-
1 scindo
scindo, ĕre, scĭdi, scissum - tr. - - parf. arch. scicidi Enn. Tr. 334 ; Naev. Com. 94 ; Afran. Com. 227, cf Prisc. 10, 24 ; Gell. 7, 9, 16. - cf. gr. σχίζω. [st1]1 [-] déchirer, fendre. - scindere epistulam, Cic. Fam. 5, 20, 9 ; vestem Liv. 3, 58, 8: déchirer une lettre, lacérer un vêtement. - scindere quercum cuneis, Virg. En. 7, 510: fendre un chêne avec des coins. - scindere solum, Virg. G 2, 399: fendre le sol. - scindere freta ictu, Ov. M. 11, 463: fendre la mer du battement des rames. - scindere agmen, Tac. An. 1, 65: fendre la colonne [des soldats]. - scindit se nubes, Virg. En. 1, 587: le nuage se fend. [st1]2 [-] arracher. - scindere comam, crines, Att. d. Cic. Tusc. 3, 62 ; Virg. En. 12,870: s'arracher les cheveux. - scindere vallum, Caes. BG. 3, 5: arracher la palissade, détruire le retranchement. --- cf. Caes. BG. 5, 51, 4. - prov. alicui paenulam scindere, Cic. Att. 13, 33, 4: déchirer le manteau de qqn = l'assassiner de sollicitations. [st1]3 [-] couper, trancher, découper [les mets]. - Sen. Vit. 17, 2 ; Brev 12, 5 ; Mart. 3, 12, 2. [st1]4 [-] séparer, diviser. - dirimit seinditque Suebiam continuum montium jugum, Tac. G. 43: une longue chaîne de montagnes sépare et divise la Suébie. - passif réfl. scindi: se diviser, se partager. --- Sall. H. 4, 18 ; Lucr. 4, 91; Ov. M. 15, 739. - vox exasperatur et scinditur, Quint. 11, 3, 20: la voix s'enroue et se brise. - aliquem curae scindunt, Lucr. 5, 45: les inquiétudes déchirent qqn. --- cf. Lucr. 3, 994. - scindi in contraria studia, Virg. En. 2, 39: se diviser en partis opposés. --- cf. Sen. Ep. 89, 16. - scidit se studium, Quint. pr. 13: l'étude se subdivisa. - genus amborum scindit se sanguine ab uno, Virg. En. 8, 142: les deux races se séparent en partant d'un sang commun. - scindere necessitudines, Plin. Pan. 37: déchirer des liens de parenté. - scindere dolorem, Cic. Att. 3, 15, 2: rouvrir une blessure, renouveler une douleur. - scindere Pergamum, Plaut. Bac. 1053: détruire Pergame.* * *scindo, ĕre, scĭdi, scissum - tr. - - parf. arch. scicidi Enn. Tr. 334 ; Naev. Com. 94 ; Afran. Com. 227, cf Prisc. 10, 24 ; Gell. 7, 9, 16. - cf. gr. σχίζω. [st1]1 [-] déchirer, fendre. - scindere epistulam, Cic. Fam. 5, 20, 9 ; vestem Liv. 3, 58, 8: déchirer une lettre, lacérer un vêtement. - scindere quercum cuneis, Virg. En. 7, 510: fendre un chêne avec des coins. - scindere solum, Virg. G 2, 399: fendre le sol. - scindere freta ictu, Ov. M. 11, 463: fendre la mer du battement des rames. - scindere agmen, Tac. An. 1, 65: fendre la colonne [des soldats]. - scindit se nubes, Virg. En. 1, 587: le nuage se fend. [st1]2 [-] arracher. - scindere comam, crines, Att. d. Cic. Tusc. 3, 62 ; Virg. En. 12,870: s'arracher les cheveux. - scindere vallum, Caes. BG. 3, 5: arracher la palissade, détruire le retranchement. --- cf. Caes. BG. 5, 51, 4. - prov. alicui paenulam scindere, Cic. Att. 13, 33, 4: déchirer le manteau de qqn = l'assassiner de sollicitations. [st1]3 [-] couper, trancher, découper [les mets]. - Sen. Vit. 17, 2 ; Brev 12, 5 ; Mart. 3, 12, 2. [st1]4 [-] séparer, diviser. - dirimit seinditque Suebiam continuum montium jugum, Tac. G. 43: une longue chaîne de montagnes sépare et divise la Suébie. - passif réfl. scindi: se diviser, se partager. --- Sall. H. 4, 18 ; Lucr. 4, 91; Ov. M. 15, 739. - vox exasperatur et scinditur, Quint. 11, 3, 20: la voix s'enroue et se brise. - aliquem curae scindunt, Lucr. 5, 45: les inquiétudes déchirent qqn. --- cf. Lucr. 3, 994. - scindi in contraria studia, Virg. En. 2, 39: se diviser en partis opposés. --- cf. Sen. Ep. 89, 16. - scidit se studium, Quint. pr. 13: l'étude se subdivisa. - genus amborum scindit se sanguine ab uno, Virg. En. 8, 142: les deux races se séparent en partant d'un sang commun. - scindere necessitudines, Plin. Pan. 37: déchirer des liens de parenté. - scindere dolorem, Cic. Att. 3, 15, 2: rouvrir une blessure, renouveler une douleur. - scindere Pergamum, Plaut. Bac. 1053: détruire Pergame.* * *Scindo, scindis, scidi, scissum, scindere. Cic. Couper, Tailler, Rompre, Deschirer, Fendre.\Cuneis robur fissile scinditur. Virgil. Se fend.\Nec poterit rigidas scindere remus aquas. Ouid. Fendre.\Capillos scindere. Ouid. Rompre, Deschirer.\Dolorem suum scindere. Cic. Rengreger sa douleur et son ennuy.\Fluuios scindere natatu. Claud. Fendre en nageant.\Humum scindere vomere. Ouid. Fendre et labourer.\Latus scindere flagello. Ouid. Deschirer.\Penulam scindere. Cic. Prier tant une personne de venir chez nous, qu'on luy deschire sa robbe en le tirant.\Sententiam scindere. Cic. Diviser son opinion.\Solum scindere. Virgil. Labourer la terre.\Mare tellurem scindit. Lucan. Divise.\Scinditur incertum studia in contraria vulgus. Virgilius. Se bande. -
2 scindo
scindo scindo, scidi, scissum, ere разрывать, раздирать -
3 scindo
scindo, scidī, scissum, ere (griech. σχίζω, altind. chinátti, spaltet, schneidet ab, ahd. skintan, schinden) schlitzen, schlitzend reißen, zerreißen, spalten, mit Gewalt trennen, -zerteilen, I) eig.: 1) im allg.: epistulam, Cic. (vgl. invitus litteras tuas scinderem, Cic. fr.): librum rationum in conspectu populi, Aur. Vict.: chirographum debitoris, Ambros.: crines, Verg.: mater scissa comam, mit zerrissenem Haare, Verg.: scissa genas, mit zerkratzten Wangen, Lucan.: vestes de corpore, Prop.: so auch scissa vestis, Liv.: u. chlamys scissa rabidis morsibus, Cael. Aur.: vallum, herausreißen, Caes.: quercum cuneis, zerspalten, Verg.: aequor ferro, mit dem Pfluge aufbrechen, aufreißen, Verg.: u. so scindere terras et pastinare vineas, Salv.: navis scindit aquas, Ov.: agmen, durchbrechen, Tac.: aber agmine propero silvam Caesiam limitemque a Tiberio coeptum, durchbrechen (in dopp. Bedeutung, bei silvam = durchziehen, und bei limitem = eröffnen), Tac.: u. so poet., medii per maxima Nerei stagna viam, bahnen, Verg.: chelyn, zu sehr in sie hineinreißen, von einem verdrießlichen Spieler, Stat.: scissa humus, aufgegrabene, Mart.: pons a tergo eius scinditur, wird abgebrochen, Lact. – Passiv scindi medial = sich zerteilen, sich