Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

purchased

  • 1 mercor

    mercor, ātus, 1 (archaic form, mercassitur for mercatus fuerit, Inscr. Grut. 512, 20.— Inf. mercarier for mercari, Hor. S. 2, 3, 24), v. dep. n. and a. [id.], to trade, traffic, deal in commodities ( absol., Plaut. Merc. prol. 82), to buy, purchase something from a person (cf. nundinor).
    I.
    Lit., constr. with aliquid ab or de aliquo, with abl. or gen. of the price (class.):

    aliquid ab aliquo,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    fundum de pupillo,

    id. Fl. 20, 46:

    aliquid tanto pretio,

    id. Rosc. Am. 46, 133:

    hortos egregiasque domos,

    Hor. S. 2, 3, 24:

    quanti mercatura mullum luxuria?

    Plin. 9, 18, 31, § 68:

    hanc (segetem),

    Juv. 14, 143.—In part. pres.: mercans, antis, subst., a buyer, purchaser:

    spem mercantium frustrari,

    Suet. Aug. 75.—
    II.
    Trop.:

    ego haec officia mercanda vitā puto,

    to be purchased with life, Cic. Att. 9, 5, 3:

    amorem muneribus,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 15.—In pass. signif., to be bought (mostly post-Aug.):

    jam quidem facta emplastra mercantur,

    Plin. 34, 11, 25, § 108.— Part. perf.: mercātus, a, um, bought, purchased: commeatibus mercatis, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 12:

    cultus,

    Prop. 1, 2, 5:

    sestertiis centum quinquaginta milibus trullam unam mercatam a matrefamilias,

    Plin. 37, 2, 10, § 29 (the better reading is mercatā matre, Jan.).

    Lewis & Short latin dictionary > mercor

  • 2 cōn-stūprō

        cōn-stūprō āvī, ātus, āre,    to violate, ravish, debauch, defile: matronas, L. — Fig.: constupratum iudicium, purchased by debauchery.

    Latin-English dictionary > cōn-stūprō

  • 3 mancipium (mancupium)

        mancipium (mancupium) ī, n    [manceps], a taking by hand, formal acceptance, taking possession, seisin, legal purchase: hoc in mancipio non dixerat, at the sale: in mancipi lege, in the contract of sale.—A possession, property, right of ownership: mancipio dare... accipere, give... take formal possession.—In the phrase, res mancipi (opp. res nec mancipi), property, the legal title to which was only transferred by formal delivery before witnesses (see mancipo): quae (res) mancipi sunt: quaero sintne ista praedia necne sint mancipi.— A slave obtained by legal transfer: mancipia, quae dominorum sunt facta nexo aut aliquo iure civili: mancipia haec ducam ad Thaïdem, T.: pecoris et mancipiorum praedae, S.: Mancipiis locuples, H.: argento parata mancipia, purchased slaves, L.: Se fore mancipio tempus in omne tuum, thy servant, O.

    Latin-English dictionary > mancipium (mancupium)

  • 4 mercor

        mercor ātus, ārī, dep.    [merx], to trade, traffic, deal in, buy, purchase: agrum, T.: (eunuchum) Thaïdi, for Thais, T.: fundum de pupillo: hortos, H.: hanc (segetem), Iu.—Fig.: officia mercanda vitā, to be purchased with life: Hoc magno mercentur Atridae, would pay highly for, V.
    * * *
    mercari, mercatus sum V DEP
    trade; buy

    Latin-English dictionary > mercor

  • 5 redhibeō

        redhibeō —, itus, ēre    [red-+habeo].—Of goods purchased and found faulty, to give back, cancel the sale of: quae (vitia) nisi dixeris, redhibeatur mancipium.
    * * *
    redhibere, redhibui, redhibitus V TRANS

    Latin-English dictionary > redhibeō

  • 6 vīlis

        vīlis e, adj. with comp. and sup.    [VAG-], of small price, of little value, purchased at a low rate, cheap: istaec (puella), T.: frumentum vilius: vilissimae res.—Of trifling value, cheap, poor, paltry, common, mean, worthless, base, vile: si honor noster vobis vilior fuisset: quorum tibi est vita vilissima: fidem fortunas pericula vilia habere, S.: Et genus et virtus nisi cum re vilior algā est, H.: Europe, abandoned, H.: Si, dum me careas, est tibi vile mori, O.: poma, i. e. abundant, V.: phaselus, common, V.
    * * *
    vilis, vile ADJ
    cheap, common, mean, worthless

    Latin-English dictionary > vīlis

  • 7 empticius

    empticia, empticium ADJ
    purchased, bought, obtained by purchase

    Latin-English dictionary > empticius

  • 8 alapa

    ălăpa, ae, f. [akin to -cello, to smite, as if calapa; cf. kolaphos], a stroke or blow upon the cheek with the open hand, a box on the ear:

    ducere gravem alapam alicui,

    to give, Phaedr. 5, 3:

    ministri eum alipis caedebant,

    Vulg. Marc. 14, 65; ib. Joan. 18, 22; 19, 3; esp. among actors, for the purpose of exciting a laugh among their auditors, * Juv. 8, 192; * Mart. 5, 61, 11.—When a slave was emancipated, his master gave him an alapa; hence, poet.:

    multo majoris alapae mecum veneunt,

    i. e. with me freedom is much more dearly purchased, Phaedr. 2, 5, 25.

    Lewis & Short latin dictionary > alapa

  • 9 constupro

    con-stū̆pro, āvi, ātum, 1, v. a., to violate, ravisn, debauch, defile (rare, but in good prose).
    I.
    Prop.:

    matronas, virgines, ingenuos, raptos, etc.,

    Liv. 29, 17, 15:

    virginem,

    Curt. 10, 1, 5:

    praetextatos liberos,

    Q. Cic. Pet. Cons. 3, 10; Suet. Vit. 12 al. —
    II.
    Trop.:

    afflicta res publica est empto constupratoque judicio,

    purchased by debauchery, Cic. Att. 1, 18, 3:

    aër scelestis vocibus constupratus,

    polluted, Tert. Spect. 27:

    pudicitiam,

    Hier. adv. Jovin. 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > constupro

  • 10 empticius

    emptīcĭus ( emt-) or - tĭus, a, um, adj. [emo], bought, purchased:

    glans,

    Varr. R. R. 3, 2, 12:

    salsamenta,

    id. ib. 3, 17, 7.—

    Of slaves,

    Sen. Contr. 7, 21, 24:

    Spendon et Hermes empticii,

    Inscr. Orell. 2812:

    empticius an domi natus?

    Petr. 47, 12; Vulg. Exod. 12, 44 al.

    Lewis & Short latin dictionary > empticius

  • 11 emptio

    emptĭo ( emt-), ōnis, f. [id.], a buying, purchase (cf.: sectio, mercatura, etc.).
    I.
    Prop., Varr. R. R. 2, 2, 5; 2, 3, 5; Cic. Caecin. 6, 17; id. Att. 12, 3; Plin. 33, 3, 13, § 43; Tac. H. 3, 34 et saep.; cf.

    , on its legal relations,

    Gai. Inst. 3, 139;

    the title: De emptione et venditione,

    Just. Inst. 3, 23; Dig. 18, 1; and Rein's Privatr. p. 329 sq.: equina, i. e. of horses (with boum and asinorum), Varr. R. R. 2, 7, 6.—
    II.
    Transf.
    1.
    A purchase, i. e. an article purchased:

    ex illis emptionibus nullam desidero,

    Cic. Fam. 7, 23, 2; Plin. Ep. 2, 15, 1.—
    2.
    A purchase-deed, bill of sale, Dig. 32, 1, 102 al.

    Lewis & Short latin dictionary > emptio

  • 12 emptitius

    emptīcĭus ( emt-) or - tĭus, a, um, adj. [emo], bought, purchased:

    glans,

    Varr. R. R. 3, 2, 12:

    salsamenta,

    id. ib. 3, 17, 7.—

    Of slaves,

    Sen. Contr. 7, 21, 24:

    Spendon et Hermes empticii,

    Inscr. Orell. 2812:

    empticius an domi natus?

    Petr. 47, 12; Vulg. Exod. 12, 44 al.

    Lewis & Short latin dictionary > emptitius

  • 13 emticius

    emptīcĭus ( emt-) or - tĭus, a, um, adj. [emo], bought, purchased:

    glans,

    Varr. R. R. 3, 2, 12:

    salsamenta,

    id. ib. 3, 17, 7.—

    Of slaves,

    Sen. Contr. 7, 21, 24:

    Spendon et Hermes empticii,

    Inscr. Orell. 2812:

    empticius an domi natus?

    Petr. 47, 12; Vulg. Exod. 12, 44 al.

    Lewis & Short latin dictionary > emticius

  • 14 emtio

    emptĭo ( emt-), ōnis, f. [id.], a buying, purchase (cf.: sectio, mercatura, etc.).
    I.
    Prop., Varr. R. R. 2, 2, 5; 2, 3, 5; Cic. Caecin. 6, 17; id. Att. 12, 3; Plin. 33, 3, 13, § 43; Tac. H. 3, 34 et saep.; cf.

    , on its legal relations,

    Gai. Inst. 3, 139;

    the title: De emptione et venditione,

    Just. Inst. 3, 23; Dig. 18, 1; and Rein's Privatr. p. 329 sq.: equina, i. e. of horses (with boum and asinorum), Varr. R. R. 2, 7, 6.—
    II.
    Transf.
    1.
    A purchase, i. e. an article purchased:

    ex illis emptionibus nullam desidero,

    Cic. Fam. 7, 23, 2; Plin. Ep. 2, 15, 1.—
    2.
    A purchase-deed, bill of sale, Dig. 32, 1, 102 al.

    Lewis & Short latin dictionary > emtio

  • 15 gratuitum

    grātŭītus ( grātŭĭtum, Stat. S. 1, 6, 16), a, um, adj. [gratia], that is done with, out pay, reward, or profit; free, spontaneous, voluntary, gratuitous (class.):

    ea (examina apium) vel aere parta vel gratuita contingunt,

    Col. 9, 8, 1:

    quid? liberalitas gratuitane est an mercenaria? si sine praemio benigna est, gratuita: si cum mercede, conducta,

    Cic. Leg. 1, 18, 48; cf.:

    probitas gratuita,

    id. Fin. 2, 31, 99:

    hominum caritas et amicitia gratuita est,

    id. N. D. 1, 44, 122:

    ne gratuita quidem suffragia,

    purchased, id. Planc. 22, 54; cf.:

    comitia gratuita,

    i. e. at which no gratuities were distributed to voters, id. Att. 4, 15, 8; id. Q. Fr. 2, 15, b, 4:

    pecunia,

    i. e. without interest, Plin. Ep. 3, 11, 2:

    cum debitor gratuita pecunia utatur,

    Paul. Sent. 2, 5, 1; so,

    usus pecuniae,

    Suet. Aug. 41:

    milies sestertio proposito,

    id. Tib. 48;

    and perh. also, fenus,

    lending without interest, id. Caes. 27:

    universi milites gratuitam et sine frumento stipendioque operam (obtulerunt),

    id. ib. 68:

    cadaverum et ruderum gratuita egestio,

    id. Ner. 38:

    gratuita in Circo loca,

    free places, id. Calig. 26:

    subsellia,

    free benches, id. Ner. 17: navis, a free ship or boat, Sen. Ben. 6, 19:

    furor,

    innate, spontaneous, Liv. 2, 42, 6:

    crudelitas,

    unprovoked, id. 3, 37, 8:

    praeterita parricidia,

    without effect, in vain, id. 1, 47, 1:

    AVGVSTALIS,

    without pay, Inscr. Orell. 3918;

    SO, SACERDOS, Inscr. ap. Maff. Mus. Ver. 80, 3: largis gratuitum cadit rapinis,

    Stat. S. 1, 6, 16:

    odium aut est ex offensa, aut gratuitum,

    unprovoked, Sen. Ep. 105, 3 (al. gratuito).—Hence, adv.: grātŭīto, without pay or profit, for naught, gratis, gratuitously:

    hic (Polygnotus) et Athenis porticum, quae Poecile vocatur, gratuito (pinxit), cum partem ejus Micon mercede pingeret,

    Plin. 35, 9, 35, § 59; Tac. A. 11, 22 fin.:

    neque tamen eloquentiam gratuito contingere,

    without cost, id. ib. 11, 7:

    multorum causas et non gravate et gratuito defendentis,

    Cic. Off. 2, 19, 66:

    cum mediocribus multis gratuito civitatem in Graecia homines impertiebant,

    for no particular reason, id. Arch. 5, 10; cf.:

    ne per otium torpescerent manus aut animus, gratuito potius malus atque crudelis erat,

    Sall. C. 16, 3 Kritz:

    gratuito nemo bonus est,

    id. H. 1, 48, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > gratuitum

  • 16 gratuitus

    grātŭītus ( grātŭĭtum, Stat. S. 1, 6, 16), a, um, adj. [gratia], that is done with, out pay, reward, or profit; free, spontaneous, voluntary, gratuitous (class.):

    ea (examina apium) vel aere parta vel gratuita contingunt,

    Col. 9, 8, 1:

    quid? liberalitas gratuitane est an mercenaria? si sine praemio benigna est, gratuita: si cum mercede, conducta,

    Cic. Leg. 1, 18, 48; cf.:

    probitas gratuita,

    id. Fin. 2, 31, 99:

    hominum caritas et amicitia gratuita est,

    id. N. D. 1, 44, 122:

    ne gratuita quidem suffragia,

    purchased, id. Planc. 22, 54; cf.:

    comitia gratuita,

    i. e. at which no gratuities were distributed to voters, id. Att. 4, 15, 8; id. Q. Fr. 2, 15, b, 4:

    pecunia,

    i. e. without interest, Plin. Ep. 3, 11, 2:

    cum debitor gratuita pecunia utatur,

    Paul. Sent. 2, 5, 1; so,

    usus pecuniae,

    Suet. Aug. 41:

    milies sestertio proposito,

    id. Tib. 48;

    and perh. also, fenus,

    lending without interest, id. Caes. 27:

    universi milites gratuitam et sine frumento stipendioque operam (obtulerunt),

    id. ib. 68:

    cadaverum et ruderum gratuita egestio,

    id. Ner. 38:

    gratuita in Circo loca,

    free places, id. Calig. 26:

    subsellia,

    free benches, id. Ner. 17: navis, a free ship or boat, Sen. Ben. 6, 19:

    furor,

    innate, spontaneous, Liv. 2, 42, 6:

    crudelitas,

    unprovoked, id. 3, 37, 8:

    praeterita parricidia,

    without effect, in vain, id. 1, 47, 1:

    AVGVSTALIS,

    without pay, Inscr. Orell. 3918;

    SO, SACERDOS, Inscr. ap. Maff. Mus. Ver. 80, 3: largis gratuitum cadit rapinis,

    Stat. S. 1, 6, 16:

    odium aut est ex offensa, aut gratuitum,

    unprovoked, Sen. Ep. 105, 3 (al. gratuito).—Hence, adv.: grātŭīto, without pay or profit, for naught, gratis, gratuitously:

    hic (Polygnotus) et Athenis porticum, quae Poecile vocatur, gratuito (pinxit), cum partem ejus Micon mercede pingeret,

    Plin. 35, 9, 35, § 59; Tac. A. 11, 22 fin.:

    neque tamen eloquentiam gratuito contingere,

    without cost, id. ib. 11, 7:

    multorum causas et non gravate et gratuito defendentis,

    Cic. Off. 2, 19, 66:

    cum mediocribus multis gratuito civitatem in Graecia homines impertiebant,

    for no particular reason, id. Arch. 5, 10; cf.:

    ne per otium torpescerent manus aut animus, gratuito potius malus atque crudelis erat,

    Sall. C. 16, 3 Kritz:

    gratuito nemo bonus est,

    id. H. 1, 48, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > gratuitus

  • 17 libellatici

    lĭbellātĭci, ōrum, m. [id.], a term applied to Christians who, during the persecutions, purchased false certificates of a magistrate that they had sacrificed in the heathen manner, Cypr. Ep. 55.

    Lewis & Short latin dictionary > libellatici

  • 18 mancipium

    mancĭpĭum ( mancŭpĭum), ii (the contr. form of the gen., mancipi, like imperi, ingeni, etc., predominates in jurid. lang.), n. [manceps], a taking by hand; hence, law t. t., the formal acceptance, the taking possession of a purchase and sale (corresponding to the formal delivery by the vendor; cf. the feudal livery of seisin, etc.); the legal, formal purchase of a thing: est autem mancipatio imaginaria quaedam venditio: quod et ipsum jus proprium civium Romanorum est. Eaque res ita agitur: adhibitis non minus quam quinque testibus civibus Romanis puberibus et praeterea alio ejusdem condicionis, qui libram aeneam teneat, qui appellatur libripens, is qui mancipio accipit, rem tenens ita dicit: hunc ego hominem ex jure Quiritium meum esse aio, isque mihi emptus est hoc aere aëneaque libra: deinde aere percutit libram, idque aes dat ei, a quo mancipio accipit, quasi pretii loco. Eo modo et serviles et liberae personae mancipantur: animalia quoque, quae mancipi sunt, quo in numero habentur boves, equi, muli, asini;

    ita praedia tam urbana quam rustica, quae et ipsa mancipi sunt, qualia sunt Italica, eodem modo solent mancipari. In eo solo praediorum mancipatio a ceterorum mancipatione differt, quod personae serviles et liberae, item animalia quae mancipi sunt, nisi in praesentia sint, mancipari non possunt, adeo quidem, ut eum, qui mancipio accipit, apprehendere id ipsum, quod ei mancipio datur, necesse sit: unde etiam mancipatio dicitur, quia manu res capitur: praedia vero absentia solent mancipari,

    Gai. Inst. 1, 119 sq.:

    hoc in mancipio Marius non dixerat,

    at the sale, Cic. Off. 3, 16, 67; cf.:

    cum M. Marius Graditianus aedes Auratae vendidisset, neque in mancipii lege dixisset, etc.,

    in the contract of sale... in the sale, id. de Or. 1, 39, 178.—
    II.
    Transf.
    A.
    A possession, property, right of ownership, acquired by such purchase: mancipio dare, and accipere, to give or take possession of by way of formal seizure (on the case of mancipio, v. Roby, Gram. 2, § 1243): Ca. Memini et mancipio tibi dabo. Cu. Egon' ab lenone quicquam Mancipio accipiam? quibus sui nihil est nisi una lingua? Plaut. Curc. 4, 2, 8; Cic. Att. 13, 50, 2:

    ille aedis mancupio aps te accepit,

    Plaut. Trin. 2, 4, 19:

    egomet ei me mancupio dabo,

    id. Mil. 1, 1, 23:

    finge mancipio aliquem dedisse id, quod mancipio dari non potest,

    Cic. Top. 10, 45:

    esse in mancipio alicujus,

    to be the property of any one, Gell. 18, 6, 9:

    mancupio aedis poscere,

    Plaut. Most. 5, 1, 42.— Esp., in the Roman law, things were classified as res mancipi (for mancipii; also,

    res mancupi for mancupii) and res nec mancipi, i. e. things transferrible only by formal mancipation, and things transferrible by mere delivery,

    Gai. Inst. 2, 15 sqq.; 59; 65; Ulp. Fragm. 19, 1 sqq. (cf. Maine, Ancient Law, chap. viii.):

    in iis rebus repetendis, quae mancipi sunt,

    Cic. Mur. 2:

    abalienatio est ejus rei, quae mancipi est, aut traditio alteri nexu aut in jure cessio,

    id. Top. 5.—
    2.
    Trop.:

    vitaque mancipio nulli datur, omnibus usu,

    Lucr. 3, 971: fortuna nihil dat mancipio, bestows nothing as a property or constant possession, Sen. Ep. 72, 9.—
    B.
    Concr., a slave obtained by mancipium:

    mancipia, quae dominorum sunt facta nexu aut aliquo jure civili,

    Cic. Par. 5, 1, 35; id. Att. 8, 11, 4.—
    2.
    In gen., a slave:

    Edepol mancipium scelestum,

    Plaut. Ep. 5, 2, 20; cf. id. Truc. 2, 2, 18; id. Capt. 5, 2, 1:

    mancipiis locuples eget aeris Cappadocum rex,

    Hor. Ep. 1, 6, 39:

    mancipia argento parata,

    purchased slaves, Liv. 41, 6: mancipium Caesaris, Tac. A. 2, 2:

    nudum olido stans Fornice,

    Juv. 11, 172; 9, 120; Vulg. Apoc. 18, 13.—
    3.
    Trop. ( poet. and in post-Aug. prose):

    jurat, Se fore mancipium tempus in omne tuum,

    thy slave, servant, Ov. P. 4, 5, 40:

    omnis Musae,

    Petr. 68:

    Christi,

    Prud. Apoth. 476.

    Lewis & Short latin dictionary > mancipium

  • 19 mancupium

    mancĭpĭum ( mancŭpĭum), ii (the contr. form of the gen., mancipi, like imperi, ingeni, etc., predominates in jurid. lang.), n. [manceps], a taking by hand; hence, law t. t., the formal acceptance, the taking possession of a purchase and sale (corresponding to the formal delivery by the vendor; cf. the feudal livery of seisin, etc.); the legal, formal purchase of a thing: est autem mancipatio imaginaria quaedam venditio: quod et ipsum jus proprium civium Romanorum est. Eaque res ita agitur: adhibitis non minus quam quinque testibus civibus Romanis puberibus et praeterea alio ejusdem condicionis, qui libram aeneam teneat, qui appellatur libripens, is qui mancipio accipit, rem tenens ita dicit: hunc ego hominem ex jure Quiritium meum esse aio, isque mihi emptus est hoc aere aëneaque libra: deinde aere percutit libram, idque aes dat ei, a quo mancipio accipit, quasi pretii loco. Eo modo et serviles et liberae personae mancipantur: animalia quoque, quae mancipi sunt, quo in numero habentur boves, equi, muli, asini;

    ita praedia tam urbana quam rustica, quae et ipsa mancipi sunt, qualia sunt Italica, eodem modo solent mancipari. In eo solo praediorum mancipatio a ceterorum mancipatione differt, quod personae serviles et liberae, item animalia quae mancipi sunt, nisi in praesentia sint, mancipari non possunt, adeo quidem, ut eum, qui mancipio accipit, apprehendere id ipsum, quod ei mancipio datur, necesse sit: unde etiam mancipatio dicitur, quia manu res capitur: praedia vero absentia solent mancipari,

    Gai. Inst. 1, 119 sq.:

    hoc in mancipio Marius non dixerat,

    at the sale, Cic. Off. 3, 16, 67; cf.:

    cum M. Marius Graditianus aedes Auratae vendidisset, neque in mancipii lege dixisset, etc.,

    in the contract of sale... in the sale, id. de Or. 1, 39, 178.—
    II.
    Transf.
    A.
    A possession, property, right of ownership, acquired by such purchase: mancipio dare, and accipere, to give or take possession of by way of formal seizure (on the case of mancipio, v. Roby, Gram. 2, § 1243): Ca. Memini et mancipio tibi dabo. Cu. Egon' ab lenone quicquam Mancipio accipiam? quibus sui nihil est nisi una lingua? Plaut. Curc. 4, 2, 8; Cic. Att. 13, 50, 2:

    ille aedis mancupio aps te accepit,

    Plaut. Trin. 2, 4, 19:

    egomet ei me mancupio dabo,

    id. Mil. 1, 1, 23:

    finge mancipio aliquem dedisse id, quod mancipio dari non potest,

    Cic. Top. 10, 45:

    esse in mancipio alicujus,

    to be the property of any one, Gell. 18, 6, 9:

    mancupio aedis poscere,

    Plaut. Most. 5, 1, 42.— Esp., in the Roman law, things were classified as res mancipi (for mancipii; also,

    res mancupi for mancupii) and res nec mancipi, i. e. things transferrible only by formal mancipation, and things transferrible by mere delivery,

    Gai. Inst. 2, 15 sqq.; 59; 65; Ulp. Fragm. 19, 1 sqq. (cf. Maine, Ancient Law, chap. viii.):

    in iis rebus repetendis, quae mancipi sunt,

    Cic. Mur. 2:

    abalienatio est ejus rei, quae mancipi est, aut traditio alteri nexu aut in jure cessio,

    id. Top. 5.—
    2.
    Trop.:

    vitaque mancipio nulli datur, omnibus usu,

    Lucr. 3, 971: fortuna nihil dat mancipio, bestows nothing as a property or constant possession, Sen. Ep. 72, 9.—
    B.
    Concr., a slave obtained by mancipium:

    mancipia, quae dominorum sunt facta nexu aut aliquo jure civili,

    Cic. Par. 5, 1, 35; id. Att. 8, 11, 4.—
    2.
    In gen., a slave:

    Edepol mancipium scelestum,

    Plaut. Ep. 5, 2, 20; cf. id. Truc. 2, 2, 18; id. Capt. 5, 2, 1:

    mancipiis locuples eget aeris Cappadocum rex,

    Hor. Ep. 1, 6, 39:

    mancipia argento parata,

    purchased slaves, Liv. 41, 6: mancipium Caesaris, Tac. A. 2, 2:

    nudum olido stans Fornice,

    Juv. 11, 172; 9, 120; Vulg. Apoc. 18, 13.—
    3.
    Trop. ( poet. and in post-Aug. prose):

    jurat, Se fore mancipium tempus in omne tuum,

    thy slave, servant, Ov. P. 4, 5, 40:

    omnis Musae,

    Petr. 68:

    Christi,

    Prud. Apoth. 476.

    Lewis & Short latin dictionary > mancupium

  • 20 Onitus

    Ōnītus, i, m., = ôneitos (purchased), the name of a slave, Inscr. Grut. 633, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > Onitus

См. также в других словарях:

  • Purchased — Purchase Pur chase (?; 48), v. t. [imp. & p. p. {Purchased}; p. pr. & vb. n. {Purchasing}.] [OE. purchasen, porchacen, OF. porchacier, purchacier, to pursue, to seek eagerly, F. pourchasser; OF. pour, por, pur, for (L. pro) + chacier to pursue,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • purchased — pÉœrtʃɪst / pɜːt adj. bought, acquired in exchange for money; procured, obtained pur·chase || pÉœrtʃɪs / pɜː n. something which has been purchased; act of purchasing, act of buying v. buy, acquire in exchange for money; procure, obtain …   English contemporary dictionary

  • purchased — un·purchased; …   English syllables

  • purchased goodwill — On an acquisition of a business, the difference between the value of the assets acquired and the price paid (if positive). Certain countries (for example, the Netherlands, Germany and Italy) give tax relief for the amortisation of purchased… …   Law dictionary

  • purchased at one's risk — index caveat emptor Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Purchased Service — The additional amount of service years that Canadian pensioners can purchase to go towards their pension account. Pensioners may purchase additional service time to cover service absences for reasons such as authorized leave without pay… …   Investment dictionary

  • Purchased power —   Power purchased or available for purchase from a source outside the system.   U.S. Dept. of Energy, Energy Information Administration s Energy Glossary …   Energy terms

  • purchased goodwill — Goodwill acquired when an entity is purchased as opposed to that which has been internally generated. Positive goodwill arises where the purchase cost exceeds the aggregate fair values of the identifiable assets and liabilities. More details are… …   Accounting dictionary

  • purchased goodwill — Goodwill acquired when a business is purchased as opposed to that which has been internally generated …   Big dictionary of business and management

  • Purchased —   Receipts into transportation, storage, and/or distribution facilities within a state under gas purchase contracts or agreements whether or not billing or payment occurred during the report year.   U.S. Dept. of Energy, Energy Information… …   Energy terms

  • purchased — Component supplied by an outside manufacturer …   Dictionary of automotive terms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»