-
1 repraendo
rĕ-prĕhendo ( rĕpraehendo, rĕprendo, or rĕpraendo; cf. prehendo. Examples of the contracted form among the poets are, Lucil. ap. Non. 427, 31; Ov. H. 11, 53; Hor. Ep. 1, 18, 39; id. S. 1, 10, 55 al.), di, sum, 3, v. a., to hold back, hold fast, take hold of, seize, catch.I.Lit. (rare;II.not in Cic. or Cæs.): ille reprehendit hunc priorem pallio,
Plaut. Trin. 3, 1, 23:me pallio,
id. Mil. 1, 1, 60:hominem,
id. Ps. 1, 3, 19:quosdam manu,
Liv. 34, 14; Phaedr. 5, 8, 4:servi fugiunt, sed si reprehensi sunt,
Plaut. Most. 4, 1, 6:veluti profugos et reprensos in catenis reducere,
Suet. Calig. 45; cf.:reprehensi ex fugā Persae,
Curt. 4, 14, 2:membra rapi partim, partim reprensa relinqui,
caught fast, sticking behind, Ov. M. 15, 526.—Trop.A.In gen, to hold fast, take or lay hold of, restrain; to recover (rare, but found in Cic.):B.revocat virtus, vel potius reprehendit manu,
Cic. Ac. 2, 45, 139:res ab exitio reprehendere euntes,
Lucr. 6, 569:omnes extremum cupiunt vitae reprehendere vinclum,
to hold fast, retain, id. 3, 599; cf.:id memori mente,
id. 3, 858:sese (sensus),
id. 4, 497; Prop. 3, 19 (4, 18), 9:sed reprendi me tamen, Nequid de fratre garrulae illi dicerem,
have restrained myself, Ter. Ad. 4, 4, 16: pernoscite, locum Reprehendere, to recover or restore what had been left out or omitted, id. ib. prol. 14:quod erat praetermissum, id reprehendisti,
Cic. Verr. 2, 3, 20, § 51.—In partic., to check, restrain an erring person or (more freq.) the error itself; hence, by meton., to blame, censure, find fault with, reprove, rebuke, reprehend (freq. and class.; cf.:2.vituperor, criminor, increpo): cum in eodem genere, in quo ipsi offendissent, alios reprehendissent,
Cic. Clu. 36, 98:quem qui reprehendit, in eo reprehendit, quod gratum praeter modum dicat esse,
id. Planc. 33, 82; cf. id. ib. 26, 63;34, 84: si quos (aculeos) habuisti in me reprehendendo,
id. ib. 24, 58:non modo non sum reprehendendus, sed etiam, etc.,
id. ib. 38, 91; Quint. 12, 10, 43; Ter. Ad. 5, 9, 37:meum discessum reprehendere et subaccusare,
Cic. Planc. 35, 86:quod reprehendit Lauranius, Messala defendit,
Quint. 9, 4, 38:aliquem communi vituperatione,
Cic. Verr. 2, 5, 18, § 46:nihil haberem quod reprehenderem, si, etc.,
id. Fin. 2, 8, 23:ea res omnium judicio reprehendebatur,
Caes. B. C. 1, 14 fin.:consilium,
id. B. G. 5, 33; id. B. C. 3, 51:temeritatem cupiditatemque militum, licentiam, arrogantiam,
id. B. G. 7, 52:delicta,
Sall. C. 3, 2:studia aliena,
Hor. Ep. 1, 18, 39:versus inertes,
id. A. P. 445:carmen,
id. ib. 292: cum de se loquitur, non ut majore reprensis, id. S. 1, 10, 55:si inspersos egregio reprendas corpore naevos,
id. ib. 1, 6, 67:in hoc ipso (Demosthene) reprehendit Aeschines quaedam et exagitat,
Cic. Or. 8, 26:tu id in me reprehendis, quod Q. Metello laudi datum est,
id. Planc. 36, 89:omnes istius modi artes in iis,
id. ib. 25, 62:quae in eo,
Caes. B. G. 1, 20 fin.:dentes albos in iis,
Quint. 8, 6, 40:nihil in magno Homero,
