przeciąg

См. также в других словарях:

• przeciąg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} silny prąd powietrza w jakimś otwartym na przestrzał pomieszczeniu bądź na wolnej przestrzeni, np. na osiedlu z wieżowcami lub w kotlinie górskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osiedlowe przeciągi …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeciąg — m III, D. u, N. przeciąggiem; lm M. i 1. «gwałtowny prąd powietrza przepływający przez jakieś pomieszczenie otwarte na przestrzał» Silny przeciąg. Bać się, unikać przeciągów. Siedzieć w przeciągu. 2. daw. «pewien okres, odcinek czasu» dziś tylko… …   Słownik języka polskiego

• na przeciąg — {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z dopełniaczem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na czas trwania stanu wynikającego ze zmiany (na jak długo?) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Został oddelegowany do Warszawy na przeciąg miesiąca. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• długi — dłudzy, dłuższy 1. «mający pewien wymiar liniowy (od punktu do punktu)» Rów długi na trzy kilometry a. rów trzy kilometry długi. Suknia długa po kostki. Warkocz długi do kolan. 2. «mający duży, znaczny wymiar wzdłuż; daleko ciągnący się,… …   Słownik języka polskiego

• Muzyka młodej generacji — Studio album by Kombi Released 1979 Recorded 1979 …   Wikipedia

• izochroniczny — fiz. «trwający jednakowy przeciąg czasu» …   Słownik języka polskiego

• nabawić — dk VIa, nabawićwię, nabawićwisz, nabawićbaw, nabawićwił rzad. nabawiać ndk I, nabawićam, nabawićasz, nabawićają, nabawićaj, nabawićał, książk. «doprowadzić kogo do czegoś, przyczynić komu czegoś; sprowadzić, ściągnąć co na kogoś» Nabawić kogoś… …   Słownik języka polskiego

• odległy — odległyglejszy 1. «znajdujący się, położony daleko od danego miejsca; daleki» Dzielnica odległa od śródmieścia. Cel podróży był odległy. Wyjechać do odległej miejscowości. ◊ Odległy spacer, odległa wycieczka, przejażdżka itp. «spacer, wycieczka,… …   Słownik języka polskiego

• wiać — ndk Xb, wieję, wiejesz, wiej, wiał, wiali a. wieli 1. «o masach cząsteczek powietrza, warstwach, falach powietrza: być w ruchu, przesuwać się z jakąś szybkością, siłą» Wiatr wieje. Wiał silny wicher z północy a. od północy. ◊ Wiedzieć, orientować …   Słownik języka polskiego

• wiek — m III, D. u, N. wiekkiem; lm M. i 1. «okres stu lat, stulecie» Wiek bieżący. Ubiegły, zeszły wiek. Dawne, odległe wieki. XX a. 20. wiek. Początek, połowa, koniec, schyłek jakiegoś wieku. Na przełomie wieków. Budo …   Słownik języka polskiego

• cug — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj zaprzęgu ciągniętego przez ustawione parami konie, dopasowane do siebie wzrostem, umaszczeniem, chodem, temperamentem {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień