-
1 rozporządzić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozporządzić
-
2 rozporzą|dzić
pf — rozporzą|dzać1 impf książk. Ⅰ vi 1. (zadecydować) [sąd, sędzia] to rule; [kierownik, właściciel] to order- dyrektor rozporządził, żeby nikogo nie wpuszczać the manager ordered that nobody should enter- ustawa rozporządza, że… the law says that…2. (przekazać w testamencie) rozporządzić swoim majątkiem to dispose of one’s fortune Ⅱ rozporządzić się — rozporządzać się (używać) rozporządzić się czymś bez pozwolenia to use sth without permissionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozporzą|dzić
-
3 rozporządzać1
impf ⇒ rozporządzićThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozporządzać1
-
4 rozporządze|nie
Ⅰ sv ⇒ rozporządzić Ⅱ n (decyzja) directive; (akt prawny) order- rozporządzenie rady ministrów a government order- rozporządzenie z mocą ustawy a statutory instrument- rozporządzenie o utworzeniu… a directive to establish…- park narodowy został utworzony rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 21 lipca 1990 the national park was established by government order on 31 July 1990- rozporządzenie, na mocy którego…. a directive saying that…- wydać rozporządzenie to issue a directive- wyszło rozporządzenie, że… a directive was issued that…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozporządze|nie
См. также в других словарях:
rozporządzić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozporządzać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozporządzić — dk VIa, rozporządzićdzę, rozporządzićdzisz, rozporządzićrządź, rozporządzićdził, rozporządzićdzony rozporządzać ndk I, rozporządzićam, rozporządzićasz, rozporządzićają, rozporządzićaj, rozporządzićał, rozporządzićany 1. «wydać polecenie co do… … Słownik języka polskiego
rozporządzić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozporządzać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozporządzać się – rozporządzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} samowolnie czymś dysponować, dysponować czymś na własną rękę, na własną odpowiedzialność; rządzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozporządzać się cudzą własnością, cudzym mieniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozporządzać — → rozporządzić … Słownik języka polskiego
ciepły — 1. Ciepłe gniazdko «miłe, przytulne mieszkanie»: (...) mogłaby sobie to zainwestować (...) i miałaby tak zwane zabezpieczenie na wszelki wypadek (...) miałaby ciepłe, miłe gniazdko. Roz bezp 2001. 2. pot. Ciepłe kluski, kluchy «o człowieku… … Słownik frazeologiczny
przywłaszczyć — dk VIb, przywłaszczyćczę, przywłaszczyćczysz, przywłaszczyćwłaszcz, przywłaszczyćczył, przywłaszczyćczony przywłaszczać ndk I, przywłaszczyćam, przywłaszczyćasz, przywłaszczyćają, przywłaszczyćaj, przywłaszczyćał, przywłaszczyćany «ogólnie:… … Słownik języka polskiego
rozdysponować — dk IV, rozdysponowaćnuję, rozdysponowaćnujesz, rozdysponowaćnuj, rozdysponowaćował, rozdysponowaćowany książk. «dysponując rozdzielić, rozdać coś, przydzielić komuś; rozporządzić czymś» Rozdysponować pieniądze. Rozdysponować mieszkania, nagrody.… … Słownik języka polskiego
rozgospodarować — dk IV, rozgospodarowaćruję, rozgospodarowaćrujesz, rozgospodarowaćruj, rozgospodarowaćował, rozgospodarowaćowany rozgospodarowywać ndk VIIIa, rozgospodarowaćowuję, rozgospodarowaćowujesz, rozgospodarowaćowuj, rozgospodarowaćywał,… … Słownik języka polskiego
rozporządzenie — n I 1. rzecz. od rozporządzić. 2. lm D. rozporządzeniedzeń «akt prawodawczy wydany przez naczelny organ administracji państwowej (Radę Ministrów lub ministra) na podstawie upoważnienia zawartego w ustawie» Przygotować, wydać, opublikować… … Słownik języka polskiego
rozrządzać — ndk I, rozrządzaćam, rozrządzaćasz, rozrządzaćają, rozrządzaćaj, rozrządzaćał, rozrządzaćany rozrządzić dk VIa, rozrządzaćdzę, rozrządzaćdzisz, rozrządzaćrządź, rozrządzaćdził 1. tylko ndk, kolej. «przegrupowywać wagony w celu podstawienia ich na … Słownik języka polskiego