-
1 reputo
rĕpŭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] calculer, compter, évaluer. [st2]2 [-] examiner à fond, réfléchir, peser, méditer. [st2]3 [-] tenir compte de, imputer. - solis defectiones reputare, Cic. Rep. 1, 16, 25: calculer les éclipses du soleil. - multa secum reputans de... Nep.: ayant longtemps réfléchi sur... - reputare + prop. inf.: songer que. - reputate cum animis vestris num... Sall.: songez si... (voyez si...) in otio facinus suum cum animo reputans, Sall. J. 13: réfléchissant à loisir à l'acte qu'il avait commis. - secum ipse reputabat, quam gravis casus in servitium ex regno foret, Sall. J.: il se disait combien la chute serait lourde de tomber du trône dans la servitude. - vere reputantibus Galliam suismet viribus concidisse, Tac. H. 4, 17: à bien réfléchir, la Gaule s'était vaincue elle-même. - alicui nec bona opera reputare nec mala, Tert.: ne tenir compte à qqn ni de ses bonnes ni de ses mauvaises actions.* * *rĕpŭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] calculer, compter, évaluer. [st2]2 [-] examiner à fond, réfléchir, peser, méditer. [st2]3 [-] tenir compte de, imputer. - solis defectiones reputare, Cic. Rep. 1, 16, 25: calculer les éclipses du soleil. - multa secum reputans de... Nep.: ayant longtemps réfléchi sur... - reputare + prop. inf.: songer que. - reputate cum animis vestris num... Sall.: songez si... (voyez si...) in otio facinus suum cum animo reputans, Sall. J. 13: réfléchissant à loisir à l'acte qu'il avait commis. - secum ipse reputabat, quam gravis casus in servitium ex regno foret, Sall. J.: il se disait combien la chute serait lourde de tomber du trône dans la servitude. - vere reputantibus Galliam suismet viribus concidisse, Tac. H. 4, 17: à bien réfléchir, la Gaule s'était vaincue elle-même. - alicui nec bona opera reputare nec mala, Tert.: ne tenir compte à qqn ni de ses bonnes ni de ses mauvaises actions.* * *Reputo, reputas, pen. corr. reputare. Couper diligemment.\Reputare, per translationem. Plaut. Penser et repenser à quelque chose, Pourpenser.\Non reputat laboris quid sit. Plaut. Il ne considere pas le labeur et la peine qu'il y a.\Reputare. Vlpian. Compter.\Reputare quidpiam alicui. Modestinus. Luy imputer. -
2 reputo
reputo reputo, avi, atum, are думать, обдумывать -
3 reputo
reputo reputo, avi, atum, are соображать, размышлять -
4 reputo
reputo reputo, avi, atum, are предвидеть -
5 reputo
-
6 reputo
I.Lit. (mostly post-Aug.):II.solis defectiones,
Cic. Rep. 1, 16, 25:tempora,
Tac. H. 2, 50:annos infantiae,
Plin. 7, 50, 51, § 167:alimenta,
Dig. 3, 5, 34:sumptus litis et viatica,
ib. 27, 3, 1:(vir) reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit,
to charge in account, charge to, ib. 11, 7, 17.—Trop.A.To think over, ponder, meditate, reflect upon (freq. and class.; a favorite word of Sall. and Tac.; not used by Cæs.;B.syn.: cogito, delibero): non reputat laboris quid sit, Nec, aequom anne iniquom imperet, cogitabit,
