Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

rĕpŭto

  • 1 reputo

    rĕpŭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] calculer, compter, évaluer. [st2]2 [-] examiner à fond, réfléchir, peser, méditer. [st2]3 [-] tenir compte de, imputer.    - solis defectiones reputare, Cic. Rep. 1, 16, 25: calculer les éclipses du soleil.    - multa secum reputans de... Nep.: ayant longtemps réfléchi sur...    - reputare + prop. inf.: songer que.    - reputate cum animis vestris num... Sall.: songez si... (voyez si...) in otio facinus suum cum animo reputans, Sall. J. 13: réfléchissant à loisir à l'acte qu'il avait commis.    - secum ipse reputabat, quam gravis casus in servitium ex regno foret, Sall. J.: il se disait combien la chute serait lourde de tomber du trône dans la servitude.    - vere reputantibus Galliam suismet viribus concidisse, Tac. H. 4, 17: à bien réfléchir, la Gaule s'était vaincue elle-même.    - alicui nec bona opera reputare nec mala, Tert.: ne tenir compte à qqn ni de ses bonnes ni de ses mauvaises actions.
    * * *
    rĕpŭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] calculer, compter, évaluer. [st2]2 [-] examiner à fond, réfléchir, peser, méditer. [st2]3 [-] tenir compte de, imputer.    - solis defectiones reputare, Cic. Rep. 1, 16, 25: calculer les éclipses du soleil.    - multa secum reputans de... Nep.: ayant longtemps réfléchi sur...    - reputare + prop. inf.: songer que.    - reputate cum animis vestris num... Sall.: songez si... (voyez si...) in otio facinus suum cum animo reputans, Sall. J. 13: réfléchissant à loisir à l'acte qu'il avait commis.    - secum ipse reputabat, quam gravis casus in servitium ex regno foret, Sall. J.: il se disait combien la chute serait lourde de tomber du trône dans la servitude.    - vere reputantibus Galliam suismet viribus concidisse, Tac. H. 4, 17: à bien réfléchir, la Gaule s'était vaincue elle-même.    - alicui nec bona opera reputare nec mala, Tert.: ne tenir compte à qqn ni de ses bonnes ni de ses mauvaises actions.
    * * *
        Reputo, reputas, pen. corr. reputare. Couper diligemment.
    \
        Reputare, per translationem. Plaut. Penser et repenser à quelque chose, Pourpenser.
    \
        Non reputat laboris quid sit. Plaut. Il ne considere pas le labeur et la peine qu'il y a.
    \
        Reputare. Vlpian. Compter.
    \
        Reputare quidpiam alicui. Modestinus. Luy imputer.

    Dictionarium latinogallicum > reputo

  • 2 reputo

    reputo reputo, avi, atum, are думать, обдумывать

    Латинско-русский словарь > reputo

  • 3 reputo

    reputo reputo, avi, atum, are соображать, размышлять

    Латинско-русский словарь > reputo

  • 4 reputo

    reputo reputo, avi, atum, are предвидеть

    Латинско-русский словарь > reputo

  • 5 reputo

    reputo, 1, (1) ponder, L. 11:38; (2) account, impute, reckon, A. 19:27; R. 2:26.

    English-Latin new dictionary > reputo

  • 6 reputo

    rĕ-pŭto, āvi, ātum, 1, v. a., to count over, reckon, calculate, compute (syn.: numero, expendo).
    I.
    Lit. (mostly post-Aug.):

    solis defectiones,

    Cic. Rep. 1, 16, 25:

    tempora,

    Tac. H. 2, 50:

    annos infantiae,

    Plin. 7, 50, 51, § 167:

    alimenta,

    Dig. 3, 5, 34:

    sumptus litis et viatica,

    ib. 27, 3, 1:

    (vir) reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit,

    to charge in account, charge to, ib. 11, 7, 17.—
    II.
    Trop.
    A.
    To think over, ponder, meditate, reflect upon (freq. and class.; a favorite word of Sall. and Tac.; not used by Cæs.;

    syn.: cogito, delibero): non reputat laboris quid sit, Nec, aequom anne iniquom imperet, cogitabit,

