-
1 educo
1.ē-dūco, xi, ctum, 3 ( imper., educe, Plaut. Pers. 4, 1, 11; id. Stich. 5, 6, 1:I.educ,
Cic. Cat. 1, 5, 10; Alcim. 5, 248 al.— Inf. pass. parag., educier, Plaut. Truc. 5, 16), v. a., to lead forth, draw out, bring away (very freq. and class.).In gen.:II.novam nuptam foras,
Plaut. Cas. 4, 3, 1;so with personal objects, fidicinam,
id. Ep. 3, 4, 36 (opp. introducere):eram,
id. Mil. 4, 6, 53:virginem,
id. Pers. 4, 1, 11; Cic. Q. Fr. 3, 3 fin. al.; cf.also: populum e comitio,
Varr. R. R. 1, 2, 9:mulierem ab domo secum,
Caes. B. G. 1, 53, 4:rete foras,
Plaut. Truc. 1, 1, 18; cf.:pisces everriculo in litus,
Varr. R. R. 3, 17, 7:radicem e terra,
id. ib. 3, 10, 5:gladium,
Caes. B. G. 5, 44, 8; Sall. C. 51, 36; cf.:gladium e vagina,
Cic. Inv. 2, 4, 14:gladium,
Vulg. Marc. 14, 47 al.:sortem,
Cic. Verr. 2, 2, 51 fin.; cf.:aliquos ex urna,
id. ib. 2, 2, 17:tribus,
id. Agr. 2, 8, 21:telum corpore,
Verg. A. 10, 744; cf. Plin. 7, 20, 19, § 83 et saep.:lacum (with emittere),
Cic. Div. 1, 44, 100; cf.fistulam,
Varr. R. R. 3, 14, 2:aquam in fossas,
Plin. 18, 19, 49, § 179; Dig. 8, 3, 29:se foras,
to go out, Ter. Hec. 3, 3, 4 Ruhnk. ad loc.; cf.:se multitudini,
to withdraw one's self from the multitude, Sen. Vit. Beat. 2 fin. —In partic.A.In all periods.1.Pub. law t. t.a.To bring, summon before court (cf. duco, I. B. 1.):b.cum in jus ipsum eduxi,
Cic. Verr. 2, 3, 47; cf.:ex domo in jus,
Quint. 7, 8, 6: SI. QVIS. EORVM. AD. ME. EDVCTVS. FVERIT., Edict. Praet. ap. Gell. 11, 17, 2:aliquem ad consules,
Cic. Planc. 23;and simply aliquem,
id. Verr. 2, 2, 26 Zumpt N. cr.; 2, 2, 37; 2, 3, 65.—Once also, to bring up or lead away for punishment (for which more commonly duco; v. Cic. Verr. 2, 2, 26):ad tintinnaculos educi viros,
Plaut. Truc. 4, 3, 8.—Of persons in office, to take out with one to one's province: quos educere invitos in provinciam non potuit, eos retinere qui potuit? Cic. Fragm. ap. Quint. 5, 10, 76; so,2.medicum secum,
id. Pis. 34.—Milit. t. t., to lead forth, march out troops (very freq. in Caes.):3.Teleboae ex oppido Legiones educunt suas,
Plaut. Am. 1, 1, 63:praesidium ex oppido (opp introducere),
Caes. B. C. 1, 13, 2:cohortes ex urbe,
id. ib. 1, 12, 2:exercitum ab urbe,
Liv. 3, 21:copias e castris,
Caes. B. G. 1, 50, 1; 2, 8 fin.; 7, 13, 1; 7, 80, 1; id. B. C. 1, 43, 3 et saep.; Liv. 31, 37 al.;for which also: copias castris,
Caes. B. G. 1, 51, 2; 4, 13 fin.; id. B. C. 1, 68, 1; Verg. A. 11, 20;legiones ex hibernis,
Caes. B. G. 1, 10, 3; 5, 27, 9; 7, 10, 1; Liv. 40, 39:ex finibus,
Caes. B. G. 4, 1, 4 et saep.; cf.also: impedimenta ex castris,
id. ib. 7, 68, 1.—Without designating the term. a quo:cohortes,
Caes. B. G. 3, 26, 2; id. B. C. 1, 41, 2; 1, 64, 6; Sall. J. 68, 2; Liv. 39, 15; Front. Strat. 1, 5, 22 et saep.; cf.: exercitum foras, Cato ap. Gell. 15, 13, 5:exercitum in expeditionem,
Cic. Div. 1, 33, 72:copias adversus Afranium,
Front. Strat. 1, 5, 9; 2, 2, 5 et saep.—And absol. of the general himself, to move out, march out (so mostly in Liv.; cf.duco): ex hibernis,
Caes. B. G. 7, 10, 1:ex oppido,
id. ib. 7, 81, 3; cf.:tribus simul portis,
Liv. 41, 26:ad legionem Pompeii duplici acie eduxit,
Caes. B. G. 3, 67, 3:in aciem,
Liv. 1, 23; 8, 9; 21, 39; Front. Strat. 2, 1, 5, al. —Naut. t. t., to bring out a ship from the harbor, to put to sea:b.naves ex portu,
Caes. B. C. 1, 57, 2; 2, 22, 5; 3, 26, 2;also: classem portu,
Plin. 2, 12, 9, § 55.—Hence,Transf., of goods, to export:4.equos ex Italia,
Liv. 43, 5, 9 (cf.:extra provinciam ducere,
Dig. 49, 16, 12, § 1).—In midwifery, t. t., to assist at birth:b.attractus infantem educit,
Cels. 7, 29 med.:per ipsas manus (infans) commode educitur,
id. ib. — So of birds, to bring out of the egg, to hatch:pullos suos,
Plaut. Poen. 1, 2, 143; so,fetum,
Plin. 10, 54, 75, § 152 (with excludere); 9, 10, 12, § 37.—Hence,Transf.(α).To bring up, rear, a child (usually with reference to bodily nurture and support; while 2. educo refers usually to the mind; but the distinction is not strictly observed; cf. Krebs, Antibarb. p. 395), to educate:(β).non possunt militares pueri setanio educier,
Plaut. Truc. 5, 16:bene ego istam eduxi meae domi et pudice,
id. Curc. 4, 2, 32; id. Most. 1, 3, 29; id. Rud. 1, 3, 38; Ter. And. 5, 4, 8; id. Heaut. 2, 1, 14 al.; Cic. de Or. 2, 28, 124; Liv. 1, 39 fin.; 21, 43 Drak.; Tac. A. 1, 4; 41; Prop. 3, 9, 51 (4, 8, 51 M.); Verg. A. 7, 763; 8, 413; Col. 3, 10, 16; Curt. 3, 12, 16 al.— Trop.:senex plane eductus in nutricatu Venerio,
Plaut. Mil. 3, 1, 55.—In gen., to bear, to produce = edere, Verg. A. 6, 765; 779: aura educit colores, * Cat. 64, 90.—5.In vulg. lang., to drink off, toss off, Plaut. Stich. 5, 5, 18; 5, 6, 1.—With a punning allusion to the signif. 4. b. a, Plaut. Am. 1, 1, 274.—B.Since the Aug. period.1.Of motion in an upward direction (cf. effero and erigo), to draw up, to raise:b.(Ortygia me) superas eduxit sub auras,
Ov. M. 5, 641; 3, 113; cf.trop.: (Pindarus) vires animumque moresque aureos educit in astra,
Hor. C. 4, 2, 23 (cf.:sustulit in astra,
Cic. Att. 2, 25).—With the accessory idea of making, to rear, erect, build up:2.turrim summis sub astra Eductam tectis,
Verg. A. 2, 461; cf.:aram sepulcri caelo,
id. ib. 6, 178; imitated by Sil. 15, 388:molem caelo,
Verg. A. 2, 186:turres altius,
Tac. A. 12, 16; id. H. 4, 30:pyramides instar montium,
id. A. 2, 61:moenia caminis Cyclopum,
Verg. A. 6, 630; cf.:moles quam eductam in Rhenum retulimus,
Tac. H. 5, 18.—Of time, to pass, spend (cf. duco, II. B. 3. b.):2.pios annos,
Prop. 2, 9, 47:insomnem noctem ludo,
Stat. Th. 2, 74:somnos sub hiberno caelo,
Sil. 11, 405:nimbos luxu,
Val. Fl. 2, 371.ēdŭco, āvi, ātum, 1, v. a. [1. educo, II. A. 4. b.], to bring up a child physically or mentally, to rear, to educate (very freq. and class.): educit obstetrix, educat nutrix, instituit paedagogus, docet magister, Varr. ap. Non. 447, 33 (but this distinction is not strictly observed; see the foll. and 1. educo, II. A. 4. b.).I.Prop.:II.hera educavit (puellam) magna industria,
Plaut. Cas. prol. 44 sq.:Athenis natus altusque educatusque Atticis,
id. Rud. 3, 4, 36:bene pudiceque educatu'st usque ad adolescentiam,
id. Capt. 5, 3, 16 et saep.; cf. id. Men. 5, 5, 7; id. Trin. 2, 4, 111 al.; Att. ap. Non. 422, 14; Ter. Eun. 1, 2, 37; id. Ad. 3, 4, 49; Cic. Lael. 20, 75; id. Rep. 2, 21; id. de Or. 1, 31; Ov. F. 6, 487; id. M. 3, 314; Vulg. Psa. 22, 2. —Transf., to bring up, rear, foster, train, educate:B.neque enim hac nos patria lege genuit aut educavit, ut, etc.,
Cic. Rep. 1, 4; id. Or. 13 fin.; cf.:ars dicendi ea, quae sunt orta jam in nobis et procreata, educat atque confirmat,
id. de Or. 2, 87, 356:in his (scholis) educatur orator,
Quint. 9, 2, 81:oratorem, id. prooem. § 5: illos in disciplina,
Vulg. Ephes. 6, 4.—Poet. and in post-Aug. prose, of plants or animals, to nourish, support, produce:C.quod pontus, quod terra, quod educat aër Poscit,
Ov. M. 8, 832; cf. id. Pont. 1, 10, 9:vitis mitem uvam,
Cat. 62, 50:pomum, non uvas (ager),
Ov. Pont. 1, 3, 51:herbas (humus),
id. M. 15, 97:Caecuba,
Plin. 16, 37, 67, § 173:florem (imber),
Cat. 62, 41 al.:lepores, apros,
Hor. Ep. 1, 15, 22.—To possess, hold (cf. nutrire = trephein), Verg. Cul. 13. -
2 āversus
āversus adj. with sup. [P. of averto], turned away, turned back, on the back side, behind, backwards: et adversus et aversus impudicus es: aversum hostem videre, the backs of the enemy, Cs.: ne aversi ab hoste circumvenirentur, shut off in the rear, Cs.: quem aversum transfixit, in the back, N.: aversos boves caudis in speluncam traxit, L.: porta, in the rear, L.: porta aversissima, farthest back, L. — Plur n. as subst, the hinder part, back: per aversa urbis fuga, L.: insulae, L.—Fig., withdrawn: milites a proelio, Cs.— Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, averse, hostile: a Musis: aversissimo a me animo esse: a proposito, L.: aversis auribus questa, to deaf. ears, L.: Deae mens, V.: amici, H.—With dat: nobis, Ta.: mercaturis, H.: lucro, not greedy of, H.* * *aversa -um, aversior -or -us, aversissimus -a -um ADJturned/facing away, w/back turned; behind, in rear; distant; averse; hostile -
3 ēducō
ēducō āvī, ātus, āre [DVC-], to bring up, rear, train, educate: unā a pueris educti, T.: apud alquem: illum primis cunis, O.: ars dicendi ea educat, develops: educata huius nutrimentis eloquentia.— To produce, support, raise: quod pontus, quod terra educat, O.: herbas, O.: Tractus uter lepores educet, H.* * *Ieducare, educavi, educatus Vbring up; train; educate; rearIIeducere, eduxi, eductus Vlead out; draw up; bring up; rear -
4 retrō
retrō adv. —Of motion, backward, back, to the rear: vestigia sequor, V.: ora Flectit, O.: inhibitā nave, L.: fugam retro spectante milite, L.: fugit, H.: meretrix retro Periura cedit, H.: properare, O.—Of rest, behind, on the back side, in the rear: ultimis conclave in aedibus, T.: quid retro atque a tergo fieret, ne laboraret: retro Marsigni, etc., Ta.—Fig., in time, back, in time back, in past times, before, formerly: deinceps retro usque ad Romulum: Quodcumque retro est, is past, H.—In thought, back, behind, in return, on the contrary, on the other hand, vice versa: ut omnia, quae sine eā (honestate) sint, longe retro ponenda censeat: vide rursus retro: omnia fatis In peius ruere, a<*> retro sublapsa referri, i. e. against one's wish, V.* * *backwards, back, to the rear; behind, on the back side; back (time), formerly -
5 tergum
tergum ī, n [TRAG-], the back: manibus ad tergum reiectis: tergo poenas pendere, T.: tergo ac capite puniri, L.: recurvum (of the dolphin), O.— The back part, reverse, hinder part, rear: Praebere Phoebo terga, to sun itself, O.: Terga Parthorum dicam, the flight, O.: terga vincentium, Ta.: libri in tergo necdum finitus Orestes, written on the back, Iu.—In phrase, a tergo or post tergum, behind, in the rear: a tergo, fronte, lateribus tenebitur: ut a tergo Milonem adorirentur, behind: tumultum hostilem a tergo accepit, S.: post tergum hostium legionem ostenderunt, Cs.: qui iam post terga reliquit Sexaginta annos, has passed, Iu.: tot amnibus montibusque post tergum obiectis, Cu.—With verto or do, to turn the back, turn back, take flight, run away, flee, retreat: omnes hostes terga verterunt, Cs.: qui plures simul terga dederant, etc., L.: terga fugae praebere, O.: terga praestare (fugae), Ta.— The back, surface: proscisso quae suscitat aequore terga, V.: amnis, O. —Of an animal, the body: (serpens) Squamea convolvens sublato pectore terga, V.: horrentia centum Terga suum, i. e. head of swine, V.: perpetuo tergo bovis, V.— The covering of the back, skin, hide, leather: Taurino quantum possent circumdare tergo, ox-hide, V.: venti bovis inclusi tergo, i. e. in a bag of bull's hide, O.: Et feriunt molles taurea terga manūs, i. e. tymbals, O.: rupit Terga novena boum, i. e. the nine thicknesses of bull's hide, O.: per linea terga (scuti), V.* * *back, rear; reverse/far side; outer covering/surface -
6 āgmen
āgmen inis, n [ago], that which is driven.— In gen., a multitude, throng, host, troop, crowd, number, band: perpetuum totius Italiae: ingens mulierum, L.: puerile, of boys, V.: Eumenidum agmina, V.: navium, a line of ships (for a breakwater), L.: graniferum, ants, O.: agmina cervi fugā glomerant, V.: (stellarum) agmina, O. — Esp., an army on the march, column: medium hostium, the centre, L.: novissimum hostium... nostrum primum, rear, van, Cs.: extremum, rear guard, Cs.: confertissimo agmine contendere, in close array, Cs.: certum agminis locum tenere, place in the column: transverso agmine, by a flank movement, L.: agmine tacito, i. e. without signals, L.: agmine quadrato accedere, in solid column: quadrato agmine incedere, in a square, S.—An army, host, troops (cf. exercitus, acies): instructo agmine, L.: agmina curru Proterit, V.: horrentia pilis, H.: coniurata undique pugnant Agmina, O.: venti, velut agmine facto, as if for battle, V.: agmen agens, the naval line of battle, V.: rudis agminum, i. e. in war, H. — A course, train, line, stream, succession: leni fluit agmine, V.: immensum aquarum, V.: agmine longo formicae, in a long line, O.: agmine remorum celeri, with a quick stroke of the oars, V.: extremae agmina caudae, movements, V.: agmine certo, in a straight line, V.—Of an army, a passage, progress, march: de castris, de agminibus... dicere: in agmine, on the march, S.: in agmine principes facti, to lead, S.: educenda dictio est medium in agmen, before the public.* * *stream; herd, flock, troop, crowd; marching army, column, line; procession -
7 alō
alō aluī, altus or alitus, ere [1 AL-], to feed, nourish, support, sustain, maintain: altus inter arma, L.: canes ad venandum, T.: exercitum: magnum numerum equitatūs, Cs.: quos lingua periurio alebat, S.: publice ali, at the public cost, N.: amnis imbres Quem super notas aluere ripas, have filled, H.: infelix minuendo corpus alebat, i. e. nourished himself by his own flesh, O.: panico vetere ali, Cs.: ignem, Cu.: flammas, O.: staturam, Cs. — Fig., to nourish, cherish, promote, increase, strengthen: honos alit artes: in quā alta sit eloquentia: civitatem, i. e. cause to prosper, Cs.: nolo meis impensis illorum ali luxuriam, N.: Volnus venis, V.: si diutius alatur controversia, Cs.: poëtam, H.: spem sententiis: ingenium: bellum.* * *Ialere, alui, alitus V TRANSfeed, nourish, rear, nurse, suckle; cherish; support, maintain, developIIalere, alui, altus V TRANSfeed, nourish, rear, nurse, suckle; cherish; support, maintain, develop -
8 ē - dūcō
ē - dūcō dūxī, ductus, ere, to lead forth, draw out, bring off, take away: eos nobiscum: (medicum) tecum, i. e. to your province: impedimenta ex castris educi iussit, carried, Cs.: gladium, draw, Cs.: gladiis eductis: cor post tela educta refrixit, O.: ex urnā trīs: corpore telum, V.: navīs ex portu, put to sea, Cs.: equos ex Italiā, export, L.: me eduxi foras, went out, T.—In law, to bring, summon (before a court): Sthenium: in ius ipsum: ad consules. — Of troops, to lead forth, march out, conduct, take away: exercitum in expeditionem: praesidium ex oppido, evacuate, Cs.: ab urbe exercitum, Cs., L.: copias e castris, Cs.: copias castris, Cs.—To move out, march out, march away: ex hibernis, Cs.: tribus simul portis, L.: ad legionem Pompei duplici acie eduxit, Cs.: in aciem, L.—Of children, to bring up, rear: adulescentulos libere, T.: quem eduxeris, eum vestire: puer in domo e parvo eductus, L.—To bear, give birth to (poet.): alqm tibi, V.—To raise, lift up, draw up: signa (on a stage curtain), O.: (me) sub auras, O.—To rear, erect, build: turris sub astra Educta, V.: molem caelo, V.—Fig., to exalt: virīs in astra, H. -
9 novus
novus adj. [1 NV-], new, not old, young, fresh, recent: civitates condere novas: nobilitas, S.: ut rursus novus de integro exsudetur labor, a new task... all over again, L.: imperator, S.: novum de integro proelium, L.: hanc ipsam novam (rem) devoravit, his latest windfall: flores, new-blown, H.: serpens, which has cast its old skin, O.: caro, fresh, Iu.— Plur m. as subst, the moderns, our contemporaries: Quae veteres factitarunt si faciant novi, T.— Sing n. as subst: num quidnam esset novi? any news? —With tabernae, the new shops (of money-changers in the Forum): tabernae argentariae, quae nunc novae appellantur, arsere, L.: sub novis (sc. tabernis): Nova via, New street (skirting the north-western slope of the Palatine hill), L.—With tabulae, new account-books, a new account (cancelling old debts): quid enim exspectas? bellum?... an tabulas novas? i. e. an abolition of debts: polliceri tabulas novas, S.—With homo, the first of a family to obtain a curule office, one newly ennobled, an upstart, self-made man: me hominem novum consulem fecistis: hominibus novis honores mandare.—As subst.. Hic novus Arpinas, ignobilis, Iu.: pauci consules facti sunt, novus ante me nemo: plebes novos extollebat, men without ancestors, S.—With res, a new thing, news, novelty, innovation, revolution: rem ullam novam adlatam esse: Maelius novis rebus studens, a revolution: cupidus rerum novarum, Cs.: plebes novarum rerum cupida, S.: novarum rerum avidi, S.— New, novel, strange, singular, unusual, unheard of: em nova res ortast, T.: genus pugnae, Cs.: nova tibi haec sunt et inopinata?: Ignoti nova forma viri, V.: monstra, H.: nova acies inaudita ante id tempus, L.— Sing n. as subst: ne quid novi fiat.— New, unused, unaccustomed, inexperienced: maritus, T.: Et rudis ad partūs et nova miles eram, O.: delictis hostium novus, Ta.—Of order, only sup, latest, last, hindermost, extreme: novissimi histriones: novissimum agmen, rear, Cs.: verba, parting, V.: <*>auda, i. e. end, O.— Plur m. as subst, the rear, last line: novissimis praesidio esse, Cs.: novissimos adorti, Cs.* * *nova -um, novior -or -us, novissimus -a -um ADJnew, fresh, young; unusual, extraordinary; (novae res, f. pl. = revolution) -
10 nūtriō
nūtriō (nūtrībat, nūtrībant, for nūtriēbat, etc., V.), īvī, ītus, īre [1 NA-], to suckle, nourish, feed, foster, bring up, rear: quos lupa nutrit, O.: ilignā nutritus glande, H.: taurus nutritus in herbā, Iu. — To nourish, support, maintain, foster: Pax Cererem nutrit, O.— To nourish, nurse, take care of, attend to: cura corporum nutriendorum, L.: damnum naturae in filio, L.—Fig., to nourish, cherish, support, cultivate, sustain, maintain: rite indoles Nutrita, H.: Impetus sacer qui vatum pectora nutrit, O.: ego nutriendae Graeciae datus, treat mildly, L.: ignīs foliis, feed, O.: pacem, Ta.* * *nutrire, nutrivi, nutritus V TRANSsuckle. breast feed; nourish/feed/fuel, supply, build up; preserve, look after; rear/raise; foster/encourage; tend/treat (wound/sick person); deal gently with -
11 (posterus)
(posterus) adj. with comp. posterior, us, and sup. postremus [post]. I. Posit. (not used in sing. nom m.), coming after, following, next, ensuing, subsequent, future: cum ibi diem posterum commoraretur: postero die, S.: posterā nocte, N.: postera aetas, H.: posterā Crescam laude, in the esteem of posterity, H.— Plur m. as subst, coming generations, descendants, posterity: sic vestri posteri de vobis praedicabunt.—Ellipt.: quam minimum credula postero (sc. tempori), to-morrow, H.: in posterum oppugnationem differt, the next day, Cs.: in posterum (sc. tempus) confirmat, for the future, Cs.: longe in posterum prospicere.— As subst n., a sequence, result: posterum et consequens.— II. Comp, that comes after, next in order, following, latter, later, posterior: ut cum priore (dicto) posterius cohaerere videatur: nec acumine posteriorum (oratorum), nec fulmine utens superiorum: Pars prior apparet, posteriora latent, O.: cogitationes, afterthoughts: quod prius ordine verbum est, Posterius facias, H.: Posterior partīs superat mensura priores, i. e. the bulk of the hinder parts, O.—Fig., inferior, of less account, of lower value, worse: nihil posterius, nihil nequius: non posteriores feram (sc. partīs), I shall not be behindhand, T.: utrum posterior an infelicior esset iudicare: quorum utrique patriae salus posterior suā dominatione fuit.— III. Sup, hindmost, last, aftermost, rear: alia prima ponet, alia postrema: acies, S.: nec postrema cura, not the last, V.— Plur n. as subst, the last, rear: in agmine in primis modo, modo in postremis adesse, S.: non in postremis, especially (cf. in primis): Messapus primas acies, postrema coërcent Tyrrhidae iuvenes, V.—Fig., the last, lowest, basest, meanest, worst: genus: servitus postremum malorum omnium. -
12 postīcus
-
13 prīncipium
prīncipium ī, n [princeps], a beginning, commencement, origin: origo principi nulla est: motūs: principio orationis hoc pono, in beginning my speech: omnium rerum magnarum ab dis inmortalibus principia ducuntur: Scribendi recte sapere est principium, H.: Ab Iove principium, V.: imperi, L.: a sanguine Teucri Ducere principium, O.— Abl adverb., at the beginning, in the beginning, at first, in the first place: Principio vementer velim, etc., T.: principio ausus est dicere: Principio... tum, V.—In the phrase, a principio (rarely de principio), from the beginning, from the first: ut a principio dixi: de principio studuit occurrere, etc.— Plur, beginnings, foundations, principles, elements: diligenter explorata principia ponantur: naturalia: principia rerum, e quibus omnia constant, elements.—Prov.: obsta principiis, O.— That which begins, a leader, founder: Faucia curia fuit principium, i. e. was the first to vote, L.: Graecia principium moris fuit, O.—In the army, plur, the foremost ranks, front lines of soldiers, front, van: ero post principia, in the rear, T.: Marium post principia habere, S.: post principia tutus receptus fuit, to the rear, L.—In a camp, the headquarters, principal place, general's quarters (an open space, for councils and assemblies): iura reddere in principiis, L.: in principiis statuit tabernaculum, N.* * * -
14 novissimum
rear (pl.), those at the rear (the freshest troops) -
15 abverto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
16 aversum
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
17 averto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
18 avorto
ā-verto (arch. - vorto; in MSS. also abverto; cf. ab init.), ti, sum, 3, v. a., to turn something away from a place, to avert, turn off, remove, etc. (opp. adverto).I.Lit.A.In gen.a.Constr. aliquem ab or with the simple abl.; the limit designated by in with acc. (more rarely by ad):b.ab saxo avortit fluctus ad litus scapham,
Plaut. Rud. 1, 2, 76: Jup. Te volo, uxor, conloqui. Quor ted avortisti? Alc. Est ita ingenium meum:Inimicos semper osa sum optuerier,
id. Am. 3, 2, 18:(M. Lepidus) Antonio diadema Caesari imponente se avertit,
Cic. Phil. 5, 14; id. Balb. 5, 11:aliquid ab oculis,
id. N. D. 2, 56, 141:nos flumina arcemus, dirigimus, avertimus,
turn off, id. ib. 2, 60, 152; so Liv. 41, 11, 3: quod iter ab Arari Helvetii averterant, had turned aside their march from Caes. B. G. 1, 16 et saep.:locis seminis ic tum,
Lucr. 4, 1273:Italiā Teucrorum regem,
Verg. A. 1, 42:a ceteris omnium in se oculos,
Liv. 2, 5, 6:in comitiorum disceptationem ab lege certamen,