Plaut. Am. 1, 1, 18; cf.:haec ille reputans et dies noctesque cogitans,
Cic. Deiot. 13, 38:magis quam id reputo, tam magis uror,
Plaut. Bacch. 5, 1, 5: humanae vitae varia reputantes mala, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 48, 115:horum nihil,
id. N. D. 2, 46, 119:scelera sua,
Tac. A. 2, 67:infirmitatem suam,
id. H. 2, 16:adversa,
id. ib. 2, 74:vim Romanam,
id. ib. 4, 21 et saep.:ipsus secum eam rem reputavit viā,
Ter. And. 2, 6, 11:dum haec mecum reputo,
id. Eun. 3, 5, 44; Sall. C. 52, 2; Tac. A. 15, 54; cf.:facinus suum cum animo,
Sall. J. 13, 5; 70, 5; 85, 10; Lact. 4, 1, 1:sed hoc animo reputet, nostras nunc manus intueri senatum,
Liv. 21, 41, 16:in animo reputare,
Sulp. Sev. Chron. 1, 24, 7; v. also in the foll.—With obj.-clause:cum tibi nihil merito accidisse reputabis,
Cic. Fam. 5, 17, 5; Tac. A. 6, 30 fin.; 11, 28; 12, 51 fin.; id. H. 1, 70; 3, 8; Suet. Aug. 28.— With rel.clause:te moneo, hoc etiam atque etiam ut reputes, quid facere expetas,
Plaut. Trin. 3, 2, 48:quid ille vellet,
Cic. Fam. 1, 9, 6:cum secum ipse reputaret, quam gravis casus in servitium ex regno foret,
Sall. J. 62, 9:proinde reputaret cum animo suo, praemia an cruciatum mallet,
id. ib. 70, 5; cf. id. ib. 85, 10.— Absol.:vere reputantibus Galliam suismet viribus concidisse,
if we consider it rightly, Tac. H. 4, 17.— -
7 reputo
re-puto, āvī, ātum, āre1) исчислять, вычислять (defectiones solis C; annos PM)2) обдумывать, размышлять, взвешивать, соображать (aliquid secum Nep или cum animo suo Sl, Ap) -
8 reputo
re-puto, āvī, ātum, āre, I) rechnen, berechnen, annos, Plin.: tempora, Tac.: ex hoc die superiores solis defectiones usque ad illam, quae etc., Cic. de rep. 1, 25. – II) übtr.: A) überdenken, erwägen, horum nihil umquam, Cic.: infirmitatem suam, Tac.: cum animo facinus suum, mit sich zu Rate geben über usw., Sall.: u. so haec cum animo suo, Plaut. (und so dicam, quid animo meo reputem, Fronto): multa secum, bei sich (in der Stille), Nep. – m. folg. Infin., Solin. praef. § 1. – m. folg. Acc. u. Infin., cum tibi nihil merito accĭdisse reputabis, Cic.: si cotidie fecisse te reputes, Plin. ep.: illic Caecinam genitum (esse), Tac.: ne cum animo tuo reputes cotidiano te mendacio astringi, Fronto. – m. folg. indir. Fragesatz, nec reputas, cur milia multa animarum conveniant, Lucr.: non reputans, quid ille mallet, Cic.: reputaret cum animo praemia an cruciatum vellet, Sall.: nec iniuriā ex his, quae tribuisset sibi, quam mutabilis esset, reputabat, schloß aus dem, was usw., Curt. – absol., apud te ipse reputa, Fronto de eloqu. p. 148, 11 N.: vere reputantibus Galliam suismet viribus concĭdisse, wenn man's recht erwäge, Tac. hist. 4, 17. – B) anrechnen, zurechnen, alci nec bona opera nec mala, Tert. de res. carn. 16: si illis reputamur, Tert. de orat. 7 (vgl. scorp. 6): reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit, Papin. dig. 11, 7, 17.
-
9 reputo
re-puto, āvī, ātum, āre, I) rechnen, berechnen, annos, Plin.: tempora, Tac.: ex hoc die superiores solis defectiones usque ad illam, quae etc., Cic. de rep. 1, 25. – II) übtr.: A) überdenken, erwägen, horum nihil umquam, Cic.: infirmitatem suam, Tac.: cum animo facinus suum, mit sich zu Rate geben über usw., Sall.: u. so haec cum animo suo, Plaut. (und so dicam, quid animo meo reputem, Fronto): multa secum, bei sich (in der Stille), Nep. – m. folg. Infin., Solin. praef. § 1. – m. folg. Acc. u. Infin., cum tibi nihil merito accĭdisse reputabis, Cic.: si cotidie fecisse te reputes, Plin. ep.: illic Caecinam genitum (esse), Tac.: ne cum animo tuo reputes cotidiano te mendacio astringi, Fronto. – m. folg. indir. Fragesatz, nec reputas, cur milia multa animarum conveniant, Lucr.: non reputans, quid ille mallet, Cic.: reputaret cum animo praemia an cruciatum vellet, Sall.: nec iniuriā ex his, quae tribuisset sibi, quam mutabilis esset, reputabat, schloß aus dem, was usw., Curt. – absol., apud te ipse reputa, Fronto de eloqu. p. 148, 11 N.: vere reputantibus Galliam suismet viribus concĭdisse, wenn man's recht erwäge, Tac. hist. 4, 17. – B) anrechnen, zurechnen, alci nec bona opera nec mala, Tert. de res. carn. 16: si illis reputamur, Tert. de orat. 7 (vgl. scorp. 6): reputaturus patri, quod eo nomine praestiterit, Papin. dig. 11, 7, 17. -
10 reputo
reputare, reputavi, reputatus Vthink over, reflect -
11 reputo
-are, to consider, judge -
12 reputare
( reputo) vt1) считать, полагатьreputare utile / dannoso — считать полезным / вредным2) уст. приписыватьreputare qd — обвинять кого-либо•Syn: -
13 reputare
consider, deem* * *reputare v.tr.1 to consider, to judge, to deem; ( pensare, ritenere) to think*, to believe: è reputato un bravo tenore, he is considered (o reputed) (to be) a good tenor; lo reputavo necessario, I judged (o deemed) it necessary; la reputo un po' matta, I consider her (to be) a bit crazy; queste sono le misure reputate necessarie, these are the measures considered necessary; reputai che sarebbe stato meglio andarci, I thought it better to go there; reputo che non lo sappia, I believe he does not know2 ( stimare) to have a high opinion of (s.o., sthg.), to deem: non reputo molto quell'uomo, I do not have a high opinion of (o I do not think much of) that man.◘ reputarsi v.rifl. to consider oneself: si reputa molto intelligente, he considers himself very intelligent // si reputi licenziato, consider yourself dismissed.* * *[repu'tare]1. vtto consider, judgereputare qn intelligente — to consider o judge sb (to be) intelligent
2. vr (reputarsi)to consider o.s.* * *[repu'tare] 1.verbo transitivo to consider2.* * *reputare/repu'tare/ [1]to consider; se lo reputi necessario if you think it necessaryII reputarsi verbo pronominaleto consider oneself; - rsi fortunato to consider oneself lucky. -
14 reputare
reputare (rèputo) vt 1) считать, полагать lo reputo una persona perbene -- я считаю его порядочным человеком reputare utile -- считать полезным reputare necessario -- считать необходимым 2) ant приписывать reputare qd -- обвинять кого-л reputarsi считать себя, приписывать себе -
15 reputare
reputare (rèputo) vt 1) считать, полагать lo reputo una persona perbene — я считаю его порядочным человеком reputare utile [dannoso] — считать полезным [вредным] reputare necessario — считать необходимым 2) ant приписывать reputare qd — обвинять кого-л reputarsi считать себя, приписывать себе -
16 riputare
см. reputare (в ударных глагольных формах ri- переходит в re-: reputo, reputano, но riputai, riputerò) -
17 riputare
riputare vt v. reputare( в ударных глагольных формах ri- переходит в re-: rèputo, rèputano, но riputai, riputerò) -
18 riputare
riputare vt v. reputare ( в ударных глагольных формах ri- переходит в re-: rèputo, rèputano, но riputai, riputerò) -
19 reputatio
reputātio, ōnis f. [ reputo ]1) обдумывание, размышление (alicujus rei PM, PJ, T etc.)2) исчисление, расчёт ( usurae reputatae Dig) -
20 disputo
dis-puto, āvī, ātum, āre, I) gänzlich ins reine bringen, rationem cum alqo, abrechnen, sich berechnen, Plaut. aul. 529. – II) übtr., 1) im Geiste einen Ggstd. nach allen Seiten hin betrachten, hin und her überlegen, genau erwägen, in meo corde eam rem volutavi et diu disputavi, Plaut. most. 87 sq. (in einer unechten Stelle): apud sensum meum disputo, afrik. = cum animo meo reputo, Apul. met. 11, 27: m. folg. Acc. u. Infin., cum animo disputans haec statui Romano prodesse, Amm. 20, 8, 11. – 2) mit Worten auseinandersetzen, vortragen, a) im allg.: rem examussim alci, Plaut. Men. prol. 50. – b) insbes., in der philos.u. rhet. Spr., über eine Meinung Gründe und Gegengründe vorbringen, etw. od. über etw. abhandeln, disputieren, etw. erörtern, alqd, Cic.: de alqa re, Cic.: ad alqam rem de alqa re, Cic.: circa hoc, Quint.: pro omnibus et contra omnia, Cic.: contra propositum (Thema), Cic.: disputari in utramque partem, für u. gegen, Cic.: neque ego ullam in partem disputo, Cic.: disp. in contrarium, Tac.: disp. contra (dagegen), Cic.: disputandum de omni re in contrarias partes, Cic.: mit folg. indir. Fragesatz, ego enim quid desiderem, non quid viderim disputo, es handelt sich hier nicht um das, was ich usw., Cic. or. 101. – neutr. plur. des Partiz. subst., disputata nobilium philosophorum, Erörterungen, Abhandlungen, Apul. apol. 51.
См. также в других словарях:
reputare — [dal lat. reputare computare, calcolare, riflettere , der. di putare pensare , col pref. re ] (io rèputo, ant. anche repùto, ecc.). ■ v. tr. [avere un convincimento, un opinione e sim., spesso seguito da compl. predicativo dell ogg.: lo reputo… … Enciclopedia Italiana
reputar — (Del lat. reputare, calcular.) ► verbo transitivo/ pronominal Estimar o considerar a una persona o cosa de cierta manera: ■ me reputan de entendido en política; no lo reputo de cuadro con valor pictórico. SINÓNIMO considerar * * * reputar (del… … Enciclopedia Universal
reputare — re·pu·tà·re v.tr. (io rèputo) 1. CO ritenere, giudicare, stimare: lo reputo un lavoratore instancabile, se lo reputi necessario lo farò Sinonimi: considerare, giudicare, ritenere, tenere, 1trovare. 2. LE attribuire, imputare: in grandissima… … Dizionario italiano
reputar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: reputar reputando reputado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. reputo reputas reputa reputamos reputáis … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
José Batlle y Ordóñez — 19º presidente Constitucional de Uruguay … Wikipedia Español
Francisco de Quiñónez — Saltar a navegación, búsqueda Francisco de Quiñónez, a la izquierda, representado junto a los gobernadores Óñez de Loyola y Viscarra. Francisco de Quiñónez (nacido en León) fue un mil … Wikipedia Español
Inocencio María Yéregui — Obispo de Montevideo Ordenación fines de 1858 Consagración episcopal 18 de setiembre de 1881 Nacimiento … Wikipedia Español
Jan Smuts — Nombre … Wikipedia Español
José María Luis Mora — Nombre completo José María Luis Mora Lamadrid Nacimiento 12 de octubr … Wikipedia Español
Pintura de Alemania — Autorretrato, de Alberto Durero, posiblemente el pintor alemán más conocido de la Historia del Arte. La pintura de Alemania es aquella que se ha producido en el territorio que forma parte del Estado Federal Alemán, o por artistas nacidos en el… … Wikipedia Español
Manuel José García-Mansilla — Fotografía de Manuel José García Mansilla Contraalmiran … Wikipedia Español