Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

sagaciously

  • 1 catē

        catē adv.    [catus], sagaciously, dexterously.
    * * *
    well, sagaciously, wisely, intelligently; clearly; slyly, craftily, artfully

    Latin-English dictionary > catē

  • 2 prūdenter

        prūdenter adv. with comp. and sup.    [prudens], sagaciously, intelligently, discreetly, circumspectly, learnedly, prudently: res attendere, S.: facere: disputavit multa: quaestio non satis prudenter constituta: belli administrationem prudentius quam imperator coniecturā adsequi: prudentissime defendere.
    * * *
    prudentius, prudentissime ADV
    wisely, discreetly; sensibly, prudently

    Latin-English dictionary > prūdenter

  • 3 sagāciter

        sagāciter adv. with comp. and sup.    [sagax], with keen scent, sharply, keenly: tu sagacius odorabere: Numque sagacius unus odoror, an, etc., H.—Fig., acutely, shrewdly, accurately, sagaciously: ut odorer, quam sagacissime possim, quid, etc.: moti sunt, L.

    Latin-English dictionary > sagāciter

  • 4 sollerter

        sollerter adv. with comp. and sup.    [sollers], skilfully, dexterously, shrewdly, sagaciously, ingeniously: res necessarias consequi: simulata sollertius: operum liniamenta sollertissime perspicere.
    * * *
    sollertius, sollertissime ADV
    cleverly; skillfully; resourcefully

    Latin-English dictionary > sollerter

  • 5 jurisprudens

    prūdens, entis, adj. [contr. from providens].
    I.
    Foreseeing, foreknowing (very rare); constr. with an objective clause, or absol.:

    ille contra urinam spargit, prudens, hanc quoque leoni exitialem,

    Plin. 8, 38, 57, § 136:

    quos prudentis possumus dicere, id est providentis,

    Cic. Div. 1, 49, 111: de futuro satis callidus satisque prudens, Ps.-Sall. ap. Cic. init.
    II.
    Transf.
    A.
    Knowing, skilled, experienced, versed, practised in a thing (class.; syn.: peritus, consultus); constr. with gen. or in; poet. and post-Aug. also with inf.
    (α).
    With gen.:

    ceterarum rerum pater familias et prudens et attentus,

    Cic. Quint. 3, 11:

    belli prudentes, Sall. Ep. Mith. (H. 4, 61, 16 Dietsch): rei militaris,

    Nep. Con. 1, 2:

    locorum,

    Liv. 34, 28 fin.:

    animus rerum prudens,

    Hor. C. 4, 9, 35:

    artis,

    Ov. H. 5, 150:

    animorum provinciae prudens,

    Tac. Agr. 19:

    doli prudens,

    id. H. 2, 25:

    agricolationis,

    Col. 2, 2, 15.— Comp.:

    prudentiores rerum rusticarum,

    Col. 4, 2, 1; so,

    earum rerum,

    Gell. 14, 2, 4.— Sup.:

    adulandi gens prudentissima,

    Juv. 3, 86.—
    (β).
    With in:

    prudens in jure civili,

    Cic. Lael. 2, 6.—
    (γ).
    With inf. or acc. and inf.:

    nec pauperum prudens anus Novemdialis dissipare pulveres,

    Hor. Epod. 17, 47:

    prudens otii vitia negotio discuti,

    Curt. 7, 1, 4:-ob ea se peti prudens, Plin. 8, 31, 49, § 111:

    sciens prudensque se praegnantem non esse,

    Dig. 25, 6, 1, § 2.—
    2.
    In partic.
    a.
    Juris prudens, also prudens alone (like juris peritus), skilled or learned in the law; as subst.: jūrisprūdens, ntis, m., one learned in the law, a lawyer, jurist, jurisconsult (only post-class.), Dig. 38, 15, 2 fin.; 1, 2, 2; 1, 1, 7; 40, 7, 30; Just. Inst. 1, 2.—
    b.
    Like sciens, knowing, wise, discreet, prudent; usually connected with sciens: prudens animam de corpore mitto, Enn. ap. Non. 150, 8 (Ann. v. 216 Vahl.):

    quos prudens praetereo,

    Hor. S. 1, 10, 88; 2, 5, 58 (cf.:

    imprudens praeteriisse videris,

    Cic. Brut. 77, 269):

    ibis sub furcam prudens,

    Hor. S. 2, 7, 66:

    nequidquam deus abscidit Prudens Oceano terras,

    id. C. 1, 3, 22; 3, 29, 29; Ov. M. 3, 364:

    an prudens imprudensve rupisset,

    Gell. 20, 1, 34.—With sciens: amore ardeo:

    et prudens, sciens, Vivus vidensque pereo,

    Ter. Eun. 1, 1, 27:

    ut in fabulis Amphiaraus sic ego prudens et sciens ad pestem ante oculos positam sum profectus,

    Cic. Fam. 6, 6, 6; Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 5; Suet. Ner. 2 fin.
    B.
    In gen., sagacious, sensible, intelligent, clever, judicious, etc. (very freq.):

    vir naturā peracutus et prudens,

    Cic. Or. 5, 18:

    quis P. Octavio ingenio prudentior, jure peritior,

    id. Clu. 38, 107:

    prudentem et, ut ita dicam, catum,

    id. Leg. 1, 16, 45:

    in existimando admodum prudens,

    id. Brut. 68, 239; cf.:

    prudentissimi in disserendo,

    id. ib. 31, 118:

    virum ad consilia prudentem,

    id. Font. 15, 43:

    quo nemo prudentior,

    id. Lael. 1, 5:

    homines amicissimi ac prudentissimi,

    id. Rep. 1, 46, 10:

    vir bonus et prudens,

    Hor. Ep. 1, 16, 32; cf. id. A. P. 445:

    si divitiae prudentem reddere possent,

    id. Ep. 2, 2, 155:

    prudentior ille consilio, hic animo magnificentior,

    Just. 9, 8, 13.—With adverb. acc.:

    prudens alia,

    Amm. 15, 13, 2.—Of abstract things:

    prudens, temperata, fortis, justa ratio,

    Cic. Fin. 5, 21, 58:

    prudens animi sententia,

    Ov. H. 21, 137: consilium, quod si non fuerit prudens, Balb. ap. Cic. Att. 9, 7, A, 1; Ov. M. 13, 433:

    prudentissimum consilium,

    Nep. Eum. 3, 4; Hirt. B. Alex. 24. —
    C.
    Cautious, circumspect (very rare):

    malebant me nimium timidum quam satis prudentem existimari,

    Cic. Fam. 4, 14, 2.— Hence, adv.: prūdenter, sagaciously, intelligently, discreetly, wisely, skilfully, learnedly, prudently, etc.: loqui, Enn. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 255 Vahl.):

    facere,

    Cic. Fin. 5, 6, 15; cf. id. Rep. 3, 9, 16:

    rationem excogitare,

    id. ib. 2, 12, 23:

    multa ab eo prudenter disputata,

    id. Lael. 1, 1:

    multa provisa prudenter,

    id. ib. 2, 6.— Comp., Aug. in Suet. Tib. 21; Quint. 9, 2, 44.— Sup.:

    defendere,

    Cic. Div. 2, 72, 150:

    scribere,

    id. Att. 13, 1, 1; Val. Max. 3, 3, 4 ext. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > jurisprudens

  • 6 prudens

    prūdens, entis, adj. [contr. from providens].
    I.
    Foreseeing, foreknowing (very rare); constr. with an objective clause, or absol.:

    ille contra urinam spargit, prudens, hanc quoque leoni exitialem,

    Plin. 8, 38, 57, § 136:

    quos prudentis possumus dicere, id est providentis,

    Cic. Div. 1, 49, 111: de futuro satis callidus satisque prudens, Ps.-Sall. ap. Cic. init.
    II.
    Transf.
    A.
    Knowing, skilled, experienced, versed, practised in a thing (class.; syn.: peritus, consultus); constr. with gen. or in; poet. and post-Aug. also with inf.
    (α).
    With gen.:

    ceterarum rerum pater familias et prudens et attentus,

    Cic. Quint. 3, 11:

    belli prudentes, Sall. Ep. Mith. (H. 4, 61, 16 Dietsch): rei militaris,

    Nep. Con. 1, 2:

    locorum,

    Liv. 34, 28 fin.:

    animus rerum prudens,

    Hor. C. 4, 9, 35:

    artis,

    Ov. H. 5, 150:

    animorum provinciae prudens,

    Tac. Agr. 19:

    doli prudens,

    id. H. 2, 25:

    agricolationis,

    Col. 2, 2, 15.— Comp.:

    prudentiores rerum rusticarum,

    Col. 4, 2, 1; so,

    earum rerum,

    Gell. 14, 2, 4.— Sup.:

    adulandi gens prudentissima,

    Juv. 3, 86.—
    (β).
    With in:

    prudens in jure civili,

    Cic. Lael. 2, 6.—
    (γ).
    With inf. or acc. and inf.:

    nec pauperum prudens anus Novemdialis dissipare pulveres,

    Hor. Epod. 17, 47:

    prudens otii vitia negotio discuti,

    Curt. 7, 1, 4:-ob ea se peti prudens, Plin. 8, 31, 49, § 111:

    sciens prudensque se praegnantem non esse,

    Dig. 25, 6, 1, § 2.—
    2.
    In partic.
    a.
    Juris prudens, also prudens alone (like juris peritus), skilled or learned in the law; as subst.: jūrisprūdens, ntis, m., one learned in the law, a lawyer, jurist, jurisconsult (only post-class.), Dig. 38, 15, 2 fin.; 1, 2, 2; 1, 1, 7; 40, 7, 30; Just. Inst. 1, 2.—
    b.
    Like sciens, knowing, wise, discreet, prudent; usually connected with sciens: prudens animam de corpore mitto, Enn. ap. Non. 150, 8 (Ann. v. 216 Vahl.):

    quos prudens praetereo,

    Hor. S. 1, 10, 88; 2, 5, 58 (cf.:

    imprudens praeteriisse videris,

    Cic. Brut. 77, 269):

    ibis sub furcam prudens,

    Hor. S. 2, 7, 66:

    nequidquam deus abscidit Prudens Oceano terras,

    id. C. 1, 3, 22; 3, 29, 29; Ov. M. 3, 364:

    an prudens imprudensve rupisset,

    Gell. 20, 1, 34.—With sciens: amore ardeo:

    et prudens, sciens, Vivus vidensque pereo,

    Ter. Eun. 1, 1, 27:

    ut in fabulis Amphiaraus sic ego prudens et sciens ad pestem ante oculos positam sum profectus,

    Cic. Fam. 6, 6, 6; Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 5; Suet. Ner. 2 fin.
    B.
    In gen., sagacious, sensible, intelligent, clever, judicious, etc. (very freq.):

    vir naturā peracutus et prudens,

    Cic. Or. 5, 18:

    quis P. Octavio ingenio prudentior, jure peritior,

    id. Clu. 38, 107:

    prudentem et, ut ita dicam, catum,

    id. Leg. 1, 16, 45:

    in existimando admodum prudens,

    id. Brut. 68, 239; cf.:

    prudentissimi in disserendo,

    id. ib. 31, 118:

    virum ad consilia prudentem,

    id. Font. 15, 43:

    quo nemo prudentior,

    id. Lael. 1, 5:

    homines amicissimi ac prudentissimi,

    id. Rep. 1, 46, 10:

    vir bonus et prudens,

    Hor. Ep. 1, 16, 32; cf. id. A. P. 445:

    si divitiae prudentem reddere possent,

    id. Ep. 2, 2, 155:

    prudentior ille consilio, hic animo magnificentior,

    Just. 9, 8, 13.—With adverb. acc.:

    prudens alia,

    Amm. 15, 13, 2.—Of abstract things:

    prudens, temperata, fortis, justa ratio,

    Cic. Fin. 5, 21, 58:

    prudens animi sententia,

    Ov. H. 21, 137: consilium, quod si non fuerit prudens, Balb. ap. Cic. Att. 9, 7, A, 1; Ov. M. 13, 433:

    prudentissimum consilium,

    Nep. Eum. 3, 4; Hirt. B. Alex. 24. —
    C.
    Cautious, circumspect (very rare):

    malebant me nimium timidum quam satis prudentem existimari,

    Cic. Fam. 4, 14, 2.— Hence, adv.: prūdenter, sagaciously, intelligently, discreetly, wisely, skilfully, learnedly, prudently, etc.: loqui, Enn. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 255 Vahl.):

    facere,

    Cic. Fin. 5, 6, 15; cf. id. Rep. 3, 9, 16:

    rationem excogitare,

    id. ib. 2, 12, 23:

    multa ab eo prudenter disputata,

    id. Lael. 1, 1:

    multa provisa prudenter,

    id. ib. 2, 6.— Comp., Aug. in Suet. Tib. 21; Quint. 9, 2, 44.— Sup.:

    defendere,

    Cic. Div. 2, 72, 150:

    scribere,

    id. Att. 13, 1, 1; Val. Max. 3, 3, 4 ext. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > prudens

  • 7 prudenter

    prūdens, entis, adj. [contr. from providens].
    I.
    Foreseeing, foreknowing (very rare); constr. with an objective clause, or absol.:

    ille contra urinam spargit, prudens, hanc quoque leoni exitialem,

    Plin. 8, 38, 57, § 136:

    quos prudentis possumus dicere, id est providentis,

    Cic. Div. 1, 49, 111: de futuro satis callidus satisque prudens, Ps.-Sall. ap. Cic. init.
    II.
    Transf.
    A.
    Knowing, skilled, experienced, versed, practised in a thing (class.; syn.: peritus, consultus); constr. with gen. or in; poet. and post-Aug. also with inf.
    (α).
    With gen.:

    ceterarum rerum pater familias et prudens et attentus,

    Cic. Quint. 3, 11:

    belli prudentes, Sall. Ep. Mith. (H. 4, 61, 16 Dietsch): rei militaris,

    Nep. Con. 1, 2:

    locorum,

    Liv. 34, 28 fin.:

    animus rerum prudens,

    Hor. C. 4, 9, 35:

    artis,

    Ov. H. 5, 150:

    animorum provinciae prudens,

    Tac. Agr. 19:

    doli prudens,

    id. H. 2, 25:

    agricolationis,

    Col. 2, 2, 15.— Comp.:

    prudentiores rerum rusticarum,

    Col. 4, 2, 1; so,

    earum rerum,

    Gell. 14, 2, 4.— Sup.:

    adulandi gens prudentissima,

    Juv. 3, 86.—
    (β).
    With in:

    prudens in jure civili,

    Cic. Lael. 2, 6.—
    (γ).
    With inf. or acc. and inf.:

    nec pauperum prudens anus Novemdialis dissipare pulveres,

    Hor. Epod. 17, 47:

    prudens otii vitia negotio discuti,

    Curt. 7, 1, 4:-ob ea se peti prudens, Plin. 8, 31, 49, § 111:

    sciens prudensque se praegnantem non esse,

    Dig. 25, 6, 1, § 2.—
    2.
    In partic.
    a.
    Juris prudens, also prudens alone (like juris peritus), skilled or learned in the law; as subst.: jūrisprūdens, ntis, m., one learned in the law, a lawyer, jurist, jurisconsult (only post-class.), Dig. 38, 15, 2 fin.; 1, 2, 2; 1, 1, 7; 40, 7, 30; Just. Inst. 1, 2.—
    b.
    Like sciens, knowing, wise, discreet, prudent; usually connected with sciens: prudens animam de corpore mitto, Enn. ap. Non. 150, 8 (Ann. v. 216 Vahl.):

    quos prudens praetereo,

    Hor. S. 1, 10, 88; 2, 5, 58 (cf.:

    imprudens praeteriisse videris,

    Cic. Brut. 77, 269):

    ibis sub furcam prudens,

    Hor. S. 2, 7, 66:

    nequidquam deus abscidit Prudens Oceano terras,

    id. C. 1, 3, 22; 3, 29, 29; Ov. M. 3, 364:

    an prudens imprudensve rupisset,

    Gell. 20, 1, 34.—With sciens: amore ardeo:

    et prudens, sciens, Vivus vidensque pereo,

    Ter. Eun. 1, 1, 27:

    ut in fabulis Amphiaraus sic ego prudens et sciens ad pestem ante oculos positam sum profectus,

    Cic. Fam. 6, 6, 6; Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 5; Suet. Ner. 2 fin.
    B.
    In gen., sagacious, sensible, intelligent, clever, judicious, etc. (very freq.):

    vir naturā peracutus et prudens,

    Cic. Or. 5, 18:

    quis P. Octavio ingenio prudentior, jure peritior,

    id. Clu. 38, 107:

    prudentem et, ut ita dicam, catum,

    id. Leg. 1, 16, 45:

    in existimando admodum prudens,

    id. Brut. 68, 239; cf.:

    prudentissimi in disserendo,

    id. ib. 31, 118:

    virum ad consilia prudentem,

    id. Font. 15, 43:

    quo nemo prudentior,

    id. Lael. 1, 5:

    homines amicissimi ac prudentissimi,

    id. Rep. 1, 46, 10:

    vir bonus et prudens,

    Hor. Ep. 1, 16, 32; cf. id. A. P. 445:

    si divitiae prudentem reddere possent,

    id. Ep. 2, 2, 155:

    prudentior ille consilio, hic animo magnificentior,

    Just. 9, 8, 13.—With adverb. acc.:

    prudens alia,

    Amm. 15, 13, 2.—Of abstract things:

    prudens, temperata, fortis, justa ratio,

    Cic. Fin. 5, 21, 58:

    prudens animi sententia,

    Ov. H. 21, 137: consilium, quod si non fuerit prudens, Balb. ap. Cic. Att. 9, 7, A, 1; Ov. M. 13, 433:

    prudentissimum consilium,

    Nep. Eum. 3, 4; Hirt. B. Alex. 24. —
    C.
    Cautious, circumspect (very rare):

    malebant me nimium timidum quam satis prudentem existimari,

    Cic. Fam. 4, 14, 2.— Hence, adv.: prūdenter, sagaciously, intelligently, discreetly, wisely, skilfully, learnedly, prudently, etc.: loqui, Enn. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 255 Vahl.):

    facere,

    Cic. Fin. 5, 6, 15; cf. id. Rep. 3, 9, 16:

    rationem excogitare,

    id. ib. 2, 12, 23:

    multa ab eo prudenter disputata,

    id. Lael. 1, 1:

    multa provisa prudenter,

    id. ib. 2, 6.— Comp., Aug. in Suet. Tib. 21; Quint. 9, 2, 44.— Sup.:

    defendere,

    Cic. Div. 2, 72, 150:

    scribere,

    id. Att. 13, 1, 1; Val. Max. 3, 3, 4 ext. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > prudenter

  • 8 sagax

    săgax, ācis, adj. [sagio; cf. salax, from salio], of quick perception, whose senses are acute, sagacious (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    Chiefly of the acute sense of smelling in dogs, keen-scented:

    sagax Nasum habet,

    Plaut. Curc. 1, 2, 17:

    canes,

    Cic. Div. 1, 31, 65; Ov. M. 3, 207:

    catulus,

    id. R. Am. 201. —With gen.:

    naris sagax,

    Luc. 7, 829.— Poet.:

    virtus venandi,

    Ov. Hal. 76.—
    B.
    Of other senses:

    sollicitive canes canibusve sagacior anser,

    Ov. M. 11, 599:

    palatum in gustu sagacissimum,

    Plin. 8, 37, 35, § 132. —
    II.
    Trop., intellectually quick, keen, acute, shrewd, sagacious (syn.: sollers, perspicax, acutus, subtilis).
    (α).
    Absol.:

    (homo) animal hoc providum, sagax, multiplex, acutum, memor, plenum rationis et consilii,

    Cic. Leg. 1, 7, 22; cf. id. Fin. 2, 14, 45:

    mens,

    id. Tusc. 5, 23, 67; Lucr. 5, 420; 1, 1021:

    animus,

    id. 2, 840; 4, 913:

    ratio,

    id. 1, 131; 1, 369:

    homo sagax et astutus,

    Mart. 12, 87, 4:

    modo circumspectus et sagax, modo inconsultus ac praeceps,

    considerate, Suet. Claud. 15:

    mire sagaces fallere hospites,

    Hor. C. 2, 5, 22:

    curae,

    id. ib. 4, 4, 75.—Of a soothsayer, knowing the future, Ov. M. 8, 316.—
    (β).
    Ad aliquid (class.):

    ad suspicandum sagacissimus,

    Cic. Cat. 1, 8, 19: ad haec pericula perspicienda, Plancus ap. Cic. Fam. 10, 23, 4.—
    (γ).
    With gen. ( poet. and in post-Aug. prose):

    utilium sagax rerum et divina futuri,

    Hor. A. P. 218:

    fibrarum et pennae divinarumque flammarum,

    skilled in, Sil. 3, 344; cf. in sup.:

    prodigiorum (Joseph),

    Just. 36, 2, 8; and: rerum naturae, Col. praef., § 22 (with non ignarus). —
    (δ).
    With in or simple abl. (post-Aug.):

    vir in conjecturis sagacissimus,

    Just. 1, 9, 14:

    civitas rimandis offensis sagax,

    Tac. H. 4, 11.—
    (ε).
    Inf.:

    sagax quondam ventura videre,

    Ov. M. 5, 146.—Hence, adv.: să-gācĭter.
    a.
    Quickly, sharply, keenly, with quickness of scent, with a fine sense of smell:

    canes si advenientem sagaciter odorantur,

    Col. 7, 12, 7.— Comp., Cic. Att. 6, 4, 3:

    vultures sagacius odorantur,

    Plin. 10, 69, 88, § 191; Hor. Epod. 12, 4.— Sup., Cic. de Or. 2, 44, 186; Plin. 11, 37, 50, § 137.—
    b.
    Trop., acutely, shrewdly, accurately, sagaciously:

    sagaciter pervestigare,

    Cic. de Or. 1, 51, 223:

    intueri,

    Quint. 2, 8, 4; Liv. 27, 28:

    perspicere naturam alicujus,

    Suet. Tib. 57 al.

    Lewis & Short latin dictionary > sagax

  • 9 sollers

    sollers ( sōlers), tis (abl. regularly sollerti;

    sollerte,

    Ov. P. 4, 14, 35), adj. [sollus, i. e. totus - ars, and therefore qs. all art; hence, in gen.], skilled, skilful, clever, dexterous, adroit, expert (class.; syn.; sagax, subtilis, expertus).
    I.
    Of persons:

    quae liberum Scire aequom est adulescentem, solertem dabo,

    to make ready, accomplished, Ter. Eun. 3, 2, 25: vigilans ac sollers, sicca, sana, sobria sum, Afran. ap. Non. 21, 33:

    in omni vel officio vel sermone sollers,

    Cic. Rep. 2, 21, 37:

    pictor sollers in arte,

    Plin. 35, 11, 40, § 142:

    sollertem tu me facis,

    Ov. H. 20, 26:

    ancilla,

    id. Am. 1, 8, 87:

    vir,

    id. Ib. 279:

    Ulixes,

    id. P. 4, 14, 35:

    agricola,

    Nep. Cat. 3, 1.— Comp.:

    sollertior et ingeniosior,

    Cic. Rosc. Com. 11, 31.— Sup.:

    Sulla, rudis antea et ignarus belli, sollertissimus omnium factus est,

    Sall. J. 96, 1:

    hostis,

    Suet. Caes. 35.— Poet., with inf.:

    coloribus Sollers nunc hominem ponere nunc deum,

    Hor. C. 4, 8, 8; Ov. Am. 2, 7, 17; Sil. 1, 79; 8, 260.—With gen.:

    Musa lyrae sollers,

    Hor. A. P. 407:

    sollers cunctandi Fabius,

    Sil. 7, 126.—With ad and acc.:

    cum esset deus ad excogitandum providentissimus, ad faciendum sollertissimus,

    Lact. 2, 8, 3.—
    II.
    Transf., of things, ingenious, sagacious, intelligent, inventive:

    opera providae sollertisque naturae,

    Cic. N. D. 2, 51, 128: animus, [p. 1721] Liv. 7, 14; cf.:

    sollerti corde Prometheus,

    Cat. 64, 295:

    sollerti astu,

    Ov. M. 4, 776:

    sollers subtilisque descriptio partium,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    frugum et pecudum custodia sollers,

    Verg. G. 4, 327:

    genus acuminis in reprehendendis verbis versutum et sollers,

    Cic. Brut. 67, 236:

    ingenium,

    Ov. F. 3, 840:

    hominum natura,

    id. Am. 3, 8, 45:

    manus,

    Tib. 1, 8, 29.— Comp.:

    nihil sollertius,

    Cic. Sen. 15, 54:

    sollertius est multo genus virile,

    Lucr. 5, 1356.— Sup.: fundus sollertissimus, qs. most creative, i. e. most productive, fruitful, Cato, R. R. 8 fin. — Hence, adv.: sollerter ( sōlert-), skilfully, dexterously, shrewdly, sagaciously, ingeniously:

    aliquid consequi,

    Cic. Leg. 1, 8, 26:

    patefacere futura,

    Tac. A. 6, 21:

    explorans,

    Spart. Hadr. 10.— Comp.:

    simulata sollertius,

    Cic. N. D. 2, 35, 88:

    exprimere incessus, vultum, etc.,

    Ov. M. 11, 635:

    colere hortos,

    id. ib. 14, 624: imperare, Treb. Poll. Gall. 13.— Sup.:

    aliquid sollertissime perspicere,

    Cic. Verr. 2, 4, 44, § 98:

    tempora persequi,

    Vop. Car. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > sollers

  • 10 sollerter

    sollers ( sōlers), tis (abl. regularly sollerti;

    sollerte,

    Ov. P. 4, 14, 35), adj. [sollus, i. e. totus - ars, and therefore qs. all art; hence, in gen.], skilled, skilful, clever, dexterous, adroit, expert (class.; syn.; sagax, subtilis, expertus).
    I.
    Of persons:

    quae liberum Scire aequom est adulescentem, solertem dabo,

    to make ready, accomplished, Ter. Eun. 3, 2, 25: vigilans ac sollers, sicca, sana, sobria sum, Afran. ap. Non. 21, 33:

    in omni vel officio vel sermone sollers,

    Cic. Rep. 2, 21, 37:

    pictor sollers in arte,

    Plin. 35, 11, 40, § 142:

    sollertem tu me facis,

    Ov. H. 20, 26:

    ancilla,

    id. Am. 1, 8, 87:

    vir,

    id. Ib. 279:

    Ulixes,

    id. P. 4, 14, 35:

    agricola,

    Nep. Cat. 3, 1.— Comp.:

    sollertior et ingeniosior,

    Cic. Rosc. Com. 11, 31.— Sup.:

    Sulla, rudis antea et ignarus belli, sollertissimus omnium factus est,

    Sall. J. 96, 1:

    hostis,

    Suet. Caes. 35.— Poet., with inf.:

    coloribus Sollers nunc hominem ponere nunc deum,

    Hor. C. 4, 8, 8; Ov. Am. 2, 7, 17; Sil. 1, 79; 8, 260.—With gen.:

    Musa lyrae sollers,

    Hor. A. P. 407:

    sollers cunctandi Fabius,

    Sil. 7, 126.—With ad and acc.:

    cum esset deus ad excogitandum providentissimus, ad faciendum sollertissimus,

    Lact. 2, 8, 3.—
    II.
    Transf., of things, ingenious, sagacious, intelligent, inventive:

    opera providae sollertisque naturae,

    Cic. N. D. 2, 51, 128: animus, [p. 1721] Liv. 7, 14; cf.:

    sollerti corde Prometheus,

    Cat. 64, 295:

    sollerti astu,

    Ov. M. 4, 776:

    sollers subtilisque descriptio partium,

    Cic. N. D. 2, 47, 121:

    frugum et pecudum custodia sollers,

    Verg. G. 4, 327:

    genus acuminis in reprehendendis verbis versutum et sollers,

    Cic. Brut. 67, 236:

    ingenium,

    Ov. F. 3, 840:

    hominum natura,

    id. Am. 3, 8, 45:

    manus,

    Tib. 1, 8, 29.— Comp.:

    nihil sollertius,

    Cic. Sen. 15, 54:

    sollertius est multo genus virile,

    Lucr. 5, 1356.— Sup.: fundus sollertissimus, qs. most creative, i. e. most productive, fruitful, Cato, R. R. 8 fin. — Hence, adv.: sollerter ( sōlert-), skilfully, dexterously, shrewdly, sagaciously, ingeniously:

    aliquid consequi,

    Cic. Leg. 1, 8, 26:

    patefacere futura,

    Tac. A. 6, 21:

    explorans,

    Spart. Hadr. 10.— Comp.:

    simulata sollertius,

    Cic. N. D. 2, 35, 88:

    exprimere incessus, vultum, etc.,

    Ov. M. 11, 635:

    colere hortos,

    id. ib. 14, 624: imperare, Treb. Poll. Gall. 13.— Sup.:

    aliquid sollertissime perspicere,

    Cic. Verr. 2, 4, 44, § 98:

    tempora persequi,

    Vop. Car. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > sollerter

См. также в других словарях:

  • sagaciously — sagacious ► ADJECTIVE ▪ having or showing good judgement. DERIVATIVES sagaciously adverb sagacity noun. ORIGIN from Latin sagax wise …   English terms dictionary

  • Sagaciously — Sagacious Sa*ga cious, a. [L. sagax, sagacis, akin to sagire to perceive quickly or keenly, and probably to E. seek. See {Seek}, and cf. {Presage}.] 1. Of quick sense perceptions; keen scented; skilled in following a trail. [1913 Webster]… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • sagaciously — adverb see sagacious …   New Collegiate Dictionary

  • sagaciously — See sagacious. * * * …   Universalium

  • sagaciously — adverb In a sagacious manner, in a way that is clever, shrewd, observant, keen of intellect or discernment, cunning or with ability and aptitude. Sagely …   Wiktionary

  • sagaciously — adv. wisely, shrewdly, judiciously, cleverly …   English contemporary dictionary

  • sagaciously — sa·ga·cious·ly …   English syllables

  • sagaciously — See: sagacious …   English dictionary

  • sagaciously — adverb in a shrewd manner he invested his fortune astutely he was acutely insightful • Syn: ↑astutely, ↑shrewdly, ↑sapiently, ↑acutely • Derived from adjective: ↑sharp …   Useful english dictionary

  • sagacious — sagaciously, adv. sagaciousness, n. /seuh gay sheuhs/, adj. 1. having or showing acute mental discernment and keen practical sense; shrewd: a sagacious lawyer. 2. Obs. keen of scent. [1600 10; SAGACI(TY) + OUS] Syn. 1. wise, sage, discerning,… …   Universalium

  • acutely — adverb 1. in an acute manner (Freq. 4) she pitied her sister acutely acutely aware • Derived from adjective: ↑acute 2. having a rapid onset (Freq. 1) an acutely debilitating virus …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»