-
1 solido
solidosolido ['slucida sans unicodeɔfont:lido]sostantivo Maskulin1 fisica Feststoff Maskulin, fester Stoff2 matematica Festkörper Maskulin————————solidosolido , -aaggettivo1 fisica fest2 (costruzione) solide, stabil3 matematica dreidimensional4 figurato solide, stark; (argomento) handfest; (persona, ditta) zuverlässigDizionario italiano-tedesco > solido
2 solido
solido, āvī, ātum, āre (solidus), dicht machen, I) eig.: u. übtr.: 1) eig.: a) dicht-, derb machen, locum fistucationibus, Vitr.: aream cretā, zukleiben, Verg.: aquam in saxum solidari (sich zu Stein verdichte) dicit, Chalcid. Tim. 323. – b) festmachen, befestigen, muros, Tac.: accessum urbis, Itin. Alex.: fistulas stanno, Plin.: arenae aggestu ad terrae speciem via solidata, Aur. Vict. – 2) übtr.: a) ganz machen, zusammenfügen, ossa fracta, Plin.: fracta, Plin. ep.: nervos incisos, Plin. – b) vollständig machen, Ps. Ascon. in Cic. II. Verr. 1, 36, 92. p. 185, 18 B. – II) bildl., befestigen, rem Romanam, Aur. Vict. de Caes. 33, 11: imperium Romanum tandem ex diuturna convulsione, Auct. inc. pan. Constant. 1, 3: illud constitutione, feststellen, Cod. Theod. 15, 9, 1: contra omnes tempestates et turbines saeculi immobili et inconcussā firmitate solidati, Cypr. de eccl. un. 1.
3 solido
solido, āvī, ātum, āre (solidus), dicht machen, I) eig.: u. übtr.: 1) eig.: a) dicht-, derb machen, locum fistucationibus, Vitr.: aream cretā, zukleiben, Verg.: aquam in saxum solidari (sich zu Stein verdichte) dicit, Chalcid. Tim. 323. – b) festmachen, befestigen, muros, Tac.: accessum urbis, Itin. Alex.: fistulas stanno, Plin.: arenae aggestu ad terrae speciem via solidata, Aur. Vict. – 2) übtr.: a) ganz machen, zusammenfügen, ossa fracta, Plin.: fracta, Plin. ep.: nervos incisos, Plin. – b) vollständig machen, Ps. Ascon. in Cic. II. Verr. 1, 36, 92. p. 185, 18 B. – II) bildl., befestigen, rem Romanam, Aur. Vict. de Caes. 33, 11: imperium Romanum tandem ex diuturna convulsione, Auct. inc. pan. Constant. 1, 3: illud constitutione, feststellen, Cod. Theod. 15, 9, 1: contra omnes tempestates et turbines saeculi immobili et inconcussā firmitate solidati, Cypr. de eccl. un. 1.4 solido
Solido, compattoFestIl dizionario italiano-tedesco per macchinari e attrezzature per l'imballaggio > solido
5 sólido
6 sólido
1. 'soliđo mKörper m2. 'soliđo adj1) solid, deftig, massiv2) ( plausible) stichhaltig, triftig3) ( convincente) handfest4) (fig: fundado con razones) stichhaltig5) ( financialmente estable) solide, zuverlässig6)estado sólido — CHEM Festkörperzustand m
1. [fuerte] stabil[color] farbecht3. [asentado, firme] solide————————sustantivo masculinosólido1sólido1 ['soliðo]————————sólido2sólido2 , -a ['soliðo, -a]también física fest; (material, construcción) stabil; (colores) farbecht; (ingreso) sicher; (precios) stabil; (voz) nachdrücklich7 sólido de color
Farbkörper; Körperfarbe8 caudal sólido
Feststofführung; Geschiebeführung9 compatto
