Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

se+féliciter

  • 41 Je profite de l'occasion pour vous féliciter.

    Je profite de l'occasion pour vous féliciter.
    Užívám té příležitosti, abych vám blahopřál.
    Využívám té příležitosti, abych vám blahopřál.

    Dictionnaire français-tchèque > Je profite de l'occasion pour vous féliciter.

  • 42 Permettez-moi de vous féliciter.

    Permettez-moi de vous féliciter.
    Dovolte, abych vám blahopřál.

    Dictionnaire français-tchèque > Permettez-moi de vous féliciter.

  • 43 se féliciter de qc.

    se féliciter de qc.
    radovat se z čeho
    blahopřát si k čemu

    Dictionnaire français-tchèque > se féliciter de qc.

  • 44 se féliciter

    БФРС > se féliciter

  • 45 se féliciter

    1. сущ.
    общ. с удовлетворением отметить, с удовольствием отметить
    2. гл.
    общ. быть довольным, выразить своё удовлетворение, радоваться, приветствовать (что-л.), поздравлять друг друга, (de qch) считать себя счастливым

    Французско-русский универсальный словарь > se féliciter

  • 46 Fortiter fideliter forsan feliciter

    Bravely, faithfully, perhaps successfully

    Latin Quotes (Latin to English) > Fortiter fideliter forsan feliciter

  • 47 поздравлять

    féliciter (de) ( une réussite) | adresser ses vœux (pour, à l'occasion de) ( une fête)

    Русско-французский словарь бизнесмена > поздравлять

  • 48 بارك

    féliciter; bénir

    Dictionnaire Arabe-Français > بارك

  • 49 هنأ

    féliciter; congratuler; complimenter; applaudir

    Dictionnaire Arabe-Français > هنأ

  • 50 feliciteren

    féliciter

    Nederlands-Franse woordenlijst > feliciteren

  • 51 gelukwensen

    féliciter

    Nederlands-Franse woordenlijst > gelukwensen

  • 52 qutlamoq

    féliciter; souhaiter du bonheur

    O'zbekiston-Fransiya lug'at > qutlamoq

  • 53 tabriklamoq

    féliciter, souhaiter, accueillir, approuver; Navro‘z bilan tabriklamoq souhaiter une bonne fête de Nawrouz

