Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

stāgnum

  • 1 stagnum

    stagnum stagnum, i n пруд

    Латинско-русский словарь > stagnum

  • 2 stagnum

    stagnum stagnum, i n озеро

    Латинско-русский словарь > stagnum

  • 3 stāgnum

        stāgnum ī, n    [STA-], a standing water, lake, pool, pond, swamp, fen: stagna vendere: super ripas Tiberis effusus lenibus stagnis, L.: Cocyti stagna, V.: stagna inmensa lacusque, O.: stagni incola, i. e. a frog, Ph.— Waters: imis Stagna refusa vadis, V.: Phrixeae stagna sororis, i. e. the Hellespont, O.— An artificial lake, pool, basin: Extenta Lucrino Stagna lacu, H.: Euripi, O.
    * * *
    I
    pool, lake, lagoon, expanse of water; bath, swimming pool
    II
    alloy of sliver and lead; tin (late)

    Latin-English dictionary > stāgnum

  • 4 stagnum

    [st1]1 [-] stagnum, i, n. = stannum: plomb argentifère, étain. [st1]2 [-] stagnum, i, n.: - [abcl][b]a - eau stagnante, marais, étang. - [abcl]b - lac, mer. - [abcl]c - étang artificiel, bassin.[/b]    - olentia stagna Palici, Ov.: les marais puants de Palicus.
    * * *
    [st1]1 [-] stagnum, i, n. = stannum: plomb argentifère, étain. [st1]2 [-] stagnum, i, n.: - [abcl][b]a - eau stagnante, marais, étang. - [abcl]b - lac, mer. - [abcl]c - étang artificiel, bassin.[/b]    - olentia stagna Palici, Ov.: les marais puants de Palicus.
    * * *
        Stagnum, stagni. Cicero. Estang.
    \
        Loquacia stagna. Virg. Esquels les oiseaulx meinent grand bruit.
    \
        Mite stagnum. Virgil. Duquel l'eaue est calme et paisible.

    Dictionarium latinogallicum > stagnum

  • 5 stagnum

    1. stāgnum, ī, n. (sto), das abrinnende, austretende Gewässer, I) eig., jedes durch Austreten des Meeres od. eines Flusses entstandene Gewässer, gleichviel ob stehend oder nicht, bald stehendes Gewässer übh., bald See, bald Teich, bald Pfuhl, Lache, Tümpel ( während lacus der bleibende Landsee, palus der Sumpf), fontes et stagna, Cic. poët.: quaedam stagni incola, v. Frosch, Phaedr.: addidit et fontes immensaque stagna lacusque, Ov.: quo fit utex stagno vel lacu vel flumine eadem genera (piscium) graviora sint, Cels.: mite stagnum placidaque palus, Verg.: st. salinarum, Salzsee, Salzlache, Auct. b. Afr.: super ripas Tiberis effusus lenibus stagnis, Liv. – II) übtr.: A) (poet.) jedes langsam fließende Gewässer, imis stagna refusa vadis, Verg.: Phrixeae stagna sororis, der Hellespont, Ov.: dulcia stagna Caystri, Verg. – B) künstlich angelegter Teich, Becken, stagna et euripi, Ov.: latius extenta Lucrino stagna lacu, Hor. – st. navale, vom Becken zu Naumachien, Tac. u. Stat.: st. calidae aquae, Becken zum Baden, Tac. – Nbf. stāgnus, Gramm. vet. 365, 22 u. 24.
    ————————
    2. stāgnum (stānnum), ī, n., eine Mischung aus Silber u. Blei, Werk, Werkblei, Plin. u. Suet. Vgl. Blümner Technologie u. Terminologie der Gewerbe u. Künste bei den Griechen u. Römern 4, 81. Anm. 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stagnum

  • 6 stagnum

    1.
    stagnum, i, n. [cf. Gr. tenagos = vadum].
    I.
    Lit., a piece of standing water (whether permanent or formed by the overflowing of a stream], a pool, pond, swamp, fen, etc. (cf.: lacus, palus): propter stagna, ubi lanigerum pecus piscibus pascit, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 59 Müll. (Sat. v. 42 Vahl.):

    super ripas Tiberis effusus lenibus stagnis,

    Liv. 1, 4, 4; cf. Varr. ap. Non. 217, 2 (as an example for stativae aquae); Cic. poët. Div. 1, 9; Auct. ap. Cic. Agr. 3, 2, 7; Tib. 1, 3, 77; Verg. A. 6, 323:

    undique latius Extenta Lucrino Stagna lacu,

    Hor. C. 2, 15, 4:

    immensa stagna lacusque,

    Ov. M. 1, 38; Liv. 26, 48, 4 al.—
    II.
    Poet., transf., waters in gen.: hiemem sensit Neptunus et imis Stagna refusa vadis. Verg. A. 1, 126:

    Nerei Stagna,

    id. ib. 10, 764:

    rubri stagna profundi,

    Luc. 8, 853; cf. Sil. 7, 282:

    stagna tepentis aquae,

    Prop. 3, 18 (4, 17), 2:

    Phrixeae stagna sororis,

    i. e. the Hellespont, Ov. F. 4, 278:

    Euripi,

    id. P. 1, 8, 38:

    stagnum ignis,

    a lake of fire, Vulg. Apoc. 19, 20; 20, 10.
    2.
    stagnum, = stannum, whence 2. stagno, and the orthog. stagneus, for stanneus.

    Lewis & Short latin dictionary > stagnum

  • 7 stagnum

    I stāgnum, ī n.
    1) выступившая из берегов вода: озеро, пруд, болото, лужа (fontes et stagna Poëta ap. C)
    3) искусственный пруд, бассейн
    s. calidae aquae Tкупальный бассейн
    II stāgnum, ī n.
    1) смесь свинца с серебром, свинцовый блеск PM, Su

    Латинско-русский словарь > stagnum

  • 8 stagnum [1]

    1. stāgnum, ī, n. (sto), das abrinnende, austretende Gewässer, I) eig., jedes durch Austreten des Meeres od. eines Flusses entstandene Gewässer, gleichviel ob stehend oder nicht, bald stehendes Gewässer übh., bald See, bald Teich, bald Pfuhl, Lache, Tümpel ( während lacus der bleibende Landsee, palus der Sumpf), fontes et stagna, Cic. poët.: quaedam stagni incola, v. Frosch, Phaedr.: addidit et fontes immensaque stagna lacusque, Ov.: quo fit utex stagno vel lacu vel flumine eadem genera (piscium) graviora sint, Cels.: mite stagnum placidaque palus, Verg.: st. salinarum, Salzsee, Salzlache, Auct. b. Afr.: super ripas Tiberis effusus lenibus stagnis, Liv. – II) übtr.: A) (poet.) jedes langsam fließende Gewässer, imis stagna refusa vadis, Verg.: Phrixeae stagna sororis, der Hellespont, Ov.: dulcia stagna Caystri, Verg. – B) künstlich angelegter Teich, Becken, stagna et euripi, Ov.: latius extenta Lucrino stagna lacu, Hor. – st. navale, vom Becken zu Naumachien, Tac. u. Stat.: st. calidae aquae, Becken zum Baden, Tac. – / Nbf. stāgnus, Gramm. vet. 365, 22 u. 24.

    lateinisch-deutsches > stagnum [1]

  • 9 stagnum [2]

    2. stāgnum (stānnum), ī, n., eine Mischung aus Silber u. Blei, Werk, Werkblei, Plin. u. Suet. Vgl. Blümner Technologie u. Terminologie der Gewerbe u. Künste bei den Griechen u. Römern 4, 81. Anm. 6.

    lateinisch-deutsches > stagnum [2]

  • 10 stagnum

    , i n
      озеро, пруд

    Dictionary Latin-Russian new > stagnum

  • 11 stagneus

    stāgneus (stanneus), a, um, aus stagnum gemacht, mit stagnum überzogen, pixis, Plin.: caccabus, Colum.: vasculum, Apul.: bucculae stagneae, Vitr.: nummus stagneus, ICt.

    lateinisch-deutsches > stagneus

  • 12 stagneus

    stāgneus (stanneus), a, um, aus stagnum gemacht, mit stagnum überzogen, pixis, Plin.: caccabus, Colum.: vasculum, Apul.: bucculae stagneae, Vitr.: nummus stagneus, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stagneus

  • 13 extentus

    I 1. a, um
    part. pf. к extendo
    2. adj.
    1) протяжённый, раскинувшийся, пространный, обширный (stagnum H; campus Sil)
    2) затяжной, растянутый ( spiritus PM)
    II extentus, ūs m.

    Латинско-русский словарь > extentus

  • 14 navalis

    nāvālis, e [ navis ]
    1) судовой, корабельный (forma O; materia L)
    2) морской (pugna, bellum C)
    maritĭmus et n. hostis C — враг, нападающий со стороны моря на кораблях
    socii navales L — моряки, матросы или морские войска
    pedes navales шутл. Plгребцы

    Латинско-русский словарь > navalis

  • 15 stagnensis

    stāgnēnsis, e [ stagnum I \]

    Латинско-русский словарь > stagnensis

  • 16 stagneus

    stāgneus, a, um [ stagnum II \]
    сделанный из сплава ( или покрытый сплавом) серебра и свинца ( pyxis PM)

    Латинско-русский словарь > stagneus

  • 17 stagno

    I stāgno, āvī, ītum, āre [ stagnum ]
    1) выходить из берегов, разливаться ( aquae stagnantes QC)
    2) быть наводнённым, находиться под водой, покрываться водой
    orbis stagnat paludibus O — мир затоплен болотом, т. е. земля превратилась в болото
    3) затоплять, наводнять ( Tibĕris plana urbis stagnavit T)
    II stāgno, āvī, ātum, āre
    1) останавливать, делать неподвижным, стоячим ( aqua bitumine stagnatur Just)
    2) предохранять, обеспечивать (s. se adversus insidias Just)

    Латинско-русский словарь > stagno

  • 18 stagnosus

    stāgnōsus, a, um [ stagnum I \]
    покрытый водой, наводнённый, полный стоячей воды ( loca Ap)

    Латинско-русский словарь > stagnosus

  • 19 stannum

    ī n. PM, Su (v. l.) = stagnum II

    Латинско-русский словарь > stannum

  • 20 abeo

    ab-eo, iī, itum, īre (griech. ἄπειμι), I) von irgendwo, von irgend etwas ab-, weggehen od. bl. gehen, abreisen (Ggstz. manere, redire, adire, accedere, venire, advenire), A) eig.: 1) im allg.: abeam an maneam, Plaut.: abi prae strenue, sequar, Plaut.: abiturum eum non esse, si accessisset, werde nicht (wieder lebendig) weggehen, Cic.: abi, nuntia, geh und melde, Curt.: abiit, excessit, evasit, erupit, Cic.: fugā, Verg.: cum alqo equis (zu Pf.), Liv.: hinc, Liv. u. (Ggstz. huc adire) Plaut.: illinc, inde, Cic.: unde abii? Verg.: ut, unde abissent, eodem statim redirent, Cic.: ab his locis, ab illo, Plaut.: ab urbe, Liv.: ab oculis, Plaut. u. Sen.: ex consilio, ex regno, Liv.: ex agris atque urbibus, Cic.: qui profugus ex Africa abierat, Sall.: repente ex oculis, v. Schlangen, Liv.: e od. ex conspectu, aus dem Gesichte gehen, Plaut. u. Sall., aus dem G. entschwinden, Caes.: de Sicilia, de provincia, Cic.: m. bl. Abl. (s. Nipp. zu Tac. ann. 2, 69), hac urbe, domo, Plaut.: comitio, Liv.: Siciliā, Iustin.: montibus, Verg.: huc, Ter.: quorsum tu abis? Val. Max.: abi quo lubet, Plaut.: hinc in Ephesum, Plaut.: hinc ad legionem domo, Plaut.: foras, hinausgehen, Ter.: procul, Liv.: peregre, Plin.: hinc peregre, Titin.: domum, Ter.: hinc domum, Liv.: suas domos (v. zwei Heeren), Liv.: ab Epidauro Romam, Augustin.: in Angulum aliquo, Ter.: rus aliquo, Plaut.: cum patre Tarentum ad mercatum, Plaut.: illā per angiportum ad erum nostrum clanculum, Plaut.: ad Pompeium, Vell: in aliquas terras, Cic.: in Tuscos in exsilium, Liv.: trans Apenninum, Liv.: trans mare, Amm.: sub iugum, Liv.: sublimis abiit, Liv.: abiit iratus, Cic.: at ego abeo omissa, gehe meiner Wege, Plaut.: abi tacitus tuam viam, Plaut.: ambulatum, Plaut., deambulatum, Ter.: in Volscos exsulatum, in die Verbannung, Liv.: salutatum dominum, Fronto: quietum abeunt, Dict. 4, 16: si abis periturus, in den Tod gehst, Verg.: pars in Hernicos, pars in Latinos praedatura abiit, Liv.: m. Infinit., abi quaerere, geh suchen, geh u. suche, Plaut.: illa in arcem hinc abiit aedem visere, Plaut. – Dah. abi (wie das franz. va), geh (s. Brix zu Plaut. trin. 830. Lorenz zu Plaut. most. 1065 sq.), teils lobend = gut, nun wohl, schon recht, abi, laudo, Plaut.: abi, virum te iudico, Ter.: non es avarus, abi, Hor. – teils scheltend, »geh = fort, pack dich«, Plaut. u. Ter.: u. so abin? willst du gehen? gehst du? = fort, pack dich, Plaut.: abin an non? Plaut.: etiam tu hinc abis? willst du gleich fort? Ter.: abin istinc? Plaut.: abin hinc ab oculis? Plaut.: abi in malam rem od. abin in malam crucem, scher dich zum Henker, Plaut.; vgl. quin tu abis in malam pestem malumque cruciatum, Cic.: abi hinc cum tribunatibus ac rogationibus tuis, Liv. – v. Lebl., α) im allg.: abeuntia vela, Ov.: derepente celox abiit, Com. inc. fr.: cum somno et flammam abisse, Liv.: spiritus abiit in auras, Ov.: in aëra sucus omnis abit, verfliegt, Ov.: in vanum abibunt verba monentium, werden in den Wind gesprochen sein, Sen.: vis illa mali Herculeos abiit late diffusa per artus, Ov.: speca prosita, quo aqua de via abiret, Cato fr. – β) v. der Sonne usw., scheiden, sol abit, Plaut.; vgl. abeunte curru (Sonnenwagen), Hor.: hic ubi nox et dies modice redit et abit, Varr. – γ) von Felsen, Bergen, in die Höhe steigen, ragen, scopulus, qui montibus altis summus abiit, Val. Flacc.: abeunt in nubila montes, Sil. – δ) in die Tiefe dringen, cornus sub altum pectus abit, Verg. Aen. 9, 700. – 2) insbes.: a) irgendwie abziehen, davonkommen, wegkommen, ausgehen, zuw. auch im allg. bleiben, sein, werden, ita certe inde abiere Romani ut victores, Etrusci pro victis (so gut wie besiegt), Liv.: Romani semper victores ex quamvis temere coepto certamine abire, Liv.: bellis hoc victor abibat omnibus, Verg.: alcis acies victrix abit, Val. Max.: nocte pro victis Antium abierunt, Liv.: omnia malle quam victi abire, Sall.: pauci integri, magna pars vulneribus confecti abeunt, Sall.: semper incolumis abiit, Cato fr.: neutra acies laeta ex eo certamine abiit, Liv.: ne hostes inultos abire sinat, Sall.: tu missus (vom Richter entlassen, freigesprochen) abibis, Hor.: nemo non donatus (unbeschenkt) abibit, Verg.: u. so nullus ab his unquam immunis abit, Arnob.: haud repulsus abibis, Sall.: alio pacto honeste (mit Ehren) quovis modo abeam nescio, Ter.: ne impune abeat, Varr.: impune abeuntem hostem permitteret sequi, Curt.: absol., abiturum eum non esse (unbestraft davonkommen), si accessisset, Cic. Caesin. 20; u. so ibid. 45 u. 46. – b) als publiz. t.t. = von einem Amte abgehen, abtreten, consulatu, Cic.: magistratu, Cic.: flaminio, Liv.: sacerdotio, Gell.: honore, Liv. u. Suet.: tutelā, ICt. – c) v. der Frau, abire ab alqo, vom Manne gehen, sich trennen, scheiden, Plaut.: a te ut abeat per gratiam (in Güte), Plaut. – d) v. Sterbenden, hingehen, hinübergehen, verscheiden, hinc in communem locum, Plaut. Cas. prol. 59: abiturus illuc, quo priores abiere, Phaedr. 4, 20, 16: ad deos, Cic. Tusc. 1, 32. Lact. 1, 11, 47: ad plures, wie scherzh. »zur großen Armee abgehen«, Petr. 42: e medio, Ter. Phorm. 1019: e vita, Cic. Tusc. 1, 74. Amm. 25, 3, 15: vitā, Vell. 2, 35, 5: u. so absol., insperato abiit, Lucil. sat. 30, 38. – e) als t.t. bei Versteigerungen = jmdm. entgehen, ihm nicht (zuteil) werden (s. Hofmann Ausgew. Br. Cic. 1, 15, 4), si res abiret a mancipe, Cic.: ne res ab Apronio abiret, Cic.

