-
1 spontan
spontan [spɔn'tɑːn] spontan -
2 spontan
-
3 spontan
adj.spontan -
4 spontán
(DE) freitätig; spontan; (EN) freely; off-hand; spontaneous; spontaneously; unasked for; unbidden; unpremeditated; unprompted; unscripted -
5 spontan
adj.spontan -
6 spontan
-
7 spontan
спонтанный; стихийный -
8 spontan
(-o) sponta'n, von selbst, freiwillig, aus eigenem Antrieb; s-ost Spontaneitä't f (-), Unwillkürlichkeit f (-); eigener (innerer) Antrieb -
9 самопроизвольный
-
10 спонтанный
-
11 spontaan
spontan -
12 спонтанный
-
13 прокисшее молоко
spontan gesäuerte Milch, SetzmilchРусско-немецкий словарь по химии и химической технологии > прокисшее молоко
-
14 pass spontaneously
spontan abgehen (z. B. Nierensteine)Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > pass spontaneously
-
15 spontaneous
spontan; von selbst, ohne fremde Einwirkung, von innen heraus -
16 самопроизвольный
Синонимы: спонтанный* -
17 спонтанный
-
18 spontaneous
adjectivemake a spontaneous offer of something — spontan etwas anbieten
* * *[spən'teiniəs]1) (said, done etc of one's own free will without pressure from others: His offer was quite spontaneous.) spontan•- academic.ru/91969/spontaneously">spontaneously- spontaneousness
- spontaneity* * *spon·ta·neous[spɒnˈteɪniəs, AM spɑ:n-]1. (unplanned) spontan3. MED Spontan-\spontaneous miscarriage Spontanabort m fachspr* * *[spɒn'teInɪəs]adjspontan; style ungezwungen* * *1. spontan:a) plötzlich, impulsivb) freiwillig, von innen heraus (erfolgend)c) ungekünstelt, ungezwungen, natürlich2. unwillkürlich3. BOT wild wachsend4. selbsttätig, spontan, von selbst (entstanden):spontaneously inflammable selbstentzündlich* * *adjective* * *adj.spontan adj. -
19 spur
1. noun1) Sporn, der2. transitive verb,- rr-1) die Sporen geben (+ Dat.) [Pferd]2) (fig.): (incite) anspornenspur somebody [on] to something/to do something — jemanden zu etwas anspornen/anspornen, etwas zu tun
* * *[spə:]1) (a small instrument with a sharp point or points that a rider wears on his heels and digs into the horse's sides to make it go faster.) der Sporn2) (anything that urges a person to make greater efforts: He was driven on by the spur of ambition.) der Sporn•- academic.ru/117688/on_the_spur_of_the_moment">on the spur of the moment- spur on* * *[spɜ:ʳ, AM spɜ:r]I. n\spur of rock Felsvorsprung m7.▶ on the \spur of the moment spontanII. vt<- rr->1. (encourage)▪ to \spur sth etw beschleunigen\spurred by her early success, she went on to enjoy further glory von ihrem frühen Erfolg angespornt, erntete sie schließlich noch mehr Ruhmto \spur the economy die Wirtschaft ankurbeln2. (urge to go faster)to \spur a horse einem Pferd die Sporen geben, ein Pferd anspornen* * *[spɜː(r)]1. nhe urged the horse on with his spurs — er gab dem Pferd die Sporen
to win or earn one's spurs (fig) — sich (dat) die Sporen verdienen
this might act as a spur to the players —
2)2. vt1) horse die Sporen geben (+dat)spurred (on) by greed/ambition — von Habgier/vom Ehrgeiz getrieben
3. vigaloppieren, sprengen (dated)* * *A s1. (Reit)Sporn m:spurs Sporen;spur rowel Sporenrädchen n;2. fig Ansporn m (to zu), Antrieb m:on the spur of the moment spontan3. BOTa) Dorn m, Stachel m (kurzer Zweig etc)b) Sporn m (Nektarbehälter)5. Steigeisen n6. GEOG Ausläufer m7. ARCHa) Strebe f, Stütze fb) Strebebalken mc) (Mauer)Vorsprung m8. MIL, HIST Vorwerk nB v/t1. spornen, einem Pferd die Sporen gebento zu;to do zu tun)C v/i1. (dem Pferd) die Sporen geben2. a) sprengen, eilen* * *1. noun1) Sporn, der2. transitive verb,- rr-1) die Sporen geben (+ Dat.) [Pferd]2) (fig.): (incite) anspornenspur somebody [on] to something/to do something — jemanden zu etwas anspornen/anspornen, etwas zu tun
3) (fig.): (stimulate) hervorrufen; in Gang setzen [Aktivität]; erregen [Interesse]* * *v.anspornen v.beflügeln v. -
20 espontáneo
espɔn'taneoadjspontan, unaufgefordert, ungezwungen( femenino espontánea) adjetivo————————( femenino espontánea) sustantivo masculino y femeninoespontáneoespontáneo , -a [espoDC489F9Dn̩DC489F9D'taneo, -a]
См. также в других словарях:
spontan — SPONTÁN, Ă, spontani, e, adj. (Adesea adverbial) Care se face sau se produce de la sine, fără vreo cauză exterioară aparentă; care se face de bunăvoie, fără a fi silit de nimeni; care apare brusc, pe neaşteptate. ♦ Care acţionează cu… … Dicționar Român
spontan — Adj sofort, ohne Nachdenken erw. fremd. Erkennbar fremd (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. spontāneus freiwillig, frei , zu l. spōns (spontis) freier Wille, Trieb, Willkür . Abstraktum: Spontaneität. Hierzu als Kurzwort Sponti für einen… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
spontan — »aus eigenem innerem Antrieb, einer plötzlichen Eingebung folgend; unmittelbar; freiwillig; von selbst«: Das Adjektiv ist eine gelehrte Entlehnung des frühen 19. Jh.s aus spätlat. spontaneus »freiwillig; frei«. Dies ist eine Bildung zu lat. spons … Das Herkunftswörterbuch
Spontan — bezeichnet ein Adjektiv, mit dem die Eigenschaft der Spontaneität zugeschrieben wird. eine von 1968 bis 1984 existierende linksorientierte Zeitschrift: Spontan (Zeitschrift) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur … Deutsch Wikipedia
spontan — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. spontannie, blm, pot., {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co spontaniczność: Koncert był boski. Publiczność szalała. Słowem – pełny spontan. (Z) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spontan — Adj. (Mittelstufe) nicht geplant, sondern einem plötzlichen Impuls folgend Synonym: impulsiv Beispiele: Das war eine spontane Entscheidung. Sie hat spontan gelacht … Extremes Deutsch
Spontān — (v. Lat.), 1) freiwillig, auf eigenen Antrieb spontane Verrenkung, Verrenkung in Folge einer Krankheit des Gelenkes ohne Einwirkung einer äußeren Gewalt. Daher Spontaneität, freie Willenskraft, Selbstthätigkeit, das Vermögen von selbst u. nicht… … Pierer's Universal-Lexikon
Spontān — (lat.), von selbst, ohne äußere Einwirkung erfolgend; daher Spontaneïtät, Selbsttätigkeit, das Vermögen, von selbst und nicht infolge besonderer Anregung tätig zu sein, das Kant dem »Verstande« zuschreibt, sofern dieser gewisse Begriffe (die… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Spontan — Spontān (lat.), freiwillig; ohne äußere Einwirkung erfolgend; Spontaneĭtät, freie Willenskraft, Selbsttätigkeit; Selbstbestimmung … Kleines Konversations-Lexikon
Spontan — Spontan, lat. dtsch., freiwillig, von selbst; S.eität, der freie Wille, die Selbstbestimmung, Selbstthätigkeit … Herders Conversations-Lexikon
spontan — spȍntān prid. <odr. ī> DEFINICIJA 1. koji se javlja, događa ili izbija bez jasnog vanjskog uzroka [spontani pobačaj] 2. razg. koji je prirodan; neusiljen, naravan [spontano ponašanje] 3. koji je izazvan u trenutku bez predumišljaja… … Hrvatski jezični portal