Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

sarcio

  • 1 sarcio

    sarcio, sarsī, sartum, īre (Wz. sark, flechten, zusammenschnüren, griech. ερκος, Gehege, Schutz), flicken, ausbessern, wiederherstellen, wieder zurechtmachen (vgl. Charis. 220, 27. Paul. ex Fest. 323, 4), I) eig.: funes veteres, Cato: tunicam, Iuven.: vestimenta, Gaius inst.: aedes suas, Plaut.: dolia quassa, Plin.: pedamenta, Colum.: fragmenta crystalli, Plin.: seminaria, Plin.: rimas pedum, heilen, Plin.: so auch rupta intestina, Plin.: vulnus sartum, Scrib. – II) übtr., ersetzen, wieder einbringen, wieder gutmachen, damnum, Liv.: detrimentum, Caes.: iniuriam, Cic.: ruinas generis lapsi (apum), Verg.: temporis longam usuram, quā caruimus, sarciam, Cic.: gratia male sarta, nicht recht wiederhergestellte Freundschaft, Hor. – / Perf. sarcii, wov. sarciit, Paul. dig. 39, 2, 22: sarcivi, Prob. cath. (IV) 35, 34 (ohne Beleg).

    Partiz. sartus, a, um, in der bes. Verbndg. sartus et tectus u. häufiger asyndet. sartus tectus, im guten Stande, a) eig. v. Gebäuden, gut ausgebessert, -gebaut od. gedeckt, im baulichen Stande, aedem Castoris sartam tectam tradere, Cic.: monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, Cic.: Chelidon in his sartis tectis (in solchen Bauangelegenheiten) dominata est, Cic.: u. so in sartis tectis quo modo se gesserit, Cic.: sarta tecta exigere, darauf sehen, daß alles wohlgebaut, -ausgebessert, im guten Stande sei, Cic.: omnia sarta tecta exigere, Cic.: sarta tecta exigere sacris publicis (Dat.), in baulichem Stande, in Dach u. Fach erhalten, Liv.: sarta tecta acriter et cum summa fide exigere, Liv.: sarta tecta aedium sacrarum locorumque communium tueri, Cic.: instaurare sarta tecta domus od. templi, das Haus od. den Tempel in baulichen Stand setzen, Vulg. – b) bildl., in gutem Stande, wohl verwahrt, sarta tecta tua praecepta habui, habe in Ehren gehalten, wie ein Evangelium gehalten, Plaut. trin. 317: M2. Curium sartum et tectum (bei heiler Haut), ut aiunt, ab omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integrumque conserves, Cic. ep. 13, 50, 2.

    lateinisch-deutsches > sarcio

  • 2 sarcio

    sarcio, sarsī, sartum, īre (Wz. sark, flechten, zusammenschnüren, griech. ερκος, Gehege, Schutz), flicken, ausbessern, wiederherstellen, wieder zurechtmachen (vgl. Charis. 220, 27. Paul. ex Fest. 323, 4), I) eig.: funes veteres, Cato: tunicam, Iuven.: vestimenta, Gaius inst.: aedes suas, Plaut.: dolia quassa, Plin.: pedamenta, Colum.: fragmenta crystalli, Plin.: seminaria, Plin.: rimas pedum, heilen, Plin.: so auch rupta intestina, Plin.: vulnus sartum, Scrib. – II) übtr., ersetzen, wieder einbringen, wieder gutmachen, damnum, Liv.: detrimentum, Caes.: iniuriam, Cic.: ruinas generis lapsi (apum), Verg.: temporis longam usuram, quā caruimus, sarciam, Cic.: gratia male sarta, nicht recht wiederhergestellte Freundschaft, Hor. – Perf. sarcii, wov. sarciit, Paul. dig. 39, 2, 22: sarcivi, Prob. cath. (IV) 35, 34 (ohne Beleg).
    Partiz. sartus, a, um, in der bes. Verbndg. sartus et tectus u. häufiger asyndet. sartus tectus, im guten Stande, a) eig. v. Gebäuden, gut ausgebessert, -gebaut od. gedeckt, im baulichen Stande, aedem Castoris sartam tectam tradere, Cic.: monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, Cic.: Chelidon in his sartis tectis (in solchen Bauangelegenheiten) dominata est, Cic.: u. so in sartis tectis quo modo se gesserit, Cic.: sarta tecta exigere, darauf
    ————
    sehen, daß alles wohl gebaut, -ausgebessert, im guten Stande sei, Cic.: omnia sarta tecta exigere, Cic.: sarta tecta exigere sacris publicis (Dat.), in baulichem Stande, in Dach u. Fach erhalten, Liv.: sarta tecta acriter et cum summa fide exigere, Liv.: sarta tecta aedium sacrarum locorumque communium tueri, Cic.: instaurare sarta tecta domus od. templi, das Haus od. den Tempel in baulichen Stand setzen, Vulg. – b) bildl., in gutem Stande, wohl verwahrt, sarta tecta tua praecepta habui, habe in Ehren gehalten, wie ein Evangelium gehalten, Plaut. trin. 317: M2. Curium sartum et tectum (bei heiler Haut), ut aiunt, ab omnique incommodo, detrimento, molestia sincerum integrumque conserves, Cic. ep. 13, 50, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sarcio

  • 3 consarcio

    cōn-sarcio, īre, zusammenflicken, quasi centonem ex multis et pessimis panniculis consarcientes, Interpr. Iren. 2, 14, 2: übtr., consarciens verba tragici tumoris, Gell. 2, 23, 21 H. (Vulg. consarcinans).

    lateinisch-deutsches > consarcio

  • 4 exarcio

    exarcio, s. ex-sarcio.

    lateinisch-deutsches > exarcio

  • 5 exsarcio

    ex-sarcio (exsercio, exarcio, exercio), (s) artūrus, īre, ausflicken, ausbessern, Paul. ex Fest. 81, 7. – übtr., wieder ersetzen, opere rustico faciundo facile sumptum suum (v. Sklaven), Ter. heaut. 143: id aliis rebus, Q. Cic. de pet. cons. 45.

    lateinisch-deutsches > exsarcio

  • 6 exsercio

    ex-sercio, s. ex-sarcio.

    lateinisch-deutsches > exsercio

  • 7 insarcio

    īn-sarcio, īre, hineinstopfen, nummos in calceos sibi, Porphyr. Hor. sat. 1, 8, 39.

    lateinisch-deutsches > insarcio

  • 8 resarcio

    re-sarcio, sarsī, sartum, īre, wieder flicken, -ausbessern, wiederherstellen, I) eig. u. übtr.: vestem, Ter.: tunicam, Cypr.: tecta, Liv.: locum, wieder anfüllen, Plin. – II) bildl., wieder ersetzen, wieder ergänzen, detrimentum, Caes.: damnum, Suet.: quaestum, Colum. – / Ungew. Perf. resarcierit, Iustin. inst. 4, 8, 3 Kr.

    lateinisch-deutsches > resarcio

  • 9 sarcimen

    sarcīmen, inis, n. (sarcio), die Naht, Apul. met. 4, 15.

    lateinisch-deutsches > sarcimen

  • 10 sarcina

    sarcina, ae, f. (sarcio), die Bürde, das Bündel, Pack, das (tragbare) Gepäck des einzelnen, I) eig. u. bildl.: 1) eig.: α) Sing.: stuppae sarcinā satis onustus, Apul.: meae gravis sarcina chartae, Hor.: sarcinae ingenti cervices supponere, Sen.: sarcinam constringere, Plaut.: sarcinam ferre, Sen.: alci sarcinam imponere, sprichw. = jmdm. etwas aufbinden, Plaut. most. 430. – β) Plur., sarcinas colligere, s. 1. col-ligono. I, a: sarcinas conferre, Caes.: conicere sarcinas in medium ( auf einen Haufen), Liv.: sarcinas contrahere (schnüren), Sen.: sarcinas proicere, Caes.: legionem sub sarcinis adoriri, Caes.: salva est uxor sarcinaeque, Habseligkeiten, Mart. – 2) bildl., die Bürde, Last, militiae sarcina fida tuae, Bürde (= überflüssiger Begleiter), Prop. 4, 3, 46: publica rerum, Last der Regierung, Ov.: sarcina sum (tibi), Ov.: patrimonium tamquam amaram aliquam sarcinam quam celerrime abicere cupiens, Val. Max.: magisterii illius sarcinam deponere, Augustin.: sarcinā divitiarum praegravatus, Hieron. – II) übtr., die Leibesbürde, Leibesfrucht, prima, Ov. met. 6, 224: sarcinam effundere, Phaedr. 3, 15, 6.

    lateinisch-deutsches > sarcina

  • 11 sarcinator [1]

    1. sarcinātor, ōris, m. (sarcio), der Hersteller neuer u. alter Kleider, der Schneider (bes. der Hemdenmacher), Flickschneider, Lucil. 747. Plaut. aul. 515. Gaius inst. 3, 143 u. 162 205. Paul. sent. 2, 31. § 29 (= dig. 47, 2, 84). Ulp. dig. 14, 4, 1. § 1. Serv. Verg. Aen. 12, 13. Edict. Diocl. 7, 48. Charis. 94, 21. Pompeii comment. 149, 10 K.: nach Prob. de nom. 212, 33 vulgär für sartor.

    lateinisch-deutsches > sarcinator [1]

  • 12 sarte

    sartē, Adv. (sartus v. sarcio) = integre, Paul. ex Fest. 323, 3. – dass. sarctē, Libr. augur. b. Charis. 220, 29.

    lateinisch-deutsches > sarte

  • 13 sartor [1]

    1. sartor, ōris, m. (v. sarcio), der Ausbesserer, I) der Flicker, Flickschneider (vgl. Non. 7, 28), sartoris arte se pascere, Augustin. de civ. dei 22, 8, 10. Pompeii comment. 149, 10 K. – II) der Ausbesserer, Berapper, der Häuserwände, sartor arenarius, Corp. inscr. Lat. 8, 7158.

    lateinisch-deutsches > sartor [1]

  • 14 sartura [2]

    2. sartūra, ae, f. (v. sarcio), die Flickstelle, Flicknaht, Colum. 4, 26, 2: Plur., sarturae veteris lintei, Sen. de vita beat. 25, 2.

    lateinisch-deutsches > sartura [2]

  • 15 sartus

    sartus, a, um, s. sarcio.

    lateinisch-deutsches > sartus

  • 16 consarcio

    cōn-sarcio, īre, zusammenflicken, quasi centonem ex multis et pessimis panniculis consarcientes, Interpr. Iren. 2, 14, 2: übtr., consarciens verba tragici tumoris, Gell. 2, 23, 21 H. (Vulg. consarcinans).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consarcio

  • 17 exsarcio

    ex-sarcio (exsercio, exarcio, exercio), (s) artūrus, īre, ausflicken, ausbessern, Paul. ex Fest. 81, 7. – übtr., wieder ersetzen, opere rustico faciundo facile sumptum suum (v. Sklaven), Ter. heaut. 143: id aliis rebus, Q. Cic. de pet. cons. 45.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exsarcio

  • 18 insarcio

    īn-sarcio, īre, hineinstopfen, nummos in calceos sibi, Porphyr. Hor. sat. 1, 8, 39.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insarcio

  • 19 resarcio

    re-sarcio, sarsī, sartum, īre, wieder flicken, -ausbessern, wiederherstellen, I) eig. u. übtr.: vestem, Ter.: tunicam, Cypr.: tecta, Liv.: locum, wieder anfüllen, Plin. – II) bildl., wieder ersetzen, wieder ergänzen, detrimentum, Caes.: damnum, Suet.: quaestum, Colum. – Ungew. Perf. resarcierit, Iustin. inst. 4, 8, 3 Kr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > resarcio

  • 20 sarcimen

    sarcīmen, inis, n. (sarcio), die Naht, Apul. met. 4, 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sarcimen

См. также в других словарях:

  • сорочка — диал. сорочица крестьянская рубаха , псковск. (Даль), укр., блр. сорочка, др. русск. сорочька, ст. слав. срачица χιτών (Мар., Супр.), срака, сракы, род. п. ъве, словен. sračica, srajca. Балт. соответствия – лит. šаr̃kаs одежда, суконный кафтан… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Sarcina — A genus of nonmotile, strictly anaerobic bacteria (family Peptococcaceae) containing Gram positive cocci, 1.8–3.0 μm in diameter, which divide in three perpendicular planes, producing regular packets of eight or more cells. The metabolism of… …   Medical dictionary

  • sartorius — See s. (muscle). [L. sartor, a tailor, the muscle being used in crossing the legs in the tailor s position, fr. sarcio pp. sartus, to patch, mend] * * * sar·to·ri·us sär tōr ē əs n, pl rii ē .ī a muscle that arises from the anterior superior… …   Medical dictionary

  • ravaudeur — ravaudeur, euse [ ravodɶr, øz ] n. • 1530; de ravauder ♦ Personne qui ravaude. ⇒ raccommodeur, 1. stoppeur. ● ravaudeur, ravaudeuse nom Vieux. Personne qui ravaude des vêtements. ⇒RAVAUDEUR, EUSE, subst. A. Personne qui ravaude. Alors, Madame… …   Encyclopédie Universelle

  • réparer — [ repare ] v. tr. <conjug. : 1> • XII e; lat. reparare 1 ♦ Remettre en bon état (ce qui a été endommagé, ce qui s est détérioré). ⇒ raccommoder (1o). Réparer un vieux mur. ⇒ refaire, relever. Réparer provisoirement, sommairement. ⇒fam.… …   Encyclopédie Universelle

  • SARSORIUM Opus — apud Ennodium Epigramm. 91. quod inscribitur, de Marmaribus opere sarsorio, opus est ex variis discolorum marmorum crustis invicem ita commissis, ut unum corpus et unam quasi picturam efficiant, concinnatum, uti describitur a Senatore l. 1. Ep. 6 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • έρκος — ἕρκος, τὸ (AM) φραγμός μσν. κιγκλίδωμα στη βάση τής κλίμακας τού άμβωνα αρχ. 1. περίβολος, φράκτης κήπων ή αμπελώνων 2. ο αυλόγυρος* 3. η αυλή τού σπιτιού 4. το όστρακο που περικλείει την πίννα 5. τείχος για υπεράσπιση, προμαχώνας 6. το δίχτυ, ο… …   Dictionary of Greek

  • ԲԺՇԿԵՄ — (եցի.) NBH 1 488 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 11c, 12c, 13c ն. ἱατρεύω medeor, curo Բժշկութիւն առնել, այսինքն առնել զգործ բժշկի. դարմանել գեղովք առ ʼի առողջացուցանել զհիւանդս, կամ զախտս եւ զվէրս. եւ նմանութեամբ՝… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀԱԳՆԵՄ — (եցի.) NBH 2 0002 Chronological Sequence: 6c, 11c ն. ῤάπτω suo, consuo, sarcio. Ագանելիս կարել, կարկատել, կցկցել. ... *Ոգեալ է հագներգութիւն ʼի հագնելոյ կարկատուն բանս. Թր. քեր.: յորմէ եւ Մագ. քեր. եւ Մագ. ոտ. խչ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • sartis — 2 sar̃tis, ė smob. (2) KBII67, K, Rtr, Š, NdŽ, Al, Pns, Ldvn, Ds, Jnšk; R150, MŽ199, N, J, L šviesiai bėras arklys, šviesiai bėra kumelė: Vežimą čia būtų ištempę nebent keturi pono Aušleko sarčiai – kaime tokių stiprių arklių niekas neturėjo… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • rapetacer — Rapetacer, et Ravauder, a {{t=g}}rhaptô,{{/t}} id est, Suo, Sarcio, Consarcino. Inde malunt aliqui scribere Raptacer, ou Raptasser, Interpolare, Reconcinnare, Reficere, Resarcire, {{t=g}}rhaptês,{{/t}} Sutor …   Thresor de la langue françoyse

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»