Hor. S. 1, 10, 52 et saep.:verum ea ne quis credat eo reprehendenda, quod multos cognovimus qui, etc.,
Quint. 12, 3, 11:sunt inevitabiles soni, quibus nonnumquam nationes reprendimus,
id. 1, 5, 33.— Absol.:visum te aiunt in regiā: nec reprehendo, quippe cum ipse istam reprehensionem non fugerim,
Cic. Att. 10, 3, a, 1:quo plures det sibi tamquam ansas ad reprehendendum,
id. Lael. 16, 59:irridentis magis est quam reprehendentis,
id. Planc. 31, 75.—Esp., of public and formal condemnation, to convict, pass judgment on:3.quam multa vero injuste fleri possunt, quae nemo possit reprehendere,
Cic. Fin. 2, 18, 57:si senatores judicent, hoc unum genus pecuniae per injuriam cogendae nullo modo posse reprehendi,
id. Verr. 2, 3, 96, § 223:neque id ullo modo senatoriis judiciis, reprehendi posse,
id. ib. 2, 3, 96, § 224.—In rhet., to refute:expone nunc de reprehendendo,
Cic. Part. Or. 12, 44:omnis argumentatio reprehenditur, si aut ex eis, quae sumpta sunt, non conceditur aliquid, etc.,
id. Inv. 1, 42, 79; cf. reprehensio, II. B. 2. -
2 repraehendo
rĕ-prĕhendo ( rĕpraehendo, rĕprendo, or rĕpraendo; cf. prehendo. Examples of the contracted form among the poets are, Lucil. ap. Non. 427, 31; Ov. H. 11, 53; Hor. Ep. 1, 18, 39; id. S. 1, 10, 55 al.), di, sum, 3, v. a., to hold back, hold fast, take hold of, seize, catch.I.Lit. (rare;II.not in Cic. or Cæs.): ille reprehendit hunc priorem pallio,
Plaut. Trin. 3, 1, 23:me pallio,
id. Mil. 1, 1, 60:hominem,
id. Ps. 1, 3, 19:quosdam manu,
Liv. 34, 14; Phaedr. 5, 8, 4:servi fugiunt, sed si reprehensi sunt,
Plaut. Most. 4, 1, 6:veluti profugos et reprensos in catenis reducere,
Suet. Calig. 45; cf.:reprehensi ex fugā Persae,
Curt. 4, 14, 2:membra rapi partim, partim reprensa relinqui,
caught fast, sticking behind, Ov. M. 15, 526.—Trop.A.In gen, to hold fast, take or lay hold of, restrain; to recover (rare, but found in Cic.):B.revocat virtus, vel potius reprehendit manu,
Cic. Ac. 2, 45, 139:res ab exitio reprehendere euntes,
Lucr. 6, 569:omnes extremum cupiunt vitae reprehendere vinclum,
to hold fast, retain, id. 3, 599; cf.:id memori mente,
id. 3, 858:sese (sensus),
id. 4, 497; Prop. 3, 19 (4, 18), 9:sed reprendi me tamen, Nequid de fratre garrulae illi dicerem,
have restrained myself, Ter. Ad. 4, 4, 16: pernoscite, locum Reprehendere, to recover or restore what had been left out or omitted, id. ib. prol. 14:quod erat praetermissum, id reprehendisti,
Cic. Verr. 2, 3, 20, § 51.—In partic., to check, restrain an erring person or (more freq.) the error itself; hence, by meton., to blame, censure, find fault with, reprove, rebuke, reprehend (freq. and class.; cf.:2.vituperor, criminor, increpo): cum in eodem genere, in quo ipsi offendissent, alios reprehendissent,
Cic. Clu. 36, 98:quem qui reprehendit, in eo reprehendit, quod gratum praeter modum dicat esse,
id. Planc. 33, 82; cf. id. ib. 26, 63;34, 84: si quos (aculeos) habuisti in me reprehendendo,
id. ib. 24, 58:non modo non sum reprehendendus, sed etiam, etc.,
id. ib. 38, 91; Quint. 12, 10, 43; Ter. Ad. 5, 9, 37:meum discessum reprehendere et subaccusare,
