Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

prōcumbo

  • 1 procumbo

    prōcumbo, ĕre, cŭbŭi, cŭbĭtum - intr. - [st2]1 [-] se pencher en avant, s'incliner, tomber. [st2]2 [-] se coucher, s'étendre. [st2]3 [-] s'étendre (en parl. d'un lieu). [st2]4 [-] tomber de toute sa hauteur, se prosterner, s'affaisser, s’abattre, s'écrouler. [st2]5 [-] tomber (blessé ou mort), succomber. [st2]6 [-] fondre sur, s'abattre sur.    - in aliquam rem procumbere: s’adonner à qqch, se vautrer dans qqch (un vice).    - procumbere ad pedes alicui: se prosterner, se jeter aux pieds de qqn.
    * * *
    prōcumbo, ĕre, cŭbŭi, cŭbĭtum - intr. - [st2]1 [-] se pencher en avant, s'incliner, tomber. [st2]2 [-] se coucher, s'étendre. [st2]3 [-] s'étendre (en parl. d'un lieu). [st2]4 [-] tomber de toute sa hauteur, se prosterner, s'affaisser, s’abattre, s'écrouler. [st2]5 [-] tomber (blessé ou mort), succomber. [st2]6 [-] fondre sur, s'abattre sur.    - in aliquam rem procumbere: s’adonner à qqch, se vautrer dans qqch (un vice).    - procumbere ad pedes alicui: se prosterner, se jeter aux pieds de qqn.
    * * *
        Procumbo, procumbis, procubui, procubitum, pen. cor. procumbere. Liu. Estre couché, Se coucher.
    \
        In terram toto procumbere vultu. Ouid. Se coucher le visage contre terre.
    \
        Genu posito suppliciter procumbere. Ouid. S'agenouiller pour prier.
    \
        Procumbere ad genua, vel ad pedes alicuius. Liu. Se jecter aux pieds d'aucun.
    \
        Procumbere ad arborem. Plin. S'accoster et appuyer contre un arbre.
    \
        Nemora omnia late procumbunt. Lucan. Tombent.
    \
        Tecta super habitantes procubere. Quintil. Tomberent.
    \
        Procumbunt milites. Caes. Tombent à terre.
    \
        Procumbit humi bos. Virgil. Chet tout plat.
    \
        Procumbere. Plin. S'encliner et pancher.

    Dictionarium latinogallicum > procumbo

  • 2 prōcumbō

        prōcumbō cubuī, cubitum, ere    [CVB-], to fall forwards, sink down, fall prostrate: Gallis ad pedes<*> ne cogerentur, etc., Cs.: genibus, O.: in vestibulo curiae, L.: in genua, Cu.: Coroebus Penelei dextrā Procumbit, V.: certamine summo, bend to their oars, V.— To lean forward, bend down, sink, be beaten down, be broken down, fall: frumenta imbribus procubuerant, i. e. were beaten down, Cs.: ne gravidis procumbat culmus aristis, V.: (domus) in domini procubuit caput, fell in upon, O.: agger in fossam procubuit, L.—Fig., to fall, be ruined: res procubuere meae, O.— To extend, spread, lie: planities sub radicibus montium procumbit, Cu.
    * * *
    procumbere, procubui, procubitus V
    sink down, lie down, lean forward

    Latin-English dictionary > prōcumbō

  • 3 procumbo

    * procumbo, 3, fall or lean forward or down, fall on, Mk. 1:7; L. 24:12; A. 20:37.*

    English-Latin new dictionary > procumbo

  • 4 procumbo

    prō-cumbo, cubuī, cubitum, ere
    1) нагибаться, наваливаться
    3) гнуться, наклоняться
    5) склоняться, погружаться, предаваться ( in voluptates Sen)
    6) припадать (alicui ad pedes Cs, Pt и ad genua alicujus Pt); рухнуть, обрушиваться ( domus procumbit in domini caput O); ложиться ( bos procumbit humi V); пасть, погибать ( dextrā alicujus V)
    p. alicui T — быть сражённым кем-л. (в бою)
    8) рушиться, приходить в упадок ( res alicujus procubuerunt O)

    Латинско-русский словарь > procumbo

  • 5 procumbo

    prō-cumbo, cubuī, cubitum, ere, sich vorwärts legen, -beugen, sich ganz vorlegen, sich ganz vorbeugen, sich niederbeugen, I) im allg.: A) eig. u. übtr.: 1) eig., v. Pers.: olli certamine summo procumbunt, von Rudernden, Verg. Aen. 5, 197 sq.: im feindl. Sinne, v. Löwen, pr. in armos, herfallen über usw., Mart. 1, 60, 3. – 2) übtr., v. Lebl.: a) übh. sich vorneigen, sich zuneigen, secundum naturam fluminis pr., v. Brückenpfählen, Caes. b. G. 4, 17, 4: in vicini domum semipedem, v. einer Wand, ICt. – b) von Örtl., sich abdachen, in schräger Lage sich hinziehen, sich erstrecken, vasto iugo in pontum, v. einem Gebirge, Plin.: planities sub radicibus montium spatiosa procumbit, Curt. – B) bildl., sich zu etw. ganz hinneigen, sich in etw. versenken, in voluptates (Ggstz. abstinere voluptatibus), Sen. ep. 18, 2. – II) prägn., vorwärts niederfallen, zu Boden fallen, -sinken, -stürzen, sich niederlegen u. dgl., A) eig. u. übtr.: 1) eig., v. leb. Wesen: procumbit humi bos, Verg.: bucula procumbit in ulva, Verg.: cum vellet terrā procumbere, Ov.: terrae procubuit, Ov.: alces procumbunt, Caes. – v. Betenden, Bittenden, procumbit humi pronus, Ov.: pr. templis, Tibull.: pr. alci ad pedes, Caes., alci ad genua, Petron., ad genua alcis, Liv., genibus, Ov., ante pedes, Petron.: ante pedes alumnae, Ov.: senatu ad infimas obtestationes procumbente, sich fußfällig herabließ zu usw., Tac. – v. Verwundeten, vulneribus confectum pr., Caes.: pr. in genua, Curt.: pr. alcis dextrā, Verg.: pr. alci, jmdm. im Kampfe erliegen, Tac. – 2) übtr., v. Lebl.: frumenta imbribus procubuerant, hatte sich gelegt, Caes. – ulmus in aram ipsam procumbebat, stürzte, Plin.: agger in fossam procubuit, Liv.: u. so v. stürzenden Gebäuden, super habitantes, Quint.: in domini caput, Ov. – v. Winde, sich legen, Lucr. – B) bildl., in Verfall geraten, sinken, res procubuere meae, Ov.: fluentem procumbentemque rem publicam restituere, den wankenden u. hinfälligen, Vell.

    lateinisch-deutsches > procumbo

  • 6 procumbo

    prō-cumbo, cubuī, cubitum, ere, sich vorwärts legen, -beugen, sich ganz vorlegen, sich ganz vorbeugen, sich niederbeugen, I) im allg.: A) eig. u. übtr.: 1) eig., v. Pers.: olli certamine summo procumbunt, von Rudernden, Verg. Aen. 5, 197 sq.: im feindl. Sinne, v. Löwen, pr. in armos, herfallen über usw., Mart. 1, 60, 3. – 2) übtr., v. Lebl.: a) übh. sich vorneigen, sich zuneigen, secundum naturam fluminis pr., v. Brückenpfählen, Caes. b. G. 4, 17, 4: in vicini domum semipedem, v. einer Wand, ICt. – b) von Örtl., sich abdachen, in schräger Lage sich hinziehen, sich erstrecken, vasto iugo in pontum, v. einem Gebirge, Plin.: planities sub radicibus montium spatiosa procumbit, Curt. – B) bildl., sich zu etw. ganz hinneigen, sich in etw. versenken, in voluptates (Ggstz. abstinere voluptatibus), Sen. ep. 18, 2. – II) prägn., vorwärts niederfallen, zu Boden fallen, - sinken, -stürzen, sich niederlegen u. dgl., A) eig. u. übtr.: 1) eig., v. leb. Wesen: procumbit humi bos, Verg.: bucula procumbit in ulva, Verg.: cum vellet terrā procumbere, Ov.: terrae procubuit, Ov.: alces procumbunt, Caes. – v. Betenden, Bittenden, procumbit humi pronus, Ov.: pr. templis, Tibull.: pr. alci ad pedes, Caes., alci ad genua, Petron., ad genua alcis, Liv., genibus, Ov., ante pedes, Petron.: ante pedes alumnae, Ov.: senatu ad infimas obtestationes procum-
    ————
    bente, sich fußfällig herabließ zu usw., Tac. – v. Verwundeten, vulneribus confectum pr., Caes.: pr. in genua, Curt.: pr. alcis dextrā, Verg.: pr. alci, jmdm. im Kampfe erliegen, Tac. – 2) übtr., v. Lebl.: frumenta imbribus procubuerant, hatte sich gelegt, Caes. – ulmus in aram ipsam procumbebat, stürzte, Plin.: agger in fossam procubuit, Liv.: u. so v. stürzenden Gebäuden, super habitantes, Quint.: in domini caput, Ov. – v. Winde, sich legen, Lucr. – B) bildl., in Verfall geraten, sinken, res procubuere meae, Ov.: fluentem procumbentemque rem publicam restituere, den wankenden u. hinfälligen, Vell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > procumbo

  • 7 procumbo

    prō-cumbo, cŭbŭi, cŭbĭtum, 3, v. n.
    I.
    Lit., to fall forwards, fall or sink down, to prostrate one's self; of the wounded, the dying, suppliants, etc. (class.; cf.;

    cado, ruo): procumbunt Gallis omnibus ad pedes Bituriges, ne pulcherrimam urbem succendere cogerentur,

    Caes. B. G. 7, 15:

    genibus, Ov M. 13, 585: ad genua alicujus, Liv 25, 7: ad pedes alicujus,

    Gell. 10, 15, 10:

    ante pedes,

    Ov. M. 10, 415; Petr. 30:

    templis,

    Tib. 1, 5, 41 (1, 2, 83):

    qui vulneribus confecti procubuissent,

    Caes. B. G. 2, 27; so,

    in genua,

    Curt. 9, 5, 13:

    Coroebus Penelei dextrā Procumbit,

    Verg. A. 2, 424.—With dat. (post-Aug.):

    sibi tres legiones procubuisse,

    had yielded, Tac. A. 1, 59:

    veteranae cohortes, quibus nuper Othonis legiones procubuerint,

    id. H. 4, 17.— Poet., to fall upon, attack, Mart. 1, 60, 3.— To lean or bend forwards:

    olli certamine summo Procumbunt,

    i.e. they bend to their oars, Verg. A. 5, 197.—
    B.
    Transf., of inanimate subjects, to lean forwards, bend down, sink, to be beaten or broken down (class.):

    tigna prona ac fastigiata, ut secundum naturam fluminis procumberent,

    Caes. B. G. 4, 17:

    frumenta imbribus procubuerant,

    i.e. were beaten down, id. ib. 6, 43:

    ne gravidis procumbat culmus aristis,

    Verg. G. 1, 111:

    ulmus in aram ipsam procumbebat,

    Plin. 16, 32, 57, § 132.—

    Of buildings: (domus) in domini procubuit caput,

    Ov. P. 1, 9, 14:

    tecta super habitantes,

    Quint. 2, 16, 6; Plin. Pan. 50, 3; Ov. M. 13, 176.—
    2.
    To be upset, break down; of a vehicle: nam si procubuit qui saxa Ligustica portat Axis, Juv 3, 257.—
    II.
    Trop., to fall or sink down ( poet. and post-Aug.): procumbere in voluptates, to sink into sen [p. 1454] suality, Sen. Ep. 18, 2:

    procumbentem rem publicam restituere,

    sinking, Vell. 2, 16, 4:

    res procubuere meae,

    Ov. Tr. 3, 4, 2.—
    B.
    To extend, spread:

    mons Haemus vasto jugo procumbens in Pontum,

    Plin. 4, 11, 18, § 45:

    planities sub radicibus montium spatiosa procumbit,

    Curt. 5, 4, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > procumbo

  • 8 procubitor

    prōcubitor, ōris m. [ procumbo ]
    караульный, часовой Cato

    Латинско-русский словарь > procubitor

  • 9 procubui

    Латинско-русский словарь > procubui

  • 10 procubus

    prōcubus, a, um [ procumbo ]

    Латинско-русский словарь > procubus

  • 11 procubitores

    prōcubitōres, um, m. (procumbo), die Vorposten vor dem Lager, Cato de re mil. fr. 5. p. 81, 6.

    lateinisch-deutsches > procubitores

  • 12 procubus

    prōcubus, a, um (procumbo), auf dem Antlitz liegend, Iuvenc. in exod. 767.

    lateinisch-deutsches > procubus

  • 13 procubitores

    prōcubitōres, um, m. (procumbo), die Vorposten vor dem Lager, Cato de re mil. fr. 5. p. 81, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > procubitores

  • 14 procubus

    prōcubus, a, um (procumbo), auf dem Antlitz liegend, Iuvenc. in exod. 767.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > procubus

  • 15 ruo

    rŭo, ŭi, ŭtum (ruiturus, a, um, Ov. M. 4, 459; Luc. 7, 404; Mart. 1, 88, 4; Plin. Ep. 7, 19, 8; gen. plur. part. ruentum, Verg. A. 11, 886), 3, v. n. and a., to fall with violence, rush down; to fall down, tumble down, go to ruin (cf.: labor, procumbo, cado).
    I.
    Neutr. (very freq. and class.).
    A.
    Lit. Rarely of persons:

    caedebant pariter pariterque ruebant Victores victique,

    Verg. A. 10, 756; so Val. Fl. 7, 642.—Of things:

    ruere illa non possunt, ut haec non eodem labefacta motu concidant,

    Cic. Imp. Pomp. 7, 19:

    spectacula runnt,

    fell down, tumbled down, Plaut. Curc. 5, 2, 47; cf.:

    parietes ruunt,

    id. Most. 1, 2, 36:

    lateres veteres,

    id. Truc. 2, 2, 50; so,

    aedes,

    id. Am. 5, 1, 43; id. Most. 1, 2, 69:

    omnia tecta (supra aliquem),

    Lucr. 4, 403; Liv. 4, 21, 5; Quint. 8, 3, 68 al.:

    altae turres,

    Lucr. 5, 307:

    moles et machina mundi,

    id. 5, 96:

    murus,

    Liv. 21, 11:

    templa deum,

    Hor. S. 2, 2, 104;

    aulaea,

    id. ib. 2, 8, 71:

    acervus,

    id. Ep. 2, 1, 47:

    murus latius quam caederetur,

    Liv. 21, 11:

    tecta in agris,

    id. 4, 21:

    silices a montibus altis,

    Lucr. 5, 314:

    alto a culmine Troja,

    Verg. A. 2, 290.— Poet.:

    caeli templa,

    Lucr. 1, 1105: ruit arduus aether, it rains, or the rain descends in torrents, Verg. G. 1, 324; cf. id. A. 8, 525:

    caelum imbribus immodicis,

    Mart. 3, 100, 3; cf.:

    caelum in se,

    Liv. 40, 58:

    ruit imbriferum ver,

    i.e. is ending, hastening to its close, Verg. G. 1, 313; cf.:

    turbidus imber aquā,

    id. A. 5, 695:

    tempestas,

    Tac. A. 1, 30.
    1.
    Prov.: caelum ruit, the sky is falling; of any thing very improbable: Cl. Quid tum, quaeso, si hoc pater resciverit? Sy. Quid si nunc caelum ruat? Ter. Heaut. 4, 3, 41. —
    2.
    Transf., of rapid, hasty movements, to hasten, hurry, run, rush (cf.:

    volo, curro): id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant atque turbentur,

    Cic. Fin. 1, 10, 34; cf. id. Att. 7, 7, 7:

    (Pompeium) ruere nuntiant et jam jamque adesse,

    id. ib. 7, 20, 1:

    huc omnis turba ruebat,

    Verg. A. 6, 305:

    Aeneadae in ferrum ruebant,

    id. ib. 8, 648:

    per proelia,

    id. ib. 12, 526:

    quidam inermes ultro ruere ac se morti offerre,

    Tac. Agr. 37:

    contis gladiisque ruerent,

    id. A. 6, 35:

    in aquam caeci ruebant,

    Liv. 1, 27 fin.:

    in castra fugientes,

    id. 24, 16, 2: in vulnera ac tela, id. 26, 44:

    promiscue in concubitus,

    id. 3, 47:

    eques pedesque certatim portis ruere,

    id. 27, 41:

    ad urbem infesto agmine,

    id. 3, 3:

    ad portas,

    Tac. A. 1, 66:

    ad convivium,

    id. H. 2, 68 fin.:

    per vias,

    id. ib. 5, 22:

    destinatā morte in proelium,

    Flor. 2, 18, 12:

    ruebant laxatis habenis aurigae,

    Curt. 4, 15, 3:

    de montibus amnes,

    Verg. A. 4, 164:

    flumina per campos,

    Ov. M. 1, 285:

    in Galliam Rhenus,

    Tac. H. 5, 19.— Poet., of time:

    vertitur interea caelum et ruit Oceano Nox,

    i.e. hastens up, sets in, Verg. A. 2, 250:

    revoluta ruebat dies,

    was advancing, hastening on, id. ib. 10, 256; cf. of the setting of the sun, Val. Fl. 1, 274; App. M. 3, p. 136, 19.— Of sound, to break forth:

    antrum, unde ruunt totidem voces, responsa Sibyllae,

    Verg. A. 6, 44.—
    B.
    Trop.
    1.
    (Acc. to A. 1.) To fall, fail, sink (very rare):

    ratio ruat omnis,

    Lucr. 4, 507:

    quae cum accidunt nemo est quin intellegat, ruere illam rem publicam,

    Cic. Verr. 2, 5, 6, § 12:

    Vitellium ne prosperis quidem parem, adeo ruentibus debilitatum,

    by his falling fortunes, Tac. H. 3, 64:

    tam florentes Atheniensium opes ruisse,

    Just. 5, 1, 9.—
    2.
    (Acc. to A. 2.) To rush, dash, hurry, hasten, run, etc. (freq. and class.):

    tamquam ad interitum ruerem voluntarium,

    Cic. Marcell. 5, 14:

    emptorem pati ruere et per errorem in maximam fraudem incurrere,

    to act hastily, commit an oversight, id. Off. 3, 13, 55; cf. Liv. 3, 11:

    cum cotidie rueret,

    Cic. Sest. 64, 133; id. Att. 2, 14, 1; Quint. 2, 20, 2:

    compescere ruentes,

    Tac. H. 1, 56; 2, 63 fin.; cf. id. ib. 2, 34:

    ad seditiones et discordias et bella civilia,

    id. ib. 1, 46:

    crudelitatis odio in crudelitatem ruitis,

    Liv. 3, 53:

    in servitium,

    Tac. A. 1, 7:

    in exitium,

    id. H. 1, 84:

    in sua fata,

    Ov. M. 6, 51:

    omnia fatis In pejus,

    Verg. G. 1, 200:

    quo scelesti ruitis?

    Hor. Epod. 7, 1:

    quo ruis,

    Verg. A. 10, 811; Ov. M. 9, 428:

    multos video, quā vel impudentiā vel fames duxit, ruentes,

    Quint. 2, 20, 2.— Poet., with inf.:

    quo ruis imprudens, vage, dicere fata?

    Prop. 4 (5), 1, 71:

    scire ruunt,

    Luc. 7, 751; Stat. Th. 7, 177; Claud. Rapt. Pros. 3, 387.— Impers. pass.:

    ut ferme fugiendo in media fata ruitur,

    Liv. 8, 24.—
    II.
    Act., to cast down with violence, to dash down, tumble down, hurl to the ground, prostrate (except the jurid. phrase ruta caesa, perh. only poet. and in post-Aug. prose, for in the passage, Cic. Att. 2, 15, 2, seu ruet seu eriget rem publicam, ruet might be neutr.)
    A.
    Lit.:

    imbres fluctusque... frangere malum, Ruere antennas, etc.,

    Plaut. Trin. 4, 1, 18:

    naves (vis venti),

    Lucr. 1, 272:

    res impetibus crebris (venti),

    id. 1, 293:

    ceteros ruerem, agerem, raperem, funderem et prosternerem,

    Ter. Ad. 3, 2, 21:

    immanem molem volvuntque ruuntque,

    Verg. A. 9, 516:

    cumulos ruit pinguis harenae,

    breaks down, levels, id. G. 1, 105: sese superne in praedam, to cast one ' s self upon, App. Flor. 1, p. 341, 6.—
    B.
    Poet., transf., to cast up from the bottom, to turn up, throw up, rake up: cum mare permotum ventis, ruit intus harenam, casts up (syn. eruit), Lucr. 6, 726; cf.:

    totum (mare) a sedibus imis (venti),

    Verg. A. 1, 85:

    spumas salis aere,

    id. ib. 1, 35:

    cinerem et confusa Ossa focis,

    id. ib. 11, 211:

    atram nubem ad caelum (ignis),

    id. G. 2, 308:

    unde Divitias aerisque ruam, dic, augur, acervos,

    Hor. S. 2, 5, 22.—Hence, rŭtus, a, um, P. a., found only in the phrase rūta et caesa or rūta caesa (acc. to Varro, the u was pronounced long, although it is short in the compounds erutus, obrutus, etc.:

    in venditionis lege fundi ruta caesa ita dicimus, ut U producamus,

    Varr. L. L. 9, § 104).—In jurid. lang., every thing dug up (ruta) and cut down (caesa) on an estate without being wrought, and which is reserved by the owner at a sale; the timber and minerals: si ruta et caesa excipiantur in venditione, ea placuit esse ruta, quae eruta sunt, ut harena, creta et similia;

    caesa ea esse, ut arbores caesas, et carbones et his similia, etc.,

    Dig. 19, 1, 17:

    in rutis caesis ea sunt, quae terrā non tenentur, quaeque opere structili tectoriove non continentur,

    ib. 50, 16, 241:

    ruta caesa dicuntur, quae venditor possessionis sui usus gratiā concidit ruendoque contraxit,

    Fest. p. 262 Müll.:

    ut venditores, cum aedes fundumve vendiderint rutis caesis receptis, concedant tamen aliquid emptori, quod ornandi causā apte et loco positum esse videatur,

    Cic. Top. 26, 100: dicet te ne in rutis quidem et caesis solium tibl fraternum recepisse, Crass. ap. Cic. de Or. 2, 55, 226.

    Lewis & Short latin dictionary > ruo

  • 16 BEND

    [N]
    CURVAMEN (-MINIS) (N)
    CURVATURA (-AE) (F)
    SINUS (-US) (M)
    SINUM (-I) (N)
    ANFRACTUS (-US) (M)
    CONCAVITAS (-ATIS) (F)
    CUBITUS (-US) (M)
    CUBITUM (-I) (N)
    ARCUS (-US) (M)
    AMFRACTUS (-US) (M)
    ANFRACTUM (-I) (N)
    CURVATIO (-ONIS) (F)
    [V]
    CURVO (-ARE -AVI -ATUM)
    RECLINO (-ARE -AVI -ATUM)
    REFLECTO (-ERE -FLEXI -FLEXUM)
    REPONO (-ERE -POSUI -POSITUM)
    RECURVO (-ARE -ATUM)
    PROCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)
    DEFLECTO (-ERE -FLEXI -FLEXUM)
    DETORQUEO (-ERE -TORSI -TORTUM)
    OBLIQUO (-ARE -AVI -ATUM)
    SINUO (-ARE -AVI -ATUM)
    LENTO (-ARE -AVI -ATUM)
    PANDO (-ERE PANDI PANSUM)
    FLECTO (-ERE -FLEXI -FLEXUM)
    INFLECTO (-ERE -FLEXI -FLEXUM)
    INCLINO (-ARE -AVI -ATUM)
    INCURVO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONCURVO (-ARE -AVI -ATUM)
    CONCAVO (-ARE -AVI -ATUM)
    CIRCUMAGO (-ERE -EGI -ACTUM)
    PLICO (-ARE -CUI)
    TORQUEO (-ERE TORSI TORTUM)
    CONQUINISCO (-ERE -QUEXI)
    VERGO (-ERE)
    ATTENDO (-ERE -TENDI -TENTUM)
    ADTRAHO (-ERE -TRAXI -TRACTUS)
    CLINO (-ARE -AVI -ATUS)
    PRAVO (-ARE -AVI -ATUS)
    - BE CONTINUALLY BENDING
    - BE HABITUALLY BENDING

    English-Latin dictionary > BEND

  • 17 CHUTE

    [N]
    CUNICA (-AE) (F)
    [V]
    RUO (-ERE RUI RUTUM)
    PROCIDO (-ERE -CIDI)
    PROCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)
    RECUMBO (-ERE -CUBUI)
    PROLABOR (-LABI -LAPSUS SUM)

    English-Latin dictionary > CHUTE

  • 18 COLLAPSE

    [N]
    COLLAPSUS (-US) (M)
    CASUS (-US) (M)
    LAPSUS (-US) (M)
    IMPULSUS (-US) (M)
    INPULSUS (-US) (M)
    PROLAPSIO (-ONIS) (F)
    STRAGES (-IS) (F)
    LABES (-IS) (F)
    [V]
    COLLABOR (-LABI -LAPSUS SUM)
    CONLABOR (-LABI -LAPSUS SUM)
    PROCIDO (-ERE -CIDI)
    PROCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)
    PRORUO (-ERE -RUI -RUTUM)
    SUCCIDO (-ERE -CIDI)
    SUCCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)
    CONCIDO (-ERE -CIDI)
    CORRUO (-ERE -RUI)
    PROLABOR (-LABI -LAPSUS SUM)
    SUBLABOR (-LABI -LAPSUS SUM)
    COLLABEFIO (-FIERI -LABEFACTUS SUM)
    CONLABEFIO (-FIERI -LABEFACTUS SUM)
    CONRUO (-ERE -I -TUS)

    English-Latin dictionary > COLLAPSE

  • 19 CRASH

    [N]
    COLLISIO (-ONIS) (F)
    CONLISIO (-ONIS) (F)
    SONOR (-ORIS) (M)
    SONUS (-I) (M)
    COLLISUS (-US) (M)
    CONLISUS (-US) (M)
    FRAGOR (-ORIS) (M)
    SONITUS (-US) (M)
    LINTEUM: LINTEA (PL)
    [V]
    RUO (-ERE RUI RUTUM)
    PRORUO (-ERE -RUI -RUTUM)
    RECUMBO (-ERE -CUBUI)
    PROCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)
    FRANGO (-ERE FREGI FRACTUM)
    PROTERO (-ERE -TRIVI -TRITUM)
    PROCIDO (-ERE -CIDI)
    PROLABOR (-LABI -LAPSUS SUM)

    English-Latin dictionary > CRASH

  • 20 FALL

    [N]
    CASUS (-US) (M)
    LAPSUS (-US) (M)
    CATARRACTA (-AE) (F)
    CATARRACTES (-AE) (M)
    RUINA (-AE) (F)
    LABES (-IS) (F)
    DEIECTUS (-US) (M)
    DEJECTUS (-US) (M)
    DECURSUS (-US) (M)
    PROLAPSIO (-ONIS) (F)
    STRAGES (-IS) (F)
    LIBRAMENTUM (-I) (N)
    LIBRAMEN (-INIS) (N)
    FUNUS (-ERIS) (N)
    MORS (-TIS) (F)
    CATARACTA (-AE) (F)
    CATARACTES (-AE) (F)
    DEMINUTIO (-ONIS) (F)
    AUTUMNUS (-I) (M)
    CASURUS (-US) (M)
    [V]
    CADO (-ERE CECIDI CASUM)
    OCCIDO (-ERE -CIDI -CASUM)
    OBCIDO (-ERE -CIDI -CASUM)
    SUCCIDO (-ERE -CIDI)
    CONCADO (-ERE -CECIDI -CASUM)
    DECIDO (-ERE -CIDI)
    INCIDO (-ERE -CIDI)
    PROCIDO (-ERE -CIDI)
    CONCIDO (-ERE -CIDI)
    RUO (-ERE RUI RUTUM)
    EMORIOR (-MORI -MORTUUS SUM)
    INCURRO (-ERE -CURRI -CURSUM)
    RECUMBO (-ERE -CUBUI)
    PROCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)
    DECUMBO (-ERE -CUBUI)
    OCCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)
    OBCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)
    LABOR (LABI LAPSUS SUM)
    SUBLABOR (-LABI -LAPSUS SUM)
    DESCENDO (-ERE -SCENDI -SCENSUM)
    PROLABOR (-LABI -LAPSUS SUM)
    PROVOLVO (-ERE -VOLVI -VOLUTUM)
    ACCIDO (-ERE -CIDI)
    OBVENIO (-IRE -VENI -VENTUM)
    - BE FALLING DOWN
    - BEGIN TO FALL
    - MAKE TO FALL DOWN

    English-Latin dictionary > FALL

См. также в других словарях:

  • Мшанка лежачая — У этого термина существуют и другие значения, см. Мокрец (значения). Мшанка лежачая …   Википедия

  • procumbens —   L. procumbo, fall down. Culms creeping …   Etymological dictionary of grasses

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»