    O'zbekiston-Fransiya lug'at > tabriklamoq

  • 54 gratuli

    féliciter

    Dictionnaire espéranto-français > gratuli

  • 55 gratulor

    grātŭlor, āri, ātus sum [gratus] [st1]1 [-] remercier [arch.].    - gratulari diis, Cato, d. Cic. Fam. 15, 5, 2: remercier les dieux.    - eamus Jovi gratulatum: allons remercier Jupiter.    - cf. Enn. Tr. 242 ; Scip. a. Gell. 4, 18, 3 ; Afran. d. Non. 116, 33; Ter. Haut. 879.    - gratulari + prop. inf.: remercier de ce que... --- Ter. Haut. 879. [st1]2 [-] féliciter, complimenter, faire compliment de, congratuler.    - alicui de aliqua re gratulari, Cic. Fam. 1, 7, 7 ; 3, 12, 1, etc.:    - pro aliqua re gratulari, Cic. Fam. 15, 14, 3:    - gratulari aliqua re, Cael. Fam. 8, 13, 1; cf. Cic. Att. 5, 20, 1:    - gratulari in aliqua re, Cic. Planc. 91; Fam. 6, 11, 1: féliciter qqn de qqch.    - ad me venerunt gratulatum, Cic. Pis. 51: ils vinrent m'apporter leurs félicitations.    - gratulari virtuti tuae, Cic. CM. Fam. 4, 8, 1: féliciter ta vaillance [ou] te féliciter de ta vaillance. --- cf. Cic. Fam. 9, 14, 7.    - gratulari quod: féliciter de ce que... --- Cic. Sest. 20 ; Fam. 2, 5, 1; 4, 14, 1, etc.    - mihi gratulabantur quod habiturus essem fortem consulem: ils me félicitaient de ce que je serais un consul courageux.    - gratulari cum... Plaut. Rud. 1179 ; Cic. Fam, 9, 14, 3: complimenter alors que, au moment où, du moment que, en ce moment où,    - avec acc. de l'objet de la félicitation gratulari alicui aliquam rem, Cic. Att. 5, 20, 1: féliciter qqn de qqch. --- cf. Curt. 4, 8, 12 ; Suet. Claud. 6.    - gratulari + prop. inf. --- Cic. Phil. 2, 28 ; Just. 13, 5, 15 ; V.-Max. 3, 1, 2.    - tota mihi mente tibique gratulor, ingenium non latuisse tuum, Ov. Tr. 1, 9, 54: de tout mon coeur je te félicite et je me félicite que ton talent ne soit pas resté caché.
    * * *
    grātŭlor, āri, ātus sum [gratus] [st1]1 [-] remercier [arch.].    - gratulari diis, Cato, d. Cic. Fam. 15, 5, 2: remercier les dieux.    - eamus Jovi gratulatum: allons remercier Jupiter.    - cf. Enn. Tr. 242 ; Scip. a. Gell. 4, 18, 3 ; Afran. d. Non. 116, 33; Ter. Haut. 879.    - gratulari + prop. inf.: remercier de ce que... --- Ter. Haut. 879. [st1]2 [-] féliciter, complimenter, faire compliment de, congratuler.    - alicui de aliqua re gratulari, Cic. Fam. 1, 7, 7 ; 3, 12, 1, etc.:    - pro aliqua re gratulari, Cic. Fam. 15, 14, 3:    - gratulari aliqua re, Cael. Fam. 8, 13, 1; cf. Cic. Att. 5, 20, 1:    - gratulari in aliqua re, Cic. Planc. 91; Fam. 6, 11, 1: féliciter qqn de qqch.    - ad me venerunt gratulatum, Cic. Pis. 51: ils vinrent m'apporter leurs félicitations.    - gratulari virtuti tuae, Cic. CM. Fam. 4, 8, 1: féliciter ta vaillance [ou] te féliciter de ta vaillance. --- cf. Cic. Fam. 9, 14, 7.    - gratulari quod: féliciter de ce que... --- Cic. Sest. 20 ; Fam. 2, 5, 1; 4, 14, 1, etc.    - mihi gratulabantur quod habiturus essem fortem consulem: ils me félicitaient de ce que je serais un consul courageux.    - gratulari cum... Plaut. Rud. 1179 ; Cic. Fam, 9, 14, 3: complimenter alors que, au moment où, du moment que, en ce moment où,    - avec acc. de l'objet de la félicitation gratulari alicui aliquam rem, Cic. Att. 5, 20, 1: féliciter qqn de qqch. --- cf. Curt. 4, 8, 12 ; Suet. Claud. 6.    - gratulari + prop. inf. --- Cic. Phil. 2, 28 ; Just. 13, 5, 15 ; V.-Max. 3, 1, 2.    - tota mihi mente tibique gratulor, ingenium non latuisse tuum, Ov. Tr. 1, 9, 54: de tout mon coeur je te félicite et je me félicite que ton talent ne soit pas resté caché.
    * * *
        Gratulor, pen. cor. gratularis, gratulari. Dire et monstrer qu'on s'esjouit du bien et prosperité advenue à aucun, ou à nousmesmes.
    \
        Gratulor tibi hanc rem. Plaut. Je suis joyeux que tu as eu ceci.
    \
        Gratulari. Liu. Rendre graces, Remercier.

    Dictionarium latinogallicum > gratulor

  • 56 Felix

    1.
    fēlix, īcis (abl. felici, except Cic. Or. 48, 159; and as nom. prop., v. II. B. 2. infra), adj. [from root feo, fevo, to bear, produce, Gr. phuô; cf.: fio, femina; whence fetus, fecundus, femina, fenus], fruit-bearing, fruitful, fertile, productive.
    I.
    Lit. (rare; not in Cic.): felices arbores Cato dixit, quae fructum ferunt, infelices quae non ferunt, Paul. ex Fest. p. 92, 10 Müll.; cf. Fronto Ep. ad Amic. 2, 6 ed. Mai.; so,

    arbor,

    Liv. 5, 24, 2:

    arbusta,

    Lucr. 5, 1378:

    rami,

    Verg. G. 2, 81; so,

    rami feliciores,

    Hor. Epod. 2, 14:

    silvae,

    i. e. of fruitful trees, Verg. G. 4, 329:

    Massica Baccho,

    fruitful in vines, id. A. 7, 725; cf.

    Campania,

    Plin. 3, 5, 9, § 60:

    felicior regio,

    Ov. P. 2, 10, 51; cf.:

    felix oleae tractus,

    Claud. Cons. Mall. Theod. 179:

    venti,

    Val. Fl. 6, 711.—
    B.
    In partic.
    1.
    In the old relig. lang.: felices arbores, all the nobler sorts of trees, whose fruits were offered to the superior deities, in contradistinction to the infelices, which were dedicated to the inferior deities, Macr. S. 2, 16, 2.—
    2.
    Felix, as an adj. propr. in Arabia Felix, the fertile portion of Arabia, opp. Arabia Deserta and Petraea; v. Arabia.—
    II.
    Transf.
    A.
    Act., that brings good luck, of good omen, auspicious, favorable, propitious, fortunate, prosperous, felicitous (orig. belonging to the relig. lang.; in the class. per. almost confined to poets;

    syn.: faustus, fortunatus, beatus, secundus): quae (omina) majores nostri quia valere censebant, idcirco omnibus rebus agendis: QVOD BONVM FAVSTVM FELIX FORTVNATVMQVE ESSET praefabantur,

    Cic. Div. 1, 45, 102; so, QVOD BONVM FORTVNATVM FELIXQVE SALVTAREQVE SIET POPVLO ROMANO QVIRITIVM, etc., an old formula in Varr. L. L. 6, § 86; cf.

    also: ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix fortunataque eveniat,

    Plaut. Trin. 1, 2, 3:

    quod tibi mihique sit felix, sub imperium tuum redeo,

    Liv. 22, 30, 4:

    auspicia,

    Verg. A. 11, 32; cf.

    omen,

    Ov. P. 2, 1, 35:

    o dea... Sis felix, nostrum leves, quaecumque, laborem,

    Verg. A. 1, 330; cf.:

    sis bonus o felixque tuis!

    id. E. 5, 65:

    terque novas circum felix eat hostia fruges,

    id. G. 1, 345:

    Zephyri,

    id. A. 3, 120:

    sententia,

    Ov. M. 13, 319:

    industria (corresp. to fertilis cura),

    Plin. H. N. 14 praef. § 3.—
    B.
    Lucky, happy, fortunate (the predom. signif. in prose and poetry):

    exitus ut classi felix faustusque daretur,

    Lucr. 1, 100:

    Polycratem Samium felicem appellabant,

    Cic. Fin. 5, 30, 92:

    Caesar Alexandriam se recepit, felix, ut sibi quidem videbatur,

    id. Phil. 2, 26, 64; cf. id. ib. 2, 24, 59:

    vir ad casum fortunamque felix,

    id. Font. 15, 33:

    ille Graecus ab omni laude felicior,

    id. Brut. 16, 63:

    Sulla felicissimus omnium ante civilem victoriam,

    Sall. J. 95, 4:

    in te retinendo fuit Asia felicior quam nos in deducendo,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 10, § 30; cf.:

    quin etiam si minus felices in diligendo fuissemus,

    id. Lael. 16, 60:

    vade, o felix nati pietate,

    Verg. A. 3, 480; cf. id. ib. 6, 785:

    Praxiteles quoque marmore fericior,

    i. e. succeeded better as a sculptor, Plin. 34, 8, 19, § 69:

    felices ter et amplius, Quos irrupta tenet copula,

    Hor. C. 1, 13, 17:

    omnes composui. Felices! nunc ego resto,

    id. S. 1, 9, 28:

    Latium felix,

    id. C. S. 66:

    tempora,

    Juv. 2, 38:

    saecula,

    Ov. Tr. 1, 2, 103; Juv. 3, 312; Quint. 8, 6, 24: cf.:

    nulla sorte nascendi aetas felicior,

    id. 12, 11, 22:

    felicissima facilitas,

    id. 10, 1, 111:

    felicissimus sermo,

    id. 9, 4, 27:

    ita sim felix, a form of asseveration,

    Prop. 1, 7, 3:

    malum, i. q. salubre,

    salubrious, wholesome, Verg. G. 2, 127 Serv.—Prov.: felicem scivi, non qui quod [p. 734] vellet haberet, sed qui per fatum non data non cuperet, Aus. Idyll. 319, 23 sq.—
    (β).
    With gen. ( poet. and in post-Aug. prose):

    Vergilius beatus felixque gratiae,

    Plin. H. N. 14 praef. §

    7: o te, Bolane, cerebri Felicem!

    Hor. S. 1, 9, 12:

    felices studiique locique,

    Ov. M. 5, 267:

    felix uteri,

    Sil. 4, 359:

    leti,

    id. 4, 398:

    famae,

    id. 4, 731:

    felices operum dies,

    Verg. G. 1, 277.—
    (γ).
    With inf. ( poet.):

    quo non felicior alter Ungueretela manu ferrumque armare veneno,

    happier, more successful in, Verg. A. 9, 772; id. G. 1, 284; Sil. 13, 126. —
    (δ).
    With gerund. dat. (rare):

    tam felix vobis corrumpendis fuit,

    successful in, Liv. 3, 17, 2.— Adv.: fēlīcĭter.
    * 1.
    (Acc. to I.) Fruitfully, abundantly:

    hic segetes, illic veniunt felicius uvae,

    Verg. G. 1, 54.—
    2.
    (Acc. to II.)
    a.
    Auspiciously, fortunately, favorably: quod mihi vobisque Quirites, Se fortunatim, feliciter ac bene vortat, Enn. ap. Non. 112, 3 (Ann. v. 112 ed. Vahl.); cf. Plaut. Aul. 4, 10, 58:

    ut ea res mihi magistratuique meo, populo plebique Romanae bene atque feliciter eveniret,

    Cic. Mur. 1, 1; Caes. B. G. 4, 25, 3.—In expressing a wish or in calling to a person, Good luck! faciam quod volunt. Feliciter velim, inquam, teque laudo, Cic. Att. 13, 42, 1:

    feliciter, succlamant,

    Phaedr. 5, 1, 4; Suet. Claud. 7; id. Dom. 13; Flor. 3, 3 fin.; Juv. 2, 119; Vulg. Gen. 30, 11 al.—
    b.
    Luckily, happily, successfully (most freq.):

    omnes sapientes semper feliciter, absolute, fortunate vivere,

    Cic. Fin. 3, 7, 26:

    res publica et bene et feliciter gesta sit,

    id. Phil. 5, 15, 40; id. Fam. 7, 28 fin.:

    navigare,

    id. Verr. 2, 2, 38, § 95; cf.:

    qui te feliciter attulit Eurus,

    Ov. M. 7, 659:

    feliciter audet,

    Hor. Ep. 2, 1, 166:

    ob ea feliciter acta,

    Sall. J. 55, 2.—Prov.:

    feliciter sapit qui alieno periculo sapit,

    Plaut. Merc. 4, 4, 40.— Comp., Ov. Ib. 305.— Sup.:

    bella cum finitimis felicissime multa gessit,

    Cic. Rep. 2, 9:

    re gesta,

    Hirt. B. G. 8, 37, 1:

    gerere rem publicam,

    Caes. B. C. 1, 7, 6:

    cessit imitatio,

    Quint. 10, 2, 16: Horatius... verbis felicissime audax, 10, 1, 96.
    2.
    Fēlix (with abl. Felice, v. Neue, Formenl. 2, p. 67), a Roman surname of frequent occurrence, first applied to L. Sulla, Plin. 7, 44, 44, § 186.—
    b.
    Claudius Felix, Suet. Claud. 28.—
    c.
    Antonius Felix, procurator of Judea and Galilee under Claudius, Vulg. Act. 23, 26; 25, 14.—
    d.
    Julia Felix, i. q. Berytus, Plin. 5, 20, 17, § 78.
    3.
    fĕlix, ĭcis, v. filix init.

    Lewis & Short latin dictionary > Felix

  • 57 felix

    1.
    fēlix, īcis (abl. felici, except Cic. Or. 48, 159; and as nom. prop., v. II. B. 2. infra), adj. [from root feo, fevo, to bear, produce, Gr. phuô; cf.: fio, femina; whence fetus, fecundus, femina, fenus], fruit-bearing, fruitful, fertile, productive.
    I.
    Lit. (rare; not in Cic.): felices arbores Cato dixit, quae fructum ferunt, infelices quae non ferunt, Paul. ex Fest. p. 92, 10 Müll.; cf. Fronto Ep. ad Amic. 2, 6 ed. Mai.; so,

    arbor,

    Liv. 5, 24, 2:

    arbusta,

    Lucr. 5, 1378:

    rami,

    Verg. G. 2, 81; so,

    rami feliciores,

    Hor. Epod. 2, 14:

    silvae,

    i. e. of fruitful trees, Verg. G. 4, 329:

    Massica Baccho,

    fruitful in vines, id. A. 7, 725; cf.

    Campania,

    Plin. 3, 5, 9, § 60:

    felicior regio,

    Ov. P. 2, 10, 51; cf.:

    felix oleae tractus,

    Claud. Cons. Mall. Theod. 179:

    venti,

    Val. Fl. 6, 711.—
    B.
    In partic.
    1.
    In the old relig. lang.: felices arbores, all the nobler sorts of trees, whose fruits were offered to the superior deities, in contradistinction to the infelices, which were dedicated to the inferior deities, Macr. S. 2, 16, 2.—
    2.
    Felix, as an adj. propr. in Arabia Felix, the fertile portion of Arabia, opp. Arabia Deserta and Petraea; v. Arabia.—
    II.
    Transf.
    A.
    Act., that brings good luck, of good omen, auspicious, favorable, propitious, fortunate, prosperous, felicitous (orig. belonging to the relig. lang.; in the class. per. almost confined to poets;

    syn.: faustus, fortunatus, beatus, secundus): quae (omina) majores nostri quia valere censebant, idcirco omnibus rebus agendis: QVOD BONVM FAVSTVM FELIX FORTVNATVMQVE ESSET praefabantur,

    Cic. Div. 1, 45, 102; so, QVOD BONVM FORTVNATVM FELIXQVE SALVTAREQVE SIET POPVLO ROMANO QVIRITIVM, etc., an old formula in Varr. L. L. 6, § 86; cf.

    also: ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix fortunataque eveniat,

    Plaut. Trin. 1, 2, 3:

    quod tibi mihique sit felix, sub imperium tuum redeo,

    Liv. 22, 30, 4:

    auspicia,

    Verg. A. 11, 32; cf.

    omen,

    Ov. P. 2, 1, 35:

    o dea... Sis felix, nostrum leves, quaecumque, laborem,

    Verg. A. 1, 330; cf.:

    sis bonus o felixque tuis!

    id. E. 5, 65:

    terque novas circum felix eat hostia fruges,

    id. G. 1, 345:

    Zephyri,

    id. A. 3, 120:

    sententia,

    Ov. M. 13, 319:

    industria (corresp. to fertilis cura),

    Plin. H. N. 14 praef. § 3.—
    B.
    Lucky, happy, fortunate (the predom. signif. in prose and poetry):

    exitus ut classi felix faustusque daretur,

    Lucr. 1, 100:

    Polycratem Samium felicem appellabant,

    Cic. Fin. 5, 30, 92:

    Caesar Alexandriam se recepit, felix, ut sibi quidem videbatur,

    id. Phil. 2, 26, 64; cf. id. ib. 2, 24, 59:

    vir ad casum fortunamque felix,

    id. Font. 15, 33:

    ille Graecus ab omni laude felicior,

    id. Brut. 16, 63:

    Sulla felicissimus omnium ante civilem victoriam,

    Sall. J. 95, 4:

    in te retinendo fuit Asia felicior quam nos in deducendo,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 10, § 30; cf.:

    quin etiam si minus felices in diligendo fuissemus,

    id. Lael. 16, 60:

    vade, o felix nati pietate,

    Verg. A. 3, 480; cf. id. ib. 6, 785:

    Praxiteles quoque marmore fericior,

    i. e. succeeded better as a sculptor, Plin. 34, 8, 19, § 69:

    felices ter et amplius, Quos irrupta tenet copula,

    Hor. C. 1, 13, 17:

    omnes composui. Felices! nunc ego resto,

    id. S. 1, 9, 28:

    Latium felix,

    id. C. S. 66:

    tempora,

    Juv. 2, 38:

    saecula,

    Ov. Tr. 1, 2, 103; Juv. 3, 312; Quint. 8, 6, 24: cf.:

    nulla sorte nascendi aetas felicior,

    id. 12, 11, 22:

    felicissima facilitas,

    id. 10, 1, 111:

    felicissimus sermo,

    id. 9, 4, 27:

    ita sim felix, a form of asseveration,

    Prop. 1, 7, 3:

    malum, i. q. salubre,

    salubrious, wholesome, Verg. G. 2, 127 Serv.—Prov.: felicem scivi, non qui quod [p. 734] vellet haberet, sed qui per fatum non data non cuperet, Aus. Idyll. 319, 23 sq.—
    (β).
    With gen. ( poet. and in post-Aug. prose):

    Vergilius beatus felixque gratiae,

    Plin. H. N. 14 praef. §

    7: o te, Bolane, cerebri Felicem!

    Hor. S. 1, 9, 12:

    felices studiique locique,

    Ov. M. 5, 267:

    felix uteri,

    Sil. 4, 359:

    leti,

    id. 4, 398:

    famae,

    id. 4, 731:

    felices operum dies,

    Verg. G. 1, 277.—
    (γ).
    With inf. ( poet.):

    quo non felicior alter Ungueretela manu ferrumque armare veneno,

    happier, more successful in, Verg. A. 9, 772; id. G. 1, 284; Sil. 13, 126. —
    (δ).
    With gerund. dat. (rare):

    tam felix vobis corrumpendis fuit,

    successful in, Liv. 3, 17, 2.— Adv.: fēlīcĭter.
    * 1.
    (Acc. to I.) Fruitfully, abundantly:

    hic segetes, illic veniunt felicius uvae,

    Verg. G. 1, 54.—
    2.
    (Acc. to II.)
    a.
    Auspiciously, fortunately, favorably: quod mihi vobisque Quirites, Se fortunatim, feliciter ac bene vortat, Enn. ap. Non. 112, 3 (Ann. v. 112 ed. Vahl.); cf. Plaut. Aul. 4, 10, 58:

    ut ea res mihi magistratuique meo, populo plebique Romanae bene atque feliciter eveniret,

    Cic. Mur. 1, 1; Caes. B. G. 4, 25, 3.—In expressing a wish or in calling to a person, Good luck! faciam quod volunt. Feliciter velim, inquam, teque laudo, Cic. Att. 13, 42, 1:

    feliciter, succlamant,

    Phaedr. 5, 1, 4; Suet. Claud. 7; id. Dom. 13; Flor. 3, 3 fin.; Juv. 2, 119; Vulg. Gen. 30, 11 al.—
    b.
    Luckily, happily, successfully (most freq.):

    omnes sapientes semper feliciter, absolute, fortunate vivere,

    Cic. Fin. 3, 7, 26:

    res publica et bene et feliciter gesta sit,

    id. Phil. 5, 15, 40; id. Fam. 7, 28 fin.:

    navigare,

    id. Verr. 2, 2, 38, § 95; cf.:

    qui te feliciter attulit Eurus,

    Ov. M. 7, 659:

    feliciter audet,

    Hor. Ep. 2, 1, 166:

    ob ea feliciter acta,

    Sall. J. 55, 2.—Prov.:

    feliciter sapit qui alieno periculo sapit,

    Plaut. Merc. 4, 4, 40.— Comp., Ov. Ib. 305.— Sup.:

    bella cum finitimis felicissime multa gessit,

    Cic. Rep. 2, 9:

    re gesta,

    Hirt. B. G. 8, 37, 1:

    gerere rem publicam,

    Caes. B. C. 1, 7, 6:

    cessit imitatio,

    Quint. 10, 2, 16: Horatius... verbis felicissime audax, 10, 1, 96.
    2.
    Fēlix (with abl. Felice, v. Neue, Formenl. 2, p. 67), a Roman surname of frequent occurrence, first applied to L. Sulla, Plin. 7, 44, 44, § 186.—
    b.
    Claudius Felix, Suet. Claud. 28.—
    c.
    Antonius Felix, procurator of Judea and Galilee under Claudius, Vulg. Act. 23, 26; 25, 14.—
    d.
    Julia Felix, i. q. Berytus, Plin. 5, 20, 17, § 78.
    3.
    fĕlix, ĭcis, v. filix init.

