-
1 promiscuus
prōmiscŭus (prōmiscus), a, um [st2]1 [-] mêlé, confus, indistinct; commun, général. [st2]2 [-] vulgaire, banal. [st2]3 [-] gram. des deux genres.* * *prōmiscŭus (prōmiscus), a, um [st2]1 [-] mêlé, confus, indistinct; commun, général. [st2]2 [-] vulgaire, banal. [st2]3 [-] gram. des deux genres.* * *Promiscuus, Adiectiuum. Plaut. Commun à plusieurs.\Diuina atque humana habere promiscua. Sallust. Ne faire aucune difference entre les choses divines et humaines.\Promiscua omnium generum caede. Liu. Meslee de toutes sortes de gents.\Connubia promiscua. Liuius. Quand les gents de grand estat se marient avec ceulx de bas estat, ou au contraire.\Promiscuus his eius animalis victus. Plin. Ils usent de commune viande avec ceste beste, et partissent ensemble leur proye et gibbier.\In vsum promiscuum venire. Plin. Venir en commun usage.\Operam promiscuam dare. Plaut. Aider l'un l'autre, Faire l'un pour l'autre. -
2 promiscuus
prōmiscuus, a, um [ pro + misceo ]1) смешанный, общий ( comitia plebi et patribus prōmiscua L)in promiscuo L, T — сообща, вместе2) безразличныйdivina atque humana prōmiscua habere Sl — ставить божеское на один уровень с человеческим, т. е. презрительно относиться к богамinjurias et honores vulgi in promiscuo habere PS ap. Sen — быть равнодушным как к оскорблениям, так и к похвалам черни3) обыкновенный, простой ( cibus PJ)4) общедоступный ( spectaculum T) -
3 promiscuus
prōmīscuus, a, um (promisceo), gemischt, dah. nicht gesondert, nicht besonder, nicht verschieden, gemeinsam, gemeinschaftlich (griech. επίκοινος), I) eig.: a) übh.: comitia plebi et patribus promiscua, Liv.: conubia, gemischte (zwischen Patriziern u. Plebejern), Liv.: sacerdotia, Liv.: divina atque humana promiscua habere, für einerlei halten, eine Verachtung alles dessen, was heilig ist, zeigen, Sall.: m. folg. Infin., muta ista et inanima intercĭdere ac reparari promiscua sunt, sind ohne Unterschied in der Lage zerstört u. wieder aufgebaut worden, Tac. – in promiscuo (gemeinschaftlich, ohne Unterschied der Stände) spectare, Liv.: in promiscuo esse, ohne Unterschied, gemeinschaftlich sein, Liv. u. Tac.: in promiscuo habere (gemeinschaftlich haben) pecuniam, Liv.: honores iniuriaeque volgi in promiscuo habendae, müssen uns gleich viel gelten (= wir müssen gleichgültig sein gegen usw.), Sen. – b) als gramm. t. t.: promiscua, quae επίκοινα dicuntur, Namen, bes. Tiernamen, die nur ein beiden Geschlechtern gemeinschaftliches gramm. Genus haben, Quint. 1, 4, 24. – II) übtr., gemein, gewöhnlich, patris patriae cognomentum, Tac.: promiscua et vilia mercari, Tac.: capere cibum promiscuum, ganz gewöhnliche, Plin. ep.
