Перевод: с русского на все языки

со всех языков на русский

romper

  • 41 подавить

    подави́ть
    1. (надавить) (sub)premi;
    2. (раздавить) frakasi;
    \подавить все я́йца в корзи́не frakasi ĉiujn ovojn en la korbo;
    3. (положить конец чему-л.) sufoki ion;
    \подавить восста́ние sufoki ribelon;
    4. (превосходить) superi;
    \подавить свои́м авторите́том superi per sia aŭtoritato;
    5. (привести в мрачное состояние) (sub)premi;
    ♦ \подавить улы́бку kaŝi rideton.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( слегка надавить) apretar (непр.) vt ( ligeramente)
    2) (раздавить всё, много) aplastar vt, romper (непр.) vt (todo, mucho)

    подави́ть все я́йца — romper todos los huevos, hacer tortilla todos los huevos

    3) ( положить конец чему-либо) aplastar vt, reprimir vt

    подави́ть мяте́ж — aplastar la sublevación, sofocar una sublevación

    подави́ть ого́нь воен.neutralizar el fuego

    4) перен. ( преодолеть) reprimir vt, refrenar vt, contener (непр.) vt

    подави́ть улы́бку, вздох — contener la sonrisa, el suspiro

    подави́ть зево́к — contener el bostezo

    подави́ть замеша́тельство — reprimir la confusión

    подави́ть авторите́том, вели́чием — aplastar con su autoridad, con su grandeza

    6) ( привести в угнетённое состояние) oprimir vt, deprimir vt, agobiar vt

    пода́вленный неуда́чей — deprimido por el fracaso

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( слегка надавить) apretar (непр.) vt ( ligeramente)
    2) (раздавить всё, много) aplastar vt, romper (непр.) vt (todo, mucho)

    подави́ть все я́йца — romper todos los huevos, hacer tortilla todos los huevos

    3) ( положить конец чему-либо) aplastar vt, reprimir vt

    подави́ть мяте́ж — aplastar la sublevación, sofocar una sublevación

    подави́ть ого́нь воен.neutralizar el fuego

    4) перен. ( преодолеть) reprimir vt, refrenar vt, contener (непр.) vt

    подави́ть улы́бку, вздох — contener la sonrisa, el suspiro

    подави́ть зево́к — contener el bostezo

    подави́ть замеша́тельство — reprimir la confusión

    подави́ть авторите́том, вели́чием — aplastar con su autoridad, con su grandeza

    6) ( привести в угнетённое состояние) oprimir vt, deprimir vt, agobiar vt

    пода́вленный неуда́чей — deprimido por el fracaso

    * * *
    v
    1) gener. (привести в угнетённое состояние) oprimir, (раздавить всё, много) aplastar, (слегка надавить) apretar (ligeramente), agobiar, deprimir, reprimir, romper (todo, mucho), чем-л. (обнаружить превосходство) aplastar ***, apabullar
    2) liter. (ïðåîäîëåáü) reprimir, contener, refrenar, aplastar

    Diccionario universal ruso-español > подавить

  • 42 проломить

    пролом||а́ть, \проломитьи́ть
    trarompi, trabreĉi.
    * * *
    сов., вин. п.
    abrir (непр.) vt, practicar vt; romper (непр.) vt ( сломать)

    проломи́ть сте́ну — abrir brecha en un muro

    проломи́ть че́реп (го́лову) — romper la cabeza, fracturar el cráneo, descalabrar vt

    * * *
    сов., вин. п.
    abrir (непр.) vt, practicar vt; romper (непр.) vt ( сломать)

    проломи́ть сте́ну — abrir brecha en un muro

    проломи́ть че́реп (го́лову) — romper la cabeza, fracturar el cráneo, descalabrar vt

    * * *
    v
    gener. abrir, practicar, romper (сломать)

    Diccionario universal ruso-español > проломить

  • 43 разразиться

    разра||жа́ться, \разразитьсязи́ться
    \разразиться сме́хом ekridegi.
    * * *
    сов.
    1) estallar vi, sobrevenir (непр.) vi, acaecer (непр.) vi ( violentamente); desencadenar vi, desatarse (о граде, буре и т.п.)

