-
1 przytrzymać
przytrzymać [pʃɨtʃɨmaʨ̑], przytrzymywać [pʃɨtʃɨmɨvaʨ̑]perf,I. vt1) ( wstrzymywać) aufhalten2) ( obezwładniać) festhalten, überwältigen3) ( podtrzymywać) haltenII. vr\przytrzymać się czegoś sich +akk an etw +dat festhalten -
2 przytrzymywać
przytrzymywać (-uję) < przytrzymać> (-am) festhalten; (zatrzymać) aufhalten; (potrzymać) halten;przytrzymywać się (G) sich festhalten (an D) -
3 podtrzymać
podtrzymać [pɔttʃɨmaʨ̑], podtrzymywać [pɔttʃɨmɨvaʨ̑]perf,I. vtpodtrzymywać ogień das Feuer unterhalten [ lub nicht erlöschen lassen]podtrzymywać tradycje Traditionen aufrechterhalten [ lub fortsetzen]podtrzymywać kogoś na duchu jdm seelischen Halt geben, jdm Mut machenII. vr1) ( wspierać się) sich +akk gegenseitig stützenpodtrzymywać się na duchu einander seelischen Halt geben, einander Mut machen -
4 potrzymać
potrzymać [pɔtʃɨmaʨ̑]1) ( przytrzymać) haltenII. vimpersnie wiadomo, jak długo potrzyma mróz man weiß nicht, wie lange der Frost [noch] anhält [ lub anhalten wird]III. vr\potrzymać się za ręce sich +akk an den Händen halten -
5 uchwycić
uchwycić [uxfɨʨ̑iʨ̑]I. vt1) ( ująć)\uchwycić kogoś/coś za coś jdn/etw an etw +dat packenII. vr1) ( przytrzymać się)2) ( polegać na)\uchwycić się myśli/nadziei sich +akk an einen Gedanken/die Hoffnung klammern ( fig) -
6 festhalten
fest|haltenI. vtjdn [an etw ( dat) ] \festhalten trzymać kogoś [za coś]2) ( speichern, aufzeichnen) in Schrift und Bild zapisać; in Stein uwiecznić; in Gedächtnis zachowaćII. vian jdm \festhalten nie odstępować od kogośIII. vrsich [an jdm/etw] \festhalten trzymać się [kogoś/czegoś] -
7 halten
halten ['haltən] <hält, hielt, gehalten>I. vt1) (fest\halten) trzymać3) ( strecken)die Beine ins Wasser \halten trzymać nogi w wodzie4) ( tragen)etw \halten Haken, Mauerhaken: trzymać [o podtrzymywać] coś6) (zurück\halten)etw \halten Isolierschicht: zatrzymywać coś; Ventil: nie przepuszczać czegoś8) ( haben)[sich ( dat) ] ein Tier \halten hodować zwierzęvor Müdigkeit konnte sie kaum noch die Augen offen \halten oczy jej się zamykały ze zmęczenia ( fig)sich etw offen\halten zostawić sobie furtkę, zastrzeć sobie cośauseinander\halten rozróżnićes [mit etw] genauso/ähnlich/anders \halten traktować [coś] tak samo/podobnie/inaczejdas kannst du \halten, wie du willst rób, jak uważaszdas Kinderzimmer [ganz] in Hellblau \halten pomalować pokój dziecięcy na jasno niebiesko15) (ein\halten)etw \halten Versprechen, Zusage dotrzymać czegoś16) ( ansehen als)jdn für einen Journalisten/Angeber \halten uważać kogoś za dziennikarza/zarozumialcahältst du ihn für den Schuldigen? uważasz, że jest winny?ich hätte Sie für ehrlicher ge\halten myślałem, że jest Pan bardziej uczciwyetw von jdm/etw \halten mieć o kimś/czymś dobre zdanieetw/viel davon \halten etw zu tun myśleć, że dobrze byłoby coś zrobićnichts davon \halten etw zu tun uważać, że nie powinno się czegoś robićII. vi1) (fest\halten)kannst du mal einen Moment \halten? czy możesz przez chwilę przytrzymać?4) sport obronić piłkę5) ( stehen zu)zu jdm \halten być po czyjejś stronieIII. vr1) ( sich festhalten)sich an etw ( dat) \halten trzymać się czegoś2) ( nicht verderben)sich \halten nie psuć się3) meteosich \halten Schnee: utrzymywać się4) ( eine Richtung verfolgen)sich rechts \halten trzymać się prawej stronysich nach Süden \halten kierować się na południe5) ( sich richten nach)sich an ein Versprechen/die Tatsachen/Regeln \halten trzymać się obietnicy/faktów/zasadsich an Vorschriften \halten przestrzegać przepisów6) ( sich orientieren an)sich an jdn \halten trzymać się kogoś7) ( haften)8) ( sich behaupten)sich \halten Regierung: utrzymać się; Truppen: obronić sięsich aufrecht \halten trzymać się prostosich im Gleichgewicht \halten utrzymywać równowagę10) ( einschätzen)sich für einen Künstler/für klug \halten uważać się za artystę/za mądrego
См. также в других словарях:
przytrzymać — dk I, przytrzymaćam, przytrzymaćasz, przytrzymaćają, przytrzymaćaj, przytrzymaćał, przytrzymaćany przytrzymywać ndk VIIIa, przytrzymaćmuję, przytrzymaćmujesz, przytrzymaćmuj, przytrzymaćywał, przytrzymaćywany 1. «trzymając nie dać ruszyć, odejść … Słownik języka polskiego
przytrzymywać się – przytrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} łapać się czegoś, by nie upaść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Idąc, przytrzymywał się ścian. Przytrzymać się gałęzi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przytrzymywać — → przytrzymać … Słownik języka polskiego
przytrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przytrzymywaćmuję, przytrzymywaćmuje, przytrzymywaćany {{/stl 8}}– przytrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przytrzymywaćam, przytrzymywaća, przytrzymywaćają, przytrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podtrzymać — dk I, podtrzymaćam, podtrzymaćasz, podtrzymaćają, podtrzymaćaj, podtrzymaćał, podtrzymaćany podtrzymywać ndk VIIIa, podtrzymaćmuję, podtrzymaćmujesz, podtrzymaćmuj, podtrzymaćywał, podtrzymaćywany 1. «trzymając kogoś lub coś nie dać mu upaść,… … Słownik języka polskiego
potrzymać — dk I, potrzymaćam, potrzymaćasz, potrzymaćają, potrzymaćaj, potrzymaćał, potrzymaćany 1. «wziąć coś (kogoś) na chwilę, na pewien czas do ręki, do ust (do dzioba, do pyska); przytrzymać» Potrzymać czapkę w ręku. Potrzymać dziecko na ręku.… … Słownik języka polskiego
schwycić — dk VIa, schwycę, schwycićcisz, schwyć, schwycićcił, schwycićcony 1. «chwytając ująć coś lub kogoś, wziąć gwałtownie; złapać, pochwycić» Schwycić laskę a. za laskę. Schwycić piłkę. Schwycić kogoś w ramiona, za rękę, za kołnierz. Schwycić rybę na… … Słownik języka polskiego
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego
wywijać — ndk I, wywijaćam, wywijaćasz, wywijaćają, wywijaćaj, wywijaćał, wywijaćany wywinąć dk Vb, wywijaćnę, wywijaćniesz, wywijaćwiń, wywijaćnął, wywijaćnęła, wywijaćnęli, wywijaćnięty, wywijaćnąwszy 1. «odwijając coś wykładać na wierzch, na zewnątrz»… … Słownik języka polskiego
zaczepić — dk VIa, zaczepićpię, zaczepićpisz, zaczepićczep, zaczepićpił, zaczepićpiony zaczepiać ndk I, zaczepićam, zaczepićasz, zaczepićają, zaczepićaj, zaczepićał, zaczepićany 1. «umocować coś na czymś, przymocować do czegoś zahaczając, przypinając zwykle … Słownik języka polskiego
zastopować — dk IV, zastopowaćpuję, zastopowaćpujesz, zastopowaćpuj, zastopowaćował, zastopowaćowany pot. «zatrzymać, przytrzymać, zahamować» Zastopować maszynę. Zawodnik zastopował lecącą piłkę. przen. Zastopować czyjeś zapędy, zakusy … Słownik języka polskiego