id. 3, 24, 9:ab hominibus ad deos preces,
id. 6, 20, 10: se alicui, instead of ab aliquo. Col. 6, 37, 10.—And poet. with acc.:quo regnum Italiae Libycas averteret oras,
Verg. A. 4, 106. —With dat.:Quod mihi non patrii poterant avertere amici,
Prop. 4, 24, 9; so Val. Fl. 3, 491.—Also without an antecedent ab (since this is included in the verb) with in with acc.:in fugam classem, Liv 22, 19, 11: dissipatos in fugam,
id. 34, 15, 2; hence absol.:mille acies avertit avertetque (sc. in fugam),
put to flight, id. 9, 19, 17.—Pass. in mid. signif. with the acc., in the Greek manner, to turn away from:c.equus fontes avertitur,
Verg. G. 3, 499 (cf. the Gr. apostrephesthai to hudôr, and aversari):oppositas impasta avertitur herbas,
Stat. Th. 6, 192; Petr. 124, 248.—As v. n. avertere = se avertere, to turn one's self away, to retire:B.ob eam causam huc abs te avorti,
Plaut. Mil. 4, 2, 83:ecce avortit,
id. ib. 2, 2, 50:dixit et avertens roseā cervice refulsit,
Verg. A. 1, 402:tum prora avertit,
id. ib. 1, 104:avertit et ire in Capitolium coepit,
Gell. 4, 18, 4 al. —To take away, drive away, carry off, steal, embezzle, to appropriate to one ' s self:II.pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 1, 4:compertum publicam pecuniam avertisse,
Tac. H. 1, 53:aliquid domum tuam,
Cic. Verr. 2, 3, 19:praedam omnem domum avertebant,
Caes. B. C. 3, 59:intellexistis innumerabilem frumenti numerum per triennium aversum a re publicā esse ereptumque aratoribus,
Cic. Verr. 2, 3, 69 fin.:auratam Colchis pellem,
to carry off, Cat. 64, 5:quattuor a stabulis tauros,
Verg. A. 8, 208:avertere praedas,
id. ib. 10, 78:carā pisces avertere mensā,
Hor. S. 2, 4, 37.—Trop.A.To turn, divert a person from a course of action, purpose, etc.:B.accusandi terrores et minae populi opinionem a spe adipiscendi avertunt,
Cic. Mur. 21:avertant animos a spe recuperandae arcis,
Liv. 9, 24, 11:qui mentem optimi viri a defensione meae salutis averterant,
Cic. Sest. 31:ut nec vobis averteretur a certamine animus,
Liv. 1, 28, 5:animum a pietate,
id. 7, 5, 7:aliquem ab incepto avertit,
id. 23, 18, 9:a philosophiā,
Suet. Ner. 52.—Aliquem, to turn away from one in feeling, i. e. to make averse or disinclined to, to alienate, estrange:A.legiones abducis a Bruto. Quas? nempe eas, quas ille a C. Antonii scelere avertit et ad rem publicam suā auctoritate traduxit,
Cic. Phil. 10, 3:ipse Pompeius totum se ab ejus (sc. Caesaris) amicitiā averterat,
had quite alienated himself from, Caes. B. C. 1, 4:civitates ab alicujus amicitiā,
id. ib. 3, 79:popularium animos,
Sall. J. 111, 2:futurum, uti totius Galliae animi a se averterentur,
Caes. B. G. 1, 20:nobis mentem deorum,
Cat. 64, 406.—Hence, āver-sus, a, um, P. a.Turned off or away: aversum hostem videre nemo potuit, turned away, i. e. turned in flight, Caes. B. G. 1, 26; hence, backwards, behind, back ( = a tergo; opp. adversus), distant:B.et adversus et aversus impudicus es,
before and behind, Cic. de Or. 2, 63, 256:canities homini semper a priori parte capitis, tum deinde ab aversā,
Plin. 11, 37, 47, § 131; 11, 52, 113, § 272: ne aversos nostros aggrederentur, fall upon our troops in the rear, Galba ap. Cic. Fam. 10, 30, 3:ne aversi ab hoste circumvenirentur,
from behind, in the rear, Caes. B. G. 2, 26:aversos proterere,
id. B. C. 2, 41: aversi vulnerantur, Auct. B. Alex. 30;32: aversum ferro transfixit,
Nep. Dat. 11, 5:aversos boves caudis in speluncam traxit,
backwards, Liv. 1, 7, 5 (cf. Prop. 5, 9, 12:Aversos caudā traxit in antra boves): aversa hosti porta,
Tac. A. 1, 66:scribit in aversā Picens epigrammata chartā,
upon the back of the paper, Mart. 8, 62 (cf. Juv. 1, 6: liber scriptus in tergo), and so al.— Trop.:milites aversi a proelio,
withdrawn from the battle, Caes. B. C. 2, 12. — Subst.: āversum, i, n., the hinder or back part, the back (as subst. only in the plur.):per aversa castrorum receptus est,
Vell. 2, 63 Ruhnk.:per aversa urbis fugam dederat,
Liv. 5, 29, 4: ad aversa insulae, id. [p. 215] 37, 27, 2:aversa montis,
Plin. 4, 11, 18, § 41: aversa Indiae, the back or remoter parts of India, id. 37, 8, 33, § 110.—So in adverb. phrase: in aversum, backwards:Cetera animalia in aversum posterioribus pedibus quam prioribus,
Plin. 11, 45, 101, § 248 (Jan, in diversum):collum circum agit (lynx) in aversum,
id. 11, 47, 107, § 256 (Jan, in aversum se; Sillig, in adversum). —Disinclined, alienated, unfavorable, opposed, hostile, averse; constr. with ab, with dat., or absol.(α).With ab (so most frequently in Cicero):(β).aversus a Musis,
Cic. Arch. 9, 20:aversus a vero,
id. Cat. 3, 9, 21:turbidi animorum motus, aversi a ratione, et inimicissimi mentis vitaeque tranquillae,
id. Tusc. 4, 15, 34:Quintus aversissimo a me animo fuit,
id. Att. 11, 5 fin.; Col. 11, 1, 14:aversissimus ab istis prodigiis sum,
Sen. Ep. 50.—With dat.:(γ).aversus mercaturis,
Hor. S. 2, 3, 107:vilicus aversus contubernio,
Col. 12, 1, 2:defensioni aversior,
Quint. 7, 1, 11 (but acc. to the MSS., adversior seems here to deserve the preference; so Halm; cf. Spald. and Zumpt ad h. l.).—Absol.:aversa deae mens,
Verg. A. 2, 170:aversa voluntas,
id. ib. 12, 647:aversos soliti componere amicos,
Hor. S. 1, 5, 29:aversus animus,
Tac. H. 4, 80 et saep.:vultus aversior,
Sen. Ira, 2, 24:aversi animis,
Tac. A. 14, 26.— Adv. not used. -
19 novissima
nŏvus, a, um, adj. [Sanscr. navas; Gr. neos, i. e. neWos; cf.: noverca, nuntius, denuo, nuper; Germ. neu; Engl. new], new, not old, young, fresh, recent, etc. (v. antiquus init.; cf.: recens, novellus).I.Lit.A.In gen.:1.civitates condere novas,
Cic. Rep. 1, 7, 12:nova et a nobis inventa ratio,
id. ib. 1, 8, 13; cf.:nihil novi vobis afferam neque quod a me sit cogitatum aut inventum,
id. ib. 1, 14, 21:novus veteri exercitus jungitur,
Liv. 7, 7; cf.miles,
Sall. J. 87, 2:imperator,
id. ib. 44, 2:novum de integro proelium,
Liv. 24, 16:Camillus,
id. 22, 14:consules,
Suet. Caes. 15:serpens,
which has cast its old skin, Ov. M. 9, 266:caro,
fresh meat, Juv. 11, 85.—Special phrases.Novae tabernae, or simply Novae (sub Novis), the new shops; many of the shops of the money-changers in the Forum were burned down A. U. C. 543, and those built on their sites were called Novae, those which remained standing Veteres (v. vetus), Liv. 26, 27; 3, 48:2.sub Novis,
Cic. de Or. 2, 66, 266; cf.: sub Novis dicta pars in foro aedificiorum, quod vocabulum ei pervetustum, Varr. L. L. 6, § 59 Müll.—Novae tabulae, new account-books, by making which old debts were cancelled, Cic. Off. 2, 23, 84; id. Phil. 6, 4, 11; id. Att. 5, 21, 13; 14, 21, 4; Caes. B. C. 3, 1; 3, 21:3.tum Catilina polliceri tabulas novas, proscriptionem locupletium,
Sall. C. 21, 2.—Hence, trop.:beneficiorum novae tabulae,
i. e. forgetfulness of benefits, Sen. Ben. 1, 4, 6.—Novus homo, or homo novus, the first of his family who obtained a curule office, a man newly ennobled, an upstart, Cic. Off. 1, 39, 138:4.adeptus es, quod non multi homines novi,
Cic. Fam. 5, 18, 1; cf.:in Q. Pompeio, novo homine et fortissimo viro,
id. Mur. 7, 16 sq.:M. Catoni, homini ignoto et novo,
id. Rep. 1, 1, 1; cf.:hic novus Arpinas, ignobilis, et modo Romae Municipalis eques,
Juv. 8, 237:nova nupta,
a bride, Juv. 2, 120.— Plur. subst.: nŏvi, ōrum, m., recent writers: est et quod appellatur a novis noêma, Quint. 8, 5, 12:novorum lectio,
id. 2, 5, 26; 5, 4, 1.—Novae res, new things, novelties:B.nihil te ad me postea scripsisse demiror, praesertim tam novis rebus,
Cic. Fam. 7, 18, 4.—Also subst.: nŏvum, i, n., a new thing, a novelty; news:novum attulerint, quod fit nusquam gentium,
Plaut. Cas. prol. 70:num quidnam inquit novi?
Cic. de Or. 2, 3, 13:si quid novi vel sero invenissem,
Quint. 2, 5, 3.— Plur.:novorum interpositione priora confundere,
Quint. 10, 3, 32; 8, 3, 60.—But, in gen., novae res signifies political innovations, a revolution:Q. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu suā occidit,
Cic. Cat. 1, 1, 3:rerum novarum causam quaerere,
id. Agr. 2, 33, 91:plebes novarum rerum cupida,
Sall. C. 28, 4:cuncta plebes novarum rerum studio Catilinae incepta probabat,
id. ib. 37, 1:novarum rerum avidi,
id. J. 19, 1.—In a double sense: Segulium neglegamus, qui res novas quaerit: non quo veterem comederit—nullam enim habuit—sed hanc ipsam recentem novam devorārit, innovations and new wealth, Cic. Fam. 11, 21, 2.—In partic.1.New, novel, strange, singular, unusual, unheard of:2.flagitia ingentia, nova, capitalia,
Ter. Ad. 4, 7, 3:nihil dicam aut inauditum vobis aut cuiquam novum,
Cic. de Or. 1, 31, 137; cf.:novum crimen et ante hunc diem inauditum,
id. Lig. 1, 1:nova tibi haec sunt et inopinata?
id. Verr. 2, 2, 8, § 24; id. Att. 6, 1, 5:novam in feminā virtutem novo genere honoris donavere,
Liv. 2, 13; Verg. A. 3, 591:nova monstra,
Hor. C. 1, 2, 6:si res agi videtur nova, magna, atrox,
Quint. 4, 1, 33.—New in any thing, unused, unaccustomed, inexperienced ( poet. and in post-Aug. prose):(β).et rudis ad partus et nova miles oram,
Ov. H. 11, 48.—With dat.:* (γ).novus dolori,
Sil. 6, 254; Tac. Agr. 16.—With inf.:3.nova ferre jugum cervix,
Sil. 16, 332.—Nova Via structa esse dicitur regnante Ser. Tullio, Paul. ex Fest. p. 174 Mull.; v. Müll. ib. p. 389, a; cf.:4.vocabulum pervetustum ut Novae viae, quae via jam diu vetus,
Varr. L. L. 6, § 59 Müll.—Recent:C.tu cognovisti omnia, novissima et antiqua,
Vulg. Psa. 138, 5.—In eccl. Lat., renewed by grace:II.nova creatura,
Vulg. 2 Cor. 5, 17:induite novum hominem,
ib. Eph. 4, 24.—Transf., in the sup.: nŏvissĭmus, a, um, the latest, last, hindermost, extreme (syn.:2.extremus, proximus, recentissimus): a quo (sc. novo) etiam extremum novissimum quoque dici coeptum vulgo, quod meā memoriā ut Aelius sic senes aliquot, nimium novum verbum quod esset, vitabant,
Varr. L. L. 6, § 59 Müll.:histriones,
Cic. Rosc. Com. 11, 30; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1, 3; Cass. ib. 12, 13, 1:qui ex iis novissimus venit, necatur,
Caes. B. G. 5, 56:novissimum agmen,
the rear, id. ib. 1, 15; 7, 68. —So as subst.: nŏvissĭmi, ōrum, the rear of an army, the soldiers in the last line:novissimis praesidio esse,
Caes. B. G. 1, 20:novissimos adorti magnam multitudinem conciderunt,
id. ib. 2, 11:dixitque novissima verba,
Verg. A. 4, 650:novissima cauda,
i. e. the end of, Ov. M. 3, 681; 13, 963:luna,
Plin. 2, 13, 10, § 56.—Like Engl. last, extreme, highest:B.exempla,
the extreme penalty, the penalty of death, Tac. A. 12, 20; 15, 44; and absol.:a summā spe, novissima exspectabat,
id. ib. 6, 50:novissimum casum experitur,
id. ib. 12, 33.—Esp. in eccl. Lat.1.Youngest:2.liberorum,
Vulg. Jos. 6, 26.—Lowest in rank or fortune:3.de novissimis populi,
Vulg. 3 Reg. 13, 33.—As subst.a. (α). (β).Of time:b.habent spem in novissimo,
Vulg. Prov. 23, 18.—Plur.: nŏvissĭma, ōrum, n.(α).Of place, the bottom, depths:(β).abyssi,
Vulg. Job. 38, 16.—Of time:(α).habebis in novissimis spem,
Vulg. Prov. 24, 14; cf.:novissima hominis illius,
the end, id. Luc. 11, 26.—Hence, adv. (not in Cic.) in two forms.Form nŏvē, newly, in a new or unusual manner:(β).ornata ut lepide! ut concinne! ut nove!
