-
1 potrafić
-fię, -fisz; vion potrafi to zrobić — ( umie) he can do it; ( jest zdolny) he can do it, he is capable of doing it
* * *pf. l. ipf.1. (= być w stanie coś zrobić) can, be able, manage; pokaż, co potrafisz show us what you can do, show your stuff; nie bardzo potrafić coś zrobić be at a loss as to how to do sth; najlepiej jak potrafię to the best of my ability; potrafię się dogadać po hiszpańsku I can get by in Spanish.2. (= postępować ekstremalnie) be capable of; potrafił zasnąć przy stole he could fall asleep at the table; Ewa potrafiła mnie ignorować przez tydzień Ewa could ignore me for a week.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potrafić
-
2 potrafić
potrafić pf (-ię) (umieć) können;potrafić (+ inf) (być zdolnym) imstande sein; fähig sein zu (+ inf) -
3 potrafić
potrafić [pɔtrafiʨ̑]vi1) ( umieć) können, imstande seinpotrafię to zrobić ich kann das machen2) ( być zdolnym do)\potrafić coś zu etw fähig sein, die Fähigkeit zu etw haben -
4 potrafić
глаг.• мочь• суметь• уметь• ухитриться* * *potraf|ićсов. несов. 1. суметь/уметь; смочь/ мочь;nie \potrafići czytać он не умеет читать; pokazać со się \potrafići показать (проявить) себя;
2. быть способным (на что-л.);\potrafići zrobić niespodziankę он способен на неожиданность, от него можно ожидать сюрприза
* * *сов. несов.1) суме́ть / уме́ть; смочь / мочьnie potrafi czytać — он не уме́ет чита́ть
pokazać co się potrafi — показа́ть (прояви́ть) себя́
2) быть спосо́бным (на что-л.)potrafi zrobić niespodziankę — он спосо́бен на неожи́данность, от него́ мо́жно ожида́ть сюрпри́за
-
5 potrafić
1. pouvoir2. pouvoirs3. savoir -
6 potrafić
1 canna 2 féad -
7 potrafić
[потрафічь]v.dkзуміти, потрафити -
8 potrafić
зуміти, могти -
9 potrafić
buldıru, buldıra alu -
10 potrafić
1 kaya2 lata3 maarì -
11 potrafić
tüňňün -
12 potrafić
poder -
13 potrafić
μπορώ -
14 potrafić
לגוסמ -
15 potrafić potra·fić
-fię, -fiszvion potrafi to zrobić (= jest zdolny) — he is capable of doing it, (= umie) he can do it
-
16 scipovi
-
17 tüňňün
potrafić; umieć; zdołać -
18 podołać
глаг.• справить• справиться* * *сов. komu-czemu справиться с кем-чем+sprostać, potrafić
* * *сов. komu-czemuспра́виться с кем-чемSyn: -
19 zdołać
глаг.• мочь• стащить• суметь• уметь• ухитриться* * *сов. книжн. суметь, смочь; справиться+potrafić, podołać, sprostać
* * *сов. книжн.суме́ть, смочь; спра́витьсяSyn: -
20 potraf|ić
pf, impf vi 1. (umieć) potrafić coś zrobić to be able to do sth, to be capable of doing sth- ona potrafi/potrafiła świetnie gotować she can/could cook very well- on nie potrafi/potrafił rozwiązać prostego zadania he can’t/couldn’t solve a simple problem- ona nie potrafiłaby skłamać she wouldn’t be capable of telling a lie a. lying- czy będziesz potrafiła to załatwić? will you be able to arrange that?2. (mieć zwyczaj) potrafić coś zrobić to be capable of doing sth- potrafił spać do południa he was capable of sleeping until noon- potrafił parę dni nie wracać do domu he was capable of staying away from home for a few daysThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potraf|ić
См. также в других словарях:
potrafić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk a. ndk VIIb, potrafićfię, potrafićfi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być w stanie zrobić coś, dokazać czegoś, umieć coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potrafiła dobrze gotować, piec. Nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potrafić — Każdy głupi to potrafi zob. głupi 4. Nie potrafić utrzymać języka za zębami zob. utrzymać 2 … Słownik frazeologiczny
potrafić — dk a. ndk VIa, potrafićfię, potrafićfisz, potrafićtraf, potrafićfił 1. «zdołać dokazać czegoś, zrobić coś; być w stanie, móc, umieć» Potrafi tego dokonać. Potrafiła dobrze pracować. Pokaż, co potrafisz. Nie potrafił rozwiązać zadania. 2. «posunąć … Słownik języka polskiego
nie (umieć, potrafić) zrobić kroku — {{/stl 13}}{{stl 8}}{bez kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} być całkowicie uzależnionym od kogoś, nie mieć własnej woli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie potrafił zrobić kroku bez matki. Kroku nie zrobił bez pomocy kolegów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego
umieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIb, umiem, umie, umieją, umiał, umieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć opanowaną jakąś wiedzę, znać coś; wykazywać znajomość czegoś; być biegłym w czymś; mieć talent do czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
потрафить — уже в 1701 г., при Петре I; см. Христиани 55. Из польск. potrafic попасть ; ср. трафить … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
pazurek — Mieć pazurki «potrafić kogoś dotknąć, zranić» Z górki na pazurki zob. górka 2 … Słownik frazeologiczny
szczęśliwy — 1. Mieć szczęśliwą rękę (w czymś, do czegoś) «zajmując się czymś, odnosić w tym sukcesy, potrafić coś dobrze wybrać, dobrze się czymś zająć»: Człowiek, którego z dumą prezentujemy w „Asach Polsatu”, wiceprezydent Żor, ma niezwykle szczęśliwą rękę … Słownik frazeologiczny
utrzymać — 1. Coś jest utrzymane w jakichś barwach, w jakimś stylu, tonie, nastroju, w jakiejś tonacji itp. «coś ma jakieś barwy, jakiś styl, ton, nastrój, charakter itp.»: Ściany utrzymane są w barwach odpowiadających kolorom kwiatów. Viva 20/2000. W sumie … Słownik frazeologiczny