    Lewis & Short latin dictionary > felix

  • 58 grator

    grātor, āri, grātus sum    - intr. avec dat. et tr. - féliciter.    - gratari alicui: féliciter qqn.    - gratare sorori, Virg. En. 4, 478: félicite ta soeur.    - gratatur reduces (= eos reduces esse), Virg. En. 5, 40: il les félicite de leur retour.    - invicem inter se gratari, Liv. 9, 43, 17: se féliciter mutuellement.    - totoque libens mihi pectore grator, Ov. M. 9, 244: bien volontiers je me félicite de tout mon coeur.
    * * *
    grātor, āri, grātus sum    - intr. avec dat. et tr. - féliciter.    - gratari alicui: féliciter qqn.    - gratare sorori, Virg. En. 4, 478: félicite ta soeur.    - gratatur reduces (= eos reduces esse), Virg. En. 5, 40: il les félicite de leur retour.    - invicem inter se gratari, Liv. 9, 43, 17: se féliciter mutuellement.    - totoque libens mihi pectore grator, Ov. M. 9, 244: bien volontiers je me félicite de tout mon coeur.
    * * *
        Grator, grataris, gratari. Ouid. Remercier aucun.
    \
        Gratari. Virgil. S'esjouir d'aucun bien qui nous est advenu, ou à autruy.
    \
        Gratari. Tacit. Dire qu'on est joyeux de quelque chose advenue.
    \
        Gratatur reduces. Virgil. Il s'esjouit qu'ils sont retournez sains et saufs.
    \
        Gratari sibi. Ouid. S'esjouir.

    Dictionarium latinogallicum > grator

  • 59 glücklich

    glücklich, felix (glücklich, sowohl Glück bringend, wie Tag, Kampf, Ausgang eines Unternehmens, als Glück habend, v. Pers., u. zwar bezeichnet es in letzterer Beziehung den, der fortwährend vom Glück begünstigt wird). – [1147] fortunatus (beglückt, vom Glück begünstigt, von Pers.; der, der sich in einzelnen u. besondern Zufällen oder auch in Hinsicht auf äußere Güter der Gunst des Glücks zu erfreuen hat). – beatus (glückselig, steht von einer Person, der zur innern Zufriedenheit, oder von einem Zustand, in dem zum Dasein kein moralisches u. physisches Gut fehlt, z.B. homo beatus, vita beata). – faustus (von günstiger Vorbedeutung, nur von Dingen, z.B. Tag, Omen etc.); verb. faustus et felix (z.B. Tag). – dexter (eig. zur Rechten befindlich; daher von glücklicher Vorbedeutung, bes. von Vögeln, auch vom Omen etc., Ggstz. sinister). – secundus (begünstigend, günstig, vom Winde; dann übh. = nach Wunsch gehend, z.B. Schlacht, Umstände, Ausgang eines Unternehmens). – prosper (der Hoffnung u. Erwartung entsprechend, gut vonstatten gehend, erwünscht, z.B. Fortgang, Ausgang, Erfolg eines Unternehmens etc., Rückkehr, Umstände). – bonus (von guter, erwünschter Beschaffenheit, z.B. Zeiten, Dag, Omen etc.). – opportunus (gelegen, passend, günstig nach Zeit u. Umständen). – utilis (zuträglich, zum Heile gereichend). – ganz, vollkommen g., ab omni parte beatus. – ein g. Wurf, s. Glückswurf. – g. sein, felicem (fortunatum etc.) esse; übrig. s. »Glück haben« unter »Glück«: ebenso g. sein, eādem uti fortunā: glücklicher sein, meliore uti fortunā. – ich bin so glücklich, zu etc., contingit mihi, ut etc. – ich bin ganz g., in caelo sum (bin wie im Himmel): ich bin ganz g., wenn etc., digito me caelum puto attingere, si etc.; deus sum, si etc. – g. Reise! bene ambula! vade feliciter! – ich schätze mich g., weil etc., beatus mihi videor, quod etc.: wie g. wäre ich gewesen, wenn ich (im Kampfe) gefallen wäre! quam feliciter occĭdissem!: das ist ein g. Tod, haec mors in fortuna putanda est: das ist der glücklichste Tag meines Lebens, feliciorem nullum aut optavi aut sensi diem. – in g. Verhältnissen, Tagen, secundā fortunā. – glücklicher Weise, s. glücklicherweise. – Adv.feliciter; fortunate; beate; fauste; prospere; bene (wohl); ex sententia (nach Wunsch). – g. leben, feliciter od. beate vivere. recte vivere (Ggstz. male vivere): tugendhaft und g. leben, bene beateque vivere: es geht etw. g. (es gelingt), s. gelingen: g. kämpfen, bene pugnare cum hoste; proelium secundum facere (ein glückliches Treffen liefern); vgl. »Glück haben (im Kampfe)« unter »Glück«: reise g.! bene ambula! vade feliciter! – Oft wird »glücklich« durch per in Zusammensetzungen mit Verben ausgedrückt, z.B. glücklich ankommen, pervenire: g. überbringen, perferre: g. hinbringen, perducere od. (zu Wagen, zu Schiffe) pervehere.

