-
1 pledge
[plɛdʒ] 1. nprzyrzeczenie nt, zobowiązanie nt2. vtto pledge sb to secrecy — zobowiązywać (zobowiązać perf) kogoś do zachowania tajemnicy
* * *[ple‹] 1. noun1) (a promise: He gave me his pledge.) obietnica2) (something given by a person who is borrowing money etc to the person he has borrowed it from, to be kept until the money etc is returned: He borrowed $20 and left his watch as a pledge.) zastaw3) (a sign or token: They exchanged rings as a pledge of their love.) dowód, znak2. verb1) (to promise: He pledged his support.) obiecywać2) (to give to someone when borrowing money etc: to pledge one's watch.) zastawiać -
2 promise
['prɔmɪs] 1. n 2. viprzyrzekać (przyrzec perf), obiecywać (obiecać perf)3. vtto promise sb sth, promise sth to sb — przyrzekać (przyrzec perf) or obiecywać (obiecać perf) coś komuś
to promise (sb) to do sth — obiecywać (obiecać perf) (komuś) coś zrobić
to promise (sb) that … — dawać (dać perf) (komuś) słowo, że …
to make a promise — składać (złożyć perf) obietnicę
to break a promise — łamać (złamać perf) obietnicę
to keep a promise — dotrzymywać (dotrzymać perf) obietnicy
* * *['promis] 1. verb1) (to say, or give one's word (that one will, or will not, do something etc): I promise (that) I won't be late; I promise not to be late; I won't be late, I promise (you)!) przyrzekać2) (to say or give one's assurance that one will give: He promised me a new dress.) obiecywać3) (to show signs of future events or developments: This situation promises well for the future.) zapowiadać (się)2. noun1) (something promised: He made a promise; I'll go with you - that's a promise!) obietnica2) (a sign of future success: She shows great promise in her work.) (dobre) rokowania, zapowiedź powodzenia• -
3 vow
[vau] 1. n 2. vtto vow that/to do sth — przyrzekać (przyrzec perf) (uroczyście), że/, że się coś zrobi
she took/made a vow to give up smoking — postanowiła uroczyście, że rzuci palenie
* * *1. noun(a solemn promise, especially one made to God: The monks have made/taken a vow of silence; marriage vows.) przysięga2. verb1) (to make a solemn promise (that): He vowed that he would die rather than surrender.) przysięgać2) (to threaten: He vowed revenge on all his enemies.) przysiąc -
4 promisee
- osoba otrzymująca przyrzeczenie- osoba, której złożono obietnicę lub zapewnienie, że coś zostanie uczynione lub zaniechane.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > promisee
См. также в других словарях:
przyrzeczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. przyrzec. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przyrzeczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przyrzeczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} to, co się przyrzekło,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyrzeczenie — n I 1. rzecz. od przyrzec. 2. lm D. przyrzeczenieczeń «to, co zostało przyrzeczone; obietnica, zapewnienie, ślubowanie» Uroczyste przyrzeczenie. Przyrzeczenie harcerskie. Złożyć, dać komuś przyrzeczenie. Dotrzymać, nie dotrzymać przyrzeczenia.… … Słownik języka polskiego
Polish Scouting Association — Infobox WorldScouting name = Związek Harcerstwa Polskiego image size = 140px caption = Polish Scouting and Guiding Association type = organization headquarters = ZHP Headquarter Warszawa location = Warszawa, Konopnickiej 6 country = Poland f date … Wikipedia
Харцерство — Ольга Драхоновская Малковская и Анджей Малковский основатели харцерского движения … Википедия
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
deklaracja — ż I, DCMs. deklaracjacji; lm D. deklaracjacji (deklaracjacyj) 1. «publiczne wypowiedzenie się, ogłoszenie czego, oświadczenie na piśmie w jakiejś sprawie, sformułowanie swoich poglądów; manifest» Deklaracja programowa. Ogłosić, uchwalić… … Słownik języka polskiego
harcerski — harcerskiscy «dotyczący harcerza, harcerstwa» Drużyna harcerska; szczep, zastęp harcerski. Instruktor, działacz harcerski. Krzyż, mundur harcerski, lilijka harcerska. Ognisko harcerskie, obóz harcerski, zbiórka harcerska. Przyrzeczenie, prawo… … Słownik języka polskiego
obietnica — ż II, DCMs. obietnicacy; lm D. obietnicaic «zapewnienie zrobienia, załatwienia czegoś, dania komuś czegoś; przyrzeczenie» Uroczysta obietnica. Dać, złożyć obietnicę. Odwołać, złamać obietnicę. Łudzić, zwodzić obietnicami. Dotrzymać obietnicy … Słownik języka polskiego
oblat — m IV, DB. a, Ms. oblatacie; lm M. oblataci, DB. ów 1. rel. «członek katolickiego zgromadzenia zakonnego, w którym nie składa się ślubów, tylko przyrzeczenie» 2. rel. «osoba świecka przestrzegająca pewnych reguł zakonnych i uprawniona do noszenia… … Słownik języka polskiego
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
promesa — ż IV, CMs. promesasie; lm D. promesaes «obietnica dokonania określonej czynności lub spełnienia określonego świadczenia; zobowiązanie się organu państwowego do wydania jakiejś decyzji (np. wydania wizy) po dopełnieniu przez zainteresowanego… … Słownik języka polskiego