-
1 przestępca
сущ.• виновник• злодей• злоумышленник• правонарушитель• преступник• уголовник* * *przestępc|a♂, мн. И. \przestępcaу, РВ. \przestępcaów преступник;\przestępca wojenny военный преступник
* * *м, мн И przestępcy, РВ przestępcówпресту́пникprzestępca wojenny — вое́нный престу́пник
-
2 przeciętny przestępca
средний преступникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przeciętny przestępca
-
3 uliczny przestępca
уличный преступникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uliczny przestępca
-
4 zwyczajny przestępca
обыкновенный преступникOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zwyczajny przestępca
-
5 kryminalista
сущ.• преступник• уголовник* * *уголовник, уголовный преступникkryminolog криминалист* * *♂, мн. И. \kryminalistaści, РВ. \kryminalistastów уголовник, уголовный (преступник)+przestępca, zbrodniarz
* * *м, мн И kryminaliści, PB kryminalistówуголо́вник, уголо́вный (престу́пник)Syn: -
6 kryminalny
прил.• криминальный• преступный• уголовный* * *kryminaln|y\kryminalnyi уголовный, криминальный;przestępca \kryminalny уголовный преступник; ● powieść \kryminalnyа детективный роман, детектив pot.
* * *уголо́вный, кримина́льныйprzestępca kryminalny — уголо́вный престу́пник
-
7 małoletni
сущ.• несовершеннолетний* * *малолетний;несовершеннолетний;\małoletni przestępca несовершеннолетний преступник
+ niepełnoletni* * *малоле́тний; несовершенноле́тнийmałoletni przestępca — несовершенноле́тний престу́пник
Syn: -
8 młodociany
прил.• молодой• подростковый• юношеский• юный* * *młodocian|y\młodocianyi 1. юный; юношеский; малолетний;\młodocianyi czytelnicy юные читатели; \młodociany przestępca несовершеннолетний преступник;
2. \młodocianyу ♂ несовершеннолетний+2. nieletni
* * *1) ю́ный; ю́ношеский; малоле́тнийmłodociani czytelnicy — ю́ные чита́тели
młodociany przestępca — несовершенноле́тний престу́пник
2) młodociany м несовершенноле́тнийSyn:nieletni 2) -
9 nieletni
nieletn|i1. несовершеннолетний; малолетний;\nieletni przestępca несовершеннолетний (малолетний) преступник;
2. \nieletnii ♂ юр. несовершеннолетний;sąd dla \nieletniich суд по делам несовершеннолетних+1. małoletni, niepełnoletni, młodociany 2. niepełnoletni
* * *1) несовершенноле́тний; малоле́тнийnieletni przestępca — несовершенноле́тний (малоле́тний) престу́пник
2) nieletni м, юр. несовершенноле́тнийsąd dla nieletnich — суд по дела́м несовершенноле́тних
Syn: -
10 notoryczny
прил.• известный• перманентный* * *notoryczn|y\notorycznyi неисправимый, закоренелый; отъявленный;\notoryczny leń отъявленный лентяй; \notoryczny przestępca закоренелый преступник; \notorycznyе awantury постоянные скандалы
* * *неисправи́мый, закорене́лый; отъя́вленныйnotoryczny leń — отъя́вленный лентя́й
notoryczny przestępca — закорене́лый престу́пник
notoryczne awantury — постоя́нные сканда́лы
-
11 złoczyńca
сущ.• злодей• злодейка• злоумышленник• преступник* * *złoczyńc|a♂, мн. И. \złoczyńcaу, РВ. \złoczyńcaów книжн. злоумышленник, преступник+przestępca, zbrodniarz
* * *м, мн И złoczyńcy, РВ złoczyńców книжн.злоумы́шленник, престу́пникSyn: -
12 Gewohnheitsverbrecher
Gewohnheitsverbrecher m notoryczny przestępca -
13 Sexualtäter
Sexualtäter m przestępca m seksualny -
14 Sittlichkeitsverbrecher
Sittlichkeitsverbrecher m przestępca seksualny -
15 Straftäter
Straftäter przestępca m -
16 Verbrecher
Ver'brecher m przestępca m, zbrodniarz
См. также в других словарях:
przestępca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. przestępcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto popełnił przestępstwo, kto złamał prawo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przestępca kryminalny. Ścigać, schwytać przestępcę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestępca — m odm. jak ż II, DCMs. przestępcacy; lm M. przestępcacy, DB. przestępcaców «człowiek, który popełnił przestępstwo, podlegający odpowiedzialności karnej przed sądem» Przestępca kryminalny. Przestępcy wojenni. Ścigać przestępcę … Słownik języka polskiego
mruk — przestępca … Słownik gwary warszawskiej
sowa — przestępca … Słownik gwary warszawskiej
bandzior — przestępca; bandyta … Słownik gwary warszawskiej
delikwent — m IV, DB. a, Ms. delikwentncie; lm M. delikwentnci, DB. ów 1. praw. «człowiek sądzony za przestępstwo, winowajca oczekujący kary; skazaniec, przestępca» 2. pot. «z pobłażaniem o kimś, kto jest od kogoś zależny, np. o interesancie, kliencie»… … Słownik języka polskiego
domniemany — domniemanyni książk. «przypuszczalny, prawdopodobny, rzekomy» Domniemany przestępca, sprawca wypadku … Słownik języka polskiego
gorszy — gorsi «stopień wyższy od zły» Gorszy uczeń, pracownik, rzemieślnik. Sprzedawać gorsze towary. Włożyć najgorsze ubranie. Ktoś jest gorszy od innych. W następnym meczu nasi zawodnicy byli gorsi od swych przeciwników. (To) nie najgorszy pomysł. ◊… … Słownik języka polskiego
kidnaper — m IV, DB. a, Ms. kidnapererze; lm M. kidnapererzy, DB. ów «przestępca, który porwał dziecko lub osobę dorosłą w celu wymuszenia okupu» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
kryminalista — m odm. jak ż IV, CMs. kryminalistaiście; lm M. kryminalistaiści, DB. kryminalistatów «człowiek dopuszczający się przestępstwa; przestępca, zbrodniarz; ten, kto został skazany przez sąd w sprawie kryminalnej» … Słownik języka polskiego
kryminalny — kryminalnyni «odnoszący się do przestępstwa, związany z kryminalistyką lub z kryminalistą» Więzień, przestępca kryminalny. Element kryminalny. Policja kryminalna. ∆ Powieść kryminalna «powieść o charakterze sensacyjnym, której tematem jest… … Słownik języka polskiego