-
1 sonus
sonus ī, m [SON-], a noise, sound: Tympana raucis Obstrepuere sonis, O.: signorum sonus, Cs.: fluminis, L.: ab acutissimus... gravissimus, the highest treble... the lowest bass: neque cho<*>da sonum reddit quem volt manus, H.: Confusae urbis, V.: inanīs sonos fundere, utter emply sounds. —Fig., tone, character, style: suus est cuique certus sonus: unus enim sonus est totius orationis.* * *noise, sound -
2 sonus
sonus sonus, i m звук -
3 sonus
sonus, i, m., sound, A. 2:2; R. 10:18; H. 12:19.* -
4 sonus
[st1]1 [-] sŏnus, a, um [sono]: qui rend un son. - sonae (s.-ent. litterae): voyelles. --- Isid. 1, 4, 4. [st1]2 [-] sŏnus, i, m. (Sisen. Amm. sŏnus, us): - formes de la 4e décl. sonus, us, abl. sonu: Amm. 20, 4, 14 ; Sisenn. d. Non. 491, 27; Apul. M. 8, 30. a - son, retentissement, bruit. - sonus tubae, Caes. BG. 7, 47, 2: le son de la trompette. --- cf. Caes. BC. 3, 105. - soni vocis, Cic. Nat. 2, 149 ; soni nervorum, Cic. Nat. 2, 150: les sons de la voix, des cordes de la lyre. --- cf. Cic. Or. 57. - acutissimus, gravissimus sonus, Cic. de Or. 1, 251: le ton le plus aigu, le plus grave. - inanes sonos fundere, Cic. Tusc. 5, 73: proférer des paroles creuses, des sons vides. b - accent [de la voix, dans la prononciation]. - Cic. Br. 172. - ora sono discordia signare, Virg. En. 2, 423: au mot signo. - sonus vocis, Cic. de Or. 1, 114: bonne sonorité de la voix. c - sonorité, éclat du style. - Quint. 10, 1, 68. d - ton, caractère propre. - Opt. 1; Br. 100 ; de Or. 2, 54. [st1]3 [-] Sŏnus, i, m.: affluent du Gange. --- Plin. 6, 65.* * *[st1]1 [-] sŏnus, a, um [sono]: qui rend un son. - sonae (s.-ent. litterae): voyelles. --- Isid. 1, 4, 4. [st1]2 [-] sŏnus, i, m. (Sisen. Amm. sŏnus, us): - formes de la 4e décl. sonus, us, abl. sonu: Amm. 20, 4, 14 ; Sisenn. d. Non. 491, 27; Apul. M. 8, 30. a - son, retentissement, bruit. - sonus tubae, Caes. BG. 7, 47, 2: le son de la trompette. --- cf. Caes. BC. 3, 105. - soni vocis, Cic. Nat. 2, 149 ; soni nervorum, Cic. Nat. 2, 150: les sons de la voix, des cordes de la lyre. --- cf. Cic. Or. 57. - acutissimus, gravissimus sonus, Cic. de Or. 1, 251: le ton le plus aigu, le plus grave. - inanes sonos fundere, Cic. Tusc. 5, 73: proférer des paroles creuses, des sons vides. b - accent [de la voix, dans la prononciation]. - Cic. Br. 172. - ora sono discordia signare, Virg. En. 2, 423: au mot signo. - sonus vocis, Cic. de Or. 1, 114: bonne sonorité de la voix. c - sonorité, éclat du style. - Quint. 10, 1, 68. d - ton, caractère propre. - Opt. 1; Br. 100 ; de Or. 2, 54. [st1]3 [-] Sŏnus, i, m.: affluent du Gange. --- Plin. 6, 65.* * *Sonus, soni. Cicero. Son.\Caecus sonus. Seneca. Un son sourd et qu'on ne scait dont il vient.\Magici soni. Ouid. Parolles magiques et enchantements.\Peregrinus. Quintil. Barbare.\Blandis sonis adire aliquem. Ouid. L'aborder et parler à luy gratieusement et doulcement.\Concipere sonos aure. Seneca. Ouir.\Laetum sonum crepuit populus. Horat. Le peuple a claqué et frappé des mains, et s'est escrié en signe de joye.\Dare sonum. Virgil. Faire un son ou bruit.\Efficere sonum. Cic. Rendre son.\Elicere sonum neruorum. Cic. Faire sonner les cordes d'un instrument de musique.\Fundere sonum. Cic. Quand on va disant un chant.\Peragit tales sonos. Ouid. Elle dit et profere ces parolles. -
5 Sonus
1.sŏnus, i (collat. form sŏnus, ūs, in gen., Amm. 20, 4, 14; abl. sonu, Sisenn. ap. Non. p. 491, 27; App. M. 8, p. 216, 7; nom. plur., Amm. 22, 9, 15), m. [sono], a noise, sound (syn. fragor): et pereunte viro raucum sonus aere cucurrit, Enn. ap. Lact. ap. Stat. Th. 11, 56 (Ann. v. 509 Vahl.):II.tympana raucis Obstrepuere sonis,
Ov. M. 4, 392:non exaudito tubae sono,
Caes. B. G. 7, 47:signorum sonus,
id. B. C. 3, 105; cf.:cum ingenti sono fluminis,
Liv. 21, 28: olli respondit suavis sonus Egeriai, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 42 Müll. (Ann. v. 122 Vahl.):tantus et tam dulcis sonus,
Cic. Rep. 6, 18, 18:distinctus,
id. ib. 2, 42, 69:ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum,
from the highest treble to the lowest bass, id. de Cr. 1, 59, 251:in tibiarum cantibus varietas sonorum,
id. N. D. 2, 58, 146:(lingua) sonos vocis distinctos efficit,
id. ib. 2, 59, 149:ad nervorum eliciendos sonos,
id. ib. 2, 60, 150; Hor. A. P. 348:inpulit aures Confusae sonus urbis,
Verg. A. 12, 619; Ov. F. 1, 434; Liv. 1, 28, 2; Cic. Or. 17, 57:inanes sonos fundere,
to utter empty sounds, id. Tusc. 5, 26, 73 Kühn.—Fig., tone, character, style:B.et in tragoediā comicum vitiosum est, et in comoediā turpe tragicum, et in ceteris suus est cuique certus sonus,
Cic. Opt. Gen. 1, 1:unus enim sonus est totius orationis,
id. Brut. 26, 100; id. de Or. 2, 12, 54.—Of language, sonorousness:2. 3.gravitas et cothurnus et sonus Sophocli,
Quint. 10, 1, 68. -
6 sonus
1.sŏnus, i (collat. form sŏnus, ūs, in gen., Amm. 20, 4, 14; abl. sonu, Sisenn. ap. Non. p. 491, 27; App. M. 8, p. 216, 7; nom. plur., Amm. 22, 9, 15), m. [sono], a noise, sound (syn. fragor): et pereunte viro raucum sonus aere cucurrit, Enn. ap. Lact. ap. Stat. Th. 11, 56 (Ann. v. 509 Vahl.):II.tympana raucis Obstrepuere sonis,
Ov. M. 4, 392:non exaudito tubae sono,
Caes. B. G. 7, 47:signorum sonus,
id. B. C. 3, 105; cf.:cum ingenti sono fluminis,
Liv. 21, 28: olli respondit suavis sonus Egeriai, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 42 Müll. (Ann. v. 122 Vahl.):tantus et tam dulcis sonus,
Cic. Rep. 6, 18, 18:distinctus,
id. ib. 2, 42, 69:ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum,
from the highest treble to the lowest bass, id. de Cr. 1, 59, 251:in tibiarum cantibus varietas sonorum,
id. N. D. 2, 58, 146:(lingua) sonos vocis distinctos efficit,
id. ib. 2, 59, 149:ad nervorum eliciendos sonos,
id. ib. 2, 60, 150; Hor. A. P. 348:inpulit aures Confusae sonus urbis,
Verg. A. 12, 619; Ov. F. 1, 434; Liv. 1, 28, 2; Cic. Or. 17, 57:inanes sonos fundere,
to utter empty sounds, id. Tusc. 5, 26, 73 Kühn.—Fig., tone, character, style:B.et in tragoediā comicum vitiosum est, et in comoediā turpe tragicum, et in ceteris suus est cuique certus sonus,
Cic. Opt. Gen. 1, 1:unus enim sonus est totius orationis,
id. Brut. 26, 100; id. de Or. 2, 12, 54.—Of language, sonorousness:2. 3.gravitas et cothurnus et sonus Sophocli,
Quint. 10, 1, 68. -
7 sonus
1. sonus, ī, m. (*svenos od. *svonos, altind. svaná- s), der Schall, Ton, Klang, das Geräusch, Getöse, I) eig. u. meton.: 1) eig.: a) übh.: dulcis, Cic.: acutissimus, der höchste Diskant, Ggstz. gravissimus, der tiefste Baß, Cic.: tubae, Caes.: signorum, Caes.: nervorum in fidibus, Cic.: tympani, Ov.: articulorum se ipsos torquentium, das Krachen (Knacken) der Glieder, die sich selbst verdrehen, Sen.: ventris, Cels.: ingens fluminis, Liv.: linguae Latinae, Liv.: lingua sonos efficit, Cic.: chorda sonum reddit, Hor.: inanes sonos fundere, einen leeren Schall von sich geben, Cic.: complet aures tantus et tam dulcis sonus, Cic. – b) insbes. = tönendes Wort, ficti soni, Ov.: reddebat od. edidit ore sonos, Ov. – 2) meton., die Stimme, Sprache, cycni, Hor.: tunc mens et sonus relapsus, Hor. – II) übtr., die Art der Darstellung, der Ton, Cic. de or. 2, 54; Brut. 100; de opt. gen. 1. – ⇒ Heteroklit. nach der 4. Dekl., Genet. sonus, Amm. 20, 4, 14: Abl. sonu, Sisenn. hist. 3. fr. 26 ( bei Non. 491, 27) u. 4. fr. 72 ( bei Non. 142, 6, wo jetzt sono). Apul. met. 8, 30. Amm. 18, 8, 5; 20, 9, 6; 27, 1, 5 u.a.: Nom. Plur., sonus, Amm. 22, 9, 15.————————2. sonus, a, um (sono), tönend, klingend, Isid. orig. 1, 4. no. 4. -
8 sonus [1]
1. sonus, ī, m. (*svenos od. *svonos, altind. svaná-s), der Schall, Ton, Klang, das Geräusch, Getöse, I) eig. u. meton.: 1) eig.: a) übh.: dulcis, Cic.: acutissimus, der höchste Diskant, Ggstz. gravissimus, der tiefste Baß, Cic.: tubae, Caes.: signorum, Caes.: nervorum in fidibus, Cic.: tympani, Ov.: articulorum se ipsos torquentium, das Krachen (Knacken) der Glieder, die sich selbst verdrehen, Sen.: ventris, Cels.: ingens fluminis, Liv.: linguae Latinae, Liv.: lingua sonos efficit, Cic.: chorda sonum reddit, Hor.: inanes sonos fundere, einen leeren Schall von sich geben, Cic.: complet aures tantus et tam dulcis sonus, Cic. – b) insbes. = tönendes Wort, ficti soni, Ov.: reddebat od. edidit ore sonos, Ov. – 2) meton., die Stimme, Sprache, cycni, Hor.: tunc mens et sonus relapsus, Hor. – II) übtr., die Art der Darstellung, der Ton, Cic. de or. 2, 54; Brut. 100; de opt. gen. 1. – / Heteroklit. nach der 4. Dekl., Genet. sonus, Amm. 20, 4, 14: Abl. sonu, Sisenn. hist. 3. fr. 26 ( bei Non. 491, 27) u. 4. fr. 72 ( bei Non. 142, 6, wo jetzt sono). Apul. met. 8, 30. Amm. 18, 8, 5; 20, 9, 6; 27, 1, 5 u.a.: Nom. Plur., sonus, Amm. 22, 9, 15.
-
9 sonus [2]
2. sonus, a, um (sono), tönend, klingend, Isid. orig. 1, 4. no. 4.
