tapczan

См. также в других словарях:

• tapczan — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u || a, Mc. tapczannie {{/stl 8}}{{stl 7}} mebel służący do spania, zbudowany z drewnianej skrzyni z siatką i sprężynami oraz materaca, ruchomego lub przymocowanego na stałe <tur.> {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tapczan — m IV, D. u, Ms. tapczannie; lm M. y «mebel do spania, składający się z prostokątnego drewnianego pudła z siatką i sprężynami oraz zdejmowanego lub umocowanego na stałe materaca, czasem obitego dekoracyjną tkaniną; dawniej: ława do spania, prycza» …   Słownik języka polskiego

• machnąć — dk Va, machnąćnę, machnąćniesz, machnąćnij, machnąćnięty, machnąćnąwszy 1. forma dk czas. machać (p.) 2. posp. «uderzyć, rąbnąć» machnąć się pot. «pójść, pojechać prędko, zaraz; pospieszyć, pognać» Machnąć się do kina. ◊ pot. Machnąć się za kogoś …   Słownik języka polskiego

• narzuta — ż IV, CMs. narzutaucie; lm D. narzutaut «nakrycie z tkaniny na tapczan lub łóżko; kapa» Narzuta wełniana, lniana. Narzuta w pasy, w kratę. Nakryć tapczan, kanapę narzutą …   Słownik języka polskiego

• przesłać — I dk IX, prześlę, prześlesz, prześlij, przesłaćał, przesłaćany przesyłać ndk I, przesłaćam, przesłaćasz, przesłaćają, przesłaćaj, przesłaćał, przesłaćany «posłać, wysłać coś dokądś (zwykle przez kogoś); dostarczyć, przekazać» Przesłać depeszę,… …   Słownik języka polskiego

• rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… …   Słownik języka polskiego

• rozebrać — dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebraćbrał, rozebraćbrany rozbierać ndk I, rozebraćam, rozebraćasz, rozebraćają, rozebraćaj, rozebraćał, rozebraćany 1. «zdjąć z kogoś odzież» Rozebrać kogoś z płaszcza. Rozebrać dziecko do kąpieli, do… …   Słownik języka polskiego

• bachnąć — dk Va, bachnąćnę, bachnąćniesz, bachnąćnij, bachnąćnął, bachnąćnęła, bachnąćnęli, bachnąćnąwszy pot. «rzucić, walnąć» Bachnąć kogoś w nos. bachnąć się «położyć się ciężko, bezsilnie, rzucić się» Bachnąć się na tapczan, na trawę …   Słownik języka polskiego

• dosłać — I dk IX, doślę, doślesz, doślij, dosłaćsłał, dosłaćsłany dosyłać ndk I, dosłaćam, dosłaćasz, dosłaćają, dosłaćaj, dosłaćał, dosłaćany «przesłać, posłać dodatkowo» Dosłać pieniądze. Dosyłać paczki żywnościowe do szpitala. II dk IX, dościelę,… …   Słownik języka polskiego

• jednoosobowy — 1. «pełniony, wykonywany przez jedną osobę» Jednoosobowe kierownictwo. 2. «mogący pomieścić jedną osobę, przeznaczony dla jednej osoby» Jednoosobowy tapczan, pokój. Jednoosobowy bilet …   Słownik języka polskiego

• kapa — ż IV, CMs. kapapie; lm D. kap 1. «narzuta, nakrycie na łóżko, tapczan itp.» Gładka, wzorzysta kapa. Koronkowa, pluszowa kapa. Przykryć, zasłać łóżko kapą. 2. «rodzaj derki na konia, bogato przybranej; przykrycie wierzchnie konia» 3. «czerwona… …   Słownik języka polskiego