-
1 Testa
сущ.пищ. семенная оболочка, теста, пигментный слой (семенной оболочки зерна) -
2 Testa
fтеста, семенная оболочка -
3 Testat
Testát n, -e 1. свидетелство, удостоверение; 2. подпис в студентска книжка за семестриална заверка. -
4 Flachkopf
testa pianaDeutsch-Italienisch-Wörterbuch von Modelleisenbahn > Flachkopf
-
5 Kopf
testa, capoccia -
6 Kreuzkopf
testa a croceDeutsch-Italienisch-Wörterbuch von Modelleisenbahn > Kreuzkopf
-
7 Pleuelstangenkopf
testa della biellaDeutsch-Italienisch-Wörterbuch von Modelleisenbahn > Pleuelstangenkopf
-
8 Testat
Testát n -(e)s, -e1. устарев. отме́тка, спра́вка (о посещении лекций, семинаров и т. п.)2. пи́сьменный зачё́т ( в вузе) -
9 Testament
Testa'ment n <Testament(e)s; Testamente> JUR závěť f, testament m -
10 Testamentsvollstrecker
Testa'mentsvollstrecker m vykonavatel m závěti -
11 Testat
n <-(e)s, -e>1) устарев отметка, справка (о посещении лекций, семинаров и т. п.)2) письменный зачёт (в ВУЗе)3) свидетельство; удостоверениеein Testát bekómmen* — получать свидетельство
Das Testát ist vier Jáhre gültig. — Свидетельство действительно четыре года.
-
12 Ansatzschraube
vite di spallamento (vite con gambo tornito o rettificato e codolo filettato; nei modelli Märklín è presente a testa esagonale nei biellismi ed anche, con testa a taglio, a ritegno di carrelliDeutsch-Italienisch-Wörterbuch von Modelleisenbahn > Ansatzschraube
-
13 Umfahrgleis
binario di manovra, usato nelle stazioni di testa per rimettere la motrice in testa al treno in partenzaDeutsch-Italienisch-Wörterbuch von Modelleisenbahn > Umfahrgleis
-
14 Backstein
Backstein, later, Dimin. laterculus (der zum Mauern gebrauchte, sowohl rohe, bloß an der Sonne getrocknete, als auch im Ofen gebrannte Backstein, Mauerziegel). – testa (der sowohl zum Mauern als zum Decken der Dächer gebrauchte gebrannte Ziegelstein, der Brandstein). – ein ungebrannter, roher B., later crudus: ein gebrannter, later coctilis od. coctus: ein an der Sonne getrockneter, later siccatus. – Backsteine streichen, machen, lateres ducere: B. brennen, lateres coquere: aus B. (gemacht), latericius: testaceus.
-
15 Eierschale
Eierschale, ovi putamen (als Abgeschältes) od. testa (als harte Decke).
-
16 Gehäuse
[1025] Gehäuse, loculamentum. – theca (Futteral). – das G. einer Schnecke, testa.
-
17 Haus
Haus, I) im allg.: domus (das H. als Wohnort der Familie, bes. ein größeres Stadthaus, der Palast; dann auch meton. = das Hauswesen, ferner = die das Haus bewohnende Familie oder deren Geschlecht u. im allgem. Sinne = die Heimat). – aedes, ium,f. (das Haus als mit mehreren Gemächern versehenes Gebäude). – aedificium (das Haus als Gebäude übh.). – domicilium (das Haus als Wohnsitz jmds.). – insula (ein großes Gebäude, das von andern Gebäuden auf allen Seiten abgesondert ist, gew. zu Mietwohnungen eingerichtet). – tectum (Dach, Dach u. Fach = Haus, wenn dieses den Nbbegr. des bergenden Schutzmittels hat). – domus simulacrum (Nachbildung eines Hauses, wie die Kinder aus Sand, Karten bauen). – testa (das Haus eines Schaltiers, z.B. cochleae). – familia (die Bewohner des Hauses, bes. das Gesinde; dann auch die Familie, von der jmd. stammt). – [1232] genus. gens. stirps (das Geschlecht, aus dem jmd. stammt). – res familiaris (das Hauswesen). – ein kleines H., domuncula; aediculae; casa od. casula (eine Hütte).
zu H. (daheim), domi; intra domum, intra limen (innerhalb des H., innerhalb der Schwelle des Hauses): wo zu Hause? unde domo?: zu H. bei mir, domi meae; in domo mea; domi apud me: zu H. u. im Felde, d.i. im Frieden u. im Kriege, s. Krieg. – außer dem H., foris (auf die Frage wo?); foras (auf die Frage wohin?). – nach H., domum: von H., domo: von H. zu H., H. für H., per domos; ostiatim (von Tür zu Tür). – im H., domi, auch mit den Genetiven meae, tuae, suae, nostrae, vestrae, eius, istius, cuius, alienae (= in meinem, deinem, seinem etc. H.; zu H. bei mir, dir, ihm etc.): im H. Cäsars, in domo Caesaris; doch auch domi Caesaris.
zu H. bleiben, sich zu H. halten, domi manere, remanere (im H., in der Heimat zurückbleiben, wenn die andern ausgehen, ausziehen); domi od. domo se tenere od. se retinere. domi se continere. intra suum limen contineri (sich zu Hause halten, sich an das H. binden); privato od. privatim se tenere. publico carere od. se abstinere. in publicum non prodire (sich nicht od. sehr selten öffentlich zeigen); domi sedere, auch mit dem Zus. desidem (untätig zu Hause verweilen, anstatt in den Krieg zu ziehen etc.); domo non excedere od. non egredi (nicht aus dem Hause gehen): ich bleibe od. ich halte mich wegen etw. zu H., alqd me limine continet (z.B. recens luctus). – aus dem H. gehen, treten, das H. verlassen, domo abire od. exire; ianuā egredi; pedem limine od. domo suā od. aedibus efferre (den Fuß über die Schwelle setzen); in publicum prodire (auf die offene Straße gehen): in vielen Jahren nicht aus dem H. gegangen (gekommen) sein, multis annis limen domus suae non transisse: nach H. gehen, domum ire od. abire od. redire; domum od. in tecta sua discedere (von mehreren): nach H. (in die Heimat) zurückkehren, domum redire; ad larem suumreverti: zu H. sein, domi suae esse: er ist zu H., intus est: er ist nicht zu H., est foris: aus dem H. stoßen, jagen, werfen, alqm exigere od. protrudere foras; alqm exire domo cogere (z.B. mit Waffengewalt, armis); alqm domo expellere od. extrudere od. exigere od. eicere, im Zshg. auch bl. exigere od. eicere (auch = verstoßen). – jmd. nach H. bringen, führen, alqm ducere domum (im allg.); alqm domum deducere (jmd. nach H. geleiten, bes. ehrenhalber). – jmd. mit nach H. nehmen, alqm domum ad se od. bl. alqm domum adducere: etwas mit nach H. nehmen, tragen, alqd auferre domum suam (auch diebischerweise); im Zshg. auch bl. auferre. – wo zu H. sein, in alqo loco sedem ac domicilium habere (eig., seinen Wohnsitz wo haben); in alqo loco habitare (eig., an einem Orte wohnen; übtr. wo wie zu H. sein = beständig sich wo aufhalten, seine bleibende Stätte wo aufgeschlagen haben, z.B. in foro, in rostris, in tribunalibus); in alqa re versatum esse. alcis rei peritum esse (bildl., wohlbewandert [1233] sein in etwas, einer Sache kundig sein): überall zu H. sein (bildl.), nulla in re rudem esse: du mußt in Asien wie zu Hause sein, tibi Asia, sicuti unicuique sua domus, nota esse debet: da ist der. Übermut, da der Luxus zu H., hoc est domicilium superbiae, haec est sedes luxuriae.
H. u. Hof verlassen (um in ein fremdes Land zu ziehen), domum et propinquos relinquere (H. u. Verwandte verlassen); sedes suas relinquere (seinen Wohnsitz verlassen); sedem suam mutare (seinen Wohnsitz verändern); de suis bonis omnibus decedere (von Hab u. Gut gehen): Haus u. Hof verlassen müssen, domum et propinquos od. sedes suas relinquere cogi; de bonis suis omnibus decedere cogi: jmd. von H. u. Hof vertreiben, jagen, verjagen, alqm sedibus ac fortunis eicere; alqm domum et propinquos od. sedes suas relinquere cogere; alqm de bonis suis omnibus decedere cogere; alqm exturbare e possessionibus od. bonis patriis od. fortunis omnibus; expellere alqm possessionibus od. fortunis omnibus: für H. u. Hof kämpfen, de tectis moenibusque dimicare; pro aris et focis pugnare od. dimicare (beide von den Bewohnern einer Stadt, eines Landes etc.).
von H. aus jmdm. eigen, vernaculus (z.B. festivitas): von H. aus reich, in magno patrimonio natus; amplis innutritus opibus: von H. aus arm, in parvo patrimonio natus: von H. aus brav, sehr brav, naturā bonus, optimus: von H. aus od. durch Gewöhnung, naturā aut moribus.
ein (großes) H. machen, laute vivere; elegantiae laetitiaeque famam captare; luxum et magnificentiam ostentare: Haus halten (haushalten), officia domestica curare. officia domus exsequi (die Hausgeschäfte besorgen, von der Hausfrau); res domesticas dispensare (dem Hauswesen vorstehen, vom Hausverwalter etc.); parce od. frugaliter vivere (sparsam leben, mit wenigem H. halten [haushalten]).
das königliche Haus, domus regia: ein anständiges Haus, amplioris fortunae domus: aus gutem H., honesto genere (mit u. ohne natus): Leute aus gutem H., honesti: aus demselben H. (Geschlechte) sein, eiusdem generis od. stirpis esse: mein ganzes H. läßt dich grüßen, domus te nostratota salutat: ich bin der letzte meines H., progenies mea in me deficiet: er war der letzte seines H. (von einem Verstorbenen), ultimus suorum mortuus est; in eo familia eius exstincta est.
II) insbes., Versammlungshaus u. meton. die Versammlung selbst; z.B. bei vollem H., magno consessu: es wird vom ganzen H. jmdm. vielfacher Beifall gezollt, alci a cuncto consessu plausus multiplex datur.
-
18 Muschelschale
Muschelschale, concha; testa conchae.
-
19 Schale
Schale, I) äußere Bedeckung: cortex (die äußere Baumrinde, Borke; dann auch die äußere Schale der Schildkröte, der Nüsse, Eicheln etc.) corium (die rindenartige dickere u. festere Schale, z.B. der Kastanien). – cutis (die äußere dünnere Bedeckung, z.B. der Fruchtkerne) – putāmen (an Schaltieren, Nüssen, Bohnen, Eiern, Obst). – testa (an Schaltieren, auch an Eiern). – folliculus (Balg der Hülsenfrüchte u. der Getreidekörner). – Sprichw., bei der Sch. von etwas stehen bleiben, primis, ut dicitur, labrisgustare alqd; primoribus labris attingere alqd. – II) als Gefäß: a) = Trinkschale, s. Trinkgeschirr. – b) = Schüssel, ws. – c) = Wagschale, w. s.
-
20 Scherbe
Scherbe, testa. – kleine Sch., testula.
См. также в других словарях:
testa — / tɛsta/ s.f. [dal lat. tardo testa cranio, testa , in origine guscio, vaso ]. 1. [parte del corpo animale e umano in cui si apre la bocca e che contiene il cervello e gli organi di senso specifico: t. piccola, grossa ; sollevare, girare, voltare … Enciclopedia Italiana
TESTA — steht für: Trans European Services for Telematics between Administrations, Internes Netzwerk von europäischen Verwaltungen (TESTA Netz) Tesch Stabenow, ein Unternehmen der Schädlingsbekämpfung (Namensänderung 1947 in „Technische… … Deutsch Wikipedia
Testa — bezeichnet Trans European Services for Telematics between Administrations, internes Netzwerk von europäischen Verwaltungen (TESTA Netz) Tesch Stabenow, ein Unternehmen der Schädlingsbekämpfung (Namensänderung 1947 in Technische Entwesungsstation) … Deutsch Wikipedia
TESTA — quasi tosta, a torreo, Graece ὄςρακον, multiplici usu inclaruit. Namque et in suffragiis testae adhibitae sunt Athenis, unde testulâ collabefactus, testarum suffragiis eieitus, aliaeque phrases apud Corn. Nepotem in Aristide, c. 1. et in… … Hofmann J. Lexicon universale
Testa — is an Eritrean fighting technique/martial art that emphasizes headbutting. Its name comes from the Italian testa , meaning head, having been adopted during the colonial period. Its basis is on real hand to hand combat techniques, although it is… … Wikipedia
Testa — est le nom d une famille d origine génoise qui a donné une dynastie de jeunes de langues, de drogmans, de consuls et de diplomates. Ses membres ont servi l Allemagne, l Angleterre, l Autriche, l Empire ottoman, la France, les Pays Bas, la Prusse … Wikipédia en Français
testa — sustantivo femenino 1. Uso/registro: elevado. Pragmática: a veces IRONÍA. Cabeza del hombre y de los animales: Tienes una hermosa testa con el pelo plateado. Salió el primer toro, con una testa imponente. Locuciones 1 … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
testa — (Del lat. testa). 1. f. Cabeza del hombre y de los animales. 2. En el hombre y algunos mamíferos, parte superior y posterior de ella. 3. Frente, cara o parte anterior de algunas cosas materiales. 4. Bot. Cubierta externa de la semilla, derivada… … Diccionario de la lengua española
Testa [2] — Testa, 1) s. Trebatius Testa; 2) Pietro, geb. 1611 zu Lucca in Italien, Historienmaler in Öl u. Fresco u. Ätzer; ertrank 1648 in dem Tiber … Pierer's Universal-Lexikon
testa — [tɛsta] n. m. ÉTYM. 1872, Littré; lat. testa → Tête. ❖ ♦ Bot. Partie externe du tégument (d une graine) … Encyclopédie Universelle
Testa [1] — Testa (lat.), 1) (Tunica externa), die äußere Samenhautschale, s.u. Samen A); 2) die Schale bei Schalthieren; Testae cochlearum, Schneckenhäuser. T. ostrearum, Austerschalen. T. ovorum Eierschalen. Daher Testacĕa, Schalthiere, Muscheln; T.… … Pierer's Universal-Lexikon