    Plaut. Am. 1, 1, 18; cf.:

    haec ille reputans et dies noctesque cogitans,

    Cic. Deiot. 13, 38:

    magis quam id reputo, tam magis uror,

    Plaut. Bacch. 5, 1, 5: humanae vitae varia reputantes mala, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115:

    horum nihil,

    id. N. D. 2, 46, 119:

    scelera sua,

    Tac. A. 2, 67:

    infirmitatem suam,

    id. H. 2, 16:

    adversa,

    id. ib. 2, 74:

    vim Romanam,

    id. ib. 4, 21 et saep.:

    ipsus secum eam rem reputavit viā,

    Ter. And. 2, 6, 11:

    dum haec mecum reputo,

    id. Eun. 3, 5, 44; Sall. C. 52, 2; Tac. A. 15, 54; cf.:

    facinus suum cum animo,

    Sall. J. 13, 5; 70, 5; 85, 10; Lact. 4, 1, 1:

    sed hoc animo reputet, nostras nunc manus intueri senatum,

    Liv. 21, 41, 16:

    in animo reputare,

    Sulp. Sev. Chron. 1, 24, 7; v. also in the foll.—With obj.-clause:

    cum tibi nihil merito accidisse reputabis,

    Cic. Fam. 5, 17, 5; Tac. A. 6, 30 fin.; 11, 28; 12, 51 fin.; id. H. 1, 70; 3, 8; Suet. Aug. 28.— With rel.clause:

    te moneo, hoc etiam atque etiam ut reputes, quid facere expetas,

    Plaut. Trin. 3, 2, 48:

    quid ille vellet,

    Cic. Fam. 1, 9, 6:

    cum secum ipse reputaret, quam gravis casus in servitium ex regno foret,

    Sall. J. 62, 9:

    proinde reputaret cum animo suo, praemia an cruciatum mallet,

    id. ib. 70, 5; cf. id. ib. 85, 10.— Absol.:

    vere reputantibus Galliam suismet viribus concidisse,

    if we consider it rightly, Tac. H. 4, 17.—
    B.
    (Late Lat.) To impute, ascribe:

    alicui nec bona opera nec mala,

    Tert. Res. Carn. 16:

    reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit,

    Dig. 11, 7, 17:

    et reputatum est ei ad justitiam,

    Vulg. 1 Macc. 2, 52; id. Rom. 4, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > reputo

  • 7 reputo

    re-puto, āvī, ātum, āre
    1) исчислять, вычислять (defectiones solis C; annos PM)
    2) обдумывать, размышлять, взвешивать, соображать (aliquid secum Nep или cum animo suo Sl, Ap)

    Латинско-русский словарь > reputo

  • 8 reputo

    re-puto, āvī, ātum, āre, I) rechnen, berechnen, annos, Plin.: tempora, Tac.: ex hoc die superiores solis defectiones usque ad illam, quae etc., Cic. de rep. 1, 25. – II) übtr.: A) überdenken, erwägen, horum nihil umquam, Cic.: infirmitatem suam, Tac.: cum animo facinus suum, mit sich zu Rate geben über usw., Sall.: u. so haec cum animo suo, Plaut. (und so dicam, quid animo meo reputem, Fronto): multa secum, bei sich (in der Stille), Nep. – m. folg. Infin., Solin. praef. § 1. – m. folg. Acc. u. Infin., cum tibi nihil merito accĭdisse reputabis, Cic.: si cotidie fecisse te reputes, Plin. ep.: illic Caecinam genitum (esse), Tac.: ne cum animo tuo reputes cotidiano te mendacio astringi, Fronto. – m. folg. indir. Fragesatz, nec reputas, cur milia multa animarum conveniant, Lucr.: non reputans, quid ille mallet, Cic.: reputaret cum animo praemia an cruciatum vellet, Sall.: nec iniuriā ex his, quae tribuisset sibi, quam mutabilis esset, reputabat, schloß aus dem, was usw., Curt. – absol., apud te ipse reputa, Fronto de eloqu. p. 148, 11 N.: vere reputantibus Galliam suismet viribus concĭdisse, wenn man's recht erwäge, Tac. hist. 4, 17. – B) anrechnen, zurechnen, alci nec bona opera nec mala, Tert. de res. carn. 16: si illis reputamur, Tert. de orat. 7 (vgl. scorp. 6): reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit, Papin. dig. 11, 7, 17.

    lateinisch-deutsches > reputo

  • 9 reputo

    re-puto, āvī, ātum, āre, I) rechnen, berechnen, annos, Plin.: tempora, Tac.: ex hoc die superiores solis defectiones usque ad illam, quae etc., Cic. de rep. 1, 25. – II) übtr.: A) überdenken, erwägen, horum nihil umquam, Cic.: infirmitatem suam, Tac.: cum animo facinus suum, mit sich zu Rate geben über usw., Sall.: u. so haec cum animo suo, Plaut. (und so dicam, quid animo meo reputem, Fronto): multa secum, bei sich (in der Stille), Nep. – m. folg. Infin., Solin. praef. § 1. – m. folg. Acc. u. Infin., cum tibi nihil merito accĭdisse reputabis, Cic.: si cotidie fecisse te reputes, Plin. ep.: illic Caecinam genitum (esse), Tac.: ne cum animo tuo reputes cotidiano te mendacio astringi, Fronto. – m. folg. indir. Fragesatz, nec reputas, cur milia multa animarum conveniant, Lucr.: non reputans, quid ille mallet, Cic.: reputaret cum animo praemia an cruciatum vellet, Sall.: nec iniuriā ex his, quae tribuisset sibi, quam mutabilis esset, reputabat, schloß aus dem, was usw., Curt. – absol., apud te ipse reputa, Fronto de eloqu. p. 148, 11 N.: vere reputantibus Galliam suismet viribus concĭdisse, wenn man's recht erwäge, Tac. hist. 4, 17. – B) anrechnen, zurechnen, alci nec bona opera nec mala, Tert. de res. carn. 16: si illis reputamur, Tert. de orat. 7 (vgl. scorp. 6): reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit, Papin. dig. 11, 7, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > reputo

  • 10 reputo

    reputare, reputavi, reputatus V
    think over, reflect

    Latin-English dictionary > reputo

  • 11 reputo

    -are, to consider, judge

    Latin-English dictionary of medieval > reputo

  • 12 reputare

    ( reputo) vt
    1) считать, полагать
    reputare utile / dannoso — считать полезным / вредным
    2) уст. приписывать
    reputare qdобвинять кого-либо
    Syn:

    Большой итальяно-русский словарь > reputare

  • 13 reputare

    consider, deem
    * * *
    reputare v.tr.
    1 to consider, to judge, to deem; ( pensare, ritenere) to think*, to believe: è reputato un bravo tenore, he is considered (o reputed) (to be) a good tenor; lo reputavo necessario, I judged (o deemed) it necessary; la reputo un po' matta, I consider her (to be) a bit crazy; queste sono le misure reputate necessarie, these are the measures considered necessary; reputai che sarebbe stato meglio andarci, I thought it better to go there; reputo che non lo sappia, I believe he does not know
    2 ( stimare) to have a high opinion of (s.o., sthg.), to deem: non reputo molto quell'uomo, I do not have a high opinion of (o I do not think much of) that man.
    reputarsi v.rifl. to consider oneself: si reputa molto intelligente, he considers himself very intelligent // si reputi licenziato, consider yourself dismissed.
    * * *
    [repu'tare]
    1. vt
    to consider, judge

    reputare qn intelligenteto consider o judge sb (to be) intelligent

    to consider o.s.
    * * *
    [repu'tare] 1.
    verbo transitivo to consider
    2.
    verbo pronominale reputarsi to consider oneself
    * * *
    reputare
    /repu'tare/ [1]
     to consider; se lo reputi necessario if you think it necessary
    II reputarsi verbo pronominale
     to consider oneself; - rsi fortunato to consider oneself lucky.

    Dizionario Italiano-Inglese > reputare

  • 14 reputare

    reputare (rèputo) vt 1) считать, полагать lo reputo una persona perbene -- я считаю его порядочным человеком reputare utile -- считать полезным reputare necessario -- считать необходимым 2) ant приписывать reputare qd -- обвинять кого-л reputarsi считать себя, приписывать себе

    Большой итальяно-русский словарь > reputare

  • 15 reputare

    reputare (rèputo) vt 1) считать, полагать lo reputo una persona perbene — я считаю его порядочным человеком reputare utile [dannoso] — считать полезным [вредным] reputare necessario — считать необходимым 2) ant приписывать reputare qd обвинять кого-л reputarsi считать себя, приписывать себе

    Большой итальяно-русский словарь > reputare

  • 16 riputare

    см. reputare (в ударных глагольных формах ri- переходит в re-: reputo, reputano, но riputai, riputerò)

    Большой итальяно-русский словарь > riputare

  • 17 riputare

    Большой итальяно-русский словарь > riputare

  • 18 riputare

    riputare vt v. reputare ( в ударных глагольных формах ri- переходит в re-: rèputo, rèputano, но riputai, riputerò)

