Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tela+nervo+sil

  • 1 contendo

    con-tendo, di, tum, 3, v. a. and n., to stretch, stretch out vigorously, to draw tight, strain.
    I.
    Lit. (rare and mostly poet.):

    arcum,

    Verg. A. 12, 815; Ov. M. 6, 286; id. R. Am. 435: tormenta, Sisen. ap. Non. p. 258, 27; Cic. Tusc. 2, 24, 57: muscipula, Lucil. ap. Non. p. 181, 31:

    tenacia vincla,

    Verg. G. 4, 412:

    ilia risu,

    Ov. A. A. 3, 285: pontem in alto, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 21 Müll. (Ann. v. 358 Vahl.):

    oculi contendunt se,

    Lucr. 4, 810.— Of stringed instruments, to tune by stretching the strings:

    ut in fidibus pluribus, si nulla earum ita contenta nervis sit, ut concentum servare possit,

    Cic. Fin. 4, 27, 75; cf. infra, P. a.—
    B.
    Meton.
    1.
    (Causa pro effectu.) Of weapons, to shoot, hurl, dart, throw:

    infensam hastam,

    Verg. A. 10, 521:

    tela,

    id. ib. 12, 815:

    sagittas nervo,

    Sil. 1, 323:

    telum aërias in auras,

    Verg. A. 5, 520. —
    2.
    Of places, neutr., to stretch, reach, extend:

    haec patulum vallis contendit in orbem,

    Calp. Ecl. 7, 30:

    Cappadocum gens usque ad Cyrresticam ejus regionem parte suā, quae vocatur Cataonia, contendit,

    Plin. 6, 8, 8, § 24.—
    II.
    Trop. (freq. in prose and poetry); act., to strain eagerly, to stretch, exert, to direct one's mental powers to something, to pursue or strive for earnestly; or neutr., to exert one's self, to strive zealously for something, etc.
    A.
    In gen.
    1.
    Act.
    (α).
    With acc.:

    magnum fortasse onus, verum tamen dignum, in quo omnis nervos aetatis industriaeque meae contenderem,

    Cic. Verr. 1, 12, 35; cf.:

    contendit omnis nervos Chrysippus, ut persuadeat, etc.,

    id. Fat. 10, 21:

    summas vires de palmā,

    Lucr. 4, 990:

    animum in curas,

    Ov. P. 1, 5, 11:

    quo se dira libido,

    Lucr. 4, 1043:

    tamen id sibi contendendum aut aliter non transducendum exercitum existimabat,

    Caes. B. G. 4, 17; cf.:

    id contendere et laborare, ne ea, etc.,

    id. ib. 1, 31; Cic. Verr. 2, 2, 21, § 52: et petere imperium populi et contendere honores, Varr. ap. Non. p. 259, 32.—
    (β).
    With inf., to exert one's self vigorously to do something, to apply one's self with zeal to, to go to:

    hunc locum duabus ex partibus oppugnare contendit,

    Caes. B. G. 5, 21:

    summā vi transcendere in hostium naves,

    id. ib. 3, 15:

    fugā salutem petere,

    id. ib. al.; Quint. 10, 1, 125:

    neque ego nunc hoc contendo... mutare animum, sed, etc.,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 13, § 38.—
    2.
    Neutr.:

    quantum coniti animo potes, quantum labore contendere... tantum fac ut efficias,

    Cic. Off. 3, 2, 6.— With ut:

    quántum potero voce contendam, ut populus hoc Romanus exaudiat,

    Cic. Lig. 3, 6; so,

    remis, ut eam partem insulae caperet,

    Caes. B. G. 5, 8 et saep.:

    contende quaeso atque elabora, ut, etc.,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42.— Absol.:

    vociferarer et, quantum maxime possem, contenderem,

    Cic. Fl. 16, 38 al.:

    non possis oculo quantum contendere Lynceus (= collineare),

    to aim at, Hor. Ep. 1, 1, 28.—
    B.
    In partic.,
    1.
    To direct or bend one's course eagerly somewhere; or, neutr., to strive to get to a place, to seek to arrive at, to go, march, or journey hastily to, etc.
    a.
    Act.
    (α).
    With acc. (very rare):

    rectā plateā cursum suum,

    Plaut. Cist. 2, 1, 58:

    nocte unā tantum itineris,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97.—
    (β).
    With inf. (freq.):

