Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

sĭtus

  • 1 situs

    situs

    Turkish-English dictionary > situs

  • 2 situs

    English-Spanish medical dictionary > situs

  • 3 situs

    situs

    English-Turkish new dictionary > situs

  • 4 situs

        situs ūs, m    [1 SA-], a situation, position, site, location, station: cuius hic situs esse dicitur: urbs situ nobilis: locorum, Cu.: urbes naturali situ inexpugnabiles, L.: Africae, S.: castrorum, Cs.: turris situ edita, Cu.: membrorum: monumentum Regali situ pyramidum altius, i. e. structure, H.: opportunissimi sitūs urbibus: sitūs partium corporis: revocare sitūs (foliorum), a<*>ran<*>ement, V.— Idleness, sloth, inactivity, sluggishness: victa situ senectus, V.: Indigna est pigro forma perire situ, O.: marcescere otii situ civitatem, L.: (verba) Nunc situs informis premit, H.: in aeterno iacere situ, i. e. forgetfulness, Pr.— The effect of neglect, rust, mould, mustiness, dust, dirt, filth: Per loca senta situ, V.: immundus, O.: Situm inter oris barba Intonsa, etc., C. poët.
    * * *
    I
    sita, situm ADJ
    laid up, stored; positioned, situated; centered (on)
    II
    situation, position, site; structure; neglect, disuse, stagnation; mould

    Latin-English dictionary > situs

  • 5 situs

        situs adj.    [P. of sino], placed, set, lying, situate: Romuli lituus, cum situs esset in curiā Saliorum, etc.: in ore sita lingua est: in ipsis penetralibus (Britanniae), Ta.—Of places, lying, situate: locus in mediā insulā: in quo (sinu) sita Carthago est, L.: urbes in orā Asiae, N.—Of the dead, laid out, ready for burial: Ea (mater) sita erat exadvorsum, T.— Laid at rest, buried, interred: hic est ille situs: C. Mari sitae reliquiae: (Aeneas) situs est... super Numicum fluvium, L. —Fig., placed, situated, fixed, present, ready: Peiore res loco non potis est esse quam in quo nunc sita est, T.: quae ceteris in artibus aut studiis sita sunt: (voluptates) in medio sitas esse dicunt, within the reach of all.—Lying, resting, dependent: In te spes omnis nobis sitast, T.: adsensio quae est in nostrā potestate sita: situm in nobis, as far as lies in us: est situm in nobis, ut, etc.: qui omnem vim divinam in naturā sitam esse censet: in armis omina sita, S.: iam si pugnandum est, quo consilio, in temporibus situm est.
    * * *
    I
    sita, situm ADJ
    laid up, stored; positioned, situated; centered (on)
    II
    situation, position, site; structure; neglect, disuse, stagnation; mould

    Latin-English dictionary > situs

  • 6 situs

    situs [ˈsaıtəs] pl situs s
    1. MED Situs m, (anatomische) Lage (eines Organs)
    2. Sitz m, Lage f, Ort m

    English-german dictionary > situs

  • 7 situs

    situs situs, a, um расположенный

    Латинско-русский словарь > situs

  • 8 situs

    situs situs, us m положение

    Латинско-русский словарь > situs

  • 9 situs

    situs situs, us m здание, строение

    Латинско-русский словарь > situs

  • 10 situs

    situs situs, us m расположение

    Латинско-русский словарь > situs

  • 11 situs

    Situs m, Lage f, Stellung f

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > situs

  • 12 situs

    Персональный Сократ > situs

  • 13 situs

    [st1]1 [-] situs, a, um: part. passé de sino. - [abcl][b]a - situé, placé, mis, posé. - [abcl]b - Tac. bâti, construit, élevé. - [abcl]c - placé dans, qui repose sur, qui dépend de. - [abcl]c - enseveli, enterré.[/b]    - lingua in ore sita est, Cic.: la langue se trouve dans la bouche.    - spes in fuga sita, Sall.: espoir placé dans la fuite.    - voluptates in medio sitae, Cic.: plaisirs à la portée de tout le monde.    - in te spes nobis omnis sita est, Ter.: tu es notre unique espoir.    - fratres, propinqui, longius siti, Tac. An. 12: frères, parents, proches, étrangers.    - urbem Philippopolim, a Macedone Philippo sitam circumsidunt, Tac. A. 3: ils assiègent la ville de Philippopolis, bâtie par Philippe de Macédoine.    - situs in aliquo: qui dépend de qqn.    - situs in aliqua re: qui relève de qqch.    - situm est in nobis, Cic.: il dépend de nous, il est en notre pouvoir.    - quantum est situm in nobis: autant qu'il est en nous.    - in vestra manu situm est + inf.: il dépend de vous de...    - in vestra manu situm est ut + subj.: il dépend de vous de...    - in ejus pernicie patriae sitam putabant salutem, Nep.: ils pensaient que de sa mort dépendait le salut de la patrie.    - in officio colendo sita vitae est honestas, Cic. Off. 1: la vertu consiste à accomplir le devoir.    - situs hic est, Cic.: ci-gît. [st1]2 [-] sitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - situation, position, emplacement. - [abcl]b - position (du corps), posture. - [abcl]c - position, disposition, ordre, arrangement. - [abcl]d - construction, structure. - [abcl]e - place, lieu, pays, région, contrée. - [abcl]f - saleté, crasse, ordure, moisissure, moisi, rouille, pourriture, détérioration, corruption, putréfaction. - [abcl]g - état d'une terre inculte, (terre...) en friche, abandon. - [abcl]h - vieillesse, grand âge, décrépitude. - [abcl]i - vétusté. - [abcl]j - inaction, oisiveté, repos. - [abcl]k - oubli (où l'on est), abandon, désuétude; solitude.[/b]    - situs castrorum: position d'un camp.    - situ corporum differunt ab... Plin.: c'est par leur posture qu'ils diffèrent de...    - inexpugnabilis terrestri ac maritimo situ urbs, Liv.: ville imprenable à cause de sa situation terrestre et maritime.    - a meridiano situ ad septentrionem, Plin.: du midi au nord.    - (pantherae) repleturae illos situs, Plin. 27: (les panthères) abonderaient dans ce pays.    - militis occupat arma situs, Tib.: la rouille recouvre les armes du soldat.    - situs araneosus, Cat.: une sale toile d'araignée.    - redolere situm, Plin.: sentir le moisi.    - situ carpi, Sen.: se rouiller.    - corrumpor situ, Plaut.: je me rouille ici (je me morfonds).    - mens quemdam velut situm ducit, Quint.: l'esprit se rouille en quelque sorte.    - victa situ senectus, Virg. En. 7: vieillesse vaincue par la décrépitude.    - longo aevi situ, Col.: par l'action lente du temps.    - marcescere situ, Liv.: languir dans l'oisiveté.    - in aeterno jacere situ, Prop.: être enseveli dans un éterrnel oubli.    - passus est leges istas situ atque senio emori, Gell. 20: il a laissé mourir ces lois de vieillesse et désuétude.
    * * *
    [st1]1 [-] situs, a, um: part. passé de sino. - [abcl][b]a - situé, placé, mis, posé. - [abcl]b - Tac. bâti, construit, élevé. - [abcl]c - placé dans, qui repose sur, qui dépend de. - [abcl]c - enseveli, enterré.[/b]    - lingua in ore sita est, Cic.: la langue se trouve dans la bouche.    - spes in fuga sita, Sall.: espoir placé dans la fuite.    - voluptates in medio sitae, Cic.: plaisirs à la portée de tout le monde.    - in te spes nobis omnis sita est, Ter.: tu es notre unique espoir.    - fratres, propinqui, longius siti, Tac. An. 12: frères, parents, proches, étrangers.    - urbem Philippopolim, a Macedone Philippo sitam circumsidunt, Tac. A. 3: ils assiègent la ville de Philippopolis, bâtie par Philippe de Macédoine.    - situs in aliquo: qui dépend de qqn.    - situs in aliqua re: qui relève de qqch.    - situm est in nobis, Cic.: il dépend de nous, il est en notre pouvoir.    - quantum est situm in nobis: autant qu'il est en nous.    - in vestra manu situm est + inf.: il dépend de vous de...    - in vestra manu situm est ut + subj.: il dépend de vous de...    - in ejus pernicie patriae sitam putabant salutem, Nep.: ils pensaient que de sa mort dépendait le salut de la patrie.    - in officio colendo sita vitae est honestas, Cic. Off. 1: la vertu consiste à accomplir le devoir.    - situs hic est, Cic.: ci-gît. [st1]2 [-] sitŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - situation, position, emplacement. - [abcl]b - position (du corps), posture. - [abcl]c - position, disposition, ordre, arrangement. - [abcl]d - construction, structure. - [abcl]e - place, lieu, pays, région, contrée. - [abcl]f - saleté, crasse, ordure, moisissure, moisi, rouille, pourriture, détérioration, corruption, putréfaction. - [abcl]g - état d'une terre inculte, (terre...) en friche, abandon. - [abcl]h - vieillesse, grand âge, décrépitude. - [abcl]i - vétusté. - [abcl]j - inaction, oisiveté, repos. - [abcl]k - oubli (où l'on est), abandon, désuétude; solitude.[/b]    - situs castrorum: position d'un camp.    - situ corporum differunt ab... Plin.: c'est par leur posture qu'ils diffèrent de...    - inexpugnabilis terrestri ac maritimo situ urbs, Liv.: ville imprenable à cause de sa situation terrestre et maritime.    - a meridiano situ ad septentrionem, Plin.: du midi au nord.    - (pantherae) repleturae illos situs, Plin. 27: (les panthères) abonderaient dans ce pays.    - militis occupat arma situs, Tib.: la rouille recouvre les armes du soldat.    - situs araneosus, Cat.: une sale toile d'araignée.    - redolere situm, Plin.: sentir le moisi.    - situ carpi, Sen.: se rouiller.    - corrumpor situ, Plaut.: je me rouille ici (je me morfonds).    - mens quemdam velut situm ducit, Quint.: l'esprit se rouille en quelque sorte.    - victa situ senectus, Virg. En. 7: vieillesse vaincue par la décrépitude.    - longo aevi situ, Col.: par l'action lente du temps.    - marcescere situ, Liv.: languir dans l'oisiveté.    - in aeterno jacere situ, Prop.: être enseveli dans un éterrnel oubli.    - passus est leges istas situ atque senio emori, Gell. 20: il a laissé mourir ces lois de vieillesse et désuétude.
    * * *
    I.
        Situs, Participium. Cic. Permis.
    II.
        Situs, sita, situm. Plaut. Situé, Mis et posé.
    \
        Est situm in nobis, vt et aduersa quasi perpetua obliuione obruamus. Cic. Il est en nous et en nostre puissance, etc.
    \
        Vrbem Philippopolim a Macedone Philippo sitam. Tacitus. Bastie, Edifiee.
    \
        Ara sita Druso. Tacit. Construicte à l'honneur de Drusus.
    \
        Hic siti sunt Acarnanes, qui pro patria pugnantes, mortem occubuerunt. Liu. Ci sont mis les, etc. Ci gisent les, etc. Ci sont enterrez et inhumez.
    \
        Situs, huius situs, masc. gen. Virgil. La situation de quelque chose que ce soit.
    \
        Situs. Plin. Moisissure, Relent, Chansissure, Remugle.
    \
        Situs. Virg. Crasse et ordure.
    \
        Situs, etiam in vitibus est. Colum. Mousse.
    \
        Loca senta situ. Virg. Ords et sales et hideux.
    \
        Araneosus situs. Catul. Toile d'araigne.
    \
        Iners. Ouid. Paresse et faitardise, Nonchalance et oisiveté.
    \
        Detergere situm ferro. Sil. Nettoyer et oster l'enrouillure, La rouille.
    \
        Ducere situm. Quintil. Se moisir et chansir, Devenir ord et crasseux, Devenir remugle.
    \
        Exesi situ ligones. Claud. Mangez de rouille.
    \
        Horrent situ campi. Claud. Sont pleins d'herbes et de buissons par faulte d'estre labourez.
    \
        Pati situm indignum. Stat. Estre mis en oubli et nonchaloir.
    \
        Redolere situm. Plin. Sentir le remugle, ou le relent.
    \
        Rigido situ relicta cessat terra. Ouidius. N'est point hantee ne labouree, Demeure inculte.

    Dictionarium latinogallicum > situs

  • 14 situs

    1.
    sĭtus, a, um, Part. and P. a. of sino.
    2.
    sĭtus, ūs, m. [sino].
    I.
    (Sino, 1. situs, A.; prop. a being laid or placed, a lying; hence, by meton.)
    A.
    The manner of lying, the situation, local position, site of a thing (class. in sing. and plur.; mostly of localities; syn. positus).
    (α).
    Sing.:

    terrae,

    Cic. Tusc. 1, 20, 45:

    urbem Syracusas elegerat, cujus hic situs esse dicitur,

    id. Verr. 2, 5, 10, § 26:

    loci,

    id. Ac. 2, 19, 61:

    urbis,

    id. Rep. 2, 11, 22; Caes. B. G. 7, 68; 7, 36; Liv. 9, 24, 2:

    locorum,

    Curt. 3, 4, 11; 7, 6, 12:

    Messana, quae situ moenibus portuque ornata est,

    Cic. Verr. 2, 4, 2, § 3; cf.:

    urbes naturali situ inexpugnabiles,

    Liv. 5, 6; Curt. 3, 4, 2:

    agri (with forma),

    Hor. Ep. 1, 16, 4:

    Africae,

    Sall. J. 17, 1:

    castrorum,

    Caes. B. G. 5, 57; id. B. C. 3, 66:

    montis,

    Curt. 8, 10, 3:

    loca naturae situ invia,

    id. 7, 4, 4;

    opp. opus: turrem et situ et opere multum editum,

    id. 3, 1, 7; 8, 10, 23; cf. Front. Strat. 3, 2, 1:

    figura situsque membrorum,

    Cic. N. D. 2, 61, 153; cf.:

    passeres a rhombis situ tantum corporum differunt,

    Plin. 9, 20, 36, § 72:

    Aquilonis,

    towards the north, id. 16, 12, 23, § 59.— Poet.: exegi monumentum aere perennius Regalique situ pyramidum altius, i. e. the structure (prop. the manner of construction), Hor. C. 3, 30, 2 (cf. the Part. situs, in Tac., = conditus, built; v. sino, P. a. A. 2. c.).—
    (β).
    Plur.:

    opportunissimi situs urbibus,

    Cic. Rep. 2, 3, 5; so,

    oppidorum,

    Caes. B. G. 3, 12:

    terrarum,

    Cic. Div. 2, 46, 97; cf. Hor. Ep. 2, 1, 252:

    locorum,

    Cic. Q. Fr. 2, 16, 4:

    castrorum,

    Caes. B. G. 7, 83: situs partium corporis, Cic. Ac. 2, 39, 122:

    revocare situs (foliorum),

    position, arrangement, Verg. A. 3, 451. —
    B.
    Transf. (= regio), a quarter of the world, region (Plinian):

    a meridiano situ ad septentriones,

    Plin. 2, 108, 112, § 245; 2, 47, 48, § 127; 3, 12, 17, § 108; cf. Sill. ad Plin. 16, § 2.— Plur.:

    (pantherae) repleturae illos situs,

    Plin. 27, 2, 2, § 7.—
    2.
    Soil (late Lat.):

    quae loca pingui situ et cultu,

    Amm. 24, 5, 3.—
    3.
    Description (late Lat.):

    cujus originem in Africae situ digessimus plene,

    Amm. 29, 5, 18.—
    II.
    Lit.
    1.
    Rust, mould, mustiness, dust, dirt, etc., that a thing acquires from lying too long in one place (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.;

    syn.: squalor, sordes): corrumpor situ,

    Plaut. Truc. 5, 23; cf.:

    quae in usu sunt et manum cottidie tactumque patiuntur, numquam periculum situs adeunt,

    Sen. Ben. 3, 2, 2:

    tristia duri Militis in tenebris occupat arma situs,

    Tib. 1, 10, 50:

    arma squalere situ ac rubigine,

    Quint. 10, 1, 30:

    immundo pallida mitra situ,

    Prop. 4 (5), 5, 70:

    ne aut supellex vestisve condita situ dilabatur,

    Col. 12, 3, 5:

    per loca senta situ,

    Verg. A. 6, 462:

    araneosus situs,

    Cat. 23, 3:

    immundus,

    Ov. Am. 1, 12, 30; cf. id. ib. 1, 8, 52; id. Tr. 3, 10, 70:

    detergere situm ferro,

    Sil. 7, 534:

    deterso situ,

    Plin. Pan. 50:

    prata situ vetustatis obducta,

    Col. 2, 18, 2. —
    2.
    Filthiness of the body: genas situ liventes, Poët. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Com. Rel. p. 225 Rib.:

    situm inter oris et barba, etc.): en ego victa situ,

    Verg. A. 7, 452; Ov. M. 7, 290; 7, 303; 8, 802; Luc. 6, 516; Plin. 21, 6, 17, § 33.—
    B.
    Trop.
    1.
    Neglect, idleness, absence of use:

    indigna est pigro forma perire situ,

    Ov. Am. 2, 3, 14:

    et segnem patiere situ durescere campum,

    Verg. G. 1, 72; Col. 2, 2, 6:

    gladius usu splendescit, situ rubiginat,

    App. Flor. 3, p. 351, 32. —
    2.
    Of the mind, a rusting, moulding, a wasting away, dulness, inactivity:

    senectus victa situ,

    Verg. A. 7, 440:

    marcescere otio situque civitatem,

    Liv. 33, 45 fin.:

    situ obsitae justitia, aequitas,

    Vell. 2, 126, 2:

    quae (mens) in hujusmodi secretis languescit et quendam velut in opaco situm ducit,

    Quint. 1, 2, 18; cf. id. 12, 5, 2:

    ne pereant turpi pectora nostra situ,

    Ov. Tr. 5, 12, 2:

    depellere situm curis,

    Stat. S. 5, 3, 34:

    flebis in aeterno surda jacere situ (carmina),

    i. e. oblivion, Prop. 1, 7, 18:

    (verba) priscis memorata Catonibus Nunc situs informis premit et deserta vetustas,

    Hor. Ep. 2, 2, 118; cf.:

    verborum situs,

    Sen. Ep. 58, 3:

    nec umquam passure situm,

    Stat. Th. 3, 100:

    passus est leges istas situ atque senio emori,

    Gell. 20, 1, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > situs

  • 15 situs

    1. situs, a, um, s. sino.
    ————————
    2. situs, ūs, m. (sino), I) die Lage, Stellung, 1) eig.: a) übh.: urbis, Caes. u. Cic.: loci, Cic.: locorum, Curt.: membrorum, Cic. – Plur., situs oppidorum, castrorum, Caes.: locorum, Cic. u. Solin.: terrarum, Cic.: urbium, Sen. rhet.: gentium, Örtlichkeiten, Ortsverhältnisse, Tac. – b) als philos. t.t., die Kategorie κεισθαι, Augustin. de categ. 12. Mart. Cap. 4. § 340 u. 363381. – 2) meton.: a) die Stellung = der Bau, exegi monumentum... regali situ pyramidum altius, als der Königsbau der P., Hor. carm. 3, 30, 2. – b) die Lage = die Weltgegend, Gegend, meridianus, Plin.: Plur., (pantherae) repleturae illos situs, Plin. 27, 7. – II) insbes., das lange Liegen an einem Orte, A) eig. u. meton.: 1) ein.: gladius situ roviginat, Nichtgebrauch, Apul.: situ durescere campum, Ruhe, Verg. – 2) meton.: a) der Mangel an Wartung, cessat terra situ, Ov.: so auch loca senta situ, Verg. – b) der durch langes Liegen erzeugte Schimmel, Rost, Schmutz, occupat arma situs, Tibull.: canescunt tecta situ, Ov.: ferrum situ carpitur, Sen. rhet.: crocum, quod redolet situm, Plin.: v. Schmutze, v. der Unsauberkeit des Körpers, Poëta bei Cic., Ov. u.a. – B) übtr., das geistige Verrosten, Vermodern, Verwesen, Hinwelken, Hinschwinden, a) im allg.: senectus victa situ, Ov.: ne pereant pectora situ, Untätigkeit, Ov.: velut situm ducere, sich gewissermaßen
    ————
    verliegen, Quint.: marcescere otii situ, Liv.: situ secreti consumi, in der Einsamkeit verrosten, Quint. – b) v. Dingen, die in Vergessenheit, aus der Gewohnheit kommen, in aeterno iacēre situ, Vergessenheit, Prop.: passus est leges situ atque senio emori, als vermodert u. veraltet außer Kraft zu treten Gell.: quantum apud Ennium et Accium verborum situs occupaverit = quot verba vetustas et oblivio deleverit, Sen.: sepultae ac situ obsitae iustitia, aequitas, industria civitati redditae, die gleichs. zu Grabe getragene und vermoderte G. usw., Vell. – Nom. Plur. situus, Plin. 7, 153 Detl. (vgl. Detlefsen in symbol. philol. Bonn. p. 712 sqq.).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > situs

  • 16 situs [2]

    2. situs, ūs, m. (sino), I) die Lage, Stellung, 1) eig.: a) übh.: urbis, Caes. u. Cic.: loci, Cic.: locorum, Curt.: membrorum, Cic. – Plur., situs oppidorum, castrorum, Caes.: locorum, Cic. u. Solin.: terrarum, Cic.: urbium, Sen. rhet.: gentium, Örtlichkeiten, Ortsverhältnisse, Tac. – b) als philos. t.t., die Kategorie κεισθαι, Augustin. de categ. 12. Mart. Cap. 4. § 340 u. 363381. – 2) meton.: a) die Stellung = der Bau, exegi monumentum... regali situ pyramidum altius, als der Königsbau der P., Hor. carm. 3, 30, 2. – b) die Lage = die Weltgegend, Gegend, meridianus, Plin.: Plur., (pantherae) repleturae illos situs, Plin. 27, 7. – II) insbes., das lange Liegen an einem Orte, A) eig. u. meton.: 1) ein.: gladius situ roviginat, Nichtgebrauch, Apul.: situ durescere campum, Ruhe, Verg. – 2) meton.: a) der Mangel an Wartung, cessat terra situ, Ov.: so auch loca senta situ, Verg. – b) der durch langes Liegen erzeugte Schimmel, Rost, Schmutz, occupat arma situs, Tibull.: canescunt tecta situ, Ov.: ferrum situ carpitur, Sen. rhet.: crocum, quod redolet situm, Plin.: v. Schmutze, v. der Unsauberkeit des Körpers, Poëta bei Cic., Ov. u.a. – B) übtr., das geistige Verrosten, Vermodern, Verwesen, Hinwelken, Hinschwinden, a) im allg.: senectus victa situ, Ov.: ne pereant pectora situ, Untätigkeit, Ov.: velut situm ducere, sich gewissermaßen verliegen, Quint.: marcescere otii situ, Liv.: situ secreti consumi, in der Einsamkeit verrosten, Quint. – b) v. Dingen, die in Vergessenheit, aus der Gewohnheit kommen, in aeterno iacēre situ, Vergessenheit, Prop.: passus est leges situ atque senio emori, als vermodert u. veraltet außer Kraft zu treten Gell.: quantum apud Ennium et Accium verborum situs occupaverit = quot verba vetustas et oblivio deleverit, Sen.: sepultae ac situ obsitae iustitia, aequitas, industria civitati redditae, die gleichs. zu Grabe getragene und vermoderte G. usw., Vell. – / Nom. Plur. situus, Plin. 7, 153 Detl. (vgl. Detlefsen in symbol. philol. Bonn. p. 712 sqq.).

    lateinisch-deutsches > situs [2]

  • 17 situs

    I 1. a, um
    part. pf. к sino I
    2. adj.
    1) построенный, возведённый ( urbs a Philippo sita T)
    2) похороненный, погребённый (Aeneas s. est super Numicium flumen L)
    3) находящийся, живущий, обитающий (populus s. post Tigrim QC); помещающийся ( lingua in ore sita C); расположенный, лежащий (urbs sita in media insulā C; ante oculos omnium Aug); помещённый, вложенный ( argentum apud aliquem situm Pl)
    4) покоящийся, основывающийся ( salus patriae in pernicie hostis sita est Nep); зависящий
    hoc situm est in vobis C (in vestrā manu Ap) — это зависит от вас
    quae sunt in casu sita C — то, что зависит от случая
    II situs, ūs m. [ sino I ]
    1) положение, расположение (oppĭdi Cs; foliorum PM; membrorum C)
    2) строение, постройка, здание (regalis s. pyramĭdum H)
    3) страна света (a meridiano situ ad septentrionem PM)
    III situs, ūs m. [одного корня с sitis ?]
    1) длительное лежание, неподвижность, заброшенность ( campus situ durescit V); бездеятельность, бездействие (pectora situ pereunt O; gladius situ robiginat Ap)
    verborum s. Sen — словесная ветошь, т. е. устарелые слова
    memoria longo lassa sublabens situ SenT — намять, ослабевшая от долгого бездействия
    2) увядание, одряхление ( senectus victa situ O)
    3) забытость, безвестность ( in situ jacēre Prp)
    4) плесень, гниль ( canescunt tecta situ O)

    Латинско-русский словарь > situs

  • 18 situs

    1) местонахождение вещи, местонахождение недвижимости
    2) место "прикрепления" (долга, документа)
    - situs of debt

    Англо-русский юридический словарь > situs

  • 19 situs

    положение ; позиция территориальный ; связанный с размещением (местоположением) ; ? situs problem ;

    Англо-Русский словарь финансовых терминов > situs

  • 20 situs [1]

    1. situs, a, um, s. sino.

    lateinisch-deutsches > situs [1]

См. также в других словарях:

  • situs — si·tus / sī təs, sē , ˌtu̇s/ n [Latin, position, site, from sinere to leave in place, allow]: a location that is or is held to be the site of something (as property or a crime or tort) and that commonly determines jurisdiction over it the situs… …   Law dictionary

  • SITUS — VІSCERUM INVERSUS (situs trans versus, s. rarior, heterotaxia), извращенное положение внутренностей, такое нарушение общего плана развития, при к ром внутренности индивидуума располагаются не на обычном их месте, а на противоположной стороне тела …   Большая медицинская энциклопедия

  • Situs — der Bauchorgane in einer anatomischen Zeichnung Als Situs (lat. Lage) bezeichnet man in der Anatomie die Lageverhältnisse der (in der Regel inneren) Organe zueinander. Im chirurgischen Sprachgebrauch wird das eröffnete Operationsgebiet so genannt …   Deutsch Wikipedia

  • situs — m. anat. Posición o sitio. Medical Dictionary. 2011. situs Posición o localización …   Diccionario médico

  • Situs — Si tus, n. [L., situation.] (Bot.) The method in which the parts of a plant are arranged; also, the position of the parts. Henslow. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Situs — (lat.), die Lage …   Pierer's Universal-Lexikon

  • SITUS — in conviviis olim usitatus varius fuit, de quo passim supra. Vide inprimis ubi quaedam diximus de ritu Accumbendi et Sedendi. In Scholis et Academiis discentium docentiumque, quis fuerit, vide ubi de Lecticula lucubratoria. In Ecclesia, voce… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • situs — Latin, “situation, position.” …   Etymology dictionary

  • SITUS — VІSCEItUM INVERSUS противления току крови, неровностью стенок сосудов и т. д. Прямой зависимости однако между силой шума и тяжестью поражения в ■большинстве случаев не имеется, напр. как при небольших, так и при резко выраженных сужениях… …   Большая медицинская энциклопедия

  • situs — sȋtus m DEFINICIJA mjesto na kojem se što nalazi u odnosu na što drugo; smještaj u prostoru; položaj SINTAGMA in situ (izg. in sȋtu) koji je tu, koji se tu nalazi na svome mjestu [arheološki nalaz in situ] …   Hrvatski jezični portal

  • situs — [sīt′əs] n. [L: see SITE] position or location; esp., the normal position, as of an organ of the body or a plant part …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»