-
1 Sinuessa
Sĭnŭessa, ae, f., a colony of the Latins, formerly called Sinope, in Campania, now ruins near Monte Dragone, Mel. 2, 4, 9. Plin. 3, 5, 9, § 59; Liv. 10, 21, 8; Cic. Att. 9, 15, A, 6; 9, 16, 1; Ov. M. 15, 715.—Hence, Sĭnŭessuānus, a, um, adj., of or belonging to Sinuessa:deversoriolum,
Cic. Fam. 12, 20; id. Att. 14, 8, 1.— Absol.:mansi in Sinuessano,
the Sinuessan estate, Cic. Att. 15, 1, B, 1:aquae,
Plin. 31, 2, 4, § 8:ager,
id. 2, 93, 94, § 208; cf.lacus,
Mart. 11, 7, 12; 13, 11, 1:Petrinum,
Hor. Ep. 1, 5, 5. -
2 Sinuessuanus
Sĭnŭessa, ae, f., a colony of the Latins, formerly called Sinope, in Campania, now ruins near Monte Dragone, Mel. 2, 4, 9. Plin. 3, 5, 9, § 59; Liv. 10, 21, 8; Cic. Att. 9, 15, A, 6; 9, 16, 1; Ov. M. 15, 715.—Hence, Sĭnŭessuānus, a, um, adj., of or belonging to Sinuessa:deversoriolum,
Cic. Fam. 12, 20; id. Att. 14, 8, 1.— Absol.:mansi in Sinuessano,
the Sinuessan estate, Cic. Att. 15, 1, B, 1:aquae,
Plin. 31, 2, 4, § 8:ager,
id. 2, 93, 94, § 208; cf.lacus,
Mart. 11, 7, 12; 13, 11, 1:Petrinum,
Hor. Ep. 1, 5, 5. -
3 sinopis
kind of red ochre (pigment, found on Sinope on Black Sea); name for Sinuessa -
4 Campani
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
5 Campania
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
6 Campanicus
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
7 Campanius
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
8 Campans
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
9 Campanus
Campānĭa, ae, f., = Kampania [campus, i. e. the plain, the level country], the very fruitful and luxurious (Cic. Agr. 2, 35, 95) province of Campania, in Middle Italy, whose chief city was Capua, now Terra di Lavoro, Mel. 2, 4, 2 and 9; Liv. 2, 52, 1; Tib. 1, 9, 33; Plin. 3, 5, 9, § 60; Flor. 1, 16, 3.—II.Derivv.A.Campānus, a, um, adj., Campanian, of Campania:1. 2.ager,
Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 32, 87; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 3:rus,
Mart. 9, 61, 4:colonia,
Cic. Agr. 2, 32, 85:matres,
Liv. 26, 13, 15:merum,
Mart. 1, 19, 6:Lyaeus,
i. e. wine, id. 1, 13, 118:rosae,
Plin. 21, 4, 10, § 16; cf. Mart. 9, 61:aes,
Plin. 34, 8, 20, § 95:supellex,
i. e. earthen, Hor. S. 1, 6, 118:trulla,
id. ib. 2, 3, 144:luxuria,
Liv. 23, 45, 2: morbus, a kind of wart or tumor endemic in Campania, Hor. S. 1, 5, 62 (v. Schol. Crucq.): Campanus pons, near Capua, leading over the Savo to Sinuessa, Hor. S. 1, 5, 45; Plin. 14, 6, 8, § 62:urbs,
i. e. Capua, Verg. A. 10, 145: Via, a branch of the Via Appia, Suet. Aug. 94; Vitr. 8, 3; Inscr. Grut. 374, 5; 611, 13 al.—Subst.Plur.: Campāni, ōrum, m., the inhabitants of Campania, the Campanians, Cic. Agr. 1, 7, 20; 2, 35, 94 and 96 al.—B.Campā-nĭcus, a, um, adj., Campanian:* C.aratra,
Cato, R. R. 135, 2:fiscinae,
id. ib. and 153:serta,
id. 107, 1 (Plin. 21, 9, 29, § 53:sertula Campana): peristromata,
Plaut. Ps. 1, 2, 13. —Campānĭus, a, um, adj., Campanian:* D.terra = Campania,
Tib. 1, 9, 33 (cf.: terra Arabia, Celtiberia, etc.).—Campans, antis, adj., of Compania:genus,
Plaut. Trin. 2, 4, 144 Brix ad loc. (also ap. Non. p. 486, 24). -
10 Domitianus
Dŏmĭtĭānus, i, m., T. Flavius, a Roman emperor, son of Vespasian, and brother of Titus, who reigned 81-96 A.D., Suet. Dom. passim; Tac. H. 3, 86.—Hence, Dŏ-mĭtĭānus, a, um, adj.: via, a road constructed by him, a branch of the Via Appia, running from Sinuessa to Puteoli, Stat. S. 4 praef.; id. ib. 4, 3: mensis, i. e. October, in which the Emperor Domitian was born, Suet. Dom. 13. -
11 frequens
frĕquens, entis, adj. [root phrak-, phrassô, to enclose, make close; Lat. farcio, fartilis, etc.; cf. Germ. Berg, Burg], that takes place repeatedly, often, or frequently, often, frequent (class.; syn.: celeber, creber).I.Lit.A.Of persons, that is often at a place, or that often does a thing, regular, constant, repeated (syn.:B.assiduus, creber, multus): erat ille Romae frequens, in foro et in ore omnium cottidie versabatur,
Cic. Rosc. Am. 6, 16:quibuscum si frequentes sunt,
id. Off. 2, 13, 46; cf. Ter. Ad. 1, 1, 80.— Comp.:quod filium frequentiorem prope cum illis quam secum cernebat,
Liv. 39, 53, 11:Demosthenes frequens fuit Platonis auditor,
an assiduous hearer, Cic. Or. 4, 45:nos autem in hoc genere (orationis) frequentes,
id. ib. 50, 167:sed in utroque frequentiores sunt poëtae,
id. ib. 60, 202; cf.spectator,
Quint. 10, 5, 19:conviva,
Mart. 9, 98, 10:frequentem ad signa esse,
Liv. 3, 24, 5:adesse senatui,
Tac. A. 4, 55; so with dat.:contionibus,
id. H. 4, 69 fin.:secretis,
id. A. 4, 3:in ore frequens posteritatis eris,
Ov. P. 2, 6, 34:frequens te audivi atque affui,
Cic. de Or. 1, 57, 243.— Poet. with inf.:hic hominum casus lenire et demere fatis Jura frequens,
Stat. Th. 7, 706.—Of inanim. and abstr. things, repeated, often, frequent, common, usual:II.mihi frequentem operam dedistis,
Plaut. Cist. 1, 1, 7:(senectus) caret epulis exstructisque mensis et frequentibus poculis,
Cic. de Sen. 13, 44:frequentiores (lactucae) in cibo,
Plin. 20, 7, 26, § 68:frequentes litterae,
Suet. Tib. 11:edicta,
id. Ner. 41:iambus et trochaeus frequens,
Cic. de Or. 3, 47, 182; cf.:(verbum igitur) cum apud alios sit etiam frequens, apud alios numquam reperiatur,
Quint. 1, 5, 39:opera (= assidua),
Plaut. Cist. 1, 1, 7; cf. Varr. L. L. 7, § 99: frequentiora latrocinia, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:familiaritas,
Nep. Att. 19 fin.:honores,
id. Phoc. 1:comparationis usus,
Quint. 8, 6, 14:frequentior usus anulorum,
Plin. 33, 1, 6, § 17; cf.:nec fuit alia gemma apud antiquos usu frequentior,
id. 37, 7, 31, § 106:frequentior fama,
Liv. 2, 32, 3: sententia, held or adopted by many, Plin. Ep. 2, 11, 6:frequens apud Graecos adagium,
Gell. 1, 8, 4; cf. Quint. 8, 6, 37:id frequentius est, quam ut exemplis confirmandum sit,
id. 4, 1, 75; 9, 2, 53:esse videatur, jam nimis frequens, octonarium incohat,
id. 9, 4, 73.— With a subject-clause:erat adhuc frequens senatoribus, si quid, etc....loco sententiae promere, = usitatum,
Tac. A. 2, 33:parere ergo exceptionem rei judicatae, frequens est,
Dig. 44, 2, 6.Transf., of a multitude, assembled in great numbers, full, crowded, numerous:B.videt multos equites Romanos, frequentes praeterea cives atque socios,
Cic. Verr. 1, 3, 7:refert etiam, qui audiant, frequentes an pauci an singuli,
id. de Or. 3, 55, 211:major frequentiorque legatio,
Liv. 5, 5, 10:senatus fuit frequentior quam, etc.... frequentes fuimus, omnino ad ducentos,
Cic. Q. Fr. 2, 1, 1:senatus frequens convenit,
id. Fam. 10, 12, 3; cf.:senatus frequens vocatu Drusi in curiam venit,
id. de Or. 3, 1, 2; Plaut. Mil. 2, 6, 111; cf.also: frequentissimo senatu,
Cic. Phil. 2, 38, 99:ad frequentiores consultatio dilata,
Liv. 35, 7, 1:legem populi frequentis suffragiis abrogare,
Cic. Brut. 62, 222:mane Germani frequentes ad eum in castra venerunt,
in great numbers, Caes. B. G. 4, 13, 4; cf.:eodem conveniunt undique frequentes,
id. ib. 7, 63, 6; id. B. C. 1, 13, 1:frequenti consessu,
Suet. Aug. 44:convivio frequenti,
id. Caes. 31; id. Tib. 61:frequenti auditorio,
id. Claud. 41:equites Romani, qui frequentissimi in gradibus Concordiae steterunt,
Cic. Phil. 7, 8, 21:huc postero die quam frequentissimi conveniunt,
Caes. B. G. 4, 11, 5:frequens ibi hic piscis,
Plin. 9, 59, 85, § 180: huc frequens Caementa demittit redemptor Cum famulis ( poet. for famulis frequentibus), Hor. C. 3, 1, 34.—Of places filled with a multitude, filled, full, crowded, populous, much frequented, well stocked (syn.: plenus, abundans).— Constr. absol., with abl., and in Tac. also [p. 780] with gen.(α).Absol.:(β).frequentissimum theatrum,
Cic. Div. 1, 28 fin.:sic ut nulla (praefectura) tota Italia frequentior dici possit,
more populous, id. Planc. 8, 21:ei processit, ut est frequens municipium magna multitudo,
id. Phil. 2, 41, 106:Numidia,
Sall. J. 78 fin.:celebre et frequens emporium,
much frequented, Liv. 38, 18, 11:via,
Ov. A. A. 1, 585; cf.compita,
Hor. S. 2, 3, 26:ludi,
id. Carm. Sec. 22; cf.pompa,
Ov. A. A. 1, 147.—With abl. (since the Aug. per.):* (γ).cum situm moeniaque et frequentem tectis urbem vidissent,
Liv. 1, 9, 9:loca aedificiis,
id. 31, 23, 5:Aegyptus multis (urbibus),
Plin. 5, 9, 11, § 60:terra colubris,
Ov. M. 4, 620:Sinuessa niveis columbis,
id. ib. 15, 715:silva trabibus,
id. ib. 8, 328; cf.:locus piceis ilicibusque,
id. H. 16, 54:nemus agrestium pavonum multitudine frequens,
Curt. 9, 2, 13:Nilus feris et beluis,
Plin. 5, 9, 10, § 53:amnis vorticibus,
Ov. M. 9, 106:vivarium piscibus,
Col. 8, 16, 4:pharetra telis Lernaeis,
Sen. Herc. Fur. 1233.— Comp.:utra pars frequentior vicis esset,
Liv. 35, 11, 5.—With gen.:1.quod talis silvae frequens fecundusque erat (mons),
Tac. A. 4, 65.—Hence, adv.: frĕ-quenter.(Acc. to I.) Often, frequently (not freq. till after the Aug. per.):2.ut frequenter et assidue consequamur artis rationem studio et exercitatione,
Auct. Her. 4, 56, 69:ad aliquem frequenter ventitare,
Cic. Rep. 1, 9 (Moser, frequentes); cf.:gratior (erat) Alexandro frequenter in officinam ventitanti,
Plin. 35, 10, 36, § 85:praecipue quidem apud Ciceronem, frequenter tamen apud Asinium,
Quint. 1, 8, 11:frequenter in his etiam conjecturae locus est, nonnumquam tractatur aliqua finitio: aliquando etiam legales possunt incidere tractatus,
id. 3, 8, 4:habet usum talis allegoriae frequenter oratio, sed raro totius,
id. 8, 6, 47:continuo aut certe nimium frequenter,
id. 9, 1, 11;opp. semper,
id. 12, 1, 3; v. infra.— Comp.:quod et M. Cicero scripto ad Brutum libro frequentius testatur,
Quint. 1, 10, 4:haec ad conjecturam frequentius pertinent, sed interim ad jus quoque,
id. 5, 10, 38:ne plebs frumentationum causa frequentius a negotiis avocaretur,
Suet. Aug. 40:non alias missi cecidere frequentius ignes,
Ov. F. 3, 287.— Sup.:translatione frequentissime sermo omnis utitur,
Cic. Or. 24, 81:non semper, etiamsi frequentissime, tuenda veritas erit,
Quint. 2, 17, 36; Suet. Aug. 43.—(Acc. to II.) Numerously, in great numbers, by many (very rare):huic frequenter interceditur,
Cic. Att. 1, 19, 5:Romam inde frequenter migratum est,
Liv. 1, 11, 4. -
12 Petrinum
Petrīnum, i, n., a villa near Sinuessa, in Campania, Hor. Ep. 1, 5, 5; Cic. Fam. 6, 19, 1. -
13 Sinopa
Sĭnōpē, ēs (or -a, ae; cf. Zumpt ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87, p. 166), f., = Sinôpê.I.A famous Greek colony in Paphlagonia, on the Euxine, the birthplace of Diogenes the Cynic and residence of Mithridates, now Sinoub, Mel. 1, 19, 9; Plin. 6, 2, 2, § 6; Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87; id. Imp. Pomp. 8, 21; Tac. H. 4, 83 sq. al.:1.Sinopae,
Cic. Agr. 2, 20, 53.—Hence,Sĭnōpensis, e, adj., of or belonging to Sinope:2.colonia,
Dig. 50, 15, 1 fin.—Plur. subst.: Sĭnōpenses, ĭum, m., the inhabitants of Sinope, Liv. 40, 2; Tac. H. 4, 83 fin. —Sĭnōpeus, a, um, adj., = Sinôpeus, of Sinope, Plaut. Curc. 3, 72:3. 4.Cynicus,
i. e. Diogenes, Ov. P. 1, 3, 67.—Sĭnōpis, ĭdis, f. (sc. terra), a kind of red ochre found in Sinope, and used for coloring, Plin. 35, 6, 13, § 31; Vitr. 7, 7; Veg. 2, 16, 3 and 5.—II.An earlier name for the town of Sinuessa, Liv. 10, 21, 8. -
14 Sinope
Sĭnōpē, ēs (or -a, ae; cf. Zumpt ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87, p. 166), f., = Sinôpê.I.A famous Greek colony in Paphlagonia, on the Euxine, the birthplace of Diogenes the Cynic and residence of Mithridates, now Sinoub, Mel. 1, 19, 9; Plin. 6, 2, 2, § 6; Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87; id. Imp. Pomp. 8, 21; Tac. H. 4, 83 sq. al.:1.Sinopae,
Cic. Agr. 2, 20, 53.—Hence,Sĭnōpensis, e, adj., of or belonging to Sinope:2.colonia,
Dig. 50, 15, 1 fin.—Plur. subst.: Sĭnōpenses, ĭum, m., the inhabitants of Sinope, Liv. 40, 2; Tac. H. 4, 83 fin. —Sĭnōpeus, a, um, adj., = Sinôpeus, of Sinope, Plaut. Curc. 3, 72:3. 4.Cynicus,
i. e. Diogenes, Ov. P. 1, 3, 67.—Sĭnōpis, ĭdis, f. (sc. terra), a kind of red ochre found in Sinope, and used for coloring, Plin. 35, 6, 13, § 31; Vitr. 7, 7; Veg. 2, 16, 3 and 5.—II.An earlier name for the town of Sinuessa, Liv. 10, 21, 8. -
15 Sinopenses
Sĭnōpē, ēs (or -a, ae; cf. Zumpt ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87, p. 166), f., = Sinôpê.I.A famous Greek colony in Paphlagonia, on the Euxine, the birthplace of Diogenes the Cynic and residence of Mithridates, now Sinoub, Mel. 1, 19, 9; Plin. 6, 2, 2, § 6; Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87; id. Imp. Pomp. 8, 21; Tac. H. 4, 83 sq. al.:1.Sinopae,
Cic. Agr. 2, 20, 53.—Hence,Sĭnōpensis, e, adj., of or belonging to Sinope:2.colonia,
Dig. 50, 15, 1 fin.—Plur. subst.: Sĭnōpenses, ĭum, m., the inhabitants of Sinope, Liv. 40, 2; Tac. H. 4, 83 fin. —Sĭnōpeus, a, um, adj., = Sinôpeus, of Sinope, Plaut. Curc. 3, 72:3. 4.Cynicus,
i. e. Diogenes, Ov. P. 1, 3, 67.—Sĭnōpis, ĭdis, f. (sc. terra), a kind of red ochre found in Sinope, and used for coloring, Plin. 35, 6, 13, § 31; Vitr. 7, 7; Veg. 2, 16, 3 and 5.—II.An earlier name for the town of Sinuessa, Liv. 10, 21, 8. -
16 Sinopensis
Sĭnōpē, ēs (or -a, ae; cf. Zumpt ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87, p. 166), f., = Sinôpê.I.A famous Greek colony in Paphlagonia, on the Euxine, the birthplace of Diogenes the Cynic and residence of Mithridates, now Sinoub, Mel. 1, 19, 9; Plin. 6, 2, 2, § 6; Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87; id. Imp. Pomp. 8, 21; Tac. H. 4, 83 sq. al.:1.Sinopae,
Cic. Agr. 2, 20, 53.—Hence,Sĭnōpensis, e, adj., of or belonging to Sinope:2.colonia,
Dig. 50, 15, 1 fin.—Plur. subst.: Sĭnōpenses, ĭum, m., the inhabitants of Sinope, Liv. 40, 2; Tac. H. 4, 83 fin. —Sĭnōpeus, a, um, adj., = Sinôpeus, of Sinope, Plaut. Curc. 3, 72:3. 4.Cynicus,
i. e. Diogenes, Ov. P. 1, 3, 67.—Sĭnōpis, ĭdis, f. (sc. terra), a kind of red ochre found in Sinope, and used for coloring, Plin. 35, 6, 13, § 31; Vitr. 7, 7; Veg. 2, 16, 3 and 5.—II.An earlier name for the town of Sinuessa, Liv. 10, 21, 8. -
17 Sinopeus
Sĭnōpē, ēs (or -a, ae; cf. Zumpt ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87, p. 166), f., = Sinôpê.I.A famous Greek colony in Paphlagonia, on the Euxine, the birthplace of Diogenes the Cynic and residence of Mithridates, now Sinoub, Mel. 1, 19, 9; Plin. 6, 2, 2, § 6; Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87; id. Imp. Pomp. 8, 21; Tac. H. 4, 83 sq. al.:1.Sinopae,
Cic. Agr. 2, 20, 53.—Hence,Sĭnōpensis, e, adj., of or belonging to Sinope:2.colonia,
Dig. 50, 15, 1 fin.—Plur. subst.: Sĭnōpenses, ĭum, m., the inhabitants of Sinope, Liv. 40, 2; Tac. H. 4, 83 fin. —Sĭnōpeus, a, um, adj., = Sinôpeus, of Sinope, Plaut. Curc. 3, 72:3. 4.Cynicus,
i. e. Diogenes, Ov. P. 1, 3, 67.—Sĭnōpis, ĭdis, f. (sc. terra), a kind of red ochre found in Sinope, and used for coloring, Plin. 35, 6, 13, § 31; Vitr. 7, 7; Veg. 2, 16, 3 and 5.—II.An earlier name for the town of Sinuessa, Liv. 10, 21, 8. -
18 Sinopicus
Sĭnōpē, ēs (or -a, ae; cf. Zumpt ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87, p. 166), f., = Sinôpê.I.A famous Greek colony in Paphlagonia, on the Euxine, the birthplace of Diogenes the Cynic and residence of Mithridates, now Sinoub, Mel. 1, 19, 9; Plin. 6, 2, 2, § 6; Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87; id. Imp. Pomp. 8, 21; Tac. H. 4, 83 sq. al.:1.Sinopae,
Cic. Agr. 2, 20, 53.—Hence,Sĭnōpensis, e, adj., of or belonging to Sinope:2.colonia,
Dig. 50, 15, 1 fin.—Plur. subst.: Sĭnōpenses, ĭum, m., the inhabitants of Sinope, Liv. 40, 2; Tac. H. 4, 83 fin. —Sĭnōpeus, a, um, adj., = Sinôpeus, of Sinope, Plaut. Curc. 3, 72:3. 4.Cynicus,
i. e. Diogenes, Ov. P. 1, 3, 67.—Sĭnōpis, ĭdis, f. (sc. terra), a kind of red ochre found in Sinope, and used for coloring, Plin. 35, 6, 13, § 31; Vitr. 7, 7; Veg. 2, 16, 3 and 5.—II.An earlier name for the town of Sinuessa, Liv. 10, 21, 8. -
19 Sinopis
Sĭnōpē, ēs (or -a, ae; cf. Zumpt ad Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87, p. 166), f., = Sinôpê.I.A famous Greek colony in Paphlagonia, on the Euxine, the birthplace of Diogenes the Cynic and residence of Mithridates, now Sinoub, Mel. 1, 19, 9; Plin. 6, 2, 2, § 6; Cic. Verr. 2, 1, 34, § 87; id. Imp. Pomp. 8, 21; Tac. H. 4, 83 sq. al.:1.Sinopae,
Cic. Agr. 2, 20, 53.—Hence,Sĭnōpensis, e, adj., of or belonging to Sinope:2.colonia,
Dig. 50, 15, 1 fin.—Plur. subst.: Sĭnōpenses, ĭum, m., the inhabitants of Sinope, Liv. 40, 2; Tac. H. 4, 83 fin. —Sĭnōpeus, a, um, adj., = Sinôpeus, of Sinope, Plaut. Curc. 3, 72:3. 4.Cynicus,
i. e. Diogenes, Ov. P. 1, 3, 67.—Sĭnōpis, ĭdis, f. (sc. terra), a kind of red ochre found in Sinope, and used for coloring, Plin. 35, 6, 13, § 31; Vitr. 7, 7; Veg. 2, 16, 3 and 5.—II.An earlier name for the town of Sinuessa, Liv. 10, 21, 8.
См. также в других словарях:
Sinuessa — (grec moderne : Σινούεσσα or Σινόεσσα) est une colonie romaine fondée dans l’ancien Latium, située sur la mer Tyrrhénienne, à environ 10 km au nord de l’embouchure du Volturno. Elle est la dernière ville sur la partie de la Via Appia qui… … Wikipédia en Français
Sinuëssa — (a. Geogr.), Stadt u. Hafen in Latium, an der Südspitze des Mons Massicus auf der Grenze von Campanien, an der Appischen Straße, zwischen Minturnä u. Capua, mit Hafen, in einer fruchtbaren, bes. weinreichen Gegend; die Einwohner waren durch… … Pierer's Universal-Lexikon
SINUESSA — colonia et urbs Campaniae, non procul a Siri fluv. ubi Minturnae urbs exstincta. Huius ager Sinnessanus dictus est, copiosum apricis in saxis vinum gignens. Martial. l. 13. Epigr. 111. De Sinvessanis venerunt Massica praelis. Mollis Sinvessa… … Hofmann J. Lexicon universale
Sinuessa — 41.14138888888913.852777777778 Koordinaten: 41° 8′ N, 13° 51′ O … Deutsch Wikipedia
СИНУЕССА — • Sinuessa, Σινούεσσα, крайний город Лациума, недалеко от Кампании, в так называемом Latium adiectum, на Аппиевой дороге в плодородной, изобилующей вином местности (Horat. ер. 1, 5, 5), у подножия Массикской горы, была римлянами… … Реальный словарь классических древностей
COLONIA Trajana — et Colonia Ulp. Trai. in nummo Ulpii Traiani Aug. ab Auctore suo dicta, alias quoque Ulpia castra. Hîc legio Tricesima Ulpia Victrix, Dioni et veter. inscriptionibus ac Ptolemaeo etiam nota hiemavit, sub Constantino M. quae antea in castris… … Hofmann J. Lexicon universale
Latium adiectum — or Latium Novum, as it is termed by Pliny, comprised the territories occupied in earlier times by the Volsci and Hernici. It was for the most part a rugged and mountainous country, extending at the back of Latium proper, from the frontier of the… … Wikipedia
Tigellin — Caius Ofonius Tigellinus, aussi connu sous le nom d Ophonius Tigellinus, de Sophonius Tigellinus ou plus simplement de Tigellin, né vers 10 à Agrigentum et mort en 69 à Sinuessa, est le préfet du prétoire et principal conseiller de l empereur… … Wikipédia en Français
Falernus ager — (a. Geogr.), Gebiet in Campanien, zwischen Cales u. Sinuessa, um das Gebirg Falernus (Massicus), welches von Sinuessa aus gegen Mitternacht u. Morgen lief. Hier wuchs der berühmte Falerner Wein (Falernum vinum, Massicum vinum), ein Muscateller,… … Pierer's Universal-Lexikon
Mondragone — Comune Città di Mondragone … Wikipedia
Claudio — Emperador del Imperio romano … Wikipedia Español