-
4 promiscuus
prōmīscuus, a, um (promisceo), gemischt, dah. nicht gesondert, nicht besonder, nicht verschieden, gemeinsam, gemeinschaftlich (griech. επίκοινος), I) eig.: a) übh.: comitia plebi et patribus promiscua, Liv.: conubia, gemischte (zwischen Patriziern u. Plebejern), Liv.: sacerdotia, Liv.: divina atque humana promiscua habere, für einerlei halten, eine Verachtung alles dessen, was heilig ist, zeigen, Sall.: m. folg. Infin., muta ista et inanima intercĭdere ac reparari promiscua sunt, sind ohne Unterschied in der Lage zerstört u. wieder aufgebaut worden, Tac. – in promiscuo (gemeinschaftlich, ohne Unterschied der Stände) spectare, Liv.: in promiscuo esse, ohne Unterschied, gemeinschaftlich sein, Liv. u. Tac.: in promiscuo habere (gemeinschaftlich haben) pecuniam, Liv.: honores iniuriaeque volgi in promiscuo habendae, müssen uns gleich viel gelten (= wir müssen gleichgültig sein gegen usw.), Sen. – b) als gramm. t. t.: promiscua, quae επίκοινα dicuntur, Namen, bes. Tiernamen, die nur ein beiden Geschlechtern gemeinschaftliches gramm. Genus haben, Quint. 1, 4, 24. – II) übtr., gemein, gewöhnlich, patris patriae cognomentum, Tac.: promiscua et vilia mercari, Tac.: capere cibum promiscuum, ganz gewöhnliche, Plin. ep.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > promiscuus
-
5 promiscuus
(adi.) promiscue (adv.) смешанный: a) общий (1. 14 § 5 D. 50, 4. 1. 5 § 12 D. 50, 6. 1. 17 § 2 D. 14, 3. 1. 45. 49 § 2 D. 32. 1. 4 § 2 D. 33, 9. 1. 1 § 22 D. 41, 2. 1. 17 C. 6, 2);b) conditio promiscua, условие смешанное, если проявление условия зависит совместно от воли лица и от случая (1. 11 § 1 D. 35, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > promiscuus
-
6 promiscuus
promiscua, promiscuum ADJcommon, shared general, indiscriminate -
7 promiscuus
prō-miscŭus (collat. form prōmis-cŭs, Gell. 11, 16, 8; 16, 13, 4; Liv. 5, 13, 7; prob. also ante-class.; v. below the adv. promiscam), a, um, adj. [misceo].I.Lit., mixed, not separate or distinct, without distinction, in common, indiscriminate, promiscuous (as adj. not in Cic. or Cæs.):B.opera promiscua,
Plaut. Rud. 4, 4, 138: conubia, i. e. between patricians and plebeians, Liv 4, 2; cf.:consulatum promiscuum patribus ac plebi facere,
id. 7, 21. multitudo, of patricians and plebeians, Tac. A. 12, 7:vulgus,
Vulg. Exod. 12, 38:promiscua omnium generum caedes,
Liv. 2, 30 fin.:sepultura,
Tac. A. 16, 16 fin.:jus,
id. ib. 4, 16:spectaculum,
to which all are admitted without distinction, id. ib. 14, 14:divina atque humana promiscua habere,
Sall. C. 12, 2:privatae et promiscuae copiae,
common, general, public, Tac. H. 1, 66:promiscuos feminarum concubitus permittere,
Just. 3, 4, 5. —With object-clause:muta ista et inanima (sc. tecta) intercidere ac reparari promiscua sunt,
may be destroyed and restored again, Tac. H. 1, 84 fin. —In neutr. absol.:in promiscuo licentiam atque improbitatem esse voluit,
to be universal, Liv. 29, 17; 34, 44; 40, 51:nec arma in promiscuo, sed clausa sub custode,
i. e. in every man's hands, Tac. G. 44.—In partic., in gram., epicene:II.promiscuum nomen, i. e. epicoenum,
Quint. 1, 4, 24.—Transf., common, usual (very rare and not ante-Aug.):A.promiscua ac vilia mercari,
Tac. G. 5 fin.:varia promiscaque cogitatio,
Gell. 11, 16, 8 (al. promiscua):opinionis tam promiscae errores,
id. 16, 13, 4.—Hence, adv., in three forms.Form prōmiscam (acc. form from promiscus), in common, indiscriminately, promiscuously (ante-class.): promiscam dicebant pro promiscue, Paul. ex Fest. p. 224 Müll.:B.ut meā laetitiā laetus promiscam siet,
Plaut. Ps. 4, 5, 11: cetera promiscam voluit communia haberi, Varr. ap. Non. 361, 25.—Form prōmiscē, in common, indiscriminately, indifferently (post-class.), Cic. de Or. 3, 19, 72 B. and K.; Cic. Font. 6, 12; Liv. 3, 47, 5 Weissenb.: indistincte atque promisce annotare, Gell. praef. § 2;C.7, 3, 52: promisce atque indefinite largiri,
id. 2, 24, 7:verbo uti,
id. 10, 21, 2.—Form prōmiscŭē (the class. form), in common, promiscuously: (mares et feminae) promiscue in fluminibus perluuntur, * Caes. B. G. 6, 21 fin.:promiscue puberes atque negotiatores interficere,
Sall. J. 26, 3:promiscue toto quam proprie parvā frui parte (Campi Martii) malletis,
Cic. Agr. 2, 31, 85; id. Font. 6, 22; Liv. 5, 55; Plin. 11, 37, 47, § 130 al. -
8 promiscus
mixed, indiscriminate / commonplace, usual. -
9 epicoenos
on (греч. ; лат. promiscuus) грам.общий по грамматическому роду ( nomina Q) (напр., слова aquila, canis) -
10 promiscua
prōmiscua, ōrum n. [ promiscuus ] грам. (sc. nomina) -
11 promiscue
prōmiscuē [ promiscuus ]смешанно, без разбору (suffragium p. — v. l. promisce — omnibus datum L); вместе, сообща ( in fluminibus perlui Cs) -
12 promiscus
prōmiscus, a, um V, L, T etc. = promiscuus -
13 epicoenos
epicoenos, on (επίκοινος), beiden Geschlechtern gemeinschaftlich (rein lat. promiscuus), v. Tiernamen, die ein beiden Geschlechtern gemeinsames grammat. Geschlecht haben (wie passer, aquila), Donat. 375, 22 K.; vgl. Quint. 1, 4, 23 u.a.
-
14 perduco
per-dūco, dūxī, ductum, ere, I) an den Ort seiner Bestimmung hinführen, hinbringen, A) eig.: 1) im allg.: alqm Romam, Liv.: bovem ad stabula, Verg.: alqm ad Caesarem, Caes.: omnes naves incolumes, Caes. – 2) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen als Buhldirne zuführen, ein Mädchen verführen, verkuppeln, Cic. u.a. – b) jmd. als Gefangenen abführen, Amm. 14, 5, 8; 15, 2, 7; 24, 4, 9. Oros. 4, 18, 21. – c) Mauern, Gräben usw. irgendwo hinführen, hinleiten, murum fossamque ad montem, Caes.: viam a Bononia Arretium, Liv.: porticum a porta ad etc., Liv.: aquam Claudiam, Liv. epit.: aquam in coloniam, Traian. in Plin. ep. – B) übtr., hinbringen, 1) im allg.: ad dignitatem, erheben zu usw., Caes.: so auch alqm ad honores amplissimos, Cic.: ad summum perductus, zur höchsten Stufe, Cic.: alqm ad furorem, Cic.: ad exitum, Cic.: ad perniciem, Varro: numquam ad liquidum fama perducitur, wird zur klaren Vorstellung der Wirklichkeit gebracht, Curt.: eo rem perduxit, ut etc., brachte es dahin, Nep. – 2) insbes.: a) hinbringen = wozu bewegen, vermögen, alqm ad suam sententiam, Cic., od. in suam sententiam, Caes.: ad se, auf seine Seite, Caes.: alqm ad ducenta (talenta), zur Zahlung von 20 Tal. vermögen, Cic.: cum perducere (dazu vermögen) eum non posset, Nep.: m. folg. ut u. Konj., si dictis nequis perduci, ut vera haec credas, Plaut. most. 198. – b) bis auf eine Zeit hinführen, fortsetzen, im Pass. fortgesetzt werden, dauern, agri colendi studia ad centesimum annum, Cic.: a prima pueritia usque ad ultimum eius diem familiarem amicitiam, Sen. rhet.: altercationem in serum, Liv.: orationibus in noctem perductis, Liv. – c) fertigmachen, Apic. 6, 221. – II) einen Trank einziehen, einschlürfen, trinken, totum liquorem, Arnob. poët. 5. no. 26: poculum continuo haustu, Apul. met. 10, 5: potiones calicis, Corp. inscr. Lat. 8, 1027: aloë ex aquae cyathis tribus frigidis perducta, Scrib. Larg. 135 extr. (wo jetzt noch falsch perductae): vino tritum (atriplex) et in potione perductum, Gargil. Mart. med. 7 (vgl. ibid. 31, 41, 53). – u. einen Buchstaben beim Sprechen verschlucken, promiscuus etiam promiscue facit, non promisce (u enim perduci non debet), Mar. Victorin. 1, 4, 14. p. 10, 9 K. – III) etwas über etwas ziehen, streichen, A) eig.: lanam membris, Ser. Samm. 457. – B) übtr.: 1) überziehen, überstreichen, corpus stercore, Ser. Samm.: totum nati corpus ambrosiae odore, besalben, Verg. georg. 4, 416. – 2) ausstreichen, nomen, ICt. – / Imperat. perduc, Ser. Samm. 755. Vulg. act. apost. 23, 17. – Synkop. Perf. perduxti, Mart. 3, 22, 4.
-
15 promiscue
prōmīscuē, Adv. (promiscuus), ohne Unterschied, gemeinschaftlich, Varro fr., Caes. u.a. – Nbf. promisque, Varro sat. Men. 71.
-
16 promiscus
prōmīscus, a, um = promiscuus, Varro sat. Men. 383. Liv. 5, 13, 7. Tac. ann. 1, 48 u. 4, 16. Gell. 11, 16, 8 u.a. Cypr. epist. 13, 5. p. 508, 1 H. codd. optt.
-
17 durcheinander
durcheinander, promiscue (ohne Unterschied). – confuse. permixte. verb. confuse et permixte (ohne Unterschied u. Ordnung). – Auch durch promiscuus (z.B. sepultura) od. durch mixtus od. permixtus (vermischt, durcheinandergemischt, z.B. equites pedites permixti).
-
18 gemeinschaftlich
gemeinschaftlich, communis (woran alle teilhaben od. – nehmen, Ggstz. proprius). – promiscuus (woran jeder ohne Unterschied teilnimmt). – publicus (dem gemeinen Wesen, dem Staate gehörig; Ggstz. privatus). – socialis (den Bundesgenossen, zwei etc. verbündeten Völkern zugleich gehörig, z.B. di). – unus (ein, ein u. derselbe, z.B. una domus: u. una omnium disciplina puerilis). – idem (ebenderselbe, z.B. esse eiusdem civitatis, einem g. St. angehören). – ein g. Bittschreiben, epistula communiter scripta; g. Vorteil, utilitatis communio: g. Sprache, commercium linguae: einen g. Gebrauch von etw. machen, alqā re communiter uti: g. Sache (Gemeinschaft) mit jmd. machen, causam suam oder consilia oder rationem communicare cum alqo; consilia iungere od. sociare cum alqo; bel lum coniungere (den Krieg gemeinschaftlich führen, von zwei Königen): nicht g. Sache machen, causam suam dissociare. – g. Sache mit jmd. haben, utilitatis communione sociatum esse. – Adv.communiter; coniunctim (Ggstz. separatim); in promiscuo; promiscue; publice. – etwas g. machen, in commune vocare (z.B. honores; vgl. »gemeinnützig [machen]«): g. regieren, pariter rem publicam regere: g. sich beraten, consulere in medium.
-
19 mischen
mischen, miscere od. (gehörig, tüchtig) permiscere (mengen, vermengen, mischen, vermischen, zwei oder mehrere ungleichartige Dinge miteinander verbinden, bes. trockene und feste Stoffe, die sich, wiegemischtes Getreide, wieder auseinander finden lassen). – temperare (versetzen, flüssige Stoffe sich zu einem Ganzen verbinden machen, so daß sie nicht wieder geschieden werden können). – diluere (zersetzen, einen festen Stoff durch einen flüssigen auflösen). – etwas unter oder mit etwas m., miscere, permiscere alqd alqā re; temperare alqd alqā re: etwas zu oder in etwas m., admiscere alqd alci rei od. in alqd: für jmd. etwas m. (d.i. zum Trinken zurechtmachen), miscere alci alqd. – sich unter mehrere m., se immiscere m. Dat. – sich in etwas mischen (mengen), se immiscere alci rei (sowohl unter eine Menge Leute etc. als in eine Sache, Angelegenheit, z.B. montanorum colloquiis: u. alienis negotiis od. causis); se admiscere alci rei (nur in eine Sache, Angelegenheit); se interponere alci rei od. in alqd auctoritatem suam interponere [1680] alci rei (sich als Vermittler dareinlegen): sich von Staats wegen in etw. mischen, auctoritatem publicam interponere alci rei: sich nicht in etwas m., abesse od. se abstinere ab alqa re; abhorrere ab alqa re. – gemischt, mixtus. promiscuus (woran Verschiedene teilhaben). – sine delectu (ohne Auswahl).
-
20 untereinandergemischt
untereinandergemischt, promiscuus( Adv. promiscue). – untereinandermengen, - mischen, miscere (mischen, mengen). – permiscere (durcheinandermischen, -mengen). – alles u., omnia miscere od. permiscere; omnia miscere ac turbare.
См. также в других словарях:
promiscuus — index indiscriminate, miscellaneous, promiscuous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
promiscuité — [ prɔmiskɥite ] n. f. • 1731; du lat. promiscuus « mêlé » 1 ♦ Assemblage d individus très différents, dont la réunion a un caractère disparate ou contraire aux bienséances (⇒ mélange). La promiscuité des taudis. Vivre dans la promiscuité. 2 ♦… … Encyclopédie Universelle
Promiskuität — Geschlechtsverkehr mit häufig wechselnden Partnern * * * Pro|mis|kui|tät [promɪskui tɛ:t], die; : Geschlechtsverkehr mit häufig wechselnden Partnern: Promiskuität trägt zur Ausbreitung von Aids bei. * * * Pro|mis|ku|i|tät 〈f. 20; unz.〉 1.… … Universal-Lexikon
промискуитет — а; м. [лат. promiscuus смешанный, общий] Книжн. Предполагаемая древнейшая форма брака, при которой каждый мужчина одной группы, рода, фратрии и т.п. имел право на брачные отношения с каждой женщиной другой группы; гетеризм, групповой брак. / О… … Энциклопедический словарь
promiscuo — (Del lat. promiscuus.) ► adjetivo 1 Que está mezclado de manera confusa y heterogénea: ■ una promiscua multitud llenaba el local. SINÓNIMO revuelto indiferenciado 2 Que tiene dos sentidos o usos equivalentes. SINÓNIMO ambiguo 3 Se aplica a la… … Enciclopedia Universal
promiscuu — PROMÍSCUU, UĂ, promiscui, ue, adj. (livr.) Care are caracter de promiscuitate. – Din lat. promiscuus, fr. promiscue. Trimis de oprocopiuc, 12.01.2007. Sursa: DEX 98 promíscuu adj. m. (sil. cu u), pl. promíscui (sil. cui); … Dicționar Român
Промискуитет — (лат. promiscuus смешанный, общий), 1) предполагаемая стадия ничем не ограниченных отношений между полами, предшествовавших установлению в человеческом обществе каких либо норм брака и форм семьи; 2) В сексологии… … Сексологическая энциклопедия
промискуитет — (лат. promlscuus смешанный, общий) предполагаемая стадия неупорядоченных половых отношений в первобытном человеческом обществе, предшествовавших возникновению брака и семьи. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. промискуитет… … Словарь иностранных слов русского языка
promiscue — ● promiscue adjectif féminin (latin promiscuus, mêlé) Qui a le caractère de la communauté (par exemple possession promiscue). promiscue [pʀɔmisky] adj. f. ÉTYM. 1875; « confus », 1580; lat. promiscuus « mêlé ». ❖ 1 Dr. Commun à plusieurs… … Encyclopédie Universelle
ПРОМИСКУИТЕТ — (от лат. promiscuus смешанный общий), предполагаемая стадия ничем не ограниченных половых отношений, предшествовавших установлению в человеческом обществе норм брака и семьи … Большой Энциклопедический словарь
Promiscuous — Pro*mis cu*ous, a. [L. promiscuus; pro before, in place of, for + miscere to mix. See {Mix}. ] [1913 Webster] 1. Consisting of individuals united in a body or mass without order; mingled; confused; undistinguished; as, a promiscuous crowd or mass … The Collaborative International Dictionary of English