-
1 praeclūdō
praeclūdō sī, sus, ere [prae+claudo], to shut off, shut, close: portas consuli, Cs.: fores, Pr.— To close, forbid access to: orbem terrarum civibus: maritimos cursūs praecludebat hiemis magnitudo. — To shut off, hinder, stop, impede: omnibus vocem, L.: linguam meam Ne latrem, Ph.* * *praecludere, praeclusi, praeclusus Vclose, block -
2 praecludo
prae-clūdo, si, sum, 3, v. a. [claudo], to shut in front, hence, in gen., to shut to, to close (class.).I.Lit.:II.portas praeclusit,
Caes. B. C. 2, 19 fin.:praecludere portas consuli,
id. ib. 3, 12:fores,
Prop. 2, 4 (5), 21:portus classi,
Luc. 9, 39:horrea,
Suet. Calig. 26 fin.:via lapidum ruinā praeclusa,
blocked up, Suet. Oth. 8 fin. — Transf., with a personal object:praeclusit cunctos negotiatores,
i. e. closed their shops, Suet. Ner. 32.—Transf.1.To close a thing to any one, i. e. to forbid access to:2.omnem orbem terrarum civibus Romanis,
Cic. Verr. 2, 5, 65, § 168:maritimos cursus praecludebat hiemis magnitudo,
id. Planc. 40, 96:sibi curiam,
id. Pis. 17, 40:omnes sibi aditus misericordiae judicum,
id. Verr. 2, 5, 8, § 21. —To shut up or off, to hinder, stop, impede:effugium alicui,
Lucr. 1, 973:vocem alicui,
Liv. 33, 13, 5; cf.:linguam cani, ne latret,
Phaedr. 1, 22, 5. -
3 praeclūsus
praeclūsus P. of praecludo. -
4 operio
ŏpĕrĭo, ŭi, ertum, 4 (archaic fut. operibo: ego operibo caput, Pompon. ap. Non. 507, 33; imperf. operibat, Prop. 4, 12, 35), v. a. [pario, whence the opp. aperio, to uncover; cf. paro], to cover, cover over any thing (class.; syn.: tego, velo, induo).I.Lit.A.Operire capita, Plaut. Poen. 3, 4, 34; cf.:B.capite operto esse,
Cic. Sen. 10, 34:operiri umerum cum toto jugulo,
Quint. 11, 3, 141; id. praef. § 24.—Esp., of clothing:aeger multā veste operiendus est,
Cels. 3, 7 fin.; so in Vulg. Isa. 58, 7; id. Ezech. 18, 7 et saep.:fons fluctu totus operiretur, nisi,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118:summas amphoras auro et argento,
Nep. Hann. 9, 3:mons nubibus,
Ov. P. 4, 5, 5:(rhombos) quos operit glacies Maeotica,
Juv. 4, 42.—Comically: aliquem loris, to cover over, i. e. to lash soundly, Ter. Ad. 2, 1, 28:reliquias malae pugnae,
i. e. to bury, Tac. A. 15, 28:operiet eos formido,
Vulg. Ezech. 7, 18; id. Jer. 3, 25.—Transf., to shut, close (syn.:II.claudo, praecludo, obsero): fores,
Plaut. Men. 2, 3, 1:ostium,
Ter. Heaut. 5, 1, 33:iste opertā lecticā latus est,
Cic. Phil. 2, 41, 106: oculos, to shut, close (opp. patefacere), Plin. 11, 37, 55, § 150; cf.:opertos compressosve (oculos),
Quint. 11, 2, 76.—Trop.1.To hide, conceal, keep from observation, dissemble:2.quo pacto hoc operiam?
Ter. Hec. 4, 4, 6 Bentl. (al. aperiam):non in oratione operiendā sunt quaedam,
Quint. 2, 13, 12:quotiens dictu deformia operit,
id. 8, 6, 59; cf. id. 5, 12, 18:luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:domestica mala tristitia,
Tac. A. 3, 18.—To overwhelm, burden, [p. 1268] as with shame, etc. (only in part. perf. pass.):3.contumeliis opertus,
loaded, overwhelmed, Cic. Verr. 2, 4, 50, § 111; cf.:judicia operta dedecore et infamiā,
id. Clu. 22, 61:infamiā,
Tac. H. 3, 69.—Of sin, to atone for, cover, cause to be forgotten (eccl. Lat.):qui converti fecerit peccatorem, operiet multitudinem peccatorum,
Vulg. Jac. 5, 20; id. 1 Pet. 4, 8.— ŏpertus, a, um, P. a., hidden, concealed (class.):operta quae fuere, aperta sunt,
Plaut. Capt. 3, 3, 9:res,
Cic. Fin. 2, 2, 5:operta bella,
Verg. G. 1, 465:cineres,
Hor. C. 2, 8, 9:hamum,
id. S. 1, 16, 50.—As subst.: ŏpertum, i, n., a secret place or thing, a secret; an ambiguous answer, dark oracle, etc.:Apollinis operta,
the dark, ambiguous oracles, Cic. Div. 1, 50, 115:telluris operta subire,
the depths, Verg. A. 6, 140: opertum Bonae Deae, the secret place or secret service, Cic. Par. 4, 2, 32:litterarum,
a secret, Gell. 17, 9, 22.— Adv.: ŏpertē, covertly, figuratively (post-class.):operte et symbolice,
Gell. 4, 11, 10. -
5 percludo
perclūdo, ĕre, a false reading for praecludo. -
6 praeclusio
praeclūsĭo, ōnis, f. [praecludo], a shuting or damming up, a reservoir (postAug.):aquarum,
Vitr. 9, 9 med. -
7 praeclusus
praeclūsus, a, um, Part., v. praecludo. [p. 1415]
См. также в других словарях:
praeclusa — L. praecludo, close. Origin not given by the author, but may refer to the overlapping leaf sheath margins … Etymological dictionary of grasses
precludir — v. intr. [Jurídico, Jurisprudência] Ser alvo de preclusão. ‣ Etimologia: latim praecludo, ere, fechar diante de alguém, obstruir, impedir … Dicionário da Língua Portuguesa