-
1 protervus
I.Lit. ( poet.):II.venti,
Hor. C. 1, 26, 2:Africus,
id. Epod. 16, 22:Eurus,
Ov. H. 11, 14:stella canis,
scorching, oppressive, id. Am. 2, 16, 4.—Trop., forward, bold, pert, wanton, shameless, impudent (class.; generally milder than procax and petulans; v. protervitas): petulans protervo animo sum, Plaut. Bacch. 4, 3, 1:A. 1.homo,
Cic. Fin. 5, 12, 35; 1, 18, 61:dictum aut factum,
id. ib. 2, 14, 47:vidua,
id. Cael. 16, 38:Satyri, turba proterva,
Ov. H. 5, 136:juvenes,
Hor. C. 1, 25, 2:rixae,
id. ib. 3, 14, 26:frons,
id. ib. 2, 5, 15:oculi,
Ov. H. 17, 77:manus,
id. M. 5, 671:Musa,
id. R. Am. 362:lingua,
id. Ib. 520:sal protervum,
ribald wit, Mart. 10, 9, 2.— Comp.:meretrix protervior,
Just. 30, 2, 2.—Hence, adv., in two forms, proterve and proterviter.In a bad sense, boldly, wantonly, shamelessly, impudently (class.):2. B.aedes arietare,
Plaut. Truc. 2, 2, 1:proterve iracundus,
Ter. Hec. 3, 5, 53 (immoderate, superbe, Don.):consectans aliquem proterve,
Cic. Rep. 1, 44, 68.— Comp., Ov. A. A. 1, 599.— Sup., Aug. Civ. Dei, 5, 22.— -
2 immodestē
-
3 impudenter (inp-)
impudenter (inp-) adv. with comp. and sup. [impudens], shamelessly, impudently: facere, T.: loqui: impudentius ab sociis abstulit: impudentissime mentiri. -
4 līberē
līberē adv. with comp. [1 liber], freely, unrestrictedly, without hinderance: animus movetur: Liberius vivendi potestas, T.— Openly, boldly, frankly: consilium dare: ut ingredi libere (oratio) videatur: liberius loqui: liberius si Dixero quid, H.: tellus Omnia liberius ferebat, spontaneously, V.— Like a freeman, liberally: educti, T.* * *freely; frankly; shamelessly -
5 turpiter
turpiter adv. with comp. and sup. [turpis], in an unsightly manner, repulsively: ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier, H.: claudicare, O.—Fig., in an unseemly manner, basely, shamefully, disgracefully, dishonorably: facere nihil: se in castra recipere, Cs.: an turpius meretrici dedit? an inprobius, etc.?: turpissime es perbacchatus.* * *repulsively, disgracefully, shamelessly -
6 impudenter
shamelessly, impudently -
7 inpudenter
shamelessly, impudently -
8 impudens
impŭdens ( inp-), entis, adj. [2. in-pudens], without shame, shameless, impudent (freq. and class.; cf.:impudicus, inverecundus): probus improbum (fraudasse dicatur), pudens impudentem, etc.,
Cic. Rosc. Com. 7, 21: arioli, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 356 Vahl.):statuite exemplum impudenti, date pudori praemium,
Plaut. Rud. 3, 2, 6; id. Men. 5, 1, 10:quid illac impudente audacius?
id. Am. 2, 2, 186:ut cum impudens fuisset in facto, tum impudentior videretur, si negaret,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 191; id. Fam. 5, 12, 3:impudens liqui patrios Penates, Impudens Qrcum moror,
Hor. C. 3, 27, 49 sq. — Transf., of things:o hominis impudentem audaciam!
Plaut. Men. 5, 1, 13; Ter. Heaut. 2, 3, 72:cum aspicias, os inpudens videtur,
id. Eun. 5, 1, 22; 3, 5, 49:mendacium!
Cic. Clu. 60, 168:actio,
Quint. 11, 1, 29:te quidem edepol nihil est impudentius,
Plaut. As. 3, 1, 39:impudentissima oratio,
Ter. And. 4, 1, 10: impudentissimum nomen, Cic. Fragm. ap. Non. 327, 6:ante Bibuli impudentissimas litteras,
id. Att. 7, 2, 6.— Adv.: impŭdenter, shamelessly, impudently:nimio haec impudenter negas,
Plaut. Men. 5, 2, 69; id. Rud. 4, 3, 38; Ter. And. 4, 4, 16; Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134; id. Lael. 22, 82; id. Fam. 5, 12, 2 al.— Comp.: batuit, impudenter (dicitur);depsit, multo impudentius,
Cic. Fam. 9, 22, 4.— Sup.:ut homo impudentissime mentiretur,
Cic. Verr. 2, 4, 7, § 16. -
9 inpudens
impŭdens ( inp-), entis, adj. [2. in-pudens], without shame, shameless, impudent (freq. and class.; cf.:impudicus, inverecundus): probus improbum (fraudasse dicatur), pudens impudentem, etc.,
Cic. Rosc. Com. 7, 21: arioli, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 356 Vahl.):statuite exemplum impudenti, date pudori praemium,
Plaut. Rud. 3, 2, 6; id. Men. 5, 1, 10:quid illac impudente audacius?
id. Am. 2, 2, 186:ut cum impudens fuisset in facto, tum impudentior videretur, si negaret,
Cic. Verr. 2, 2, 78, § 191; id. Fam. 5, 12, 3:impudens liqui patrios Penates, Impudens Qrcum moror,
Hor. C. 3, 27, 49 sq. — Transf., of things:o hominis impudentem audaciam!
Plaut. Men. 5, 1, 13; Ter. Heaut. 2, 3, 72:cum aspicias, os inpudens videtur,
id. Eun. 5, 1, 22; 3, 5, 49:mendacium!
Cic. Clu. 60, 168:actio,
Quint. 11, 1, 29:te quidem edepol nihil est impudentius,
Plaut. As. 3, 1, 39:impudentissima oratio,
Ter. And. 4, 1, 10: impudentissimum nomen, Cic. Fragm. ap. Non. 327, 6:ante Bibuli impudentissimas litteras,
id. Att. 7, 2, 6.— Adv.: impŭdenter, shamelessly, impudently:nimio haec impudenter negas,
Plaut. Men. 5, 2, 69; id. Rud. 4, 3, 38; Ter. And. 4, 4, 16; Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134; id. Lael. 22, 82; id. Fam. 5, 12, 2 al.— Comp.: batuit, impudenter (dicitur);depsit, multo impudentius,
Cic. Fam. 9, 22, 4.— Sup.:ut homo impudentissime mentiretur,
Cic. Verr. 2, 4, 7, § 16. -
10 inverecundus
in-vĕrēcundus, a, um (inverĕcundus, Ven. de Vit. S. Mart. 1, 393), adj., without shame, shameless, immodest.I.Of persons:II.impudens, impurus, inverecundissimus,
Plaut. Rud. 3, 2, 43:deus,
i. e. Bacchus, Hor. Epod. 11, 13. —Of things:frons,
Quint. 2, 4, 16: animi ingenium, Poët. ap. Cic. Inv. 1, 45, 83:animus,
Suet. Gram. 15. —In neutr, sing.:inverecundum est,
it is shameful, Dig. 32, 1, 23.— Comp.:quid inverecundius,
Val. Max. 7, 7, 1.— Adv.: invĕ-rēcundē, without shame, shamelessly (postAug.):aliqua aetas fuerit, quae translationis jure uteretur inverecunde,
Sen. Ep. 114, 1:dicere,
Quint. 7, 4, 10:privatorum parietes, aedibus sacris inverecunde conexi,
irreverently, Amm. 27, 9, 10.— Comp., Hier. Ep. 128, 2:dicere,
Aug. Ep. 155, 3, § 11.
См. также в других словарях:
shamelessly — adverb In a shameless manner; without shame; impudently; as a man shamelessly wicked … Wiktionary
shamelessly — adv. Shamelessly is used with these verbs: ↑exploit … Collocations dictionary
shamelessly — shameless ► ADJECTIVE ▪ showing a lack of shame. DERIVATIVES shamelessly adverb shamelessness noun … English terms dictionary
Shamelessly — Shameless Shame less, a. [AS. scamle[ a]s.] 1. Destitute of shame; wanting modesty; brazen faced; insensible to disgrace. Such shameless bards we have. Pope. [1913 Webster] Shame enough to shame thee, wert thou not shameless. Shak. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
shamelessly — adverb see shameless … New Collegiate Dictionary
shamelessly — See shameless. * * * … Universalium
shamelessly — (Roget s IV) modif. Syn. brazenly, audaciously, unblushingly; see boldly 1 , openly 2 … English dictionary for students
shamelessly — adv. unashamedly, brazenly, impudently; without principles … English contemporary dictionary
shamelessly — shame·less·ly … English syllables
shamelessly — See: shameless … English dictionary
shamelessly — adverb without shame he unashamedly abandoned the project when he realized he would not gain from it • Syn: ↑unashamedly, ↑barefacedly • Ant: ↑ashamedly (for: ↑unashamedly) … Useful english dictionary