-
1 powierzchnia
( strona zewnętrzna) surface; (obszar, teren) area; MAT, GEOM area* * *f.Gen.pl. -i1. (= to, co na zewnątrz) surface, plane, area; dolna powierzchnia underside, underneath; górna powierzchnia upside; powierzchnia dachu rooftop; zniknąć z powierzchni ziemi disappear l. vanish off the face of the earth; utrzymać się na powierzchni buoy; zetrzeć coś z powierzchni ziemi wipe sth out, wipe sth off the map; wypłynąć na powierzchnię rise l. float to the surface; wydobyć na powierzchnię bring to the surface; zniknąć pod powierzchnią bob below l. under; nad powierzchnią ziemi above ground; nad powierzchnią morza geogr. above sea level; pod powierzchnią morza/oceanu undersea.2. (= obszar, przestrzeń) area; powierzchnia handlowa commercial area; powierzchnia mieszkalna living space l. area; powierzchnia kraju area of a country; powierzchnia tego kraju jest cztery razy większa niż Polski this country's area is four times larger than Poland's; powierzchnia ziemi earth, ground; ( w akrach) acreage.3. geom. area, plane.4. górn. surface.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powierzchnia
-
2 powierzchnia algebraiczna
• algebraic surfaceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia algebraiczna
-
3 powierzchnia boczna
• flank bokSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia boczna
-
4 powierzchnia boczna głowy zęba
• tip flank of toothSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia boczna głowy zęba
-
5 powierzchnia boczna stopy zęba
• root flank of toothSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia boczna stopy zęba
-
6 powierzchnia boczna stopy zęba koła zębatego
• tooth flankSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia boczna stopy zęba koła zębatego
-
7 powierzchnia boczna tłoka między rowkami pierścieniowymi
• piston landSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia boczna tłoka między rowkami pierścieniowymi
-
8 powierzchnia boczna zęba koła zębatego
• tooth flankSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia boczna zęba koła zębatego
-
9 powierzchnia boku zęba koła zębatego
• tooth surfaceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia boku zęba koła zębatego
-
10 powierzchnia brzegowa
• boundary surfaceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia brzegowa
-
11 powierzchnia charakterystyczna
• characteristic surfaceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia charakterystyczna
-
12 powierzchnia chłodząca
• cooling surfaceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia chłodząca
-
13 powierzchnia cięcia
• face of cutSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia cięcia
-
14 powierzchnia cierna
• friction surfaceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia cierna
-
15 powierzchnia czołowa
• butting face• frontal areaSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia czołowa
-
16 powierzchnia czołowa pierścienia tłokowego
• side faceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia czołowa pierścienia tłokowego
-
17 powierzchnia czwartego stopnia
• quarticSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia czwartego stopnia
-
18 powierzchnia czynna
• active flankSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia czynna
-
19 powierzchnia czynna odtworzona przez narzędzie pomiarowe
• actual surfaceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia czynna odtworzona przez narzędzie pomiarowe
-
20 powierzchnia dna wrębów w kole zębatym
• root surfaceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > powierzchnia dna wrębów w kole zębatym
См. также в других словарях:
powierzchnia — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. powierzchniani {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strona zewnętrzna lub górna warstwa czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powierzchnia gładka, szklista, chropawa, porowata, szorstka,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powierzchnia — ż I, DCMs. powierzchniani; lm D. powierzchniani 1. «zewnętrzna, wierzchnia strona czegoś» Gładka, szorstka, chropowata, równa, falista, pomarszczona powierzchnia. Śliska powierzchnia jezdni. Szklista powierzchnia śniegu. Powierzchnia skał, głazów … Słownik języka polskiego
powierzchnia — 1. Utrzymać się na powierzchni «nie zmienić swojego statusu społecznego, nie zubożeć, nie stracić na znaczeniu; także: pozostać przy władzy, na stanowisku itp.»: (...) musieli zadowolić się zapłatą tak mizerną, że trudno pojąć, jakim cudem, przy… … Słownik frazeologiczny
gleba — Powierzchnia ziemi; podłoga Eng. The ground; the floor … Słownik Polskiego slangu
lico — n I; lm M. licoca, D. lic 1. książk. «twarz, oblicze; policzek» Pogodne, rumiane lico. Łzy płyną po licu. A chociaż wiekiem od młodej jutrzenki pod lat niewieścich schodziła południe, oboje: dziewki i matrony wdzięki na jednym licu zespoliła… … Słownik języka polskiego
plama — ż IV, CMs. plamie; lm D. plam 1. «znak, miejsce na powierzchni czegoś, różnej wielkości, różnego kształtu, wyodrębniające się inną barwą, szpecące tę powierzchnię, będące jej defektem» Krwawa, mokra, tłusta plama. Plama z oliwy. Plama na białym… … Słownik języka polskiego
walec — m II, D. walca; lm M. walce, D. walców 1. «bryła geometryczna powstała przez obrót prostokąta dokoła jednego z jego boków» Oś walca. Objętość, powierzchnia walca. ∆ mat. Walec kołowy «powierzchnia utworzona przez prostą przesuwającą się… … Słownik języka polskiego
zwierciadło — n III, Ms. zwierciadłodle; lm D. zwierciadłodeł 1. książk. «tafla szkła pokrytego na spodniej powierzchni warstwą srebra lub aluminium, mająca właściwość odbijania znajdujących się przed nią przedmiotów, używana jako przedmiot toaletowy (do… … Słownik języka polskiego
ciecz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «substancja o stanie pośrednim między stałym a gazowym, o określonej objętości, a bez określonej postaci, przybierająca kształt naczynia, w którym się znajduje; płyn» Krew jest cieczą. Wylał na ulicę jakąś brudną… … Słownik języka polskiego
dno — n III, Ms. dnie; lm D. den 1. «dolna powierzchnia naturalnego lub sztucznego wgłębienia w skorupie ziemskiej, wypełnionego wodą lub wolnego od niej, najniższa warstwa, spód tego wgłębienia» Dno basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki. Dno doliny,… … Słownik języka polskiego
elipsoida — ż IV, CMs. elipsoidaoidzie; lm D. elipsoidaoid mat. «bryła, której wszystkie przekroje płaskie są elipsami» ∆ Elipsoida obrotowa «powierzchnia powstała przez obrót elipsy dookoła jej osi symetrii» ∆ Elipsoida ziemska «elipsoida obrotowa… … Słownik języka polskiego