-
1 stwierdzenie
( poświadczenie) assertion; ( wypowiedź) statement* * *n.( wypowiedź) statement; ( poświadczenie) assertion.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stwierdzenie
-
2 stwierdzenie
stwierdzenie n (-a; G -eń) Feststellung f -
3 stwierdzenie
stwierdzenie [stfjɛrʣ̑ɛɲɛ] ntFeststellung f, Äußerung f -
4 stwierdzenie
сущ.• заявление -
5 stwierdzenie
1. constat2. constatation -
6 stwierdzenie
ráiteas -
7 stwierdzenie
[ствєрдзенє]n -
8 stwierdzenie
с1. констатація, ствердження, відзначення;2. потвердження, підтвердження, засвідчення -
9 stwierdzenie
declaración -
10 stwierdzenie fałszywe
• false statementSłownik polsko-angielski dla inżynierów > stwierdzenie fałszywe
-
11 stwierdzenie stwierdze·nie
-
12 środek umożliwiający stwierdzenie autoryzacji programu
• authorized program facilitySłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > środek umożliwiający stwierdzenie autoryzacji programu
-
13 środek umożliwiający stwierdzenie autoryzacji programu
• authorized program facilitySłownik polsko-angielski dla inżynierów > środek umożliwiający stwierdzenie autoryzacji programu
-
14 constat
stwierdzenie -
15 false statement
stwierdzenie fałszywe -
16 konstatacj|a
f (G pl konstatacji) 1. książk. (wypowiedź) observation, statement; (obserwacja, stwierdzenie) findings zw. pl, observation; (stwierdzenie nieoczywistego) ascertainment książk.; (wniosek) conclusion, findings zw. pl- na poparcie tej konstatacji przytoczył cytaty he cited references in support of his statement- stopniowo dochodzą do konstatacji, że... they are gradually coming to the conclusion that...- odkrywcze konstatacje original findings/observations- konstatacja (wszystkich) faktów/istniejącego stanu rzeczy the ascertainment of the actual facts/the current state of affairs- potraktujemy jego konstatację jako bez zastrzeżeń prawdziwą let’s take his statement a. observation at face value, let’s take his statement a. observation as inarguable- mylna/myląca/wątpliwa konstatacja an erroneous/a misleading/a dubious assertion2. Filoz., Jęz. constativeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konstatacj|a
-
17 delikatnie
adv. grad. 1. (taktownie) [postępować, upomnieć] gently- delikatnie mówiąc to put a. putting it mildly- stwierdzenie to, mówiąc delikatnie, wydaje się niepoważne to put it mildly, this statement sounds ridiculous2. (uważnie) delikatnie obchodzić się z czymś to handle sth with care- delikatnie przemyć ranę to wash the wound carefully- delikatnie otworzyć/zamknąć drzwi to open/shut the door gently3. (nieznacznie) w oddali delikatnie rysowały się kontury gór the soft outlines of the hills/mountains could be seen in the distance- chusteczka delikatnie pachniała lawendą the handkerchief had a delicate scent of lavender- delikatnie różowa suknia a dress in a delicate shade of pink4. (lekko) w tej sukience wyglądała krucho i delikatnie she looked delicate and fragile in that dress 5. (o potrawach, napojach) mięso królika smakuje delikatnie rabbit meat has a delicate flavour* * *adv(dotykać, krytykować) gently; (dźwięczeć, pachnieć) softly* * *adv.delicately, gently; ( przekonywać) softly; (= taktownie) tactfully, sensitively; delikatnie mówiąc to put it mildly, to say the least; delikatnie zbudowany dainty, frail, of delicate build.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > delikatnie
-
18 kąśliwy
adj* * *a.(uwaga, stwierdzenie, żart) biting, cutting.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kąśliwy
-
19 potwierdzać
impf ⇒ potwierdzić* * *to confirm; ( odbiór przesyłki) to acknowledge* * *ipf.confirm, affirm; ( czek) certify; (opinię, wersję wydarzeń itp.) bear out; ( teorię) support, corroborate, verify; ( zarzut) sustain, vindicate; (zasadę, stwierdzenie) validate; potwierdzać odbiór czegoś acknowledge (receipt of) sth.ipf.be confirmed l. corroborated l. validated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potwierdzać
-
20 wypowiedź
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypowiedź
См. также в других словарях:
stwierdzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. stwierdzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}stwierdzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. stwierdzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co ktoś stwierdził,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stwierdzenie — n I 1. rzecz. od stwierdzić Oficjalne stwierdzenie jakiegoś faktu. Stwierdzenie czegoś na piśmie. 2. lm D. stwierdzenieeń «to, co zostało stwierdzone, udowodnione, uznane za pewne, prawdziwe» Stwierdzenia naukowe, empiryczne … Słownik języka polskiego
dyskwalifikacja — ż I, DCMs. dyskwalifikacjacji zwykle blm «ocenienie kogoś jako nie mającego wymaganych kwalifikacji w jakiejś dziedzinie, stwierdzenie czyjejś niezdatności do podjętej pracy, podjętego zadania; pozbawienie prawa do czegoś jako kara za naruszenie… … Słownik języka polskiego
oświadczenie — n I 1. rzecz. od oświadczyć. 2. lm D. oświadczenieeń «wypowiedź będąca wyrazem czyichś przekonań, poglądów, stwierdzenie czegoś; pismo zawierające taką wypowiedź, stwierdzenie» Uroczyste oświadczenie. Oświadczenie rządu. Złożyć oświadczenie.… … Słownik języka polskiego
rozpoznanie — n I 1. rzecz. od rozpoznać ∆ Rozpoznanie zwłok «stwierdzenie tożsamości zmarłego» 2. lm D. rozpoznanieznań med. «rozróżnienie i stwierdzenie rodzaju choroby; diagnoza» Trafne rozpoznanie. Wpisać do karty rozpoznanie. 3. lm D. rozpoznanieznań praw … Słownik języka polskiego
ciążowy — «dotyczący ciąży; związany z ciążą» Hormon ciążowy. Bóle, zaburzenia, powikłania, zatrucie ciążowe. Pas ciążowy. ∆ Próba ciążowa «próba mająca na celu wczesne stwierdzenie ciąży» … Słownik języka polskiego
dokumentacja — ż I, DCMs. dokumentacjacji; lm D. dokumentacjacji (dokumentacjacyj) 1. «zbiór dokumentów uzasadniających coś, materiały źródłowe; dowody» Bogata, rozległa, wszechstronna dokumentacja. Opracować dokumentację czegoś. Zbierać dokumentację do czegoś … Słownik języka polskiego
doprawdy — «wyraz określający stwierdzenie faktu albo (np. w pytaniu) niedowierzanie, wątpliwość itp.; rzeczywiście, istotnie, naprawdę» Doprawdy nie wiem, jak postąpić. Wyjeżdżam do Paryża. Doprawdy?! Chłopcy bardzo grzecznie się sprawują. Doprawdy? … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
identyfikacja — ż I, DCMs. identyfikacjacji, blm 1. «stwierdzenie czyjejś tożsamości, ustalenie jednakowości czegoś w porównaniu z czymś; rozpoznanie, utożsamienie, utożsamianie» Identyfikacja chemiczna, geologiczna. Identyfikacja personalna, przedmiotowa.… … Słownik języka polskiego
kolaudacja — ż I, DCMs. kolaudacjacji; lm D. kolaudacjacji (kolaudacjacyj) 1. «sprawdzenie wykonanych robót budowlanych i stwierdzenie ich zgodności z planami i kosztorysem» 2. «komisyjny przegląd zrealizowanego filmu lub materiału zdjęciowego, zwykle… … Słownik języka polskiego