-
1 pudendus
pudendus adj. [P. of pudeo], causing shame, shameful, scandalous, disgraceful, abominable: ut iam pudendum sit honestiora decreta esse legionum quam senatus: vita, O.: volnera, V.* * *pudenda, pudendum ADJcausing shame, shameful, scandalous, disgraceful, abominable -
2 fāmōsus
fāmōsus adj. [fama], much talked of, famed, celebrated, famous, renowned: mors, H.: vir secundis (rebus), Ta.— Infamous, notorious: ad famosas accedere, women of ill repute, Poët. ap. C.: largitio, S.: Hymen, O.— Defamatory, slanderous, scandalous: carmen, a lampoon, H.: libelli, libels, Ta.* * *famosa -um, famosior -or -us, famosissimus -a -um ADJfamous, noted, renowned; talked of; infamous, notorious; slanderous, libelous -
3 flāgitiōsus
flāgitiōsus adj. with comp. and sup. [flagitium], shameful, disgraceful, infamous, profligate, dissolute: homo flagitiosissimus: civitas flagitiosissima, S.: res: libidines: socordia flagitiosior, S.: fama flagitiosissima, Ta.: pro honestis flagitiosa exspectare, disgraceful acquisitions, Ta.* * *flagitiosa -um, flagitiosior -or -us, flagitiosissimus -a -um ADJdisgraceful, shameful; infamous, scandalous; profligate, dissolute -
4 turpis
turpis e, adj. with comp. and sup. [TARC-], ugly, unsightly, unseemly, repulsive, foul, filthy: aspectus: vestitus, T.: rana, H.: Morbo viri, disfigured, H.: udo membra fimo, i. e. befouled, V.: turpissima bestia, Enn. ap. C.—Of sound, disagreeable, cacophonous: si etiam ‘abfugit’ turpe visum est.—Fig., shameful, disgraceful, repulsive, odious, base, infamous, scandalous, dishonorable: verbum, T.: neque turpis mors forti viro potest accidere: adulescentia: causa, Cs.: formido, V.: turpem senectam Degere, H.: Egestas, V.: luxus, Iu.: quid hoc turpius?: quid est turpius effemmat<*> viro?: homo turpissimus: luxuria cum omni aetati turpis, tum senectuti foedissima est: quae mihi turpia dictu videbuntur: quod facere turpe non est: coargui putat esse turpissimum.—As subst n., a shameful thing, disgrace, shame, reproach: nec honesto quicquam honestius, nec turpi turpius: Turpe senex miles, O.* * *turpe, turpior -or -us, turpissimus -a -um ADJugly; nasty; disgraceful; indecent; base, shameful, disgusting, repulsive -
5 scandalosus
scandalosa, scandalosum ADJscandalous; slanderous -
6 famosus
I.In a good sense, famous, renowned (not ante-Aug.):II.famosae mortis amor,
Hor. A. P. 469:mors Junii Blaesi,
Tac. H. 3, 38:vir secundis adversisque juxta famosus,
id. ib. 1, 10:urbs (Hierosolyma),
id. ib. 5, 2 init.:equi,
Suet. Calig. 19:victoria,
Flor. 3, 7, 6 Duk.; App. M. 11, p. 267:causa (with pulchra),
Plin. Ep. 6, 23, 1; 2, 11, 1; 9, 13, 11.— Sup.:templum,
Vulg. 2 Macc. 2, 23.—In a bad sense.A.Infamous, notorious (class.): qui etiam me miserum famosum facit flagitiis suis, Plaut. Fragm. ap. Non. 305, 28: me ad famosas vetuit mater accedere, i. e. meretrices, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 68, 277; cf. Cic. Fragm. ap. Non. 306, 5 (Rep. 4, 6 ed. Mos.):B.famosam veneficiis Martinam,
Tac. A. 3, 7; Cato ap. Gell. 9, 12, 7; cf.: et formosus homo fuit et famosus, Lucil. ap. Non. 305, 31:famosa impudensque largitio regis,
Sall. J. 15, 5:Hymen,
Ov. H. 9, 134 al. —Esp. law t. t., without reputation, Cod. 5, 40, 9; cf. infamia.—Transf., actively, defamatory, slanderous, scandalous (perh. not ante-Aug.):cognitionem de famosis libellis tractavit,
libels, Tac. A. 1, 72:probris,
id. ib. 11, 25:delationibus,
id. ib. 4, 41; so,libelli,
Suet. Aug. 55; cf.:de injuriis et libellis famosis,
Dig. 46, tit. 10; Cod. Th. 9, 34, 7; Cod. Just. 9, 36, 1:carmen,
a lampoon, pasquinade, Hor. Ep. 1, 19, 31:epigrammata,
Suet. Caes. 73.— Sup., App. Mag. p. 324; Spart. Hadr. 15.— Adv.: fāmōse (acc. to I.), with fame or glory (post-class. and very rare), Aur. Vict. Caes. 20 med.—Comp.:morbum famosius curare,
Tert. adv. Marc. 1, 22. -
7 perturpis
per-turpis, e, adj., very shameful, scandalous, abominable, Cic. Cael. 20, 50 -
8 pudenda
pŭdĕo, ŭi, or pŭdĭtum est, ēre ( dep. form pudeatur, Petr. 47, 4), 2, v. a. and n. [root pu-, pav-, to strike; Sanscr. paviram, weapon; cf. pavire (puvire), tripudium, etc.], to make or be ashamed, to feel shame; to be influenced or restrained by shame or by respect for a person or thing.—In the verb. finit. extremely rare:A.ita nunc pudeo,
Plaut. Cas. 5, 2, 3:siquidem te quicquam, quod facis, pudet,
id. Mil. 3, 1, 30; Ter. Ad. 1, 2, 4:idne pudet te, quia, etc.,
Plaut. Ep. 1, 2, 4:pudet, quod prius non puditum umquam est,
id. Cas. 5, 2, 4.—In plur.:non te haec pudent?
Ter. Ad. 4, 7, 36:semper metuet, quem Saeva pudebunt,
Luc. 8, 495.—Chiefly used as a verb. impers., pudet, ŭit, or pudĭtum est, one is or feels ashamed, it causes a feeling of shame, etc; constr. aliquem alicujus rei, or with a subj.-clause:quos, cum nihil refert, pudet: ubi pudendum est, ibi eos deserit pudor, cum usus est, ut pudeat,
Plaut. Ep. 2, 1, 1 sq.:fratris me Pudet,
Ter. Ad. 3, 3, 38; id. Heaut. 2, 3, 19:sunt homines, quos infamiae suae neque pudeat neque taedeat,
Cic. Verr. 1, 12, 35:pudet me non tui quidem, sed Chrysippi, etc.,
id. Div. 2, 15, 35:cujus eos non pudere demiror,
id. Phil. 10, 10, 22:ceteros pudeat, si qui, etc.... me autem quid pudeat?
id. Arch. 6, 12; Ov. M. 7, 617:cicatricum et sceleris pudet,
Hor. C. 1, 35, 33:nam pudet tanti mali,
id. Epod. 11, 7; Plaut. Bacch. 3, 1, 12:tum puderet vivos, tamquam puditurum esset exstinctos,
Plin. 36, 15, 24, § 108:deūm me hercle atque hominum pudet,
before gods and men, Plaut. Trin. 4, 2, 67; Liv. 3, 19, 7.—With subj.-clause:pudet Dicere hac praesente verbum turpe: at te id nullo modo Facere puduit,
Ter. Heaut. 5, 4, 20:puderet me dicere non intellegere, si, etc.,
Cic. N. D. 1, 39, 109:servire aeternos non puduisse deos?
Tib. 2, 3, 30: nec lusisse pudet sed non incidere [p. 1486] ludum, Hor. Ep. 1, 14, 36:scripta pudet recitare,
id. ib. 1, 19, 42:nonne esset puditum, legatum dici Maeandrium?
Cic. Fl. 22, 52.—With supine:pudet dictu,
Tac. Agr. 32.—In the gerund:non enim pudendo, sed non faciendo id, quod non decet, impudentiae nomen effugere debemus,
Cic. de Or. 1, 26, 120:inducitur ad pudendum,
id. Brut. 50, 188.—Hence,pŭdens, entis, P. a., shamefaced, bashful, modest (class.):B.muta pudens est,
Lucr. 4, 1164:pudens et probus filius,
Cic. Verr. 2, 3, 69, § 161:cur nescire, pudens prave, quam discere malo?
Hor. A. P. 88:nihil pudens, nihil pudicum in eo apparet,
Cic. Phil. 3, 11, 28; id. Verr. 2, 1, 1, § 2:animus,
Ter. Heaut. 1, 1, 68:pudens et liberalis risus,
Auct. Her. 3, 13, 23.— Comp., Cic. Pis. 17.— Sup.:homo,
Cic. Caecin. 35, 102:vir,
id. Fl. 20:femina,
id. Verr. 2, 1, 37, § 94.— Adv.: pŭdenter, modestly, bashfully, Afran. ap. Charis. p. 190 P.; Cic. Quint. 11, 39; id. Vatin. 2, 6:sumere,
Hor. Ep. 1, 17, 44; id. A. P. 51.— Comp.:pudentius accedere,
Cic. de Or. 2, 89, 364; Gell. 12, 11, 5. — Sup.:pudentissime aliquid petere,
Cic. Att. 16, 15, 5.—pŭdendus, a, um, P. a., of which one ought to be ashamed, shameful, scandalous, disgraceful, abominable (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.ut jam pudendum sit honestiora decreta esse legionum quam senatus,
Cic. Phil. 5, 2, 4:vita,
Ov. P. 2, 2, 108:vulnera,
Verg. A. 11, 55:causa,
Ov. H. 5, 98:parentes,
Suet. Vit. 2:negotiationes vel privato pudendas exercere,
id. Vesp. 16:pudenda miserandaque oratio,
id. Tib. 65:pudenda dictu spectantur,
Quint. 1, 2, 8; cf.:pudendumque dictu, si, etc.,
id. 6, 4, 7:luxus,
Tac. A. 3, 53:hoc quoque animal (sc. blatta) inter pudenda est,
Plin. 29, 6, 39, § 140:proh cuncta pudendi!
wholly shameful! Sil. 11, 90:membra,
the parts of shame, the privy parts, Ser. Samm. 36, 681.—Subst.: pŭdenda, ōrum, n. (sc. membra).a.The private parts (post-class.), Aus. Per. Odyss. 6; id. Idyll. 6, 85; Aug. Civ. Dei, 14, 17; Sen. ad Marc. 22, 1; Vulg. Nah. 3, 5.—b. -
9 pudeo
pŭdĕo, ŭi, or pŭdĭtum est, ēre ( dep. form pudeatur, Petr. 47, 4), 2, v. a. and n. [root pu-, pav-, to strike; Sanscr. paviram, weapon; cf. pavire (puvire), tripudium, etc.], to make or be ashamed, to feel shame; to be influenced or restrained by shame or by respect for a person or thing.—In the verb. finit. extremely rare:A.ita nunc pudeo,
Plaut. Cas. 5, 2, 3:siquidem te quicquam, quod facis, pudet,
id. Mil. 3, 1, 30; Ter. Ad. 1, 2, 4:idne pudet te, quia, etc.,
Plaut. Ep. 1, 2, 4:pudet, quod prius non puditum umquam est,
id. Cas. 5, 2, 4.—In plur.:non te haec pudent?
Ter. Ad. 4, 7, 36:semper metuet, quem Saeva pudebunt,
Luc. 8, 495.—Chiefly used as a verb. impers., pudet, ŭit, or pudĭtum est, one is or feels ashamed, it causes a feeling of shame, etc; constr. aliquem alicujus rei, or with a subj.-clause:quos, cum nihil refert, pudet: ubi pudendum est, ibi eos deserit pudor, cum usus est, ut pudeat,
Plaut. Ep. 2, 1, 1 sq.:fratris me Pudet,
Ter. Ad. 3, 3, 38; id. Heaut. 2, 3, 19:sunt homines, quos infamiae suae neque pudeat neque taedeat,
Cic. Verr. 1, 12, 35:pudet me non tui quidem, sed Chrysippi, etc.,
id. Div. 2, 15, 35:cujus eos non pudere demiror,
id. Phil. 10, 10, 22:ceteros pudeat, si qui, etc.... me autem quid pudeat?
id. Arch. 6, 12; Ov. M. 7, 617:cicatricum et sceleris pudet,
Hor. C. 1, 35, 33:nam pudet tanti mali,
id. Epod. 11, 7; Plaut. Bacch. 3, 1, 12:tum puderet vivos, tamquam puditurum esset exstinctos,
Plin. 36, 15, 24, § 108:deūm me hercle atque hominum pudet,
before gods and men, Plaut. Trin. 4, 2, 67; Liv. 3, 19, 7.—With subj.-clause:pudet Dicere hac praesente verbum turpe: at te id nullo modo Facere puduit,
Ter. Heaut. 5, 4, 20:puderet me dicere non intellegere, si, etc.,
Cic. N. D. 1, 39, 109:servire aeternos non puduisse deos?
Tib. 2, 3, 30: nec lusisse pudet sed non incidere [p. 1486] ludum, Hor. Ep. 1, 14, 36:scripta pudet recitare,
id. ib. 1, 19, 42:nonne esset puditum, legatum dici Maeandrium?
Cic. Fl. 22, 52.—With supine:pudet dictu,
Tac. Agr. 32.—In the gerund:non enim pudendo, sed non faciendo id, quod non decet, impudentiae nomen effugere debemus,
Cic. de Or. 1, 26, 120:inducitur ad pudendum,
id. Brut. 50, 188.—Hence,pŭdens, entis, P. a., shamefaced, bashful, modest (class.):B.muta pudens est,
Lucr. 4, 1164:pudens et probus filius,
Cic. Verr. 2, 3, 69, § 161:cur nescire, pudens prave, quam discere malo?
Hor. A. P. 88:nihil pudens, nihil pudicum in eo apparet,
Cic. Phil. 3, 11, 28; id. Verr. 2, 1, 1, § 2:animus,
Ter. Heaut. 1, 1, 68:pudens et liberalis risus,
Auct. Her. 3, 13, 23.— Comp., Cic. Pis. 17.— Sup.:homo,
Cic. Caecin. 35, 102:vir,
id. Fl. 20:femina,
id. Verr. 2, 1, 37, § 94.— Adv.: pŭdenter, modestly, bashfully, Afran. ap. Charis. p. 190 P.; Cic. Quint. 11, 39; id. Vatin. 2, 6:sumere,
Hor. Ep. 1, 17, 44; id. A. P. 51.— Comp.:pudentius accedere,
Cic. de Or. 2, 89, 364; Gell. 12, 11, 5. — Sup.:pudentissime aliquid petere,
Cic. Att. 16, 15, 5.—pŭdendus, a, um, P. a., of which one ought to be ashamed, shameful, scandalous, disgraceful, abominable (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.ut jam pudendum sit honestiora decreta esse legionum quam senatus,
Cic. Phil. 5, 2, 4:vita,
Ov. P. 2, 2, 108:vulnera,
Verg. A. 11, 55:causa,
Ov. H. 5, 98:parentes,
Suet. Vit. 2:negotiationes vel privato pudendas exercere,
id. Vesp. 16:pudenda miserandaque oratio,
id. Tib. 65:pudenda dictu spectantur,
Quint. 1, 2, 8; cf.:pudendumque dictu, si, etc.,
id. 6, 4, 7:luxus,
Tac. A. 3, 53:hoc quoque animal (sc. blatta) inter pudenda est,
Plin. 29, 6, 39, § 140:proh cuncta pudendi!
wholly shameful! Sil. 11, 90:membra,
the parts of shame, the privy parts, Ser. Samm. 36, 681.—Subst.: pŭdenda, ōrum, n. (sc. membra).a.The private parts (post-class.), Aus. Per. Odyss. 6; id. Idyll. 6, 85; Aug. Civ. Dei, 14, 17; Sen. ad Marc. 22, 1; Vulg. Nah. 3, 5.—b. -
10 pudibundus
pŭdĭbundus, a, um, adj. [id.]. Act., ashamed, shamefaced, bashful, modest ( poet. and in post-Aug. prose):II.matrona,
Hor. A. P. 233; Ov. Am. 3, 7, 69:vir,
Just. 38, 8, 10:ora,
Ov. F. 2, 819; id. M. 6, 604:pudibundus pavo ac maerens (caudā amissā),
Plin. 10, 20, 22, § 44.— Poet.:pudibunda dies,
i. e. that is ashamed of the evil deeds committed in it, Stat. Th. 5, 296.—Pass., of which one should be ashamed, shameful, disgraceful, scandalous, = pudendus:exitia,
Val. Fl. 1, 809:genus,
Just. 23, 45 (al. pudendum): sales, Auct. Pan. ad Pis. 114. -
11 repudiosus
rĕpŭdĭōsus, a, um, adj. [repudium], that ought to be rejected or disdained:nuptiae,
scandalous, offensive, Plaut. Pers. 3, 1, 56 Ritschl. -
12 turpe
turpis, e, adj. [Sanscr. root tarp-, to be ashamed], ugly, unsightly, unseemly, foul, filthy (class.; esp. freq. in a trop. sense; syn.: taeter, foedus, deformis, obscaenus, immundus).I.Lit.:II. III.aspectus deformis atque turpis,
Cic. Off. 1, 35, 126; Plaut. Poen. 1, 2, 125:ornatus,
id. ib. 1, 2, 94; cf.infra, II.: vestitus,
Ter. Phorm. 1, 2, 57:colores foedā specie,
Lucr. 2, 421:pes,
Hor. S. 1, 2, 102:podex,
id. Epod. 8, 5:rana,
id. ib. 5, 19:pecus,
id. S. 1, 3, 100:viri morbo,
deformed, disfigured, id. C. 1, 37, 9:macies,
id. ib. 3, 27, 53:scabies,
Verg. G. 3, 441:podagrae,
id. ib. 3, 299:udo membra flmo,
i. e. befouled, id. A. 5, 358; cf.toral,
Hor. Ep. 1, 5, 22; Mart. 7, 36, 5; 8, 79, 2.— Sup.: simia quam similis turpissima bestia nobis, Enn. ap. Cic. N. D. 1, 35, 97 (Sat. v. 45 Vahl.)—Trop., unseemly, shameful, disgraceful, base, infamous, scandalous, dishonorable (syn.:b.inhonestus, impurus, sordidus, indecorus): pulchrum ornatum turpes mores pejus caeno collinunt,
Plaut. Most. 1, 3, 133:verbum,
Ter. Heaut. 5, 4, 19:cum esset proposita aut fuga turpis aut gloriosa mors,
Cic. Fin. 2, 30, 97:mors honesta saepe vitam quoque turpem exornat, at vita turpis saepe ne morti quidem honestae locum relinquit,
id. Quint. 15, 49:adulescentia,
id. Font. 15, 34:causam,
Auct. Her. 1, 6, 9:causa,
Caes. B. C. 3, 20:luxuria cum omni aetati turpis, tum senectuti foedissima est,
Cic. Off. 1, 34, 123:si enim disserunt, nihil esse obscenum, nihil turpe dictu,
id. Fam. 9, 22, 1:neque rogemus res turpes, nec faciamus rogati,
id. Lael. 12, 40:formido mortis,
id. Rep. 1, 3, 4:pars ingentem formidine turpi Scandunt equum,
Verg. A. 2, 400:repulsa,
Hor. Ep. 1, 1, 43:turpem senectam Degere,
id. C. 1, 31, 19:adulter,
id. ib. 1, 33, 9:meretricis amor,
id. S. 1, 4, 111:non turpis ad te, sed miser confugit,
Cic. Quint. 31, 98; id. Att. 5, 11, 5:prodis ex judice Dama Turpis,
Hor. S. 2, 7, 55:sub dominā meretrice turpis,
id. Ep. 1, 2, 25:Egestas,
Verg. A. 6, 276:facta,
Quint. 1, 2, 2:fama,
Tac. A. 12, 49:nihil turpe est, cujus placet pretium,
Sen. Ep. 95, 33:luxus,
Juv. 6, 298:fames,
Flor. 4, 5, 3:foedus,
Val. Max. 1, 6, 7:metus,
id. 2, 9, 8.— Comp.:quid hoc turpius? quid foedius?
