-
1 provincialis
prōvinciālis, e, zur Provinz gehörig, die Provinz betreffend, provinzialisch, Provinz-, I) adi.: scientia, die Provinz zu verwalten, Cic.: administratio, Verwaltung der Provinz, Cic.: abstinentia, Uneigennützigkeit in der Verwaltung der Provinz, Cic.: ebenso parsimonia, Tac.: ornamenta et commoda, einer Magistratsperson in der Provinz, Cic.: equestri et provinciali loco ortus, Tac.: bellum, in der Provinz, Tac.: aditus ad me minime provinciales (gar nicht wie bei anderen Provinzialverwaltern); nihil per cubicularium, Cic. – bes. im Ggstz. zu Italicus (italisch), non Italicus senator provinciali potior est? Claud. or. fr.: sed modo non provincialis, sed Italicus ager est, Colum. – II) subst., prōvinciālis, is, m., einer aus einer Provinz, Plin. ep. u. = Magistratsperson in der Provinz, Corp. inscr. Lat. 8, 587. lin. 3. – gew. im Plur., provinciales, Leute aus der Provinz, Cic.
-
2 provincialis
prōvinciālis, e, zur Provinz gehörig, die Provinz betreffend, provinzialisch, Provinz-, I) adi.: scientia, die Provinz zu verwalten, Cic.: administratio, Verwaltung der Provinz, Cic.: abstinentia, Uneigennützigkeit in der Verwaltung der Provinz, Cic.: ebenso parsimonia, Tac.: ornamenta et commoda, einer Magistratsperson in der Provinz, Cic.: equestri et provinciali loco ortus, Tac.: bellum, in der Provinz, Tac.: aditus ad me minime provinciales (gar nicht wie bei anderen Provinzialverwaltern); nihil per cubicularium, Cic. – bes. im Ggstz. zu Italicus (italisch), non Italicus senator provinciali potior est? Claud. or. fr.: sed modo non provincialis, sed Italicus ager est, Colum. – II) subst., prōvinciālis, is, m., einer aus einer Provinz, Plin. ep. u. = Magistratsperson in der Provinz, Corp. inscr. Lat. 8, 587. lin. 3. – gew. im Plur., provinciales, Leute aus der Provinz, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provincialis
-
3 provincialis
prōvincĭālis, e, adj. [provincia], of or belonging to a province, provincial:II.administratio,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 15, § 43:scientia,
the administration of a province, id. ib. 1, 1, 7, §20: edictum,
belonging to a province, id. Verr. 2, 1, 46, § 118:molestia,
arising from the administration of a province, id. Fam. 2, 7, 4:abstinentia,
observed in the administration of a province, id. Sest. 3, 7:integritas,
id. ib. 5, 13:ornamenta et commoda,
id. Red. in Sen. 14, 34:parsimonia,
Tac. Agr. 4:bellum,
id. H. 1, 89:crimina,
id. A. 4, 20 fin.:aditus ad me minime provinciales,
not as they usually are with provincial administrators, Cic. Att. 6, 2, 5.—Subst.: prōvincĭālis, is, m., an inhabitant of a province; mostly in plur., the people of a province, provincials, Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15; Suet. Calig. 39; Dig. 50, 16, 190. —Opp. to the inhabitants of Italy:Italicus es an provincialis?
Plin. Ep. 9, 23, 2; Suet. Vesp. 9; cf. as adj., Col. 3, 3, 11. -
4 provincialis
provincialis provincialis, e провинциальный -
5 provincialis
provincialis provincialis, is m провинциал -
6 prōvinciālis
prōvinciālis e, adj. [provincia], of a province, provincial: negotia: administratio: scientia, the administration of a province: edictum, relating to a province: molestia, in administering a province: abstinentia, forbearance in governing a province: parsimonia, Ta.: aditūs ad me minime provinciales, not as with other provincial governors: bellum, in the province, Ta.— Plur m. as subst, the people of a province, provincials.* * *provincialis, provinciale ADJ -
7 provincialis
I prōvincialis, e [ provincia ]провинциальный ( bellum T); относящийся к управлению провинцией ( negotia C); находящийся в провинции ( ornamenta et commoda C); внеиталийский (non p., sed Italicus ager Col)II prōvinciālis, is m.житель провинции, провинциал C, PJ, Su -
8 provincialis
провивциальный, legati provinc. (1. 35 § 2 D. 12, 2. 1. 39 § 7. 8 D. 26, 7. 1. 19 D. 27, 1. 1. 100 D. 46, 3. 1. 47 § 2. 7 D. 26, 7. 1. 3 C. 3, 34. 1. 1 § 15 C. 5, 13. 1. 12. 14 C. 5, 71. 1. un. C. 7, 31);provinc. servi (1. 5 C. 4, 58);
provincialis, житель провинции (1. 4 § 4. 1. 7 pr. 1. 10 pr. D. 1, 16. 1. 19 § 3 D. 5, 1. 1. 190 D. 50, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > provincialis
-
9 provinciālis
n. провинциал ( человек провинциальных взглядов; Грам. инф.: Окончания: \provinciālisа)LKLv59▪ Skaidrojumilv Izcelsme - latīņu provincialislv 1. Provinces (2) iedzīvotājslv 2. Cilvēks, kas atpalicis no laikmeta sabiedriskās dzīves un kultūras norisēm vai kam piemīt uzskatu šaurība, aprobežotība, kura parasti saistīta ar dzīvošanu tālu no centra, no galvaspilsētasJum99 -
10 provinciālis
сущ.разг. провинциал -
11 provinciális
Imn. [\provinciálisat] провинциальный;IIfn.
[\provinciálist, \provinciálisa, \provinciálisok] vall. — глава монашеского ордена (в какой-л. стране) -
12 provinciális
(DE) Provinzial {r} -
13 provinciālis
провинциал -
14 back-countryman
provinciālis -
15 Провинциал
- provincialis; провинциальный - oppidanus; provincialis; -
16 provincialismo
provincialiśmo ḿ 1) провинциализм, провинциальность provincialismo dei modi — провинциальные манеры 2) ling провинциализм, диалектизм -
17 Itali
Ītalī, ōrum u. bei Dichtern ûm, m. (nach dem einheimischen od. altgriechischen Worte ἰταλός, »Stier«, wegen der Menge und Vortrefflichkeit der Rinder Italiens benannt; vgl. Gell. 11, 1 in.), die Bewohner Italiens, die Italer, Cic. de har. resp. 19. Verg. Aen. 1, 109: gentes Italûm, Verg. Aen. 6, 92: Singul. Italus, Ven. Fort. carm. 6, 5, 218. – Dav.: A) Ītalia, ae, f., Italien, Varro r. r. 2, 5, 3. Cic. Arch. 5. Verg. Aen. 1, 2 u.a.: oft terra Italia, Varro r. r. 1, 9, 1. Liv. 25, 7, 4 u.a. (s. Drak. z. d. St.). – meton. = die Bewohner Italiens totam Italiam esse effusam, Cic. Dei. 11. – B) Ītalicus, a, um, italisch, in od. aus Italien, stirps, Liv.: gens, Sall. fr.: gentes, Liv.: legio, Tac.: socii, Sall.: tumultus, Cic.: bellum, mit den Bundesgenossen in Italien, Cic.: ius (Recht = Vorrechte, Privilegien), Plin.: senator (Ggstz. provincialis), Claud. or. fr.: ager (Ggstz. provincialis), Colum.: solum, Augustin.: vinum, Porphyr. Hor.: philosophia, Augustin. – subst., α) Ītalicus, i, m., ein Italer, einer aus Italien (Ggstz. provincialis), Plin. ep. 9, 23, 2. – Plur. Ītalicī, ōrum, m., die verbündeten Völker Italiens, bes. die im Bundesgenossenkriege, Vell., Liv. epit. u. Tac. – β) Ītalica, ae, f., αα) Bundesname bei den ital. Bundesgenossen für die Stadt Corfinium, s. Vell. 2, 16, 4. – ββ) eine Stadt in Hispania Baetica, Caes. u.a., wovon Ītalicēnsis, e, italicensisch, Auct. b. Hisp. – Plur. subst., Ītalicēnsēs, ium, m., die Einw. von Italika, die Italicenser, Auct. b. Alex. – Dav. (v. Italicus) Ītaliciānus, a, um, Italien als die praefectura praetoriana betreffend, largitiones, Augustin. conf. 6, 10. Notit. dign. occid. 5, 47* (Boecking): comites Italicianorum (sc. titulorum), Cod. Theod. 6, 19, 1. – C) Ītalis, idis, f., italisch, matres, Mart. 11, 53, 4: nymphae, Sil. 7, 429: Plur. Ītalides subst. = Italerinnen, Verg. Aen. 11, 657. Stat. silv. 1, 2, 274. – D) Ītalus, a, um, α) in od. aus Italien, italisch, tellus, Hor. u. Ov.: gens, Verg.: mare, Plin. – β) = Latinus, lateinisch κατ᾽ εξοχήν, Arnob. 4, 13, 29. – E) Ītalius, a, um, italisch, tellus, Hor.: regna, genus, Verg. – F) Ītalus, ī, m., ein alter König in Italien, Serv. Verg. Aen. 1, 6.
-
18 Itali
Ītalī, ōrum u. bei Dichtern ûm, m. (nach dem einheimischen od. altgriechischen Worte ἰταλός, »Stier«, wegen der Menge und Vortrefflichkeit der Rinder Italiens benannt; vgl. Gell. 11, 1 in.), die Bewohner Italiens, die Italer, Cic. de har. resp. 19. Verg. Aen. 1, 109: gentes Italûm, Verg. Aen. 6, 92: Singul. Italus, Ven. Fort. carm. 6, 5, 218. – Dav.: A) Ītalia, ae, f., Italien, Varro r. r. 2, 5, 3. Cic. Arch. 5. Verg. Aen. 1, 2 u.a.: oft terra Italia, Varro r. r. 1, 9, 1. Liv. 25, 7, 4 u.a. (s. Drak. z. d. St.). – meton. = die Bewohner Italiens totam Italiam esse effusam, Cic. Dei. 11. – B) Ītalicus, a, um, italisch, in od. aus Italien, stirps, Liv.: gens, Sall. fr.: gentes, Liv.: legio, Tac.: socii, Sall.: tumultus, Cic.: bellum, mit den Bundesgenossen in Italien, Cic.: ius (Recht = Vorrechte, Privilegien), Plin.: senator (Ggstz. provincialis), Claud. or. fr.: ager (Ggstz. provincialis), Colum.: solum, Augustin.: vinum, Porphyr. Hor.: philosophia, Augustin. – subst., α) Ītalicus, i, m., ein Italer, einer aus Italien (Ggstz. provincialis), Plin. ep. 9, 23, 2. – Plur. Ītalicī, ōrum, m., die verbündeten Völker Italiens, bes. die im Bundesgenossenkriege, Vell., Liv. epit. u. Tac. – β) Ītalica, ae, f., αα) Bundesname bei den ital. Bundesgenossen für die Stadt Corfinium, s. Vell. 2, 16, 4. – ββ) eine Stadt in Hispania Baetica, Caes. u.a., wovon Ītalicēnsis, e, italicensisch, Auct. b. Hisp. –————Plur. subst., Ītalicēnsēs, ium, m., die Einw. von Italika, die Italicenser, Auct. b. Alex. – Dav. (v. Italicus) Ītaliciānus, a, um, Italien als die praefectura praetoriana betreffend, largitiones, Augustin. conf. 6, 10. Notit. dign. occid. 5, 47* (Boecking): comites Italicianorum (sc. titulorum), Cod. Theod. 6, 19, 1. – C) Ītalis, idis, f., italisch, matres, Mart. 11, 53, 4: nymphae, Sil. 7, 429: Plur. Ītalides subst. = Italerinnen, Verg. Aen. 11, 657. Stat. silv. 1, 2, 274. – D) Ītalus, a, um, α) in od. aus Italien, italisch, tellus, Hor. u. Ov.: gens, Verg.: mare, Plin. – β) = Latinus, lateinisch κατ᾽ εξοχήν, Arnob. 4, 13, 29. – E) Ītalius, a, um, italisch, tellus, Hor.: regna, genus, Verg. – F) Ītalus, ī, m., ein alter König in Italien, Serv. Verg. Aen. 1, 6. -
19 parsimonia
parsĭmōnĭa (parcĭmōnĭa), ae, f. [parco] [st2]1 [-] épargne, économie. [st2]2 [-] jeûnes, privations. [st2]3 [-] sobriété (de l'orateur). - sera parsimonia in fundo est, Sen. Ep. 1, 5: il est bien tard d'économiser quand le vase est à la fin (il est bien tard d'économiser quand on a tout dépensé). - ne rapiant domini parsimoniam, Plaut.: de peur qu'ils ne s'emparent des économies de mon maître. - pessimus pudor est vel parsimoniae vel paupertatis, Liv.: c'est une très mauvaise honte que de rougir de son économie ou de sa pauvreté. - parsimonia provincialis, Tac.: simplicité des moeurs provinciales. - parcimonia est scientia vitandi sumptus supervacuos, aut ars re familiari moderate utendi, Sen. Ben. 2: l'économie est l'art d'éviter les dépenses superflues ou celui d'user avec mesure de son patrimoine.* * *parsĭmōnĭa (parcĭmōnĭa), ae, f. [parco] [st2]1 [-] épargne, économie. [st2]2 [-] jeûnes, privations. [st2]3 [-] sobriété (de l'orateur). - sera parsimonia in fundo est, Sen. Ep. 1, 5: il est bien tard d'économiser quand le vase est à la fin (il est bien tard d'économiser quand on a tout dépensé). - ne rapiant domini parsimoniam, Plaut.: de peur qu'ils ne s'emparent des économies de mon maître. - pessimus pudor est vel parsimoniae vel paupertatis, Liv.: c'est une très mauvaise honte que de rougir de son économie ou de sa pauvreté. - parsimonia provincialis, Tac.: simplicité des moeurs provinciales. - parcimonia est scientia vitandi sumptus supervacuos, aut ars re familiari moderate utendi, Sen. Ben. 2: l'économie est l'art d'éviter les dépenses superflues ou celui d'user avec mesure de son patrimoine.* * *Parsimonia, parsimoniae, Idem. Plaut. Parsimonie, Espargne.\Sine parsimonia. Plin. Largement.\Parsimoniae oratoris. Cic. Quand un Orateur se garde d'user d'aucuns mots ou propos. -
20 провинциал
n1) colloq. provinciālis2) obs. mazpilsētnieks, provincietis (житель провинции)* * *mazpilsētnieks, provincietis; provinciālis
См. также в других словарях:
PROVINCIALIS — dicitur in Ecclesia Romana qui Monasteria eiusdem Ordinis provinciae nomine, in eadem vel pluribus provinciis, eiusdem Regni, sita, moderatur: quô sensu provinciae nomen plerumque est a principe Monasterio eius Ordinis. Richeliet. Diction. Gall … Hofmann J. Lexicon universale
PROVINCIALIS Comes — German. Landgrave, Iudex dicitur sue Comes territorii Mediterranei, ad discrimen Marchionum, qui limites tuentur. Per ex cellentiam sic dictus occurrit Landgravius Thuringiae, apud Arnoldum Lubec. l. 2. c. 35. Quin et Hassi Provinciales dicuntur … Hofmann J. Lexicon universale
provincialis — L. provincia, province; alis, pertaining to. Relating to a province, in particular to Provincia, now Provence, France … Etymological dictionary of grasses
provincialis — /pravinshiyeylas/ In the civil law, one who has his domicile in a province … Black's law dictionary
Orchis provincialis — Provence Orchis Flower of Orchis provincialis Scientific classification Kingdom: Plan … Wikipedia
Orchis provincialis — Orchis provincialis Orchis pro … Wikipedia Español
Spelyngochthonius provincialis — Spelyngochthonius provincialis … Wikipédia en Français
Ophrys provincialis — Ophrys de Provence Ophrys de Provence … Wikipédia en Français
Orchis provincialis — Orchis de Provence Orchis provincialis … Wikipédia en Français
Lucanus tetraodon provincialis — Lucanus tetraodon provincialis Clasificación científica Rein … Wikipedia Español
Spelyngochthonius provincialis — Spelyngochthonius provincialis Clasificación científica Rein … Wikipedia Español