Solido, compattoFestIl dizionario italiano-tedesco per macchinari e attrezzature per l'imballaggio > compatto
10 solidus
solidus, a, um, dicht, derb, gediegen, gedrungen, fest, I) eig.: 1) im allg.: a) übh., nicht hohl, -locker, -löcherig (Ggstz. cavus, concavus), paries, Cic.: columna, Cic.: dentes, Plin.: ungulae, ungespaltene, Plin. u. (Ggstz. bifissae) Solin.: solidus ac fortis cibus, Lact.: caseus solidior, Colum. – subst., solidum, ī, n., α) dichter Boden, Ov. – β) dichter Körper, finditur in solidum (arboris) cuneis via, Kern, Verg.: Plur. solida, dichte Körper (zB. Kugeln), Cic. – b) von Metallen usw., dicht, gediegen, crateres auro solidi, von reinem Golde, Verg.: so auch vasa auro solida, Tac.: solido argento facti lecti, Lampr.: v. Elfenbein, ex solido elephanto, Verg.: v. Marmor, solido de marmore templum, Verg. – c) fest, hart, ripa, Ov.: adamas, Verg.: plumbum, Lucan.: solidissima terra, Ov.: structura solidissima, Vitr.: so auch solidum nihil (est), quod terrae sit expers, Cic. Tim. 13. – subst., solidum, ī, n., etwas Festes, Hor. sat. 2, 1, 78: solido carere, nichts Festes haben, Cic. Tim. 13: insbes., fester Boden, Verg. u. Ov.: per solidum, auf f. Boden, Tac.: in solido gradiens (Ggstz.: in pelago incedens), Lact.: dah. in solido, auf festem B., bildl. = in Sicherheit, alqm in solido locare, Verg.: in solido esse, Sen.: u. so bona sua in solido habet, Sen. – d) dick, stark, gedrungen, crus, Sen.: corpus, Sen. rhet.: tori Herculis, Ov.: telum, Verg.: vinum, Pallad.: navis ad ferendum incursum maris solida, Sen. ep. 76, 13. – 2) insbes., solidus, ī, m., eine Goldmünze, anfangs ungefähr 25 denarii, etwa 10 Mark, später fast nur die Hälfte an Wert, ICt., Apul. u.a. – II) übtr.: 1) ganz, völlig, vollständig, decem anni, Varro fr.: usura, Cic.: vires, Verg.: consulatus, Liv.: stipendia, Liv. – subst., solidum (soldum), ī, n., das Ganze, das Kapital, die ganze Summe, Cic. u.a.: reddere soldum, Hor.: decies solidum, ganze zehnmalhunderttausend Sesterze, Hor.: in solido, im ganzen, voll (bei Zahlenbestimmungen), Solin.: creditores in solidum appellare, Tac. Vgl. Fritzsche Hor. sat. 2, 3, 240 u. Otto Tac. ann. 6, 17. p. 775. – 2) kernhaft, gedrungen, gediegen, bleibend, wahrhaft, wesentlich, reell, eloquentia, Quint.: suavitas, Cic.: gaudium, Ter.: beneficium, Ter.: libertas, Liv.: vita (Ggstz. fragilis), Lact.: effigies iustitiae, Cic.: res, Cic.: laus, Cic.: utilitas, Cic.: nihil, quod solidum tenere possis, Cic. – subst., solidum ī, n., das Wesentliche, Gediegene, Echte (Ggstz. inane), Hor. sat. 1, 2, 113; u. das Gesunde, dem Zahn der Zeit Widerstehende (Ggstz. fragile), Hor. sat. 2, 1, 78. – 3) fest, unerschütterlich, mens. Hor. carm. 3, 3, 4: fides, Tac. hist. 2, 7. – 4) Akk. solidum adv., fest = ordentlich, tüchtig, heftig, Venus irata solidum, Apul. met. 5, 28 (aber Pers. 5, 25 ist quid solidum crepet = was nach Gediegenem klingt). – / vulg. soledus, Corp. inscr. Lat. 1, 1166; synkop. soldus, Varro r.r. 1, 48, 1 u. 1, 51, 2 cod. P. Hor. sat. 1, 2, 113; 2, 5, 65.
