-
1 exhumation
nf.1. eksgumatsiya sud-tibbiyot ekspertizasi uchun go‘rdan kovlab olish (murdani); procéder à l'exhumation d'un corps murdani go‘rdan kovlab olmoq2. fig.fam. kovlab, izlab topish; olish, tanlab, yozib olish; l'exhumation d'un document des archives arxiv materiallaridan hujjat olish. -
2 déterrer
vt.1. kovlab olmoq, kovlab chiqarmoq, kovlamoq2. murdani sud-ekspertizasi uchun go‘rdan kovlab olmoq3. topmoq, ochmoq, ko‘rmoq, ko‘rib qolmoq, kovlab olmoq. -
3 exhumer
vt.1. murdani go‘rdan kovlab olmoq; exhumer un cercueil tobutni kovlab olmoq2. kovlab olmoq, kovlab topmoq, exhumer une statue antique qadimgi haykalni kovlab topmoq; exhumer les ruines d'une cité disparue yo‘q bo‘lib ketgan shahar qoldiqlarini qazib ochmoq3. fig. eslamoq, esga olmoq, yodiga keltirmoq; xotirlamoq.
См. также в других словарях:
sərgərdan — sif. və zərf <fars.> Yersizyurdsuz, sərsəri, avara. Sərgərdan adam. – Ata ana nazı ilə böyümüş Budaq indi çox şeyə tamarzı qalırdı. O, avara, səfil və sərgərdan həyat sürürdü. Ə. Vəl.. // Başını itirmiş, çıxış yolu tapa bilməyən. Yazıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərdanə — z. və sif. <fars.> 1. İgidcəsinə, qəhrəmancasına, qorxmadan. Mərdanə vuruşmaq. 2. Mərdcəsinə, açıqcasına. Mərdanə danışmaq. – Başımı top edib yenə meydanə girmişəm; Meydanə girməyə yenə mərdanə ər gərək. Nəs.. 3. Kişiyə xas olan, kişiyə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərd-mərdanə — bax mərdanə 1 və 2 ci mənalarda. Mərdmərdanə vuruşmaq. Mərd mərdanə döyüş meydanına atılmaq. – Başlar kəsdi, qollar qırdı, mərd mərdanə dava elədi. «Koroğlu». Kərəm çəkər cəfa mərdü mərdanə; Bivəfa əlindən gəlmişəm cana. «Əsli və Kərəm». //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərdü mərdanə — bax mərdanə 1 və 2 ci mənalarda. Mərdmərdanə vuruşmaq. Mərd mərdanə döyüş meydanına atılmaq. – Başlar kəsdi, qollar qırdı, mərd mərdanə dava elədi. «Koroğlu». Kərəm çəkər cəfa mərdü mərdanə; Bivəfa əlindən gəlmişəm cana. «Əsli və Kərəm». //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mərdanəlik — 1. is. Mərdlik, kişilik, alicənablıq; igidlik. Onların səxavət və mərdanəliyi məni çoxdan bəri özlərinin məddahı etmişdir. M. S. O.. 2. Mərdanəliklə şəklinlə zərf – mərdcəsinə, mərd kimi, kişi kimi, qoçaqcasına. Mərdanəliklə vuruşmaq. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səfil-sərgərdan — z. <ər. səfil və fars. sərgərdan> Yersiz yurdsuz, ac, pis vəziyyətdə, acınacaqlı halda. Səfil sərgərdan qalmaq. – <Sevər:> Ac, səfil sərgərdan küçələri dolaşıram. C. C.. <Firidun> bazar və küçələri doldurmuş yurdsuz uşaqlara,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəbihgərdan — is. <ər. şəbih və fars. gərdan> Şəbihi hazırlayan, şəbih mərasimini idarə edən adam. Cəm olunan pullar nəyə sərf olunardı? – Çaya, qəndə, . . imam yolunda çalışan hədsiz Allah bəndələrinə ki ibarət olsun məscid və minbər xadimlərindən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
laymərdan — (Salyan) igid, qoçaq. – Elə laymərdan oğullarımız var ki, hər biri bi dünyaya dəgər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sərdan — (Culfa, Qafan, Zəngilan) malqaranın yığıldığı və ya sağıldığı yer. – Bizim cöngə sərdanda yoxdı, yə:qin ki, qurd yedi (Qafan); – Fərzəli qoyunu sərdana gətirdi (Zəngilan); – Keçən il mən sərdanda beş yüz sağmal qoyun sağdırdım (Culfa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şəkərdan — (Quba) qənddan, qəndqabı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
abgərdan — f. 1) parç, tayqulp; 2) abgərdən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
