-
1 précipice
جرفشفا الكارثةمصيبةهوةورطةومهواة -
2 précipice
-
3 precipice
[΄presəpis] n անդունդ, գահավեժ -
4 edge
I[edз] n սայր. edge of knife դանակի սայր. sharp/thin edge սուր/բարակ սայր. on edge անհամբեր, գրգռված. give the edge of a tongue to մեկի հետ խիստ խոսել. the edge of criticism փխբ. քննադատության սայրը. (ծայր, եզր) the edge of wood/village անտառի/գյուղի ծայրը/եզրը. at the edge of a precipice անդունդի ծայրին. the edge of material կտորեղենի եզրաշերտ. the edge of a road ճամփեզր. edge of a skate չմուշկի կո ղե զրը. take the edge off թուլացնել, չափավորել. have the edge over առավելություն ունենալ. set teeth on edge նյարդերի վրա ազդել. from edge to edge ծայրից ծայր. at the water’s edge ջրի ափին. sit on the edge of the chair նստել աթոռի ծայրինII[edз] v սրել. եզերել, եզերք քաշել. edge the cloth with lace կտորը ժապավենով եզերել. edge one’s way through ճանապարհ հարթել. edge away կողքանց գնալ. She edged away from the window Նա պատուհանի մոտից կողքանց հեռացավ
См. также в других словарях:
précipice — [ presipis ] n. m. • 1554; lat. præcipitium→ précipiter 1 ♦ Vallée ou anfractuosité du sol très profonde, aux flancs abrupts. ⇒ abîme, gouffre. Route en corniche au bord d un précipice. Tomber dans un précipice. 2 ♦ Par métaph. Danger dans lequel … Encyclopédie Universelle
precipice — PRECIPICE. subst. m. Lieu haut élevé & fort escarpé, d où l on ne peut tomber sans un peril évident de mort. Precipice profond. precipice affreux. le bord du precipice. le fond du precipice. on ne peut aborder en tel pays que par des precipices.… … Dictionnaire de l'Académie française
precipice — (n.) steep face of rock, 1630s, from Fr. précipice, from L. praecipitium a steep place, lit. a fall or leap, from praeceps (gen. praecipitis) steep, headlong, headfirst, from prae before, forth (see PRE (Cf. pre )) + caput head (see … Etymology dictionary
precipice — [pres′ə pis] n. [Fr précipice < L praecipitium < praeceps, headlong < prae , before (see PRE ) + caput, head (see CHIEF)] 1. a vertical, almost vertical, or overhanging rock face; steep cliff 2. a greatly hazardous situation, verging on… … English World dictionary
Precipice — Prec i*pice, n. [F. pr[ e]cipice, L. praecipitium, fr. praeceps, cipitis, headlong; prae before + caput, capitis, the head. See {Pre }, and {Chief}.] 1. A sudden or headlong fall. [Obs.] Fuller. [1913 Webster] 2. A headlong steep; a very steep,… … The Collaborative International Dictionary of English
precipice — [n] face or brink of a rock, mountain bluff, cliff, crag, height, sheer drop, steep; concepts 509,513 … New thesaurus
precipice — ► NOUN ▪ a tall and very steep rock face or cliff. ORIGIN originally in the sense «headlong fall»: from Latin praecipitium, from praeceps steep, headlong … English terms dictionary
précipice — (pré si pi s ) s. m. 1° Espace très profond et à bords escarpés. • Le plus grand philosophe du monde, sur une planche plus large qu il ne faut, s il y a au dessous un précipice, quoique sa raison le convainque de sa sûreté, son imagination… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
PRÉCIPICE — s. m. Abîme, lieu très profond, où l on ne peut tomber sans péril de sa vie. Précipice profond. Précipice affreux. Le fond du précipice. Marcher à travers des précipices. Marcher entre deux précipices. Ce lieu est plein de précipices. Ce chemin… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
PRÉCIPICE — n. m. Abîme, gouffre, cavité très profonde et très escarpée. Le fond du précipice. Marcher entre deux précipices. Ce lieu est plein de précipices. Ce chemin est bordé de précipices. Tomber dans un précipice. Jeter, pousser dans un précipice.… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
precipice — [[t]pre̱sɪpɪs[/t]] precipices 1) N COUNT A precipice is a very steep cliff on a mountain. 2) N COUNT If you say that someone is on the edge of a precipice, you mean that they are in a dangerous situation in which they are extremely close to… … English dictionary