    разрази́лась война́ — la guerra estalló (se desencadenó)

    собы́тия разрази́лись внеза́пно — los acontecimientos sobrevinieron inesperadamente

    го́ре разрази́лось над его́ голово́й — le cayó encima una desgracia

    2) твор. п. ( разрешиться чем-либо) descargarse

    ту́ча разрази́лась дождём — la nube descargó

    3) ( о бурном проявлении чувств) prorrumpir vi, romper (непр.) vi

    разрази́ться рыда́ниями — prorrumpir en llantos

    разрази́ться хо́хотом — romper a carcajadas

    разрази́ться бра́нью — prorrumpir en injurias

    * * *
    сов.
    1) estallar vi, sobrevenir (непр.) vi, acaecer (непр.) vi ( violentamente); desencadenar vi, desatarse (о граде, буре и т.п.)

    разрази́лась война́ — la guerra estalló (se desencadenó)

    собы́тия разрази́лись внеза́пно — los acontecimientos sobrevinieron inesperadamente

    го́ре разрази́лось над его́ голово́й — le cayó encima una desgracia

    2) твор. п. ( разрешиться чем-либо) descargarse

    ту́ча разрази́лась дождём — la nube descargó

    3) ( о бурном проявлении чувств) prorrumpir vi, romper (непр.) vi

    разрази́ться рыда́ниями — prorrumpir en llantos

    разрази́ться хо́хотом — romper a carcajadas

    разрази́ться бра́нью — prorrumpir en injurias

    * * *
    v
    gener. (о бурном проявлении чувств) prorrumpir, (ðàçðåøèáüñà ÷åì-ë.) descargarse, acaecer (violentamente), desatarse (о граде, буре и т. п.), desencadenar, estallar, sobrevenir, soltar el trapo (слезами, смехом), romper (en) (слезами и т.п.), soltar (смехом, слезами)

    Diccionario universal ruso-español > разразиться

  • 44 сломать

    слом||а́ть
    rompi;
    malkonstrui, (de)faligi (дом);
    \сломатьа́ться rompiĝi;
    \сломатьи́ть прям., перен. rompi;
    \сломатья́ го́лову разг. kaporompe.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt, quebrantar vt; fracturar vt (руку, ногу)
    2) (снести, свалить) demoler vt, derribar vt
    3) см. сломить 2)
    ••

    слома́ть го́лову — quebrarse (romperse) la cabeza, devanarse los sesos

    слома́ть себе́ ше́ю (го́лову) — romperse la crisma, descalabrarse

    слома́ть зу́бы на чём-либо — romperse los dientes en algo

    слома́ть лёд — romper el hielo

    язы́к слома́ешь — es un rompelenguas

    * * *
    сов., вин. п.
    1) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt, quebrantar vt; fracturar vt (руку, ногу)
    2) (снести, свалить) demoler vt, derribar vt
    3) см. сломить 2)
    ••

    слома́ть го́лову — quebrarse (romperse) la cabeza, devanarse los sesos

    слома́ть себе́ ше́ю (го́лову) — romperse la crisma, descalabrarse

    слома́ть зу́бы на чём-либо — romperse los dientes en algo

    слома́ть лёд — romper el hielo

    язы́к слома́ешь — es un rompelenguas

    * * *
    v
    1) gener. (ññåñáè, ñâàëèáü) demoler, derribar, fracturar (руку, ногу), quebrantar, quebrar, romper
    2) rude.expr. descojonar

    Diccionario universal ruso-español > сломать

  • 45 расколотить

    сов., вин. п.
    1) разг. ( разбить) romper (непр.) vt; hacer añicos

    расколоти́ть я́щик — romper el cajón

    расколоти́ть ча́шку — romper la taza

    2) прост. ( сильно поранить) romperse (непр.), destrozar vt

    расколоти́ть лоб — romperse la frente

    3) прост. ( уничтожить в бою) aniquilar vt

    расколоти́ть врага́ в пух и прах — arrollar (hacer polvo) al enemigo

    * * *
    v
    1) colloq. (ðàçáèáü) romper, hacer añicos
    2) simpl. (сильно поранить) romperse, (óñè÷áî¿èáü â áîó) aniquilar, destrozar

    Diccionario universal ruso-español > расколотить

  • 46 порвать

    сов
    rasgar vt, romper vt; ( нарушить) romper vt, interromper vt; ( прекратить) romper vt

    Русско-португальский словарь > порвать

  • 47 бить

    бить
    1. bati, frapi;
    2. (побеждать) bati, venki;
    3. (разбивать) disbati;
    frakasi (вдребезги);
    4. (избивать) bati, pribati;
    5. (скот и т. п.) buĉi;
    6. (об источнике) fonti, ŝpruci;
    ♦ \бить трево́гу alarmi;
    \бить в ладо́ши klak(ad)i per la manoj, aplaŭdi;
    \бить в глаза́ frapi la okulojn;
    жизнь бьёт ключо́м la vivo pulsas (или ŝprucas);
    \биться 1. (сражаться) batali, lukti;
    2. (обо что-л.) frapiĝi kontraŭ io;
    3. (над чем-л.) barakti, penadi, klopodi pri io;
    4. (о сердце) bati.
    * * *
    несов.
    1) ( ударять) batir vt, golpear vt; fregar vt (Лат. Ам.); tocar vt (в колокол и т.п.)

    бить в бараба́н — batir (tocar) et tambor

    бить в ладо́ши — batir palmas, aplaudir vt

    бить хвосто́м — golpear con la cola

    бить за́дом ( о лошади) — cocear vt

    2) вин. п. ( избивать чем-либо) vapulear vt, pegar vt, azotar vt; garrotear vt (Лат. Ам. - палкой)

    бить кулака́ми — pegar con los puños, dar de puñetazos

    бить кнуто́м — pegar con el látigo, flagelar vt, fustigar vt

    3) вин. п. (посуду и т.п.) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt
    4) вин. п. ( побеждать) batir vt; derrotar vt ( разбить)

    бить врага́ — batir al enemigo

    5) вин. п. ( убивать) matar vt; sacrificar vt (тк. скот); cazar vt, dar caza ( охотиться)

    бить за́йца — cazar liebres

    бить гарпуно́м ( рыбу) — harponear vt

    бить пти́цу на лету́ — matar a vuelo

    6) ( обстреливать) disparar vt, tirar vt, vi; bombardear vt ( из пушек); ametrallar vt ( из пулемётов)
    7) (о ружье и т.п.) disparar vt, alcanzar vt

    бить ми́мо це́ли (тж. перен.)errar el tiro

    8) перен., по + дат. п. ( бичевать) flagelar vt, fustigar vt

    бить по бюрокра́там — fustigar a los burócratas

    бить по воро́там спорт.chutar vt

    9) ( о часах) dar la hora

    часы́ бьют двена́дцать — el reloj da las doce

    бьёт оди́ннадцать безл.dan las once

    10) ( о жидкости) brotar vi, manar vi

    бить ключо́м — borbotear vi (тж. перен.); brotar a raudales

    11) вин. п. (вызывать дрожь - о лихорадке и т.п.) atacar vt
    ••

    бить ма́сло — batir (mazar) la mantequilla

    бить моне́ту — acuñar moneda

    бить ка́рту (ста́вку) — matar una carta

    бить по самолю́бию — herir el amor propio

    бить по карма́ну — tocar (castigar) el bolsillo

    бить в одну́ то́чку — machacar en lo mismo

    бить отбо́й — tocar a retirada

    бить трево́гу — tocar alarma

    бить в глаза́ — saltar a la vista

    бить на эффе́кт — tratar de impresionar

    бить покло́ны уст.ponerse de hinojos

    * * *
    несов.
    1) ( ударять) batir vt, golpear vt; fregar vt (Лат. Ам.); tocar vt (в колокол и т.п.)

    бить в бараба́н — batir (tocar) et tambor

    бить в ладо́ши — batir palmas, aplaudir vt

    бить хвосто́м — golpear con la cola

    бить за́дом ( о лошади) — cocear vt

    2) вин. п. ( избивать чем-либо) vapulear vt, pegar vt, azotar vt; garrotear vt (Лат. Ам. - палкой)

    бить кулака́ми — pegar con los puños, dar de puñetazos

    бить кнуто́м — pegar con el látigo, flagelar vt, fustigar vt

    3) вин. п. (посуду и т.п.) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt
    4) вин. п. ( побеждать) batir vt; derrotar vt ( разбить)

    бить врага́ — batir al enemigo

    5) вин. п. ( убивать) matar vt; sacrificar vt (тк. скот); cazar vt, dar caza ( охотиться)

    бить за́йца — cazar liebres

    бить гарпуно́м ( рыбу) — harponear vt

    бить пти́цу на лету́ — matar a vuelo

    6) ( обстреливать) disparar vt, tirar vt, vi; bombardear vt ( из пушек); ametrallar vt ( из пулемётов)
    7) (о ружье и т.п.) disparar vt, alcanzar vt

    бить ми́мо це́ли (тж. перен.)errar el tiro

    8) перен., по + дат. п. ( бичевать) flagelar vt, fustigar vt

    бить по бюрокра́там — fustigar a los burócratas

    бить по воро́там спорт.chutar vt

    9) ( о часах) dar la hora

    часы́ бьют двена́дцать — el reloj da las doce

    бьёт оди́ннадцать безл.dan las once

    10) ( о жидкости) brotar vi, manar vi

    бить ключо́м — borbotear vi (тж. перен.); brotar a raudales

    11) вин. п. (вызывать дрожь - о лихорадке и т.п.) atacar vt
    ••

    бить ма́сло — batir (mazar) la mantequilla

    бить моне́ту — acuñar moneda

    бить ка́рту (ста́вку) — matar una carta

    бить по самолю́бию — herir el amor propio

    бить по карма́ну — tocar (castigar) el bolsillo

    бить в одну́ то́чку — machacar en lo mismo

    бить отбо́й — tocar a retirada

    бить трево́гу — tocar alarma

    бить в глаза́ — saltar a la vista

    бить на эффе́кт — tratar de impresionar

    бить покло́ны уст.ponerse de hinojos

    * * *
    v
    1) gener. (вызывать дрожь - о лихорадке и т. п.) atacar, (îáñáðåëèâàáü) disparar, (óáèâàáü) matar, alcanzar, ametrallar (из пулемётов), andar a golpes (a palos), andar el palo, azotar, bombardear (из пушек), cazar, combatir, dar caza (охотиться), dar la hora (о часах), derrotar (разбить), fregar (Лат. Ам.), garrotear (Лат. Ам. - палкой), golpear, manar, mosquear las espaldas, percutir, picar, quebrar, sacrificar (тк. скот), sentar la mano, sonar (о часах), tirar, tocar (в колокол и т. п.), vapular, vapulear, verberar, zamarrear, abatanar, abatir, afligir, baquetear (шерсть), batir, batir (о волнах, ветре), brotar (о воде), cascar, dar (о часах), degollar, machacar, palotear, pegar, resurtir, romper, sobar, surgir (о воде), zapatear, zumbar, zurrar, tundir
    2) colloq. propinar, sopapear, calentar
    3) amer. porracear, cuerear, fregar
    4) liter. (áè÷åâàáü) flagelar, fustigar
    5) card.term. matar
    6) mexic. festejar
    7) Cub. virar, encender, fajar
    9) Ecuad. salpicar (о волне, ветре)

    Diccionario universal ruso-español > бить

  • 48 выбить

    вы́бить
    1. elbati;
    \выбить неприя́теля forpeli (или forpuŝi, forkurigi) la malamikon;
    2. (выколачивать) batpurigi;
    \выбиться: \выбиться из сил senfortiĝi, laciĝi, streĉi la fortojn;
    \выбиться из колеи́ elviciĝi, elvojiĝi, perdi la ekvilibron.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( вышибить) romper (непр.) vt (стекло и т.п.); forzar (непр.) vt ( дверь); hacer caer, arrancar vt ( из рук); desalojar vt ( неприятеля)

    вы́бить зуб — sacar un diente

    вы́бить кого́-либо из седла́ — lanzar a alguien de la montura

    2) разг. ( выколотить) desempolvar vt, sacudir vt ( el polvo)

    вы́бить ковёр — sacudir el polvo a una alfombra

    3) ( вычеканить) acuñar vt ( монету); sellar vt, marcar vt ( клеймо)
    4) прост. obtener vt (con dificultad)

    вы́бить дополни́тельные сре́дства — arrancar recursos adicionales

    ••

    вы́бить мяч из воро́т спорт.sacar el balón de la portería

    вы́бить из колеи́ ( кого-либо) — descarriar vt, descarrilar vi

    вы́бить дурь из головы́ разг.sacar el capricho de la cabeza

    хлеб вы́било гра́дом — los cereales fueron abatidos por una granizada

    вы́бить по́чву из-под ног ( у кого-либо) — hacer perder los estribos ( a alguien)

    * * *
    сов., вин. п.
    1) ( вышибить) romper (непр.) vt (стекло и т.п.); forzar (непр.) vt ( дверь); hacer caer, arrancar vt ( из рук); desalojar vt ( неприятеля)

    вы́бить зуб — sacar un diente

    вы́бить кого́-либо из седла́ — lanzar a alguien de la montura

    2) разг. ( выколотить) desempolvar vt, sacudir vt ( el polvo)

    вы́бить ковёр — sacudir el polvo a una alfombra

    3) ( вычеканить) acuñar vt ( монету); sellar vt, marcar vt ( клеймо)
    4) прост. obtener vt (con dificultad)

    вы́бить дополни́тельные сре́дства — arrancar recursos adicionales

    ••

    вы́бить мяч из воро́т спорт.sacar el balón de la portería

    вы́бить из колеи́ ( кого-либо) — descarriar vt, descarrilar vi

    вы́бить дурь из головы́ разг.sacar el capricho de la cabeza

    хлеб вы́било гра́дом — los cereales fueron abatidos por una granizada

    вы́бить по́чву из-под ног ( у кого-либо) — hacer perder los estribos ( a alguien)

    * * *
    v
    1) gener. (вычеканить) acuнar (монету), (âúøèáèáü) romper (стекло и т. п.), arrancar (из рук), desalojar (неприятеля), forzar (дверь), hacer caer, marcar (клеймо), sellar
    2) colloq. (âúêîëîáèáü) desempolvar, sacudir (el polvo)

    Diccionario universal ruso-español > выбить

  • 49 высадить

    вы́сад||ить
    elŝipigi, surterigi (с судна);
    elirigi, elvagonigi (из вагона и т. п.);
    2. (растения) transplanti, enplanti;
    \высадитька 1. (с судна) elŝipiĝo, surteriĝo;
    2. (растений) transplant(ad)o.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) desembarcar vt ( на берег); hacer bajar, hacer descender ( насильно)

    вы́садить войска́ — desembarcar tropas

    вы́садить (возду́шный) деса́нт — hacer un desembarco (aéreo)

    вы́садить ( кого-либо) из трамва́я — hacer salir del tranvía (a)

    2) ( растение) trasplantar vt
    3) разг. ( выбить) quebrar (непр.) vt, romper (непр.) vt ( стекло); forzar (непр.) vt ( дверь); desfondar vt (дно бочки и т.п.)
    * * *
    сов., вин. п.
    1) desembarcar vt ( на берег); hacer bajar, hacer descender ( насильно)

    вы́садить войска́ — desembarcar tropas

    вы́садить (возду́шный) деса́нт — hacer un desembarco (aéreo)

    вы́садить ( кого-либо) из трамва́я — hacer salir del tranvía (a)

    2) ( растение) trasplantar vt
    3) разг. ( выбить) quebrar (непр.) vt, romper (непр.) vt ( стекло); forzar (непр.) vt ( дверь); desfondar vt (дно бочки и т.п.)
    * * *
    v
    1) gener. (ðàñáåñèå) trasplantar, desembarcar (на берег), hacer bajar, hacer descender (насильно)
    2) colloq. (âúáèáü) quebrar, desfondar (дно бочки и т. п.), forzar (дверь), romper (стекло)

    Diccionario universal ruso-español > высадить

  • 50 доломать

    сов., вин. п.

    долома́ть забо́р — demoler la tapia

    долома́ть игру́шку — romper por completo el juguete

    * * *
    v

    Diccionario universal ruso-español > доломать

  • 51 заговорить

    заговори́ть
    1. (начать говорить) ekparoli;
    2. (заколдовать) ensorĉi.
    * * *
    I сов., вин. п.
    1) разг. ( утомить разговорами) marear (aturdir) con la conversación
    2) ( заколдовать) exorcizar vt; conjurar vt (лихорадку и т.п.)
    II сов.
    1) ( начать говорить) comenzar (ponerse) a hablar (тж. на каком-либо языке); romper a hablar ( после молчания); entablar conversación, ponerse a hablar ( con alguien)

    со́весть в нём заговори́ла — se ha despertado su conciencia

    * * *
    I сов., вин. п.
    1) разг. ( утомить разговорами) marear (aturdir) con la conversación
    2) ( заколдовать) exorcizar vt; conjurar vt (лихорадку и т.п.)
    II сов.
    1) ( начать говорить) comenzar (ponerse) a hablar (тж. на каком-либо языке); romper a hablar ( после молчания); entablar conversación, ponerse a hablar ( con alguien)

    со́весть в нём заговори́ла — se ha despertado su conciencia

    * * *
    v
    1) gener. (çàêîëäîâàáü) exorcizar, (ñà÷àáü ãîâîðèáü) comenzar (ponerse) a hablar (тж. на каком-л. языке), (овладеть речью) hablar (un idioma), conjurar (лихорадку и т. п.), entablar conversación, ponerse a hablar (con alguien), romper a hablar (после молчания), tomar la taba

    Diccionario universal ruso-español > заговорить

  • 52 колотить

    колоти́ть
    1. (стучать) frapi;
    \колотить в дверь frapi la pordon;
    2. (бить) разг. bati.
    * * *
    несов., вин. п.
    1) тж. по + дат. п., в + вин. п. (ударять, стучать) golpear vt

    колоти́ть в дверь — golpear la puerta

    2) разг. ( бить) cascar vt; zurrar la badana, sacudir el polvo
    3) разг. ( разбивать) romper (непр.) vt
    4) разг. ( вызывать дрожь) sacudir vt

    его́ коло́тит лихора́дка — le sacude la fiebre

    * * *
    несов., вин. п.
    1) тж. по + дат. п., в + вин. п. (ударять, стучать) golpear vt

    колоти́ть в дверь — golpear la puerta

    2) разг. ( бить) cascar vt; zurrar la badana, sacudir el polvo
    3) разг. ( разбивать) romper (непр.) vt
    4) разг. ( вызывать дрожь) sacudir vt

    его́ коло́тит лихора́дка — le sacude la fiebre

    * * *
    v
    1) gener. (ударять, стучать) golpear, batir, cascar, pegar, rebatir, sobar, tundir, zumbar
    2) colloq. (áèáü) cascar, (вызывать дрожь) sacudir, (ðàçáèâàáü) romper, sacudir el polvo, zurrar la badana
    3) Chil. sacarle a uno la frisa (кого-л.)

    Diccionario universal ruso-español > колотить

  • 53 крошить

    кроши́ть
    pecetigi, dispecigi.
    * * *
    несов.
    1) ( раздроблять) desmenuzar vt, migar vt, desmigar vt, desmigajar vt ( превращать в крошки); picar vt ( рубить)
    2) (ломать; уничтожать) romper (непр.) vt, aniquilar vt
    3) ( сорить) ensuciar con trozos pequeños
    * * *
    несов.
    1) ( раздроблять) desmenuzar vt, migar vt, desmigar vt, desmigajar vt ( превращать в крошки); picar vt ( рубить)
    2) (ломать; уничтожать) romper (непр.) vt, aniquilar vt
    3) ( сорить) ensuciar con trozos pequeños
    * * *
    v
    1) gener. (ломать; уничтожать) romper, (ñîðèáü) ensuciar con trozos pequeños, aniquilar, descarnar, desmigajar (превращать в крошки), desmigar, migar, picar (рубить), rallar, desbriznar, desmenuzar
    2) eng. picar

    Diccionario universal ruso-español > крошить

  • 54 ломить

    ломи́ть
    безл. у него́ ло́мит ко́сти liaj ostoj dolor(eg)as;
    \ломиться: по́лки ло́мятся от книг la bretoj plenplenas je libroj;
    \ломиться в откры́тую дверь ataki malfermitan pordon.
    * * *
    несов.
    1) разг., вин. п. quebrar (непр.) vt, romper vt

    ве́тер ло́мит дере́вья — el viento quiebra los árboles

    2) прост. ( идти напролом)

    ломи́ть (напроло́м) — pasar por fuerza; irrumpir vi

    3) безл. (вин. п.) ( о чувстве ломоты)

    (у меня́) ло́мит поясни́цу — tengo dolor de cintura, me duelen los riñones

    4) вин. п., прост. ( назначать высокую цену) poner precio ( alto)
    ••

    си́ла соло́му ло́мит посл.a la fuerza ahorcan

    пар косте́й не ло́мит посл.el calor pica pero no mortifica

    де́ток роди́ть - не ве́тки ломи́ть посл.es fácil decir pero es difícil parir

    * * *
    несов.
    1) разг., вин. п. quebrar (непр.) vt, romper vt

    ве́тер ло́мит дере́вья — el viento quiebra los árboles

    2) прост. ( идти напролом)

    ломи́ть (напроло́м) — pasar por fuerza; irrumpir vi

    3) безл. (вин. п.) ( о чувстве ломоты)

    (у меня́) ло́мит поясни́цу — tengo dolor de cintura, me duelen los riñones

    4) вин. п., прост. ( назначать высокую цену) poner precio ( alto)
    ••

    си́ла соло́му ло́мит посл.a la fuerza ahorcan

    пар косте́й не ло́мит посл.el calor pica pero no mortifica

    де́ток роди́ть - не ве́тки ломи́ть посл.es fácil decir pero es difícil parir

    * * *
    v
    1) gener. irrumpir (напролом), pasar por fuerza
    2) colloq. quebrar, romper

    Diccionario universal ruso-español > ломить

  • 55 обломать

    облом||а́ть
    rompi, derompi, ĉirkaŭrompi;
    \обломатьа́ться rompiĝi;
    \обломатьи́ть(ся) см. облома́ть(ся).
    * * *
    сов., вин. п.
    1) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt
    2) перен. ( подчинить своей воле) derribar vt, rendir (непр.) vt; meter en un puño (en cintura)
    ••

    облома́ть бока́, облома́ть ру́ки (но́ги) прост. — medir las costillas (las espaldas), poner como un pulpo, zurrar la badana

    облома́ть ко́гти — cortarse las uñas

    облома́ть рога́ — llevar de los cabellos, meter en un puño

    облома́ть зу́бы — romperse los dientes

    * * *
    сов., вин. п.
    1) romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt
    2) перен. ( подчинить своей воле) derribar vt, rendir (непр.) vt; meter en un puño (en cintura)
    ••

    облома́ть бока́, облома́ть ру́ки (но́ги) прост. — medir las costillas (las espaldas), poner como un pulpo, zurrar la badana

    облома́ть ко́гти — cortarse las uñas

    облома́ть рога́ — llevar de los cabellos, meter en un puño

    облома́ть зу́бы — romperse los dientes

    * * *
    v
    1) gener. quebrar, romper
    2) liter. (подчинить своей воле) derribar, meter en un puño (en cintura), rendir

    Diccionario universal ruso-español > обломать

  • 56 обломить

    сов., вин. п.
    romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt
    * * *
    сов., вин. п.
    romper (непр.) vt, quebrar (непр.) vt
    * * *
    v
    gener. quebrar, romper

    Diccionario universal ruso-español > обломить

  • 57 оборвать

    оборва́ть
    1. (разорвать) ŝiri, disŝiri;
    2. (сорвать) deŝiri;
    3. (прекратить) ĉesigi, interrompi;
    \оборваться 1. (разорваться) deŝiriĝi;
    2. (упасть, сорваться) fali;
    3. (прекратиться) interrompiĝi, ĉesi.
    * * *
    сов., вин. п.
    1) (цветы, плоды) arrancar vt, coger vt
    2) ( разорвать) desgarrar vt; romper (непр.) vt (верёвку, нитку и т.п.)

    оборва́ть телефо́н кому́-либо перен.fastidiar a alguien por teléfono

    3) ( прекратить) cortar vt, interrumpir vt, suspender vt

    оборва́ть чте́ние, разгово́р — cortar la lectura, la plática

    оборва́ть кого́-либо разг. — chafar a alguien, cortar el hilo (la palabra) a uno

    ••

    у́ши оборва́ть прост.calentar las orejas

    * * *
    сов., вин. п.
    1) (цветы, плоды) arrancar vt, coger vt
    2) ( разорвать) desgarrar vt; romper (непр.) vt (верёвку, нитку и т.п.)

    оборва́ть телефо́н кому́-либо перен.fastidiar a alguien por teléfono

    3) ( прекратить) cortar vt, interrumpir vt, suspender vt

    оборва́ть чте́ние, разгово́р — cortar la lectura, la plática

    оборва́ть кого́-либо разг. — chafar a alguien, cortar el hilo (la palabra) a uno

    ••

    у́ши оборва́ть прост.calentar las orejas

    * * *
    v
    1) gener. (ïðåêðàáèáü) cortar, (ðàçîðâàáü) desgarrar, (öâåáú, ïëîäú) arrancar, coger, interrumpir, romper (верёвку, нитку и т. п.), suspender
    2) colloq. chafar a alguien, cortar el hilo (la palabra) a uno (кого-л.)