Plaut. Ep. 2, 2, 38: ne quid ambigue, ne quid nove dicamus, * Auct. Her. 1, 9, 15:verba nove aut insigniter dicta,
Gell. 19, 7, 2; cf. id. 17, 2, 13; Sen. Contr. 1, 4 fin. —Form nŏvĭter, newly:a.BASILICA IVLIA A SE NOVITER REPARATA,
Inscr. Orell. 24 (A. D. 377):amor noviter venit,
Fulg. Myth. 3, 1 med. — Sup.: nŏvissĭmē.Of time, recently, lately, a short time ago: mater cum novissime aegrotāsset, Val. Antias. ap. Charis. p. 186 P.:b.quod novissime nobiscum foedus fecissent,
id. ib.:novissime, memoriā nostrā, argentum aere solutum est,
Sall. C. 33, 2:liber quem novissime tibi misi,
Plin. Ep. 8, 3, 1:eloquendi rationem novissime repertam,
Quint. 12 praef. § 3.—Of succession, lastly, last of all, finally:dicam primum... deinde... novissime,
Sen. Ira, 3, 5, 2:primum... post haec... novissime,
Quint. 3, 6, 24; cf.:primum... post haec... novissime,
id. 11, 2, 41:vel... vel... vel novissime,
id. 7, 1, 37:et... et... et novissime,
id. 2, 4, 10:cum plura interrogāsset... novissime id inferebat,
id. 5, 11, 3:novissime cum, etc. (= postremo),
in the last fight, Hirt. B. G. 8, 48, 3. -
20 novissimi
nŏvus, a, um, adj. [Sanscr. navas; Gr. neos, i. e. neWos; cf.: noverca, nuntius, denuo, nuper; Germ. neu; Engl. new], new, not old, young, fresh, recent, etc. (v. antiquus init.; cf.: recens, novellus).I.Lit.A.In gen.:1.civitates condere novas,
Cic. Rep. 1, 7, 12:nova et a nobis inventa ratio,
id. ib. 1, 8, 13; cf.:nihil novi vobis afferam neque quod a me sit cogitatum aut inventum,
id. ib. 1, 14, 21:novus veteri exercitus jungitur,
Liv. 7, 7; cf.miles,
Sall. J. 87, 2:imperator,
id. ib. 44, 2:novum de integro proelium,
Liv. 24, 16:Camillus,
id. 22, 14:consules,
Suet. Caes. 15:serpens,
which has cast its old skin, Ov. M. 9, 266:caro,
fresh meat, Juv. 11, 85.—Special phrases.Novae tabernae, or simply Novae (sub Novis), the new shops; many of the shops of the money-changers in the Forum were burned down A. U. C. 543, and those built on their sites were called Novae, those which remained standing Veteres (v. vetus), Liv. 26, 27; 3, 48:2.sub Novis,
Cic. de Or. 2, 66, 266; cf.: sub Novis dicta pars in foro aedificiorum, quod vocabulum ei pervetustum, Varr. L. L. 6, § 59 Müll.—Novae tabulae, new account-books, by making which old debts were cancelled, Cic. Off. 2, 23, 84; id. Phil. 6, 4, 11; id. Att. 5, 21, 13; 14, 21, 4; Caes. B. C. 3, 1; 3, 21:3.tum Catilina polliceri tabulas novas, proscriptionem locupletium,
Sall. C. 21, 2.—Hence, trop.:beneficiorum novae tabulae,
i. e. forgetfulness of benefits, Sen. Ben. 1, 4, 6.—Novus homo, or homo novus, the first of his family who obtained a curule office, a man newly ennobled, an upstart, Cic. Off. 1, 39, 138:4.adeptus es, quod non multi homines novi,
Cic. Fam. 5, 18, 1; cf.:in Q. Pompeio, novo homine et fortissimo viro,
id. Mur. 7, 16 sq.:M. Catoni, homini ignoto et novo,
id. Rep. 1, 1, 1; cf.:hic novus Arpinas, ignobilis, et modo Romae Municipalis eques,
Juv. 8, 237:nova nupta,
a bride, Juv. 2, 120.— Plur. subst.: nŏvi, ōrum, m., recent writers: est et quod appellatur a novis noêma, Quint. 8, 5, 12:novorum lectio,
id. 2, 5, 26; 5, 4, 1.—Novae res, new things, novelties:B.nihil te ad me postea scripsisse demiror, praesertim tam novis rebus,
Cic. Fam. 7, 18, 4.—Also subst.: nŏvum, i, n., a new thing, a novelty; news:novum attulerint, quod fit nusquam gentium,
Plaut. Cas. prol. 70:num quidnam inquit novi?
Cic. de Or. 2, 3, 13:si quid novi vel sero invenissem,
Quint. 2, 5, 3.— Plur.:novorum interpositione priora confundere,
Quint. 10, 3, 32; 8, 3, 60.—But, in gen., novae res signifies political innovations, a revolution:Q. Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu suā occidit,
Cic. Cat. 1, 1, 3:rerum novarum causam quaerere,
id. Agr. 2, 33, 91:plebes novarum rerum cupida,
Sall. C. 28, 4:cuncta plebes novarum rerum studio Catilinae incepta probabat,
id. ib. 37, 1:novarum rerum avidi,
id. J. 19, 1.—In a double sense: Segulium neglegamus, qui res novas quaerit: non quo veterem comederit—nullam enim habuit—sed hanc ipsam recentem novam devorārit, innovations and new wealth, Cic. Fam. 11, 21, 2.—In partic.1.New, novel, strange, singular, unusual, unheard of:2.flagitia ingentia, nova, capitalia,
Ter. Ad. 4, 7, 3:nihil dicam aut inauditum vobis aut cuiquam novum,
Cic. de Or. 1, 31, 137; cf.:novum crimen et ante hunc diem inauditum,
id. Lig. 1, 1:nova tibi haec sunt et inopinata?
id. Verr. 2, 2, 8, § 24; id. Att. 6, 1, 5:novam in feminā virtutem novo genere honoris donavere,
Liv. 2, 13; Verg. A. 3, 591:nova monstra,
Hor. C. 1, 2, 6:si res agi videtur nova, magna, atrox,
Quint. 4, 1, 33.—New in any thing, unused, unaccustomed, inexperienced ( poet. and in post-Aug. prose):(β).et rudis ad partus et nova miles oram,
Ov. H. 11, 48.—With dat.:* (γ).novus dolori,
Sil. 6, 254; Tac. Agr. 16.—With inf.:3.nova ferre jugum cervix,
Sil. 16, 332.—Nova Via structa esse dicitur regnante Ser. Tullio, Paul. ex Fest. p. 174 Mull.; v. Müll. ib. p. 389, a; cf.:4.vocabulum pervetustum ut Novae viae, quae via jam diu vetus,
Varr. L. L. 6, § 59 Müll.—Recent:C.tu cognovisti omnia, novissima et antiqua,
Vulg. Psa. 138, 5.—In eccl. Lat., renewed by grace:II.nova creatura,
Vulg. 2 Cor. 5, 17:induite novum hominem,
ib. Eph. 4, 24.—Transf., in the sup.: nŏvissĭmus, a, um, the latest, last, hindermost, extreme (syn.:2.extremus, proximus, recentissimus): a quo (sc. novo) etiam extremum novissimum quoque dici coeptum vulgo, quod meā memoriā ut Aelius sic senes aliquot, nimium novum verbum quod esset, vitabant,
Varr. L. L. 6, § 59 Müll.:histriones,
Cic. Rosc. Com. 11, 30; Brut. ap. Cic. Fam. 11, 1, 3; Cass. ib. 12, 13, 1:qui ex iis novissimus venit, necatur,
Caes. B. G. 5, 56:novissimum agmen,
the rear, id. ib. 1, 15; 7, 68. —So as subst.: nŏvissĭmi, ōrum, the rear of an army, the soldiers in the last line:novissimis praesidio esse,
Caes. B. G. 1, 20:novissimos adorti magnam multitudinem conciderunt,
id. ib. 2, 11:dixitque novissima verba,
Verg. A. 4, 650:novissima cauda,
i. e. the end of, Ov. M. 3, 681; 13, 963:luna,
Plin. 2, 13, 10, § 56.—Like Engl. last, extreme, highest:B.exempla,
the extreme penalty, the penalty of death, Tac. A. 12, 20; 15, 44; and absol.:a summā spe, novissima exspectabat,
id. ib. 6, 50:novissimum casum experitur,
id. ib. 12, 33.—Esp. in eccl. Lat.1.Youngest:2.liberorum,
Vulg. Jos. 6, 26.—Lowest in rank or fortune:3.de novissimis populi,
Vulg. 3 Reg. 13, 33.—As subst.a. (α). (β).Of time:b.habent spem in novissimo,
Vulg. Prov. 23, 18.—Plur.: nŏvissĭma, ōrum, n.(α).Of place, the bottom, depths:(β).abyssi,
Vulg. Job. 38, 16.—Of time:(α).habebis in novissimis spem,
Vulg. Prov. 24, 14; cf.:novissima hominis illius,
the end, id. Luc. 11, 26.—Hence, adv. (not in Cic.) in two forms.Form nŏvē, newly, in a new or unusual manner:(β).ornata ut lepide! ut concinne! ut nove!
Plaut. Ep. 2, 2, 38: ne quid ambigue, ne quid nove dicamus, * Auct. Her. 1, 9, 15:verba nove aut insigniter dicta,
Gell. 19, 7, 2; cf. id. 17, 2, 13; Sen. Contr. 1, 4 fin. —Form nŏvĭter, newly:a.BASILICA IVLIA A SE NOVITER REPARATA,
Inscr. Orell. 24 (A. D. 377):amor noviter venit,
Fulg. Myth. 3, 1 med. — Sup.: nŏvissĭmē.Of time, recently, lately, a short time ago: mater cum novissime aegrotāsset, Val. Antias. ap. Charis. p. 186 P.:b.quod novissime nobiscum foedus fecissent,
id. ib.:novissime, memoriā nostrā, argentum aere solutum est,
Sall. C. 33, 2:liber quem novissime tibi misi,
Plin. Ep. 8, 3, 1:eloquendi rationem novissime repertam,
Quint. 12 praef. § 3.—Of succession, lastly, last of all, finally:dicam primum... deinde... novissime,
Sen. Ira, 3, 5, 2:primum... post haec... novissime,
Quint. 3, 6, 24; cf.:primum... post haec... novissime,
id. 11, 2, 41:vel... vel... vel novissime,
id. 7, 1, 37:et... et... et novissime,
id. 2, 4, 10:cum plura interrogāsset... novissime id inferebat,
id. 5, 11, 3:novissime cum, etc. (= postremo),
in the last fight, Hirt. B. G. 8, 48, 3.
См. также в других словарях:
Rear — Rear, a. Being behind, or in the hindmost part; hindmost; as, the rear rank of a company. [1913 Webster] {Rear admiral}, an officer in the navy, next in rank below a vice admiral and above a commodore. See {Admiral}. {Rear front} (Mil.), the rear … The Collaborative International Dictionary of English
Rear — Rear, v. t. [imp. & p. p. {Reared} (r[=e]rd); p. pr. & vb. n. {Rearing}.] [AS. r[=ae]ran to raise, rear, elevate, for r[=ae]san, causative of r[=i]san to rise. See {Rise}, and cf. {Raise}.] 1. To raise; to lift up; to cause to rise, become erect … The Collaborative International Dictionary of English
rear — rear1 [rir] n. [prob. back form. < REAR(WARD), REAR (GUARD)] 1. the back or hind part of something 2. the place or position behind or at the back [at the rear of the house] 3. the part of a military or naval force farthest from the enemy ☆ 4 … English World dictionary
rear — [adj] back, end aft, after, astern, backward, behind, dorsal, following, hind, hinder, hindermost, hindmost, last, mizzen, posterior, postern, rearmost, rearward, retral, reverse, stern, tail; concept 583 Ant. beginning, front rear [n] back or… … New thesaurus
rear — Ⅰ. rear [1] ► NOUN 1) the back or hindmost part of something. 2) (also rear end) informal a person s buttocks. ► ADJECTIVE ▪ at the back. ● bring up the rear Cf. ↑ … English terms dictionary
rear- — comb. form, partly of OF. or AF. origin, as in rear ward, guard, rearsupper (and hence by analogy in rear admiral, feast, freight), partly ad. F. arrière , as in rear vassal, vault, and partly (from c 1600) an attributive use of rear n … Useful english dictionary
Rear — (r[=e]r), v. t. To place in the rear; to secure the rear of. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Rear — Rear, n. [OF. riere behind, backward, fr. L. retro. Cf. {Arrear}.] 1. The back or hindmost part; that which is behind, or last in order; opposed to {front}. [1913 Webster] Nipped with the lagging rear of winter s frost. Milton. [1913 Webster] 2.… … The Collaborative International Dictionary of English
Rear — may be used as a noun and a verb and has several meanings: * Rear (military) the area of a battlefield behind the front line *Animals: **In stockbreeding, to breed and raise **Rear (horse), when a horse lifts its front legs off the ground *Rear… … Wikipedia
rear up — ˈrear up [intransitive] [present tense I/you/we/they rear up he/she/it rears up present participle rearing up past tense reared up past part … Useful english dictionary
Rear — (r[=e]r), adv. Early; soon. [Prov. Eng.] [1913 Webster] Then why does Cuddy leave his cot so rear? Gay. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English