 ( perf. sync. immisti, Sil. 17, 354), v. a. [in-mitto], to send or let into a place, to introduce, admit, to send or despatch against, to let loose at, discharge at, to cast or throw into (freq. and class.; cf. intromitto, induco, introduco).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    servos ad spoliandum fanum,

    Cic. Verr. 2, 4, 45, § 101; cf.:

    servi in tecta nostra cum facibus immissi,

    id. Att. 14, 10, 1; id. Sest. 36, 78:

    magna vis hominum simul immissa,

    Liv. 2, 5, 3:

    equitatu immisso (in agmen hostium),

    Caes. B. G. 7, 40, 4:

    armaturam levem in stationes,

    Liv. 40, 48, 2; 21, 8, 8:

    corpus in undas,

    Ov. H. 2, 133:

    artificem mediis flammis,

    id. M. 6, 615:

    completas naves taeda et pice in Pomponianam classem immisit,

    let loose, Caes. B. C. 3, 101, 2; so ib. § 5; cf.:

    navem in terram,

    Liv. 30, 25, 8: repente equum immisi ad eam legionem, urged, spurred, Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:

    si effrenatos in eos equos immittitis,

    Liv. 40, 40, 5:

    pila in hostes,

    Caes. B. G. 6, 8, 6:

    tela,

    id. B. C. 3, 92, 2:

    telum ex manu,

    Dig. 9, 2, 52:

    canalibus aqua immissa,

    Caes. B. C. 2, 10, 6:

    aquam ex fullonicis in fundum vicini,

    Dig. 39, 3, 3:

    cloacam privatam in publicum,

    ib. 43, 23, 1; and:

    puram aquam in alvum,

    Cels. 2, 12:

    haec (tigna) cum machinationibus immissa in flumen defixerat,

    had driven into, Caes. B. G. 4, 17, 4:

    bipedales trabes,

    id. ib. §

    6: tigna (in parietem),

    Dig. 8, 5, 8; 43, 25, 3:

    coronam caelo,

    hurls it to the sky, Ov. M. 8, 179:

    lentum filis immittitur aurum,

    is inserted, interwoven, id. ib. 6, 68:

    circa oneratas veste cervices laticlaviam immiserat mappam,

    put on, put around, Petr. 32, 2:

    dexteraque immissis da mihi signa rotis,

    let loose, swiftly driven, Prop. 3, 9, 58; cf.:

    immissis pars caeca et concita frenis Arietat in portas,

    slackened, Verg. A. 11, 889:

    habenas,

    id. ib. 5, 662; Ov. M. 1, 280; cf.

    rudentes,

    let go, let loose, Plin. Ep. 8, 4, 5:

    Codrus in medios se immisit hostes,

    threw himself, Cic. Tusc. 1, 48, 116; Liv. 9, 4, 10:

    se in hostium manum multitudinemque,

    Cic. Font. 17, 38; cf.:

    immisit in armatas hostium copias,

    id. Par. 1, 2, 12:

    offirmastin' occultare, quo te inmittas,

    whither you are going, Plaut. Pers. 2, 2, 40. —
    B.
    In partic.
    1.
    To send against (secretly or hostilely), to set on, incite, instigate, suborn (mostly post-Aug.):

    alii Tarquinium a Cicerone immissum aiebant,

    Sall. C. 48, 8:

    fratrem Tiberium inopinantem repente immisso tribuno militum interemit,

    Suet. Calig. 23; cf. Tac. A. 3, 16:

    immissis qui monerent,

    id. ib. 4, 54:

    Suillium accusandis utrisque immittit,

    id. ib. 11, 1:

    ad cujus rei probationem immittet indices,

    Just. 32, 2:

    invidia et a dissimilibus delator inmissus,

    Plin. Ep. 6, 31, 3. —
    2.
    To let grow unrestrained or wild:

    ea vitis immittitur ad uvas pariendas,

    Varr. R. R. 1, 31, 3:

    cupressus immittitur in perticas asseresve,

    Plin. 16, 33, 60, § 141:

    pro densitate arborum immissorumque aliorum in alios ramorum,

    grown together, interwoven, Liv. 40, 22, 3: penitus immissis radicibus niti, deeply planted or sunk, Quint. 1, 3, 5: barba immissa et intonso capillo, etc., overgrown, hanging down, Sisenn. ap. Non. 130, 8; so,

    barba immissa,

    Verg. A. 3, 593; Ov. M. 12, 351; Quint. 12, 3, 12:

    immissi capilli,

    Ov. F. 1, 503; id. M. 5, 338; 6, 168; cf.

    , in a Greek construction: Phleias immissus patrios de vertice crines,

    Val. Fl. 1, 412.—
    3.
    To ingraft:

    trunci resecantur, et... deinde feraces plantae immittuntur,

    Verg. G. 2, 80.—
    4.
    Aliquem in bona alicujus, to install, put in possession, Cic. Verr. 2, 1, 54, § 142.—
    II.
    Trop.:

    aliquid in aures,

    to listen to, Plaut. Ep. 3, 1, 14; but without in:

    ne tu quod istic fabuletur auris inmittas tuas,

    id. Capt. 3, 4, 16: verba suis immittere figuris, to accommodate its modes of thought to the words, Manil. 1, 24:

    jactam et immissam a te nefariam in me injuriam semper duxi,

    Cic. Par. 4, 1, 28:

    hic corrector in eo ipso loco, quo reprehendit, immittit imprudens ipse senarium,

    lets escape him, id. Or. 56, 190:

    si nihil extrinsecus accidit, quod corpus ejus in aliquam valetudinem immitteret,

    threw into some sickness, Dig. 1, 21, 14, § 2:

    immisitque fugam Teucris atrumque timorem,

    instilled, infused, Verg. A. 9, 719:

    vires alicui,

    Val. Fl. 7, 353:

    amorem,

    Sen. Herc. Oet. 554.

    Lewis & Short latin dictionary > inmitto

  • 4 adigō

        adigō ēgī, āctus, ere    [ad + ago], to drive, urge, bring by force, take (to a place): pecore ex longinquioribus vicis adacto, Cs.—Of persons: te adiget horsum insomnia, T.: aliquem fulmine ad umbras, V.: Italiam vos? V.: arbitrum illum adegit, compelled to come before an arbiter.—Of things: tigna fistucis, to ram in, Cs.—Esp. of weapons, to drive home, plunge, thrust: ut telum adigi non posset, reach its mark, Cs.: viribus ensis adactus, V.— Poet.: alte volnus adactum, inflicted, V.—Fig., to drive, urge, force, compel, bring (to a condition or act): me ad insaniam, T.: vertere morsūs Exiguam in Cererem penuria adegit edendi, V.: adactis per vim gubernatoribus, pressed, Ta.—Poet.: In faciem prorae pinus adacta novae, brought into the form of a ship, Pr.—Adigere aliquem ius iurandum, or ad ius iurandum, or iure iurando, or sacramento (abl.), to put on oath, bind by oath, cause to take an oath, swear: omnibus ius iurandum adactis, Cs.: ad ius iurandum populares, S.: provinciam in sua verba ius iurandum, Cs.: populum iure iurando, L.: adiurat in quae adactus est verba, i. e. takes the oath under compulsion, L.
    * * *
    adigere, adegi, adactus V TRANS
    drive in/to (cattle), force, impel; cast, hurl; consign (curse); bind (oath)

    Latin-English dictionary > adigō

  • 5 artē

        artē adv. with comp. and sup.    [artus], closely, fast, firmly: continere alqd, Cs.: aciem statuere, S.: tigna artius inligata, Cs.: quam artissime ire, S. — Fig.: dormire, soundly: alqm colere, i. e. stingily, S.
    * * *
    artius, artissime ADV
    closely/tightly (bound/filled/holding); briefly, in a confined space, compactly

    Latin-English dictionary > artē

  • 6 con-vertō (-vortō)

       con-vertō (-vortō) tī, sus, ere.—     Trans, to turn round, cause to turn, turn back, reverse, direct: in infimo orbe luna convertitur: vox Herculem convertit, L.: ter se, O.: vias, V.: caeli conversa per auras, wheeled, V.: conversae acies nituntur, face to face, V.: conversis in eam partem navibus, Cs.: haec (sica) conversa est in me: conversā cuspide montem Impulit, pointed the spear and struck, V.: se in Phrygiam, N.: ad hunc se, Cs.: colla ad freta, O.: legiones ab itinere ad suam potentiam, withdraw... to reinforce, Cs.: tigna contra vim fluminis, Cs.: aspectum quo vellent.—Of an army, to wheel, turn, change the direction of: conversa signa in hostes inferre, change front and charge, Cs.: signa ad hostem converti, to face the enemy, Cs.: sese, to retreat, Cs.: conversis signis redire, L.: itinere converso, by a flank movement, Cs.: acies in fugam conversa, routed, Cs.: convorso equo, S.— Intrans, to return, turn away: ad pedites, S.: in regnum suum, S.: ad uxorem Silviam, Ta. — Fig., trans, to turn, direct, throw back: risum in iudicem: haec ad suos quaestūs: animum ad curam, L.: se ad timorem: subitam convertor in iram, O.: animos: aculeum testimoni sui: omen in ipsum, V.: se ad eos, to their support, N.: omnium ora in me convorsa esse, S.— To attract, fix, rivet, draw: volgi ora, H.: animos, L.—To change, alter, transform, turn, convert, pervert: se ex homine in beluam: tellus Induit conversa figuras, O.: rem p., to bring into disorder: animum avaritiā, S.: civitatis lingua convorsa conubio Numidarum, S.: castra castris, to change continually, Cs.: conversa numina, alienated, V.: casūs conversi, which undergo a change of form: ad salutem convorti hoc malum, T.: ludi ad funus civitatis conversi: id ad salutem, N.: Deum in hominem, T.: in classem nymphas, V.: praemia in pestem, S.: amicitiae se in graves inimicitias. —To translate: aliqua de Graecis: librum in Latinum.— Intrans, to change, turn, be changed, go over, C.: imperium in superbiam, S.: ad aliquem, to the support of: ad sapientiora, Ta.

    Latin-English dictionary > con-vertō (-vortō)

  • 7 dī-mētior

        dī-mētior mēnsus, īrī, dep.    and pass, to measure, measure out, lay out: syllabas: caelum atque terram: campum ad certamen, V.: positūs siderum, Ta.: digitis peccata sua, to count off.—Pass., to be measured, be planned, be adapted (only perf. system): a quo essent illa dimensa atque descripta: opere dimenso, laid out, Cs.: tigna dimensa ad altitudinem fluminis, Cs.: certis dimensus partibus orbis, V.

    Latin-English dictionary > dī-mētior

  • 8 distineō

        distineō tinuī, tentus, ēre    [dis + teneo], to keep asunder, separate, part, hold back: tigna binis utrimque fibulis distinebantur, Cs.: duo freta Isthmos, O.: alqm a domo, H.: hostem Agger, V.— To keep back, hinder, detain, occupy, engage, employ, divert: manūs hostium, Cs.: copias Caesaris, kept from uniting, Cs.: Volscos, L.: in multitudine iudiciorum distineri: distineri litibus, N.: ad omnia tuenda multifariam distineri, L.— To hinder, delay, put off, prevent: pacem: victoriam, Cs.: rem distinebat, quod, etc., L.—Fig., to distract, perplex: distineor dolore: factiones senatum distinebant, L.
    * * *
    distinere, distinui, distentus V
    keep apart, separate; prevent, hold up; distract

    Latin-English dictionary > distineō

  • 9 fastīgātē

        fastīgātē adv.    [fastigatus], having a slope like a gable: (tigna) statuebat, Cs.: structo tecto, Cs.

    Latin-English dictionary > fastīgātē

  • 10 fīrmāmentum

        fīrmāmentum ī, n    [firmo], a strengthening, support, prop: tigna, quae firmamento esse possint, Cs.—Fig., a support, prop, stay: ordinum: accusationis: imperi: disciplinae: legionem in primam aciem firmamentum ducit, as a support, L.: firmamenta rei p., auspicia et senatus.—Of an argument, the main point.
    * * *
    support, prop, mainstay; support group

    Latin-English dictionary > fīrmāmentum

  • 11 immittō (in-m-)

        immittō (in-m-) īsī, īssus, ere,    to send in, let in, throw into, admit, introduce: immissus in urbem: servos ad spoliandum fanum: corpus in undas, O.: in terram (navem), stranded, L.: canalibus aqua inmissa, Cs.: feraces plantae immittuntur, are engrafted, V.: lentum filis immittitur aureum, is interwoven, O.: nais inmittitur undis, plunges into, O.: inmittor harenae, reach, O.: immissa (tigna) in flumen defigere, driven down, Cs.: immissi alii in alios rami, intertwined, L.—To send against, let loose, set on, cause to attack, incite: servi in tecta nostra immissi: completas navīs taedā in classem, Cs.: immittebantur illi canes: in medios se hostīs, threw himself.—To discharge, project, throw at, cast among: pila in hostīs, Cs.: Lancea costis inmissa, penetrating, O.: coronam caelo, hurls to, O.—To let go, let loose, relax, slacken, drop: immissis frenis, V.: inmissos hederā conlecta capillos, flowing, O.—Fig., to install, put in possession: in mea bona quos voles.—To inflict: iniuriam in alqm: fugam Teucris, struck with panic, V.—To instigate, suborn: a Cicerone inmissus, S.—To admit, commit: corrector inmittit ipse senarium, lets escape him.

    Latin-English dictionary > immittō (in-m-)

  • 12 iniciō

        iniciō (iniiciō), iēcī, iectus, ere    [1 in+iacio], to throw in, put in, hurl upon, put on, cast on, set into: domus ardebat ignibus iniectis: eo militibus iniectis (i. e. in navīs), Cs.: dextram accenso foculo, L.: iniecto ter pulvere, H.: ignīs tectis, L.: mihi terram, bury, V.: se in medios hostīs: sese medium in agmen, V.—To form by throwing, heap up, build: velut aggere aut ponte iniecto, L.—To insert, build in: eo super tigna sesquipedalia iniciunt, Cs.—To put on, throw over, impose, apply: inici catenas imperat: eique laneum pallium iniecit: bracchia caelo, i. e. attack, O.: ipsis ex vincula sertis, V.: iniecti umeris capilli, falling over, O.—In the phrase, manum inicere, with dat, to lay hands on, seize, take possession of: virgini, L.: ipsa mihi veritas manum inicit, i. e. checks: Iniecere manum Parcae (sc. iuveni), V.— Fig., to bring into, inspire, suggest, impress, infuse, occasion, cause: terrorem mortis: cunctationem, L.: stimulis iras, V.: scrupulum homini, T.: tumultum civitati: studium pugnandi exercitui, Cs.: vobis causam deliberandi, furnish: plaga iniecta petitioni, given: puellis curam, H.: in alqd se iniciens animus, dwelling on.—To throw out a hint, mention, suggest: Bruto cum saepe iniecissem de, etc.: meum nomen imperitis: mentio de furtis iniecta, H.
    * * *
    inicere, injeci, injectus V TRANS
    hurl/throw/strike in/into; inject; put on; inspire, instill (feeling, etc)

    Latin-English dictionary > iniciō

  • 13 in-ligō (ill-)

        in-ligō (ill-) āvī, ātus, āre,    to bind on, tie on, fasten, attach: tauris iuga, H.: inligata tigna tenere, Cs.: manibus post tergum inligatis, L.: emblemata in poculis: litterae in iaculo inligatae, Cs.: lunae motūs in sphaeram, add to the celestial globe: iuvencis inligata aratra, H.—To fetter, encumber, entangle, impede: inutilis inque ligatus Cedebat, V.: Vix inligatum te triformi Pegasus expediet Chimaerā, H.: se locis impeditis, Ta.— Fig., in speech, to weave in, intersperse: orationis genus, in quo omnes verborum inligantur lepores: sermonibus personas gravīs.—To connect, associate, bind, limit, entangle, fetter: non iis condicionibus inligabitur pax, ut, etc., L.: multis pignoribus Lepidum res p. inligatum tenet: sociali foedere se cum Romanis, L.: angustis et concisis disputationibus inligati.

    Latin-English dictionary > in-ligō (ill-)

  • 14 iungō

        iungō ūnxī, ūnctus, ere    [IV-], to join together, unite, connect, attach, fasten, yoke, harness: Narcissum et florem anethi, V.: ostia, shut, Iu.: iunctas quatere fenestras, H.: oscula, exchange, O.: da iungere dextram, clasp, V.: Ticinum ponte, span, L.: ratibus flumen, bridge, L.: iunctae umbone phalanges, Iu.: pontīs et propugnacula, i. e. connect the bulwarks by bridges, V.: hoc opus ut aedificio iungatur, Cs.: Humano capiti cervicem equinam, H.: mortua corpora vivis, V.: se Romanis, L.: Ne castris iungant (i. e. se), V.: tigna bina inter se, Cs.: corpora inter se iuncta: erat cum pede pes iunctus, O.: digitis medio cum pollice iunctis, O.—To harness, yoke, attach: angues ingentes alites iuncti iugo, Pac. ap. C.: iunge pares, i. e. in pairs, V.: grypes equis, V.: curru Equos, to the car, V.: raeda equis iuncta: iuncta vehicula mille, L.—In P. pass., adjoining, continuous with: iuncta pharetratis Sarmatis ora Getis, O.—Of troops, etc., to join, unite: cum fratre copias, L.: agmina, V.— To add, give in addition: Commoda praeterea iungentur multa caducis, Iu.— To make by joining: camera lapideis fornicibus iuncta, built with, S.—To bring together, join, unite: cum hominibus consuetudines: an virtus et voluptas inter se iungi possint.—Of persons, to join, unite, bring together, associate, attach, ally: nos sibi amicos, T.: se tecum omni scelere: se Romanis, make an alliance with, L.: (eam) conubio, give in marriage, V.: me sibi, marry, V.: variis albae iunguntur columbae, O.: si populus R. foedere iungeretur regi, L.: hospitio cum iungeret absens (i. e. se), V.—To make by joining, enter into: cum hominibus amicitias: societatem cum populo R., L.—Of words, to join, unite, make by joining, compound: iuncta verba: carmina, compose, V.

    Latin-English dictionary > iungō

  • 15 iungō

        iungō ūnxī, ūnctus, ere    [IV-], to join together, unite, connect, attach, fasten, yoke, harness: Narcissum et florem anethi, V.: ostia, shut, Iu.: iunctas quatere fenestras, H.: oscula, exchange, O.: da iungere dextram, clasp, V.: Ticinum ponte, span, L.: ratibus flumen, bridge, L.: iunctae umbone phalanges, Iu.: pontīs et propugnacula, i. e. connect the bulwarks by bridges, V.: hoc opus ut aedificio iungatur, Cs.: Humano capiti cervicem equinam, H.: mortua corpora vivis, V.: se Romanis, L.: Ne castris iungant (i. e. se), V.: tigna bina inter se, Cs.: corpora inter se iuncta: erat cum pede pes iunctus, O.: digitis medio cum pollice iunctis, O.—To harness, yoke, attach: angues ingentes alites iuncti iugo, Pac. ap. C.: iunge pares, i. e. in pairs, V.: grypes equis, V.: curru Equos, to the car, V.: raeda equis iuncta: iuncta vehicula mille, L.—In P. pass., adjoining, continuous with: iuncta pharetratis Sarmatis ora Getis, O.—Of troops, etc., to join, unite: cum fratre copias, L.: agmina, V.— To add, give in addition: Commoda praeterea iungentur multa caducis, Iu.— To make by joining: camera lapideis fornicibus iuncta, built with, S.—To bring together, join, unite: cum hominibus consuetudines: an virtus et voluptas inter se iungi possint.—Of persons, to join, unite, bring together, associate, attach, ally: nos sibi amicos, T.: se tecum omni scelere: se Romanis, make an alliance with, L.: (eam) conubio, give in marriage, V.: me sibi, marry, V.: variis albae iunguntur columbae, O.: si populus R. foedere iungeretur regi, L.: hospitio cum iungeret absens (i. e. se), V.—To make by joining, enter into: cum hominibus amicitias: societatem cum populo R., L.—Of words, to join, unite, make by joining, compound: iuncta verba: carmina, compose, V.

    Latin-English dictionary > iungō

  • 16 lāmina or lammina or lāmna

        lāmina or lammina or lāmna ae, f    a thin slice, plate, leaf, layer, lamina: cum lamina esset inventa: tigna laminis clavisque religant, Cs.: aenea, L.: Laminae ardentes, red-hot plates (for torture): candens, H.—A blade: argutae lamina serrae, V.: Lamina dissiluit, the blade of the sword, O.—Money, coin: argenti, O.: fulva, a gold piece, O.: inimicus lamnae, foe to money, H.—The tender shell of an unripe nut, O.

    Latin-English dictionary > lāmina or lammina or lāmna

  • 17 nātūra

        nātūra ae, f    birth: Naturā illi pater es, T.: naturā frater, adoptione filius, L.— Nature, natural constitution, property, quality: propria natura animae: qualis esset natura montis, qui cognoscerent, misit, Cs.: tigna secundum naturam fluminis procumberent, natural course of the river, Cs.: insula naturā triquetra, i. e. in shape, Cs.: naturas apibus quas Iuppiter ipse Addidit, expediam, V. —Nature, natural disposition, inclination, bent, temper, character: fera inmanisque: prolixa beneficaque: mitis contra naturam suam esse, L.: mihi benefacere iam ex consuetudine in naturam vertit, has become natural, S.: quasi altera, a second nature: Naturam expelles furcā, tamen usque recurret, H.—The order of the world, nature, course of things: quod rerum natura non patitur: naturae satis facere, i. e. die: naturae concedere, S.— Person.: ratio a naturā data: omnis natura volt esse conservatrix sui.—The world, universe, nature: totius naturae mens atque animus.—An element, thing, substance: quinta quaedam: edax, O.—The organs of generation.
    * * *
    nature; birth; character

    Latin-English dictionary > nātūra

  • 18 quadrāgēnī

        quadrāgēnī ae, a (gen. nūm, Cs., L.), num distrib.    [quadraginta], forty each: (tigna) iuncta intervallo pedum quadragenūm, Cs.: columnae singulae sestertiis quadragenis milibus locatae: centuriae seniorum et iuniorum, L.

    Latin-English dictionary > quadrāgēnī

  • 19 ratiō

        ratiō ōnis, f    [RA-], a reckoning, numbering, casting up, account, calculation, computation: ut par sit ratio acceptorum et datorum: quibus in tabulis ratio confecta erat, qui numerus domo exisset, etc., Cs.: auri ratio constat, the account tallies: rationem argenti ducere, reckoning: pecuniae habere rationem, to take an account: ratione initā, on casting up the account, Cs.: mihimet ineunda ratio est: (pecuniam) in rationem inducere, bring into their accounts: aeraria, the rate of exchange (the value of money of one standard in that of another): rationes ad aerarium continuo detuli, rendered accounts: rationes cum publicanis putare: rationes a colono accepit: longis rationibus assem in partīs diducere, calculations, H.— A list, manifest, protocol, report, statement: cedo rationem carceris, quae diligentissime conficitur.— A transaction, business, matter, affair, concern, circumstance: re ac ratione cum aliquo coniunctus: in publicis privatisque rationibus, Cs.: nummaria: popularis: comitiorum: ad omnem rationem humanitatis: meam.—Plur., with pron poss., account, interest, advantage: alquis in meis rationibus tibi adiungendus: alienum suis rationibus existimans, etc., inconsistent with his interests, S.—Fig., a reckoning, account, settlement, computation, explanation: rationem reddere earum rerum: secum has rationes putare, T.: initā subductāque ratione scelera meditantes, i. e. after full deliberation: quod posteaquam iste cognovit, hanc rationem habere coepit, reflection: totius rei consilium his rationibus explicabat, ut si, etc., upon the following calculation, Cs.: ut habere rationem possis, quo loco me convenias, etc., i. e. means of determining: semper ita vivamus, ut rationem reddendam nobis arbitremur, must account to ourselves: si gravius quid acciderit, abs te rationem reposcent, will hold you responsible, Cs.— Relation, reference, respect, connection, community: (agricolae) habent rationem cum terrā, quae, etc., have to do: cum omnibus Musis rationem habere: omnes, quibuscum ratio huic est.— A respect, regard, concern, consideration, care: utriusque (sc. naturae et fortunae) omnino habenda ratio est in deligendo genere vitae: (deos) piorum et impiorum habere rationem: sauciorum et aegrorum habitā ratione, Cs.: propter rationem brevitatis, out of regard for: habeo rationem, quid a populo R. acceperim, consider: neque illud rationis habuisti, provinciam ad summam stultitiam venisse? did you not consider?—Course, conduct, procedure, mode, manner, method, fashion, plan, principle: tua ratio est, ut... mea, ut, etc.: defensionis ratio viaque: itaque in praesentiā Pompei sequendi rationem omittit, Cs.: in philosophiā disserendi: ut, quo primum curreretur, vix ratio iniri possit, Cs.: hoc aditu laudis vitae meae rationes prohibuerunt, plan of life.—Arrangement, relation, condition, kind, fashion, way, manner, style: ratio atque usus belli, the art and practice of war, Cs.: novae bellandi rationes, Cs.: quorum operum haec erat ratio, etc., Cs.: rationem pontis hanc instituit; tigna bina, etc., Cs.: iuris: haec eadem ratio est in summā totius Galliae, Cs.: eādem ratione, quā pridie, ab nostris resistitur, Cs: quid refert, quā me ratione cogatis?: nullā ratione, Cs.: tota ratio talium largitionum genere vitiosa est, principle.—The faculty of computing, judgment, understanding, reason, reasoning, reflection: Ita fit, ut ratio praesit, appetitus obtemperet: homo, quod rationis est particeps, causas rerum videt: lex est ratio summa: ut, quos ratio non posset, eos ad officium religio duceret: si ratio et prudentia curas aufert, H.: mulier abundat audaciā, consilio et ratione deficitur: Arma amens capio, nec sat rationis in armis, V.: ratione fecisti, sensibly.—Ground, motive, reason: quid tandem habuit argumenti aut rationis res, quam ob rem, etc.: nostra confirmare argumentis ac rationibus: noverit orator argumentorum et rationum locos: ad eam sententiam haec ratio eos deduxit, quod, etc., Cs.: rationibus conquisitis de voluptate disputandum putant: Num parva causa aut prava ratiost? reason, excuse, T.— Reasonableness, reason, propriety, law, rule, order: omnia, quae ratione docentur et viā, reasonably and regularly: ut ratione et viā procedat oratio: quae res ratione modoque Tractari non volt, H.: intervallis pro ratā parte ratione distinctis, divided proportionally by rule: vincit ipsa rerum p. natura saepe rationem, system.—A theory, doctrine, system, science: haec nova et ignota ratio, solem lunae oppositum solere deficere: Epicuri, doctrine: Stoicorum: ratio vivendi... ratio civilis, the art of living... statesmanship.—Knowledge, science. si qua (est in me) huiusce rei ratio aliqua.— A view, opinion, conviction: Mea sic est ratio, T.: cum in eam rationem pro suo quisque sensu loqueretur: cuius ratio etsi non valuit, N.
    * * *
    I II
    account, reckoning; plan; prudence; method; reasoning; rule; regard

    Latin-English dictionary > ratiō

  • 20 sēsqui-pedālis

        sēsqui-pedālis e, adj.,    of a foot and a half, half a yard long: tigna, Cs.: verba, H.

    Latin-English dictionary > sēsqui-pedālis

См. также в других словарях:

  • tigna — s.f. [lat. tĭnea o tĭnia verme, tarlo, pidocchio ]. 1. (med.) [malattia contagiosa parassitaria della pelle, per lo più localizzata nel cuoio capelluto]. 2. (fig., pop.) a. [cosa seccante] ▶◀ fastidio, (fam.) grana, grattacapo, impiccio, noia,… …   Enciclopedia Italiana

  • tigna — tì·gna s.f. 1. CO TS med. affezione contagiosa del cuoio capelluto, spec. determinata da miceti 2. TS vet. malattia della pelle, spec. degli animali domestici, simile a quella che colpisce l uomo 3. CO fig., pop., grattacapo, fastidio Sinonimi:… …   Dizionario italiano

  • tigna — égratigna …   Dictionnaire des rimes

  • tigna — {{hw}}{{tigna}}{{/hw}}s. f. 1 Fungo con filamenti sottili e ramosi responsabili delle tigne dell uomo e degli animali. 2 Affezione del cuoio capelluto, con scomparsa dei capelli …   Enciclopedia di italiano

  • tigna — pl.f. tigne …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • tigna — s. f. 1. alopecia, pitiriasi □ (dial.) rogna, scabbia 2. (centr.) puntiglio □ ostinazione, caparbietà, testardaggine 3. (fig.) fastidio, grattacapo …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • tugn — tigna, malattia del cuoio capelluto, che provoca la caduta dei capelli …   Dizionario Materano

  • Vivre en paix — (titre original : Vivere en pace) est un film italien de Luigi Zampa, réalisé en 1947. Synopsis En 1944, dans un village italien qui pourrait s imaginer épargné par la guerre, un fermier, l oncle Tigna, héberge en cachette deux soldats… …   Wikipédia en Français

  • Tena — (Del lat. tigna, vigas.) ► sustantivo femenino 1 GANADERÍA Tinada, cobertizo para el ganado. 2 PESCA Conjunto de útiles de un determinado arte de pesca. * * * tena (del lat. «tigna») 1 f. Cobertizo donde se recoge el ganado; particularmente, los… …   Enciclopedia Universal

  • tignoso — ti·gnó·so agg. 1. TS med. relativo alla tigna | che presenta tigna; anche s.m. 2. BU fig., pop., avaro, spilorcio 3. RE centr., fig., testardo, cocciuto 4. OB LE di persona, spregevole, vile, dappoco; anche s.m.: io non mi pongo né con ragazzi né …   Dizionario italiano

  • taina — (del lat. «tigna») 1 (Guad., Sor.) f. *Cobertizo para recoger el ganado; particularmente, los bueyes. ≃ Tinada. ⇒ *Establo. 2 (Áv., Pal., Sal., Seg., Vall.) *Coz. 3 (Mur.) Meta. * * * taina. (Del lat. tigna, pl. de tignum, madero). f. Daño… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»