Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

sandr

  • 1 sandr

    mi
    geol. sandur.

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sandr

  • 2 SANDR

    (-s, -ar), m.
    1) sand (Auðr var grafin í sand, þar sem flœðr gekk yfir); kasta sandi í augu e-m, to throw dust in one’s eyes;
    2) the sea-shore (skip kom at sandi);
    3) in pl. sandy ground, sand-banks, sands.
    * * *
    m. [common to all Teut. languages, except that Ulf. renders ἄμμος by malma]:—sand; sandr né sær, Vsp. 3; sandi orpinn, Grág. i. 354; sandi ausinn, Orkn. (in a verse); fúna í sandi, Ó. H. 229; Auðr var grafin í sand þar sem flæðr gékk yfir, Fms. i. 248: the phrase, kasta sandi í augu e-m, to throw dust in one’s eyes. Band. (in a verse):—the sea-shore, skip koma at sandi, Hkv. 1. 48; lítilla sanda, Hm.; á sandinum, fyrir sandi, reka upp í sand, and so on, freq. in old and mod. usage; fjöru-sandr, beach sand; ægi-sandr, q. v.:—also of the sand from volcanoes, eldr kom upp ór Heklu-felli … bar norðr yfir landit sand svá þykkvan … meðan niðr rigndi sandinum, … huldi svá alla jörðina af sandinum, annan dag eptir fauk svá sandrinn, at …, Bs.i. 804, passim.
    2. in plur. sand-banks, sandy ground; eru þar smáir sandar allt með sjó, Eg. 141; sandar, öraefi ok brim, Hkr. i. 229; riðu þeir austr yfir sanda, Nj. 114; um sandana víða, Fs. 157:—poët. the sea is called sand-himinn, sand-men, sand-heimr, Lex. Poët.
    II. freq. in local names, Sandr and Sandar, Sand-á, Sand-fell, Sand-nes, Sand-brekka, Sand-dalr, Sand-eyrr, Sand-gil, Sand-hólar, Sand-lækr, Sand-vík; whence Sand-fellingar, -víkingar, m. pl.the men from S.: Sandhóla-ferja, u, f. the ferry of S., Landn. ☞ Gen. sands and sanns (Lat. veri) are sounded alike, hence the pun or riddle, Mart er smátt í vetling manns, | gettu sanns ( guess sand or guess right), þó þú verðir í allan dag þá geturð’ aldrei hans.
    B. COMPDS: sandbakki, sandbára, sandbrekka, sandfall, sandfönn, sandhaf, sandhafri, sandhóll, sandhverfa, sandklyptir, sandkorn, sandkváma, Sandleið, sandló, sandlægja, sandmelr, sandmigr, sandmöl, sandsíli, sandstör, sandsumar, sandtorfa, sandvíðir, sandþúfa.

    Íslensk-ensk orðabók > SANDR

  • 3 ægi-sandr

    m. sea-sand; þótti komit eigi únægra enn ægi-sandr, Ver. 18; fjölgandi sem þann ægisand er eigi fær talt, Stj. 183; sem himinstjörnur eðr ægis-sand, 133: in mod. usage ‘ægisandr’ is the fine sand on the shore of the ocean.

    Íslensk-ensk orðabók > ægi-sandr

  • 4 fok-sandr

    m. drift-sand.

    Íslensk-ensk orðabók > fok-sandr

  • 5 gull-sandr

    m. gold sand, Rb. 350.

    Íslensk-ensk orðabók > gull-sandr

  • 6 kvik-sandr

    m. quick-sand.

    Íslensk-ensk orðabók > kvik-sandr

  • 7 зандр

    Русско-английский экологический словарь > зандр

  • 8 Sand-leið

    f. a way through the desert Sand in Icel., the present Sprengi-sandr, Stóri-sandr, Rd. 244.

    Íslensk-ensk orðabók > Sand-leið

  • 9 sendinn

    * * *
    a. sandy (from sandr).
    * * *
    adj. [sandr], sandy, Róm. 268, 273, D. N., freq.