    Bibracte ire,

    Caes. B. G. 1, 23; so,

    ire cum his legionibus,

    id. ib. 1, 10:

    in Britanniam proficisci,

    id. ib. 4, 20:

    in provinciam reverti,

    id. ib. 3, 6 fin.:

    Dyrrhachium petere,

    Cic. Planc. 41, 97; cf.:

    proxima litora petere cursu,

    Verg. A. 1, 158; and:

    iter a Vibone Brundisium terrā petere,

    Cic. Planc. 40, 96 Wund.—
    b.
    Neutr. (so most freq.):

    in Italiam magnis itineribus,

    Caes. B. G. 1, 10; cf.:

    huc magnis itineribus,

    id. ib. 1, 38 fin.:

    huc magno cursu,

    id. ib. 3, 19:

    inde in Italiam,

    id. ib. 1, 33:

    in fines Sigambrorum,

    id. ib. 4, 18:

    in castra,

    id. ib. 4, 37:

    ex eo loco ad flumen,

    id. ib. 2, 9:

    ad Rhenum finesque Germanorum,

    id. ib. 1, 27 fin.:

    ad oppidum Noviodunum,

    id. ib. 2, 12:

    ad castra,

    id. ib. 2, 19 fin.; 3, 24 fin.:

    ad hostes,

    id. ib. 5, 9:

    ad Amanum,

    Cic. Att. 5, 20, 3: Tarentum ad Heraclidem Ponticum, Varr. ap. Non. p. 260, 19:

    Lacedaemonem,

    Nep. Cim. 3, 3:

    domum,

    Caes. B. G. 2, 24 fin. et saep.:

    ad ultimum animo,

    Cic. Mur. 31, 65; cf.:

    magna spectare atque ad ea rectis studiis contendere,

    id. Off. 2, 13, 44:

    ad summam laudem gloriamque maximis laboribus et periculis,

    id. Phil. 14, 12, 32:

    ad salutem,

    Caes. B. G. 3, 3 fin.
    2.
    ( Neutr.) To measure or try one's strength with, with weapons, by words, in action, etc.; to strive, dispute, fight, contend against, vie with; constr. with cum aliquo, contra or adversus aliquem, the dat., inter se, or absol.
    (α).
    Cum aliquo:

    neque post id tempus umquam summis nobiscum copiis hostes contenderunt,

    Caes. B. G. 5, 17 fin.; 1, 36:

    cum Sequanis bello,

    id. ib. 7, 67 fin.:

    cum eo armis,

    Cic. Att. 7, 9, 2:

    cum magnis legionibus parvā manu,

    Sall. C. 53, 3:

    cum barbaro,

    Nep. Con. 4, 3:

    cum victore,

    Hor. S. 1, 9, 42:

    mecum ingenio et arte,

    Prop. 2 (3), 24, 23 al.:

    cum eo de principatu,

    Nep. Arist. 1, 1; cf. id. Ages. 1, 4 al.:

    divitiis et sumptibus, non probitate neque industriā cum majoribus suis,

    Sall. J. 4, 7:

    humilitas cum dignitate et amplitudine,

    Cic. Rosc. Am. 47, 136.—So with acc. of neutr. pron.:

    tamenne vereris, ut possis haec contra Hortensium contendere?

    Cic. Quint. 25, 78.—
    (β).
    Contra aliquem:

    contra populum Romanum armis,

    Caes. B. G. 2, 13:

    tauri pro vitulis contra leones summā vi impetuque contendunt,

    Cic. Fin. 3, 20, 66:

    contra vim gravitatemque morbi,

    id. Phil. 9, 7, 15:

    nihil contra naturam universam,

    id. Off. 1, 31, 110; Cat. 64, 101.—
    * (γ).
    Adversus aliquem: non contendam ego adversus te, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13, A, 2.—
    (δ).
    With dat. ( poet.):

    hirundo cycnis,

    Lucr. 3, 6:

    Homero,

    Prop. 1, 7, 3; 1, 14, 7:

    Pindaricis plectris,

    Stat. S. 1, 3, 101.—
    (ε).
    Inter se:

    hi cum tantopere de potentatu inter se multos annos contenderent,

    Caes. B. G. 1, 31, 4; 1, 5, 3:

    viribus inter se,

    Lucr. 3, 784.— Impers.:

    interim proelio equestri inter duas acies contendebatur,

    the contest was carried on, Caes. B. G. 2, 9.—
    (ζ).
    Absol.:

    proelio,

    Caes. B. G. 1, 48; 1, 50 fin.;

    3, 28 al.: magis virtute quam dolo,

    id. ib. 1, 13; Nep. Epam. 2, 5:

    translatio non habet quaestionem, de quā contendit orator, sed propter quam contendit,

    Quint. 3, 6, 72; cf. id. 6, 1, 50; 7, 9, 3 al.— Impers.:

    summo jure contenditur,

    Cic. Caecin. 23, 65:

    de his lite contenditur,

    Quint. 3, 4, 8:

    de personis judicatur, sed de rebus contenditur,

    id. 10, 5, 13.—
    * b.
    In auctions, to vie with in bidding, to bid against: is liceri non destitit;

    illi quoad videbatur ferri aliquo modo posse, contenderunt,

    Cic. Verr. 2, 3, 42, § 99.—
    3.
    ( Act.) To place together in comparison, to compare, contrast; constr. with cum, ad, the dat., or acc. only.
    (α).
    With cum: tuam iram contra cum ira Liberi, Naev. ap. Non. p. 259, 7; Caecil. ib. p. 259, 1:

    id cum defensione nostrā,

    Cic. Rosc. Am. 33, 93:

    rationem meam cum tuā ratione,

    id. N. D. 3, 4, 10; Tac. A. 4, 32 al.: suam vitam mecum, Licinius, Macer. ap. Non. p. 259, 3.—
    * (β).
    With ad: ut vim contendas tuam ad majestatem viri, Att. ap. Non. p. 259, 5 (Trag. Rel. v. 648 Rib.).—
    (γ).
    With dat.: Thestiadas Ledae, Lucil. ap. Non. p. 258, 30:

    vellera potantia Aquinatem fucum Sidonio ostro,

    Hor. Ep. 1, 10, 26; Aus. Grat. Act. 14 al.—
    (δ).
    With [p. 447] acc. only: anulum, Plaut. Fragm. ap. Non. p. 258, 29:

    ipsas causas, quae inter se confligunt,

    Cic. Cat. 2, 11, 25:

    leges,

    id. Inv. 2, 49, 145:

    suam quaeque nobilitatem, formam, opes,

    Tac. A. 12, 1:

    vetera et praesentia,

    id. ib. 13, 3.—
    4.
    ( Act.) To demand, ask, solicit, entreat, beg earnestly, to seek to gain:

    cum a me peteret et summe contenderet, ut suum propinquum defenderem,

    Cic. Quint. 24, 77:

    verecundius a te, si quae magna res mihi petenda esset, contenderem,

    id. Fam. 2, 6, 1; so,

    ab aliquo,

    id. Verr. 2, 2, 53, § 131; id. de Or. 1, 36, 166; id. Rosc. Am. 1, 4; id. Fam. 13, 7, 3; cf.:

    a magistris de proferendo die,

    id. ib. 12, 30, 5; id. Q. Fr. 3, 1, 5, § 15:

    ne quid contra aequitatem,

    id. Off. 2, 20, 71:

    omni opere, ut, etc.,

    Suet. Dom. 2:

    magno opere, ne, etc.,

    id. Aug. 27; id. Vit. 3:

    pertinaciter,

    id. Caes. 1.—
    5.
    ( Act.) To assert, affirm earnestly, to maintain or contend energetically.
    (α).
    With acc. and inf.:

    sic ego hoc contendo, me tibi ipsi adversario cujuscumque tribus rationem poposceris redditurum,

    Cic. Planc. 19, 48; id. Sest. 50, 107; id. Arch. 7, 15:

    apud eos contendit falsa esse delata,

    Nep. Them. 7, 2; id. Epam. 8, 1:

    illud pro me majoribusque meis contendere ausim, nihil nos... scientes fuisse,

    Liv. 6, 40, 5; Quint. prooem. § 11; 1, 2, 25; Suet. Calig. 15; id. Dom. 6; Lucr. 5, 1343; Cat. 44, 4; Ov. M. 2, 855; Hor. Ep. 1, 16, 37 al.—
    (β).
    Absol. (very rare):

    si manantia corpuscula iter claudunt, ut Asclepiades contendit,

    Cels. 1, praef. § 28.—Hence, contentus, a, um, P. a.
    A.
    Lit., stretched, strained, tense, tight:

    qui jam contento, jam laxo fune laborat,

    Hor. S. 2, 7, 20:

    acies oculorum,

    Lucr. 1, 325; cf.:

    contentis oculis prosequi aliquem,

    Suet. Tib. 7:

    contentis corporibus facilius feruntur onera (opp. remissa),

    Cic. Tusc. 2, 23, 54; cf.:

    contentā cervice trahunt plaustra (boves),

    Verg. G. 3, 536:

    Placideiani contento poplite miror Proelia,

    with the knee stiffly bent, Hor. S. 2, 7, 97.—
    B.
    Trop., eager, intent:

    contenta mens fuit in eā ratione,

    Lucr. 4, 965; cf. Ov. M. 15, 515:

    et contentā voce atrociter dicere et summissā leniter,

    Cic. Or. 17, 56:

    ad tribunatum contento studio cursuque veniamus,

    id. Sest. 6, 13.— Sup.:

    contentissimā voce clamitans,

    App. M. 4, p. 147.— Adv.: con-tentē, earnestly, with great exertion, vehemently:

    pro se dicere... mittere contentius,

    Cic. Tusc. 2, 24, 57; cf.:

    acriter atque contente pro suis decretis propugnare,

    Gell. 18, 1, 2:

    contentissime clamitare, App. Flor. n. 8: contentius ambulare,

    Cic. Tusc. 5, 34, 97:

    ornamentis iisdem uti fere licebit, alias contentius, alias summissius,

    id. de Or. 3, 55, 212:

    aliquid curiose atque contente lectitare,

    Gell. 3, 3, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > contendo

  • 2 nervus

    nervus, i, m. [root snar-; Old Germ. snara, a snare; Gr. neuron; cf. parvus and pauros], a sinew, tendon, nerve.
    I.
    Lit.:

    his adde nervos, a quibus artus continentur,

    Cic. N. D. 2, 55, 139:

    hoc nervos confirmari putant,

    Caes. B. G. 6, 20:

    nervus qui platys appellatur,

    Plin. 26, 8, 58, § 90:

    hic primum nervos et venas expressit (of Pythagoras the painter),

    id. 34, 8, 19, § 59:

    nervorum contractio,

    Sen. Ep. 66, 40: nervi quos tenontas Graeci appellant, Cels. 8, 1:

    condamus alter alterum in nervum bracchialem,

    let us embrace, Plaut. Poen. 5, 4, 99.—
    B.
    Transf.
    1.
    I. q. membrum virile, Hor. Epod. 12, 19; Juv. 10, 205; 9, 35; pl. nervi, Petr. 131, §§ 4 and 6.—
    2.
    A string of a musical instrument:

    omnes voces, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut, etc.,

    Cic. de Or. 3, 57, 216:

    cotidiano cantu vocum et nervorum et tibiarum tota vicinitas personat,

    id. Rosc. Am. 46, 134; Verg. A. 9, 776; Hor. C. 3, 11, 4.—
    3.
    A bowstring: reciproca tendens nervo equino concita tela, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 80 Müll. (Trag. Rel. p. 176 Rib.): nervoque obversus equino Contendit telum, Verg. A. 9, 622:

    nervo aptare sagittas,

    id. ib. 10, 131:

    erumpit nervo pulsante sagitta,

    id. G. 4, 313; so Val. Fl. 6, 376; 1, 437; Luc. 7, 141.—
    b.
    A bow:

    aliquem fallere nervo,

    Val. Fl. 3, 182.—
    4.
    The leather with which shields were covered:

    scuta nervo firmata,

    Tac. A. 2, 14; Sil. 4, 293.—
    5.
    A thong with which a person was bound, Plaut. Curc. 5, 3, 11; Veg. Mil. 4, 9.—
    6.
    The cords or wires by which a puppet is moved:

    duceris ut nervis alienis mobile lignum,

    Hor. S. 2, 7, 82.—
    7.
    A fetter: nervum appellamus etiam ferreum vinculum, quo pedes impediuntur: quamquam Plautus eo etiam cervices vinciri ait: Perfidiose captus edepol nervo cervices probat, Paul. ex Fest. p. 165 Müll.: VINCITO AVT NERVO, AVT COMPEDIBVS, Lex XII. Tab. ap. Gell. 20, 1: in nervo atque compedibus aetatem agunt, Cato ap. Gell. 11, 18, 18; cf. Plaut. As. 3, 2, 5:

    posuit in nervo pedes meos,

    Vulg. Job, 33, 11.—
    b.
    A prison:

    in nervum aliquem rapere,

    Plaut. Capt. 5, 3, 45:

    in nervo jacebis,

    id. Curc. 5, 3, 40; cf. id. Capt. 3, 5, 71:

    vereor ne istaec fortitudo in nervum erumpat denique,

    will lay you by the heels, bring you into durance, Ter. Phorm. 2, 2, 10; 4, 4, 15:

    eximere de nervo aliquem,

    Liv. 6, 15, 9:

    misit in nervum,

    Vulg. Jer. 20, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    Nerve, vigor, force, power, strength:

    digna res est ubi tu nervos intendas tuos,

    Ter. Eun. 2, 3, 20:

    onus... dignum, in quo omnes nervos aetatis industriaeque meae contenderem,

    Cic. Verr. 1, 12, 35:

    omnibus nervis mihi contendendum est, ut, etc.,

    id. ib. 2, 3, 56, §

    130: opibus ac nervis ad perniciem suam uti,

    Caes. B. G. 1, 20; Cic. Phil. 5, 12, 32:

    nervi belli pecunia,

    id. ib. 5, 2, 5:

    vectigalia nervos esse rei publicae,

    id. Imp. Pomp. 7, 17:

    legionum nervos incidere,

    id. Phil. 12, 3, 8:

    poëtae molliunt animos, nervos omnes virtutis elidunt,

    id. Tusc. 2, 11, 27:

    video, fore nervis opus sapientiāque tuā,

    id. Fam. 3, 10, 1:

    loci inhaerentes in nervis causarum,

    intimately connected with them, id. de Or. 3, 27, 106:

    nervi conjurationis,

    the leaders, Liv. 7, 39, 6.—
    B.
    In partic., of expression, force, energy:

    horum oratio neque nervos, neque aculeos oratorios ac forenses habet,

    Cic. Or. 19, 62; cf. id. de Or. 3, 21, 80:

    nervi in dicendo,

    id. ib. 2, 22, 91:

    sectantem levia nervi Deficiunt,

    Hor. A. P. 26.

    Lewis & Short latin dictionary > nervus

  • 3 apto

    apto, āvi, ātum, 1, v. freq. [apo], to fit, adapt, accommodate, apply, put on, adjust, etc. (cf. accommodo); absol., with dat. or less freq. with ad (in Cic. only once, as P. a.).
    I.
    Lit.
    a.
    Absol.:

    aptat cristas telaque,

    Verg. A. 11, 8:

    arma aptare,

    Liv. 5, 49, 3:

    remos,

    Curt. 9, 9, 12:

    tabulam,

    Col. 12, 56, 2:

    jubas,

    Sil. 5, 166:

    armamenta, vela,

    Quint. 10, 7, 23.—
    b.
    With dat.:

    aliquid umeris,

    Verg. A. 9, 364:

    arma corpori,

    Liv. 44, 34, 8:

    vincula collo,

    Ov. M. 10, 381:

    claves foribus,

    Mart. 9, 47:

    sagittas nervo,

    Verg. A. 10, 131:

    dexteris enses,

    Hor. Epod. 7, 2:

    tela flagello,

    Verg. A. 7, 731:

    os cucurbitulae corpori,

    Cels. 2, 11:

    anulum sibi,

    Sen. Ben. 3, 25, 1:

    digito (anulum),

    Suet. Tib. 73.—
    II.
    Trop.
    a.
    With the access. idea of fitting:

    bella citharae modis,

    Hor. C. 2, 12, 4; cf. id. Ep. 1, 3, 13.—And with ad:

    sed usum nec ad commoditatem ferendi nec ad ipsius munitionis firmamentum aptaverunt,

    Liv. 33, 5, 5:

    ad transeundum omnia aptaverant,

    Curt. 7, 8, 8:

    ad militares remus aptatur manus,

    i. e. is taken in hand by the soldiers, Sen. Agam. 425.—
    b.
    Without the access. idea of fitting, to prepare, get ready, furnish, put in order; constr. absol., with dat. or ad.
    (α).
    Absol.: aptate convivium, Pomp. ap. Non. p. 234, 30:

    idonea bello,

    Hor. S. 2, 2, 111.—
    (β).
    With dat.:

    arma pugnae,

    Liv. 22, 5; cf.:

    aptat se pugnae,

    Verg. A. 10, 588;

    and, animos aptent armis,

    id. ib. 10, 259.—
    (γ).
    With ad:

    Aptat et armiferas miles ad arma manus,

    Ov. Am. 1, 13, 14:

    ad pugnam classem,

    Liv. 22, 5: ad primum se velut aspectum orationis aptare, Quint. 10, 2, 16.—Hence,
    c.
    With abl. of that with which something is fitted, furnished, provided:

    oppidi partes testudinibus et musculis, Auct. B. Alex. 1: biremes remigio,

    Verg. A. 8, 80:

    classem velis,

    id. ib. 3, 472; so,

    pinum armamentis,

    Ov. M. 11, 456: ut quisque se aptaverat armis, had fitted himself with arms, i. e. for battle, Liv. 9, 31.—Hence, aptātus, a, um, P. a., pr., fitted for something; thus, suitable, fit, appropriate, accommodated to (syn.: aptus, accommodatus): hoc verbum est ad id aptatum, quod ante dixerat, * Cic. de Or. 3, 40, 162:

    ad popularem delectationem,

    Quint. 2, 10, 11; so Sen. Contr. 6 al.:

    omnia rei aptata,

    id. Ep. 59.

    Lewis & Short latin dictionary > apto

  • 4 fugo

    fŭgo, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to cause to flee, to put to flight, drive or chase away, to rout, discomfit (rare but class.):

    qui homines inermes armis, viris, terrore repulerit, fugarit, averterit,

    Cic. Caecin. 12, 33; cf.:

    fugatus, pulsus,

    id. ib. 11, 31;

    23, 64: Latini ad Veserim fusi et fugati,

    id. Off. 3, 31, 112:

    hostes (with fundere),

    Sall. J. 21, 2; 58, 3; Vell. 46 fin.; cf.:

    fugato omni equitatu,

    Caes. B. G. 7, 68, 1:

    fugatis equitibus,

    Sall. J. 101, 10:

    fugato duce altero,

    Hirt. B. G. 8, 36, 1:

    Hannibalem Lares Romanā sede fugantes,

    Prop. 3, 3 (4, 2), 11:

    indoctum doctumque fugat recitator acerbus,

    Hor. A. P. 474:

    nisi me mea Musa fugasset,

    had not sent me into exile, Ov. P. 3, 5, 21; cf.:

    longe fugati conspectu ex hominum,

    Lucr. 3, 48:

    dum rediens fugat astra Phoebus,

    Hor. C. 3, 21, 24:

    fugatis tenebris,

    id. ib. 4, 4, 39:

    (flammas) a classe,

    Ov. M. 13, 8:

    maculas ore,

    id. Med. Fac. 78:

    fugat e templis oculos Bona diva virorum,

    id. A. A. 3, 637: tela sonante fugat nervo, lets fly, discharges, Sil. 2, 91:

    saepe etiam audacem fugat hoc terretque poëtam, Quod, etc.,

    Hor. Ep. 2, 1, 182; cf.:

    id quidem multos a proposito studendi fugat,

    Quint. 2, 2, 7:

    fugat hoc (telum), facit illud amorem, etc.,

    Ov. M. 1, 469 sq.:

    nostro de corde fugabitur ardor,

    id. ib. 9, 502.— Trop.:

    Martia cui somnos classica pulsa fugent,

    Tib. 1, 1, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > fugo

  • 5 reciproce

    rĕcī̆prŏcus, a, um, adj. [perh. from reque proque, back and forth].
    I.
    Lit., turning back the same way, returning, receding ( poet. and in post-Aug. prose): apud Attium: reciproca tendens nervo equino concita Tela;

    reciproca est, quom unde quid profectum, redit eo,

    flung back, Varr. L. L. 7, § 80 Müll. (an imitation of the Homeric palintona toxa).—Esp. freq. of receding waters:

    vadosum ac reciprocum mare,

    Plin. 5, 4, 4, § 26:

    amnes,

    id. 9, 57, 83, § 176; 16, 36, 66, § 169; Tac. A. 1, 70;

    and of the ebb and flow,

    Plin. 2, 27, 99, § 213; hence, poet., an epithet of the sea, Sil. 3, 60.—
    II.
    Trop., alternating, reciprocal, etc.:

    voces,

    reverberating echoes, Plin. 2, 44, 44, § 115: argumenta, retorted, Gr. antistrephonta, Gell. 5, 10, 2:

    ars,

    alternaling, reciprocal, Plin. 11, 2, 1, § 3; cf.

    taliones,

    Gell. 20, 1, 35:

    vices pugnandi,

    id. 15, 18, 3:

    epistulae,

    Hier. Ep. 5, 1:

    munus,

    Aus. Ep. 7.—
    2.
    In gram., pronomen, a reciprocal pronoun, as sibi, se, Prisc. p. 939 P.: versus, which has the same metre when the order of words is reversed, e. g. Verg. A. 1, 8 (4); Diom. p. 515 P.— Hence, adv.: rĕcī̆prŏcē, alternately, to and fro (cf.:

    invicem, vicissim): fluere,

    Varr. R. R. 3, 17, 9.— Transf., conversely, Prisc. 1142 P.

    Lewis & Short latin dictionary > reciproce

  • 6 reciprocus

    rĕcī̆prŏcus, a, um, adj. [perh. from reque proque, back and forth].
    I.
    Lit., turning back the same way, returning, receding ( poet. and in post-Aug. prose): apud Attium: reciproca tendens nervo equino concita Tela;

    reciproca est, quom unde quid profectum, redit eo,

    flung back, Varr. L. L. 7, § 80 Müll. (an imitation of the Homeric palintona toxa).—Esp. freq. of receding waters:

    vadosum ac reciprocum mare,

    Plin. 5, 4, 4, § 26:

    amnes,

    id. 9, 57, 83, § 176; 16, 36, 66, § 169; Tac. A. 1, 70;

    and of the ebb and flow,

    Plin. 2, 27, 99, § 213; hence, poet., an epithet of the sea, Sil. 3, 60.—
    II.
    Trop., alternating, reciprocal, etc.:

    voces,

    reverberating echoes, Plin. 2, 44, 44, § 115: argumenta, retorted, Gr. antistrephonta, Gell. 5, 10, 2:

    ars,

    alternaling, reciprocal, Plin. 11, 2, 1, § 3; cf.

    taliones,

    Gell. 20, 1, 35:

    vices pugnandi,

    id. 15, 18, 3:

    epistulae,

    Hier. Ep. 5, 1:

    munus,

    Aus. Ep. 7.—
    2.
    In gram., pronomen, a reciprocal pronoun, as sibi, se, Prisc. p. 939 P.: versus, which has the same metre when the order of words is reversed, e. g. Verg. A. 1, 8 (4); Diom. p. 515 P.— Hence, adv.: rĕcī̆prŏcē, alternately, to and fro (cf.:

    invicem, vicissim): fluere,

    Varr. R. R. 3, 17, 9.— Transf., conversely, Prisc. 1142 P.

    Lewis & Short latin dictionary > reciprocus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»