    B) übtr.: 1) im allg.: non longe abieris, du brauchst nicht weit (nach Beispielen) zu suchen, Cic.: quid ad istas ineptias abis? Cic.: longius inde nefas abiit, griff weiter um sich, Ov.: vide, quo iudicium meum abeat, wohin zielt, Sen.: ne nunc incepto longius abierim, Tac.: quorsum abeant? auf welche Seite sollen sie sich stellen? Hor. – 2) insbes., von einem Thema, einem Beginnen, einem Verhältnis abgehen, abschweifen, abweichen, es aufgeben, verlassen, illuc, unde abii, redeo, Hor.: nec nunc incepto longius abierim, Tac.: abeo a sensibus, Cic.: quid ad istas ineptias abis? wozu solch ungehörige Dinge? Cic. – ab ignavia, Naev. com. fr.: ab emptione, zurücktreten, ICt.: a iure, vom R. abgehen, es verletzen, Cic.: etiam tu hinc abis? auch du verlässest meine Sache? Cic.

    II) mit dem Nbbegr. des Vergehens, Verschwindens u. dgl., nur übtr., 1) vom Vergehen der Zeit u. der Zustände mit der Zeit: a) von der Zeit = verfließen, vergehen, verstreichen, im Perf. = vorbeisein, dum haec dicit, abiit hora, Ter.: abiit illud tempus, Cic.: abiit ille annus, Cic.: annus abit, dum (bis) etc., Ov.: hic dies hoc modo abiit, Cic. – b) von Krankheiten = verschwinden, aufhören (Ggstz. remanere), nunc quidem iam abiit pestilentia, Cic.: nausea abiit, Cic. – c) von andern Zuständen usw. = sich verlieren, sich heben, verschwinden, schwinden, sensus abit, Cic.: voluptas cito abibit, Cato fr.: malum in diem abiit, Ter.: timor, fides abiit, Liv.: ubi vanus terror abiit, Liv.: e medio abiit scrupulus, Ter. – dah. illa mea, quae solebas ante laudare: o hominem facilem! o hospitem non gravem! abierunt, damit ist es aus, Cic. – 2) vom Erfolg einer Handlung (= ohne Folgen) abgehen, ablaufen, hingehen, mirabar hoc si sic abiret, Ter.: non posse istaec sic abire, ohne Folgen bleiben, Cic.: non sic abibunt odia, Sen. poët.: sic abierit, das mag so abgehen, Sen. – 3) als t.t. der Geschäftsspr. = der Menge, dem Werte nach zurückgehen, fallen, ut reditus agrorum, sic etiam pretium retro abiit, Plin. ep. 3, 19, 7.

    III) mit dem Nbbegr. des Übergehens von einem zum andern, übergehen auf jmd. od. in etw., a) auf jmd.: ad sanos abeat tutela propinquos, Hor. – b) in etw.: in radices vires oleae abibunt, Cato: ab. in semen, Plin.: ne in ora hominum pro ludibrio abiret, in aller Munde zum Gespött werde, Liv.: vigor ingenii velocis in alas et pedes abiit, Ov.: in avi mores atque instituta, sich nach und nach bequemen, Liv.: in proelii concursu abit res a consilio ad vires vimque pugnantium, Nep.: adeo ad omnem patientiam saeculi mos abiit, ut etc., Sen. rhet. u. res in iocos abiit, Sen. rhet. – 2) insbes.: a) ganz aufgehen, daraufgehen für usw., in quos sumptus abeunt fructus praediorum? Cic. ad Att. 11, 2, 2. – b) in etwas übergehen, aufgehen, = sich verwandeln, verwandelt werden, zu etwas werden, sic deus in flammas abiit, Ov.: terra abit in nimbos imbremque, Lucil.: oppidum in villam, stagnum in salem abiit, Plin.: in villos abeunt vestes, Ov.: u. als gramm. t.t. E in U abiit, Varr. LL. 5, 91. – / Auch impers.: abire me vis; abibitur, man wird (st. ich werde) gehen, Plaut.: abitum, quam aditum malis, man möchte lieber weg-, als hingegangen sein, Plaut.: tenuit, ne irrito incepto abiretur, Liv. – / Imperat. abei, Corp. inscr. Lat. 1, 1007 v. 8 (= Anthol. Lat. 1276, 8 ed. Meyer): bei den Komik. oft abin (= abisne), s. Holtze Synt. 2, 266: Genet. Gerund. abiendi, Plaut. fr. bei Prisc. 11, 24 extr.: Perf. abivi ist nicht nachzuweisen, denn M. Caes. in Fronto ep. ad M. Caesarem 3, 5. p. 68, 6 liest Naber abii, u. Augustin. de civ. dei 3, 12. p. 109, 24 D2 steht jetzt ambivit: Perf. abi, Stat. Ach. 2, 437: abit, Plaut. mil. 1331; rud. 325. Ter. adelph. 782 u. oft bei nachaug. Dichtern (s. Neue-Wagener, Formenl.3 3, 446). – Infinit. Perf. abisse fast regelm. für abiisse (bei Dichtern des Metrums wegen abiisse, s. Serv. Verg. Aen. 2, 25).

    lateinisch-deutsches > abeo

См. также в других словарях:

  • Stagnum — (ital.: Stagno) ist ein Titularbistum der römisch katholischen Kirche. Es geht zurück auf ein früheres Bistum in der römischen Provinz Dalmatia bzw. Dalmatia Inferior in der Stadt Ston, das der Kirchenprovinz Salona zugeordnet war.… …   Deutsch Wikipedia

  • Stagnum — (lat.), See, stehendes süßes Wasser …   Pierer's Universal-Lexikon

  • STAGNUM — palus Africae, 40. stad. a Carthagine, Oros. Procop. Item urbec. Dalmatiae, in parte Orientalis Hillidis peninsul. cum portu, in ora maris Adriatici sub Ragusinis. 18. mill. pass. a Ragusio in Boream Naronam versus paulo plus; Stagno …   Hofmann J. Lexicon universale

  • stagnum — A pond. A pool doth consist of water and land; and therefore by the name of stagnum or a pool the water and land shall pass also. Johnson v Rayner, 72 Mass (6 Gray) 107, 110 …   Ballentine's law dictionary

  • stagnum — stag·num …   English syllables

  • stagnum — …   Useful english dictionary

  • PETRENSE Stagnum — ab urbe cognomine dictum: quemadmodum Geloum, a Gela urbe, Agrigentinum, ab Agrigento etc. Vide Salmas. ad Solin. p. 126. ubi explicat verba, Gelonium stagnum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Avaticōrum stagnum — (a. Geogr.), so v.w. Astromela …   Pierer's Universal-Lexikon

  • PEGASIUM Stagnum — a Pegasi ungula procreatum, circa Ephesum, sicut et Hippocrene. Plin. l. 5. c. 29. Hinc Pagasis, Ovid. ep. 5. Heroid. v. 3. Pegasis Oenone Phrygiis celeberrima silvis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TANTALIS et TANTALI stagnum — in Lydia. Plin. l. 5. c. 29. Vid Sypilus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • exaltare stagnum — To raise the water in a pond or pool …   Ballentine's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»