trennen, zerreißen (reißen), iam vincula scindi coeperunt, Curt.: flamma scinditur in partes, Lucan.: Italia scinditur in duo promunturia, Bruttium et Sallentinum, Sall. fr.: per campestria vagus (Nilus) in plura scinditur flumina, Sen. – Sprichw., scindere alci paenulam, s. paenula no. I. – 2) insbes., vom Vorschneider bei Tafel, zerschneiden, zerlegen, aves in frusta, Sen.: opsonium, Sen. – dah., meton., vorlegen (den Gästen), nihil, Mart. 3, 12, 2. – II) übtr.: 1) zerreißen, zerfleischen, zerteilen, trennen u. dgl., alqm quāvis scindunt cuppedine curae, Lucr. 3, 992. – genus amborum scindit se sanguine ab uno, Verg.: scidit se studium, Quint. – Passiv scindi medial = sich trennen, -teilen, -zerteilen, in contraria studia scinditur vulgus, Verg.: hi in duas factiones scinduntur, Tac.: hae (stellae) in numerum scissae sunt, Macr. somn. Scip. 1, 6, 18. – 2) insbes.: a) gewaltsam unterbrechen, verba fletu, Ov.: actionem, Plin. ep.: tu modo a nobis abiens recentem amicitiam scindis potius quam dissuis, quod prudenter apud Ciceronem Laelius (76) vetat, Hieron. epist. 8. – b) zerstören, zugrunde richten, Pergamum, Plaut. Bacch. 1053. – in utraque re analogiam, Varro LL. 9, 67. – c) = rescindo, wieder aufreißen = erneuern, ne scindam ipse dolorem meum, Cic. ad Att. 3, 15, 2 zw. (Baiter u. Wesenb. rescindam). – / Archaist. Perf. redupl. scicidi, Enn. fr. scen. 293. Naev. com. 94. Afran. com. 227. Acc. didasc. 1, 2 M. (bei Prisc. 10, 24); vgl. Gell. 7, 9, 16.
-
4 scindo
scindo, scidī, scissum, ere (griech. σχίζω, altind. chinátti, spaltet, schneidet ab, ahd. skintan, schinden) schlitzen, schlitzend reißen, zerreißen, spalten, mit Gewalt trennen, -zerteilen, I) eig.: 1) im allg.: epistulam, Cic. (vgl. invitus litteras tuas scinderem, Cic. fr.): librum rationum in conspectu populi, Aur. Vict.: chirographum debitoris, Ambros.: crines, Verg.: mater scissa comam, mit zerrissenem Haare, Verg.: scissa genas, mit zerkratzten Wangen, Lucan.: vestes de corpore, Prop.: so auch scissa vestis, Liv.: u. chlamys scissa rabidis morsibus, Cael. Aur.: vallum, herausreißen, Caes.: quercum cuneis, zerspalten, Verg.: aequor ferro, mit dem Pfluge aufbrechen, aufreißen, Verg.: u. so scindere terras et pastinare vineas, Salv.: navis scindit aquas, Ov.: agmen, durchbrechen, Tac.: aber agmine propero silvam Caesiam limitemque a Tiberio coeptum, durchbrechen (in dopp. Bedeutung, bei silvam = durchziehen, und bei limitem = eröffnen), Tac.: u. so poet., medii per maxima Nerei stagna viam, bahnen, Verg.: chelyn, zu sehr in sie hineinreißen, von einem verdrießlichen Spieler, Stat.: scissa humus, aufgegrabene, Mart.: pons a tergo eius scinditur, wird abgebrochen, Lact. – Passiv scindi medial = sich zerteilen, sich trennen, zerreißen (reißen), iam vincula scindi coeperunt, Curt.: flamma scinditur in partes, Lucan.: Ita-————lia scinditur in duo promunturia, Bruttium et Sallentinum, Sall. fr.: per campestria vagus (Nilus) in plura scinditur flumina, Sen. – Sprichw., scindere alci paenulam, s. paenula no. I. – 2) insbes., vom Vorschneider bei Tafel, zerschneiden, zerlegen, aves in frusta, Sen.: opsonium, Sen. – dah., meton., vorlegen (den Gästen), nihil, Mart. 3, 12, 2. – II) übtr.: 1) zerreißen, zerfleischen, zerteilen, trennen u. dgl., alqm quāvis scindunt cuppedine curae, Lucr. 3, 992. – genus amborum scindit se sanguine ab uno, Verg.: scidit se studium, Quint. – Passiv scindi medial = sich trennen, -teilen, -zerteilen, in contraria studia scinditur vulgus, Verg.: hi in duas factiones scinduntur, Tac.: hae (stellae) in numerum scissae sunt, Macr. somn. Scip. 1, 6, 18. – 2) insbes.: a) gewaltsam unterbrechen, verba fletu, Ov.: actionem, Plin. ep.: tu modo a nobis abiens recentem amicitiam scindis potius quam dissuis, quod prudenter apud Ciceronem Laelius (76) vetat, Hieron. epist. 8. – b) zerstören, zugrunde richten, Pergamum, Plaut. Bacch. 1053. – in utraque re analogiam, Varro LL. 9, 67. – c) = rescindo, wieder aufreißen = erneuern, ne scindam ipse dolorem meum, Cic. ad Att. 3, 15, 2 zw. (Baiter u. Wesenb. rescindam). – ⇒ Archaist. Perf. redupl. scicidi, Enn. fr. scen. 293. Naev. com. 94. Afran. com. 227. Acc. didasc. 1, 2 M. (bei Prisc. 10, 24); vgl. Gell. 7, 9, 16. -
5 scindō
scindō (scidī, late), scissus, ere [2 SAC-], to cut, tear, rend, force apart, split, cleave, divide: dolore comam, Att. ap. C.: crinīs, V.: scissae capillos matres, O.: vestem, tear open, L.: coronam, H.: vitiato fistula plumbo Scinditur, bursts open, O.: vallum, tear up, Cs.: cuneis lignum, cleave, V.: ferro aequor (i. e. humum), V.: puppis aquas, O. — To part, separate, divide: scindit Sueviam continuum montium iugum, Ta.: Scinditur in geminas partīs amnis, O.: genus amborum scindit se sanguine ab uno, i. e. branches, V.: Scinditur studia in contraria volgus, V.: fletu verba, interrupt, O.* * *scindere, scindi, scissus Vtear, split, divide -
6 scindo
scindo, scĭdi, scissum, 3 (old perf. redupl. scicidi, Enn., Naev., Att, and Afran. ap. Prisc. p. 890 P.; or Enn. p. 133 Vanl.; Com. Rel. pp. 19 and 164 Rib.; cf. also, sciciderat. [p. 1643] Gell 6, 9, 16), v. a. [akin to Gr. schizô, to split; cf. Germ. scheiden, and Lat. scio], to cut, tear, rend, or break asunder; to split, cleave, divide, or separate by force, etc. (freq. and class.; but in tempp.perf. ante-class.and postAug.; syn.: findo, rumpo).I.Lit.: quom saxum scisciderit, Enn. ap. Prisc. l. l.: non ergo aquila scisciderat pectus, Att. ib. and ap. Gell. l. l.: satis fortiter vestras sciscidistis colus, Afran. ap. Prisc. l. l.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:b.crines,
Verg. A. 12, 870; Ov. M. 11, 683:capillos,
id. H. 3, 79; Tib. 1, 10, 55; cf., in a Greek construction: scissaeque capillos matres,
Ov. M. 8, 526:vela,
Plaut. Trin. 4, 1, 18:epistulam,
Cic. Fam. 5, 20, 9:vestem,
to tear open, Liv. 3, 58; Quint. 2, 15, 7; Prop. 2, 15 (3, 7), 18; Ov. M. 9, 166; Hor. C. 1, 17, 27; cf.:vestem tibi de corpore,
Prop. 2, 5, 21:pecora scindunt herbarum radices,
Col. 2, 18, 2:asini me mordicibus scindant,
tear, lacerate, Plaut. Aul. 2, 2, 57:sinus,
Ov. M. 10, 386:latus flagello,
id. Ib. 185:lacerum corpus ictibus innumeris,
Sil. 1, 172:vitiato fistula plumbo Scinditur,
bursts open, Ov. M. 4, 123; cf.:et faceret scissas languida ruga genas,
wrinkled, Prop. 3, 10, 6:vallum,
to break through, tear up, Caes. B. G. 3, 5; 5, 51; Liv. 7, 37; Tac. H. 4, 28:limen portae,
to break in pieces, Plaut. Bacch. 4, 9, 31:pontem,
to break down, id. ib. 5, 26:cuneis lignum,
to split, cleave, Verg. G. 1, 144:quercum cuneis,
id. A. 7, 510:cuneis fissile robur,
id. ib. 6, 182; cf.:ferro aequor (i. e. humum),
id. G. 1, 50; cf.solum,
id. ib. 2, 399:vomere terram,
Ov. A. A. 2, 671:freta ictu (remorum),
id. M. 11, 463:puppis aquas,
id. Tr. 1, 10, 48:fluvios natatu,
Claud. Cons. Hon. 4, 347:tellurem mare scindit,
Luc. 3, 61:agmen,
Tac. A. 1, 65 et saep.:labra,
to open wide, Quint. 11, 3, 81:obsonium,
to cut up, carve, Sen. Vit. Beat. 17; cf.nihil (edulium),
Mart. 3, 12, 2:aves in frusta,
Sen. Brev. Vit. 12.—Prov.: penulam alicui, to tear off one's travelling cloak, i.e. to urge, press, solicit one to stay, Cic. Att. 13, 33, 4.—B.Transf., to part, separate, divide; of places:2.dirimit scinditque Sueviam continuum montium jugum,
Tac. G. 43:frons Italia in duo se cornua scindit,
Mel. 2, 4, 7.—Mid.: omnis Italia scinditur in duo promuntoria,
Sall. H. 4, 18 Dietsch.—In gen.:se (lutamenta),
Cato, R. R. 128:se (nubes),
Verg. A. 1, 587.—Mid.:omnis fumus, vapor, etc.... scinduntur per iter flexum,
Lucr. 4, 91:scinditur in geminas partes circumfluus amnis,
Ov. M. 15, 739; Luc. 1, 551.— Absol.:sentes quod tetigere, ilico rapiunt: si eas ereptum, ilico scindunt,
Plaut. Cas. 3, 6, 2.—To destroy:II.scindunt proceres Pergamum,
Plaut. Bacch. 4, 9, 130.—Trop., to tear in pieces, to distract, agitate, disturb, etc.:A.aliquem quāvis scindunt cuppedine curae,
Lucr. 3, 994:quantae tum scindunt hominem cuppedinis acres Sollicitum curae,
id. 5, 46: nolo commemorare, quibus rebus sim spoliatus, ne scindam ipse dolorem meum, tear open, i. e. renew my grief, Cic. Att. 3, 15, 2:non sine piaculo sanctissimas necessitudines scindi,
to be sundered, separated, Plin. Pan. 37 fin.:ut (actio) noctis interventu scinderetur,
was interrupted, id. Ep. 2, 11, 16:verba fletu,
Ov. P. 3, 1, 157:vox scinditur,
is broken, cracked, Quint. 11, 3, 20:sic genus amborum scindit se sanguine ab uno,
divides, branches off, Verg. A. 8, 142; cf.: scidit deinde se studium atque inertiā factum est, ut artes esse plures viderentur, was separated, divided, Quint. prooem. § 13; cf.:naturalis pars philosophiae in duo scinditur corporalia et incorporalia,
Sen. Ep. 89, 16:scinditur incertum studia in contraria vulgus,
Verg. A. 2, 39; cf. Tac. H. 1, 13:scindebatur in multiplices curas,
Amm. 16, 3, 3.—Hence, scissus, a, um, P. a., split, cleft, divided.Lit.:B.folia pluribus divisuris,
Plin. 25, 5, 21, § 48:vitis folio,
id. 14, 2, 4, § 23:scissae (aures) cervis ac velut divisae,
id. 11, 37, 50, § 136:alumen,
Col. 6, 13, 1 (for which:scissile alumen,
Cels. 5, 2; 6, 11):vestibus,
Vulg. Job, 2, 12.— -
7 scindo
scidī (арх. scicidī), scissum, ere1) разрывать, раздирать (vestem L, Prp; epistulam C; tunĭca scissa Pt); распускать, приводить в беспорядок, растрёпывать, рвать ( crines V); расцарапывать ( genas Lcn); раскалывать (quercum cuneis V; scissa robora Pt): рассекать ( aquas O); бороздить, прорезать ( frontem cicatricibus Pt); прорывать ( agmen T); сносить, разрушать (pontem Pl, Lact; vallum Cs; Pergamum Pl); разрезывать (aves in frusta Sen; aprum Pt); разделять (amnis in partes scinditur O; in duas factiones scindi T)2) прерывать ( verba fletu O); пресекать, мешать, нарушать ( actionem PJ)3) прокладывать ( viam V); пробираться, проходить (s. silvam T); рыть, взрывать ( humum M)4) терзать, мучить ( curae scindunt aliquem Lcr)5) бередить, растравлять ( dolorem C) -
8 scindo
to cut, rend, split/ divide, separate -
9 scindo
, scidi, scissum, scindere 3разрывать, раздирать; распускать, приводить в беспорядок, растрёпывать, рвать, расцарапывать, бороздить -
10 ab-scindō
ab-scindō scidī, scissus, ere, to tear off, break away, break off: tunicam a pectore, tore down: umeris abscindere vestem, V.: abscissa comas, tearing her hair, V.—Esp., to divide, part, separate (poet.): pontus Hesperium Siculo latus abscidit, V.: Oceano dissociabili terras, H.: inane soldo, H.—Fig., to cut off, hinder: reditūs dulcīs, H. -
11 circum-scindō
circum-scindō —, —, ere, to rend around, strip (once): aliquem, L. -
12 cōn - scindō
cōn - scindō idī, issus, ere, to tear, rend to pieces: conscissā veste, T.: epistulam: ipsam capillo conscidit (i. e. illius capillum), T.—Fig., to tear to pieces, calumniate: me: advocati sibilis conscissi, hissed at. -
13 dī-scindō
dī-scindō cidī, cissus, ere, to tear asunder, cut apart, cleave, divide, rend, tear: Vestem, T.: tunicam: purpureos amictūs manu, V.: labrum, T.: artūs, V.: novaculā cotem, L.: amicitiae discindendae, rudely broken off. -
14 ex-scindō or excindō
ex-scindō or excindō idī, issus, ere, to extirpate, annihilate, destroy: templum sanctitatis: quae urbs se exscindi pateretur: finīs tuos, L.: ferro gentem, V.: virtutem, Ta. -
15 inter-scindō
inter-scindō scidī, scissus, ere, to tear asunder, break down, divide, interrupt: pontem: aggerem, Cs.—To cut off, separate, part: Chalcis arto interscinditur freto, L. -
16 per-scindō
per-scindō —, —, ere, to rend asunder, tear in pieces: omnia perscindente vento, L. -
17 prō-scindō
prō-scindō —, —, ere, to plough, break up: terram iuvencis, V.: ferro campum, O.—Fig., to satirize, revile, defame: summotum (me) patriā, O. -
18 re-scindō
re-scindō scidī, scissus, ere, to cut off, cut loose, cut down, tear open: pontem, i. e. break down, Cs.: Ense teli latebram penitus, to cut open, V.: obductos annis luctūs, O.: an male sarta Gratia <*>uiquam coit et rescinditur? H.—To open: locum praesidiis firmatum: ferro summum Ulceris os, V.—Fig., to tear open, renew, expose: crimina, O.—To annul, abolish, abrogate, repeal, rescind: quod sit factum legibus, T.: Iussa Iovis, O.: ordinum gesta: totam trienni praeturam: res iudicatas: testamenta. -
19 scissim
[ scindo ] -
20 discindo
di-scindo, scidī, scissum, ere [ scindo ]1) раздирать, разрывать (librum AG; vestem Ter, Su); сорвать ( tunĭcam a pectore L); раздробить ( alicui maxillam Su); рассекать, разрезать (d. cotem novaculā C)oratio inter respondentem et interrogantem discissa Sen — речь, расчленённая на ответы и вопросы2) сечь, пороть ( aliquem flagellis Su)3) расторгатьd. amicitiam C — порвать дружеские связи
См. также в других словарях:
scindo — I cut … A glossary of provincial and local words used in England
дисцизия шейки матки — (discissio cervicis uteri; лат. discissio разрыв, от ди + scindo разрывать) см. Трахелотомия … Большой медицинский словарь
цедить — цежу, цеж жидкий, процеженный раствор овсяной муки , укр. цiдити, цiджу, блр. цудзiць, цуджу цедить, пить помногу , русск. цслав. цѣдити διυλίζειν, болг. цедя цежу , сербохорв. циjѐдити, ци̏jеди̑м – то же, словен. cediti, cedim, чеш. cediti,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
цеп — род. п. а, диал. цепинка палка , оцеп колодезный журавль, шлагбаум , укр. цiп цеп , др. русск. цѣпъ, болг. цеп палка, которую прокладывают между нитями основы в ткацком станке , сербохорв. ци̏jеп цеп , словен. се̑р, чеш., слвц. сер, польск. серу… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
часть — ж., род. п. и, участь, счастье (см.), укр. часть, блр. часць, др. русск. часть доля, земельный участок, наследство , ст. слав. чѩсть μέρος (Остром., Супр.), болг. чест ж. часть, доля, счастье , сербохорв. че̑ст ж., чеш. čast, стар. čiest ж. часть … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
чистый — чист, чиста, чисто, чистить, чищу, укр. чистий, чистити, др. русск. чистъ, ст. слав. чистъ καθαρός (Остром., Клоц., Супр.), болг. чист, сербохорв. чи̏ст, чи̏ста, чи̏сто, словен. čìst, čista, чеш., слвц. čisty, польск. сzуstу, в. луж. čisty, н.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
шест — I I, род. п. а ( е вместо ё по аналогии шестик; см. Соболевский, Лекции 64), диал. шост, севск. (Преобр.), блр. шост. Праслав. *šьstъ родственно лит. šiekštas ствол дерева, очищенный от корней, колода для пленных , лтш. siêkstа часть… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Дисци́зия ше́йки ма́тки — (discissio cervicis uteri; лат. discissio разрыв, от Ди + scindo разрывать) см. Трахелотомия … Медицинская энциклопедия
Саентология — Эта статья является предметом процедуры посредничества. В настоящее время вокруг статьи происходит сложный конфликт участников, из за чего начата процедура посредничества. Просьба вносить свои правки в соответствии с принятыми решениями… … Википедия
Саентология/Temp1 — Версия 1 временная версия с целью разрешить войну правок Саентологический крест Саентологичекий символ Саентоло?гия (часто также «сайентология», от лат. scio и … Википедия
Саенто — Саентологический крест Саентологичекий символ Саентология (часто также «сайентология», от лат. scio и др. греч. logos «знание о знании»[1]) религиозно фил … Википедия