Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

superne

  • 1 superne

    supernē (supernus), I) Adv., oberwärts, a) = von oben her, aus der Höhe (Ggstz. ex infimo), Lucr., Liv. u.a. – b) = am oberen Teile, oben, oberhalb, Hor. u. Plin. – c) nach oben, in die Höhe, tendere, Plin. 19, 76. – / Bei Lucr., Hor. u. Prud. sŭpernĕ gemessen, s. Neue-Wagener Formenl.2 2, 755; vgl. Leo in Wölfflins Archiv 10, 435 ff. – II) Praep. m. Acc. cui cauda superne Centaurum lucet, *Caes. German. phaen. 426 (nach Grotius' Vermutung).

    lateinisch-deutsches > superne

  • 2 superne

    supernē (supernus), I) Adv., oberwärts, a) = von oben her, aus der Höhe (Ggstz. ex infimo), Lucr., Liv. u.a. – b) = am oberen Teile, oben, oberhalb, Hor. u. Plin. – c) nach oben, in die Höhe, tendere, Plin. 19, 76. – Bei Lucr., Hor. u. Prud. sŭpernĕ gemessen, s. Neue-Wagener Formenl.2 2, 755; vgl. Leo in Wölfflins Archiv 10, 435 ff. – II) Praep. m. Acc. cui cauda superne Centaurum lucet, *Caes. German. phaen. 426 (nach Grotius' Vermutung).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > superne

  • 3 supernē

        supernē (-ne, H.), adv.    [supernus], from above, above, upwards: mutor in alitem Superne, above, H.: volvitur amnis, V.: gladium superne iugulo defigit, L.
    * * *
    at or to a higher level, above; in the upper part; on top

    Latin-English dictionary > supernē

  • 4 superne

    supernē [ supernus ]
    1) сверху (ruere Lcr; se proruere in praedam Ap — о6 орле)
    2) поверх (circumjicere pallium Ap); сверху, в верхней части (mulier formosa s. H)

    Латинско-русский словарь > superne

  • 5 superne

        Superne, Aduerbium. Plin. D'en hault, Bien hault.

    Dictionarium latinogallicum > superne

  • 6 superne

    sŭpernē, adv., v. supernus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > superne

  • 7 superne

    adv
    dessus (de superne)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > superne

  • 8 superne

    from above, above.

    Latin-English dictionary of medieval > superne

  • 9 superne

      adv.
      сверху

    Dictionary Latin-Russian new > superne

  • 10 Désinit in piscém muliér formósa supérne

    То, что сверху - прекрасная женщина, заканчивается рыбьим хвостом. То, что сверху - прекрасная женщина, внизу заканчивается рыбьим хвостом.
    Гораций, "Наука поэзии", 1-5:
    Úndique cóllatís membrís, ut túrpiter átrum
    Désinat ín piscém muliér formósa supérne,
    Spéctat(um) ádmissi risúm teneátis, amíci?
    Шею коня, а потом облечет в разноцветные перья
    Тело, которое он соберет по куску отовсюду -
    Лик от красавицы девы, а хвост от чешуйчатой рыбы, -
    Кто бы, по-вашему, мог, поглядев, удержаться от смеха?
    (Перевод М. Гаспарова)
    К Ермилову наклонился через стол совсем лысый человек, лет сорока, с забавным лицом юмориста и тихо продекламировал: desinit in piscem mulier formosa superne, настоящая сирена! (П. Д. Боборыкин, На ущербе.)
    Нравственный облик Джозианы заставлял вспомнить стих Послания к Пизонам: Desinit in piscem... Благородный торс, высокая грудь, вздымаемая ровным биением царственного сердца, живой и ясный взор, чистые, горделивые черты, а там под водой, в мутной волне, - как знать? - скрывается, быть может, сверхъестественное продолжение - гибкий и безобразный, ужасный хвост дракона. (Виктор Гюго, Человек, который смеется.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Désinit in piscém muliér formósa supérne

  • 11 Muliér formósa supérne

    Сверху прекрасная женщина.
    Два года тому назад можно было опасаться за порядок, а теперь приходится дрожать за свободу. Вопросы свободомыслия, разума и искусства самодержавно разрешаются визирями короля баррикад. Весьма прискорбно видеть, как заканчивается июльская революция, mulier formosa superne. (Виктор Гюго, Король забавляется (предисловие).)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Muliér formósa supérne

  • 12 Semper superne nitens

    Latin Quotes (Latin to English) > Semper superne nitens

  • 13 Вверху

    superne; supra; super (astare); apice; sursum;

    • расположенный вверху - superior;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Вверху

  • 14 Наверху

    - superne; supra; sursum; super (astare); insuper; sublime;

    • стоя наверху, смотреть с вала - super e vallo prospicere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Наверху

  • 15 supernus

    sŭpernus, a, um, adj. [super], that is above, on high, upper; celestial, supernal (mostly post-Aug.;

    not in Cic. or Cæs.): pars oris,

    Plin. 7, 16, 15, § 69:

    vulnera,

    id. 2, 56, 57, § 147: Tusculum, lofty, i. e. standing on high ground, Hor. Epod. 1, 29; cf.:

    ballistae in humiliora ex supernis valentes,

    Amm. 19, 7, 5:

    superna (opp. inferna),

    Lucr. 5, 647:

    jactus ex supernis in infima,

    Gell. 9, 1, 2:

    album mutor in alitem Superna,

    above, Hor. C. 2, 20, 11 Muret. (al. superne):

    aquilones, qui alti supernique sunt,

    Gell. 2, 30, 9:

    partes,

    id. 12, 1, 13:

    numen,

    celestial, Ov. M. 15, 128:

    dei,

    Luc. 6, 430:

    lux,

    of the sun, id. 6, 733:

    leges,

    id. 9, 556: superna litora, the upper, i. e. northern shore, Mel. 2, 4.— Adv.: sŭpernē (with short e, Lucr. 6, 544; 6, 597; Hor. C. 2, 20, 11), from above, above, upwards:

    neve ruant caeli penetralia templa superne,

    Lucr. 1, 1105:

    superne in statione locata,

    id. 6, 192:

    desinat in piscem mulier formosa superne,

    Hor. A. P. 4:

    non peccat superne,

    id. S. 2, 7, 64:

    volvitur amnis,

    Verg. A. 6, 659:

    gladium superne jugulo defigit,

    Liv. 1, 25, 12; cf. id. 1, 51, 9; 7, 10, 9:

    hoc genus superne tendit,

    up, upwards, Plin. 19, 5, 25, § 76.

    Lewis & Short latin dictionary > supernus

  • 16 ruo

    ruo, ruī, rutum, aber Partic. Fut. ruitūrus, ere (vgl. griech. εχραον, überfiel, bedrängte u. congruo, in-gruo), rennen, stürzen, I) intr.: A) im allg., rennen, stürzen, stürmen = eilen, 1) eig.: a) v. Pers.: id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent, ut etc., Cic.: (Pompeium) ruere nuntiant et iam iamque adesse, Cic.: quidam inermes ultro ruere ac se morti offerre, Tac.: legio sustinuit ruentes (die Einherstürmenden), Tac. – huc omnis turba ruebat, Verg.: in aquam caeci ruebant, Liv.: in castra fugientes, Liv.: in ferrum, Verg.: in vulnera ac tela, Liv.: in proelium, Flor.: ad urbem infesto agmine, Liv.: ad portas, Tac.: ad convivium, Tac. – per vias, Tac.: per proelia, Verg. – eques pedesque certatim ruere portis, Liv. – b) v. Flüssen, r. de montibus, Verg.: per campos, Ov.: in Galliam (v. Rhein), Tac. – c) v. Tönen, antrum, unde ruunt totidem voces, responsa Sibyllae, hervorbrechen, -tönen, Verg. Aen. 6, 44. – d) v. Nacht u. Tag, vertitur interea caelum et ruit Oceano nox, d.i. eilt herauf, Verg.: u. so revoluta ruebat dies, Verg. – dagegen nox ruit enteilt (geht unter), Verg.: ebenso sol ruit caelo, Apul., u. bl. sol ruit, Val. Flacc.: ruit imbriferum ver, Verg. – 2) übtr.: a) übh.: r. in arma ac dimicationem, einen blinden Hang haben zu usw., Liv.: crudelitatis odio in crudelitatem, Liv.: mutuis inter se odiis in bellum, Iustin.: r. in servitium, in exitium, Tac.: in sua fata, Ov.: omnia fatis in peius ruere, Verg.: avide ad libertatem, Liv.: ad interitum, Cic.: se in errores, Gell. 6 (7), 2, 8. – quo ruis? quibus periculis te obicis? Plin. ep. – quo scelesti ruitis? Hor. – poet. m. Infin., quo ruis imprudens dicere fata? Prop. 4, 1, 71: u. so Stat. Theb. 7, 177. Claud. rapt. Pros. 3, 387. – impers., ut ferme fugiendo in media fata ruitur, Liv. 8, 24, 4. – b) insbes., vom unüberlegten, stürmischen Handeln, sich überstürzen, sich übereilen, unüberlegt-, stürmisch handeln, seinem Sturze entgegeneilen, r. in agendo, in dicendo, Cic.: emptorem od. reum ruere pati, Cic. u. Liv.: vide, ne quid imprudens ruas, Ter.: cum cotidie rueret, Cic.: non compescere ruentes, Tac.

    B) prägn., stürzen = nieder-, herabstüzen, einstürzen, sinken, 1) eig.: a) (poet.) v. Pers.: ruebant victores victique, Verg.: nec quisquam primus ruit, Val. Flacc. – b) v. Lebl.: ruere illa non possunt, ut haec non eodem labefacta motu concĭdant, Cic.: ruunt parietes, aedes, Plaut.: ruunt templa deûm, aulaea, Hor.: ruere in agris tecta, Liv.: supra sese ruere omnia tecta, Lucr.: murus latius, quam caederetur, ruebat, Liv. – ruit alta a culmine Troia, Verg. – neve ruant caeli tonitralia templa superne, Lucr.: so ruit arduus aether (d.i. Unwetter, Regen u. dgl.), Verg.: caelum imbribus immodicis, Mart.: caelum in se, Liv.: turbidus imber aquā, Verg.: tempestas. Tac. – Sprichw., v. sehr zaghaften u. furchtsamen Menschen, Cl. Quid tum quaeso, si hoc pater resciverit? Sy. Quid si nunc caelum ruat? Ter. heaut. 719. – 2) übtr., niederstürzen, sinken, ratio ruat omnis, vita quoque ipsa concĭdat extemplo, Lucr.: quae cum accĭdunt nemo est quin intellegat, ruere illam rem publicam, Cic.: quem vocet divûm populus ruentis imperii rebus? Hor.: Vitellium ne prosperis quidem parem, adeo ruentibus debilitatum, durch Sinken, durch den Untergang des Glückes, Tac.

    II) tr.: A) fortraffen, aufraffen, d.i. 1) eilig fortnehmen, a) übh.: cinerem et confusa ossa focis, Verg.: atram nubem ad caelum, emporführen, Verg. – b) = eilig zusammenraffen, -zusammenscharren, unde divitias aerisque ruam acervos, Hor. sat. 2, 5, 21 sq.; – 2) aus der Tiefe aufwühlen, a) übh.: (tauri) terram ruebant, Lucr.: cum mare permotum ventis ruit intus arenam, Lucr.: ruunt (venti) totum mare a sedibus imis, Verg.: r. spumas salis aere, v. Schiffenden, Verg. – b) in der jurist. Sprache der t. t., rūta et caesa und asyndet. rūta caesa, alles, was auf einem Grundstücke ausgegraben (ruta) u. gefällt (caesa) worden ist, ohne verarbeitet worden zu sein, u. vom Besitzer beim Verkaufe zurückgehalten wird, rohes Material, Cic., Crass. ( bei Cic.) u. ICt. (wegen des hier langen u s. 1. VarroLL. 9, 104).

    B) etw. niederreißen, niederstürzen, imbres fluctusque frangere malum, ruere antennas, scindere vela etc., Plaut. – naves (vis venti) ruit, Lucr.: ceteros ruerem, agerem, raperem, tunderem et prosternerem, Ter.: immanem molem volvuntque ruuntque, Verg.: cumulos ruit pinguis arenae, zerschlägt, ebnet, Verg. – refl. in praedam superne sese, sich herabstürzen, Apul. flor. 2. p. 2, 19 Kr.

    lateinisch-deutsches > ruo

  • 17 obenerwähnt, obengemeldet, obengenannt, obengesagt

    obenerwähnt, obengemeldet, obengenannt, obengesagt, s. obangeführt. – obenher, superne.oben herab, oben herunter, de super; superne; desuperne.

    deutsch-lateinisches > obenerwähnt, obengemeldet, obengenannt, obengesagt

  • 18 ruo

    ruo, ruī, rutum, aber Partic. Fut. ruitūrus, ere (vgl. griech. εχραον, überfiel, bedrängte u. congruo, in- gruo), rennen, stürzen, I) intr.: A) im allg., rennen, stürzen, stürmen = eilen, 1) eig.: a) v. Pers.: id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent, ut etc., Cic.: (Pompeium) ruere nuntiant et iam iamque adesse, Cic.: quidam inermes ultro ruere ac se morti offerre, Tac.: legio sustinuit ruentes (die Einherstürmenden), Tac. – huc omnis turba ruebat, Verg.: in aquam caeci ruebant, Liv.: in castra fugientes, Liv.: in ferrum, Verg.: in vulnera ac tela, Liv.: in proelium, Flor.: ad urbem infesto agmine, Liv.: ad portas, Tac.: ad convivium, Tac. – per vias, Tac.: per proelia, Verg. – eques pedesque certatim ruere portis, Liv. – b) v. Flüssen, r. de montibus, Verg.: per campos, Ov.: in Galliam (v. Rhein), Tac. – c) v. Tönen, antrum, unde ruunt totidem voces, responsa Sibyllae, hervorbrechen, -tönen, Verg. Aen. 6, 44. – d) v. Nacht u. Tag, vertitur interea caelum et ruit Oceano nox, d.i. eilt herauf, Verg.: u. so revoluta ruebat dies, Verg. – dagegen nox ruit enteilt (geht unter), Verg.: ebenso sol ruit caelo, Apul., u. bl. sol ruit, Val. Flacc.: ruit imbriferum ver, Verg. – 2) übtr.: a) übh.: r. in arma ac dimicationem, einen blinden Hang haben zu usw., Liv.: crudelitatis odio in crudelitatem, Liv.: mutuis inter se odiis in bellum, Iustin.: r. in servitium, in exi-
    ————
    tium, Tac.: in sua fata, Ov.: omnia fatis in peius ruere, Verg.: avide ad libertatem, Liv.: ad interitum, Cic.: se in errores, Gell. 6 (7), 2, 8. – quo ruis? quibus periculis te obicis? Plin. ep. – quo scelesti ruitis? Hor. – poet. m. Infin., quo ruis imprudens dicere fata? Prop. 4, 1, 71: u. so Stat. Theb. 7, 177. Claud. rapt. Pros. 3, 387. – impers., ut ferme fugiendo in media fata ruitur, Liv. 8, 24, 4. – b) insbes., vom unüberlegten, stürmischen Handeln, sich überstürzen, sich übereilen, unüberlegt-, stürmisch handeln, seinem Sturze entgegeneilen, r. in agendo, in dicendo, Cic.: emptorem od. reum ruere pati, Cic. u. Liv.: vide, ne quid imprudens ruas, Ter.: cum cotidie rueret, Cic.: non compescere ruentes, Tac.
    B) prägn., stürzen = nieder-, herabstüzen, einstürzen, sinken, 1) eig.: a) (poet.) v. Pers.: ruebant victores victique, Verg.: nec quisquam primus ruit, Val. Flacc. – b) v. Lebl.: ruere illa non possunt, ut haec non eodem labefacta motu concĭdant, Cic.: ruunt parietes, aedes, Plaut.: ruunt templa deûm, aulaea, Hor.: ruere in agris tecta, Liv.: supra sese ruere omnia tecta, Lucr.: murus latius, quam caederetur, ruebat, Liv. – ruit alta a culmine Troia, Verg. – neve ruant caeli tonitralia templa superne, Lucr.: so ruit arduus aether (d.i. Unwetter, Regen u. dgl.), Verg.: caelum imbribus immodicis, Mart.: caelum in se, Liv.: turbidus imber aquā, Verg.: tempestas. Tac. – Sprichw., v.
    ————
    sehr zaghaften u. furchtsamen Menschen, Cl. Quid tum quaeso, si hoc pater resciverit? Sy. Quid si nunc caelum ruat? Ter. heaut. 719. – 2) übtr., niederstürzen, sinken, ratio ruat omnis, vita quoque ipsa concĭdat extemplo, Lucr.: quae cum accĭdunt nemo est quin intellegat, ruere illam rem publicam, Cic.: quem vocet divûm populus ruentis imperii rebus? Hor.: Vitellium ne prosperis quidem parem, adeo ruentibus debilitatum, durch Sinken, durch den Untergang des Glückes, Tac.
    II) tr.: A) fortraffen, aufraffen, d.i. 1) eilig fortnehmen, a) übh.: cinerem et confusa ossa focis, Verg.: atram nubem ad caelum, emporführen, Verg. – b) = eilig zusammenraffen, -zusammenscharren, unde divitias aerisque ruam acervos, Hor. sat. 2, 5, 21 sq.; – 2) aus der Tiefe aufwühlen, a) übh.: (tauri) terram ruebant, Lucr.: cum mare permotum ventis ruit intus arenam, Lucr.: ruunt (venti) totum mare a sedibus imis, Verg.: r. spumas salis aere, v. Schiffenden, Verg. – b) in der jurist. Sprache der t. t., rūta et caesa und asyndet. rūta caesa, alles, was auf einem Grundstücke ausgegraben (ruta) u. gefällt (caesa) worden ist, ohne verarbeitet worden zu sein, u. vom Besitzer beim Verkaufe zurückgehalten wird, rohes Material, Cic., Crass. ( bei Cic.) u. ICt. (wegen des hier langen u s. Varro LL. 9, 104).
    B) etw. niederreißen, niederstürzen, imbres fluc-
    ————
    tusque frangere malum, ruere antennas, scindere vela etc., Plaut. – naves (vis venti) ruit, Lucr.: ceteros ruerem, agerem, raperem, tunderem et prosternerem, Ter.: immanem molem volvuntque ruuntque, Verg.: cumulos ruit pinguis arenae, zerschlägt, ebnet, Verg. – refl. in praedam superne sese, sich herabstürzen, Apul. flor. 2. p. 2, 19 Kr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ruo

  • 19 impendeo

    impendĕo ( inp-), ēre, v. n. and (anteclass.) a. [in-pendeo], to hang over any thing, to overhang (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf. immineo).
    I.
    Lit.
    a.
    Neutr.:

    arbor in aedes illius impendet,

    Dig. 43, 26, 1:

    ut (gladius) impenderet illius beati cervicibus,

    Cic. Tusc. 5, 21, 62:

    poëtae impendere apud inferos saxum Tantalo faciunt,

    id. ib. 4, 16, 35; id. Fin. 1, 18, 60; cf. Lucr. 3, 980: nucem impendere super tegulas, Plaut. Fragm. ap. Macr. S. 2, 14; Lucr. 6, 564; cf.:

    impendentium montium altitudines,

    Cic. N. D. 2, 39, 98.—
    b.
    Act.:

    nec, mare quae impendent, vesco sale saxa peresa, etc.,

    Lucr. 1, 326.—
    II.
    Trop., to hang or hover over a thing, to impend, to be near or imminent, to threaten.
    a.
    Neutr., constr. in aliquem, alicui, or absol.
    (α).
    With in aliquem:

    tantae in te impendent ruinae,

    Plaut. Ep. 1, 1, 77:

    licet undique omnes in me terrores impendeant,

    Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
    (β).
    With dat.:

    nunc jam alia cura impendet pectori,

    Plaut. Ep. 1, 2, 32:

    omnibus semper aliqui talis terror impendet,

    Cic. Tusc. 4, 16, 35:

    poenas impendere iis, a quibus, etc.,

    id. Rep. 3, 11 fin.:

    quid sibi impenderet, coepit suspicari,

    id. Clu. 24, 66.—
    (γ).
    Absol.:

    nimborum nocte coortā Inpendent atrae formidinis ora superne,

    Lucr. 4, 174; 6, 254:

    quae vero aderant jam et impendebant, quonam modo ea depellere potuissetis?

    Cic. Mil. 28, 76; cf.:

    ut ea, quae partim jam assunt, partim impendent moderate feramus,

    id. Fam. 4, 14, 1:

    dum impendere Parthi videbantur,

    id. Att. 6, 6, 3: tanta malorum impendet Ilias, id. ib. 8, 11, 3:

    belli magni timor impendet,

    id. Fam. 2, 11, 1; cf.:

    ille quidem semper impendebit timor, ne, etc.,

    id. Rep. 2, 28:

    Ea contentio quae impendet,

    id. Att. 2, 22, 3:

    vento impendente,

    Verg. G. 1, 365:

    pluviā,

    id. ib. 4, 191:

    magnum bellum impendet a Parthis,

    Cic. Att. 6, 2, 6; cf. id. Verr. 2, 5, 60, § 157; id. Prov. Cons. 17, 42:

    impendentia ex ruinis et commutatione status publici pericula,

    Vell. 2, 35, 3.—
    b.
    Act.:

    quae res me impendet, Lucil. ap. Fest. s. v. me, p. 16 Müll.: tanta te impendent mala,

    Ter. Phorm. 1, 4, 2.
    Part. pass.: impensus, a, um; poet. for impendens:

    tempestas atque tenebrae coperiunt maria ac terras inpensa superne,

    Lucr. 6, 491 Munro ad loc.; cf.:

    impensum ferrum,

    Sen. Herc. Oet. 1592.

    Lewis & Short latin dictionary > impendeo

  • 20 inpendeo

    impendĕo ( inp-), ēre, v. n. and (anteclass.) a. [in-pendeo], to hang over any thing, to overhang (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf. immineo).
    I.
    Lit.
    a.
    Neutr.:

    arbor in aedes illius impendet,

    Dig. 43, 26, 1:

    ut (gladius) impenderet illius beati cervicibus,

    Cic. Tusc. 5, 21, 62:

    poëtae impendere apud inferos saxum Tantalo faciunt,

    id. ib. 4, 16, 35; id. Fin. 1, 18, 60; cf. Lucr. 3, 980: nucem impendere super tegulas, Plaut. Fragm. ap. Macr. S. 2, 14; Lucr. 6, 564; cf.:

    impendentium montium altitudines,

    Cic. N. D. 2, 39, 98.—
    b.
    Act.:

    nec, mare quae impendent, vesco sale saxa peresa, etc.,

    Lucr. 1, 326.—
    II.
    Trop., to hang or hover over a thing, to impend, to be near or imminent, to threaten.
    a.
    Neutr., constr. in aliquem, alicui, or absol.
    (α).
    With in aliquem:

    tantae in te impendent ruinae,

    Plaut. Ep. 1, 1, 77:

    licet undique omnes in me terrores impendeant,

    Cic. Rosc. Am. 11, 31.—
    (β).
    With dat.:

    nunc jam alia cura impendet pectori,

    Plaut. Ep. 1, 2, 32:

    omnibus semper aliqui talis terror impendet,

    Cic. Tusc. 4, 16, 35:

    poenas impendere iis, a quibus, etc.,

    id. Rep. 3, 11 fin.:

    quid sibi impenderet, coepit suspicari,

    id. Clu. 24, 66.—
    (γ).
    Absol.:

    nimborum nocte coortā Inpendent atrae formidinis ora superne,

    Lucr. 4, 174; 6, 254:

    quae vero aderant jam et impendebant, quonam modo ea depellere potuissetis?

    Cic. Mil. 28, 76; cf.:

    ut ea, quae partim jam assunt, partim impendent moderate feramus,

    id. Fam. 4, 14, 1:

    dum impendere Parthi videbantur,

    id. Att. 6, 6, 3: tanta malorum impendet Ilias, id. ib. 8, 11, 3:

    belli magni timor impendet,

    id. Fam. 2, 11, 1; cf.:

    ille quidem semper impendebit timor, ne, etc.,

    id. Rep. 2, 28:

    Ea contentio quae impendet,

    id. Att. 2, 22, 3:

    vento impendente,

    Verg. G. 1, 365:

    pluviā,

    id. ib. 4, 191:

    magnum bellum impendet a Parthis,

    Cic. Att. 6, 2, 6; cf. id. Verr. 2, 5, 60, § 157; id. Prov. Cons. 17, 42:

    impendentia ex ruinis et commutatione status publici pericula,

    Vell. 2, 35, 3.—
    b.
    Act.:

    quae res me impendet, Lucil. ap. Fest. s. v. me, p. 16 Müll.: tanta te impendent mala,

    Ter. Phorm. 1, 4, 2.
    Part. pass.: impensus, a, um; poet. for impendens:

    tempestas atque tenebrae coperiunt maria ac terras inpensa superne,

    Lucr. 6, 491 Munro ad loc.; cf.:

    impensum ferrum,

    Sen. Herc. Oet. 1592.

    Lewis & Short latin dictionary > inpendeo

См. также в других словарях:

  • Superne — (lat.), oberhalb, nach oben zu …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ut — Desinat in piscem mulier formosa superne. — См. Начал за здравие, а свел за упокой …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Desinit in piscem mulier formosa superne. — См. Чудо морское …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …   Wikipédia en Français

  • IMPERATOR — I. IMPERATOR al. Rex, in Scacchorum ludo, vide infra Latronum lusus. II. IMPERATOR appellatio apud Rom. olim militatis fuit, quâ Dux praesens re bene gestâ primum militum acclamatione in castris, deinde sententiâ Senatus in urbe exornatus est.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • OBELUS — an quod sit ut βέλος, i. e. telum: an ab ὀφέλλω, i. e. augeo, dictus quod sit auctus in longum, proprie instrumentum coquinarium est: a cuius similitudine virgula etiam quaedam, quâ adulterina aut etiam perperam scripta iugulamus et confodimus,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ՎԵՐՈՅ — ( ) NBH 2 0814 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 12c, 13c ա. τὸ ἅνω superum ἅνωθεν superne. Վերին. *Զվերոյն ստորնումն ներհակն դնեն. Արիստ. քանակ.: *Ի վերոյ կողմանէ (յն. ʼի վերուստ). Ել. ՟Լ՟Զ. 19. ՟Լ՟Թ. 30: մ. ՎԵՐՈՅ. մ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • Nepenthes edwardsiana — Upper pitcher of Nepenthes edwardsiana from Mount Tambuyukon Conservation status …   Wikipedia

  • Sacred Heart Girls' College — Infobox University name =Sacred Heart Girls College motto = Semper Superne Nitens established =1957 principal =Christopher Dalton type =Catholic Girls School city =Oakleigh state =Victoria country =Australia students = Female Only webpage = [http …   Wikipedia

  • Idiotisme Animalier — La langue française comprend de nombreux idiotismes animaliers généralement intraduisibles mot à mot dans une autre langue …   Wikipédia en Français

  • Idiotisme animalier — La langue française comprend de nombreux idiotismes animaliers généralement intraduisibles mot à mot dans une autre langue …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»