11 solidus
solidus, a, um, dicht, derb, gediegen, gedrungen, fest, I) eig.: 1) im allg.: a) übh., nicht hohl, -locker, - löcherig (Ggstz. cavus, concavus), paries, Cic.: columna, Cic.: dentes, Plin.: ungulae, ungespaltene, Plin. u. (Ggstz. bifissae) Solin.: solidus ac fortis cibus, Lact.: caseus solidior, Colum. – subst., solidum, ī, n., α) dichter Boden, Ov. – β) dichter Körper, finditur in solidum (arboris) cuneis via, Kern, Verg.: Plur. solida, dichte Körper (zB. Kugeln), Cic. – b) von Metallen usw., dicht, gediegen, crateres auro solidi, von reinem Golde, Verg.: so auch vasa auro solida, Tac.: solido argento facti lecti, Lampr.: v. Elfenbein, ex solido elephanto, Verg.: v. Marmor, solido de marmore templum, Verg. – c) fest, hart, ripa, Ov.: adamas, Verg.: plumbum, Lucan.: solidissima terra, Ov.: structura solidissima, Vitr.: so auch solidum nihil (est), quod terrae sit expers, Cic. Tim. 13. – subst., solidum, ī, n., etwas Festes, Hor. sat. 2, 1, 78: solido carere, nichts Festes haben, Cic. Tim. 13: insbes., fester Boden, Verg. u. Ov.: per solidum, auf f. Boden, Tac.: in solido gradiens (Ggstz.: in pelago incedens), Lact.: dah. in solido, auf festem B., bildl. = in Sicherheit, alqm in solido locare, Verg.: in solido esse, Sen.: u. so bona sua in solido habet, Sen. – d) dick, stark, gedrungen, crus, Sen.: corpus, Sen. rhet.: tori Herculis, Ov.: telum, Verg.:————vinum, Pallad.: navis ad ferendum incursum maris solida, Sen. ep. 76, 13. – 2) insbes., solidus, ī, m., eine Goldmünze, anfangs ungefähr 25 denarii, etwa 10 Mark, später fast nur die Hälfte an Wert, ICt., Apul. u.a. – II) übtr.: 1) ganz, völlig, vollständig, decem anni, Varro fr.: usura, Cic.: vires, Verg.: consulatus, Liv.: stipendia, Liv. – subst., solidum (soldum), ī, n., das Ganze, das Kapital, die ganze Summe, Cic. u.a.: reddere soldum, Hor.: decies solidum, ganze zehnmalhunderttausend Sesterze, Hor.: in solido, im ganzen, voll (bei Zahlenbestimmungen), Solin.: creditores in solidum appellare, Tac. Vgl. Fritzsche Hor. sat. 2, 3, 240 u. Otto Tac. ann. 6, 17. p. 775. – 2) kernhaft, gedrungen, gediegen, bleibend, wahrhaft, wesentlich, reell, eloquentia, Quint.: suavitas, Cic.: gaudium, Ter.: beneficium, Ter.: libertas, Liv.: vita (Ggstz. fragilis), Lact.: effigies iustitiae, Cic.: res, Cic.: laus, Cic.: utilitas, Cic.: nihil, quod solidum tenere possis, Cic. – subst., solidum ī, n., das Wesentliche, Gediegene, Echte (Ggstz. inane), Hor. sat. 1, 2, 113; u. das Gesunde, dem Zahn der Zeit Widerstehende (Ggstz. fragile), Hor. sat. 2, 1, 78. – 3) fest, unerschütterlich, mens. Hor. carm. 3, 3, 4: fides, Tac. hist. 2, 7. – 4) Akk. solidum adv., fest = ordentlich, tüchtig, heftig, Venus irata solidum, Apul. met. 5, 28 (aber Pers. 5, 25 ist quid solidum crepet = was nach Gediegenem klingt). – ⇒ vulg. soledus, Corp.————inscr. Lat. 1, 1166; synkop. soldus, Varro r.r. 1, 48, 1 u. 1, 51, 2 cod. P. Hor. sat. 1, 2, 113; 2, 5, 65.12 macizo
1. ma'θiθo adj1) klobig, massiv, dick2) (fig: sólido) gewichtig2. ma'θiθo mTu argumentación no me parece muy maciza. — Deine Argumentation scheint mir nicht viel Gewicht zu haben.
( montaña o grupo de montañas) Gebirgsmassiv n, Gebirgsstock m1. [sólido] massiv2. [robusto] kräftig————————sustantivo masculino1. [montaña] (Gebirgs)massiv das2. [conjunto de plantas] Blumenbeet dasmacizo1macizo1 [ma'θiθo]————————macizo2macizo2 , -a [ma'θiθo, -a]num3num (sólido) solide13 assolido
as-solido (ad-solido), āre, dichter-, fester machen, Mar. Victorin. de phys. 18.
14 solid flow
15 assolido
as-solido (ad-solido), āre, dichter-, fester machen, Mar. Victorin. de phys. 18.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assolido
16 consolidare
consolidareconsolidare [konsoli'da:re]I verbo transitivo1 (rendere solido) festigen2 (figurato: rinsaldare) konsolidieren; (posizione) ausbauen, stärken; (migliorare) verbessern; (amicizia, conoscenza) vertiefen, festigenII verbo riflessivo■ -rsi1 (diventare solido) fest werden2 (amicizia, conoscenza) sich festigen, sich vertiefenDizionario italiano-tedesco > consolidare
17 adaggero
ad-aggero, āvī, ātum, āre, anhäufen, terram bene, Cato r.r. 94: terram circa arborem, Col. 5, 11, 8: circa positas (ulnos) pedes ternos undique e solido, Plin. 17, 77: terra adaggerata Nilo, durch den Nil angeschlämmt, Plin. 13, 69.
18 adamas
adamās (auch adamāns, Solin. 52, 57), antis, Akk. antem od. anta, m. (ἀδάμας), eig. der Unbezwingbare; dah. I) das härteste Eisen, der Stahl, bei Dichtern für hartes Metall, festes Erz übh., solido adamante columnae, Verg.: nexae adamante catenae, Ov.: adamante texto vincire, Sen. poët.: adamas licet alliget illud, eherne Bande, Ov. – Dah. bei Dichtern als Sinnbild »eines harten, unempfindlichen, unbeugsamen Sinnes«, duritiā ferrum ut superes aut adamanta, Ov.: in pectore ferrum aut adamanta gerit, Ov.: lacrimis, voce suā adamanta movere, Kieselsteine od. ein Herz von Stein bewegen (rühren), Ov. u. Mart. – II) der Diamant, Plin. u.a.
19 animalis
animālis, e (anima), I) aus Luft bestehend, luftartig, luftig, natura, Cic.: corporum levium concursio, Cic.: duae partes, una ignea, altera animalis, Cic. – II) zum Atmen dienend, vena, Scrib. 84. – III) zum Leben gehörig, 1) act., Leben enthaltend u. gebend (Ggstz. inanimus, inanimalis), cibus, Lebensluft, Cic.: intellegentia, geistige Lebenskraft, Cic.: spiritus, Lebensgeister, Vitr. u. Plin. – neutr. subst., omnia constant ex vacuo et solido, ex animali et inanimali, Tert. apol. 48: u. so Plur. animalia, Ggstz. inanimalia, Tert. adv. Hermog. 36. Ps. Apul. Ascl. c. 21 in. (vgl. animal no. I). – 2) pass., beseelt, lebend, lebendig, a) übh.: corpora, Lucr.: exemplum, lebendes Original, Cic.: quadrupes inanima cum animali sono, Pacuv. fr. – subst., animālis, is, f., das lebende Wesen, das Tier, Apul. met. 2, 25; de mundo 28 u. 36. – b) in der Religionsspr.: α) di animales, Götter, die aus Menschenseelen entstanden sind (wie Penates u. Di viales), Labeo b. Serv. Verg. Aen. 3, 168; vgl. Apul. de deo Socr. c. 13. – β) in der Opferspr., hostia animalis, ein Opfertier, von dem nur die Seele, das Leben den Göttern geweiht, das Fleisch usw. aber für die Priester bestimmt wird, Macr. sat. 3, 5. § 1 u. 5. Arnob. 7, 3.
20 consolido
cōn-solido, āvī, ātum, āre, fest machen, I) eig.: quod infirmum fuit non consolidastis, Vulg. Ezech. 34, 4: c. clavos suos, fest einschlagen, Vulg. Isai. 54, 2: c. rite opus, Ven. Fort. carm. 1, 11, 24: parietem in unam crassitudinem, verdichten, Vitr. 2, 8, 7. – II) übtr., als jurist. t. t., den Nießbrauch oder das Eigentumsrecht einer Sache sichern, feststellen, konsolidieren, ICt.
СтраницыСм. также в других словарях:
Solido — (modélisme) Boîte de Solido 1938 … Wikipédia en Français
sólido — sólido, da (Del lat. solĭdus). 1. adj. Firme, macizo, denso y fuerte. 2. Dicho de un cuerpo: Que, debido a la gran cohesión de sus moléculas, mantiene forma y volumen constantes. U. t. c. s. m.) 3. Asentado, establecido con razones fundamentales… … Diccionario de la lengua española
solido — / sɔlido/ [dal lat. solĭdus, propr. intero, compatto, massiccio, senza cavità o vuoti interni ]. ■ agg. 1. a. [che è dotato di solidità, ben piantato: fondamenta s. ] ▶◀ (fam.) a prova di bomba, resistente, robusto, saldo, stabile. ◀▶ debole,… … Enciclopedia Italiana
sólido — sólido, da adjetivo,sustantivo masculino 1. Área: física [Cuerpo] que tiene forma estable y ofrece resistencia a ser dividido: El hielo es agua sólida. combustible sólido. adjetivo 1 … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
sólido — sólido, da adjetivo 1) firme, fuerte, resistente, consistente. 2) macizo, denso, compacto. «Llamamos sólido a todo cuerpo que no es fluido, líquido ni aeriforme, y macizo al cuerpo cuya solidez es muy densa y compacta. El papel … Diccionario de sinónimos y antónimos
sólido — 1. cuerpo, figura, estructura o sustancia denso que tiene longitud, anchura y grosor, no es líquido ni gaseoso, no contiene cavidades ni huecos importantes, ni tiene fracturas o aberturas en su superficie. 2. que describe a un cuerpo, figura,… … Diccionario médico
solido — (in) (in so li do) loc. adv. En masse. ÉTYMOLOGIE Lat. in, en, et solidus, solide, entier … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
sólido — adj. 1. Que tem consistência; que não tem vácuo. 2. Íntegro; maciço; duro; durável; firme; estável. 3. Efetivo; duradouro; substancial; robusto; incontestável; forte; real. • s. m. 4. Qualquer corpo limitado por superfícies … Dicionário da Língua Portuguesa
Sólido — (Del bajo lat. solidus.) ► adjetivo 1 FÍSICA Que tiene forma estable y ofrece resistencia a la deformación porque sus átomos oscilan alrededor de posiciones fijas. ANTÓNIMO gaseoso líquido 2 Que resiste bien el uso por su naturaleza o por el… … Enciclopedia Universal
Sólido — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar al autor p … Wikipedia Español
solido — 1sò·li·do agg., s.m. 1. agg. TS fis. di corpo avente forma e volume propri, le cui molecole presentano uno stato di aggregazione caratterizzato da forti legami di coesione e una mobilità reciproca molto inferiore rispetto a quella delle molecole… … Dizionario italiano