    deutsch-lateinisches > glücklich

  • 60 congratulate

    congratulate [kənˈgrætjʊleɪt]
    to congratulate o.s. on sth se féliciter de qch
    * * *
    [kən'grætʃʊleɪt] 1.
    transitive verb féliciter (on de; on doing d'avoir fait)

    may we congratulate you on your success/engagement? — permettez-nous de vous féliciter de votre succès/à l'occasion de vos fiançailles

    2.

    English-French dictionary > congratulate

См. также в других словарях:

  • féliciter — [ felisite ] v. tr. <conjug. : 1> • 1460 « rendre heureux »; bas lat. felicitare 1 ♦ (XVIIe) Assurer (qqn) de la part qu on prend à sa joie, à son succès, à ce qui lui arrive d heureux. ⇒ complimenter, congratuler. Féliciter un couple qui… …   Encyclopédie Universelle

  • FELICITER — sollennis fuit apud romanos acclamationis formula, quâ maxime quidem ad Duces, et Impp. sed tamen nonnumquam ad alios quosvis, quibus bene vellenr, utebantur. Suet. Domit. c. 13. Acclamari etiam in Amphitheatro epulari die liebenter audivit.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • feliciter — Feliciter. v. a. Se conjoüir, se resjouir avec quelqu un de quelque bonheur, de quelque avantage qui luy est arrivé. Je vous felicite de la nouvelle Charge qu on vous a donnée. il a gagné son procez, il faut que je l en aille feliciter …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Felicĭter — (lat.), 1) glücklich; 2) Ausruf: Glück zu! Daher Felicitiren, beglückwünschen, u. Felicitation, Glückwünschung …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Felicĭter — (lat.), glücklich, auch: glückauf! …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • feliciter — /fi lisˈi tər or fā lēˈki ter/ (Latin) adverb 1. Happily 2. Successfully …   Useful english dictionary

  • féliciter — (fé li si té) v. a. 1°   Exprimer à quelqu un que l on prend part à la joie que lui cause un succès, un événement heureux ou agréable. •   Depuis peu on se sert d un mot, qui, auparavant, était tenu à la cour pour barbare, quoique très commun en… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • féliciter — vt. félissitâ (Albanais 001, Arvillard 228), fére féliciter konplemin // féta féliciter (à) (228). A1) se féliciter : vp. , S ÈSTIMÂ féliciter ÉREU / ireû <s estimer heureux> (001 / Saxel), se félissitâ (001, Praz Arly) …   Dictionnaire Français-Savoyard

  • FÉLICITER — v. tr. Complimenter quelqu’un sur un succès, sur un événement agréable. Je vous félicite du nouvel emploi qu’on vous a donné. Il a gagné son procès, il faut que j’aille l’en féliciter. SE FÉLICITER DE signifie S’applaudir, se savoir bon gré. Je… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • FÉLICITER — v. a. Faire compliment à quelqu un sur un succès, sur un événement agréable, lui exprimer que l on prend part à sa joie. Je vous félicite du nouvel emploi qu on vous a donné. Il a gagné son procès, il faut que j aille l en féliciter. Je l ai… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • Feliciter is sapit, qui periculo alieno sapit. — См. Дураку вред умному навет …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»