    Большой итальяно-русский словарь > riputare

  • 19 reputatio

    reputātio, ōnis f. [ reputo ]
    1) обдумывание, размышление (alicujus rei PM, PJ, T etc.)
    2) исчисление, расчёт ( usurae reputatae Dig)

    Латинско-русский словарь > reputatio

  • 20 disputo

    dis-puto, āvī, ātum, āre, I) gänzlich ins reine bringen, rationem cum alqo, abrechnen, sich berechnen, Plaut. aul. 529. – II) übtr., 1) im Geiste einen Ggstd. nach allen Seiten hin betrachten, hin und her überlegen, genau erwägen, in meo corde eam rem volutavi et diu disputavi, Plaut. most. 87 sq. (in einer unechten Stelle): apud sensum meum disputo, afrik. = cum animo meo reputo, Apul. met. 11, 27: m. folg. Acc. u. Infin., cum animo disputans haec statui Romano prodesse, Amm. 20, 8, 11. – 2) mit Worten auseinandersetzen, vortragen, a) im allg.: rem examussim alci, Plaut. Men. prol. 50. – b) insbes., in der philos.u. rhet. Spr., über eine Meinung Gründe und Gegengründe vorbringen, etw. od. über etw. abhandeln, disputieren, etw. erörtern, alqd, Cic.: de alqa re, Cic.: ad alqam rem de alqa re, Cic.: circa hoc, Quint.: pro omnibus et contra omnia, Cic.: contra propositum (Thema), Cic.: disputari in utramque partem, für u. gegen, Cic.: neque ego ullam in partem disputo, Cic.: disp. in contrarium, Tac.: disp. contra (dagegen), Cic.: disputandum de omni re in contrarias partes, Cic.: mit folg. indir. Fragesatz, ego enim quid desiderem, non quid viderim disputo, es handelt sich hier nicht um das, was ich usw., Cic. or. 101. – neutr. plur. des Partiz. subst., disputata nobilium philosophorum, Erörterungen, Abhandlungen, Apul. apol. 51.

    lateinisch-deutsches > disputo

См. также в других словарях:

  • reputare — [dal lat. reputare computare, calcolare, riflettere , der. di putare pensare , col pref. re  ] (io rèputo, ant. anche repùto, ecc.). ■ v. tr. [avere un convincimento, un opinione e sim., spesso seguito da compl. predicativo dell ogg.: lo reputo… …   Enciclopedia Italiana

  • reputar — (Del lat. reputare, calcular.) ► verbo transitivo/ pronominal Estimar o considerar a una persona o cosa de cierta manera: ■ me reputan de entendido en política; no lo reputo de cuadro con valor pictórico. SINÓNIMO considerar * * * reputar (del… …   Enciclopedia Universal

  • reputare — re·pu·tà·re v.tr. (io rèputo) 1. CO ritenere, giudicare, stimare: lo reputo un lavoratore instancabile, se lo reputi necessario lo farò Sinonimi: considerare, giudicare, ritenere, tenere, 1trovare. 2. LE attribuire, imputare: in grandissima… …   Dizionario italiano

  • reputar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: reputar reputando reputado     Indicativo   presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. reputo reputas reputa reputamos reputáis …   Wordreference Spanish Conjugations Dictionary

  • José Batlle y Ordóñez — 19º presidente Constitucional de Uruguay …   Wikipedia Español

  • Francisco de Quiñónez — Saltar a navegación, búsqueda Francisco de Quiñónez, a la izquierda, representado junto a los gobernadores Óñez de Loyola y Viscarra. Francisco de Quiñónez (nacido en León) fue un mil …   Wikipedia Español

  • Inocencio María Yéregui — Obispo de Montevideo Ordenación fines de 1858 Consagración episcopal 18 de setiembre de 1881 Nacimiento …   Wikipedia Español

  • Jan Smuts — Nombre …   Wikipedia Español

  • José María Luis Mora — Nombre completo José María Luis Mora Lamadrid Nacimiento 12 de octubr …   Wikipedia Español

  • Pintura de Alemania — Autorretrato, de Alberto Durero, posiblemente el pintor alemán más conocido de la Historia del Arte. La pintura de Alemania es aquella que se ha producido en el territorio que forma parte del Estado Federal Alemán, o por artistas nacidos en el… …   Wikipedia Español

  • Manuel José García-Mansilla — Fotografía de Manuel José García Mansilla Contraalmiran …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»