-
1 poustawiać
глаг.• расставить* * *poustawia|ć\poustawiaćny сов. расставить, разместить+ustawić, rozmieścić
* * *poustawiany сов.расста́вить, размести́тьSyn: -
2 poustawiać się
-
3 poustawiać\ się
сов. расставиться, разместиться -
4 ustawić
глаг.• возложить• вправить• вставлять• класть• назначать• наставить• настраивать• основывать• положить• поставить• располагать• расположить• уставить• устанавливать• установить• учреждать* * *ustawi|ć\ustawićony сов. установить, поставить; расставить;\ustawić meble установить (расставить) мебель; \ustawić wartowników расставить (развести) часовых; \ustawić namiot разбить (установить) палатку
+ postawić, poustawiać, rozstawić* * *ustawiony сов.установи́ть, поста́вить; расста́витьustawić meble — установи́ть (расста́вить) ме́бель
ustawić wartowników — расста́вить (развести́) часовы́х
ustawić namiot — разби́ть (установи́ть) пала́тку
Syn:
См. также в других словарях:
poustawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poustawiaćam, poustawiaća, poustawiaćają, poustawiaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ustawić, umieścić gdzieś kolejno wiele czegoś w określonym porządku : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poustawiać — dk I, poustawiaćam, poustawiaćasz, poustawiaćają, poustawiaćaj, poustawiaćał, poustawiaćany 1. «ustawić, umieścić wiele czegoś; ustawić kolejno, w pewnym porządku, w określonym miejscu, w pewnej pozycji» Poustawiać meble w pokoju. Poustawiać… … Słownik języka polskiego
biblioteka — ż III, CMs. bibliotekaece; lm D. bibliotekaek 1. «instytucja powołana do gromadzenia i udostępniania księgozbiorów; gmach, lokal takiej instytucji» Gmach biblioteki. Biblioteka publiczna, uniwersytecka, zakładowa. Biblioteka Narodowa. Biblioteka… … Słownik języka polskiego
poutykać — dk I, poutykaćam, poutykaćasz, poutykaćają, poutykaćaj, poutykaćał, poutykaćany 1. «utkać, uszczelnić wiele szpar, otworów; pozatykać» Poutykać okna, drzwi na zimę. 2. pot. «powtykać, poustawiać ciasno wiele czegoś; powpychać» Poutykać ubranie,… … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
utkać — dk I, utkam, utkasz, utkają, utkaj, utkał, utkany utykać ndk I, utkaćam, utkaćasz, utkaćają, utkaćaj, utkaćał, utkaćany 1. «wypełnić dziury, szpary, miejsca puste czymś w celu zabezpieczenia przed przedostaniem się przez nie wody, zimna itp.;… … Słownik języka polskiego