Cic. Phil. 2, 34, 86:quid est autem nequius aut turpius effeminato viro?
id. Tusc. 3, 17, 36:nihil est turpius quam cum eo bellum gerere, quocum familiariter vixeris,
id. Lael. 21, 77; 26, 99; Caes. B. G. 4, 2.— Sup.:homo turpissimus atque inhonestissimus,
Cic. Rosc. Am. 18, 50:iste omnium turpissimus et sordidissimus,
id. Att. 9, 9, 3:turpissima fuga,
Caes. B. C. 2, 31: turpissimus calumniae quaestus, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 55, 226:quod quidem mihi videtur esse turpissimum,
Cic. Tusc. 2, 4, 12.—As subst.: turpĕ, is, n., a base or shameful thing, a disgrace, shame, reproach:c.nec honesto quicquam honestius, nec turpi turpius,
Cic. Fin. 4, 27, 75: turpe senex miles, turpe senilis amor. Ov. Am. 1, 9, 4: honesta et turpia virtutis ac malitiae societas efficit, Sen. Ep. 31, 5.— Adv. ( poet.):turpe incedere,
in an unsightly manner, unbecomingly, Cat. 42, 8:gemens,
Stat. Th. 3, 334.—Turpe est, or simply turpe, with a subj.-clause:1.habere quaestui rem publicam, non modo turpe est, sed sceleratum etiam et nefarium,
Cic. Off. 2, 22, 77:quod facere non turpe est, modo, etc.,
id. ib. 1, 35, 127:benevolentiam adsentando colligere turpe est,
id. Lael. 17, 61:quid autem turpius quam illudi?
id. ib. 26, 99; cf. id. ib. 21, 77:turpe erit, ingenium mitius esse feris,
Ov. Am. 1, 10, 26; cf.:turpe ducet cedere pari,
Quint. 1, 2, 22.— Hence, adv.: turpĭter, in an ugly or unsightly manner.Lit. (so rare):2.ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier formosa superne,
Hor. A. P. 3:claudicare,
Ov. Am. 2, 17, 20.—Trop., in an unseemly manner, basely, shamefully, dishonorably (class.):turpiter et nequiter facere aliquid,
Cic. Tusc. 3, 17, 36;unum illud extimescebam, ne quid turpiter facerem,
id. Att. 9, 7, 1:turpiter se in castra recipere,
Caes. B. G. 7, 20:me turpiter hodie hic dabo,
Ter. Eun. 2, 1, 24; id. Hec. 4, 4, 2; Cic. Att. 6, 3, 9; 7, 2, 7; id. Mil. 4, 9; Caes. B. G. 7, 80; id. B. C. 3, 24; Auct. B. G. 8, 13; Hor. A. P. 284; Ov. M. 4, 187; Phaedr. 1, 25, 2; Val. Max. 2, 7, 15.— Comp., Ov. Tr. 5, 6, 13.— Sup., Cic. N. D. 1, 12, 29; Sen. Ep. 82, 12. -
13 turpis
turpis, e, adj. [Sanscr. root tarp-, to be ashamed], ugly, unsightly, unseemly, foul, filthy (class.; esp. freq. in a trop. sense; syn.: taeter, foedus, deformis, obscaenus, immundus).I.Lit.:II. III.aspectus deformis atque turpis,
Cic. Off. 1, 35, 126; Plaut. Poen. 1, 2, 125:ornatus,
id. ib. 1, 2, 94; cf.infra, II.: vestitus,
Ter. Phorm. 1, 2, 57:colores foedā specie,
Lucr. 2, 421:pes,
Hor. S. 1, 2, 102:podex,
id. Epod. 8, 5:rana,
id. ib. 5, 19:pecus,
id. S. 1, 3, 100:viri morbo,
deformed, disfigured, id. C. 1, 37, 9:macies,
id. ib. 3, 27, 53:scabies,
Verg. G. 3, 441:podagrae,
id. ib. 3, 299:udo membra flmo,
i. e. befouled, id. A. 5, 358; cf.toral,
Hor. Ep. 1, 5, 22; Mart. 7, 36, 5; 8, 79, 2.— Sup.: simia quam similis turpissima bestia nobis, Enn. ap. Cic. N. D. 1, 35, 97 (Sat. v. 45 Vahl.)—Trop., unseemly, shameful, disgraceful, base, infamous, scandalous, dishonorable (syn.:b.inhonestus, impurus, sordidus, indecorus): pulchrum ornatum turpes mores pejus caeno collinunt,
Plaut. Most. 1, 3, 133:verbum,
Ter. Heaut. 5, 4, 19:cum esset proposita aut fuga turpis aut gloriosa mors,
Cic. Fin. 2, 30, 97:mors honesta saepe vitam quoque turpem exornat, at vita turpis saepe ne morti quidem honestae locum relinquit,
id. Quint. 15, 49:adulescentia,
id. Font. 15, 34:causam,
Auct. Her. 1, 6, 9:causa,
Caes. B. C. 3, 20:luxuria cum omni aetati turpis, tum senectuti foedissima est,
Cic. Off. 1, 34, 123:si enim disserunt, nihil esse obscenum, nihil turpe dictu,
id. Fam. 9, 22, 1:neque rogemus res turpes, nec faciamus rogati,
id. Lael. 12, 40:formido mortis,
id. Rep. 1, 3, 4:pars ingentem formidine turpi Scandunt equum,
Verg. A. 2, 400:repulsa,
Hor. Ep. 1, 1, 43:turpem senectam Degere,
id. C. 1, 31, 19:adulter,
id. ib. 1, 33, 9:meretricis amor,
id. S. 1, 4, 111:non turpis ad te, sed miser confugit,
Cic. Quint. 31, 98; id. Att. 5, 11, 5:prodis ex judice Dama Turpis,
Hor. S. 2, 7, 55:sub dominā meretrice turpis,
id. Ep. 1, 2, 25:Egestas,
Verg. A. 6, 276:facta,
Quint. 1, 2, 2:fama,
Tac. A. 12, 49:nihil turpe est, cujus placet pretium,
Sen. Ep. 95, 33:luxus,
Juv. 6, 298:fames,
Flor. 4, 5, 3:foedus,
Val. Max. 1, 6, 7:metus,
id. 2, 9, 8.— Comp.:quid hoc turpius? quid foedius?
Cic. Phil. 2, 34, 86:quid est autem nequius aut turpius effeminato viro?
id. Tusc. 3, 17, 36:nihil est turpius quam cum eo bellum gerere, quocum familiariter vixeris,
id. Lael. 21, 77; 26, 99; Caes. B. G. 4, 2.— Sup.:homo turpissimus atque inhonestissimus,
Cic. Rosc. Am. 18, 50:iste omnium turpissimus et sordidissimus,
id. Att. 9, 9, 3:turpissima fuga,
Caes. B. C. 2, 31: turpissimus calumniae quaestus, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 55, 226:quod quidem mihi videtur esse turpissimum,
Cic. Tusc. 2, 4, 12.—As subst.: turpĕ, is, n., a base or shameful thing, a disgrace, shame, reproach:c.nec honesto quicquam honestius, nec turpi turpius,
Cic. Fin. 4, 27, 75: turpe senex miles, turpe senilis amor. Ov. Am. 1, 9, 4: honesta et turpia virtutis ac malitiae societas efficit, Sen. Ep. 31, 5.— Adv. ( poet.):turpe incedere,
in an unsightly manner, unbecomingly, Cat. 42, 8:gemens,
Stat. Th. 3, 334.—Turpe est, or simply turpe, with a subj.-clause:1.habere quaestui rem publicam, non modo turpe est, sed sceleratum etiam et nefarium,
Cic. Off. 2, 22, 77:quod facere non turpe est, modo, etc.,
id. ib. 1, 35, 127:benevolentiam adsentando colligere turpe est,
id. Lael. 17, 61:quid autem turpius quam illudi?
id. ib. 26, 99; cf. id. ib. 21, 77:turpe erit, ingenium mitius esse feris,
Ov. Am. 1, 10, 26; cf.:turpe ducet cedere pari,
Quint. 1, 2, 22.— Hence, adv.: turpĭter, in an ugly or unsightly manner.Lit. (so rare):2.ut turpiter atrum Desinat in piscem mulier formosa superne,
Hor. A. P. 3:claudicare,
Ov. Am. 2, 17, 20.—Trop., in an unseemly manner, basely, shamefully, dishonorably (class.):turpiter et nequiter facere aliquid,
Cic. Tusc. 3, 17, 36;unum illud extimescebam, ne quid turpiter facerem,
id. Att. 9, 7, 1:turpiter se in castra recipere,
Caes. B. G. 7, 20:me turpiter hodie hic dabo,
Ter. Eun. 2, 1, 24; id. Hec. 4, 4, 2; Cic. Att. 6, 3, 9; 7, 2, 7; id. Mil. 4, 9; Caes. B. G. 7, 80; id. B. C. 3, 24; Auct. B. G. 8, 13; Hor. A. P. 284; Ov. M. 4, 187; Phaedr. 1, 25, 2; Val. Max. 2, 7, 15.— Comp., Ov. Tr. 5, 6, 13.— Sup., Cic. N. D. 1, 12, 29; Sen. Ep. 82, 12.
См. также в других словарях:
Scandalous! — Single par Prince extrait de l’album Batman Face B When 2 R In Love Sex Sortie 28 novembre 1989 Enregistrement octobre 1988 … Wikipédia en Français
Scandalous — Scan dal*ous, a. [Cf. F. scandaleux.] 1. Giving offense to the conscience or moral feelings; exciting reprobation; calling out condemnation. [1913 Webster] Nothing scandalous or offensive unto any. Hooker. [1913 Webster] 2. Disgraceful to… … The Collaborative International Dictionary of English
Scandalous — Scandalous(scan·dal·ous):Scandalous is the name of multiple songs: * Scandalous (Mis Teeq song) * Scandalous (Prince song)See also: *Scandal … Wikipedia
scandalous — I adjective arrant, atrocious, base, black, condemnatory, corrupt, damnatory, dastardly, defamatory, denunciatory, deplorable, despicable, discreditable, disgraceful, dishonorable, disreputable, disrespectable, execrable, facinorous, flagitious,… … Law dictionary
scandalous — (adj.) 1590s, from Fr. scandaleux, from M.L. scandalosus, from Church L. scandalum (see SCANDAL (Cf. scandal)). Related: Scandalously … Etymology dictionary
scandalous — [adj] disreputable atrocious, backbiting, calumnious, crying, defamatory, desperate, detracting, detractive, disgraceful, gossiping, heinous, ignominious, infamous, libelous, maligning, monstrous, odious, opprobrious, outrageous, red hot*,… … New thesaurus
scandalous — ► ADJECTIVE 1) causing general public outrage by a perceived offence against morality or law. 2) (of a state of affairs) disgracefully bad. DERIVATIVES scandalously adverb … English terms dictionary
scandalous — [skan′də ləs] adj. [Fr scandaleux < ML scandalosus] 1. causing scandal; offensive to a sense of decency or shocking to the moral feelings of the community; shameful 2. consisting of or spreading slander; libelous; defamatory scandalously adv.… … English World dictionary
scandalous — [[t]skæ̱ndələs[/t]] 1) ADJ GRADED: usu ADJ n Scandalous behaviour or activity is considered immoral and shocking. They would be sacked for criminal or scandalous behaviour... He spoke of scandalous corruption and incompetence. Syn: shocking… … English dictionary
scandalous — adj. 1) scandalous to + inf. (it is scandalous to behave like that) 2) scandalous that + clause (it is scandalous that this road has so many potholes) * * * [ skænd(ə)ləs] scandalous that + clause (it is scandalous that this road has so many… … Combinatory dictionary
scandalous — scan|dal|ous [ skændləs ] adjective 1. ) something that is scandalous shocks you and makes you feel very angry because it seems unfair or wrong: a scandalous waste of money it is scandalous that: It s scandalous that the medicine isn t… … Usage of the words and phrases in modern English