Перевод: с латинского на русский

с русского на латинский

sacramentum

  • 1 sacramentum

    sacramentum sacramentum, i n присяга

    Латинско-русский словарь > sacramentum

  • 2 sacramentum

    sacramentum sacramentum, i n денежный залог

    Латинско-русский словарь > sacramentum

  • 3 sacramentum

    sacrāmentum, ī n. [ sacro ]
    1) воен. обязательство о несении военной службы, присяга на верность, воинская присяга
    aliquem militiae sacramento obligare C (rogare Cs, L, adigere L) — приводить кого-л. к воинской присяге
    dicere s. Cs или sacramento (abl.) L — приносить присягу, присягать
    2) военная служба (praemia sacramentorum J; longum Caesărum s. T)
    3) юр. денежный залог (вносившийся в гражданском процессе обеими сторонами и не возвращавшийся проигравшей стороне) (multae s. C); заклад ( justo sacramento cum aliquo contendere C)
    s. alicujus justum judicare C — решить процесс в чью-л. пользу
    4) обязательство, обещание (s. amicitiae Pt); клятва (perfĭdum s. dicere H)
    5) (в христ. религии) таинство (s. baptismatis Tert)

    Латинско-русский словарь > sacramentum

  • 4 sacramentum

    1) присяга, facfionis sacram. suscipere vel dare (1. 5 pr. C. 9, 8); особ. присяга на верность, напр. знамени (1. 2 § 3 D. 3, 2. 1. 8 D. 48, 2. 1. 11 pr. D. 48, 5. 1. 13 § 3. 1. 16 pr. D. 49, 16); тк. = officium s. l. b., ad nulla sacram. pervenire (1. 5 § 1 C. 9, 8);

    depositum sacram. (1. in. C. 12, 11).

    2) таинство, святость: Judaica sacram. (1. 5 C. Th. 3, 1. cf. 1. 13 C. Th. 16, 8);

    ad dei summi sacramenta properare, принять христианскую веру (1. 1 C. Th. 15, 7).

    3) в формуле наз. legis actio per sacramentum обозн. sacram. денежную сумму (залог, cautio), вносимую сторонами вперед под страхом потери ее в пользу религиозных учреждений тем из тяжущихся, кто проиграет дело (Gai. IV. 12-16). $

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > sacramentum

  • 5 sacramentum

    , i n
      военная присяга

    Dictionary Latin-Russian new > sacramentum

  • 6 cito

    I citō adv. (compar. citius, superl. citissime)
    скоро, проворно, быстро, живо (progrĕdi Ph; dicta percipere H)
    citius supremā die (= ante supremam diem) H — прежде, чем наступит смерть
    dicto citius Pt — скорее, чем было сказано, т. е. немедленно, тут же
    non (или haud) c. Ter, Cнелегко
    II cito, āvī, ātum, āre [intens. к cieo ]
    1) приводить в движение, потрясать (hastam Sil; arma St)
    3) мед. способствовать образованию, вызывать отделение ( medicamentum umorem citat CC)
    4) чаще перен. вызывать, призывать (milites nominatim L; tribus urbanas ad sacramentum Su)
    c. populum centuriatim L (judices C) — созывать народ по центуриям (судей)
    c. aliquem reum C — вызвать кого-л. в суд (привлечь к ответственности)
    5) вызывать, приводить (c. aliquem testem C, L); приводить, цитировать (poētas ad testimonium Pt)
    magnis in laudibus totā fere fuit Graeciā victorem Olympiae citari Nep — почти во всей Греции считалось великой честью быть провозглашённым победителем на Олимпийских играх
    7) запевать, петь
    c. paeanem Cпропеть пэан
    8) выращивать, отращивать, пускать (radīces, palmītem Col)

    Латинско-русский словарь > cito

  • 7 deleo

    dēleo, evī, ētum, ēre
    1) уничтожать, истреблять (hostes Cs, exercitum C); разрушать (urbes L; aedificia C); нарушать, ломать (amicitiae sacramentum Pt)
    2)
    а) изглаживать, стирать (nomen alicujus L; omnem suspicionem ex alicujus animo C)
    omnem memoriam alicujus rei oblivione sempiternā d. C — предать что-л. вечному забвению
    3) совершенно или навсегда прекращать (non modo praesentia, verum etiam futura bella C)
    morte deleti C — усопшие, мёртвые

    Латинско-русский словарь > deleo

  • 8 praeeo

    prae-eo, īvī (iī), itum, īre
    1) идти впереди, предшествовать ( lictores consulibus praeeunt C); обгонять, опережать ( famara sui T)
    2) предводительствовать, руководить, указывать путь (alicui C, Q, AG или aliquem T)
    3) (тж. p. verbis Pl) диктовать для повторения, подсказывать (alicui sacramentum T)
    4) велеть, предписывать (omnia, ut decemviri praeiērunt, facta sunt L)

    Латинско-русский словарь > praeeo

  • 9 recito

    Латинско-русский словарь > recito

  • 10 aes

    1) сырой материал, медь (1. 36 pr. D. 13, 7. 1. 14. D. 18, 1). 2) медные деньги, чеканенные первоначально в фунтовых accax. Quinque millium aeris patrimonium (Gaj. II. 225);

    centum millia, aeris census (Gaj. II. 274);

    res mille aeris, res minoris quam M. aeris;

    D. aeris sacramentum (Gaj. IV. 14-17);

    ass обозн. также медную монету, которую давал при манципации приобретатель отчуждающему, как символ цены, причем этою монетою он касался весов (libra), которые держал в руках т. н. libripens, весовщик (Gaj. I. 119. III. 167. 174); отсюда testamentum per aes et libram, древняя манципационная форма завещания (Gaj. II. 102, 104. Ulp. XX. 2, 9. § 1. J. 2, 10).

    3) вообще деньги (1. 159. D. 50, 16), aes dare (1. 2 pr. 1. 27. § 5. D. 9, 2), solvere (1. 5 § 18. D. 14, 4), spargere (1. 5 § 1. D. 41, 7);

    aes alienum, долги (Gai. II. 163. III. 84);

    aes suum, долговое требование (1. 213 § 1. D. 50, 16);

    aes al. facere, contrahere (1. 11 D. 2, 11. 1. 27 D. 17, 2. 1. 18 § 5 D. 49, 17), suscipere (1. 32 pr. D. 16, 1. 1. 5 § 10. D. 23, 3);

    liberare aliquem aere al. (1. 27 § 8 D. 15, 1. 1. 50 pr. D. 24, 1);

    deducto aere al. (1. 39 § 1. 1. 125 D. 50, 16);

    aes eqaestre (Gai. IV. 27);

    aes hordiarium (eod.);

    aes militare (eod.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > aes

  • 11 corpus

    1) тело, corporalis, телесный, физический: vitium corporis s. corporale, прот. v. animi (1. 1 § 10 D. 21, 4);

    in corpore vel in animo damnum sentire (1. 9 § 3 D. 1, 3);

    in suum corpus saevire (1. 9 § 7 D. 15, 1);

    corpore quaestum faecre (1. 47 D. 23, 2);

    corpus miscere cum aliquo, совокупляться (1. 144 D. 50, 16);

    causae corpori cohaerentes, телесные качества раба (1. 22 § 1 D. 9, 2);

    liberum corpus, тело свободного человека, aestimationem non recipit (1. 3 D. 9, 1. 1. 7 D, 9. 3. 1. 2 § 2 D. 14, 2);

    praesentia corporis (1. 1 § 1 D. 26, 8);

    in corpore hominis errare, ошибка в лице (1. 9 pr. D. 28, 5);

    corpus ac salus furiosi, против. patrimonium (1. 7 pr. D. 27, 10);

    corpori indicta obsequia прот. onera patrimonii (1. 4 § 2 D. 50. 4);

    corporale munus, ministerium, corpor. labor (1. 3 § 3 1. 18 § 1. 26 eod. 1. 8 § 4 D. 50, 5);

    corpus, мертвое тело, труп (1. 1 § 5. 1. 14 § 5. 1. 38-40 D. 11, 7. 1. 3 § 4. 5. 1. 7. 11 1). 47, 12).

    2) физическое действие: соrpore apprehendere, acquirere possessionem, possidere (1. 1 pr. 21 1. 3 § 1. 8 D. 41, 2); (1. 44 § 2 eod.);

    corporalis possessio, владение вещью (1. 24. 25 § 2 eod. 1. 40 § 2 D. 13, 7)ж corporaliter tenere (1. 24 cit.), omittere possessionem (1. 23 § 1 eod.);

    jusjurandum, sacramentum corporaliter praestare (1. 1 C. 2, 28. 1. 3 C. 2, 43);

    corporalis iniuria (l. 2 C. 11, 13).

    3) вещество, материя: res abesse videntur etiam hae, quarum corpus manet, forma mutata est (1. 13 § 1 D. 50, 16);

    oсоб, физический предмет, res corporalis, quae tangi potest. прост., "quae iu iure consistit" (1. 1 § 1 D. 1, 8); также corpus прот. ius, например universae res hereditatis - sive iura, sive corpora sint (1. 18 § 2 D. 5, 3); (1. 50 pr. eod.);

    bona - sive in corporibus sunt sive in actionibus (1. 3 pr. D. 37, 1); 1. 3 § 1 eod.), corporale pignus прот. nomen (1. 15 § 10 D. 42, 1);

    possideri possunt, quae sunt corporalia (I. 3 pr. D. 41, 2); (1. 2 § 3 D. 43, 26); (1. 222 D. 50, 16), sive corporis dominus, sive is, qui ius habet (1. 13 § 1 D. 39, 2);

    sive in corpore, sive in iure, loci, ubi aqua oritur, habeat quis ius (1. 8 D. 39, 3); (1. 4 pr. D. 8, 5);

    corpus прот. pecunia (1. 9 pr. D. 4, 4. 1. 13 § 2 D. 20, 1. 1. 21 § 2 D. 21, 2. 1. 5 pr. D. 25, 1);

    corpora nummorum. отдельные монеты (I. 19 § 2 D. 12, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 51 D. 30. 1. 29 pr. D. 45, 1), также corpor. pecuniae (1. 34 § 2 D. 20, 1);

    corp. instrumentorum (1. 3 § 5 D. 43, 5), rationum, счетные книги (1. 37 D. 40, 5); (1. 40 D. 19, 1);

    si de corpore conveniat, error autem sit in vocabulo (1. 6 § 4 D. 6, 1);

    in corpore consentire, dissentire (1. 9 pr. D. 18, 1. 1. 34 pr. D. 41, 2);

    corporaliter, относительно материального состава вещи: corp. deminii (1. 5 pr. D. 25, 1);

    corp. rem transferre (1. 1 § 5 D. 43, 3);

    pignori dare (1. 1 § 15 D. 41, 2).

    4) совокупность различных предметов, как одно целое: corp. instrumentorum (1. 15 D 42, 5);

    corpus servorum (l. 195 § 3 D. 50, 16); (§ 18 J. 2, 20. 1. 23 § 5D. 6, 1. 1. 30 pr. В. 41, 3);

    corpus matrimonii, состояние, имущественная масса (1. 20 D. 4, 2. 1. 9 § 5 D. 22, 6. 1. 23. 25 D. 34, 4);

    corpus Homeri, все сочинения Гомера (1. 52 § 2 D. 32);

    omne corpus iuris, собрание всех законов (1. 1 pr. C. 5, 13).

    4) корпорация, общество: collegia v. corpora, quibus ius coeundi lege permissum est (1. 5 § 12 D. 50, 6);

    corpus cui licet coire (1. 21 D 34, 5);

    corpus habere, составлять корпорцию (1. 1 pr. § 1 D. 3, 4);

    a municipibus et societatibus et corporibus bon. poss. agnosci potest (1. 3 § 4 D. 37, 1);

    qui manumittitur a corpore aliquo s. collegio (I. 10 § 4 D. 2, 4); (1. 17 § 2 D. 27, 1);

    corpus mensorum frumenti (1. 10 § 1 D. 50, 5); отсюда corporatus, принадлежащий к известной корпорации, особ. цеховой член, напр. corporati urbis Romae (tit. C. 11, 14), civitatis Alexandrinae (1. un. C. 11, 28);

    municipes et corporati eiusdem loci (I. 8 C. 11, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > corpus

  • 12 hereditarius

    наследственный, corpora, res heredit. (1. 16 § 1. 1. 19 pr. D. 5, 3. 1. 2 § 3 D. 18, 4. 1. 11. 14 D. 20, 5. 1. 20 § 2 D. 29, 2. 1. 2 D. 36, 1. 1. 4 § 11 D. 44, 4);

    aes alienum heredit. (1. 20 § 2 D. 5, 3. 1. 7 D. 42, 5);

    negotia hered. gerere (1. 21 § 1. D. 3, 5);

    hered. creditor, кредитор наследника, имеющий претензию относительно наследства;

    debitor hered. (1. 13. 45 § 2 eod. 1. 13. 15. 1. 14-16. 49. D. 5, 3);

    actiones hered., иски наследника против должников завещателя (наследственной массы) (1. 20 § 4 eod. 1. 8 § 6 D. 28, 7. 1. 71 D. 36, 1. 1. 1 § 26 D. 38, 5), и иски кредиторов, отказ принимателей против наследника (1. 4 § 22 D. 40, 5. tit. C. 4, 16);

    obligatio heredit. (1. 17 D. 4, 2. 1. 50 D. 46, 1. 1. 89 D. 29, 2. 1. 49 D. 17, 1. 1. 7 pr. D. 27, 3. 1. 37 D. 18, 1. 1. 6 pr. D. 11, 7. 1. 91 D. 35, 2);

    jure heredit. противоп. legatorum nomine) habere quartam. (1. 74 eod. 1. 14 p. eod. 1. 73 D. 21, 2. 1. 93 pr. D. 46, 3. 1. 10 D. 44, 1);

    hereditario vel honorario titulo (на основании гражданского или преторского права) succedere (1. 1 C. 5, 73);

    hered. pars, portio наследственная доля, определенная завещателем, прот. virilis pars (1. 32 D. 28, 6. 1. 124 D. 30. 1. 8 § 2 D. 34, 5. 1. 23 D. 36, 1. 1. 59 § 3 D. 28, 5. 1. 18 D. 16, 3. 1. 24 D. 46, 1. 1. 5. 6 pr. D. 11, 7);

    iuramentum heredit., присяга наследника от имени завещателя противоп. principale sacramentum (1. 12 pr. C. 4, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > hereditarius

  • 13 principalis

    1) (adi.)первый, главнейший, princip. testamentum, princ. tabulae, прот. testam. pupillare, tabulae secundae (1. 2 pr. 1. 44 D. 28, 6. 1. 2 § 2. 1. 11 D. 29, 3. 1. 5 § 14 D. 34, 9. 1. 1 § 12 D. 35, 2);

    princip. loco institutus, прот. substitutus (1. 13 C. 6, 42);

    princip. res прот. quae accessionum locum obtinent (1. 2 D. 33, 8. cf. 1. 19 § 13 D. 34, 2);

    princ. causa прот. ea, quae sequuntur (1. 129 § 1. 1. 178 D. 50, 17);

    princ. obligatio, прот. oblig. fideiussionis, s. quae sequelae locora obtinet (1. 3 pr. D. 42, 6. 1. 93 § 2 D. 46, 3);

    princ. reus s. debitor, прот. fideiussor, mandator (1. 11 pr. D. 45, 2. 1. 58 § 1. 1. 65. 71 pr. D. 46, 1);

    fideiussor princ. прот. sequens (1. 27 § 2 eod.);

    actio princ. прот. contraria (1. 17 § 1 D. 13, 6);

    sacramentum princ. прот. hereditarium (1. 12 pr. C. 4, 1. 1. 24 pr. D. 49. 1).

    2) императорский, princ. auctoritas (1. 50 § 1 D. 5, 3. 1. 40 D. 28, 6);

    maiestas (1. 91 D. 28, 5. 1. 7 § 3 D. 48, 4. 1. 43 pr. D. 28, 6. 1. 98 D. 29, 2. 1. 92 D. 35, 2. 1. 32 D. 49, 14);

    auxilium (1. 13 § 4 D. 36, 1. 1. 35 pr. D. 32);

    princ. cognitio (1. 6 D. 27, 2);

    iussio (1. 1 § 2 D. 5, 1. 1. 33 D. 12, 1. 1. 9 § 1 D. 22, 6. 1. 33 § 3 D. 26, 7. 1. 17 pr. § 2 D. 27, 1. 1. 4 § 2. 1. 16 § 4 D. 39, 4. 1. 11 § 1 D. 40, 9. 1. 2 pr. D. 49, 14);

    rescripta princip. (1. 2 § 7. 1. 3 § 8 eod.).

    3) глава, старейшина города или общины, princip. civitatis (1. 27 § 1 seq. D. 48, 19. 1. 41 C. 7, 16. 1. 33. 40. 42. 56 C. 10, 31. 1. 2 § 1 C. 10, 34. 1. 5 C. 12, 58);

    officiorum (1. 1 C. 9, 51).

    4) офицер (1. 13 § 4 D. 49, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > principalis

  • 14 quingenarius

    состоящий из пятисот ассов: quing. poena, quing. sacramentum (Gai. IV. 14. 15).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > quingenarius

  • 15 quinquagenarius

    1) состоящий из пятидесяти ассов: quinquag. poena, quinquag. sacramentum (Gai. IV, 14. 15). 2) пятидесятилетний (Ulp. XVI. 3. 4. 1. 12 C. 6, 58).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > quinquagenarius

См. также в других словарях:

  • Sacramentum — (lat.), 1) der Act, wodurch man sich einem Andern od. einer Behörde zur Erfüllung gewisser Bedingungen verbindlich macht; daher 2) Succumbenzgeld (s.d.), welches zu religiösen Zwecken verwendet wurde. Nach den 12 Tafeln betrug das S. bei… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Sacramentum — (lat.), bei den Römern alles, wodurch man sich oder einen andern in religiösem Sinne verbindlich macht; daher der Eid, namentlich der Soldateneid. Über die Bedeutung von S. in der christlichen Kirche s. Sakrament …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Sacraméntum — (lat.), Eid; Sakrament …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Sacramentum —    • Sacramentum,        1. присяга, приносимая солдатами, см. Dilectus militim, Набор войска, 9;        2. сумма денег, которую при legis actio sacramenti наперед должны были вносить партии и которая отдавалась выигравшему; назначенная… …   Реальный словарь классических древностей

  • SACRAMENTUM — I. SACRAMENTUM Latinis pecuniam quoque notat seu pignus a litigantibus, apud Pontifices, in sacro loco depositam, quô multabatur is, qui causâ cadebat. Similiter apud Athenienses Sacramentum deponebat, initiô litis, tum Actor, tum Reus; quorum is …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sacramentum — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sacramentum est un mot latin signifiant sacrement : dans la Rome antique, le sacramentum est un terme de droit, désignant une somme déposée comme… …   Wikipédia en Français

  • Sacramentum — The Sacramentum was an oath taken by all Roman legionaries on entering the Roman army. On the rare chance of punishment by Decimation, the surviving legionaries were often required to renew this military oath, which was the foundation of Roman… …   Wikipedia

  • Sacramentum — у древних римлян средство, благодаря которому что либо освящается. Под понятия Sacramentum подходили: 1) клятва, особенно военная присяга; 2) залог, который вносили в суд тяжущиеся и который возвращался лишь в случае выигрыша дела, в противном же …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Sacramentum — Mit sacramentum wurde der Fahneneid der römischen Legionäre bezeichnet. Geleistet werden musste der Eid individuell bei Dienstantritt und wurde gemeinschaftlich zu Jahresbeginn in einer feierlichen Zeremonie erneuert. Bei dieser Zeremonie, die… …   Deutsch Wikipedia

  • Sacramentum réel — Sacramentum in rem Le sacramentum in rem ou sacramentum réel est le premier type de la procédure contentieuse romaine du sacramentum. L autre type est le: sacramentum in personam. Le sacramentum étant une des cinq actions de la loi (legis… …   Wikipédia en Français

  • Sacramentum Caritatis — (dt. Sakrament der Liebe) ist ein Nachsynodales Apostolisches Schreiben vom 22. Februar 2007. Papst Benedikt XVI. befasst sich in diesem Schreiben mit der „Eucharistie als Quelle und Höhepunkt von Leben und Sendung der Kirche“. Dieses… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»