    Diccionario universal ruso-español > оборвать

  • 58 отколоть

    отколо́ть I
    (отломать) rompi.
    --------
    отколо́ть II
    (отшпилить) malkroĉi.
    * * *
    I сов., вин. п.
    1) ( отломать) romper (непр.) vt, desprender vt
    2) прост. (сказать, сделать) soltar (непр.) vt, hacer (непр.) vt

    отколо́ть шу́тку — hacer una jugada (una faena, una trastada)

    3) прост. ( сплясать) haber bailado bien
    II сов., вин. п.
    ( отшпилить) quitar vt

    отколо́ть бант — quitar el lazo

    отколо́ть була́вку — sacar el alfiler

    * * *
    I сов., вин. п.
    1) ( отломать) romper (непр.) vt, desprender vt
    2) прост. (сказать, сделать) soltar (непр.) vt, hacer (непр.) vt

    отколо́ть шу́тку — hacer una jugada (una faena, una trastada)

    3) прост. ( сплясать) haber bailado bien
    II сов., вин. п.
    ( отшпилить) quitar vt

    отколо́ть бант — quitar el lazo

    отколо́ть була́вку — sacar el alfiler

    * * *
    v
    1) gener. (îáøïèëèáü) quitar, (ïîðâàáü ñ êåì-ë.) apartarse (de), desprender, desprenderse, romper (con)
    2) simpl. (сказать, сделать) soltar, (ñïëàñàáü) haber bailado bien, hacer

    Diccionario universal ruso-español > отколоть

  • 59 отшатнуть

    сов.
    1) empujar vt (hacia atrás, hacia un lado)
    2) перен. hacer renunciar (abandonar); hacer romper (con)
    * * *
    v
    colloq. apartarse, desprenderse, empujar (hacia atrás, hacia un lado), hacer renunciar (abandonar), hacer romper (con), hacerse atrás, romper (порвать; con), separarse

    Diccionario universal ruso-español > отшатнуть

  • 60 отшатывать

    несов., вин. п., разг.
    1) empujar vt (hacia atrás, hacia un lado)
    2) перен. hacer renunciar (abandonar); hacer romper (con)
    * * *
    v
    colloq. apartarse, desprenderse, empujar (hacia atrás, hacia un lado), hacer renunciar (abandonar), hacer romper (con), hacerse atrás, romper (порвать; con), separarse

    Diccionario universal ruso-español > отшатывать

См. также в других словарях:

  • romper — verbo transitivo 1. Hacer (una persona o una cosa) trozos irregulares de [una cosa]: El balón rompió el cristal. He roto el jarrón al tirarlo al suelo. 2. Hacer (una persona, un animal o una cosa …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • romper — (Del lat. rumpĕre). 1. tr. Separar con más o menos violencia las partes de un todo, deshaciendo su unión. U. t. c. prnl.) 2. Quebrar o hacer pedazos algo. U. t. c. prnl.) 3. Gastar, destrozar. U. t. c. prnl.) 4. Hacer una abertura en un cuerpo o… …   Diccionario de la lengua española

  • romper — |ê| v. tr. 1. Despedaçar; quebrar com violência. 2. Dilacerar, separar em pedaços. 3. Esquartejar. 4. Rasgar. 5. Entrar violentamente por, abrir caminho através de. 6. Abrir, sulcar, fender. 7. Interromper o curso regular de; quebrar.… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • romper — Se conjuga como: temer Infinitivo: Gerundio: Participio: romper rompiendo roto     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. rompo rompes rompe rompemos rompéis rompen… …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • romper — Provocar una rotura o desgarro. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

  • romper — romper(se) ‘Quebrar(se) o estropear(se)’. Su participio es irregular: roto …   Diccionario panhispánico de dudas

  • romper — 1842, agent noun from ROMP (Cf. romp). Rompers small children s overalls first recorded 1909 …   Etymology dictionary

  • romper — [räm′pər] n. 1. a person who romps 2. [pl.] a type of loosefitting, one piece garment with bloomerlike pants, for very young children …   English World dictionary

  • romper — (Del lat. rompere.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Separar una cosa del todo al que estaba unida: ■ rompió la cuerda con unas tijeras; el papel se ha roto con el roce. IRREG. participio : roto SINÓNIMO destrozar rasgar 2 Hacer pedazos una cosa …   Enciclopedia Universal

  • romper — v tr (Se conjuga como comer. Su participio es irregular: roto) I. 1 Hacer pedazos una cosa: romper un vaso, romper un papel, romperse un hueso 2 Hacer agujeros en una tela, en un cuero o en una placa delgada de algo por efecto del uso, de un… …   Español en México

  • romper — {{#}}{{LM R34527}}{{〓}} {{ConjR34527}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynR35385}} {{[}}romper{{]}} ‹rom·per› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Quebrar o hacer pedazos: • Ten cuidado con esa figurita, no la vayas a romper. Se rompió la silla y me caí.{{○}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»