Cic. Planc. 35, 86:quod reprehendit Lauranius, Messala defendit,
Quint. 9, 4, 38:aliquem communi vituperatione,
Cic. Verr. 2, 5, 18, § 46:nihil haberem quod reprehenderem, si, etc.,
id. Fin. 2, 8, 23:ea res omnium judicio reprehendebatur,
Caes. B. C. 1, 14 fin.:consilium,
id. B. G. 5, 33; id. B. C. 3, 51:temeritatem cupiditatemque militum, licentiam, arrogantiam,
id. B. G. 7, 52:delicta,
Sall. C. 3, 2:studia aliena,
Hor. Ep. 1, 18, 39:versus inertes,
id. A. P. 445:carmen,
id. ib. 292: cum de se loquitur, non ut majore reprensis, id. S. 1, 10, 55:si inspersos egregio reprendas corpore naevos,
id. ib. 1, 6, 67:in hoc ipso (Demosthene) reprehendit Aeschines quaedam et exagitat,
Cic. Or. 8, 26:tu id in me reprehendis, quod Q. Metello laudi datum est,
id. Planc. 36, 89:omnes istius modi artes in iis,
id. ib. 25, 62:quae in eo,
Caes. B. G. 1, 20 fin.:dentes albos in iis,
Quint. 8, 6, 40:nihil in magno Homero,
Hor. S. 1, 10, 52 et saep.:verum ea ne quis credat eo reprehendenda, quod multos cognovimus qui, etc.,
Quint. 12, 3, 11:sunt inevitabiles soni, quibus nonnumquam nationes reprendimus,
id. 1, 5, 33.— Absol.:visum te aiunt in regiā: nec reprehendo, quippe cum ipse istam reprehensionem non fugerim,
Cic. Att. 10, 3, a, 1:quo plures det sibi tamquam ansas ad reprehendendum,
id. Lael. 16, 59:irridentis magis est quam reprehendentis,
id. Planc. 31, 75.—Esp., of public and formal condemnation, to convict, pass judgment on:3.quam multa vero injuste fleri possunt, quae nemo possit reprehendere,
Cic. Fin. 2, 18, 57:si senatores judicent, hoc unum genus pecuniae per injuriam cogendae nullo modo posse reprehendi,
id. Verr. 2, 3, 96, § 223:neque id ullo modo senatoriis judiciis, reprehendi posse,
id. ib. 2, 3, 96, § 224.—In rhet., to refute:expone nunc de reprehendendo,
Cic. Part. Or. 12, 44:omnis argumentatio reprehenditur, si aut ex eis, quae sumpta sunt, non conceditur aliquid, etc.,
id. Inv. 1, 42, 79; cf. reprehensio, II. B. 2. -
3 reprehendo
rĕ-prĕhendo ( rĕpraehendo, rĕprendo, or rĕpraendo; cf. prehendo. Examples of the contracted form among the poets are, Lucil. ap. Non. 427, 31; Ov. H. 11, 53; Hor. Ep. 1, 18, 39; id. S. 1, 10, 55 al.), di, sum, 3, v. a., to hold back, hold fast, take hold of, seize, catch.I.Lit. (rare;II.not in Cic. or Cæs.): ille reprehendit hunc priorem pallio,
Plaut. Trin. 3, 1, 23:me pallio,
id. Mil. 1, 1, 60:hominem,
id. Ps. 1, 3, 19:quosdam manu,
Liv. 34, 14; Phaedr. 5, 8, 4:servi fugiunt, sed si reprehensi sunt,
Plaut. Most. 4, 1, 6:veluti profugos et reprensos in catenis reducere,
Suet. Calig. 45; cf.:reprehensi ex fugā Persae,
Curt. 4, 14, 2:membra rapi partim, partim reprensa relinqui,
caught fast, sticking behind, Ov. M. 15, 526.—Trop.A.In gen, to hold fast, take or lay hold of, restrain; to recover (rare, but found in Cic.):B.revocat virtus, vel potius reprehendit manu,
Cic. Ac. 2, 45, 139:res ab exitio reprehendere euntes,
Lucr. 6, 569:omnes extremum cupiunt vitae reprehendere vinclum,
to hold fast, retain, id. 3, 599; cf.:id memori mente,
