przytępiony

См. также в других словарях:

• przytępiony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiony w pewnym stopniu ostrości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przytępiona kosa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

• głuchawy — głuchawywi 1. «mający przytępiony słuch; przygłuchy» Głuchawy na jedno ucho. 2. «o różnego rodzaju dźwiękach: nieco przytłumiony» …   Słownik języka polskiego

• przytępić — dk VIa, przytępićpię, przytępićpisz, przytępićtęp, przytępićpił, przytępićpiony przytępiać ndk I, przytępićam, przytępićasz, przytępićają, przytępićaj, przytępićał, przytępićany «pozbawić ostrości; trochę, częściowo stępić» Przytępić nóż, kosę.… …   Słownik języka polskiego

• słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… …   Słownik języka polskiego

• smak — m III, D. u, N. smakkiem; lm M. i 1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)» Czuły smak. Przytępiony… …   Słownik języka polskiego

• tępawy — tępawywi 1. «dość tępy, nieostry, przytępiony» Tępawy nóż. 2. «dość ograniczony umysłowo, mało bystry, mało inteligentny; świadczący o pewnej ograniczoności, o małej bystrości, o małej inteligencji» Tępawy uczeń. Tępawa twarz. Tępawe oczy …   Słownik języka polskiego

• tępy — tępypi 1. «mający nieostrą, nie wyostrzoną krawędź, część służącą do cięcia; źle tnący, słabo kłujący; nieostry, nie naostrzony» Tępe nożyczki, narzędzia. Tępy nóż. ◊ Tępy cios, tępe uderzenie «cios, uderzenie zadane czymś nieostrym, nie tnącym»… …   Słownik języka polskiego

• zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… …   Słownik języka polskiego