    Íslensk-ensk orðabók > sendinn

  • 10 зандр

    1) Geology: sandr
    2) Engineering: driftless area, outwash plain
    3) Construction: outwash

    Универсальный русско-английский словарь > зандр

  • 11 зандровая равнина

    2) Agriculture: out wash plain
    3) Construction: outwash

    Универсальный русско-английский словарь > зандровая равнина

  • 12 песчаная отмель

    1) General subject: cay, sand-bank, sandbank, sands, shoal
    2) Geology: cauk, cawk, sand bank
    3) Naval: sand-ridge
    4) Dialect: knock
    5) Oil: sand bar
    6) Ecology: sand flats, sandr
    7) Makarov: char, sand, sand cay

    Универсальный русско-английский словарь > песчаная отмель

  • 13 песчаное побережье

    Ecology: sandr

    Универсальный русско-английский словарь > песчаное побережье

  • 14 BORG

    (-ar, -ir), f.
    2) stronghold, fortification, castle;
    3) fortified town, city.
    * * *
    ar, f., pl. ir, [Ulf. baurgs = πόλις, and once Nehem. vii.
    2. = arx, castellum; A. S. burg, burh, byrig, = urbs and arx; Engl. borough and burgh; O. H. G. puruc, purc; late Lat. burgus; Ital. borgo; Fr. bourg; cp. Gr. πύργος; the radical sense appears in byrgja, to enclose; cp. also berg, a hill, and bjarga, to save, defend. Borg thus partly answers to town (properly an enclosure); and also includes the notion of Lat. arx, Gr. ακρόπολις, a castle. Old towns were usually built around a hill, which was specially a burg; the name is very freq. in old Teut. names of towns.]
    I. a small dome-shaped hill, hence the Icel. names of farms built near to such hills, v. Landn. (Gl.) Hel. once uses the word in this sense, 81; v. the Glossary of Schmeller; brann þá Borgarhraun, þar var bærinn sem nú er borgin (viz. the volcanic hill Eld-borg), Landn. 78; göngum upp á borgina ( the hill) ok tölum þar, Ísl. ii. 216; er borgin er við kend, Landn. 127; Borgar-holt, -hraun, -dalr, -höfn, -fjörðr, -lækr, -sandr; Arnarbælis-borg, Eld-borg (above) in the west of Icel. It may be questioned, whether those names are derived simply from the hill on which they stand (berg, bjarg), or whether such hills took their name from old fortifications built upon them: the latter is more likely, but no information is on record, and at present ‘borg’ only conveys the notion of a ‘hill;’ cp. hólar, borgir og hæðir, all synonymous, Núm. 2. 99.
    II. a wall, fortification, castle; en fyrir innan á jörðunni görðu þeir borg ( wall) umhverfis fyrir ófriði jötna … ok kölluðu þá borg Miðgarð, Edda 6; cp. also the tale of the giant, 25, 26; borg Ása, Vsp. 28; þeir höfðu gört steinvegg fyrir framan hellismunnann, ok höfðu sér þat allt fyrir borg (shelter, fortification), Fms. vii. 81; hann let göra b. á sunnanverðu Morhæfi ( Murrey), Orkn. 10, 310, 312, 396, Fms. i. 124, xi. 393, Eg. 160; the famous Moussaburg in Shetland, cp. Orkn. 398.
    III. a city, esp. a great one, as London, Hkr. ii. 10; Lisbon, iii. 234; York, 156; Dublin, Nj. 274; Constantinople, Fms. vii. 94; Nineveh, Sks. 592; Zion, Hom. 107, etc. This sense of the word, however, is borrowed from the South-Teut. or Engl. In Scandin. unfortified towns have -bæ or -by as a suffix; and the termin. -by marks towns founded by the Danes in North. E.
    COMPDS: borgararmr, borgargreifi, borgargörð, borgarhlið, borgarhreysi, borgarklettr, borgarkona, borgarlið, borgarlím, borgarlýðr, borgarmaðr, borgarmúgr, borgarmúrr, borgarsiðr, borgarsmíð, borgarstaðr, borgarveggr, Borgarþing, borgaskipan.

    Íslensk-ensk orðabók > BORG

  • 15 JÖRFI

    m. gravel, gravel bank.
    * * *
    a, m. gravel; hann jós á þá jörfa ok moldu, Stj. 529. 2 Sam. xvi. 13, ‘lapides terramque spargens’ of the Vulgate:—gravel, gravelly soil; þar var þá víða blásit ok jörvi, er þá vóru hlíðir fagrar, Fas. ii. 558; Þorsteinn gékk frá at jörva nökkurum, Þorst. Síðu H. 183: in local names, Jörfi (Eb.) in the west, and in the south Klifs-jörfi, also called Klifs-sandr, Bjarn. (in a verse). Jörva-sund, n., Hkv. 1. 24 (Bugge), Vídal., Skýr. 302.

    Íslensk-ensk orðabók > JÖRFI

  • 16 KLIF

    * * *
    n. cliff, scaur, = kleif.
    * * *
    n. [A. S. clif; Engl. cliff], a cliff; klif and kleif are used indiscriminately in Eb. and Eg. l. c.; þeir fengu tekit hann út við klif er upp ríðr ór fjörunni, Eb. 166; ok kösuðu hann þar við klifit, id. v. l.; klif bratt ok einstigi yfir at fara, Eg. 576; þá var þar undir niðri skógr en skóglaust uppi á klifinu, 580; ok er Egill kom upp ór klifinu, id.; í klifi nokkuru, Bs. i. 200; var í brattasta einstigi upp at ganga ok í harða há klif (plur.), Stj. 452. 1 Sam. xiv. 4 ( eminentes petrae of the Vulgate); síðan gékk hann til klifs þess er þjóðgata lá yfir, þeir stefndu hit gegnsta til klifsins, Korm. 146: poët., hauka klif, hawk’s cliff = the hand, Hallfred; há klif, a high cliff, Sighvat: local names, Klifs-jörfi, Klifs-sandr, Klifs-dalr, Bjarn.; Klifs-lönd, Cliffland or Cleveland, in England, Fms. vi.

    Íslensk-ensk orðabók > KLIF

  • 17 RAUÐR

    a. red;
    jarl setti þá rauðan (= varð rauðr) sem blóð, the earl turned red as blood;
    snýta rauðu, to bleed at the nose;
    rauðr víkingr = rauðavíkingr.
    * * *
    adj., rauð, rautt, compar. rauðari, rauðastr, [common to all Teut. languages, although it appears not in Ulf. himself, but in the Skeirings]:—red; rautt klæði, Nj. 35; rauðr hestr, Fs. 67: rautt skegg, Fb. iii. 246; blátt eða rautt, Grág. ii. 13; rauðr sem blóð, Ísl. ii. 220; rautt gull, Þiðr. 187; rautt berg, a red quarry, Bs. i. 830:—phrases, rautt brennr fyrir, ‘red burns afar,’ i. e. there is some hope yet; taldi enn nokkut rautt mundu fyrir brenna, Fms. viii. 34, Fs. 68; snýta rauðu, to spout blood, Fb. i. 412, Karl. 149; falda rauðu, to wear a red hood, to die a bloody death, Landn. (in a verse):—neut., et rauða, the yolk of an egg, Pr. 472:—metaph. bloody. fierce, arch, rauðr víkingr = rauða-víkingr, Fms. xi. 121; see rauðahaf, rauðarán, rauðkinni:—various shades of red, fagr-r. fair-red, Vsp.: dreyr-r., crimson; dumb-r., chestnut-red: dökk-r., dark-red; mó-r., coffee-coloured.
    2. in local names, Rauða-mýrr, Rauð-á, Rauði-gnúpr, Rauða-fell, Rauði-melr, Rauði-lækr, Rauði-sandr, Rauða-skriða, Rauða-vatn, Landn., from the reddish colour of bogs and moorlands, which was supposed to be a sign that there was iron in the soil; whence Rauðæ-ingar, Rauð-melingar, Rauð-lækingar, Rauð-sendir, the men from R., Landn., Sturl.: in pr. names, Rauðr, Rauð-úlfr, Landn.
    B. COMPDS: rauðbleikr, rauðbrúnaðr, rauðbrúnn, rauðbúinn, rauðdropóttr, rauðeygðr, rauðflekkóttr, rauðfreknóttr, rauðgulr, rauðhárr, rauðklæddr, rauðleitr, rauðlita, rauðlitaðr, rauðlitr, rauðmengjaðr, rauðsíðóttr, rauðskeggjaðr, rauðskjöldóttr, rauðumskjaldi.

    Íslensk-ensk orðabók > RAUÐR

  • 18 sendlingr

    * * *
    m. (proncd. selningr), [sandr], a bird, the sanderling, Edda (Gl.)

    Íslensk-ensk orðabók > sendlingr

  • 19 SÆR

    I)
    (gen. sævar), m. sea (øxn gengu upp ór sænum), (varð sjárinn ókyrr mjök; róa út á sjá), = sjár, sjór.
    (-sæ, -sætt), a. seen (auðsær, einsætt).
    * * *
    m., there are three forms, sær, sjór, sjár (cp. snær, slær, etc.); in old writers sær is commonest, sjór in mod., sjár is the most rare: the v (also written f) appears in gen. sævar, sjóvar, sjávar; dat. sævi, sjóvi, sjávi; acc. sæ, sjó, sjá; the dat. sing. was then shortened into sæ, sjó, sjá, which forms prevail in prose: in mod. usage the v has also been dropped between two vowels, sjóar for sjóvar, pl. sjóir for sjóvir, dat. sjóum: a gen. sjós is only used in special phrases, and is borrowed from the Danish: [Ulf. saiws and mari-saiws = λίμνη, Luke v. 12; A. S. sæ; Engl. sea; O. H. G. seô; Germ. see; Dan. sö; Swed. sjö.]
    A. The sea, never used, like Germ. see, of a lake; himin, jörð ok sjá, Fms. i. 304; á sjá ok landi, 31; ef sjár kastar á land, Grág. ii. 388; þar sem sær mætisk ok græn torfa, N. G. L. i. 13; sær eða vötn, Grág. ii. 275; sær ok vindar, Eluc. 10; særinn féll á land, Fms. xi. 6 (and sjórinn, id.); upp ór sæ (dat.), 7; sænum, 6, 7 (four times); and sjónum, 6 (once); í sæinn, 6, 7 (thrice); sjóinn, id. (once); á sæinn út, Hkr. i. 229; út til sævar, ii. 106, Ó. H. 69; þar er vatni náir, eða sjá ( sea-water) ef eigi nær vatni, K. Þ. K. 5 new Ed.; sjár kolblár, Nj. 42; sjór kolblár, 19; á hverngi veg er sjór blendr saman fé manna, Grág. ii. 389; sá þeir skína ljós á sjóinn, Fms. i. 228; vestr með sjó, Landn. 36; sjór í miðjum hlíðum, 25, v. l.; Danavirki var gört … um þvert landit millum sjóva, Fms. xi. 28; sjór enn rauði, the Red Sea, 655 viii. 2; hann bað þrælinn færa sér í dælu-keri þat er hann kallaði sjó …, Ekki þykki mér þetta sjór, Landn. 251; bar sjóinn í seglit (the sea, waves), Fms. ix. 320; hón hjó fram öxinni á sjóinn …, varð af brestr mikill ok blóðugr allr sjórinn, Lv. 68, 69: the phrase, kasta á sæ, to cast into the sea, throw away, Ó. H. 38 (see glær); því kalla menn á sæ kastað er maðr lætr eigu sína, ok tekr ekki í mót, Ld. 128: storm mikinn ok stóran sjá, a high sea, Fms. vii. 51: sigla suðr um sjá (= sail through the Straits of Dover southward), Nj. 281.
    COMPDS:
    α. sævar-: sævar-bakki, a, m. the sea-beach, Sturl. ii. 31 C. sævar-borg, f. a castle on the sea-side, = sæborg, Fms. xi. 74. sævar-djúp, n. the depth of the sea, the deep sea, Mar. sævar-fall, n. tides, Rb. 6, 90. sævar-floti, a, m. a float, raft of timber, N. G. L. i. 423. sævar-gangr, m. the swell of the sea, the sea running high, Edda 41. sævar-hamrar, m. pl. sea-crags, Orkn. 310 (sjávar-hamrar, Fbr. 155). sævar-strönd, f. the sea-strand, 655 xii. 3. sævar-urð, f. piles of rocks on the sea-shore, Orkn. 114.
    β. sjávar-: sjávar-brekka, u, f. a shelving shore, Bs. i. 669. sjávar-djúp = sævar-djúp, Nj. 279. sjávar-gata, u, f. the way from the sea to a bouse; eigi er löng s. til Borgar, B. is not far from the coast, Band. 28 new Ed. sjávar-hamrar = sævarhamrar, Nj. 182, Fbr. 155. sjávar-háski, a, m. danger, distress at sea, Fms. x. 135. sjávar-hella, u, f. a flat rock projecting into the sea, Landn. 326 (Append.) sjávar-höll, f. a king’s hall on the sea-side, Fms. x. 20. sjávar-lopt, n. a house built aloft in the sea, Fms. vi. 162. sjávar-ríki, n. the kingdom of the sea, Bret. 6, Edda (pref.) sjávar-stjarna, u, f. the star of the sea, i. e. the Virgin Mary, ‘stella maris’, Mar. sjávar-stormr, m. a sea-storm, MS. 415. 9. sjávar-strönd, f. = sævarströnd, Edda i. 50.
    γ. sjóvar-, often spelt sjófar-, mod. sjóar-: sjóvar-afli, a, m. sea-fishery, produce from the sea, Grett. 88 A; svipull sjóar afli, a saying, Hallgr. sjóvar-bakki, a, m. = sævarbakki, Fms. vii. 145. sjóvar-bryggja, u, f. a landing bridge, Fms. vi. 5. sjóvar-djúp, n. = sævardjúp, Str. 288. sjóvar-fall (sjóar-fall) = sævarfall, Rb. 438, Jb. 338. sjóvar-floti = sævar-floti, K. Á. 178. sjóvar-gangr (sjóar-gangr) = sævargangr, Bær. 5, Fms. xi. 6, Edda (pref.) sjóvar-háski = sjávarháski, Fas. ii. 112, Bs. i. 326, Stj. 27. sjóvar-hringr, m. the circle of the ocean, girding the earth, Rb. 466. sjóvar-lögr, m. sea-water, Stj. 242. sjóvar-ólga, u, f. the swell of the sea, Fas. ii. 378. sjóvar-sandr, m. sea-sand, Stj. sjóvar-skafl, m. (see skafl), Fas. ii. 76. sjóvar-skrimsl, n. a sea-monster, Sks. 86. sjóvar-stormr, m. = sjávarstormr, Stj. 287, Al. 99. sjóvar-straumr, m. a sea-current, Fs. 142. sjóvar-strönd (sjóar-strönd), = sævar-strönd, N. G. L. i. 345, Fms. x. 233, Stj. 288. sjóvar-sýn, f. an outlook at sea; þvíat eins at allgóð sé s., in bright weather only, Landn. 25 (v. l.), Stj. 288. sjóvar-urð, f. = sævarurð. sjóvar-vatn, n. sea-water, Stj. 287.
    δ. sjóar-, passim in mod. usage.
    B. PROPER COMPDS:
    I. in pr. names, Sæ-björn, Sæ-mundr, Sæ-unn ( Sæ-uðr), Sæ-hildr; contr. in Sjólfr, qs. Sæ-úlfr, Landn.
    II. sæ-borg, f. a sea-side town, Clem. 24, Fms. xi. 75; a sea-castle, sæborgir Birkibeina, i. e. their ships, ix. 221. sæ-brattr, adj. ‘sea-brent,’ steep towards the sea, Ísl. ii. 73, Bret. 90. sæ-bygð, f. a coast-land, Fms. iv. 116. sæ-byggjar, m. pl. coast-dwellers, Fms. viii. 404. sæ-dauðr, adj. dead at sea, drowned, Sdm. sæ-farar, f. pl. sea-faring; á hann (Njörð) skal heita til sæfara ok veiða, Edda; kenna menn til víga eðr sæfara, id.: hann hét á Þor til sjófara ok harðræða, Landn. 206. sæ-fari, a, m. a sea-farer: as adjective = sæhafi, Landn. 129, v. l.: for the sæfa in Orkn. 406 (v. l.). Grett. 88 A, read sæfara (sæa). sæ-fiskr, m. a sea-fish, Karl. 476. sæ-færr, adj. sea-worthy, Fms. iv. 246, Landn. 107: of weather, fit for sea-faring, veðr hvasst ok eigi sæfært, Eg. 482; hvern dag er sjófært var, Gísl. 47. sæ-föng, n. pl. stores from the sea; úáran, biluðu mönnum sáð ok sæföng, Bs. i. 137. sæ-garpr, m. a great sea-champion, Fb. iii. 446, Bárð. 169. sæ-hafi or sæ-hafa, adj. sea-tossed, driven out of one’s course; in the phrase, verða s., hann var s. til Hvítramanna-lands, Landn. 129, Bs. i. 675, Orkn. 406, Grág. i. 93, 217, ii. 410; kemr á andviðri ok verða þeir sæhafa at dalnum, Fbr. 68 (new Ed. 36 l. c. line 15 has wrongly ‘sækja’), Grett. 17 new Ed. Sæ-hrimnir, m. the name of the mythical boar whose flesh the heroes in Walhalla feed on, Gm., Edda. sæ-karl, m. a sea-carle, raftsman, Skálda 163. sæ-konungr, m., q. v. sæ-kykvendi, m. a sea-beast, Ver. 2, Skálda 170, Rb. 104. sæ-kyrra, u, f. a sea-calm, smooth sea, Orkn. 164. sæ-lið, n. service at sea, Ld. 142. sæ-lægja, u, f. a mist on the sea; þoka ok sælægjur, Orkn. 358. sæ-lægr, adj. lying on the sea, an epithet of a sea-mist; s. mjörkvi, Fms. vi. 261, viii. 178 (spelt sjálægr). sæ-naut, n. a sea-cow (fabulous); þjórr, ok var sænauta litr á hornunum, Vápn. 21, see Ísl. Þjóðs. i. 134. 135. sæ-nár, m., Grág. ii. 131, see nár. sæ-sjúkr, adj. sea-sick, Fb. iii. 427. sæ-tré, n. pl., poët. sea-trees, i. e. ships; hér eru vit Sigurðr á sætrjám, Skv. 2. 17; hann lá úti á sætrjám vetr ok varmt sumar, Fas. ii. 242. ☞ For the compds in sjá- and sjó- see pp. 534, 535.

    Íslensk-ensk orðabók > SÆR

  • 20 söndugr

    a. sandy, = sendinn.
    * * *
    adj. [sandr], sandy, Stj. 96, Fms. vi. (in a verse).

    Íslensk-ensk orðabók > söndugr

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • sandr — [sɑ̃dʀ] ou sandur [sɑ̃dyʀ] n. m. ÉTYM. D. i. (XXe); cf. angl. sandr, 1892; anc. islandais sandr, islandais mod. sandar, plur. sandur. ❖ ♦ Géogr. Plaine d épandage proglaciaire (accumulation de sables et de cailloux), construite par les eaux de… …   Encyclopédie Universelle

  • Sandr — Sandr, flache Schotter und Sandkegel, die am Außenrande der (isländischen) Endmoränen oder Gletscher von den (subglazialen) Gletscherbächen aufgehäuft werden und wesentlich aus den von diesen mitgeführten kleinern Geschieben und Sanden der… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • SANDR — sinoatrial nodal reentry …   Medical dictionary

  • sandr — m IV, D. u, Ms. sandrdrze; lm M. y «rozległy, bardzo płaski stożek napływowy zbudowany ze żwirów i piasków osadzonych przez wody topniejącego lodowca» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • SANDR — • sinoatrial nodal reentry …   Dictionary of medical acronyms & abbreviations

  • sandr — …   Useful english dictionary

  • sandur — sandr [sɑ̃dʀ] ou sandur [sɑ̃dyʀ] n. m. ÉTYM. D. i. (XXe); cf. angl. sandr, 1892; anc. islandais sandr, islandais mod. sandar, plur. sandur. ❖ ♦ Géogr. Plaine d épandage proglaciaire (accumulation de sables et de cailloux), construite par les eaux …   Encyclopédie Universelle

  • Alexander Alekhine — Infobox chess player playername = Alexander Alekhine birthname = Alexander Alexandrovich Alekhine country = RUS FRA datebirth = birth date|mf=yes|1892|10|31 placebirth = Moscow, Russia datedeath = death date and age|mf=yes|1946|3|24|1892|10|31… …   Wikipedia

  • Sande, Møre og Romsdal — Infobox Kommune name=Sande idnumber=1514 county=Møre og Romsdal landscape=Sunnmøre capital=Larsnes governor=Jon Garen (Sp) governor as of=2003 arearank=392 area=93 arealand=90 areapercent=0.03 population as of=2004 populationrank=297 population=2 …   Wikipedia

  • Aleksandr Zinovyev — Aleksandr Aleksandrovich Zinovyev ( ru. Александр Александрович Зиновьев; [IPA2|ʌlʲekˈsandr ʌlʲekˈsandrəvʲɪʨ zʲɪˈnovʲjəf. Alternative transliterations: Alexandr, Alexandre, Alexander, Zinoviev, Zinov’yev, Zinov’ev] October 29, 1922 ndash; May 10 …   Wikipedia

  • Aleksandr Aleksandrowitsch Sinowjew — Alexander Alexandrowitsch Sinowjew. Alexander Alexandrowitsch Sinowjew (russisch Александр Александрович Зиновьев (IPA: ʌlʲɪk sandr ʌlʲɪk sandrəvɪʨ zɪ novj̞əf]), wiss. Transliteration Aleksandr Aleksandrovič Zinov ev; * 29. Oktober 1922 in… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»