poprzestawać

См. также в других словарях:

• poprzestawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, poprzestawaćstaję, poprzestawaćstaje, poprzestawaćwaj {{/stl 8}}– poprzestać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, poprzestawaćstanę, poprzestawaćstanie, poprzestawaćstań (na czymś) {{/stl 8}}{{stl 7}} kończyć na czymś swoje …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poprzestawać – poprzestać na małym — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie mieć wygórowanych ambicji ani dużych potrzeb materialnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stoicka idea głosi, że należy poprzestawać na małym. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poprzestawać — Poprzestać na małym zob. mały 3 …   Słownik frazeologiczny

• kontentować się — ndk IV, kontentować siętuję się, kontentować siętujesz się, kontentować siętuj się, kontentować sięował się przestarz. «zadowalać się czymś, poprzestawać na czymś» Kontentować się byle czym. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

• kończyć — ndk VIb, kończyćczę, kończyćczysz, kończ, kończyćczył, kończyćczony 1. «doprowadzać coś (jakąś czynność) do końca, robić coś na zakończenie; stanowić zakończenie czegoś» Kończyć rozmowę, pracę. Kończyć papierosa. Kończyć książkę, list. Kończyć… …   Słownik języka polskiego

• mały — mali, mniejszy 1. «mający niewielkie rozmiary; nieduży, niski; występujący w niewielkiej ilości, liczbie» Mały domek, las, ogród. Mały kawałek, kęs, łyk. Mała część czegoś. Człowiek małego wzrostu. Mała kwota, suma. Mały nakład, procent, wybór. ∆ …   Słownik języka polskiego

• poprzestać — dk, poprzestaćstanę, poprzestaćstaniesz, poprzestaćstaną, poprzestaćstań, poprzestaćstał poprzestawać ndk IX, poprzestaćstaję, poprzestaćstajesz, poprzestaćwaj, poprzestaćwał «ograniczyć się do czegoś, zadowolić się czymś» Zdał maturę i na tym… …   Słownik języka polskiego

• przestawać — ndk IX, przestawaćstaję, przestawaćstajesz, przestawaćwaj, przestawaćwał 1. forma ndk czas. I przestać (p.) 2. książk. «przebywać w jakimś, w czyimś towarzystwie; obcować, zadawać się z kimś» Chętnie przestawał z młodzieżą. □ Kto z kim przestaje …   Słownik języka polskiego

• zadowalać — ndk I, zadowalaćam, zadowalaćasz, zadowalaćają, zadowalaćaj, zadowalaćał, zadowalaćany zadowolić dk VIa, zadowalaćlę, zadowalaćlisz, zadowalaćwól, zadowalaćlił, zadowalaćlony «dogadzać, odpowiadać czyimś upodobaniom, zaspokajać czyjeś wymagania»… …   Słownik języka polskiego

• mały — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, mali, mniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieduży w porównaniu z innym lub z takim, który uznaje się za przeciętny, standardowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}a) {{/stl 10}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obchodzić się – obejść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} traktować kogoś w jakiś sposób : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obchodzić (obejść) się z kimś dobrze, litościwie, srogo, jak z dorosłym. Obeszli się z nim niegrzecznie w urzędzie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień