przyśpiewka

См. также в других словарях:

• przyśpiewka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. przyśpiewkawce; lm D. przyśpiewkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} krótka (jednozwrotkowa) piosenka ludowa mająca charakter obrzędowy; wchodzi w skład ciągu takich piosenek śpiewanych na jedną melodię : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyśpiewka — ż III, CMs. przyśpiewkawce; lm D. przyśpiewkawek «krótka solowa, rzadziej chóralna piosenka ludowa, zwykle okolicznościowa, śpiewana na zabawach wiejskich lub w czasie obrzędów weselnych, dożynkowych itp.» Żartobliwe, obraźliwe przyśpiewki.… …   Słownik języka polskiego

• Danses polonaises — Les danses polonaises sont des danses, nationales ou polulaires, qui se cristalisent en Pologne au XVIIe siècle : la polonez (la polonaise), la krakowiak (la cracovienne), la mazur (la mazur), la kujawiak (la kujawiak) et l oberek (l’oberek) …   Wikipédia en Français

• a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca …   Słownik języka polskiego

• cym — tylko w połączeniach: Cym, cyrym, cym a. rym, cym, cym «przyśpiewka w niektórych piosenkach» …   Słownik języka polskiego

• czastuszka — ż III, CMs. czastuszkaszce; lm D. czastuszkaszek «w folklorze rosyjskim, ukraińskim i białoruskim: krótka przyśpiewka, najczęściej dwuwierszowa lub czterowierszowa, w rytmie tanecznym, o tematyce lirycznej lub żartobliwej, często improwizowana»… …   Słownik języka polskiego

• dziś — I ndm 1. «w dniu dzisiejszym (nie wczoraj i nie jutro)» Nie nocował dziś w domu. Leje dziś cały dzień. □ Zrób dziś, co masz zrobić jutro. 2. «w dobie obecnej, w okresie bieżącym; teraz, obecnie» Dziś wiele kobiet pracuje na odpowiedzialnych… …   Słownik języka polskiego

• la — I «powtarzające się połączenie głosek zastępujące słowa przy śpiewaniu melodii; także przyśpiewka w piosenkach» II n ndm muz. «sylabowa nazwa dźwięku a» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• mój — + moja (ma), moje (me) D. m n mojego (mego), ż mojej (mej), C. m n mojemu (memu), ż mojej (mej), B. m=D. a. M., n=M., ż moją (mą), N. m n moim (mym), ż moją (mą), Ms. m n moim (mym), ż mojej (mej); lm M. m. os. moi, ż. rzecz. moje (me), D. moich… …   Słownik języka polskiego

• ojra — często powtórzone «wykrzyknik będący przyśpiewką w tańcu» …   Słownik języka polskiego

• rym — I m IV, D. u, Ms. rymmie; lm M. y 1. lit. «zgodność brzmienia końcowych części co najmniej dwu wyrazów (zwykle poczynając od akcentowanej samogłoski), występująca najczęściej na końcu poszczególnych wersów utworu poetyckiego» ∆ Rym gramatyczny… …   Słownik języka polskiego