Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

sēcūrus

  • 1 securus

    sēcūrus, a, um [se = sine + cura] [st1]1 [-] exempt de soucis, exempt de crainte, tranquille.    - securus proficiscitur, Cic. Flac. 46: il part sans inquiétude.    - securus famae, liber, ire memento, Ov. Tr. 1, 1: songe à partir, mon livre, sans te soucier des qu'en dira-t-on.    - de lingua Latina securi es animi, Cic. Att. 12, 52, 3: tu es tranquille sur la question du latin.    - securus ab hac parte, Cic. Fam. 10, 24, 8: tranquille de ce côté.    - securior ab Samnitibus, Liv. 9, 22, 3: assez tranquille du côté des Samnites.    - avec gén., poét. securi pelagi atque mei, Virg. En. 7, 304: tranquilles du côté de la mer et de moi, sans s'inquiéter de...    - cf. Quint. 8, 3, 51; Tac. Agr. 43; An. 3, 28 ; Sen. Nat. 6, 1, 2; Hor. Ep. 2, 2, 17; Ov. M. 6, 137.    - non securus ne + subj. Liv. 39, 16, 6: craignant que.    - en parl. des choses secura quies, Lucr. 3, 211: sommeil sans trouble, paisible.    - securum holus, Hor. S. 2, 7, 30: légume [= repas] paisible, exempt de tout tracas.    - castrensis jurisdictio secura, Tac. Agr. 9: la justice des camps qui ne s'inquiète de rien, qui n'a pas de comptes à rendre.    - cf. Tib. 3, 4, 54; Quint. 10, 5, 8 ; 11, 3, 64, etc.    - securae res ab Hannibale, Liv. 24, 19, 4: situation tranquille du côté d'Annibal.    - vota secura repulsae, Ov. M. 12, 199: voeux qui ne craignent pas un refus.    - cf. Tac. H. 1, 86.    - poét. securi latices, Virg. En. 6, 715: des eaux qui apportent la quiétude (Léthé). [st1]2 [-] qui ne se soucie pas, insouciant, indifférent, négligent.    - castrensis jurisdictio secura et obtusior, Tac. Agr. 9: justice des camps peu méticuleuse et assez grossière.    - tot a maioribus repertae leges securiorem luxum fecere, Tac. An. 3: tant de lois, oeuvre des ancêtres, n'ont fait qu'enhardir le luxe.    - lectione secura transcurrere, Quint.: lire à la légère.    - avec inter. indir. post hoc securus cadat an recto stet fabula talo, Hor. Ep. 2: après cela indifférent à l'échec ou au succès de sa pièce.    - quid Tiridaten terreat, unice securus, Hor. O. 1, 26: ce qui effraie Tiridate me laisse tout à fait indifférent.    - quali perfundat piscis securus oliuo, Hor. S. 2: sans s'inquiéter de l'huile qui arrosera le poisson.    - dedecoris securi, Tac. H. 3, 41: des gens peu sensibles au déshonneur. [st1]3 [-] exempt de danger, où l'on n'a rien à craindre, sûr, en sécurité.    - locus securus, Liv. 39, 1, 6: lieu sûr.    - domus secura, Plin. Pan. 62, 7: maison où l'on est en sûreté.    - materia securior, Tac. H. 1, 1: sujet moins dangereux.    - secura, ōrum, n.: la sécurité. --- Tac. D. 37.
    * * *
    sēcūrus, a, um [se = sine + cura] [st1]1 [-] exempt de soucis, exempt de crainte, tranquille.    - securus proficiscitur, Cic. Flac. 46: il part sans inquiétude.    - securus famae, liber, ire memento, Ov. Tr. 1, 1: songe à partir, mon livre, sans te soucier des qu'en dira-t-on.    - de lingua Latina securi es animi, Cic. Att. 12, 52, 3: tu es tranquille sur la question du latin.    - securus ab hac parte, Cic. Fam. 10, 24, 8: tranquille de ce côté.    - securior ab Samnitibus, Liv. 9, 22, 3: assez tranquille du côté des Samnites.    - avec gén., poét. securi pelagi atque mei, Virg. En. 7, 304: tranquilles du côté de la mer et de moi, sans s'inquiéter de...    - cf. Quint. 8, 3, 51; Tac. Agr. 43; An. 3, 28 ; Sen. Nat. 6, 1, 2; Hor. Ep. 2, 2, 17; Ov. M. 6, 137.    - non securus ne + subj. Liv. 39, 16, 6: craignant que.    - en parl. des choses secura quies, Lucr. 3, 211: sommeil sans trouble, paisible.    - securum holus, Hor. S. 2, 7, 30: légume [= repas] paisible, exempt de tout tracas.    - castrensis jurisdictio secura, Tac. Agr. 9: la justice des camps qui ne s'inquiète de rien, qui n'a pas de comptes à rendre.    - cf. Tib. 3, 4, 54; Quint. 10, 5, 8 ; 11, 3, 64, etc.    - securae res ab Hannibale, Liv. 24, 19, 4: situation tranquille du côté d'Annibal.    - vota secura repulsae, Ov. M. 12, 199: voeux qui ne craignent pas un refus.    - cf. Tac. H. 1, 86.    - poét. securi latices, Virg. En. 6, 715: des eaux qui apportent la quiétude (Léthé). [st1]2 [-] qui ne se soucie pas, insouciant, indifférent, négligent.    - castrensis jurisdictio secura et obtusior, Tac. Agr. 9: justice des camps peu méticuleuse et assez grossière.    - tot a maioribus repertae leges securiorem luxum fecere, Tac. An. 3: tant de lois, oeuvre des ancêtres, n'ont fait qu'enhardir le luxe.    - lectione secura transcurrere, Quint.: lire à la légère.    - avec inter. indir. post hoc securus cadat an recto stet fabula talo, Hor. Ep. 2: après cela indifférent à l'échec ou au succès de sa pièce.    - quid Tiridaten terreat, unice securus, Hor. O. 1, 26: ce qui effraie Tiridate me laisse tout à fait indifférent.    - quali perfundat piscis securus oliuo, Hor. S. 2: sans s'inquiéter de l'huile qui arrosera le poisson.    - dedecoris securi, Tac. H. 3, 41: des gens peu sensibles au déshonneur. [st1]3 [-] exempt de danger, où l'on n'a rien à craindre, sûr, en sécurité.    - locus securus, Liv. 39, 1, 6: lieu sûr.    - domus secura, Plin. Pan. 62, 7: maison où l'on est en sûreté.    - materia securior, Tac. H. 1, 1: sujet moins dangereux.    - secura, ōrum, n.: la sécurité. --- Tac. D. 37.
    * * *
        Securus, pen. prod. Adiectiuum. Plin. iunior. Qui ne se soulcie de rien, Sans soulci, Asseuré.
    \
        Securus ab afflatu. Pli. Qui ne craint point le vent, Hors de tout vent.
    \
        Securus admodum de bello Romano. Liu. Asseuré que les Romains ne luy feroyent aucune guerre, ou ne se soulciant de la guerre des Romains.
    \
        Reddere securum. Plancus Ciceroni. Asseurer, Mettre en seureté.
    \
        AEuum securum agere. Lucret. Vivre sans se soulcier de rien.
    \
        Animi securi homo. Cic. A qui il ne chault de rien, Asseuré.
    \
        Testamentum securum. Plin. iun. Qui n'estoit point en danger d'estre cassé et rescindé.
    \
        Securus. Quintil. Nonchalant.
    \
        Securus tam paruae obseruationis. Quintil. Ne luy chalant, Ne tenant compte d'une, etc.
    \
        Loca casuum secura. Tacit. Qui sont hors des dangers de, etc.
    \
        Famae securus. Oui. Qui ne se soulcie point d'acquerir bruit et loz.
    \
        Poenae securus. Horat. A qui il ne chault de, etc.
    \
        Sui securus. Lucan. Qui ne se soulcie point de soy.
    \
        Veniae securus. Lucan. Asseuré d'avoir pardon.

    Dictionarium latinogallicum > securus

  • 2 securus

    sēcūrus, a, um (1. se u. cura), ohne Sorge, sorg-, harmlos, I) eig., unbesorgt, unbekümmert, furchtlos, voll Sicherheitsgefühl, a) v. Pers., Liv. u.a.: verb. securi solutique, Liv.: securi otiosique, Quint.: securus pro salute, Tac.: pro me securior, Tac.: securior ab alqo, Liv.: securi contra litigatores, Plin.: contra eorum insidias, Augustin.: securus de bello erat, Liv.: animus securus de alqa re, Cic. – m. Genet., poenae, Hor.: opinionum, Sen.: magnitudinis suae, Plin. pan.: offensae pariter gratiaeque, Plin. ep.: tam parvae observationis, Quint.: amorum, Verg.: famae, Ov.: pelagi, Verg.: sui, Itin. Alex.: auditorii, Apul.: numquam securus huius mali, Sen. – m. folg. indir. Fragesatz, quid Tiridaten terreat, unice securus, Hor.: post hoc securus cadat an recto stet fabula talo, Hor. – mit folg. Acc. u. Infin., nihil sibi posse perire securus, Min. Fel. 36, 9. – non sec. m. folg. ne u. Konj., ne quis etiam errore labatur vestrûm quoque, non sum securus, Liv. 39, 16, 6. – Plur. subst., securi, Ggstz. paventes, Plin. pan. 95, 5. – b) v. Lebl.: α) sorglos, furchtlos, heiter, quies, Ov.: convivia, Sen.: vita, Sen.: summa malorum, unbesorgt lassend, Ov.: olus, das einfache, zwanglose Mahl, Hor.: Tripolim securissimam reddidit, Spart.: securi ab eo metu somni, Plin.: m. Genet., sint tua vota licet secura repulsae, vor jeder Verweigerung sicher, Ov. met. 12, 199: urbis loca secura eius modi casuum, die sich sicher fühlten (geschützt schienen) vor usw., Tac. hist. 1, 86. – β) im üblen Sinne, sorglos = unbekümmert, fahrlässig, castrensis iurisdictio, Tac. Agr. 9. – II) übtr., objektiv, Sicherheit gewährend, harmlos = sicher, weniger gefahrvoll, gefahrlos, Cato non quidem melior sed tamen securior, weniger anstößig, Tac.: tempus, locus, Liv.: lectio, Quint.: materia, Tac.: iram sibi esse securam, Plaut.

    lateinisch-deutsches > securus

  • 3 securus

    sēcūrus, a, um (1. se u. cura), ohne Sorge, sorg-, harmlos, I) eig., unbesorgt, unbekümmert, furchtlos, voll Sicherheitsgefühl, a) v. Pers., Liv. u.a.: verb. securi solutique, Liv.: securi otiosique, Quint.: securus pro salute, Tac.: pro me securior, Tac.: securior ab alqo, Liv.: securi contra litigatores, Plin.: contra eorum insidias, Augustin.: securus de bello erat, Liv.: animus securus de alqa re, Cic. – m. Genet., poenae, Hor.: opinionum, Sen.: magnitudinis suae, Plin. pan.: offensae pariter gratiaeque, Plin. ep.: tam parvae observationis, Quint.: amorum, Verg.: famae, Ov.: pelagi, Verg.: sui, Itin. Alex.: auditorii, Apul.: numquam securus huius mali, Sen. – m. folg. indir. Fragesatz, quid Tiridaten terreat, unice securus, Hor.: post hoc securus cadat an recto stet fabula talo, Hor. – mit folg. Acc. u. Infin., nihil sibi posse perire securus, Min. Fel. 36, 9. – non sec. m. folg. ne u. Konj., ne quis etiam errore labatur vestrûm quoque, non sum securus, Liv. 39, 16, 6. – Plur. subst., securi, Ggstz. paventes, Plin. pan. 95, 5. – b) v. Lebl.: α) sorglos, furchtlos, heiter, quies, Ov.: convivia, Sen.: vita, Sen.: summa malorum, unbesorgt lassend, Ov.: olus, das einfache, zwanglose Mahl, Hor.: Tripolim securissimam reddidit, Spart.: securi ab eo metu somni, Plin.: m. Genet., sint tua vota licet secura repulsae, vor jeder Verweigerung sicher, Ov. met. 12, 199:
    ————
    urbis loca secura eius modi casuum, die sich sicher fühlten (geschützt schienen) vor usw., Tac. hist. 1, 86. – β) im üblen Sinne, sorglos = unbekümmert, fahrlässig, castrensis iurisdictio, Tac. Agr. 9. – II) übtr., objektiv, Sicherheit gewährend, harmlos = sicher, weniger gefahrvoll, gefahrlos, Cato non quidem melior sed tamen securior, weniger anstößig, Tac.: tempus, locus, Liv.: lectio, Quint.: materia, Tac.: iram sibi esse securam, Plaut.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > securus

  • 4 sēcūrus

        sēcūrus adj. with comp.    [2 se+cura].—Of persons, free from care, careless, unconcerned, untroubled, fearless, quiet, easy, composed: ut securus bellum Nabidi inferam, L.: securus Temnum proficiscitur: securae peragebant otia gentes, O.: Ceres natā receptā, relieved of anxiety, O.: de linguā Latinā securi es animi: securior ab Samnitibus, L.: Romani securi pro salute de gloriā certabant, Ta.: futuri, O.: pelagi atque mei, unconcerned about, V.: poenae, H.: odi, Ta.: periculi, Cu.: cadat an recto stet fabula talo, H.: ne quis errore labatur vestrūm, L.— Free from care, untroubled, tranquil, serene, cheerful, bright: aevom, H.: Otia, V.: summa malorum, careless, O.: holus, i. e. a peaceful meal, H.: latices, driving away care, V.: vota repulsae, safe against, O.— Free from danger, safe, secure: nullum locum securum esse sinere, L.: mare, Ta.: materia, Ta.— Easy, off-hand, summary: castrensis iurisdictio, Ta.
    * * *
    secura, securum ADJ
    secure, safe, untroubled, free from care

    Latin-English dictionary > sēcūrus

  • 5 securus

    securus securus, a, um безопасный

    Латинско-русский словарь > securus

  • 6 securus

    securus securus, a, um беззаботный

    Латинско-русский словарь > securus

  • 7 securus

    securus securus, a, um безмятежный, спокойный

    Латинско-русский словарь > securus

  • 8 securus

    sēcūrus, a, um [ se IV + cura ]
    1) беззаботный, безмятежный, спокойный ( securam vitam agere Sen)
    s. de (pro T) aliquā re C, L и alicujus rei V, H, O — спокойный за что-л.
    тж. s. alicujus rei V, H, O, Sen, PJ — не страшась чего-л. или не помышляя о чём-л.
    non s. (ne) L — озабоченный (тем, как бы не)
    2) беспечный, равнодушный, небрежный ( homo Q); поверхностный, упрощённый (jurisdictio castrensis T)
    3) безопасный, ограждённый от опасностей, спокойный, надёжный (tempus, locus L)
    aliquid securius facere (praestare QC) ab aliquā re L — обезопасить (оградить) что-л. от чего-л.

    Латинско-русский словарь > securus

  • 9 securus

    securus, a, um, free from care, Mt. 28:14.*

    English-Latin new dictionary > securus

  • 10 securus

    sē-cūrus, a, um, adj. [se = sine and cura], i. q. non or nibil curans, free from care, careless, unconcerned, untroubled, fearless, quiet, easy, composed.
    I.
    Lit.
    A.
    In a good sense (class.; cf. tutus); constr. absol., with de, ab, gen., or a rel.-clause:

    ut, meis ab tergo tutis, securus bellum Nabidi inferam,

    Liv. 31, 25:

    securus solutusque,

    id. 25, 39;

    (with otiosus),

    Quint. 5, 13, 59:

    securus Hermippus Temnum proficiscitur,

    Cic. Fl. 20, 46:

    sine militis usu Mollia securae peragebant otia gentes,

    Ov. M. 1, 100; 11, 423; 12, 129:

    non secura quidem, fausto tamen omine laeta Mater abit templo,

    id. ib. 9, 784; cf.:

    a non securo Eumene,

    Liv. 45, 19:

    Ceres natā secura receptā,

    easy now that she had found, Ov. M. 5, 572; cf. Tib. 1, 1, 77 (v. infra, b.):

    de linguā Latinā securi es animi,

    Cic. Att. 12, 52 fin.:

    de bello Romano,

    Liv. 36, 41:

    de facilitate credentis,

    Tac. A. 16, 2: securos vos ab hac parte reddemus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 8; Curt. 9, 6, 24; so,

    ab hac parte,

    Suet. Tib. 11.— Comp.:

    securior ab Samnitibus,

    Liv. 9, 22:

    Romani securi pro salute de gloriā certabant,

    Tac. Agr. 26:

    aut pro vobis sollicitior, aut pro me securior,

    id. H. 4, 58.— With gen. ( poet. and in post-Aug. prose):

    ne sis secura futuri,

    Ov. M. 6, 137; so, suis ( gen. of sus), id. ib. 7, 435:

    extremi sepulcri,

    Stat. Th. 12, 781:

    pelagi atque mei,

    unconcerned about, Verg. A. 7, 304:

    amorum germanae,

    id. ib. 1, 350;

    10, 326: poenae,

    Hor. Ep. 2, 2, 17:

    tam parvae observationis (Cicero),

    Quint. 8, 3, 51:

    odii,

    Tac. Agr. 43:

    potentiae,

    id. A. 3, 28:

    nec securam incrementi sui patiebatur esse Italiam,

    Vell. 2, 109, 4:

    qui (motus) Campaniam numquam securam hujus mali...vastavit,

    Sen. Q. N. 6, 1, 2:

    quem (rogum) uxoria pietas mortis secura conscendit,

    Val. Max. 2, 6, ext. 14:

    his persuadet, ut securo fugae suae Eumeni superveniant,

    Just. 13, 8, 5:

    periculi,

    Curt. 5, 10, 15:

    discurrunt securi casus ejus, qui supervenit ignaris,

    id. 9, 9, 8 (v. infra, b.). —With rel.-clause:

    gestit nummum in loculos demittere, post hoc Securus, cadat an recto stet fabula talo,

    Hor. Ep. 2, 1, 176; id. S. 2, 4, 50 (opp. laboret); id. C. 1, 26, 6.— With ne and subj.:

    ne quis etiam errore labatur vestrum quoque, non sum securus,

    Liv. 39, 16, 6.—
    b.
    Of inanim. things.
    (α).
    Free from care, untroubled, tranquil, serene, cheerful, bright ( poet. and in post-Aug. prose):

    deos securum agere aevum,

    Lucr. 5, 82; 6, 58; Hor. S. 1, 5, 101:

    quies (leti),

    Lucr. 3, 211; 3, 939:

    otia,

    Verg. G. 3, 376:

    dies,

    Tib. 3, 4, 54:

    merum,

    id. 2, 1, 46:

    mensa,

    id. 3, 6, 30:

    convivia,

    Sen. Clem. 1, 26:

    artus (Herculis),

    Ov. M. 9, 240:

    gaudia nato recepto,

    id. ib. 7, 455:

    summa malorum,

    careless, id. ib. 14, 490:

    olus,

    i.e. of the careless idler, Hor. S. 2, 7, 30 et saep.; Quint. 10, 5, 8:

    causae,

    id. 11, 3, 151:

    vox securae claritatis,

    id. 11, 3, 64:

    tempus securius,

    more free from care, id. 12, 1, 20; cf.:

    securior materia,

    Tac. H. 1, 1 et saep.:

    securos ab eo metu somnos,

    Plin. 28, 9, 42, § 149. —With gen.:

    vota secura repulsae,

    safe against, Ov. M. 12, 199.—
    (β).
    Poet., that frees from care or anxiety:

    latices,

    Verg. A. 6, 715 (securos ab effectu, Serv. ad l. l.).—
    B.
    In a bad sense, careless, reckless, heedless, negligent (post-Aug. and very rare):

    reus,

    Quint. 6, 1, 14; cf. id. 4, 2, 55; 11, 3, 3.—Of abstract things: castrensis jurisdictio, easy, off-hand (shortly after, opp. gravis, intentus), Tac. Agr. 9:

    luxus,

    id. A. 3, 54.—
    II.
    Transf., object., of a thing or place, free from danger, safe, secure (not till after the Aug. period, and rare for the class. tutus):

    hostis levis et velox et repentinus, qui nullum usquam tempus, nullum locum quietum aut securum esse sineret,

    Liv. 39, 1:

    domus,

    Plin. Pan. 62, 7:

    Tripolim securissimam reddidit,

    Spart. Sev. 18:

    securiorem,

    Tac. Or. 3:

    quorum (hominum) ea natura est, ut secura velint,

    safety, security, id. ib. 37 fin. —With gen.:

    subitā inundatione Tiberis non modo jacentia et plana urbis loca sed secura ejusmodi casuum implevit,

    secure from such accidents, Tac. H. 1, 86.— Adv., in two forms,
    A. 1.
    (Acc. to I.) Carelessly, heedlessly, fearlessly, unconcernedly, quietly (not ante-Aug.):

    lente ac secure aliquid ferre,

    Suet. Ner. 40; Plin. Ep. 1, 4, 3 (with neglegenter); Vell. 2, 129, 3; Val. Max. 4, 7, 1 ext. al.— Comp., Sen. Ep. 18, 8.—
    2.
    (Acc. to II.) Safely, securely, Plin. Ep. 2, 17, 6.—
    B.
    sēcūrĭter (late Lat.), Aug. in Joan. Ep. ad Parth. Tr. 10, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > securus

  • 11 securus

    (adi.) беспечный a) спокойный (1. 3 § 1 D. 22, 6);

    b) безответственный: sec. esse прот. coerceri, teneri, culpae reum intelligi (1. 8 pr. D. 9, 2. 1. 1 § 1 D. 11, 6. 1. 27 § 2 D. 17, 1. 1. 1 § 4 D. 44, 7. I. 1 D. 2, 8);

    secure, беспечно (1. 8 § 6 D. 5, 2. 1. 11 pr. D. 18, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > securus

  • 12 securus

    safe, secure, free from care, unworried, unconcerned.

    Latin-English dictionary of medieval > securus

  • 13 securus

    , secura, securum (m,f,n)
      беззаботный; безопасный

    Dictionary Latin-Russian new > securus

  • 14 Беззаботный

    securus, a, um; indiligens, ntis; negligens, ntis; incuriosus, a, um; vacuus, a, um (animo, animi; v. ac solutus); otiosus, a, um;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Беззаботный

  • 15 беспечный

    securus [a, um]; curae expers [rtis]; cura (curis) vacuus [a, um]; liber [-era, -erum] cura; a sollicitudine remotus [a, um]

    • быть бспечным in utramque aurem dormire

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > беспечный

  • 16 securiter

    sē-cūrus, a, um, adj. [se = sine and cura], i. q. non or nibil curans, free from care, careless, unconcerned, untroubled, fearless, quiet, easy, composed.
    I.
    Lit.
    A.
    In a good sense (class.; cf. tutus); constr. absol., with de, ab, gen., or a rel.-clause:

    ut, meis ab tergo tutis, securus bellum Nabidi inferam,

    Liv. 31, 25:

    securus solutusque,

    id. 25, 39;

    (with otiosus),

    Quint. 5, 13, 59:

    securus Hermippus Temnum proficiscitur,

    Cic. Fl. 20, 46:

    sine militis usu Mollia securae peragebant otia gentes,

    Ov. M. 1, 100; 11, 423; 12, 129:

    non secura quidem, fausto tamen omine laeta Mater abit templo,

    id. ib. 9, 784; cf.:

    a non securo Eumene,

    Liv. 45, 19:

    Ceres natā secura receptā,

    easy now that she had found, Ov. M. 5, 572; cf. Tib. 1, 1, 77 (v. infra, b.):

    de linguā Latinā securi es animi,

    Cic. Att. 12, 52 fin.:

    de bello Romano,

    Liv. 36, 41:

    de facilitate credentis,

    Tac. A. 16, 2: securos vos ab hac parte reddemus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 8; Curt. 9, 6, 24; so,

    ab hac parte,

    Suet. Tib. 11.— Comp.:

    securior ab Samnitibus,

    Liv. 9, 22:

    Romani securi pro salute de gloriā certabant,

    Tac. Agr. 26:

    aut pro vobis sollicitior, aut pro me securior,

    id. H. 4, 58.— With gen. ( poet. and in post-Aug. prose):

    ne sis secura futuri,

    Ov. M. 6, 137; so, suis ( gen. of sus), id. ib. 7, 435:

    extremi sepulcri,

    Stat. Th. 12, 781:

    pelagi atque mei,

    unconcerned about, Verg. A. 7, 304:

    amorum germanae,

    id. ib. 1, 350;

    10, 326: poenae,

    Hor. Ep. 2, 2, 17:

    tam parvae observationis (Cicero),

    Quint. 8, 3, 51:

    odii,

    Tac. Agr. 43:

    potentiae,

    id. A. 3, 28:

    nec securam incrementi sui patiebatur esse Italiam,

    Vell. 2, 109, 4:

    qui (motus) Campaniam numquam securam hujus mali...vastavit,

    Sen. Q. N. 6, 1, 2:

    quem (rogum) uxoria pietas mortis secura conscendit,

    Val. Max. 2, 6, ext. 14:

    his persuadet, ut securo fugae suae Eumeni superveniant,

    Just. 13, 8, 5:

    periculi,

    Curt. 5, 10, 15:

    discurrunt securi casus ejus, qui supervenit ignaris,

    id. 9, 9, 8 (v. infra, b.). —With rel.-clause:

    gestit nummum in loculos demittere, post hoc Securus, cadat an recto stet fabula talo,

    Hor. Ep. 2, 1, 176; id. S. 2, 4, 50 (opp. laboret); id. C. 1, 26, 6.— With ne and subj.:

    ne quis etiam errore labatur vestrum quoque, non sum securus,

    Liv. 39, 16, 6.—
    b.
    Of inanim. things.
    (α).
    Free from care, untroubled, tranquil, serene, cheerful, bright ( poet. and in post-Aug. prose):

    deos securum agere aevum,

    Lucr. 5, 82; 6, 58; Hor. S. 1, 5, 101:

    quies (leti),

    Lucr. 3, 211; 3, 939:

    otia,

    Verg. G. 3, 376:

    dies,

    Tib. 3, 4, 54:

    merum,

    id. 2, 1, 46:

    mensa,

    id. 3, 6, 30:

    convivia,

    Sen. Clem. 1, 26:

    artus (Herculis),

    Ov. M. 9, 240:

    gaudia nato recepto,

    id. ib. 7, 455:

    summa malorum,

    careless, id. ib. 14, 490:

    olus,

    i.e. of the careless idler, Hor. S. 2, 7, 30 et saep.; Quint. 10, 5, 8:

    causae,

    id. 11, 3, 151:

    vox securae claritatis,

    id. 11, 3, 64:

    tempus securius,

    more free from care, id. 12, 1, 20; cf.:

    securior materia,

    Tac. H. 1, 1 et saep.:

    securos ab eo metu somnos,

    Plin. 28, 9, 42, § 149. —With gen.:

    vota secura repulsae,

    safe against, Ov. M. 12, 199.—
    (β).
    Poet., that frees from care or anxiety:

    latices,

    Verg. A. 6, 715 (securos ab effectu, Serv. ad l. l.).—
    B.
    In a bad sense, careless, reckless, heedless, negligent (post-Aug. and very rare):

    reus,

    Quint. 6, 1, 14; cf. id. 4, 2, 55; 11, 3, 3.—Of abstract things: castrensis jurisdictio, easy, off-hand (shortly after, opp. gravis, intentus), Tac. Agr. 9:

    luxus,

    id. A. 3, 54.—
    II.
    Transf., object., of a thing or place, free from danger, safe, secure (not till after the Aug. period, and rare for the class. tutus):

    hostis levis et velox et repentinus, qui nullum usquam tempus, nullum locum quietum aut securum esse sineret,

    Liv. 39, 1:

    domus,

    Plin. Pan. 62, 7:

    Tripolim securissimam reddidit,

    Spart. Sev. 18:

    securiorem,

    Tac. Or. 3:

    quorum (hominum) ea natura est, ut secura velint,

    safety, security, id. ib. 37 fin. —With gen.:

    subitā inundatione Tiberis non modo jacentia et plana urbis loca sed secura ejusmodi casuum implevit,

    secure from such accidents, Tac. H. 1, 86.— Adv., in two forms,
    A. 1.
    (Acc. to I.) Carelessly, heedlessly, fearlessly, unconcernedly, quietly (not ante-Aug.):

    lente ac secure aliquid ferre,

    Suet. Ner. 40; Plin. Ep. 1, 4, 3 (with neglegenter); Vell. 2, 129, 3; Val. Max. 4, 7, 1 ext. al.— Comp., Sen. Ep. 18, 8.—
    2.
    (Acc. to II.) Safely, securely, Plin. Ep. 2, 17, 6.—
    B.
    sēcūrĭter (late Lat.), Aug. in Joan. Ep. ad Parth. Tr. 10, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > securiter

  • 17 unbekümmert

    unbekümmert, securus (sorglos). – unb. um etwas, securus de alqa re oder pro alqa re [2376]( sorglos wegen oder für etwas, z.B. de bello, pro salute); neglegens alcis rei (etwas nicht beachtend, z.B. legis, amicorum: u. deus neglegens nostri); alcis rei immemor (nicht eingedenk. z.B. sacramenti). – unb. sein wegen jmds., sine cura esse de alqo (unbesorgt sein wegen jmds.): unb. sein um. etw., neglegere mit Akk. (nicht beachten): sei unb.! bono es animo! Adv. bono animo.

    deutsch-lateinisches > unbekümmert

  • 18 securitas

    sēcūrĭtās, ātis, f. [securus] [st1]1 [-] absence de soucis, tranquillité de l'âme.    - securitas mortis, Plin. 7, 184: quiétude devant la mort.    - somnus et securitates, Plin. 23, 1, 23, 41: le sommeil et les heures de tranquillité.    - securitas vultūs, Tac.: assurance du visage.    - Securitas, Tac. Inscr.: la Sécurité (divinité protectrice de Rome). [st1]2 [-] insouciance, négligence, nonchalance, indifférence.    - frequentissimum initium est calamitatis securitas, Vell.: la cause la plus fréquente des désastres est l'insouciance.    - Quint. 2, 2, 6 ; 2, 5, 13, etc ; Tac. H. 3, 83; Gell. 1, 15, 2 ; 4, 20, 8. [st1]3 [-] sûreté, sécurité.    - Sen. Clem. 1, 19, 5; Tac. An. 11, 31.    - securitas publica, Tac. Agr. 3: la sécurité publique.    - securitas itinerum, Plin. 28, 21: la sécurité des voyages, sûreté des routes. [st1]4 [-] sûreté, garantie, gage, reçu, quittance.    - Dig. 27, 4, 1; au plur., Amm. 17, 10, 4; Symm. Ep. 10, 43.
    * * *
    sēcūrĭtās, ātis, f. [securus] [st1]1 [-] absence de soucis, tranquillité de l'âme.    - securitas mortis, Plin. 7, 184: quiétude devant la mort.    - somnus et securitates, Plin. 23, 1, 23, 41: le sommeil et les heures de tranquillité.    - securitas vultūs, Tac.: assurance du visage.    - Securitas, Tac. Inscr.: la Sécurité (divinité protectrice de Rome). [st1]2 [-] insouciance, négligence, nonchalance, indifférence.    - frequentissimum initium est calamitatis securitas, Vell.: la cause la plus fréquente des désastres est l'insouciance.    - Quint. 2, 2, 6 ; 2, 5, 13, etc ; Tac. H. 3, 83; Gell. 1, 15, 2 ; 4, 20, 8. [st1]3 [-] sûreté, sécurité.    - Sen. Clem. 1, 19, 5; Tac. An. 11, 31.    - securitas publica, Tac. Agr. 3: la sécurité publique.    - securitas itinerum, Plin. 28, 21: la sécurité des voyages, sûreté des routes. [st1]4 [-] sûreté, garantie, gage, reçu, quittance.    - Dig. 27, 4, 1; au plur., Amm. 17, 10, 4; Symm. Ep. 10, 43.
    * * *
        Securitas, pen. corr. securitatis, foem. gene. Cic. Asseurance, Seureté, Privation de soulci.
    \
        Certissima est securitas vidisse planos pisces, etc. Pli. C'est une chose toute asseuree qu'on ha, etc.
    \
        Praestare securitatem. Cato ad Ciceronem. Bailler asseurance.

    Dictionarium latinogallicum > securitas

  • 19 tutus

    tūtus, a, um part. passé de tueor. [st2]1 [-] défendu, garanti, en sûreté, à l'abri de. [st2]2 [-] sûr, où l'on est en sûreté, à quoi on peut se fier. [st2]3 [-] qui a l'esprit tranquille, qui n'a pas de crainte. [st2]4 [-] qui est sur ses gardes, craintif, prudent, circonspect, sage.    - tutus a periculo, Caes.: à l'abri du danger.    - tutus adversus periculum, Plin.: à l'abri du danger.    - tutus ad ictus, Liv.: à l'abri des coups.    - tutissimus fortissimus quisque, Sall.: les plus braves courent le moins de danger.    - nihil tutum pati apud hostes, Sall.: tenir sans cesse les ennemis en échec.    - tutum nemus, Hor.: bois tranquille.    - in audaces non est audacia tuta, Ov. M. 10, 544: contre les audacieux, on ne peut se fier à l'audace.    - tutum est + inf.: il est prudent de.    - tutum (n. sing.) ou tuta (n. plur.): lieu sûr, lieu de sûreté, abri, refuge.    - esse in tuto: être en sûreté.    - collocare in tuto: mettre en lieu sûr.    - mores in tuto sunt, Quint.: il n'y a rien à craindre pour les moeurs.    - tuta petere, Ov.: chercher un refuge.    - tutus et securus, Sen.: sans crainte et sans soucis.    - tutioris audentiae est, Quint. 12, prooem. § 4: on peut oser avec plus de sécurité.    - serpit humi tutus nimium, Hor.: celui qui est trop timide rampe à terre.    - tuta consilia, Sil.: résolutions prudentes.    - voir tuto.
    * * *
    tūtus, a, um part. passé de tueor. [st2]1 [-] défendu, garanti, en sûreté, à l'abri de. [st2]2 [-] sûr, où l'on est en sûreté, à quoi on peut se fier. [st2]3 [-] qui a l'esprit tranquille, qui n'a pas de crainte. [st2]4 [-] qui est sur ses gardes, craintif, prudent, circonspect, sage.    - tutus a periculo, Caes.: à l'abri du danger.    - tutus adversus periculum, Plin.: à l'abri du danger.    - tutus ad ictus, Liv.: à l'abri des coups.    - tutissimus fortissimus quisque, Sall.: les plus braves courent le moins de danger.    - nihil tutum pati apud hostes, Sall.: tenir sans cesse les ennemis en échec.    - tutum nemus, Hor.: bois tranquille.    - in audaces non est audacia tuta, Ov. M. 10, 544: contre les audacieux, on ne peut se fier à l'audace.    - tutum est + inf.: il est prudent de.    - tutum (n. sing.) ou tuta (n. plur.): lieu sûr, lieu de sûreté, abri, refuge.    - esse in tuto: être en sûreté.    - collocare in tuto: mettre en lieu sûr.    - mores in tuto sunt, Quint.: il n'y a rien à craindre pour les moeurs.    - tuta petere, Ov.: chercher un refuge.    - tutus et securus, Sen.: sans crainte et sans soucis.    - tutioris audentiae est, Quint. 12, prooem. § 4: on peut oser avec plus de sécurité.    - serpit humi tutus nimium, Hor.: celui qui est trop timide rampe à terre.    - tuta consilia, Sil.: résolutions prudentes.    - voir tuto.
    * * *
        Tutus, tutior, tutissimus. Qui est a seureté et sans danger.
    \
        Tutus a calore. Cic. Qui est sans danger de chaleur, Hors des dangers du chauld.
    \
        A morsu fieri loco tutum. Plin. Estre garenti par le benefice du lieu.
    \
        Ad omnes ictus tutus. Liu. Couvert à l'encontre de touts coups.
    \
        Consilium tutum. Terent. Seur.
    \
        Portus tutissimus. Caesar. Tresseur.
    \
        In tuto esse. Liu. Estre à seureté.

    Dictionarium latinogallicum > tutus

  • 20 sollicitus

    sollĭcĭtus ( sōlĭcĭtus), a, um, adj. [sollus-cieo; cf. sollicito], thoroughly moved, agitated, disturbed.
    I.
    Of physical motion ( poet. and rare).
    1.
    As attrib. of motus, restless, unceasing:

    quae sollicito motu carerent, referring to the elements in constant motion, as air, water, etc.,

    Lucr. 1, 343: sic igitur penitus qui in ferro'st abditus aër Sollicito motu semper jactatur, i. e. an unceasing air-current within the iron, to explain its attraction by the magnet, id. 6, 1038.—
    2.
    Of the sea agitated by storms:

    ut mare sollicitum stridet,

    Verg. G. 4, 262. —
    3.
    Pregn., with the idea of distress (v. II. B.):

    utile sollicitae sidus utrumque rati,

    to a ship in distress, Ov. F. 5, 720: sollicitae porro plenaeque sonoribus aures, agitated, vibrating ( by disease), Lucr. 6, 1185:

    corpus,

    Sen. Herc. Fur. 1299.—
    4.
    Sollicitum habere (cf. II. A. and B. infra), = sollicitare:

    omnes sollicitos habui,

    kept them busy, on the move, Ter. Heaut. 3, 1, 52 Donat. ad loc.
    II.
    Of mental affections, full of anxiety, excitement, distracted by cares, engaged, troubled, disturbed (opp. quietus).
    A.
    Of cares of business; esp. sollicitum habere, to keep busy, engaged (Plaut. and Ter.):

    (clientes) qui neque leges colunt, neque, etc., sollicitos patronos habent,

    Plaut. Men. 4, 2, 12 Brix ad loc.;

    4, 2, 21: quorum negotiis nos absentum sollicitae noctes et dies sumus semper,

    id. Stich. 1, 1, 6:

    hem, tot mea Solius solliciti sunt curā, of servants busy in attending their master,

    Ter. Heaut. 1, 1, 77: numquid vis? Py. Ne magis sim pulcer quam sum:

    ita me mea forma habet sollicitum,

    Plaut. Mil. 4, 2, 95; cf.:

    Hispaniae armis sollicitae,

    Sall. H. 1, 48 Dietsch. —
    B.
    Of restlessness from fear, suspense, etc., full of anxiety, agitated, alarmed, solicitous, anxious (opp. securus; freq. and class.): sollicitum habere, to fill with apprehension and fear, keep in anxiety; constr.,
    1.
    Absol.:

    in quibus si non erunt insidiae... animus tamen erit sollicitus,

    Cic. Phil. 12, 11, 36:

    diutius videtur velle eos habere sollicitos a quibus se putat diuturnioribus esse molestiis conflictatum,

    id. Fam. 6, 13, 3:

    quae maxime angere atque sollicitam habere vestram aetatem videtur,

    id. Sen. 19, 66:

    sollicitum te habebat cogitatio periculi mei,

    id. Fam. 7, 3, 1; so id. Att. 2, 18, 1; id. Sest. 11, 25:

    initia rerum quae... sollicitam Italiam habebant,

    Caes. B. C. 3, 22:

    cum satis per se ipsum Samnitium bellum et,... sollicitos haberet patres,

    Liv. 8, 29, 1:

    solliciti et incerti rerum suarum Megaram referre signa jubent,

    id. 24, 23, 5:

    sollicitae ac suspensae civitati,

    id. 27, 50 med.:

    quid illis nos sollicitis ac pendentibus animi renuntiare jubetis,

    id. 7, 30, 22:

    sollicitae mentes,

    Ov. F 3, 362:

    pectus,

    id. M. 2, 125:

    mens,

    Curt. 4, 13, 2:

    animi,

    Hor. Ep. 1, 5, 18:

    ego percussorem meum securum ambulare patiar, me sollicito?

    Sen. Clem. 1, 9, 4:

    sollicitus est et incertus sui quem spes aliqua proritat,

    id. Ep. 23, 2:

    ut sollicitus sim cum Saturnus et Mars ex contrario stabunt,

    alarmed, id. ib. 88, 14:

    fertur sollicitas tenuisse deas,

    kept them in anxious suspense, Stat. Achill. 2, 338:

    nunc sollicitam timor anxius angit,

    Verg. A. 9, 89.—And opposed to securus and securitas:

    quid est turpius quam in ipso limine securitatis esse sollicitum?

    Sen. Ep. 22, 5:

    securo nihil est te pejus, eodem Sollicito nihil est te melius,

    Mart. 4, 83, 1; so id. 5, 31, 8; Sen. Ep. 124, 19; Quint. 11, 3, 151; Tac. H. 4, 58.—
    2.
    With abl.:

    sollicitam mihi civitatem suspitione, suspensam metu... tradidistis,

    Cic. Agr. 1, 8, 23:

    Sophocles, ancipiti sententiarum eventu diu sollicitus,

    Val. Max. 9, 12, 5 ext.
    3.
    With de:

    sollicitus eram de rebus urbanis,

    Cic. Fam. 2, 12, 1:

    de tuā valetudine,

    id. ib. 16, 7, 1:

    sollicita civitas de Etruriae defectione fuit,

    Liv. 27, 21 med.:

    sollicitum te esse scribis de judicii eventu,

    Sen. Ep. 24, 1:

    desii jam de te esse sollicitus,

    id. ib. 82, 1.—
    4.
    With pro:

    ne necesse sit unum sollicitum esse pro pluribus,

    Cic. Lael. 13, 45.—
    5.
    With propter: sollicitus propter iniquitatem locorum, Liv. 38, 40, 9; 44, 3, 5 infra.—
    6.
    With adverb. acc. vicem, for the fate of:

    sollicito consuli et propter itineris difficultatem et eorum vicem,... nuntius occurrit,

    Liv. 44, 3, 5:

    ut meam quoque, non solum reipublicae vicem videretur sollicitus,

    id. 28, 43, 9:

    clamor undique ab sollicitis vicem imperatoris militibus sublatus,

    id. 28, 19, 17.—
    7.
    With gen.:

    non sollicitus futuri, pendet (filius tuus mortuus),

    Sen. Cons. Marc. 19, 6.—
    8.
    With dat. (late Lat.):

    ne solliciti sitis animae vestrae, neque corpori vestro,

    Vulg. Matt. 6, 25.—
    9.
    With ex:

    ex hoc misera sollicita'st, diem Quia olim in hunc, etc.,

    Ter. And. 1, 5, 33:

    haec turba sollicita ex temerariā regis fiduciā,

    Curt. 3, 1, 17.—
    10.
    With ne, like verbs of fearing:

    (mater) sollicita est ne eundem conspiciat, etc.,

    Cic. Mur. 41, 88:

    legati Romanorum circuire urbes, solliciti ne Aetoli partis alicujus animos ad Antiochum avertissent,

    apprehensive, Liv. 35, 31, 1:

    sollicitis populis ne suas operiant terras,

    Plin. 11, 29, 35, § 104:

    sollicitus Solon, ne tacendo parum reipublicae consuleret,

    Just. 2, 7, 9; Front. Strat. 1, 1, 6.—
    11.
    With interrog.-clause:

    solliciti erant quo evasura esset res,

    Liv. 30, 21 init.:

    quam sim sollicitus, quidnam futurum sit,

    Cic. Att. 8, 6, 3.—
    C.
    In gen., troubled, disturbed, afflicted, grieved; constr. absol., with abl. alone, or with de:

    sollicitus mihi nescio quā re videtur,

    Plaut. Merc. 2, 3, 30:

    neque est consentaneum ullam honestam rem, ne sollicitus sis... deponere,

    lest you be troubled by cares, Cic. Lael. 13, 47:

    vehementer te esse sollicitum et praecipuo quodam dolore angi,

    id. Fam. 4, 3, 1:

    vehementer populum sollicitum fuisse de P. Sullae morte,

    id. ib. 9, 10, 3:

    num eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse,

    afflicted by remorse, id. Fin. 2, 17, 55:

    hoc genus omne Maestum ac sollicitum est cantoris morte Tigelli,

    Hor. S. 1, 2, 3.—
    D.
    Excited, passionate (rare):

    qui, ut sint pudici, solliciti tamen et anxii sunt,

    Cic. Tusc. 4, 33, 70:

    atqui sollicitae nuntius hospitae, Suspirare Chloen.. Dicens, etc.,

    Hor. C. 3, 7, 9; so, = avidus, with gen. or de ( poet. and post-class.):

    hominem cuppedinis sollicitum,

    Lucr. 5, 46:

    de regno sollicitus ( = avidus regni potiundi),

    Just. 1, 10, 6.—
    E.
    Very careful for, concerned in, punctilious, particular about (post-Aug.; freq.); constr. absol., with de, circa, in, or obj.-inf.:

    ne decet quidem, ubi maxima rerum monumenta versantur, de verbis esse sollicitum,

    Quint. 8, 3, 13:

    de quorum sumus judicio solliciti,

    for whose judgment we care, id. 10, 7, 24:

    dixit Cicero, non se de ingenii famā, sed de fide esse sollicitum,

    id. 11, 1, 74:

    nec sum in hoc sollicitus, dum res ipsa appareat,

    id. 8, 4, 15:

    eloquentia non in verba sollicita,

    Sen. Ben. 7, 8, 2:

    si tamen contingere eloquentia non sollicito potest,

    id. Ep. 75, 5:

    cur abis, non sollicitus prodesse bonis, nocere malis?

    id. Hippol. 976; cf.

    in double sense,

    Mart. 4, 83, 2 and 5.—
    F.
    = sollicitatus (v. sollicito; poet.):

    solliciti jaceant terrāque premantur iniquā qui, etc.,

    without repose, Ov. Am. 2, 16, 15.
    III.
    Of abstr. and inanim. things.
    1.
    In gen., solicitous, mournful, full of or connected with cares and anxiety, anxious, disturbed (class.;

    often approaching the signif. II.): scio quam timida sit ambitio, et quam sollicita sit cupiditas consulatūs,

    how full of cares is the desire for the consulship, Cic. Mil. 16, 42:

    id est proprium civitatis ut sit libera et non sollicita rei cujusque custodia,

    i. e. that nobody be disturbed in the quiet possession of his property, id. Off. 2, 22, 78:

    est enim metus futurae aegritudinis sollicita exspectatio,

    id. Tusc. 5, 18, 52:

    quam sit omnis amor sollicitus et anxius,

    fraught with solicitude, id. Att. 2, 24, 1: assentior, sollicitam et periculosam justitiam non esse sapientis, id. Fragm. Rep. ap. Prisc. p. 801 P. (Rep. 3, 27, 39): sollicitam lucem rapuisti Ciceroni, the mournful light, i. e. life, Vell. 2, 66:

    in sollicito civitatis statu,

    Quint. 6, 1, 16:

    Hermagoras, vir diligentiae nimium sollicitae,

    evercareful, id. 3, 11, 22:

    sollicitum dicendi propositum,

    anxiously accurate, id. 11, 1, 32:

    sollicita parentis diligentia,

    earnest care, id. 6, prooem. 1; so id. 6, 12, 16:

    sollicitae actiones,

    carefully elaborated, id. 4, 1, 57: causae sollicitae (opp. securae), [p. 1723] very doubtful cases, i. e. in which there is anxious suspense about the issue, id. 11, 3, 151: captarum (ferarum) sollicita possessio;

    saepe enim laniant dominos,

    Sen. Vit. Beat. 14, 2:

    maxima quaeque bona sollicita sunt,

    id. ib. 17, 4; id. Ep. 14, 18:

    noctes, id. Ira, 2, 20, 1: tutela,

    id. Cons. Marc. 11, 3:

    sollicitos fecisti, Romule, ludos,

    Ov. A. A. 1, 101:

    quisque, sibi quid sit Utile, sollicitis supputat articulis,

    id. P. 2, 3, 18:

    sollicito carcere dignus eras,

    a prison carefully guarded, id. Am. 1, 6, 64:

    Cressa... sollicito revocavit Thesea filo,

    Stat. S. 2, 6, 26:

    pudor,

    Mart. 11, 45, 7:

    amor,

    Ov. H. 19 (18), 196:

    os,

    id. P. 4, 9, 130:

    frons,

    Hor. C. 3, 29, 16:

    manus,

    Ov. Tr. 5, 2, 2:

    preces,

    id. P. 3, 1, 148:

    prex,

    Hor. C. 1, 35, 5:

    vita,

    id. S. 2, 6, 62:

    lux,

    Ov. Tr. 4, 10, 116:

    senecta,

    id. M. 6, 500:

    libelli,

    Mart. 9, 58, 5:

    saccus,

    id. 12, 60 b, 3:

    fuga,

    Ov. Tr. 4, 1, 50:

    sedes,

    id. ib. 4, 1, 85:

    via,

    id. ib. 1, 11, 2:

    terrae,

    id. M. 15, 786.— Hence,
    2.
    = sollicitum habens, that causes distress, distressing, trying:

    quid magis sollicitum dici potest,

    what more distressing fact can be mentioned? Cic. Mil. 2, 5:

    in quā (tyrannorum) vitā nulla... potest esse fiducia, omnia semper suspecta atque sollicita,

    causing alarm, id. Lael. 15, 52:

    sollicitumque aliquid laetis intervenit,

    Ov. M. 7, 454:

    o mihi sollicitum decus ac suprema voluptas,

    Stat. Th. 7, 363; so,

    opes,

    Hor. S. 2, 6, 79:

    aurum,

    Sen. Hippol. 519:

    pretia,

    id. Herc. Fur. 461:

    timor or metus,

    Ov. H. 1, 12; 8, 76; 13, 124; id. P. 3, 2, 12; id. Tr. 3, 11, 10:

    cura,

    id. P. 1, 5, 61; Sen. Thyest. 922:

    dolor,

    Ov. A. A. 3, 374:

    taedium,

    Hor. C. 1, 14, 17:

    fatum,

    Ov. P. 4, 10, 11.
    IV.
    Of animals (rare): sollicitum animal (canis) ad nocturnos strepitus, very attentive to, i. e. watchful, Liv. 5, 47, 3; so Ov. M. 11, 599:

    solliciti terrentur equi,

    id. F. 6, 741:

    lepus,

    timid, id. ib. 5, 372.
    V.
    Comp.: sollicitior (mostly post-Aug.; for which Cic. has magis sollicitus; v. III. 2. supra) homo, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 3:

    nos circa lites raras sollicitiores,

    too particular about, Quint. 7, 1, 43:

    sollicitior rei familiaris diligentia,

    id. 12, 1, 6:

    innocentiam sollicitiore habituri loco,

    Sen. Ben. 3, 13, 1:

    (pauperes) sollicitiores divitibus,

    id. Cons. Helv. 12, 1:

    quod est sollicitius,

    id. Tranq. 1, 15:

    qui non sollicitior de capitis sui decore sit quam de salute,

    id. Brev. Vit. 12, 3:

    pro vobis sollicitior,

    Tac. H. 4, 58.— Sup. (post-Aug. and rare):

    illorum brevissima ac sollicitissima aetas est,

    Sen. Brev. Vit. 16, 1.— Adv.: sollĭcĭtē (post-Aug.).
    1.
    Carefully, punctiliously, anxiously: vestis nec servata, nec sumenda sollicite, Ser. Samm. ap. Sen. Tranq. 1, 5:

    in conviviis lingua sollicite etiam ebriis custodienda est,

    Sen. Clem. 1, 26, 2:

    recitare,

    Plin. Ep. 6, 15, 4:

    exspectatus,

    Front. Strat. 3, 12, 1; id. Aquaed. 103:

    sollicitius et intentius,

    Plin. Ep. 1, 4, 2:

    custodiendus est honor,

    id. ib. 1, 19, 4:

    cavere,

    App. Mag. p. 274, 35.— Sup.:

    urbis curam sollicitissime agere,

    Suet. Claud. 18.—
    2.
    With grief, solicitude (class.:

    sollicito animo): sollicite possidentur,

    their possession is connected with solicitude, Sen. Ep. 76, 30:

    laetus,

    Sil. 6, 572.— Sup., Sen. Ep. 93, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > sollicitus

См. также в других словарях:

  • SECURUS — apud Stat. Theb. l. 8. v. 14. Illum et et securi circumspexêre fragorem Elysii est omni metu exemptus, quippe in perpetua iam beatitudine vivens. Unô enim hô verbô omnem absolutam felicitatem indicavit. Pariter de Diis suis Lucretius l. 6. v. 57 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • securus — index safe Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Securus — The Securus was a German automobile manufactured only in 1906. A two speed tricar, it was built in Berlin by Max Ortmann.ReferencesDavid Burgess Wise, The New Illustrated Encyclopedia of Automobiles …   Wikipedia

  • Securus, S. (1) — 1S. Securus (21. Febr.), steht als Martyrer ungenannten Ortes in den Verzeichnissen. S. S. Victorinus. (III. 243.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Securus, S. (2) — 2S. Securus (2. al 30. Dec.), ein Marlyrer in Africa. S. S. Severus.46 (EI.) …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • securus — Safe; secure; sure …   Ballentine's law dictionary

  • Stenodynerus securus — ? Stenodynerus securus Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Насекомые …   Википедия

  • MONS Securus — Montsegur, locus Galliae, in provinc. Gothia, quod probe munitus tutos ab hostibus incolas redderet atque securos, sic appellatus. Hadr. Vales. Notit. Gall …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PORTUS Securus — vulgo Pverte Seguro, urbs Americae meridionalis, in Brasilia australi, versusoram maris Brasilici, sub Lusitanis. Ab ea provincia adiacens dicitur Captitania de Pverto Seguro, Praefectura portus Securi, inter Praefecturam insularum ad Boream, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • quidquid enim sive dolo et culpa venditoris accidit in eo venditor securus est — /kwidkwid enam sayviy dowlow et kalpa vendatoras aeksadat in iyow vendatar sakyuras est/ For concerning anything which occurs without deceit and wrong on the part of the vendor, the vendor is secure …   Black's law dictionary

  • Quidquid enim sive dolo et culpa venditoris accidit in eo venditor securus est — For as to anything which happens without deceit or fault of the vendor, as to that, the vendor is secure …   Ballentine's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»