skazaniec

См. также в других словарях:

• skazaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. skazaniecańcu || skazaniecańcze; lm M. skazaniecańcy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek skazany na ciężką karę, zwłaszcza na śmierć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• skazaniec — m II, DB. skazaniecańca, W. skazaniecańcze (skazaniecańcu); lm M. skazaniecańcy, DB. skazaniecańców «człowiek skazany wyrokiem sądowym na ciężką karę, zwłaszcza na śmierć; delikwent» …   Słownik języka polskiego

• słup — 1. Postawić, stawiać oczy w słup; oczy komuś stanęły w słup «obrócić oczy ku górze i utkwić w czymś nieruchomo wzrok, zwykle na skutek przerażenia, zdumienia; ktoś obrócił oczy ku górze»: Klient zaczyna wybierać towar. Ogląda, wącha, maca, robi… …   Słownik frazeologiczny

• delikwent — m IV, DB. a, Ms. delikwentncie; lm M. delikwentnci, DB. ów 1. praw. «człowiek sądzony za przestępstwo, winowajca oczekujący kary; skazaniec, przestępca» 2. pot. «z pobłażaniem o kimś, kto jest od kogoś zależny, np. o interesancie, kliencie»… …   Słownik języka polskiego

• skazany — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, skazanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba skazana na ciężką karę, zwłaszcza na śmierć; skazaniec {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień