qatlamaq

См. также в других словарях:

• qatlamaq — f. 1. Bükmək; ikiqat, üçqat və i. a. etmək. Paltarı qatlamaq. Kağızı qatlamaq. – Vaqifin cavabı xana xoş gəldi. Məktubu qatlayıb qasidə verdilər. Ç.. // Qarmaq, qanırmaq, geri qaytarmaq. Qolu o qədər qüvvətlidir ki, qatlamaq olmur. Dizini… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dibçövirən — (İrəvan) tənəkə qabların qırağını qatlamaq üçün istifadə olunan alət. – Ədə, get Kərimgildən dibçövirəni al gəti …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• dürmələməx’ — (İmişli, Oğuz, Şəki) bükmək, qatlamaq. – Otu dürmələ doldur buxariyə, küləx’ girməsin; – Kağızı dürmələ götü; – Arvad gərəx’ tezzən balağın dürməliyə, inəyin sağa (İmişli) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• turnavidə — (Şuşa) mismarın ucunu qatlamaq üçün alət. – Dəmirçidən bir turnavidə aldım …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• bükdərilmək — məch. məh. 1. Qatlamaq, bükmək. 2. Bükülmüş bir şeyi təkrar bükmək. 3. İpi iki qat əyirmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• bükmək — f. 1. Müəyyən qaydada qatlamaq. Köynəyi bükmək. Kağızı bükmək. – O biri səkilərdə də usta bükən sayaq çoxluca paltarlar bükmüşdülər və üstlərinə də cürbəcürə papaqlar qoymuşdular. Ç.. // Örtmək. Qadın sualımın bir müsahibə şəkli aldığını görüncə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• geri — 1. zərf Arxa tərəfə, dala, dal tərəfə. <Qaçay> bir neçə addım gedəndən sonra istədi qanrılıb geri baxsın. İ. Məlikzadə. 2. is. Ard, dal, davam, mabəd. Şerin gerisini oxumaq. – Toğrul Qətibənin bu sözlərini eşidəndən sonra, rübailərinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ikiqat — 1. sif. Bir birinə uyğun, yaxud yekcins iki hissədən ibarət. İkiqat parça. İkiqat pəncərə. – <Şahsənəm xala> çadrasını ikiqat eləyib atdı başına. . E. Sultanov. Sərəncam bacı başında ikiqat çarşab oğlunu dolandırıb gəzdirirdi. . Ç..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• lavaş — is. Nazik yayılmış xəmirdən bişirilən çörək növü: yuxa, yayma. Ağ lavaş. Lavaşları qatlamaq. – <Qovurmaçı> iç qovurmasını lavaşın üstünə çəkərək alıcılara uzadırdı. M. İ.. . . <Yolçu> lavaşla pendiri tələsmədən böyük iştaha ilə yeməyə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qanırmaq — f. Burmaq, əymək, qatlamaq, bükmək, qarmaq, çevirmək. Yenə bir birinə yanaşdılar, bu dəfə başlarını qanırıb, peysərlərini bir birinə sürtüb, ayrıldılar. Ç.. Qüvvətli bir kəndli onun <Səmədin> sağ biləyini qanırdı, xəncəri dartıb əlindən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qatım — is. Qatma, qarışdırma, qatışdırma. ◊ Qatım qatım qatlamaq – tamamilə əldən salmaq, əzmək. Bir yandan Koroğlu, bir yandan Qırat, az vaxtda dəstəni qatım qatım qatlayıb əldən ayaqdan saldılar. «Koroğlu» …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti