-
1 praecipitium
praecipitĭum, ĭi, n. précipice, abîme.* * *praecipitĭum, ĭi, n. précipice, abîme.* * *Praecipitium, praecipitii. Un lieu hault et mal aisé, Dangereux à cheoir. -
2 praecipitium
praecĭpĭtĭum, ĭi, n. [praecipito].I.Lit., a steep place, an abrupt descent, a precipice (post-Aug.):B.in praecipitium propellere,
Suet. Aug. 79; Vulg. Judith, 7, 8.—Trop.:II.aut per confragosa vexabitur aut per praecipitia labetur,
Lact. 6, 17; cf. Cic. Rep. 2, 41, 68.—Transf., a falling headlong, a falling down, a fall:dum aliorum praecipitium vident,
Lact. 2, 3:(herba urceolaris) contra, lapsus et praecipitia singularis,
Plin. 22, 17, 20, § 43. -
3 praecipitium
praecipitium, iī, n. (praeceps), I) der abschüssige Ort, die steile Höhe, Sen. rhet., Suet. u.a. – II) das plötzliche Herabstürzen, der tiefe Sturz, voluntarium, Oros. 4, 23, 4: aliorum, Lact. 2, 3, 16: Plur., Plin. 22, 43. Augustin. epist. 185, 16.
-
4 praecipitium
praecipitium, iī, n. (praeceps), I) der abschüssige Ort, die steile Höhe, Sen. rhet., Suet. u.a. – II) das plötzliche Herabstürzen, der tiefe Sturz, voluntarium, Oros. 4, 23, 4: aliorum, Lact. 2, 3, 16: Plur., Plin. 22, 43. Augustin. epist. 185, 16.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praecipitium
-
5 praecipitium
-
6 A fronte praecipitium a tergo lupi
• A precipice in front, wolves behind (between a rock and a hard place)Latin Quotes (Latin to English) > A fronte praecipitium a tergo lupi
-
7 praeceps
I cipitis adj. [ prae + caput ]1) вперёд или вниз головой, стремглав ( aliquem praecipĭtem dejicere C или dare Ter)2) стремительный, быстрый (columba V; amnis H; Africus H); быстротечный (nox O; annus SenT); головокружительный ( celeritas C)p. fertur C — он бежит во всю прытьagere aliquem praecipitem C, Cs — гнаться за кем-л. сломя голову3) склоняющийся ( in occasum sol L); склоняющийся к закату (dies L, Eutr); уходящий, кончающийся ( aestas Sl); неудержимо мчащийся (ad exitium Su)4) необдуманный, опрометчивый (in omnibus consiliis C); неистовый, безудержный ( furor C); склонный, легко увлекаемый ( in avaritiam et crudelitatem L); рискованный, опасный, критический ( tempus O)5) крутой, обрывистый (locus Cs; saxa L); покатый, стремительно спускающийся ( iter O)II praeceps, cipitis n.1) (= praecipitium) круча, крутизна, обрыв, пропасть, бездна (in p. deferri L и vadĕre SenT)2) крайняя опасность, критическое положение (se in p. dare L; lĕvare aliquem ex praecipĭti H)in praecipiti esse Pt — быть крайне неустойчивым, висеть на волоске3) высшая точка, вершина (accedere ad p. PJ)перен. высшая степень, предел ( in praecipiti stare J)III praeceps adv.быстро, стремительно, стремглав, сломя голову (aliquem p. trahere T)aliquid p. dare T — подвергнуть что-л. опасности -
8 inhibeo
in-hibeo, buī, bitum, ēre (in u. habeo), I) einhalten, Einhalt tun, anhalten, hemmen, hindern, abhalten, zurückhalten, a) im allg.: alqm, Cic. u.a.: in der Rede unterbrechen, Curt.: boves, Colum.: equos, Ov.: copias barbarorum, Suet.: tela, Liv.: frenos, Liv.: übtr., impetum victoris, Liv.: si te illius acerba imploratio et vox miserabilis non inhibebat, Cic.: posse (te) a turpi mentem inhibere probro, Catull.: m. folg. Infin., velut tacitā quādam verecundiā inhibemur plus nobis credere, Quint. 10, 1, 18; vgl. Plin. 2, 69: m. folg. ne od. quin od. guo minus u. Konj., manu suos inhibens, ne... capesserent proelium, Curt.: eo se inhibitum ac remollitum, quo minus... in praecipitium propelleret, Suet.: inhiberi nullo modo potuit, quin decimare velle perseveraret, Suet.: nec tamen potuit inhibere, quo minus (statuae) Romae ponerentur, Plin. 34, 31. – b) als naut. t. t., inhibere (puppim) remis, Lucan. u. Curt., od. bl. inhibere (sc. navem remis), Cic., od. navem retro inhibere, Liv., nach dem Hinterdeck zu rudern, ohne zu wenden, rückwärts rudern, um den Schein der Flucht zu vermeiden. – II) hinhalten, übtr., gegen jmd. in Anwendung bringen, anwenden, gebrauchen, ausüben, modum, Liv.: damnum (Geldstrafe usw.), Liv.: imperium (Amtsgewalt), Liv.: supplicia alci, Cic.: imperium (Landeshoheit) in deditos, Liv.
-
9 inhibeo
in-hibeo, buī, bitum, ēre (in u. habeo), I) einhalten, Einhalt tun, anhalten, hemmen, hindern, abhalten, zurückhalten, a) im allg.: alqm, Cic. u.a.: in der Rede unterbrechen, Curt.: boves, Colum.: equos, Ov.: copias barbarorum, Suet.: tela, Liv.: frenos, Liv.: übtr., impetum victoris, Liv.: si te illius acerba imploratio et vox miserabilis non inhibebat, Cic.: posse (te) a turpi mentem inhibere probro, Catull.: m. folg. Infin., velut tacitā quādam verecundiā inhibemur plus nobis credere, Quint. 10, 1, 18; vgl. Plin. 2, 69: m. folg. ne od. quin od. guo minus u. Konj., manu suos inhibens, ne... capesserent proelium, Curt.: eo se inhibitum ac remollitum, quo minus... in praecipitium propelleret, Suet.: inhiberi nullo modo potuit, quin decimare velle perseveraret, Suet.: nec tamen potuit inhibere, quo minus (statuae) Romae ponerentur, Plin. 34, 31. – b) als naut. t. t., inhibere (puppim) remis, Lucan. u. Curt., od. bl. inhibere (sc. navem remis), Cic., od. navem retro inhibere, Liv., nach dem Hinterdeck zu rudern, ohne zu wenden, rückwärts rudern, um den Schein der Flucht zu vermeiden. – II) hinhalten, übtr., gegen jmd. in Anwendung bringen, anwenden, gebrauchen, ausüben, modum, Liv.: damnum (Geldstrafe usw.), Liv.: imperium (Amtsgewalt), Liv.: supplicia alci, Cic.: imperium (Landeshoheit) in deditos, Liv.
См. также в других словарях:
PRAECIPITIUM — in Concilio Bracarensi. A. C. 539. c. 16. ipsa praecipitatio: praesertim cum poenam illam notat, quâ reus sententiâ Iudicis de excelso aliquo loco praecipitatur, olim recepta, ut observatur a Petro Fabro, Semestr. l. 1. c. 18. qui falsum esse ait … Hofmann J. Lexicon universale
praecipitium — /presapish(iy)am/ The punishment of casting headlong from some high place … Black's law dictionary
praecipitium — An ancient form of punishment wherein the culprit was hurled from some high place head foremost … Ballentine's law dictionary
précipice — [ presipis ] n. m. • 1554; lat. præcipitium→ précipiter 1 ♦ Vallée ou anfractuosité du sol très profonde, aux flancs abrupts. ⇒ abîme, gouffre. Route en corniche au bord d un précipice. Tomber dans un précipice. 2 ♦ Par métaph. Danger dans lequel … Encyclopédie Universelle
precipicio — (Del lat. praecipitium.) ► sustantivo masculino 1 Terreno escarpado con pendiente casi vertical y gran altura: ■ aléjate del precipicio, podrías caerte. SINÓNIMO barranco despeñadero 2 Derrumbamiento o ruina espiritual o material: ■ la muerte de… … Enciclopedia Universal
precipiţiu — PRECIPÍŢIU, precipiţii, s.n. (înv.) Abis, prăpastie. ♦ Cădere de la înălţime. ♦ fig. Dezastru, ruină. – Din lat. praecipitium. Trimis de ana zecheru, 07.04.2004. Sursa: DEX 98 PRECIPÍŢIU s. v. abis, adânc, prăpastie. Trimis de siveco,… … Dicționar Român
Precipice — Prec i*pice, n. [F. pr[ e]cipice, L. praecipitium, fr. praeceps, cipitis, headlong; prae before + caput, capitis, the head. See {Pre }, and {Chief}.] 1. A sudden or headlong fall. [Obs.] Fuller. [1913 Webster] 2. A headlong steep; a very steep,… … The Collaborative International Dictionary of English
precipice — noun Etymology: French, from Middle French, from Latin praecipitium, from praecipit , praeceps headlong, from prae + caput head more at head Date: 1613 1. a very steep or overhanging place 2. a hazardous situation; broadly brink … New Collegiate Dictionary
Burg Hoehingen — Infobox Castle name = Burg Hoehingen location= South western Germany built= before 1064 AD, documented reference 1259 AD type= Castle materials= Stone demolished = 1633 condition= Ruine coordinates= coord|48|4|15|N|7|37|15|E||Burg Hoehingen ist a … Wikipedia
Burg Höhingen — Schlossberg vom Dorf Achkarren im Tal aus gesehen Entstehungszeit … Deutsch Wikipedia
Höhingen — Burg Höhingen Schlossberg vom Dorf Achkarren im Tal aus gesehen Entstehungszeit: vor 1064, urkundliche Erstne … Deutsch Wikipedia