-
10 sonus
ī m. (редко Ap, Amm gen. ūs) [ sono ]1)а) звук (gravis, acutus C); звон ( tubarum C); журчание, шум ( fluminis L)sonum dare (reddere) V, VF etc. — издавать звуки, звучатьб) отзвук, резонанс ( balnei Pt)2)б) шум ( confusae urbis V)3) слово ( ficti soni O)sonos voce (ore) reddere (edere) O — ронять слова, говорить4) речь ( medio in sono Q)5) тон, способ изложения, стиль ( historiae majorem sonum addere C) -
11 sonus
,us mзвук, шум -
12 sonus
звук (1. 5 § 1 D. 20, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > sonus
-
13 sonus
• ääni -
14 sonus
,us mзвук, шум -
15 sonus
, i mзвук -
16 sönüş
[سؤنوش]1. پایان2. خاموشی3. مردگی -
17 ab-sonus
ab-sonus adj., deviating from the right tone, discordant, inharmonious: vox: quidam voce absoni.—Fig., not in accordance, unsuitable, inconsistent, incongruous: nihil fidei divinae originis, L.: dicentis fortunis dicta, not in keeping, H. -
18 circum-sonus
circum-sonus adj., sounding around, filling with sound: turba canum, barking around, O. -
19 dis - sonus
dis - sonus adj., dissonant, discordant, confused: clamores, L.: illis voces, L.: questus, Ta. —Disagreeing, different: gentes sermone, L.: ab Romanā re, L.: exercitūs linguis, Ta. -
20 per šonus leisti
eikvoti a. n.aidoti, barstyti, bergžti, blaškyti, drabstyti, gaišinti (plg.), kleisti, laidyti, mėtlioti, mėtyti (stp.), mėčioti, peizoti (džn.), per šonus leisti, pluskinti, puiskoti, pujoti (džn.), trėkti, švaistyti (stp.), žarstyti
См. также в других словарях:
Sonus [1] — Sonus (lat.), so v.w. Ton … Pierer's Universal-Lexikon
Sonus [2] — Sonus, schiffbarer Nebenfluß des Ganges; j. Son, Sone … Pierer's Universal-Lexikon
SONUS — I. SONUS fluv. in Gangem se exonerans. Plin. l. 6. c. 18. et Arrian. in Indic. II. SONUS in Concilio Emerit. can. 2. Oportet igitur, ut, sicut in aliis Ecclesiis, vespertinô tempore, post lumen oblatum, p rius dicitur Vespertinum, quam Sonus, in… … Hofmann J. Lexicon universale
Sonus — History and Origin= Sonus is a Latin word that means noise, sound or tone, character, style . It is also the root word for sonic and sound and was included in the names of well known companies including Sony (from the combination of sonus and… … Wikipedia
Sonus delay — es una banda de metal melódico progresivo que nace en Madrid en el año 2002. Tras varios cambios en su formación, la banda se consolida en 2005, estando formada actualmente por Jiro Suárez (Voz), Juanjo Vegas y Roy García (Guitarras), Miguel… … Wikipedia Español
SONUS Archive — SONUS is an online library of electroacoustic music works, created and managed by the Canadian Electroacoustic Community. SONUS was created to make electroacoustic pieces easily accessible to audiences everywhere. Financial contributions made by… … Wikipedia
Sonus illiteratus — (dt.: nicht literarisches Musikstück) ist ein selten verwendeter mittelalterlicher Musikbegriff, der im die Musikform der Estampie behandelnden Musiktraktat des Johannes de Grocheo (ca 1300) begegnet. Die heute erhaltenen Estampien zählen… … Deutsch Wikipedia
Sonus juventus — The Sonus Juventus choir (Latin, the sound of the youth ) is the official choir of the University of Baguio Science High School. The group was started in 1992 as a venue for artistic expression in the field of music for the students of the school … Wikipedia
Sonus — см. Звук. В римско католической церкви название духовного пения … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
sonus — лат. [со/нус] звук … Словарь иностранных музыкальных терминов
Albae Sonus — es una agrupación coral nacida en octubre de 1995, inicialmente asentada en el concejo de Mugardos (Ferrol, Galicia, España), aunque ctualmente desarrolla su actividad en el ayuntamiento de Ferrol. Prácticamente desde su fundación está incluido… … Wikipedia Español