id. 3, 858:sese (sensus),
id. 4, 497; Prop. 3, 19 (4, 18), 9:sed reprendi me tamen, Nequid de fratre garrulae illi dicerem,
have restrained myself, Ter. Ad. 4, 4, 16: pernoscite, locum Reprehendere, to recover or restore what had been left out or omitted, id. ib. prol. 14:quod erat praetermissum, id reprehendisti,
Cic. Verr. 2, 3, 20, § 51.—In partic., to check, restrain an erring person or (more freq.) the error itself; hence, by meton., to blame, censure, find fault with, reprove, rebuke, reprehend (freq. and class.; cf.:2.vituperor, criminor, increpo): cum in eodem genere, in quo ipsi offendissent, alios reprehendissent,
Cic. Clu. 36, 98:quem qui reprehendit, in eo reprehendit, quod gratum praeter modum dicat esse,
id. Planc. 33, 82; cf. id. ib. 26, 63;34, 84: si quos (aculeos) habuisti in me reprehendendo,
id. ib. 24, 58:non modo non sum reprehendendus, sed etiam, etc.,
id. ib. 38, 91; Quint. 12, 10, 43; Ter. Ad. 5, 9, 37:meum discessum reprehendere et subaccusare,
Cic. Planc. 35, 86:quod reprehendit Lauranius, Messala defendit,
Quint. 9, 4, 38:aliquem communi vituperatione,
Cic. Verr. 2, 5, 18, § 46:nihil haberem quod reprehenderem, si, etc.,
id. Fin. 2, 8, 23:ea res omnium judicio reprehendebatur,
Caes. B. C. 1, 14 fin.:consilium,
id. B. G. 5, 33; id. B. C. 3, 51:temeritatem cupiditatemque militum, licentiam, arrogantiam,
id. B. G. 7, 52:delicta,
Sall. C. 3, 2:studia aliena,
Hor. Ep. 1, 18, 39:versus inertes,
id. A. P. 445:carmen,
id. ib. 292: cum de se loquitur, non ut majore reprensis, id. S. 1, 10, 55:si inspersos egregio reprendas corpore naevos,
id. ib. 1, 6, 67:in hoc ipso (Demosthene) reprehendit Aeschines quaedam et exagitat,
Cic. Or. 8, 26:tu id in me reprehendis, quod Q. Metello laudi datum est,
id. Planc. 36, 89:omnes istius modi artes in iis,
id. ib. 25, 62:quae in eo,
Caes. B. G. 1, 20 fin.:dentes albos in iis,
Quint. 8, 6, 40:nihil in magno Homero,
Hor. S. 1, 10, 52 et saep.:verum ea ne quis credat eo reprehendenda, quod multos cognovimus qui, etc.,
Quint. 12, 3, 11:sunt inevitabiles soni, quibus nonnumquam nationes reprendimus,
id. 1, 5, 33.— Absol.:visum te aiunt in regiā: nec reprehendo, quippe cum ipse istam reprehensionem non fugerim,
Cic. Att. 10, 3, a, 1:quo plures det sibi tamquam ansas ad reprehendendum,
id. Lael. 16, 59:irridentis magis est quam reprehendentis,
id. Planc. 31, 75.—Esp., of public and formal condemnation, to convict, pass judgment on:3.quam multa vero injuste fleri possunt, quae nemo possit reprehendere,
Cic. Fin. 2, 18, 57:si senatores judicent, hoc unum genus pecuniae per injuriam cogendae nullo modo posse reprehendi,
id. Verr. 2, 3, 96, § 223:neque id ullo modo senatoriis judiciis, reprehendi posse,
id. ib. 2, 3, 96, § 224.—In rhet., to refute:expone nunc de reprehendendo,
Cic. Part. Or. 12, 44:omnis argumentatio reprehenditur, si aut ex eis, quae sumpta sunt, non conceditur aliquid, etc.,
id. Inv. 1, 42, 79; cf. reprehensio, II. B. 2.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский