Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

snowstorm

  • 1 stórhríî

    Íslensk-ensk orðabók > stórhríî

  • 2 HRÍÐ

    (pl. -ir), f.
    1) storm, esp. snowstorm; h. mikla gerði at þeim, laust á fyrir þeim h. mikilli, they were caught by a violent snow-storm;
    2) attack, onset, in a battle (hörð, snörp h.);
    3) a while; nökkura h., for a while; langa (litla) h., a long (little) while; þessar hríðir allar, all this while; um h., for a while (hann dvaldist þar um h.); um hríðir sakir = um hríð; í hríðinni, immediately, at once (hann fór í hríðinni upp til Hofs); hríðum, frequently (stundum í Hvammi, en hríðum at Stað);
    4) space, distance (var þó h. löng í millum).
    * * *
    f. [A. S. hrîð a απ. λεγ. in the poem Widsith; Scot. and North. E. snow-wreath]:—a tempest, storm, in old writers only of a snow storm, as also in present use, except in western Icel., where rain and sleet are also called hríð; hríðir ok íllviðri, Rb. 102; hríð mikla görði at þeim, Nj. 263; hríð veðrs, 282; önnur hríð kom þá menn riðu til alþingis (A. D. 1118) ok drap fé manna fyrir norðan land, Bs. i. 74; í ógurligum hríðum, 656 B. 12; þá görði á harða veðráttu ok hríðir á fjallinu, ok hinn sjötta dag Jóla höfðu þeir hríð, Sturl. iii. 215; þá gerði at þeim hríð svá mikla, at hríðin drap til dauðs son hans frumvaxta, Fms. vi. 31; þá létti hríðinni, a violent snow storm, Bjarn. 55; síðan létti upp hríðinni, Fb. ii. 194; laust á fyrir þeim hríð mikilli, Dropl. 10; en hríðin hélzt hálfan mánuð ok þótti mönnum þat langt mjök, 11; þá kom hríð sú á Dymbildögum at menn máttu eigi veita tíðir í kirkjum, Bs. i. 30; hríð með frosti, Fas. iii. 318.
    2. metaph. a shock, attack, in a battle; hörð, snörp, hríð, Fms. ii. 323, viii. 139, Hkr. iii. 158, Nj. 115, Eg. 492, passim; þá lét jarlinn binda postulann ok berja svipum, en er gengnar vóru sjau hríðir ( rounds) bardagans, 656 B. 4; Dags-hríð, Orra-hríð, Ó. H. ch. 227, Fms. vi. 421.
    3. medic., in plur. paroxysms of pain, of fever; hafa harðar hríðir, sóttar-hríðir, paroxysms of fever: but esp. pangs of childbirth (fæðingar-hríðir); Forðum lögðust fjöll á gólf | fengu strangar hríðir, rendering of ‘parturiunt montes’ of Horace, Grönd.
    II. the nick of time:
    1. a while; nökkura hríð, for a while, Nj. 1; langa hríð, a long while, Ó. H. 31; litla hríð, a little while, Fas. iii. 48; langar hríðir, for long spells of time, Fms. vii. 199; þessar hríðir allar, all this while, Hkr. i. 211; á lítilli hríð, in a short while, Sks. 232 B; um hríð, or (rarely) um hríðir, for a while, Ó. H. 32, Fs. 8, Eg. 59, 91, 95; enn of hríð, Ísl. ii. 360; um hríðar sakir, id., Fs. 134; orrinn er um hríð ( a while ago) var nefndr, Stj. 77; sem um hríð ( for a while) var frá sagt, 104: in plur., þau vandræði er á þetta land hafa lagzt um hríðir, N. G. L. i. 445; höfu vér nú um hríðir iðuliga skoðat hana, Gþl. v.
    2. adverb, phrases,
    α. hríðum, frequently; at þeir væri hríðum at Staðarhóli, Sturl. i. 62; stundum í Hvammi en hríðum at Stað, 193; hann mælti allt til andláts síns ok söng hríðum ór psaltera, Fms. vii. 227, cp. Hdl. 38.
    β. í hríðinni, immediately, at once; hann fór í hríðinni upp til Hofs, Fms. ix. 520; báru þeir hann þá í hríðinni ofan í Naustanes, Eg. 398; þegar í hríðinni (= Lat. jam jam), Stj. 7; þásk hans bæn þegar í hríðinni, 272, 274; þá bað Sveinn at þeir færi til Sandeyjar, ok fyndisk þar, þvíat hann lézk þangat fara mundu í hríðinni, Orkn. 388; létusk þá enn sex menn í hríðinni, Eb. 278; þrem sinnum í hríðinni, thrice in succession, D. N. ii. 225; so also, í einni hríð, all at once, Tristr. 6.
    III. local (rare), space, distance; Erlingr ríðr mest, þar næst Ubbi, ok var þó hríð löng á millum, Mag. 9; stundar-hríð, Hkr. i. 150.

    Íslensk-ensk orðabók > HRÍÐ

  • 3 LÉTTA

    * * *
    (-tta, -ttr), v.
    1) with acc. to lighten (l. skipin);
    2) with dat. to lift (þá létti köttrinn einum fœti);
    3) l. e-u, to desist from, leave off; l. ferð sinni, to stop one’s journey, to halt; also absol., þeir léttu eigi (they stopped not, halted not) fyrr en þeir kómu í Skaptártungur; l. af e-u, l. af at gøra e-t, to leave off doing, give up (hann léttir aldregi af slíkt at vinna); l. af hernaði, to leave off freebooting; l. undan, to withdraw, retreat (svá kom því máli, at Sigvaldi létti undan);
    4) to relieve, ease (hann létti hans meini með mikilli íþrótt);
    5) impers., e-m léttir, one is relieved, eased (of pain, illness); sótt (dat.) léttir, léttir af sóttinni, the illness (fever) abates; with the person in dat., the illness in gen. honum létti brátt sóttarinnar, he soon recovered from the illness; l. upp, to clear up, abate, esp. of the weather; storminum (hríðinni) léttir upp, the storm (snowstorm) abates;
    6) refl., léttast, to be lightened, cleared, of the sky (hinn syðri hlutr léttist); impers., e-m léttist = e-m léttir, one is relieved, eased (léttist honum heldr, ok var á fótum þrjá daga).
    * * *
    t:
    I. with acc. to lighten; hann bað létta skipin, Sturl. iii. 62; þeir köstuðu farminum ok léttu skipin, 656 C. 52.
    II. with dat.:
    1. to lift; þá létti köttrinn einum fæti, Edda 33.
    2. to alight from; létta ferð sinni, þeir léttu eigi fyrr ferð sinni en þeir kómu norðr til Þórólfs, Eg. 76, 106; léttu eigi ferð sinni fyrr, en …, Nj. 61, Fms. i. 72; and absolutely, to stop, halt; þeir léttu eigi (stopped not, halted not) fyrr en þeir kómu í Skaptár-tungur, Nj. 261; er nú mál at létta þessum leik, Fms. xi. 96; l. hernaði, Fær. 99:—létta af e-u, or letta af at göra e-t, to leave off doing, cease doing, give up; hann léttir aldregi af slíkt at vinna, Fb. ii. 391; létta af áleitni við e-n, Fms. vi. 209; létta af at drekka vín, Stj. 428; ef hann léttir af at leita okkar, Bs. i. 228; at aflétta ranglætum, Mar.; létta af hernaði, to leave off freebooting, Fms. i. 30; létta af kvámum, ii. 13; bað þá létta af at drepa menn, Eg. 92: absol., sem þeir léttu at berja hann, D. N. iv. 90: with prepp., létta á e-t, to check, stop, make alight; verðr nú at létta á ofan-förna hennar, Ísl. (Heidarv. S.) ii. 339: var þat auðsýnt á létt hvárttveggia, both were clearly stopped, held in check, Bs. i. 142 (a dubious passage): létta undan, to draw back, Fms. vii. 192; Sigvaldi létti undan ok flýr, xi. 95.
    III. to relieve, ease; hann létti hans meini með mikilli íþrótt, Bs. i. 644; létta sér (mod. létta sér upp), to take recreation (holidays), Mar.
    IV. impers. to clear up, esp. of weather; léttir upp mjorkvanum, Al. 140; síðan létti upp hríðinni, Fb. ii. 194; þá létti hríðinni, Bjarn. 55; veðrit hélzk þrjár nætr, ok er upp létti, Finnb. 312, Eb. 210; eptir þat létti upp storminum, 50:—of illness, eptir þat léttir af sóttinni, Fs. 175; sagði at sótt (dat.) hans mundi þá létta, Sks. 25 new Ed.: with the person in dat., the sickness in gen., honum létti brátt sóttarinnar, Ísl. ii. 175; ef þér léttir þá ekki, Hav. 44; hann spyrr hvárt honum létti nokkut, Gísl. 48.
    V. reflex. to be lightened, cleared, eased; hinn syðri hlutr léttisk, of the sky, Edda 4; léttisk honum heldr, ok var á fótum þrjá daga, Fms. x. 147; nú léttisk honum við þetta mikit, xi. 48; biskupi léttisk mikit um hjarta-rætrnar, he was much eased, Bs. i. 769: pass. to become light.

    Íslensk-ensk orðabók > LÉTTA

  • 4 úti

    * * *
    adv.
    1) out, out-of-doors (úti ok inni); liggja úti, to lie in the open air, houseless; byrgja úti, to shut out; verða úti, to be lost, perish, in a snowstorm or in a desert;
    2) out at sea; þeir vóru úti þrjár vikur, they were out three weeks; drekka júl úti, to hold Yule out at sea; hafa her úti, to have a fleet out;
    3) at an end, over (nú er úti sá tími).
    * * *
    adv. [Goth. ûta; Dan. ude], out, out-of-doors, of place, not of motion; úti eða inni, out-of-doors or in-doors, Eg. 407; hann gékk úti, 754; úti hjá Rangæingabúð, Nj. 3; Gunnarr var úti at Hlíðarenda, 83: úti fyrir dyrum, Orkn. 218; svá sjúkr at hann má eigi úti vera, Grág. i. 9; Ásley frændi hans var þar úti fyrir, there out-of-doors, Fms. xi. 368; liggja úti, to lie in the open air, houseless, esp. of deserts; þeir liggja úti tíu dægr, Gísl. 57; byrgja úti, to shut out, Fms. ix. 281.
    2. verða úti, to be lost, perish, in a snow-storm or in a desert; þeir urðu úti á Bláskóga-heiði, Sturl. i. 97.
    3. out at sea; vera úti á herskipum, Eg. 16: þeir vóru úti þrjár vikur, they were out on a three weeks’ voyage, Nj. 4; láta í haf ok eru úti aukit hundrat dægra, Gísl. 8; drekka Jól úti, to drink the Yule out at sea, Hornklofi; hafa her úti, to have a fleet out; Vindr höfðu úti her mikinn, Fms. vii. 188; sat hann um sumrum í Þrándheimi ok hafði her úti, i. 63; hann hefir úti ótal skipa, Fas. ii. (in a verse).
    4. at an end = Dan. ude, cp. Engl. out and out; nú er úti sá tími, Fms. vi. 304; en sem veizlan var úti, Vígl. 33; er úti vóru Jólin, Band. 37; er úti var bardaginn, Grett. 138; nú er úti ( done) at segja um Vitalin, Karl. 204; ok er hón hafði úti söguna, Grett. 48 new Ed.; sem hann hefði úti ( finished) sekt sína, 173.

    Íslensk-ensk orðabók > úti

  • 5 drephríð

    f.
    2) = drepsótt.

    Íslensk-ensk orðabók > drephríð

См. также в других словарях:

  • Snowstorm — Snow storm , n. A storm with falling snow. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • snowstorm — ► NOUN ▪ a heavy fall of snow accompanied by a high wind …   English terms dictionary

  • snowstorm — ☆ snowstorm [snō′stôrm΄ ] n. a storm with a heavy snowfall …   English World dictionary

  • snowstorm — UK [ˈsnəʊˌstɔː(r)m] / US [ˈsnoʊˌstɔrm] noun [countable] Word forms snowstorm : singular snowstorm plural snowstorms a storm with a lot of snow and strong winds …   English dictionary

  • snowstorm — [[t]sno͟ʊstɔː(r)m[/t]] snowstorms N COUNT A snowstorm is a very heavy fall of snow, usually when there is also a strong wind blowing at the same time …   English dictionary

  • snowstorm — pūga statusas T sritis apsauga nuo naikinimo priemonių apibrėžtis Smarkus sniego pustymas; meteorologinis reiškinys. Kyla, kai sninga ir pučia smarkus (>10 m/s) vėjas arba kai vėjas pučia virš purios sauso sniego dangos. Blogina matomumą.… …   Apsaugos nuo naikinimo priemonių enciklopedinis žodynas

  • Snowstorm (disambiguation) — Snowstorm may refer to: *Winter storm, a type of precipitation in which the dominant varieties of precipitation are forms that only occur at cold temperatures * Snowstorm , a song by Galaxie 500 from their 1989 album On Fire * Snowstorm , a song… …   Wikipedia

  • Snowstorm (film) — Snowstorm (Mećava) is a Croatian film directed by Antun Vrdoljak. It was released in 1977. External links Snowstorm at the Internet Movie Database Categories: Culture articles needing translation from Croatian Wikipedia1977 filmsCroatian… …   Wikipedia

  • snowstorm — noun Date: 1755 a storm of or with snow …   New Collegiate Dictionary

  • snowstorm — /snoh stawrm /, n. a storm accompanied by a heavy fall of snow. [1765 75, Amer.; SNOW + STORM] * * * …   Universalium

  • snowstorm — noun /ˈsnəʊstɔːm/ Bad weather involving blowing winds and snow, or blowing winds and heavy snowfall amount. Syn: blizzard …   Wiktionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»